Relaties
alle pijlers
Ok en nu?
maandag 20 oktober 2008 om 16:05
Het volgende berichtje kwam op mijn man zijn email binnen;
* verwijderd *
Ik weet echt niet wat ik ervan moet denken hoor, kijk vaak mijn man zijn email na omdat hij zijn werk niet op zijn email kan kijken en hij is bezig met sollicitaties vandaar.
Dit is toch niet zo maar een email van een vriendin toch???
Ik word hier een beetje misselijk van en weet het ff niet meer.
Kunnen jullie even jullie ongezouten mening geven?
Wat moet ik hier mee??
* verwijderd *
Ik weet echt niet wat ik ervan moet denken hoor, kijk vaak mijn man zijn email na omdat hij zijn werk niet op zijn email kan kijken en hij is bezig met sollicitaties vandaar.
Dit is toch niet zo maar een email van een vriendin toch???
Ik word hier een beetje misselijk van en weet het ff niet meer.
Kunnen jullie even jullie ongezouten mening geven?
Wat moet ik hier mee??
maandag 20 oktober 2008 om 18:41
Z&Z: ik denk echt dat het spam of opdringerigheid is. Het is mij te mierzoet. Ik heb ook mijn facebook gegeven aan mannen op vakantie. Niets mee gedaan verder, was makkelijk er vanaf te komen. Maar de aanmeldingsberichtjes waren redelijk overdreven en had verkeerd gelezen kunnen worden door een ander.
Ik denk (en hoop dat echt voor je) dat het in het echt allemaal wel meevalt.
Ik denk (en hoop dat echt voor je) dat het in het echt allemaal wel meevalt.
maandag 20 oktober 2008 om 19:10
Euh, ik wil nu echt geen olie op het vuur gooien, maar ik zit zelf ook op facebook en er is praktisch geen mogelijkheid tot spam. Aangezien veel profielen daar 'beschermd zijn' en je eerst vrienden moet worden voordat je met iemand uberhaupt kan communiceren.
Staat jouw vriend zijn profiel openbaar?
Veel succes met het gesprek sowieso!
Staat jouw vriend zijn profiel openbaar?
Veel succes met het gesprek sowieso!
maandag 20 oktober 2008 om 20:32
Ook ik wil je niet ongerust maken, maar ik zit zelf al lange tijd op FB en heb nog nooit zulke 'spam' gekregen daar.
Niet dat ik nu meteen het ergste van deze berichtjes denk, dat ook niet. Het zou me ook niet verbazen dat het 2 jonge meiden zijn die een leuk weekend hebben gehad in aanwezigheid van je man en die nu om zijn aandacht vragen. Dat wil niet meteen zeggen dat je man iets raars heeft uitgespookt.
De schrijfstijl van de berichtjes doen me een beetje denken aan berichten van jonge meiden die je op hyves ziet of op sommige fora.
Niet dat ik nu meteen het ergste van deze berichtjes denk, dat ook niet. Het zou me ook niet verbazen dat het 2 jonge meiden zijn die een leuk weekend hebben gehad in aanwezigheid van je man en die nu om zijn aandacht vragen. Dat wil niet meteen zeggen dat je man iets raars heeft uitgespookt.
De schrijfstijl van de berichtjes doen me een beetje denken aan berichten van jonge meiden die je op hyves ziet of op sommige fora.
dinsdag 21 oktober 2008 om 08:49
Ok dan;
Ik vertelde dat ik in zijn FB had gekeken en een rare mails had gehad van een dames en deze had uitgeprint.
Eerst werd hij boos dat ik het nodig vond om hem te controleren...
Toen kwam de uitleg, onder luid gelach, hij vond het wel grappig dat ik zo jaloers was.
De eerste was spam, kon hij idd laten zien aan het email adres.
De tweede (van dat weekend) was de vriendin van een vriend en hij had juist een crisis tussen hun gesust.
Hij vond het uiteindelijk toch wel grappig dat ik zo paranoia was, maar begreep het wel, want hij had waarschijnlijk ook zo gereageerd.
Toen kwam de volgende ochtend:
We moesten praten, hij had de hele nacht wakker gelegen en was erg boos geworden, hij werkt de hele dag ,komt altijd op tijd thuis, gaat haast nooit alleen weg, werkt zich uit de naad in een wereldje waar hij niet in past, om in de avond op de bank naast mij te zitten en in het weekend mij en met de kinderen tijd door te brengen.
Hij laat weleens doorschemeren dat het niet allemaal gaat zoals hij wil en hij behoorlijk teleurgesteld is in zijn leven en nu dus ook in mij.
Niet fijn om te horen
Nu weet hij niet meer wat ie wil, na gisterenavond.
Begrijpen jullie het nog?
Hij zegt dat hij zichzelf wegcijfert voor ons gezin en dan kom ik met zoiets aan.
Ik vertelde dat ik in zijn FB had gekeken en een rare mails had gehad van een dames en deze had uitgeprint.
Eerst werd hij boos dat ik het nodig vond om hem te controleren...
Toen kwam de uitleg, onder luid gelach, hij vond het wel grappig dat ik zo jaloers was.
De eerste was spam, kon hij idd laten zien aan het email adres.
De tweede (van dat weekend) was de vriendin van een vriend en hij had juist een crisis tussen hun gesust.
Hij vond het uiteindelijk toch wel grappig dat ik zo paranoia was, maar begreep het wel, want hij had waarschijnlijk ook zo gereageerd.
