Relaties
alle pijlers
De mokerslag.....
vrijdag 22 augustus 2008 om 07:14
En nu gaat het licht echt uit bij mij.
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.
Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,
Dat het over is tussen ons.
Hij houdt niet meer van mij.
Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.
Ik ben kapot.
Ik heb geen enkele kracht meer.
Dit zag ik niet aankomen.
Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.
En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.
Houdt het een keer op voor mij....
vrijdag 17 oktober 2008 om 20:51
zaterdag 18 oktober 2008 om 01:27
De winst kan enorm zijn van een korte tijd weg zijn, tot jezelf komen en goed kunnen ontspannen. Dingen worden duidelijker, waar je behoefte aan hebt wordt veel helderder. Daar is je gezin nu ook bij gebaat ondanks tijdelijk ongemak. Dat kunnen ze best opvangen, stel nou dat je je been zou breken? Dan kon je een heleboel ook niet en zouden ze het ook gedwongen moeten overnemen. En dat regelt zich dan vanzelf . Dus dit ook.
Als je hier naar verlangt, doe het dan. Maar doormodderen is geen wijze keuze, dan knapt idd hoe dan ook een keer dat draadje, of het nou nu, binnenkort of later is. Dat maakt dus niet uit, op die manier is het gewoon wachten tot het breekt. Dan kun je beter nu voorkomen dat het breekt, dat jij breekt.
Dat geeft je ook meer controle over het proces. Goed luisteren naar jezelf is een voorwaarde daarvoor denk ik.
Fijn weekend .
Als je hier naar verlangt, doe het dan. Maar doormodderen is geen wijze keuze, dan knapt idd hoe dan ook een keer dat draadje, of het nou nu, binnenkort of later is. Dat maakt dus niet uit, op die manier is het gewoon wachten tot het breekt. Dan kun je beter nu voorkomen dat het breekt, dat jij breekt.
Dat geeft je ook meer controle over het proces. Goed luisteren naar jezelf is een voorwaarde daarvoor denk ik.
Fijn weekend .
zaterdag 18 oktober 2008 om 02:29
Ohh....Medsie!!
vergeet ik het beste paard van stal.
En Evidenza,pittige posts horen er ook bij,dus jij ook (anders zou meds er al helemaal niet bij horen,haha)
Nee,ik moet mij ook niet verleiden door namen te noemen.
Maar jullie weten toch wel dat ik zeker de " die hards " op dit topic waardeer(of soms de nek om kan draaien ).
Maar ik las net de laatste posts voordat ik weg ging,vandaar.
Ik heb een leuke avond gehad. Idd evidenza,a good hairday doet een hoop.
Misschien moet ik helemaal niet in therapy,maar gewooon elke dag mijn haar laten stylen.......dat ik(en jullie) daar nou niet eerder op gekomen ben(zijn) zeg!.
Vriendin nog kort even gesproken(en haar vriend),ik hoef maar te bellen en ik kan komen,zo lief!
We hebben al min of meer afgesproken dat ik in ieder geval volgend weekend kom,misschien al eerder.
Eventjes mijn hyperiteit van mij afschudden en dan ga ik naar bed.
Bosaapje,je hebt helemaal gelijk,ik moet mijn ritme scherper gaan stellen.
Lieverds wederom bedankt!!
vergeet ik het beste paard van stal.
En Evidenza,pittige posts horen er ook bij,dus jij ook (anders zou meds er al helemaal niet bij horen,haha)
Nee,ik moet mij ook niet verleiden door namen te noemen.
Maar jullie weten toch wel dat ik zeker de " die hards " op dit topic waardeer(of soms de nek om kan draaien ).
Maar ik las net de laatste posts voordat ik weg ging,vandaar.
Ik heb een leuke avond gehad. Idd evidenza,a good hairday doet een hoop.
Misschien moet ik helemaal niet in therapy,maar gewooon elke dag mijn haar laten stylen.......dat ik(en jullie) daar nou niet eerder op gekomen ben(zijn) zeg!.
