Relaties
alle pijlers
écht leuke relaties vandaag de dag ...
donderdag 30 oktober 2008 om 08:18
Drie maanden tot een half jaar in je uppie op reis ; moet kunnen .
Heb je " niet zo'n zin " in je schoonouders , een feest van je partners werk ; gewoon niet gaan .
Begint je relatie al ongelooflijk k*t ; blijf niet hangen in die beginfase van gezellige dingen doen ; ga samen naar een therapeut !
Maak schema's van wie doet wat en zorg ervoor dat je niet één kopje meer afwast dan de ander .
Houd je geld vooral voor jezelf zodat je geen eurocent betaalt aan de hobby van de ander .
Geef niets op , doe niets tegen je zin , pak de ander terug waar je maar kan en blijf héél dicht bij jezelf ....
Misschien voor " de jeugd " heel normaal .
Maar in mijn ogen zijn relaties er niet leuker op geworden .
Maar goed , voor wie modern wil zijn : Ik heb me helemaal ingelezen , dus degene die een héle liefdevolle relatie hebben kunnen NU en HIER tips krijgen voor een eigentijdse relatie .
Heb je " niet zo'n zin " in je schoonouders , een feest van je partners werk ; gewoon niet gaan .
Begint je relatie al ongelooflijk k*t ; blijf niet hangen in die beginfase van gezellige dingen doen ; ga samen naar een therapeut !
Maak schema's van wie doet wat en zorg ervoor dat je niet één kopje meer afwast dan de ander .
Houd je geld vooral voor jezelf zodat je geen eurocent betaalt aan de hobby van de ander .
Geef niets op , doe niets tegen je zin , pak de ander terug waar je maar kan en blijf héél dicht bij jezelf ....
Misschien voor " de jeugd " heel normaal .
Maar in mijn ogen zijn relaties er niet leuker op geworden .
Maar goed , voor wie modern wil zijn : Ik heb me helemaal ingelezen , dus degene die een héle liefdevolle relatie hebben kunnen NU en HIER tips krijgen voor een eigentijdse relatie .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 oktober 2008 om 10:48
quote:Mariannanas schreef op 30 oktober 2008 @ 10:41:
[...]
Shiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiit, je hebt gelijk! Maar omdat ik de lulligste niet wil zijn, zal ik 'm zeggen dat-ie een duopassagier mag. Onze oudste zoon, bijvoorbeeld.
Good thinking!
Wat ik erg belangrijk vind in een relatie is dat je de ander niet in de weg staat bij wie hij/zij is, moet zijn en moet doen. Als dat zo onverenigbaar zou zijn, dan zou ik niet in zo'n relatie blijven zitten.
[...]
Shiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiit, je hebt gelijk! Maar omdat ik de lulligste niet wil zijn, zal ik 'm zeggen dat-ie een duopassagier mag. Onze oudste zoon, bijvoorbeeld.
Good thinking!
Wat ik erg belangrijk vind in een relatie is dat je de ander niet in de weg staat bij wie hij/zij is, moet zijn en moet doen. Als dat zo onverenigbaar zou zijn, dan zou ik niet in zo'n relatie blijven zitten.
donderdag 30 oktober 2008 om 10:48
Ja dat is het ook..je kunt je enorm druk maken over onbelangrijke dingen. Want waarom perse je zin doordrijven over bijv welk bankstel? Of welk schoonmaakdoekje hij moet gebruiken? Zolang ik geen onoverkomelijke bezwaren zie, ben ik meestal erg makkelijk. Ik sta voor veel open, en hij ook.
Ik denk dan; ok ik zou graag naar Spanje willen, maar Schotland lijkt me ook leuk want het is iets nieuws. Gewoon uitproberen, kansen genoeg om weer eens naar Spanje te gaan.
Ik denk dan; ok ik zou graag naar Spanje willen, maar Schotland lijkt me ook leuk want het is iets nieuws. Gewoon uitproberen, kansen genoeg om weer eens naar Spanje te gaan.
donderdag 30 oktober 2008 om 10:52
Zojuist weer een nieuw topic geopend door iemand: hoe verdeel je de financieen in een samengesteld gezin?