Toen kwam de volgende ochtend:
We moesten praten, hij had de hele nacht wakker gelegen en was erg boos geworden, hij werkt de hele dag ,komt altijd op tijd thuis, gaat haast nooit alleen weg, werkt zich uit de naad in een wereldje waar hij niet in past, om in de avond op de bank naast mij te zitten en in het weekend mij en met de kinderen tijd door te brengen.
Hij laat weleens doorschemeren dat het niet allemaal gaat zoals hij wil en hij behoorlijk teleurgesteld is in zijn leven en nu dus ook in mij.
Niet fijn om te horen
Nu weet hij niet meer wat ie wil, na gisterenavond.
Begrijpen jullie het nog?
Hij zegt dat hij zichzelf wegcijfert voor ons gezin en dan kom ik met zoiets aan.
dinsdag 21 oktober 2008 om 09:01
quote:zusenzo schreef op 21 oktober 2008 @ 08:57:
Ja ,hij heeft het al langer moeilijk maar ik dacht eigenlijk dat dat over was.( hij is van oorsprong niet NLs en is voor mij hier komen wonen)
Hij leeft zijn leven voor mij en de kinderen.
En daarom beleeft hij jouw wantrouwen als extra pijnlijk?
Sneu hoor, zowel voor hem als voor jou. Ik hoop dat jullie een paar goede gesprekken hebben en er beter uitkomen.
Misschien een idee om voor vanavond/morgenavond oppas te regelen en uit eten te gaan? Wij praten dan altijd heel fijn.
Ja ,hij heeft het al langer moeilijk maar ik dacht eigenlijk dat dat over was.( hij is van oorsprong niet NLs en is voor mij hier komen wonen)
Hij leeft zijn leven voor mij en de kinderen.
En daarom beleeft hij jouw wantrouwen als extra pijnlijk?
Sneu hoor, zowel voor hem als voor jou. Ik hoop dat jullie een paar goede gesprekken hebben en er beter uitkomen.
Misschien een idee om voor vanavond/morgenavond oppas te regelen en uit eten te gaan? Wij praten dan altijd heel fijn.
dinsdag 21 oktober 2008 om 09:20
Weet je, dit is een terug komend iets.
Ik hou zielsveel van hem en onder het mom van, cijfer ik mezelf weg, wat hij niet schijnt te zien, want ik ben toch in mijn eigen land met mijn familie/vrienden vlakbij en ik doe toch wel wat ik wil....
Ik zie zijn pijn en heb hem met alles geholpen,zelfs tot aan een psychioloog toe, wat hij mij nu nog kwalijk neemt aangezien deze een depressie bij hem heeft geconstateerd en hij was niet depressief alleen onbegrepen);
Dit alles is van jaren geleden, hij heeft nu een goede baan met veel verantwoordelijkheden, wat hem dus zwaar valt, maar alle banen tot nu toe zijn hem zwaar gevallen.
Ik heb het idee dat ik lange tijd met oogkleppen heb rondgelopen voor zijn verdriet/negatieve gedrag omdat ik er niks mee kan, machteloos weet je en dan geef je alles van jezelf en dan zelfs blijkt het niet voldoende.
Sorry schrijf nu even van me af, als ik er al niks van kan maken kunnen jullie dat helemaal niet.
Vanmorgen heb ik ook voorgesteld om met iemand te gaan praten, zoals een relatietherapeut,die kan misschien ons helpen wat licht te werpen op onze communicatie maar, daar staat hij zeer afwijzend tegen over.
Phhh .....
Ik hou zielsveel van hem en onder het mom van, cijfer ik mezelf weg, wat hij niet schijnt te zien, want ik ben toch in mijn eigen land met mijn familie/vrienden vlakbij en ik doe toch wel wat ik wil....
Ik zie zijn pijn en heb hem met alles geholpen,zelfs tot aan een psychioloog toe, wat hij mij nu nog kwalijk neemt aangezien deze een depressie bij hem heeft geconstateerd en hij was niet depressief alleen onbegrepen);
Dit alles is van jaren geleden, hij heeft nu een goede baan met veel verantwoordelijkheden, wat hem dus zwaar valt, maar alle banen tot nu toe zijn hem zwaar gevallen.
Ik heb het idee dat ik lange tijd met oogkleppen heb rondgelopen voor zijn verdriet/negatieve gedrag omdat ik er niks mee kan, machteloos weet je en dan geef je alles van jezelf en dan zelfs blijkt het niet voldoende.
Sorry schrijf nu even van me af, als ik er al niks van kan maken kunnen jullie dat helemaal niet.
Vanmorgen heb ik ook voorgesteld om met iemand te gaan praten, zoals een relatietherapeut,die kan misschien ons helpen wat licht te werpen op onze communicatie maar, daar staat hij zeer afwijzend tegen over.
Phhh .....
dinsdag 21 oktober 2008 om 09:51
Er is wel wat van te maken Zusenzo, je verhaal. Ik hoop dat je een oplossing hier voor kunt vinden. Fijn dat FB loos alarm was maar aan de andere kant, blijkbaar zat er iets te broeien wat eruit moest. Je kunt het maar beter "in the open" hebben dan dat het zo stiekem op de achtergrond toch doorsiepelt.
Gaat het? Of heb je het gevoel dat je leven in 24 uur compleet overhoop is gewoeld en je er geen grip op hebt?
Sterkte en dingen worden vanzelf duidelijker. Dat hoe dan ook .
Gaat het? Of heb je het gevoel dat je leven in 24 uur compleet overhoop is gewoeld en je er geen grip op hebt?
Sterkte en dingen worden vanzelf duidelijker. Dat hoe dan ook .