Vriendin nog kort even gesproken(en haar vriend),ik hoef maar te bellen en ik kan komen,zo lief!
We hebben al min of meer afgesproken dat ik in ieder geval volgend weekend kom,misschien al eerder.
Eventjes mijn hyperiteit van mij afschudden en dan ga ik naar bed.
Bosaapje,je hebt helemaal gelijk,ik moet mijn ritme scherper gaan stellen.
Lieverds wederom bedankt!!
zaterdag 18 oktober 2008 om 02:37
Wat goed Iry dat je volgend weekend (of misschien zelfs eerder) naar je vriendin en haar vriend gaat!
Laat je maar lekker even in de watten leggen.
Even in een andere omgeving, even niet zorgen maar verzorgd worden.
Fijn dat je een leuke avond hebt gehad!
Hopelijk zakt je 'hyper-gevoel' vrij snel zodat je wat rustiger je bed in kunt.
Welterusten voor zometeen!
Laat je maar lekker even in de watten leggen.
Even in een andere omgeving, even niet zorgen maar verzorgd worden.
Fijn dat je een leuke avond hebt gehad!
Hopelijk zakt je 'hyper-gevoel' vrij snel zodat je wat rustiger je bed in kunt.
Welterusten voor zometeen!
zondag 19 oktober 2008 om 10:48
Maar je neemt ze wel, je pillen?
Tuurlijk heeft zulke medicatie effecten en bijeffecten, maar je hebt het nodig nu. Ik dacht eigenlijk dat die beslissing al genomen was en dat je ze ook dagelijks nam...
Ik schrik soms van jou, Iry.
Het ene moment diepongelukkig, dan weer ironisch, dan moedig, dan alles weg-relativerend... ik begrijp dat emotionele wisselingen onderdeel zijn van je ziekte, maar schokkend is het wel. Soms ben ik heel bezorgd om je en blijk je je haar te staan doen voor een feestje (hartstikke leuk natuurlijk), dan weer denk ik dat je de zaken redelijk op een rijtje hebt en zie jij niets en niemand meer zitten.
Ik weet niet waarom ik dit schrijf, Iry. Ben en blijf benieuwd naar hoe het met je gaat op dit moment, maar word soms ook behoorlijk geirriteerd. Wanneer ga je nu iets doen? De drempel over, zoals jij zegt. Alle drempels.
Liefs, Zoe
Tuurlijk heeft zulke medicatie effecten en bijeffecten, maar je hebt het nodig nu. Ik dacht eigenlijk dat die beslissing al genomen was en dat je ze ook dagelijks nam...
Ik schrik soms van jou, Iry.
Het ene moment diepongelukkig, dan weer ironisch, dan moedig, dan alles weg-relativerend... ik begrijp dat emotionele wisselingen onderdeel zijn van je ziekte, maar schokkend is het wel. Soms ben ik heel bezorgd om je en blijk je je haar te staan doen voor een feestje (hartstikke leuk natuurlijk), dan weer denk ik dat je de zaken redelijk op een rijtje hebt en zie jij niets en niemand meer zitten.
Ik weet niet waarom ik dit schrijf, Iry. Ben en blijf benieuwd naar hoe het met je gaat op dit moment, maar word soms ook behoorlijk geirriteerd. Wanneer ga je nu iets doen? De drempel over, zoals jij zegt. Alle drempels.
Liefs, Zoe
zondag 19 oktober 2008 om 11:38
He lieve zoe.
Ik neem mijn ad al sinds de mokerslag,ik merk dat dat al een ondersteund.
De nieuwe medicatie ,seroquel,die vind ik heel moeilijk om te nemen.
Bang,voor de gewichtstoename.Ik lees op internet echt ontmoedigende verhalen(10 kilo of meer gewichtstoename)
Ik heb ze 1 keer genomen en had heftige reacties.