Na alle vaste lasten incl alimentatie betalen e.d. blijft er een paar honderd euro over om leuke dingen van te doen. Hier kun je dan samen niet uitkomen?? PFFFFFFF.
Hij moet een beetje meer dan zij, want zij werkt een beetje minder en stel je voor dat hij weer een beetje voor haar betaald, dat zou toch niet eerlijk zijn...het is je vijand niet...het is je partner, je alles, je lieffie, je leven. Deel gewoon man en doe niet zo moeilijk..
BGB: ik vind je mening weer eens helemaal toppie.
Na alle vaste lasten incl alimentatie betalen e.d. blijft er een paar honderd euro over om leuke dingen van te doen. Hier kun je dan samen niet uitkomen?? PFFFFFFF.
Hij moet een beetje meer dan zij, want zij werkt een beetje minder en stel je voor dat hij weer een beetje voor haar betaald, dat zou toch niet eerlijk zijn...het is je vijand niet...het is je partner, je alles, je lieffie, je leven. Deel gewoon man en doe niet zo moeilijk..
BGB: ik vind je mening weer eens helemaal toppie.
donderdag 30 oktober 2008 om 10:52
quote:hanZie schreef op 30 oktober 2008 @ 10:41:
[...]
zie hiervoor mijn post van 10.39uHoezo??? Jij gaat er gelijk van uit dat je moet overleggen als je iets wilt kopen. Ik heb ook al eerder gezegd, dat ik nergens over hoef te overleggen, en mijn vriend ook niet. Als ik ga shoppen met een vriendin en ik wil een hele nieuwe garderobe aanschaffen , of ik geef 300 euro uit in een beautysalon aan behandelingen met lotion zus en lotion zo dan doe ik dat, ondanks dat hij het geld verdiend heeft. En als hij de hele kantine wil trakteren omdat zijn ploeg goed gespeeld heeft , dan doet hij dat. Big deal zeg!!!
[...]
zie hiervoor mijn post van 10.39uHoezo??? Jij gaat er gelijk van uit dat je moet overleggen als je iets wilt kopen. Ik heb ook al eerder gezegd, dat ik nergens over hoef te overleggen, en mijn vriend ook niet. Als ik ga shoppen met een vriendin en ik wil een hele nieuwe garderobe aanschaffen , of ik geef 300 euro uit in een beautysalon aan behandelingen met lotion zus en lotion zo dan doe ik dat, ondanks dat hij het geld verdiend heeft. En als hij de hele kantine wil trakteren omdat zijn ploeg goed gespeeld heeft , dan doet hij dat. Big deal zeg!!!
donderdag 30 oktober 2008 om 10:53
donderdag 30 oktober 2008 om 10:55
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 oktober 2008 @ 10:26:
Tsja , toestemming vragen of je kleding mag kopen........... hier ook ; even meedelen om te zien of het uitkomt , qua uitgaven die maand ; misschien net een hoge rekening in aantocht van iets waar ik even geen erg in had .
Ik vraag me inderdaad af , zoals Elleninspe , of je dan de rekening deelt als je uit eten gaat en of je dat dan op de cent uitrekent of royaal zegt " allebei de helft " als jij een cordon bleutje had en je partner het duurste op de kaart , of geld terug vraagt voor een pakkie peuken , wie het kado betaalt van zíjn moeder en wie van jouw moeder ....
Wij hebben ook allebei onze eigen rekening. Gelukkig maar. Mijn vriend spaart namelijk bijna alles en ik geef bijna al mijn geld weer uit. Als we alles op een hoop zouden gooien zou ik me erg schuldig voelen en niet meer zo veel durven kopen, ook al is het mijn eigen salaris (ik zou dan meer van de hoop nemen dan hij)
Als we uit eten, naar de film, of uitgaan betalen we om en om. Of niet. Soms betaalt degene die toevallig net gepind heeft of degene die net een grote opdracht heeft gekregen. Dat gaat altijd helemaal vanzelf en daar houden we ook geen overzicht van bij.
