twee liefdes...........nieuw topic...

Dank je Anna, voor je bericht. Ik had niet gedacht dat het zo fijn zo zijn om met lotgenoten te 'praten'.

Ik heb mij, op advies van jouw berichtje Anna, een beetje op de vlakte gehouden en inderdaad, ik kreeg gisteren van hem een smsje met daarin dat hij mij miste! Super fijn! Ik blijf me helaas nog steeds zo onstabiel als wat voelen. Hopelijk komt de acceptatie snel, want dit is bijna niet te doen! Veel sterkte aan iedereen die ook zo in de war is!

pfff... ik moet even het weekend van mij afschrijven hoor...



Ik heb echt een klote weekend achter de rug. Zowel woorden met nr 1 als met nr 2 gehad. Mn oma is vorige week overleden en daar hadden we zaterdag crematie van, ik had een hele goede band met haar. Vrijdagavond zouden wat vrienden langs komen en daarna nog even naar de kroeg, ff gedachten ergens anders op brengen. Mijn nr 1 had belooft om te denken om zijn drank gebruik, omdat ik het niet zo gepast vond dat hij daar de volgende dag met een kater zou zitten. Het zou niet de eerste keer zijn dat hij bij een belangrijke familie gebeurtenis er katerig bij zit. Toch dronk hij redelijk stevig door. Toen ik hier een opmerking over maakte, moest ik niet zo zeuren. Ik kan daar dan echt heel kwaad om worden, ben toen maar even naar buiten gelopen om af te koelen. Mijn nr 2 kwam toen er net aan fietsen en zag mij buiten zitten en vroeg wat er aan de hand was. Ik wilde toen niet meer kwijt dan dat ik ruzie had met mn vriend. Hij wilde weten wat er aan de hand was, ik wil tegenover hem niet over mijn nr 1 praten en wilde dan ook niet meer erover vertellen. Waarop nr 2 chagarijnig werd en begon te mopperen dat ik toch overal met em over kan praten. Dat is wel zo, maar op zo'n moment wil ik niet praten en al helemaal niet met hem over nr 1. Ik kan daar op zulke momenten echt niet tegen... Ik ben dan al verdrietig zie tegen de dag erna enorm op en dan krijg je ook nog van dat soort gezeik. Ben toen ook maar naar huis gegaan. Mn nr 1 was wel weer zo dat hij toen ook met me mee ging, en heeft me de volgende dag wel enorm gesteunt.



Mn nr 2 nog niet weer gesproken, dat zal vanavond wel even, nr 1 is weer aan het werk, dus door de weeks weer alleen...



Anna, mijn nr 2 is totaal qua uiterlijk totaal niet het type man waarop ik zou vallen. Het is best wel een macho en ook niet echt een lievertje. Hij heeft een grote mond, maar eigenlijks een heel klein hartje. Als we samen zijn is hij zo lief en gevoelig, de ene keer praten we honderuit en de andere keer zitten we stil naast elkaar, het maakt niet uit het voelt beide goed. Het klikt gewoon...



Rapido, ook bij mij is het nog niet zo lang aan de gang en herken je gevoelens ook erg goed. Ik ben ook erg verward en heb er (nog) geen rust in gevonden. Wil nr 1 niet kwetsen en hem ook niet kwijt, maar wil ook zoveel mogelijk bij nr 2 zijn. Baal er van als ik hem ee tijd niet gesproken heb. Een hoop steeds maar weer iets van hem te horen...

Lady_Bird, dat klinkt inderdaad als een klote weekend! Sterkte met het verlies van je oma. Ik kan me voorstellen dat je het er dan helemaal niet bij kunt hebben om met beide mannen woorden te hebben.



Zo opgewekt als ik vanochtend schreef, zo in de put zit ik nu. Nr 2 is zelf zo enorm in de war, dat hij het contact tijdelijk wil verbreken. Enerzijds voelt het alsof ik in de hemel ben, dat ook hij zoveel voor mij voelt (En hier voel ik me dan weer schuldig om, want eigenlijk wil ik gewoon dat hij gelukkig is, klaar.) Anderzijds barst ik bijna uit elkaar van verdriet. Hoe lang zal ik hem niet spreken? En is dit sowieso het einde van alles tussen ons? Ik zie mijn beeldscherm bijna niet meer door mijn tranen...Ik dacht echt dat deze gevoelens allemaal alleen maar in de pubertijd voor zouden komen, maar ze voelen nu weer net zo heftig.

Oh Rapido! Wat zul jij je kl*te voelen meid! Superveel sterkte en een big hug! Een schrale troost dat hij zich waarschijnlijk net zo voelt als jij... geef maar even lekker toe aan je tranen...

