Kinderen
alle pijlers
Eeuwige discussie: werken of thuisblijven
woensdag 5 november 2008 om 22:32
Ik schrijf ook wel eens op een forum voor moeders met kinderen met autisme. Nu was daar vandaag een openingspost van een vrouw die problemen om met de naschoolse opvang voor haar kind goed te regelen (de details zullen erg herkenbaar voor haar omgeving zijn, dus die laat ik achterwege).
Nu kwam daar dus een reactie op van een andere moeder die stelde dat je, omdat je kind een beperking heeft, EERST moeder bent en DAARNA pas werkende vrouw. Ze vond dat TO maar beter thuis kon blijven als de naschoolse zoveel problemen gaf.
Ik was nogal verbouwereerd door zo'n reactie...alsof je als niet met een gerust hart zou mogen kunnen werken als je kind iets anders in elkaar steekt als de buurkinderen. TO vond dat ook, want die deed het af met de opmerking dat de jaren 50 ver achter ons liggen en dat 1 keer per week naar de naschoolse het kind geen kwaad zou doen.
De discussie is nog niet verder gegaan, maar wat vinden jullie?
'Mag' een moeder (vader?!) wel uit werken gaan als hun kind een beperking heeft?
Nu kwam daar dus een reactie op van een andere moeder die stelde dat je, omdat je kind een beperking heeft, EERST moeder bent en DAARNA pas werkende vrouw. Ze vond dat TO maar beter thuis kon blijven als de naschoolse zoveel problemen gaf.
Ik was nogal verbouwereerd door zo'n reactie...alsof je als niet met een gerust hart zou mogen kunnen werken als je kind iets anders in elkaar steekt als de buurkinderen. TO vond dat ook, want die deed het af met de opmerking dat de jaren 50 ver achter ons liggen en dat 1 keer per week naar de naschoolse het kind geen kwaad zou doen.
De discussie is nog niet verder gegaan, maar wat vinden jullie?
'Mag' een moeder (vader?!) wel uit werken gaan als hun kind een beperking heeft?
woensdag 5 november 2008 om 22:38
Natuurlijk mag een ouder uit werken gaan. Het is juist goed voor de sociale ontwikkeling van kinderen, of ze nu gehandicapt zijn of niet, om ook met andere kinderen en volwassenen om te gaan.
Ik kan me wel voorstellen dat je de grenzen van het kind goed in de gaten moet houden. Een kind met autisme raakt makkelijk overprikkeld, een nso vol drukke kinderen is dan misschien niet de beste oplossing. Ik zou dan eerder kiezen voor naschoolse opvang thuis door een vaste oppas.
Ik kan me wel voorstellen dat je de grenzen van het kind goed in de gaten moet houden. Een kind met autisme raakt makkelijk overprikkeld, een nso vol drukke kinderen is dan misschien niet de beste oplossing. Ik zou dan eerder kiezen voor naschoolse opvang thuis door een vaste oppas.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 5 november 2008 om 22:43
Zolang de opvang goed geregeld is en ouder(s) en kind er gelukkig mee zijn: Ja!!!
Vind ik dat een kind voor het werk komt: Ja!!!
Alleen tegewoordig heeft niet iedereen meer de luxe om thuis te blijven als dat gewenst is, van ouder of kind uit.
Ik ben thuisblijfmoeder van een gezond kind en ben blij dat we de keuze hebben kunnen maken maar ik kan me ook verschrikkelijk goed indenken dat ouders er behoefte aan hebben om buitenshuis te werken.
Ook als je kind speciale aandacht nodig heeft. Misschien dan juist wel meer, Ik weet het niet.
Het is een afweging die iedereen voor zichzelf moet (kunnen!)maken.
Vind ik dat een kind voor het werk komt: Ja!!!
Alleen tegewoordig heeft niet iedereen meer de luxe om thuis te blijven als dat gewenst is, van ouder of kind uit.