De situatie die Julus beschrijft lijkt me vreselijk, maar zo gaat het natuurlijk bijna nooit bij stellen met gescheiden rekeningen.
Tsja , toestemming vragen of je kleding mag kopen........... hier ook ; even meedelen om te zien of het uitkomt , qua uitgaven die maand ; misschien net een hoge rekening in aantocht van iets waar ik even geen erg in had .
Ik vraag me inderdaad af , zoals Elleninspe , of je dan de rekening deelt als je uit eten gaat en of je dat dan op de cent uitrekent of royaal zegt " allebei de helft " als jij een cordon bleutje had en je partner het duurste op de kaart , of geld terug vraagt voor een pakkie peuken , wie het kado betaalt van zíjn moeder en wie van jouw moeder ....
Wij hebben ook allebei onze eigen rekening. Gelukkig maar. Mijn vriend spaart namelijk bijna alles en ik geef bijna al mijn geld weer uit. Als we alles op een hoop zouden gooien zou ik me erg schuldig voelen en niet meer zo veel durven kopen, ook al is het mijn eigen salaris (ik zou dan meer van de hoop nemen dan hij)
Als we uit eten, naar de film, of uitgaan betalen we om en om. Of niet. Soms betaalt degene die toevallig net gepind heeft of degene die net een grote opdracht heeft gekregen. Dat gaat altijd helemaal vanzelf en daar houden we ook geen overzicht van bij.
De situatie die Julus beschrijft lijkt me vreselijk, maar zo gaat het natuurlijk bijna nooit bij stellen met gescheiden rekeningen.
donderdag 30 oktober 2008 om 10:57
Als de één water bij de wijn doet en de ander voet bij stuk houdt, is dat inderdaad ongelijkwaardig. Dat moet geen patroon worden, lijkt me.
Uiteindelijk telt niemands stem zwaarder, zeg je: je moet dan zelf besluiten of je iets doet of laat. Dat vind ik lastig. Mijn ex zei bijvoorbeeld dat hij het niet zo'n goed idee vond toen ik voorstelde 1 avond in de maand vrijwilligerswerk te doen (waarvoor ik ook ongeveer een jaar thuisstudie moest doen). Het ging om een onderwerp dat mijn passie had.
Ik heb er toen vanaf gezien, omdat ik graag wilde dat hij mij daarbij steunde (lees: niet elke maand een lelijk gezicht wilde als ik een avond wegging). Was dat een goede keuze? Achteraf gezien niet, het was een symptoom van een slechte relatie. Hij kon ook geen goede argumenten geven waarom hij er niet achter stond. De passie steunde hij op zich wel, maar hij had eigenlijk gewoon geen zin om een avond de kinderen naar bed te brengen.
Op dat moment zei ik tegen mezelf: ach, laat maar zitten dan, zo belangrijk is het niet, ik zoek wel een andere manier om met die passie bezig te zijn. Ik wil geen studie gaan doen als ik daarvoor niet de medewerking en steun van mijn man krijg (m.n. zich met de kinderen bezighouden). Dat soort beslissingen neem je toch samen?
Dat klonk op dat moment allemaal heel weloverwogen en gezond, maar die relatie was helemaal niet gezond en gelijkwaardig. Dus moeten we stellen dat jouw manier alleen werkt als je in een gezonde, gelijkwaardige relatie zit? Of is het aangeven van je grenzen en het opeisen van je eigen ruimte een manier om je relatie gezond en gelijkwaardig te houden? Gaat het automatisch goed als je de juiste partner hebt gekozen of moet je hier voortdurend alert op blijven?
Een oprechte vraag, ik heb geen idee.
Uiteindelijk telt niemands stem zwaarder, zeg je: je moet dan zelf besluiten of je iets doet of laat. Dat vind ik lastig. Mijn ex zei bijvoorbeeld dat hij het niet zo'n goed idee vond toen ik voorstelde 1 avond in de maand vrijwilligerswerk te doen (waarvoor ik ook ongeveer een jaar thuisstudie moest doen). Het ging om een onderwerp dat mijn passie had.
