Relaties
alle pijlers
Partner biecht op...
maandag 18 april 2016 om 15:01
Even een nieuwe nick aangemaakt.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
zaterdag 7 mei 2016 om 14:20
quote:S-Meds schreef op 07 mei 2016 @ 13:07:
Ik heb het al eerder gezegd: TO zoekt naar verklaringen maar de enige mogelijke echt verklaring zal ze nooit horen omdat dat niet is wat ze wil horen en omdat dat niet maatschappelijk geaccepteerd is. Namelijk: man ging naar de hoeren om hij dat lekker vindt en omdat hij de gelegenheid had.
Maar met dat verhaal kan hij niet aankomen en daarom wordt er gewroet en gepsychologiseerd. niet omdat dat perse de waarheid is maar om te zoeken naar de verklaring waar TO mee kan leven
Precies dat. En dan moet er weer verklaard worden waarom hij het dan toch deed en zijn eigen zin liet prevaleren boven zijn huwelijk.
Omdat het kon, en omdat hij dacht dat hij er mee weg kwam. Dacht hij niet aan to? Nee. Waarom niet? Omdat dat de pret zou hebben bedorven natuurlijk. Het plat en simpel. En het doet er bovendien niet toe.
Ik heb het al eerder gezegd: TO zoekt naar verklaringen maar de enige mogelijke echt verklaring zal ze nooit horen omdat dat niet is wat ze wil horen en omdat dat niet maatschappelijk geaccepteerd is. Namelijk: man ging naar de hoeren om hij dat lekker vindt en omdat hij de gelegenheid had.
Maar met dat verhaal kan hij niet aankomen en daarom wordt er gewroet en gepsychologiseerd. niet omdat dat perse de waarheid is maar om te zoeken naar de verklaring waar TO mee kan leven
Precies dat. En dan moet er weer verklaard worden waarom hij het dan toch deed en zijn eigen zin liet prevaleren boven zijn huwelijk.
Omdat het kon, en omdat hij dacht dat hij er mee weg kwam. Dacht hij niet aan to? Nee. Waarom niet? Omdat dat de pret zou hebben bedorven natuurlijk. Het plat en simpel. En het doet er bovendien niet toe.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
zaterdag 7 mei 2016 om 14:22
quote:Gebruna schreef op 07 mei 2016 @ 13:18:
Eens met Geronimo (2x).
Even een heel ander mogelijk scenario / optie / inzicht:
Stel dat Zeelandman (tijdens het huwelijk) helemaal nooit bij de hoeren is geweest, maar het huwelijk met TO "al veel langer dan vandaag" wil beëindigen?!
En dat hij bedacht heeft dat het voor alle partijen beter is als TO de stekker er uit haalt?
En dus…? Hij “biecht” een mooi verhaal op over hoerenbezoek en mogelijke wratten, laat braaf een volg-app op zijn telefoon installeren, gaat volgzaam naar zo'n bijeenkomst voor seksverslaafden, zorgt voor wat "onverklaarbare afwezigheid" thuis en is zo af en toe aanwezig op vreemde plekken, laat voor de vorm een testje doen bij de HA, doet gedwee mee nu de kast met herinneringen ineens -juist in deze toestand- uitgeruimd moet worden, hij kookt, klust, doorstaat manmoedig alle gesprekken m.b.t. de oneindige zoektocht naar het “begrijpen”, etc.
En het forum moet de rest maar doen en zijn vrouw bewegen om op te stappen?Dat ie het allemaal bedacht heeft, lijkt me sterk, maar wat natuurlijk inderdaad wel zou kunnen is dat haar man er (om wat voor redenen dan ook) eigenlijk 'gewoon' al langere tijd klaar mee is, maar te slap/zwak oid was/is om dat te zeggen/de knoop door te hakken, en daarom dat prostitutie-verhaal heeft laten uitkomen (iets wat hij natuurlijk makkelijk had kunnen voorkomen door even naar huisarts te gaan om te laten checken of het uberhaupt wel een genitale wrat was). Het zou iig ook kunnen verklaren waarom hij, naar mijn idee, vanaf het moment van uitkomen nou niet bepaald het vuur uit zijn sloffen loopt. Hij lijkt het juist eerde telkens op te willen geven (apart slapen, weggaan, roepen dat het huwelijk voor hem toch al niets meer voorstelde etc), maar na dan weer een gesprek met to lijkt ie weer 'braaf' ja en amen te knikken. Ik denk dat to al dan niet bewust ook wel weet dat hij tamelijk makkelijk te bewerken/beinvloeden is en hem daarom misschien ook mi angstvallig in haar buurt wil houden (van aanvankelijk naast elkaar blijven slapen tot samen het gezamenlijke 'nest' opknappen)...
Eens met Geronimo (2x).
Even een heel ander mogelijk scenario / optie / inzicht:
Stel dat Zeelandman (tijdens het huwelijk) helemaal nooit bij de hoeren is geweest, maar het huwelijk met TO "al veel langer dan vandaag" wil beëindigen?!