Ik ben thuisblijfmoeder van een gezond kind en ben blij dat we de keuze hebben kunnen maken maar ik kan me ook verschrikkelijk goed indenken dat ouders er behoefte aan hebben om buitenshuis te werken.
Ook als je kind speciale aandacht nodig heeft. Misschien dan juist wel meer, Ik weet het niet.
Het is een afweging die iedereen voor zichzelf moet (kunnen!)maken.
Ja, dat vind ik echt.
woensdag 5 november 2008 om 22:45
Tja, oeverloze discussie dit soort onderwerpen.... Persoonlijk vind ik dat je in de eerste plaats OUDER bent, en daarna werknemer, en dat je samen probeert de opvang voor je kind zo goed mogelijk te regelen.
Ook als ouder van een kind met een beperking 'mag' je uit werken gaan. Wie moet anders de kost verdienen? Natuurlijk kun je kiezen voor het traditionele rollenpatroon, maar dat is zeker geen vanzelfsprekendheid, ook niet als je kind een beperking heeft. Wel denk ik dat het zinvol is om stil te staan bij de vraag wat je kind kan 'hebben' en wat de meest geschikte vorm van opvang is voor zo'n kindje. Wellicht dat het beter gedijt bij een gastouder, of bij familie. Ik ben absoluut voorstander van nso, maar ik merk wel dat het erg druk is. Dan zou ik zelf bewust kiezen voor opvang op de wat rustigere dagen, en dat zijn meestal de dagen waarop de kinderen 's middags vrij zijn (wo en soms ook vr).
Ook als ouder van een kind met een beperking 'mag' je uit werken gaan. Wie moet anders de kost verdienen? Natuurlijk kun je kiezen voor het traditionele rollenpatroon, maar dat is zeker geen vanzelfsprekendheid, ook niet als je kind een beperking heeft. Wel denk ik dat het zinvol is om stil te staan bij de vraag wat je kind kan 'hebben' en wat de meest geschikte vorm van opvang is voor zo'n kindje. Wellicht dat het beter gedijt bij een gastouder, of bij familie. Ik ben absoluut voorstander van nso, maar ik merk wel dat het erg druk is. Dan zou ik zelf bewust kiezen voor opvang op de wat rustigere dagen, en dat zijn meestal de dagen waarop de kinderen 's middags vrij zijn (wo en soms ook vr).
woensdag 5 november 2008 om 22:55
Voor je functie op je werk kunnen ze tien anderen inhuren, voor de functie vader of moeder niet. Dus ja, ik vind dat je op de eerste plaats ouder bent en daaruit voortvloeiend dat de behoeften van je kind vóór gaan.
Maar dat wil niet zeggen dat je als ouder van een kind met een handicap "dus" niet kunt of mag werken. Ik zou niet weten waarom niet. Zeker als je met z'n tweeën bent, valt er vast wel wat te organiseren waardoor je beiden een deel van de opvang voor je rekening kunt nemen. Of er valt wellicht een vorm van opvang te organiseren die beter bij je kind past dan de standaardopvang. Maar als dat niet kan of niet wenselijk is, tja, dan hoort het wel bij de keuze voor kinderen dat je daar soms offers voor moet brengen en dat die offers soms groter zijn dan je van tevoren wellicht had ingeschat. Een kind dat niet functioneert op welke vorm van opvang dan ook, zul je toch in de eerste plaats zelf op moeten vangen.
Dat gaat overigens niet alleen om kinderen met een handicap. Ook als je kind ziekelijk is, kan dat betekenen dat het niet lukt om je werk met je kind te combineren. Ik vind dat het kind in dat geval voor gaat: die heeft alleen z'n ouders om op terug te vallen.
Maar goed, neemt niet weg dat ik niet vind dat je "dus" niet mag werken omdat je een ziek of gehandicapt kind hebt. Als je kind het prima doet op de opvang of als je het met z'n tweeën zo kunt organiseren dat je beiden kunt werken en beiden je kind op kunt vangen, dan zou ik ook weer niet weten waarom je níet zou gaan werken.