Ik heb er toen vanaf gezien, omdat ik graag wilde dat hij mij daarbij steunde (lees: niet elke maand een lelijk gezicht wilde als ik een avond wegging). Was dat een goede keuze? Achteraf gezien niet, het was een symptoom van een slechte relatie. Hij kon ook geen goede argumenten geven waarom hij er niet achter stond. De passie steunde hij op zich wel, maar hij had eigenlijk gewoon geen zin om een avond de kinderen naar bed te brengen.
Op dat moment zei ik tegen mezelf: ach, laat maar zitten dan, zo belangrijk is het niet, ik zoek wel een andere manier om met die passie bezig te zijn. Ik wil geen studie gaan doen als ik daarvoor niet de medewerking en steun van mijn man krijg (m.n. zich met de kinderen bezighouden). Dat soort beslissingen neem je toch samen?
Dat klonk op dat moment allemaal heel weloverwogen en gezond, maar die relatie was helemaal niet gezond en gelijkwaardig. Dus moeten we stellen dat jouw manier alleen werkt als je in een gezonde, gelijkwaardige relatie zit? Of is het aangeven van je grenzen en het opeisen van je eigen ruimte een manier om je relatie gezond en gelijkwaardig te houden? Gaat het automatisch goed als je de juiste partner hebt gekozen of moet je hier voortdurend alert op blijven?
Een oprechte vraag, ik heb geen idee.
Ga in therapie!
donderdag 30 oktober 2008 om 10:58
quote:elleinspe schreef op 30 oktober 2008 @ 10:52:
[...]
Hoezo??? Jij gaat er gelijk van uit dat je moet overleggen als je iets wilt kopen. Ik heb ook al eerder gezegd, dat ik nergens over hoef te overleggen, en mijn vriend ook niet. Als ik ga shoppen met een vriendin en ik wil een hele nieuwe garderobe aanschaffen , of ik geef 300 euro uit in een beautysalon aan behandelingen met lotion zus en lotion zo dan doe ik dat, ondanks dat hij het geld verdiend heeft. En als hij de hele kantine wil trakteren omdat zijn ploeg goed gespeeld heeft , dan doet hij dat. Big deal zeg!!!In onze relatie zouden wij moeten overleggen ja over zulke dure dingen. Als we die lukraak zouden doen dan zijn we binnen no time bankroet. Dus waarom voel jij je dan aangevallen als ik zeg dat ik zou moeten overleggen? Dat was niet bedoeld als misselijke opmerking en jouw opmerking over dat pakje marlboro was wel misselijk bedoeld. Dat is het verschil.
[...]
Hoezo??? Jij gaat er gelijk van uit dat je moet overleggen als je iets wilt kopen. Ik heb ook al eerder gezegd, dat ik nergens over hoef te overleggen, en mijn vriend ook niet. Als ik ga shoppen met een vriendin en ik wil een hele nieuwe garderobe aanschaffen , of ik geef 300 euro uit in een beautysalon aan behandelingen met lotion zus en lotion zo dan doe ik dat, ondanks dat hij het geld verdiend heeft. En als hij de hele kantine wil trakteren omdat zijn ploeg goed gespeeld heeft , dan doet hij dat. Big deal zeg!!!In onze relatie zouden wij moeten overleggen ja over zulke dure dingen. Als we die lukraak zouden doen dan zijn we binnen no time bankroet. Dus waarom voel jij je dan aangevallen als ik zeg dat ik zou moeten overleggen? Dat was niet bedoeld als misselijke opmerking en jouw opmerking over dat pakje marlboro was wel misselijk bedoeld. Dat is het verschil.
donderdag 30 oktober 2008 om 11:00
donderdag 30 oktober 2008 om 11:03
Dubiootje, om heel eerlijk te zijn vind ik zulke relaties niet zo heel gezond. Er is er nl altijd eentje die zich er niet prettig bij voelt. Je voelt je dan altijd geremd in hetgeen wat je graag doet, maar je laat het omdat de ander het er niet mee eens is. Daar komt onvrede van. De ene wil zijn zin doordrijven, de ander past zich dan maar aan. Als dat met alles zo gaat, dan zijn de verhoudingen zoek.