Wilde juist nog antwoorden op je vraag hoe lang het bij al aan de gang is. Jaar of 3 om elkaar heen aan t draaien, flirten etc. en t laatste half jaar ook echt lichamelijk contact en super genieten van elkaar.



Genoeg, hoe is het toch met jou? Hoor helemal niks meer van je... hoop dat dat een goed teken is en dat het niet al te slecht met je gaat...?



Ladybird, ook jij superveel sterkte gewenst! zowel met het verlies van je oma als met alle perikelen rondom 1 en 2.

Extra zwaar lijkt me dat inderdaad emoties rondom 2 liefdes en ook nog verdriet om een sterfgeval.



lfs P.

hoi allemaal,



Jeetje, wat een hoop verdriet. Heel veel sterkte hoor allemaal! Dikke knuffel!



Hoi lieve Pinky, hoe is het met je? sorry dat het zo oorverdovend stil is geweest hoor. Ik heb het behoorlijk druk gehad (gelukkig). En ik begin mijn leven weer een klein beetje in de hand te krijgen. Ben heel druk bezig met dingen regelen voor het echtscheidingsconvenant (bijna-ex-man was wederom niet zo eerlijk geweest) en heb me veel gericht op mijn kindje en leuke dingen gedaan. En wat denk je? Nr 2 is weer aan het contact zoeken... zucht. Hij weet het allemaal niet meer. Hij mist me nog net zoveel (of meer zegt hij) als toen hij het uitmaakte. En ik? Ik hoef ff geen relatie meer! Geen zin meer in, al die energie die het kost en dat aanpassen en overleggen met iemand anders! Maar goed, dat is het ene moment en het andere moment voel ik me eenzaam. Dus het wisselt.



Lieve dames (o.a knipoogje, anna, lenneke), ik hoop dat het goed met jullie gaat! Voor de nieuwe mensen: ik heb 2 relaties gehad, ben (bijna) gescheiden (gelukkig) en gegaan voor mijn nr 2, die er vervolgens achter kwam dat hij toch geen relatie aan kon dus nu alleenstaand met kindje. En geloof me, zelfs dat overleef je!



Sorry dat ik niet op iedereen reageer hoor. Ik wens jullie wel heel veel sterkte, geluk en liever nog: plezier.



X, genoeg

Ik zit hier al een tijdje mee te lezen en zit me constant te verwonderen. Ik begrijp een aantal dingen echt niet. Er wordt ontzettend veel gepraat dat men de nrs 1 niet wil kwetsen door eerlijk te zijn of te gaan scheiden maar dan vraag ik me toch echt af of jullie het verhaal weleens omdraaien? Zouden jullie zelf zo behandeld willen worden ? oke wat niet weet wat niet deert misschien maar toch. Ik zou toch als het mezelf overkwam willen dat men eerlijk tegen me was. En op den duur zul je toch een keuze moeten maken. Alleen al om de nr 1 of de nr 2 de kans te geven op een nieuwe eerlijke relatie.

En wat ik al helemaal niet begrijp dat men sex kan hebben met twee verschillende mensen oke misschien ben ik dan ouderwets maar dat gaat er bij mij niet in dan houd je toch iedereen voor de gek.

En bij elkaar blijven voor de kinderen werkt ook niet hoor. Kinderen hebben het meest aan twee gelukkige ouders of ze dan wel of niet bij elkaar wonen.

hallo dames!

daar ben ik weer voor even.



Ben nu thuis nog steeds thuis bij mijn nr.1. Mis nr.2 ontzettend..

Nr. 1 heeft niks door en wilt zoals het was. Maar het gaat niet lukken.. hoe hard ik ook mijn best doe.

Ik heb alles.. familie die blij zijn dat nr. 1 en ik weer samen zijn, een super lieve man, ik noem maar ALLES.. maar ik ben DOOD ongelukkig.. want het enige wat ik wil is nr. 2.

nr.2 en ik hebben nog elke dag contact en we zien elkaar nog om de dag en we zijn onafscheidelijk. Bij hem weet ik pas wat liefde is.. we willen zo graag met elkaar verder...

Ik heb al een keuze gemaakt.. maar of ik die stap durf te nemen is nog de vraag.. ik wil mijn man, mijn familie, mijn vrienden die voor ons huwelijk hebben gezweten niet kwetsen! Maar wat moet ik ? Bij een man blijven waar ik niet van hou? om andere mensen mee blij te maken? En mijn nr.1 is ook zo'n schat om hem niet te kunnen en willen kwetsen!