Maar dat wil niet zeggen dat je als ouder van een kind met een handicap "dus" niet kunt of mag werken. Ik zou niet weten waarom niet. Zeker als je met z'n tweeën bent, valt er vast wel wat te organiseren waardoor je beiden een deel van de opvang voor je rekening kunt nemen. Of er valt wellicht een vorm van opvang te organiseren die beter bij je kind past dan de standaardopvang. Maar als dat niet kan of niet wenselijk is, tja, dan hoort het wel bij de keuze voor kinderen dat je daar soms offers voor moet brengen en dat die offers soms groter zijn dan je van tevoren wellicht had ingeschat. Een kind dat niet functioneert op welke vorm van opvang dan ook, zul je toch in de eerste plaats zelf op moeten vangen.
Dat gaat overigens niet alleen om kinderen met een handicap. Ook als je kind ziekelijk is, kan dat betekenen dat het niet lukt om je werk met je kind te combineren. Ik vind dat het kind in dat geval voor gaat: die heeft alleen z'n ouders om op terug te vallen.
Maar goed, neemt niet weg dat ik niet vind dat je "dus" niet mag werken omdat je een ziek of gehandicapt kind hebt. Als je kind het prima doet op de opvang of als je het met z'n tweeën zo kunt organiseren dat je beiden kunt werken en beiden je kind op kunt vangen, dan zou ik ook weer niet weten waarom je níet zou gaan werken.
woensdag 5 november 2008 om 22:59
Tuurlijk ben je eerst moeder en dan werknemer, maar dat vond ik ook geen argument om dan maar thuis te blijven. Uit haar post begreep ik dat het om 1 dag per week zou gaan, maar er waren wat problemen met het vervoer van school naar opvang (ze was vol lof over de kwaliteit van de opvang dus dat zal wel goed zitten).
Het trof me ook wel dat het op een topic over hoe ze het vervoer moest regelen ineens ging over stoppen met werken.
Ik begrijp haar wel. Ook mijn kind heeft een beperking, maar geniet van school en van de twee dagen naschoolse bij een gastouder. Beperking wil wat mij betreft niet zeggen dat je kind niks aankan.
Het trof me ook wel dat het op een topic over hoe ze het vervoer moest regelen ineens ging over stoppen met werken.
Ik begrijp haar wel. Ook mijn kind heeft een beperking, maar geniet van school en van de twee dagen naschoolse bij een gastouder. Beperking wil wat mij betreft niet zeggen dat je kind niks aankan.
woensdag 5 november 2008 om 23:05
Mijn zoon heeft pdd-nos is nu 14
Maar pas de laatse 2 jaar komt hij 1 keer in de week aleen thuis als ik er niet ben.
Wij hebben er bewust voor gekozen dat ik altyd thuis ben als hij thuis komt.hij zit per dag bijna 2 uur in de taxi.
Wij kunnen rond komen van 1 loon doen we al zolang wij kinderen hebben. Het is geen vetpot,eigen huis maar ik ben blij dat ik er voor mijn kinderen ben als ze uit school komen dan maar geen 2 keer op vakantie per jaar maar wel een vrolijk gezicht van mijn zoon als hij uit de taxi komt en mij ziet!
Maar pas de laatse 2 jaar komt hij 1 keer in de week aleen thuis als ik er niet ben.
Wij hebben er bewust voor gekozen dat ik altyd thuis ben als hij thuis komt.hij zit per dag bijna 2 uur in de taxi.
Wij kunnen rond komen van 1 loon doen we al zolang wij kinderen hebben. Het is geen vetpot,eigen huis maar ik ben blij dat ik er voor mijn kinderen ben als ze uit school komen dan maar geen 2 keer op vakantie per jaar maar wel een vrolijk gezicht van mijn zoon als hij uit de taxi komt en mij ziet!
woensdag 5 november 2008 om 23:17
quote:Starshine schreef op 05 november 2008 @ 22:59:
Het trof me ook wel dat het op een topic over hoe ze het vervoer moest regelen ineens ging over stoppen met werken.