Ik denk dat het met de ene partner als vanzelf gaat, misschien met af en toe een gesprek om te kijken of je neus dezelfde kant op staat. Maar als het altijd zo moeizaam gaat, dan lig je dus niet op 1 lijn en dat breekt op. Dus idd kwestie van de juiste partner treffen. Met mijn ex had ik over alles strijd, met mijn huidige partner is er amper ooit ruzie. Toch ben ik dezelfde persoon met dezelfde behoeften..
mijn ex vindt mij moeilijk, mijn vriend vindt mij enorm makkelijk.
Ik denk dat het met de ene partner als vanzelf gaat, misschien met af en toe een gesprek om te kijken of je neus dezelfde kant op staat. Maar als het altijd zo moeizaam gaat, dan lig je dus niet op 1 lijn en dat breekt op. Dus idd kwestie van de juiste partner treffen. Met mijn ex had ik over alles strijd, met mijn huidige partner is er amper ooit ruzie. Toch ben ik dezelfde persoon met dezelfde behoeften..
mijn ex vindt mij moeilijk, mijn vriend vindt mij enorm makkelijk.
donderdag 30 oktober 2008 om 11:04
quote:hanZie schreef op 30 oktober 2008 @ 10:58:
[...]
In onze relatie zouden wij moeten overleggen ja over zulke dure dingen. Als we die lukraak zouden doen dan zijn we binnen no time bankroet. Dus waarom voel jij je dan aangevallen als ik zeg dat ik zou moeten overleggen? Dat was niet bedoeld als misselijke opmerking en jouw opmerking over dat pakje marlboro was wel misselijk bedoeld. Dat is het verschil.Ik denk dat je het niet goed begrepen hebt, en het was niet misselijk bedoelt, want dan had ik deze er wel bij geplaatst i.p.v. deze Dus ik denk dat jij je aangevallen voelt, en dat was echt niet de bedoeling. Ieder moet in zijn/haar relatie doen waar hij/zij zich goed bij voelt. Ik gaf alleen mijn mening.
[...]
In onze relatie zouden wij moeten overleggen ja over zulke dure dingen. Als we die lukraak zouden doen dan zijn we binnen no time bankroet. Dus waarom voel jij je dan aangevallen als ik zeg dat ik zou moeten overleggen? Dat was niet bedoeld als misselijke opmerking en jouw opmerking over dat pakje marlboro was wel misselijk bedoeld. Dat is het verschil.Ik denk dat je het niet goed begrepen hebt, en het was niet misselijk bedoelt, want dan had ik deze er wel bij geplaatst i.p.v. deze Dus ik denk dat jij je aangevallen voelt, en dat was echt niet de bedoeling. Ieder moet in zijn/haar relatie doen waar hij/zij zich goed bij voelt. Ik gaf alleen mijn mening.
donderdag 30 oktober 2008 om 11:05
Ja, voor overleg moet je beiden openstaan. Kwestie van respect voor die ander, er moeite voor willen doen om de ander aan te horen. Zo geef je de boodschap af, dat je die ander belangrijk vindt. Gehoord worden, heel belangrijk.
Hoeft de uikomst niet eens positief te zijn, zolangje maar het gevoel hebt dat de ander je serieus neemt. Als iemand die moeite al niet eens wil doen, laat maar.
Hoeft de uikomst niet eens positief te zijn, zolangje maar het gevoel hebt dat de ander je serieus neemt. Als iemand die moeite al niet eens wil doen, laat maar.
donderdag 30 oktober 2008 om 11:08
quote:dubiootje schreef op 30 oktober 2008 @ 10:57:
Als de één water bij de wijn doet en de ander voet bij stuk houdt, is dat inderdaad ongelijkwaardig. Dat moet geen patroon worden, lijkt me.
Uiteindelijk telt niemands stem zwaarder, zeg je: je moet dan zelf besluiten of je iets doet of laat. Dat vind ik lastig. Mijn ex zei bijvoorbeeld dat hij het niet zo'n goed idee vond toen ik voorstelde 1 avond in de maand vrijwilligerswerk te doen (waarvoor ik ook ongeveer een jaar thuisstudie moest doen). Het ging om een onderwerp dat mijn passie had.