Maar zoals "weetikveel" al zegt... ik gun mijn nr.1 ook zeker een eerlijke liefde... en dat wil ik mijn nr.2 ook gunnen.

pffff... waarom overkomt dit me....

Hoi Genoeg,

Goed om te lezen dat je veel tijd met je kindje hebt doorgebracht. Good 4 you! Dat is toch het belangrijkste. En ook goed dat je voor jezelf kiest! Het zou natuurlijk echt heel verstandig zijn om even echt een time out te nemen wat relaties betreft kan ik me voorstellen.

Gewoon even jezelf weer helemaal terugvinden en lekker met je kindje weer een stabiel leven opbouwen. Dat is toch ook het belangrijkste eigenlijk. Pff, hoor mij nou. Echt niet te geloven hoe ik mezelf gedraag. Soms vliegt het me zo aan en wordt ik helemaal warm als ik denk waar ik eigenlijk mee bezig ben. Een paniekgevoel bekruipt me soms. Ook nu. Heb afgesproken met nr 2 en weer kwam het van mij uit. Weet wel dat hij niet initiatief neemt om mij niet voor keuzes te stellen, en dat waardeer ik ook wel maar ik moet gewoon een keer volhouden om geen afspraakjes te maken. Maar dat kan ik gewoon niet, ik mis hem zo als ik hem een tijdje niet privé heb gezien.

Afijn, je hoort het, goede raad voor anderen, maar voor mezelf nog steeds een puinhoop…

lfs p

Ja, we maken er met z'n allen een zooitje van. Misschien is het ook wel een soort verlangen naar puinhoop...zou dat kunnen? Weetikveel, ik dacht er precies hetzelfde over als jij. Maar dit is me serieus ineens overkomen. Het is geleidelijk gegaan en toen zat ik er ineens middenin. Misschien klinkt dit voor jou ongeloofwaardig, maar zo heb ik het echt ervaren.



Zoals ik schreef wilde mijn nr 2 even geen contact. Maar gister avond hebben we toch weer gesms't. Het gaat niet goed met hem...Ik weet niet wat nu het beste is, ben weer helemaal de kluts kwijt. Want ik kan en wil mijn nr 1 niet verlaten. Ik probeer me voor te stellen dat ik uitspreek tegen nr 2 dat we ermee moeten stoppen. Maar als ik er alleen maar over nadenk, voel ik me doodziek worden. Ik wil niet zonder hem, maar ook zijn relatie niet kapot maken.



Pinky, ook al noem je het bij jezelf "nog steeds een puinhoop", ik kan je advies wel weer goed gebruiken, ...



LadyBird, hoe is het ermee?

Hallo allemaal



Allereerst wil ik iedereen sterkte wensen in de situatie waarin jullie zitten. Sorry ik heb even geen tijd om iedereen persoonlijk antwoord te geven. Ik moet even veel werken. Ja wel met hem.... Als ik het wat rustiger aan wil doen, vraagt hij heel veel aandacht. We zien elkaar minstens 4 x in de week. Werken veel samen en dat voelt super goed. Ik merk dat dat bij hem ook zo is. Hij is vrolijker dan ooit, als hij met mij samen werkt. Hij kan ook alles van me hebben, terwijl hij vaak tegen anderen van die rotopmerkingen maak. Als zijn vrouw er ook is, is de sfeer heel anders. Zij vind her horecaleven niets, en dat merk je ook. Ik dacht dat komt wel goed, maar nu na jaren vind ze het nog steeds niets voor haar. Maar als zijn vrouw weg is van de zaak, sms-t hij mij altijd. Van: Kom je nog even langs ..... gaat zo naar huis? Of ik ben alleen en ik mis je. Regelmatig krijg ik sms-jes, bijv gisterenavond weer. Gisterenochtend kwam hij naar de zaak, want dan werk ik alleen. Er waren wel klanten maar niet in de bar. Ja ja we hebben weer sex gehad. Dan heb hij er helemaal niets te zoeken. S'middags hebben we gezellig samen gewerkt. Ja en dan sávond is zijn vrouw nog niet weg ern dan sms-t hij weer al.

Ja zo zie je maar....ik kom genietend de dagen door. Maar dan thuis gaat het ook nog goed zelfs. Door de aandacht van nr 2 kan ik ook genieten van de aandacht thuis. Het gaat thuis ook weer goed. Genietend van mijn gezin en in mijn achterhoofd denkend aan nr 2 ben ik tervreden en geniet ik. Raar maar waar...... het is gewoon zo. Ik ga weer want ik moet even weg en vanmiddag moet ik weer werken. Dan zie ik mijn nr 2 en zijn vrouw. Zij gaat altijd wat eerder weg, zodat ik nog even met hem alleen ben. Zonder dat er iets gebeurd hoor......En dan blijf ik alleen achter, druk druk om de boel te draaien in mijn uppie.. Gezellig toch.... Iedereen heel veel sterte en voor wie dat nodig hebben een hele dikke knuffel



Groetjes Lenneke

Zo 'fijn' om al jullie verhalen te lezen. Zo herkenbaar!