Je weet niet wat voor proces daaraan vooraf is gegaan. Misschien was dat zelf moeten regelen van het vervoer voor haar wel de welbekende druppel.
Het trof me ook wel dat het op een topic over hoe ze het vervoer moest regelen ineens ging over stoppen met werken.
Je weet niet wat voor proces daaraan vooraf is gegaan. Misschien was dat zelf moeten regelen van het vervoer voor haar wel de welbekende druppel.
woensdag 5 november 2008 om 23:19
quote:domnaiefmutsje schreef op 05 november 2008 @ 23:00:
Eens met Qwertu. Een periode dat mijn kind heel ziek was (langdurig) ben ik gestopt. Banen liggen voor het oprapen, mijn kind is uniek en ben niet voor niets moeder. Onderschatte taak.Mijn moeder heeft hetzelfde gedaan. Ze heeft op een andere manier invulling gezocht voor haar leven (en haar behoefte mee te draaien in de maatschappij) en in ons geval betekende het niet dat mijn moeder "dus" elke middag met kopjes thee op ons zat te wachten, maar als het nodig was, dan wás ze er. Dat was haar met haar baan nooit gelukt.
Eens met Qwertu. Een periode dat mijn kind heel ziek was (langdurig) ben ik gestopt. Banen liggen voor het oprapen, mijn kind is uniek en ben niet voor niets moeder. Onderschatte taak.Mijn moeder heeft hetzelfde gedaan. Ze heeft op een andere manier invulling gezocht voor haar leven (en haar behoefte mee te draaien in de maatschappij) en in ons geval betekende het niet dat mijn moeder "dus" elke middag met kopjes thee op ons zat te wachten, maar als het nodig was, dan wás ze er. Dat was haar met haar baan nooit gelukt.
woensdag 5 november 2008 om 23:22
Voor de functie van vader en moeder kunnen ze niemand anders inhuren, maar wij zouden ons écht niet kunnen veroorloven om zomaar te stoppen met werken zonder goed in de problemen te komen, en dan heb ik het niet over 1x per jaar minder op vakantie of de tweede auto eruit, maar gewoon deurwaarders aan de deur en rekeningen niet meer kunnen betalen. En ik vraag me af of een kind daar iets aan heeft.
Ik vind dat iedereen het recht en de plicht heeft om te werken, en dat iedereen de plicht en het recht heeft om goed voor zijn kinderen te kunnen zorgen. Maar stellen dat een moeder (waarom niet vader?) moet stoppen met werken omdat haar kind iets mankeert vind ik dom. Want juist kinderen met een beperking kunnen een hoop financiele lasten met zich meebrengen en níemand heeft er iets aan als een gezin ten onder gaat aan financiele problemen, want dat levert óók weer stress op.
Als je merkt dat opvang voor je kind niet goed is en je hebt de luxe dat er één kan stoppen/beiden minder kunnen gaan werken dan vind ik dat je dat aan je kind verplicht bent.
Maar er wegen nog zóveel andere dingen mee, je financiele situatie, je psychische situatie (ik kan me maar zo voorstellen dat je als ouder van een kind met een beperking je werk nódig hebt om jezelf te blijven), je relationele situatie, je andere kinderen enz., dat je niet zomaar kunt stellen dat stoppen met werken beter is.
Ik kan me zo voorstellen dat het in sommige gevallen kiezen uit twee kwaden is.
Ik vind dat iedereen het recht en de plicht heeft om te werken, en dat iedereen de plicht en het recht heeft om goed voor zijn kinderen te kunnen zorgen. Maar stellen dat een moeder (waarom niet vader?) moet stoppen met werken omdat haar kind iets mankeert vind ik dom. Want juist kinderen met een beperking kunnen een hoop financiele lasten met zich meebrengen en níemand heeft er iets aan als een gezin ten onder gaat aan financiele problemen, want dat levert óók weer stress op.