Maar ik moet het weer een kans gaan geven,hoe moeilijk ook.
Tsja,die wisselende stemmingen zijn inderdaad....zeer wisselend.
Ik val diep en raap mij weer op,soms weer boven water,meestal ergens in de diepte.
Soms voel ik mij heel slecht,maar duw dat weg.
Soms voel ik mij even okè,en gaat het dagelijks leven even gewoon door.
Het verdriet is altijd pijnlijk aanwezig,maar dat zal tijd nodig hebben.
Ik snap de gedachtes die ik bij jullie kan opwekken.
Lieve zoe,ik vind het fijn dat je hier blijft posten.
Ik neem mijn ad al sinds de mokerslag,ik merk dat dat al een ondersteund.
De nieuwe medicatie ,seroquel,die vind ik heel moeilijk om te nemen.
Bang,voor de gewichtstoename.Ik lees op internet echt ontmoedigende verhalen(10 kilo of meer gewichtstoename)
Ik heb ze 1 keer genomen en had heftige reacties.
Maar ik moet het weer een kans gaan geven,hoe moeilijk ook.
Tsja,die wisselende stemmingen zijn inderdaad....zeer wisselend.
Ik val diep en raap mij weer op,soms weer boven water,meestal ergens in de diepte.
Soms voel ik mij heel slecht,maar duw dat weg.
Soms voel ik mij even okè,en gaat het dagelijks leven even gewoon door.
Het verdriet is altijd pijnlijk aanwezig,maar dat zal tijd nodig hebben.
Ik snap de gedachtes die ik bij jullie kan opwekken.
Lieve zoe,ik vind het fijn dat je hier blijft posten.
zondag 19 oktober 2008 om 14:58
En nog steeds lees ik alleen maar Mitsen en Maren, Iry. Nog steeds niets concreets gebeurd.!!! Het ligt aan iedereen natuurlijk!
Je blijft maar hangen..... en blijft niet alleen jezelf maar ook de zo betrokken forummers hier voor de gek houden. Houd eens op met aandacht vragen hier, vraag aandacht daar waar ze jou de enige juiste aandacht kunnen geven.
Wat ik al helemaal niet snap, is dat er blijkbaar niemand in jouw omgeving is die jou bij kop en kont oppakt en je naar instelling draagt. Zo zwaar kun je niet zijn met je BMI<16!
Kom op familie, vrienden, buren of wat dan ook van Iry!
Je blijft maar hangen..... en blijft niet alleen jezelf maar ook de zo betrokken forummers hier voor de gek houden. Houd eens op met aandacht vragen hier, vraag aandacht daar waar ze jou de enige juiste aandacht kunnen geven.
Wat ik al helemaal niet snap, is dat er blijkbaar niemand in jouw omgeving is die jou bij kop en kont oppakt en je naar instelling draagt. Zo zwaar kun je niet zijn met je BMI<16!
Kom op familie, vrienden, buren of wat dan ook van Iry!
zondag 19 oktober 2008 om 15:47
Ik snap de frustratie hela.
En toch vind ik het jammer dat ik ieder keer te horen krijg dat ik niets doe.
Er zijn wel degelijk veranderingen aanwezig,ik weet het,het is nog niet genoeg.
Ik heb echt tijd nodig en moet het op mijn eigen tempo doen.
Mijn eerder ervaringen hebben mij geleerd dat als veranderingen te snel gaan,ik ze niet vast kan houden.
Vergeet niet dat een diep en langdurig geworteld probleem is,het zou echt irreel zijn als ik dat in deze korte tijd al grote overwinningen zou behalen.
Het spijt mij dat ik ondanks alle aandacht hier jullie daar(nog ) niet in kan bevredigen.
Jullie lezen mitsen en maren,maar ik zeg eigenlijk: ik ben ongelooflijk angstig en de angst is nog steeds leider.