Mijn nr 2. zat een dikke week in het buitenland en is weer terug.

Ik zag hem nog op school vanochtend bij het wegbrengen vande kinderen.



Bij het naar buiten lopen pakte hij even mijn hand: Ik vind je nog steeds zo lief.. fluisterde hij.



Ik ben verliefd en daarnaast is er ook een enorme lichamelijke aantrekkingskracht.

Ik weet dat ik hem morgen weer zie en ik ben dan gewoon echt bezig met hoe ik eruit zie, wat ik aan heb, hoe ik doe enz..



Hij zegt telkens dat ik moet genieten thuis en van de nieuwe baby die ik ga krijgen met nr.1 En daarna vind ik je nog steeds heel lief, zegt hij dan..

Hij legt alles zo bij mij neer: Als je wilt, met de nieuwe baby enzo, neem ik wel even wat meer afstand en dan zien we straks wel weer...



Lief toch?



Het enige enge is nu dat mijn schuldgevoelens richting nr 1 minder en minder worden. Dat ik het bijna kan scheiden ofzo, de gevoelens, herkenen jullie dit?

Ben je dan geen harteloos monster als je je nr 1 schaamteloos kan bedonderen?

Ik voel mezelf met vlagen zo, maar dan ook weer met vlagen niet, dan geniet ik er van. Dat nr 2 me de ruimte geeft met deze zwangerschap, maar ook zekerheid dat hij me lief blijft vinden. Want tegelijk wil ik ook dat hij me leuk blijft vinden. Ik zou het vreselijk vinden als het voor hem overwaait...



Sofie!

lieve sofie,

lees net je stukje. En je woorden treffen me. Zoals jouw nr 2 praat, zo praat die van mij ook. precies in die bewoordingen vraagt hij soms ook of ik het allemaal nog wel trek en zo niet dat hij dan wel wat afstand neemt want hij wil niet dat ik helemaal in de war raak, belangrijkste is dat ik lekker draai etc. Echt ook zo superlief vind ik dat! en hij is ook superlief.

en je bent geen monster hoor! misschien is het net als met kinderen, toen ik er een had, dacht ik ik kan nooit zoveel houden van nog een kind, maar toen mn tweede kind er was hield ik er ook op slag van en ook nog even veel van de eerste.. kan dat dan ook niet met twee mensen die je gewoon tegenkomt in je leven???



lfs P.

Weetikveel, ik heb altijd gedacht dat ik nooit zou vreemdgaan, ik heb het in mijn omgeving al een aantal keer meegemaakt wat het kan aanrichten. Ben zelfs erg boos geweest op mn beste vriendin toen ze vertelde dat ze vreemd was gegaan en dat was éénmalig... en nu ga ik zelf vreemd en was het niet maar 1x… soms voel ik me wel hypocriet, maar het leven loopt nu eenmaal niet altijd zoals je van te voren verwacht. Het is mij overkomen en ik ben niet sterk genoeg om mijn gevoelens voor nr 2 aan de kant te zetten en wil mn nr 1 ook niet kwijt, mss heel egoistisch...…



Hehe, een dikke knuffel een moeilijke situatie waar je in zit, je wilt niemand kwetsen, maar onder tussen kwets je jezelf wel



Rapido, ook voor jou een dikke knuffel , erg verwarrend lijkt me het als nr 2 eerst geen contact meer wil en vervolgens toch ineens smst.



Sofie, ook bij mij werden de schuldgevoelens richting nr 1 steeds minder. De eerste keer dat het gebeurd was dacht ik dat het op mn voorhoofd geschreven stond, maar hij had niets door. Ik voelde me er best schuldig over, maar het wordt steeds minder en geniet ik echt van de momenten bij nr 2. Ook nr 2 had dit vertelde hij. Hij is zo ontzettend lief, hij wil niet dat ik er spijt van krijg en vraagt ook regelmatig of ik dit nog wel wil en het niet te zwaar voor me wordt.



Met mij gaat het wel weer redelijk, heb vannacht eindelijk naar 2 weken weer redelijk geslapen. Vanaf het moment van afscheid nemen van mn oma tot aan de crematie nauwelijks geslapen. Heb er nu ook wel rust in gevonden, het was wat zij wilde, zij wilde niet meer en ze kon niet meer.