Als je merkt dat opvang voor je kind niet goed is en je hebt de luxe dat er één kan stoppen/beiden minder kunnen gaan werken dan vind ik dat je dat aan je kind verplicht bent.
Maar er wegen nog zóveel andere dingen mee, je financiele situatie, je psychische situatie (ik kan me maar zo voorstellen dat je als ouder van een kind met een beperking je werk nódig hebt om jezelf te blijven), je relationele situatie, je andere kinderen enz., dat je niet zomaar kunt stellen dat stoppen met werken beter is.
Ik kan me zo voorstellen dat het in sommige gevallen kiezen uit twee kwaden is.
woensdag 5 november 2008 om 23:25
quote:qwertu schreef op 05 november 2008 @ 23:17:
[...]
Je weet niet wat voor proces daaraan vooraf is gegaan. Misschien was dat zelf moeten regelen van het vervoer voor haar wel de welbekende druppel.
Volgens mij begrijp je mijn (ietwat kromme) zin niet helemaal.
Haar topic ging erover dat ze wat problemen had om het vervoer van school naar bso te regelen (kind begint binnenkort op nieuwe school, er moet leerlingenvervoer geregeld worden, gemeente doet moeilijk etc) en out of the blue roept iemand er doorheen dat ze 'dus maar beter kan stoppen met werken'. Dat vond ik (en anderen) raar.
[...]
Je weet niet wat voor proces daaraan vooraf is gegaan. Misschien was dat zelf moeten regelen van het vervoer voor haar wel de welbekende druppel.
Volgens mij begrijp je mijn (ietwat kromme) zin niet helemaal.
Haar topic ging erover dat ze wat problemen had om het vervoer van school naar bso te regelen (kind begint binnenkort op nieuwe school, er moet leerlingenvervoer geregeld worden, gemeente doet moeilijk etc) en out of the blue roept iemand er doorheen dat ze 'dus maar beter kan stoppen met werken'. Dat vond ik (en anderen) raar.
woensdag 5 november 2008 om 23:25
Wij hebben noodgedwongen een tijd met véél minder inkomen moeten doen doordat zoon in het ziekenhuis lag (man werkte via uitzendbureau, dus wat hij niet werkte kreeg hij ook niet betaald, ziekenhuis was 1,5 uur rijden verderop, in totaal 10 weken lang vrouw en/of kind in ziekenhuis gehad) en oa door de hele toestand ben ik mijn baan kwijtgeraakt. En we zijn nu nog puin aan het ruimen, 1 jaar later, van de financiele toestanden van toen. Manlief heeft mij op een gegeven moment écht achter moeten laten thuis, terwijl ik nog niet zelfstandig dingen kon, omdat er gewoon géld moet komen. En we konden minder naar het ziekenhuis omdat er domweg geen geld was daarvoor en als we 2x per dag gingen was er de week erna nóg minder geld.
Dat hakt erin hoor. Dus roepen dat je kind voor alles gaat is makkelijk, maar de rest van de wereld draait ook gewoon door en de rekeningen blijven ook binnenkomen.
Dat hakt erin hoor. Dus roepen dat je kind voor alles gaat is makkelijk, maar de rest van de wereld draait ook gewoon door en de rekeningen blijven ook binnenkomen.
woensdag 5 november 2008 om 23:32
Dat is heftig Eowynn. En tenenkrommend onrechtvaardig.
Mensen hebben mij ook wel eens gezegd dat ik maar thuis moest blijven. Maar inderdaad helpt gewoon lekker werken me om de thuissituatie te relativeren en je spreekt nog eens iemand anders dan de bejaarde buuf.