En dat hij bedacht heeft dat het voor alle partijen beter is als TO de stekker er uit haalt?
En dus…? Hij “biecht” een mooi verhaal op over hoerenbezoek en mogelijke wratten, laat braaf een volg-app op zijn telefoon installeren, gaat volgzaam naar zo'n bijeenkomst voor seksverslaafden, zorgt voor wat "onverklaarbare afwezigheid" thuis en is zo af en toe aanwezig op vreemde plekken, laat voor de vorm een testje doen bij de HA, doet gedwee mee nu de kast met herinneringen ineens -juist in deze toestand- uitgeruimd moet worden, hij kookt, klust, doorstaat manmoedig alle gesprekken m.b.t. de oneindige zoektocht naar het “begrijpen”, etc.
En het forum moet de rest maar doen en zijn vrouw bewegen om op te stappen?Dat ie het allemaal bedacht heeft, lijkt me sterk, maar wat natuurlijk inderdaad wel zou kunnen is dat haar man er (om wat voor redenen dan ook) eigenlijk 'gewoon' al langere tijd klaar mee is, maar te slap/zwak oid was/is om dat te zeggen/de knoop door te hakken, en daarom dat prostitutie-verhaal heeft laten uitkomen (iets wat hij natuurlijk makkelijk had kunnen voorkomen door even naar huisarts te gaan om te laten checken of het uberhaupt wel een genitale wrat was). Het zou iig ook kunnen verklaren waarom hij, naar mijn idee, vanaf het moment van uitkomen nou niet bepaald het vuur uit zijn sloffen loopt. Hij lijkt het juist eerde telkens op te willen geven (apart slapen, weggaan, roepen dat het huwelijk voor hem toch al niets meer voorstelde etc), maar na dan weer een gesprek met to lijkt ie weer 'braaf' ja en amen te knikken. Ik denk dat to al dan niet bewust ook wel weet dat hij tamelijk makkelijk te bewerken/beinvloeden is en hem daarom misschien ook mi angstvallig in haar buurt wil houden (van aanvankelijk naast elkaar blijven slapen tot samen het gezamenlijke 'nest' opknappen)...
zaterdag 7 mei 2016 om 14:24
quote:Gebruna schreef op 07 mei 2016 @ 13:18:
Eens met Geronimo (2x).
Even een heel ander mogelijk scenario / optie / inzicht:
Stel dat Zeelandman (tijdens het huwelijk) helemaal nooit bij de hoeren is geweest, maar het huwelijk met TO "al veel langer dan vandaag" wil beëindigen?!
En dat hij bedacht heeft dat het voor alle partijen beter is als TO de stekker er uit haalt?
En dus…? Hij “biecht” een mooi verhaal op over hoerenbezoek en mogelijke wratten, laat braaf een volg-app op zijn telefoon installeren, gaat volgzaam naar zo'n bijeenkomst voor seksverslaafden, zorgt voor wat "onverklaarbare afwezigheid" thuis en is zo af en toe aanwezig op vreemde plekken, laat voor de vorm een testje doen bij de HA, doet gedwee mee nu de kast met herinneringen ineens -juist in deze toestand- uitgeruimd moet worden, hij kookt, klust, doorstaat manmoedig alle gesprekken m.b.t. de oneindige zoektocht naar het “begrijpen”, etc.
En het forum moet de rest maar doen en zijn vrouw bewegen om op te stappen?
Dacht direct hieraan:
Maar in het echte leven is niets vreemd. Ook posts die niet echt zijn of zo echt dat niemand het gelooft.
Eens met Geronimo (2x).
Even een heel ander mogelijk scenario / optie / inzicht:
Stel dat Zeelandman (tijdens het huwelijk) helemaal nooit bij de hoeren is geweest, maar het huwelijk met TO "al veel langer dan vandaag" wil beëindigen?!
En dat hij bedacht heeft dat het voor alle partijen beter is als TO de stekker er uit haalt?
En dus…? Hij “biecht” een mooi verhaal op over hoerenbezoek en mogelijke wratten, laat braaf een volg-app op zijn telefoon installeren, gaat volgzaam naar zo'n bijeenkomst voor seksverslaafden, zorgt voor wat "onverklaarbare afwezigheid" thuis en is zo af en toe aanwezig op vreemde plekken, laat voor de vorm een testje doen bij de HA, doet gedwee mee nu de kast met herinneringen ineens -juist in deze toestand- uitgeruimd moet worden, hij kookt, klust, doorstaat manmoedig alle gesprekken m.b.t. de oneindige zoektocht naar het “begrijpen”, etc.
En het forum moet de rest maar doen en zijn vrouw bewegen om op te stappen?
Dacht direct hieraan:
Maar in het echte leven is niets vreemd. Ook posts die niet echt zijn of zo echt dat niemand het gelooft.
Everything you see I owe to spaghetti!
zaterdag 7 mei 2016 om 14:25
Ik hield van jou, de wereld rond.
En weer terug.
.
Maar nu nog maar de helft.
En zeker njet meer terug.
Dus samen wandelen , heeft geen zin, want de wereld is rond.