Ik heb er toen vanaf gezien, omdat ik graag wilde dat hij mij daarbij steunde (lees: niet elke maand een lelijk gezicht wilde als ik een avond wegging). .
For real? Ik zou het trouwens ook niet voorgesteld hebben, maar ik zou gezegd hebben dat ik dat ging doen. Omdat je in zo'n situatie zelf al wel in kan schatten dat één avond in de maand (!) geen wissel trekt op hem. Het heeft zelfs helemaal niks uit te staan met hem.
Dat zijn geen dingen die ik overleg hoor. Ik zou eigenlijk niet weten wat ik wel overleg. Misschien iets waar ik zelf niet uit kom ofzo. Of als ik zou weten dat hij daar veel moeite mee zou hebben. Maar dan wel onderbouwd graag, en niet zoals hier in deze situatie van Dubiootje.
Als de één water bij de wijn doet en de ander voet bij stuk houdt, is dat inderdaad ongelijkwaardig. Dat moet geen patroon worden, lijkt me.
Uiteindelijk telt niemands stem zwaarder, zeg je: je moet dan zelf besluiten of je iets doet of laat. Dat vind ik lastig. Mijn ex zei bijvoorbeeld dat hij het niet zo'n goed idee vond toen ik voorstelde 1 avond in de maand vrijwilligerswerk te doen (waarvoor ik ook ongeveer een jaar thuisstudie moest doen). Het ging om een onderwerp dat mijn passie had.
Ik heb er toen vanaf gezien, omdat ik graag wilde dat hij mij daarbij steunde (lees: niet elke maand een lelijk gezicht wilde als ik een avond wegging). .
For real? Ik zou het trouwens ook niet voorgesteld hebben, maar ik zou gezegd hebben dat ik dat ging doen. Omdat je in zo'n situatie zelf al wel in kan schatten dat één avond in de maand (!) geen wissel trekt op hem. Het heeft zelfs helemaal niks uit te staan met hem.
Dat zijn geen dingen die ik overleg hoor. Ik zou eigenlijk niet weten wat ik wel overleg. Misschien iets waar ik zelf niet uit kom ofzo. Of als ik zou weten dat hij daar veel moeite mee zou hebben. Maar dan wel onderbouwd graag, en niet zoals hier in deze situatie van Dubiootje.
donderdag 30 oktober 2008 om 11:10
quote:Mariannanas schreef op 30 oktober 2008 @ 11:00:
[...]
Ik denk het wel, want naar mijn mening is "overleg" het sleutelwoord. Echt overleggen kan inderdaad alleen in een gelijkwaardige relatie.
Dat denk ik ook , ja .
En het is natuurlijk totaal wat anders als je het gevoel hebt dat iemand over je grens gaat ( waar je oprecht en ook nog niet eens expres erg ongelukkig van kan worden ) dan wanneer je denkt " k*t zeg , moet ik die koters op bed leggen...helemaal geen zin an "
[...]
Ik denk het wel, want naar mijn mening is "overleg" het sleutelwoord. Echt overleggen kan inderdaad alleen in een gelijkwaardige relatie.
Dat denk ik ook , ja .
En het is natuurlijk totaal wat anders als je het gevoel hebt dat iemand over je grens gaat ( waar je oprecht en ook nog niet eens expres erg ongelukkig van kan worden ) dan wanneer je denkt " k*t zeg , moet ik die koters op bed leggen...helemaal geen zin an "
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 oktober 2008 om 11:10
quote:elleinspe schreef op 30 oktober 2008 @ 11:04:
[...]
Ik denk dat je het niet goed begrepen hebt, en het was niet misselijk bedoelt, want dan had ik deze er wel bij geplaatst i.p.v. deze Dus ik denk dat jij je aangevallen voelt, en dat was echt niet de bedoeling. Ieder moet in zijn/haar relatie doen waar hih/zij zich goed bij voelt. Ik gaf alleen mijn mening.Als het zo niet bedoeld is dan heb ik het idd niet goed begrepen. En een ieder moet zeker doen waar zij zich goed bij voelen. Daar ben ik het helemaal mee eens.