Een slechte,dat weet ik,rigoreus het hoofd bieden is nu nog onmogelijk voor mij.
Dus ik ga in kleine stapjes en ik zal geduld moeten hebben wat betreft hulp.
En nee het ligt niet aan iedereen,maar ik ben wel afhankelijk van bepaalde factoren die niet in mijn handen liggen.
Ik vraag inderdaad aandacht hier,omdat ik het hier vrijer kan ventileren op ieder moment van de dag.
Daarmee wil ik niemand voor de gek houden.
Maar ik begrijp het als er afgehaakt wordt.
En toch vind ik het jammer dat ik ieder keer te horen krijg dat ik niets doe.
Er zijn wel degelijk veranderingen aanwezig,ik weet het,het is nog niet genoeg.
Ik heb echt tijd nodig en moet het op mijn eigen tempo doen.
Mijn eerder ervaringen hebben mij geleerd dat als veranderingen te snel gaan,ik ze niet vast kan houden.
Vergeet niet dat een diep en langdurig geworteld probleem is,het zou echt irreel zijn als ik dat in deze korte tijd al grote overwinningen zou behalen.
Het spijt mij dat ik ondanks alle aandacht hier jullie daar(nog ) niet in kan bevredigen.
Jullie lezen mitsen en maren,maar ik zeg eigenlijk: ik ben ongelooflijk angstig en de angst is nog steeds leider.
Een slechte,dat weet ik,rigoreus het hoofd bieden is nu nog onmogelijk voor mij.
Dus ik ga in kleine stapjes en ik zal geduld moeten hebben wat betreft hulp.
En nee het ligt niet aan iedereen,maar ik ben wel afhankelijk van bepaalde factoren die niet in mijn handen liggen.
Ik vraag inderdaad aandacht hier,omdat ik het hier vrijer kan ventileren op ieder moment van de dag.
Daarmee wil ik niemand voor de gek houden.
Maar ik begrijp het als er afgehaakt wordt.
zondag 19 oktober 2008 om 16:08
beter 10 kleine stapjes blijvend vooruit dan 3 grote vooruit en 5 achteruit...
je eigen tempo behouden inderdaad... anders schiet je er niks mee op... ik lees ook wel veranderingen in je teksten... rome is nou eenmaal ook niet in 1 dag gebouwd... dus rustig aan... zodat je de veranderingen zelf ook kunt ''accepteren'' en niet in de stress schiet zodat je juist weer terugvalt...
Zet hem op je kan het...
je eigen tempo behouden inderdaad... anders schiet je er niks mee op... ik lees ook wel veranderingen in je teksten... rome is nou eenmaal ook niet in 1 dag gebouwd... dus rustig aan... zodat je de veranderingen zelf ook kunt ''accepteren'' en niet in de stress schiet zodat je juist weer terugvalt...
Zet hem op je kan het...
zondag 19 oktober 2008 om 16:24
quote:iry schreef op 19 oktober 2008 @ 15:47:
Ik snap de frustratie hela.
En toch vind ik het jammer dat ik ieder keer te horen krijg dat ik niets doe.
Er zijn wel degelijk veranderingen aanwezig,ik weet het,het is nog niet genoeg.
Ik heb echt tijd nodig en moet het op mijn eigen tempo doen.
Mijn eerder ervaringen hebben mij geleerd dat als veranderingen te snel gaan,ik ze niet vast kan houden.
Vergeet niet dat een diep en langdurig geworteld probleem is,het zou echt irreel zijn als ik dat in deze korte tijd al grote overwinningen zou behalen.
Het spijt mij dat ik ondanks alle aandacht hier jullie daar(nog ) niet in kan bevredigen.
Die overwinningen moet jij gaan behalen voor jezelf en niet omdat wij dat nou zo nodig van je willen. Spijt tov de posters lijkt mij dus niet nodig. Al zou ik het wel heel leuk vinden om hier een megaoverwinning te lezen
Jullie lezen mitsen en maren,maar ik zeg eigenlijk: ik ben ongelooflijk angstig en de angst is nog steeds leider.