Gister nog even met nr 2 op msn gepraat, hij kon helaas niet afspreken. Hebben het nog wel even over vrijdag gehad, hij snapte wel dat ik het er toen niet over wilde hebben, maar vond het ook moeilijk om mij zo te zien. Hij kon vanavond mss wel even afspreken, afhankelijk of hij moest werken vannacht, ik hoop het zo, heb hem al een tijd niet meer echt gesproken…

Hallo allemaal,



Anna, ook jouw berichtjes lees ik altijd met heel erg veel plezier, jij straalt zoveel rust uit. Ik denk dat het komt omdat we weten wat we aan nr. 2 hebben, al is jouw situatie anders dan de mijne, jij wacht op nr. 2, ik ga met nr. 1 verder en nr. 2 is mijn extra, net zoals nr. 2 hetzelfde heeft en voelt. Anna, 10 jaar wachten, kan je dat echt opbrengen?

Gek he Anna, dat je misschien pas de rust vindt als je geprobeerd hebt om te stoppen met nr. 2, zo is dat hier ook gegaan.



Myownlife, die emotionele achtbaan, die twijfels… weten dat je misschien wel moet gaan kiezen tussen nr. 1 en nr. 2…, dat doet zo’n pijn. Vergeet overigens niet dat je nr. 2 ook door een roze bril ziet en dus (op dit moment) meer voor hem zou overhebben, zoals verhuizen naar de andere kant van het land.



Flamenco, het is ook moeilijk om die keuze te maken, inderdaad heel veel moed voor nodig, velen van ons durven die stap, die confrontatie niet aan.

Je hoeft niet altijd intiem te zijn met nr. 2, de gevoelens zijn zo sterk voor elkaar, ook bij jullie. Het is heerlijk om dat te weten, nog fijner als je intiem kunt zijn, maar dat hoeft dus niet altijd, het is gewoon liefde Flamenco!



Pinky, misschien vindt nr. 2 het wel lekker inderdaad zo, jou niet tot een keuze dwingen tussen hem en nr. 1. Als je voor jezelf de rust kunt vinden om toe te geven dat je van nr. 1 en nr. 2 houdt misschien krijg je dan balans, is alles minder heftig.



Ladybird, ik heb dat ook hoor dat ik soms dagenlang alleen maar nr. 2 in mijn hoofd heb en nr. 1 een beetje op de tweede plaats komt.



Lenneke, als je hebt uitgesproken naar elkaar wat je voor elkaar voelt, dan lijkt het wel of het hek van de dam is he? Dan is ineens alles anders. Steeds weer als je over je gevoelens die je hebt voor hem praat met hem, kom je dichterbij elkaar, pff… moeilijk he? Geniet maar lekker, maar blijf heel voorzichtig!



Rapido, welkom hier! Schrijf maar lekker van je af hoor!

Het kost tijd Rapido om nr. 2 een plekje te geven, balans te vinden. Je zult merken dat je nog heel vaak in die emotionele achtbaan terecht zult komen, schrijf het dan maar lekker van je af!

Wat kl… voor je dat je woorden hebt gehad met nr. 1 en nr. 2!



Pinky, glimlach om je opmerking “ik moet een keer volhouden om geen afspraakjes te maken”, pfff moeilijk hoor!



Genoeg, pff… moeilijk zeg, ik kan me voorstellen dat je zegt, nu even niet, maar…. aan de andere kant…, ik wens je heel erg veel sterkte! Schrijf maar van je af hoor als je daar behoefte aan hebt.



Weetikveel, het kan, ik doe het en ben er gelukkig mee (niet altijd hoor, heb zo nu en dan ook mijn buien). Zelf kon ik me ook nooit voorstellen dat ik buiten mijn relatie nog iets zou hebben met een ander, en je ziet, het is wel zo nu. Ik geniet van allebei even veel, het klinkt je misschien raar in de oren, maar echt, ik hou van ze allebei. Het vertellen aan mijn nr. 1 heeft geen nut, wat levert het op buiten een hoop verdriet? En nee, ik zou het van hem ook niet willen weten als hij een ander had.



Hehe, wat moeilijk! Je hart kiest voor nr. 2, maar je verstand voor nr. 1. Hoe lang ga je dit volhouden? Ik wens je heel erg veel sterkte, knuffel!



Sofie, je nr. 2 is inderdaad heel begripvol en lief, maakt het voor jou niet makkelijker denk ik. Een harteloos monster? Nee, zo zie ik mezelf niet, maar velen zullen mij dat wel vinden. Schuldgevoelens heb ik regelmatig, vraag me dan af waarom? Het antwoord is steeds hetzelfde: egoïstisch….. en eigenlijk is dat heel erg, maar ook mij lukt het niet om te breken met nr. 2, ik wil het ook niet.