[...]
Ik denk dat je het niet goed begrepen hebt, en het was niet misselijk bedoelt, want dan had ik deze er wel bij geplaatst i.p.v. deze Dus ik denk dat jij je aangevallen voelt, en dat was echt niet de bedoeling. Ieder moet in zijn/haar relatie doen waar hih/zij zich goed bij voelt. Ik gaf alleen mijn mening.Als het zo niet bedoeld is dan heb ik het idd niet goed begrepen. En een ieder moet zeker doen waar zij zich goed bij voelen. Daar ben ik het helemaal mee eens.
donderdag 30 oktober 2008 om 11:12
donderdag 30 oktober 2008 om 11:13
Leuk topic, BGB.
Hier nog zo'n ouderwetse relatie
Ik maak de boterhammen van mijn man klaar, doe de strijk, 90% van de schoonmaak en de boodschappen. Daarnaast werk ik 30 uur in de week. Ik denk dat ik alles bij elkaar meer doe dan mijn man, maar ik vind het gewoon fijn om dat te doen. Hij biedt dikwijls aan om zijn deel te doen, maar ik vind het fijn om hem te verwennen.
Anderzijds hoef ik maar een kik te geven en hij doet alles voor me. Ik durf nauwelijks te opperen dat ik iets leuk vind, omdat hij het dan gelijk voor me koopt/doet/regelt. Ik krijg iedere avond een rugmassage van wel een half uur op de bank tijdens het journaal. Als ik morgen zou zeggen dat ik samen met hem naar Vuurland wil verhuizen omdat dat mijn levensdroom is, zou hij dat gelijk beginnen regelen.
Hij 'mag' van mij porno kijken en zoveel elektronische apparaten kopen als hij wil, ik 'mag' van hem mijn tijd verdoen op de viva-site, zoveel (dure) cursussen volgen en zoveel schoenen en boeken kopen als ik wil.
Apart op reis gaan willen we allebei niet omdat we elkaar te veel zouden missen. We vinden het allebei heerlijk om iedere avond in bed bloot tegen elkaar aan te kruipen en nog wat te strelen/vrijen/neuken en te praten/lachen/dollen, dat willen we geen van beiden lange tijd missen.
Wij houden geen boekhouding bij van wie het meeste voor de ander doet. We voelen ons allebei optimaal door de ander bemind.
Maar of dat typisch is voor de relaties van vroeger, weet ik niet. Mijn leeftijdsgenoten (50+) hebben soms net zo'n relatie als de 'eigentijdse' relaties die BGB beschrijft.
En mijn dochter heeft dezelfde 'ouderwetse' en gelukkige relatie als ik.
Het hoeft ook niet aan teleurstellingen in de liefde te liggen. Want die heb ik ook gehad. Volgens mij moet je gewoon iemand treffen die er net zo in staat als jij en die zich 'vanzelf' helemaal geeft.
Ik weet in elk geval dat die instelling, als hij wederzijds is (dat is heel belangrijk), de sleutel is voor relatiegeluk.
Hier nog zo'n ouderwetse relatie
Ik maak de boterhammen van mijn man klaar, doe de strijk, 90% van de schoonmaak en de boodschappen. Daarnaast werk ik 30 uur in de week. Ik denk dat ik alles bij elkaar meer doe dan mijn man, maar ik vind het gewoon fijn om dat te doen. Hij biedt dikwijls aan om zijn deel te doen, maar ik vind het fijn om hem te verwennen.
Anderzijds hoef ik maar een kik te geven en hij doet alles voor me. Ik durf nauwelijks te opperen dat ik iets leuk vind, omdat hij het dan gelijk voor me koopt/doet/regelt. Ik krijg iedere avond een rugmassage van wel een half uur op de bank tijdens het journaal. Als ik morgen zou zeggen dat ik samen met hem naar Vuurland wil verhuizen omdat dat mijn levensdroom is, zou hij dat gelijk beginnen regelen.