Overigens heb ik er wel voor gekozen maar 12 uur te werken ipv de 28 die ik voor de kinderen werkte. (voor het financiele gedeelte zou rond de 20 beter zijn, maar ja)
Mensen hebben mij ook wel eens gezegd dat ik maar thuis moest blijven. Maar inderdaad helpt gewoon lekker werken me om de thuissituatie te relativeren en je spreekt nog eens iemand anders dan de bejaarde buuf.
Overigens heb ik er wel voor gekozen maar 12 uur te werken ipv de 28 die ik voor de kinderen werkte. (voor het financiele gedeelte zou rond de 20 beter zijn, maar ja)
woensdag 5 november 2008 om 23:33
quote:Starshine schreef op 05 november 2008 @ 23:25:
[...]
Volgens mij begrijp je mijn (ietwat kromme) zin niet helemaal.
Haar topic ging erover dat ze wat problemen had om het vervoer van school naar bso te regelen (kind begint binnenkort op nieuwe school, er moet leerlingenvervoer geregeld worden, gemeente doet moeilijk etc) en out of the blue roept iemand er doorheen dat ze 'dus maar beter kan stoppen met werken'. Dat vond ik (en anderen) raar.
Oh, dat vind ik ook heel raar. Ik vind dat ieder gewoon recht heeft om te werken. Maar als je me vraagt welke verantwoordelijkheid zwaarder telt, dan is dat de verantwoordelijkheid voor je kind.
Eowynn, dat kan in mijn ogen dus ook betekenen dat je dus wél blijft werken, inderdaad om je kind de voorzieningen te geven die het nodig heeft. Ook dát is verantwoordelijkheid nemen voor je kind. Net zoals ik me kan voorstellen dat je als mens zoveel arbeidsvreugde uit je werk haalt, dat het helemaal geen slim plan is om te stoppen. Er is in mijn ogen niet één juiste manier van je verantwoordelijkheid nemen: die zal per situatie en per individu (en per behoefte van het kind) verschillen. Maar ik vind wel dat het welzijn van je kind leidraad moet zijn bij de beslissingen die je daarin neemt.
[...]
Volgens mij begrijp je mijn (ietwat kromme) zin niet helemaal.
Haar topic ging erover dat ze wat problemen had om het vervoer van school naar bso te regelen (kind begint binnenkort op nieuwe school, er moet leerlingenvervoer geregeld worden, gemeente doet moeilijk etc) en out of the blue roept iemand er doorheen dat ze 'dus maar beter kan stoppen met werken'. Dat vond ik (en anderen) raar.
Oh, dat vind ik ook heel raar. Ik vind dat ieder gewoon recht heeft om te werken. Maar als je me vraagt welke verantwoordelijkheid zwaarder telt, dan is dat de verantwoordelijkheid voor je kind.
Eowynn, dat kan in mijn ogen dus ook betekenen dat je dus wél blijft werken, inderdaad om je kind de voorzieningen te geven die het nodig heeft. Ook dát is verantwoordelijkheid nemen voor je kind. Net zoals ik me kan voorstellen dat je als mens zoveel arbeidsvreugde uit je werk haalt, dat het helemaal geen slim plan is om te stoppen. Er is in mijn ogen niet één juiste manier van je verantwoordelijkheid nemen: die zal per situatie en per individu (en per behoefte van het kind) verschillen. Maar ik vind wel dat het welzijn van je kind leidraad moet zijn bij de beslissingen die je daarin neemt.
woensdag 5 november 2008 om 23:35
(En zoals je weet is hier hetzelfde aan de orde geweest: ook ik ben alleen thuisgelaten met een kind omdat mijn man weer moest werken, terwijl ik nog niet eens fatsoenlijk voor mezelf kon zorgen. Er moet inderdaad wel gewoon brood op de plank komen. Godzijdank zijn wij niet in financiële problemen gekomen door deze situatie. Dat lijkt me oprecht afschuwelijk. )
woensdag 5 november 2008 om 23:43
Heel overdreven groot zijn de financiele problemen niet op dit moment gelukkig hoor, geen deurwaarders of enorme schulden, maar wel weinig reserves en veel puzzelen en wat kleine achterstanden nog.