Leuke vraag Anna, wie zijn nr. 2 is een totaal ander type man waarvan je dacht altijd op te vallen?

Ik zou niet direct omgekeken hebben als ik nr. 2 voorbij zou zien lopen, maar achteraf gezien is het logisch dat ik op hem gevallen ben, hij heeft alles wat ik in een man zoek, zou willen vinden/zien. Echt anders dan mijn nr. 1 is hij zeker, niet qua lichaamsbouw, maar innerlijk heel anders.



Van de week hebben we elkaar al 2x gesproken op msn, echt heel uitzonderlijk, maar natuurlijk heel erg fijn, even bijkletsen, even onze gevoelens voor elkaar weer delen. En….. als het een beetje meezit, lukt het ook nog dit jaar om elkaar te ontmoeten! Afwachten maar even, de agenda’s zijn vol, dus wel even inplannen, haha.



Voor iedereen die meeleest en meeschrijft: Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!

x Knipoogje

Hallo allemaal



Knipoogje wat lief van je dat je steeds voor iedereen appart een woordje hebt. Dat vind ik zo knap van je. En dat doet iedereen goed denk ik?



Zoals ik jullie vertelde, zag ik hem en zijn vrouw gisterenmiddag even. Zij was aan het klagen en zei dat het niet zo goed ging tussen hun. ( ben ik daar de boosdoener van?) Nou ja ze gingen weg en ik bleef daar alleen achter om te werken. Het was best nog druk om alles alleen te doen. Maar war denk je na enige tijd kwam hij terug. Boodschappen brengen...... Maar ik had het te druk om met hem te praten. Toen hij weg ging zocht hij oogkontakt en zei heel lief : Oudoe tot morgen. Zijn ogen twinkelde helemaal. Zijn blik sprak boekdelen. Kon hij maar blijven.... Vanmiddag werk ik met hem samen. Maar er komt een mieuw meisje werken, dus uitkijken.....



Groetjes Lenneke

lieve allemaal, gister elkaar weer gezien, was echt wel weer helemaal super. Alleen ineens dacht ik dat ik nr 1 zag rijden en dat hij ons had gezien.... slaat eigenlijk helemaal nergens op want hij kon absoluut niet weten waar ik was op dat moment, maar toch he... bekruipt je dan ineens een gevoel van paniek. Kon het op dat moment nog wel van me afzetten, had immers genoeg afleiding , maar toen ik even later naar huis reed kreeg ik het helemaal te pakken. Allerlei scenario's gingen door mn hoofd, dat nr 1 me heel boos zat op te wachten, dat ik mn koffers zou pakken etc etc. Kon gelukkig even bellen met 2 om mn zorg te delen. Maar het deed me wel weer even met beide benen op de grond landen. Toen ik thuis kwam was nr 1 nog niet thuis en toen hij wel thuis kwam bleek dat ik me zorgen had gemaakt om niets. Nou ja, om niets, voor dat moment dan want het heeft me wel weer aan t nadenken gezet. Wil ik het risico nog wel lopen om alles wat ik heb opgebouwd en waar nooit iets mis meer was, zo in de waagschaal te stellen?? Als ik heel eerlijk ben is het antwoord nee!!

Ik heb meteen een mail gescheven aan nr 2 dat ik ermee wil stoppen etc etc, maar kreeg gelijk al tranen in mn ogen en kon het niet over mn hart verkrijgen om de mail ook te sturen en heb hem dus maar heel snel gewist. Vind ook dat ik dat persoonlijk aan hem moet vertellen en daar moet ik nu dus nog een moment voor gaan vinden. Weet zeker dat hij het wel gaat begrijpen, want zoals gezegd heeft hij al vaker gezegd dat ik moet aangeven of ik het allemaal nog trek en zo niet dat ik dat dan ook moet zeggen dat hij dan een stapje terug doet. Maar juist daardoor vind ik hem alleen maar liever! ooooo!!! Wordt gek van mn eigen gedachten. Heerlijk om het hier kwijt te kunnen meiden! Thnx voor het lezen in ieder geval, en jullie ook allemaal heel veel sterkte gewenst!



oja, inderdaad Lenneke ik vind dat we Knipoogje maar es moeten voordragen als forummer van de maand, want het is idd heel erg lief zoals ze voor ieder een advies en een lief woord heeft!

Mooie uitspraak trouwens LadyBird: "achter iedere traan van verdriet zit een glimlach van herinneringen.