Hij 'mag' van mij porno kijken en zoveel elektronische apparaten kopen als hij wil, ik 'mag' van hem mijn tijd verdoen op de viva-site, zoveel (dure) cursussen volgen en zoveel schoenen en boeken kopen als ik wil.
Apart op reis gaan willen we allebei niet omdat we elkaar te veel zouden missen. We vinden het allebei heerlijk om iedere avond in bed bloot tegen elkaar aan te kruipen en nog wat te strelen/vrijen/neuken en te praten/lachen/dollen, dat willen we geen van beiden lange tijd missen.
Wij houden geen boekhouding bij van wie het meeste voor de ander doet. We voelen ons allebei optimaal door de ander bemind.
Maar of dat typisch is voor de relaties van vroeger, weet ik niet. Mijn leeftijdsgenoten (50+) hebben soms net zo'n relatie als de 'eigentijdse' relaties die BGB beschrijft.
En mijn dochter heeft dezelfde 'ouderwetse' en gelukkige relatie als ik.
Het hoeft ook niet aan teleurstellingen in de liefde te liggen. Want die heb ik ook gehad. Volgens mij moet je gewoon iemand treffen die er net zo in staat als jij en die zich 'vanzelf' helemaal geeft.
Ik weet in elk geval dat die instelling, als hij wederzijds is (dat is heel belangrijk), de sleutel is voor relatiegeluk.
donderdag 30 oktober 2008 om 11:14
Tja, wij gooien ook niet alles op 1 hoop. Gewoon 1 rekening voor alle vaste lasten en ieder nog een rekening voor zichzelf. Reden daarvan is dat het ons veel rust geeft. Dan kan daar niks mis mee gaan. En ik ben niet zo'n financieel wonder zeg maar. Ik geef maar uit en uit en dan is het op een gegeven moment op. Manlief weet veel beter wat hij nog heeft dan ik. Ik moet echt eerst even inloggen om te checken hoeveel ik nog heb. Dit werkt en we betalen etentjes enzovoort gewoon van de rekening waar nog het meeste geld op staat. Of manlief weet dat ik krap zit (vanwege te veel uitgeven) en koopt schoenen voor me. Lief toch? Andersom ook hoor.
Lunchpakketjes maken we of samen of dan de een of dan de ander. Denken we nooit zo over na. Huishouden doen we samen, maar soms de een meer dan de ander. Lekker boeiend of dat gelijk op gaat. Al doet manlief vaak net iets meer. Ik hou niet zo van het huishouden. Haha..
En wat die verre reizen betreft. Ik voel dat ook zo als geamputeerd te worden. Daarbij zouden wij het allebei niet doen hoor als dat de ander ongelukkig maakt. Maar gelukkig houden wij beiden van verre reizen maken en denken we daar helemaal hetzelfde over. Zou ook echt niet samen kunnen zijn met iemand die niet van reizen houdt. Dus dat scheelt.
Voor de rest vechten we ook niet voor onze relatie, maar proberen we altijd op te letten of we het allemaal niet voor lief nemen en of je nog wel genoeg moeite doet voor de ander. Heel belangrijk.
Hij is tenslotte mijn aller, aller, allerbeste vriend en man en lover.
Lunchpakketjes maken we of samen of dan de een of dan de ander. Denken we nooit zo over na. Huishouden doen we samen, maar soms de een meer dan de ander. Lekker boeiend of dat gelijk op gaat. Al doet manlief vaak net iets meer. Ik hou niet zo van het huishouden. Haha..
En wat die verre reizen betreft. Ik voel dat ook zo als geamputeerd te worden. Daarbij zouden wij het allebei niet doen hoor als dat de ander ongelukkig maakt. Maar gelukkig houden wij beiden van verre reizen maken en denken we daar helemaal hetzelfde over. Zou ook echt niet samen kunnen zijn met iemand die niet van reizen houdt. Dus dat scheelt.
Voor de rest vechten we ook niet voor onze relatie, maar proberen we altijd op te letten of we het allemaal niet voor lief nemen en of je nog wel genoeg moeite doet voor de ander. Heel belangrijk.
Hij is tenslotte mijn aller, aller, allerbeste vriend en man en lover.