Een slechte,dat weet ik,rigoreus het hoofd bieden is nu nog onmogelijk voor mij.
Dus ik ga in kleine stapjes en ik zal geduld moeten hebben wat betreft hulp.
En nee het ligt niet aan iedereen,maar ik ben wel afhankelijk van bepaalde factoren die niet in mijn handen liggen.
Ik vraag inderdaad aandacht hier,omdat ik het hier vrijer kan ventileren op ieder moment van de dag.
Daarmee wil ik niemand voor de gek houden.
Maar ik begrijp het als er afgehaakt wordt.
Niemand heeft het over afhaken, toch?
Doe het maar gewoon in jouw tempo, je weet zelf het best wat je aankunt.
Ik snap de frustratie hela.
En toch vind ik het jammer dat ik ieder keer te horen krijg dat ik niets doe.
Er zijn wel degelijk veranderingen aanwezig,ik weet het,het is nog niet genoeg.
Ik heb echt tijd nodig en moet het op mijn eigen tempo doen.
Mijn eerder ervaringen hebben mij geleerd dat als veranderingen te snel gaan,ik ze niet vast kan houden.
Vergeet niet dat een diep en langdurig geworteld probleem is,het zou echt irreel zijn als ik dat in deze korte tijd al grote overwinningen zou behalen.
Het spijt mij dat ik ondanks alle aandacht hier jullie daar(nog ) niet in kan bevredigen.
Die overwinningen moet jij gaan behalen voor jezelf en niet omdat wij dat nou zo nodig van je willen. Spijt tov de posters lijkt mij dus niet nodig. Al zou ik het wel heel leuk vinden om hier een megaoverwinning te lezen
Jullie lezen mitsen en maren,maar ik zeg eigenlijk: ik ben ongelooflijk angstig en de angst is nog steeds leider.
Een slechte,dat weet ik,rigoreus het hoofd bieden is nu nog onmogelijk voor mij.
Dus ik ga in kleine stapjes en ik zal geduld moeten hebben wat betreft hulp.
En nee het ligt niet aan iedereen,maar ik ben wel afhankelijk van bepaalde factoren die niet in mijn handen liggen.
Ik vraag inderdaad aandacht hier,omdat ik het hier vrijer kan ventileren op ieder moment van de dag.
Daarmee wil ik niemand voor de gek houden.
Maar ik begrijp het als er afgehaakt wordt.
Niemand heeft het over afhaken, toch?
Doe het maar gewoon in jouw tempo, je weet zelf het best wat je aankunt.
zondag 19 oktober 2008 om 16:27
quote:iry schreef op 19 oktober 2008 @ 15:47:
Jullie lezen mitsen en maren,maar ik zeg eigenlijk: ik ben ongelooflijk angstig en de angst is nog steeds leider.
Een slechte,dat weet ik,rigoreus het hoofd bieden is nu nog onmogelijk voor mij.
Iry, kan de seroquel niet juist iets doen tegen die angst?
Begin er weer mee hoor, morgen!
Weet je al wanneer je naar je vriendin toe gaat? Geen mitsen en maren, spreek het gewoon af.
En je hoeft hier niets te bewijzen. Het is jouw leven, niet dat van ons. Liefs!
Jullie lezen mitsen en maren,maar ik zeg eigenlijk: ik ben ongelooflijk angstig en de angst is nog steeds leider.
Een slechte,dat weet ik,rigoreus het hoofd bieden is nu nog onmogelijk voor mij.
Iry, kan de seroquel niet juist iets doen tegen die angst?
Begin er weer mee hoor, morgen!
Weet je al wanneer je naar je vriendin toe gaat? Geen mitsen en maren, spreek het gewoon af.
En je hoeft hier niets te bewijzen. Het is jouw leven, niet dat van ons. Liefs!