Ach, weet je wat het is Pinky en Lenneke, het is zo fijn (tenminste vind ik) als iemand op je reageerd, daarom probeer ik dat ook te doen, weten dat een ander jouw post heeft gelezen, met je meeleeft.

Nee Lenneke, jij kunt er niets aan doen dat zijn vrouw ontevreden is, verwijt jezelf dat niet. Blijf voorzichtig he?

Pfff.. Pinky wat is dat schrikken zeg dat je dat dat nr. 1 je zag.

Mijn nr. 2 en ik hebben ook geprobeerd om te stoppen, dat ook uitgesproken naar elkaar, wat een pijn, wat een verdriet. Het is ons niet gelukt. De aantrekkingskracht is te groot.

Natuurlijk weten we allemaal diep in ons hart dat we eigenlijk met nr. 2 moeten stoppen, maar ja.... daar komt het bekende zinnetje weer: Verstand en gevoel zijn twee verschillende dingen, die aan- en uitknop bestaat niet!

Ineens moet ik ook weer denken aan dat ene stukje uit een lied wat ik veel luister: Soms is het beter iets moois te verliezen, dan dat je het nooit hebt gehad.

Natuurlijk zetten we veel op het spel, dat weten we ook allemaal, maar die liefde voor die 2.... zit zo diep.

Pinky, lief van je forummer van de maand, te veel eer hoor.



Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!

x Knipoogje

Hallo hier ben ik weer.



Gisterenmiddag samen met hem gewerkt, met zijn vrouw en dat nieuwe meisje. Het was druk, zij wilde weg. Maar met een meisje dat net nieuw is werk het niet zoals het moet. Maar ja zij wilde weg, maar kon dat even nog niet. Nou als het jou zaak is en jou boterham dan zeur je toch niet en blijf je wat langer. Nou op een gegeven moment ging ze zo tekeer tegen haar man, dat hij tegen mij zo'n uidrukking maakte van: jezus wat een bitch.... Ik kreeg het er warm van. Ondankbaar mens. Toen ik thuis kwam zat ik er nog vol van en vertelde het tegen mijn man. Die zei toen: Hadden wij het toen die tijd de zaak maar overgenomen. Stiekem dacht ik dan had ik mijn nr 2 nooit tegengekomen. haha....Het voelt zo goed bij hem zelfs als we gewoon werken en er niets aan de hand is. Ik kan er soms niet over uit dat het zo vertrouwd geworden is. Zakelijk gezien ben ik de enige die de meeste uren werkt, en het super naar mijn zin hebt. Zijn humeur is ook veel beter als zijn vrouw er niet is. Ik vind dit zo erg voor hem.....

Maar thuis lijkt het ook beter dan de laatste tijd was te gaan. We hebben zelfs weer eens goeie sex gehad..... Wat een wirwar van gevoelens weer. Maar ik voel me prima....



Groetjes Lenneke

Hoi Pinky



Wat een gedoe allemaal he? Dat is die emotionele achtbaan, waarin we zitten. Ik heb die gevoelens ook wel eens dat het paniek me uitbreekt. Maar dat is wel eens als ik bijv. nr 2 smst en ik krijg geen gehoor...dan denk ik zou hij zijn mobiel wel bij hebben. Dan denk ik straks belt zij om te zeggen dat ze ervanaf weet. Dan komt het uit en dan kan ik mijn spullen wel pakken. Pffff als je erover nadenkt is het risico idd erg groot. Als je er mee wilt stoppen, ga je hem al missen voordat je het uitgesproken heb.... Nou meid ik wens je heel veel sterkte met de beslissing die je gaat nemen. Wij zullem altijd een steun voor je zijn.



Dikke kus Lenneke

Hoi Knipoogje



Ja ik blijf altijd voorzichtig hoor. Maar als hij zijn armen om me heen slaat, ben ik helemaal van de wereld. Zie of hoor ik niets meer.... Wat een lieve man...kan hij zijn. Als ik aan hem denk glimlach ik van oor tot oor. Ik ben nog steeds in de wolken. Maar door jullie me steeds waarschuwen ben ik wel voorzichtiger geworden. De liefde voor nr 2 zit heel erg diep, ik zou er niet aan moeten denken dat ik hem nooit meer zou zien.

Het komt misschien wel een keer....maar ik hoop van niet!!

Wat zijn wij toch voor mensen, die voor 2 mannen gevoelens hebben... ik had nooit gedacht dat ik er daar een van zou zijn.



Voor allemaal



Maar gelukkig ben ik de enigste niet die gevoelens hebt voor 2 mannen en heb ik heel veel houvast aan dit forum. Ik zou ook jullie allemaal niet meer kunnen missen. Bedank meiden dat jullie er voor me zijn.