Maar het is zo'n machteloos gevoel dat je heel graag bij je vrouw/kind wilt zijn en dat dat ook gewoon nódig is, maar dat dat niet kan door iets banaals als geld. En dat iedereen nog zo hard kan roepen 'dat je er voor je vrouw en kind moet zijn' (in het geval van mijn man) maar dat dat ten koste gaat van andere dingen, als je daar gehoor aan geeft.
Maar het is zo'n machteloos gevoel dat je heel graag bij je vrouw/kind wilt zijn en dat dat ook gewoon nódig is, maar dat dat niet kan door iets banaals als geld. En dat iedereen nog zo hard kan roepen 'dat je er voor je vrouw en kind moet zijn' (in het geval van mijn man) maar dat dat ten koste gaat van andere dingen, als je daar gehoor aan geeft.
woensdag 5 november 2008 om 23:56
Er voor je vrouw en je kind zijn betekent ook: zorgen dat er brood op de plank komt. En betekent ook: zelf op de been blijven. Dat laatste heb ik Qlief nog wel eens uit moeten leggen.
Het een sluit alleen het ander niet uit. In ons geval was het beste voor ons kind dat Qlief voor inkomen zorgde en dat ik dan maar de verzorging op me nam. Het was niet het beste voor haar dat Qlief ook thuis zou blijven en we met z'n drieën zouden verkommeren in ieder geval.
Het een sluit alleen het ander niet uit. In ons geval was het beste voor ons kind dat Qlief voor inkomen zorgde en dat ik dan maar de verzorging op me nam. Het was niet het beste voor haar dat Qlief ook thuis zou blijven en we met z'n drieën zouden verkommeren in ieder geval.
donderdag 6 november 2008 om 07:33
donderdag 6 november 2008 om 09:05
Tuurlijk "mogen" beide ouders werken als hun kind een beperking heeft. Ik kan me alleen voorstellen dat het om praktische redenen moeilijk uitvoerbaar kan zijn maar ik zou niet weten welke morele bezwaren er zouden moeten zijn. Ik kan me zelfs voorstellen dat de behoefte om te werken (nog)groter is als de thuissituatie erg zwaar is.
donderdag 6 november 2008 om 09:18
Ben het helemaal eens met mamasaar.
En veel mensen, waaronder ik, moeten eenvoudig weg erbij werken om de basiskosten te kunnen dekken.
Mijn vriend werkt full-time wil graag een dag minder werken om ook een dag voor de kinderen te kunnen zorgen, liefst 2 maar kan carrieretechnisch niet. Maar na zwangerschapsverlof bekijken we nog het nog een keer.
Een kind met een beperking, autistisch, lijkt mij heel zwaar. Om even je eigen batterij op te laden voor jezelf en eventueel andere kinderen lijkt mij niets mis mee. Zeker niet omdat het om een dag in de week gaat. En ja je kind gaat voor alles mee eens. Maar als je het goed kan regelen voor kind en jezelf, doen!!
En veel mensen, waaronder ik, moeten eenvoudig weg erbij werken om de basiskosten te kunnen dekken.
Mijn vriend werkt full-time wil graag een dag minder werken om ook een dag voor de kinderen te kunnen zorgen, liefst 2 maar kan carrieretechnisch niet. Maar na zwangerschapsverlof bekijken we nog het nog een keer.
Een kind met een beperking, autistisch, lijkt mij heel zwaar. Om even je eigen batterij op te laden voor jezelf en eventueel andere kinderen lijkt mij niets mis mee. Zeker niet omdat het om een dag in de week gaat. En ja je kind gaat voor alles mee eens. Maar als je het goed kan regelen voor kind en jezelf, doen!!