Groetjes Lenneke

hallo allemaal,



Ik heb nr 2 deze week helaas niet meer gezien ... Alleen maandag even gesproken op msn. Hem nu straks al 3 weken niet echt meer gezien/gesproken. Elkaar wel eventjes gezien en gesproken in het café, maar ja dan is nr 1 er ook. Begin hem nu wel echt te missen. Vanavond komt nr 1 weer thuis, dus kan nr 2 niet eerder spreken of zien dan maandag. We durven het risico niet te nemen af te spreken als nr 1 thuis is.



Soms voel ik me wel erg alleen hierin, dat je je gevoelens die je hebt voor nr 2 aan niemand kunt uit. Ik vind het ook heerlijk om er hier erover te kunnen "praten".



Pinky, dat lijkt mij idd ook erg schrikken als je denkt dat je nr 1 ziet... we zetten idd nog al wat op het spel he, ik vraag me soms ook wel eens af of dat het wel waard is, maar ik zou er (nu nog) niet mee kunnen stoppen. Sterkte met het maken van de keuze!



liefs

Lenneke62 jij hebt een relatie met je nr 2 maar ga alsjeblieft geen oordeel vellen over hun relatie. Misschien kan je 3 minuten van je roze wolk afstappen en even nadenken. Haar man heeft een ander (jou in dit geval) en is waarschijnlijk vaak in gedachten bij jou. Hij heeft sex met jou tijdens jullie werk en niet met haar. Hoeveel leuke momenten deelt hij met zijn vrouw en hoeveel met jou. Zij ziet hem, ook thuis, moe, chaggerijnig, en op de nu wil ik even tijd voor mezelf momenten. En doet hij net zo aardig tegen zijn vrouw als tegen jou. Stuurt hij net zulke lieve sms/jes en pakt hij haar net zo vaak beet als jou.

In tijden van een nr 2 krijgt de nr 1 (meestal onwetend) alleen maar de lasten en weinig tot geen lusten. Die worden namelijk met een nieuw spannend iemand gedeeld. Ja dan wordt je huwelijk niet beter. Maar de oorzaak ligt niet bij 1 persoon, een huwelijk heb je samen.

Ik snap je verliefdheid en je eenzijdige blik maar verplaats je in haar schoenen niet als medeschuldige of zoiets maar gewoon als toeschouwer. Krijgt zijn vrouw op dit moment echt de kersen van de taart, of alleen de vieze bordjes.

Vandaag heb ik wel een heel erg mooi liedje gehoord en wilde dat toch even met jullie delen.

Forget me not - Lucie Silvas

http://nl.youtube.com/watch?v=Ctd1P6hD3ps



x Knipoogje

Knipoogjes, ik vind ook dat jij die nominatie verdient. Meid, wat zit jij al lang op dit forum. En ze hebben gelijk hoor, al die lieve woorden die je altijd hebt voor iedereen. Kreeg de tranen in m'n ogen van het liedje. Goed om ook even wat terug te lezen van oude bekenden. Hug voor jullie allemaal en ook voor de nieuwkomers want het is een hele lastige situatie. Ook ik had ooit een nr. 1 en een nr. 2. Van nr. 1 ben ik sinds kort gescheiden, we wonen nog wel in 1 huis en dat gaat met ups en downs, maar eind december krijg ik mijn eigen huis. Met nr. 2 is het sinds deze week afgelopen. We hadden toch andere verwachtingen, maar hij zit zo diep in m'n hart. Ik moet hem loslaten, maar oei wat is dat moeilijk en zo zie je maar, dat kan dus ook, van 2 mannen naar 0 mannen.

Jeetje wat een verhalen allemaal...Inderdaad fijn dat we niet alleen staan.

Even een update van mijn kant (want het helpt echt om dit allemaal te delen!). Mijn nr 2 hield het niet vol en wilde een tijdje het contact verbreken, maar smste diezelfde avond weer. Daarna is alles weer hetzelfde geworden. We bellen elke dag en zeggen lieve dingen tegen elkaar. En ik ben daar zo gigantisch gelukkig mee! Maar ik denk ook wel, hoe moet dit ooit stoppen? Dit gaat gewoon niet! Want we hebben ook nooit een kans om eens echt uit te testen hoe een "echte" relatie met nr 2 zou zijn en dus blijft die roze wolk bestaan. Ik blijf maar verward en onzeker...maar ik hou vol! Gewoon omdat ik niet wil en kan stoppen.

Sterkte iedereen (jeetje josephien, heftig verhaal!)!