En nooit de helft.
.
En nooit meer terug.
.
Mooie symboliek?...of is het niks?
En weer terug.
.
Maar nu nog maar de helft.
En zeker njet meer terug.
Dus samen wandelen , heeft geen zin, want de wereld is rond.
En nooit de helft.
.
En nooit meer terug.
.
Mooie symboliek?...of is het niks?
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
zaterdag 7 mei 2016 om 14:47
"Ik denk dat to al dan niet bewust ook wel weet dat hij tamelijk makkelijk te bewerken/beinvloeden is"
Het kan ook andersom zijn.
Zeeland-man kan ook al dan niet bewust weten dat TO makkelijk te bewerken/beinvloeden is.
Hij hoeft maar te roepen dat ie weg gaat, wil scheiden, te zeggen hoe tekort hij zich gedaan voelde en hoe ongelukkig hij was en de aandacht is weer afgeleid van zijn misstappen & TO houdt zich weer braaf bezig met waar zij nog meer in kan doen/geven/veranderen.
Het kan ook andersom zijn.
Zeeland-man kan ook al dan niet bewust weten dat TO makkelijk te bewerken/beinvloeden is.
Hij hoeft maar te roepen dat ie weg gaat, wil scheiden, te zeggen hoe tekort hij zich gedaan voelde en hoe ongelukkig hij was en de aandacht is weer afgeleid van zijn misstappen & TO houdt zich weer braaf bezig met waar zij nog meer in kan doen/geven/veranderen.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
zaterdag 7 mei 2016 om 14:59
quote:Medina schreef op 07 mei 2016 @ 07:47:
[...]
Ah, hier komt de aap uit de mouw. Je vindt Zeeland zo sterk, omdat je dezelfde keuze hebt gemaakt als zij dat je liever bij een slechte man bent dan bij geen man. Ik vroeg me al af waar al dat zoetsappige gekweel vandaan kwam dat ze zo sterk is terwijl ze een deurmat is en die man haar nog steeds bespeelt.
Haha, nou dan ken jij Suzy heel slecht!
TO: Als je hier al wat langer rondloopt weet je waarschijnlijk dat er een vaste "dirty dozen" is die met al die veroordelingen komt. Een vast groepje dat zeer strijdbaar is en vanuit een bepaalde agenda altijd dezelfde berichten plaatst. Jij neemt nog de moeite om op ze te reageren en jezelf zelfs te verdedigen maar het is als moddervechten met varkens. Je kunt nooit winnen met argumenten want ze vinden moddervechten uiteindelijk gewoon lekker.
[...]
Ah, hier komt de aap uit de mouw. Je vindt Zeeland zo sterk, omdat je dezelfde keuze hebt gemaakt als zij dat je liever bij een slechte man bent dan bij geen man. Ik vroeg me al af waar al dat zoetsappige gekweel vandaan kwam dat ze zo sterk is terwijl ze een deurmat is en die man haar nog steeds bespeelt.
Haha, nou dan ken jij Suzy heel slecht!
TO: Als je hier al wat langer rondloopt weet je waarschijnlijk dat er een vaste "dirty dozen" is die met al die veroordelingen komt. Een vast groepje dat zeer strijdbaar is en vanuit een bepaalde agenda altijd dezelfde berichten plaatst. Jij neemt nog de moeite om op ze te reageren en jezelf zelfs te verdedigen maar het is als moddervechten met varkens. Je kunt nooit winnen met argumenten want ze vinden moddervechten uiteindelijk gewoon lekker.
zaterdag 7 mei 2016 om 15:16
Misia, dat zijn allemaal aannames die je nu doet.
Wie zegt dat TO haar eigen voorwaarden en niet op een rijtje heeft of krijgt voor het slagen van de relatie, en alleen maar braaf aan het veranderen/ aanpassen is?!
Wat denk je nou dat zo'n omwenteling allemaal teweegbrengt en (nog) kán brengen?
Omdat ze probeert de situatie te begrijpen alvorens te beslissen wat ze ermee aan moet en kan en wel/niet (nog) bereid toe is, sjeezus.
Ik ben toch blij dat ik niet in het leven sta met rigide "waarheden" als "eens een dief, altijd een dief" enzo.
En dat je nooit meer iemand kunt vertrouwen als dat eenmaal beschaamd is, dat je niet mag geloven in dat iets te repareren valt misschien, kan helen, lijmen, (want je blijft altijd de littekens kieren en naden zien en daar valt niet mee te leven?).
Het veronderstelt bovendien een eigen perfectie en onkreukbaarheid, vrij van zonden zijn, geen duistere kanten hebben of die altijd onder controle hebben, en anders voor altijd afgeschreven worden.
Ik hoop toch altijd dat mensen die me lief zijn er niet net zo zo over denken, wat een angst moet dat geven, dat je dan geen liefde meer verdient, geen begrip, geen consideratie, compassie, en voor altijd als slecht mens wordt aangemerkt.
Ik ken niemand die uitsluitend goed is en anderen nooit tekort doet, noch zichzelf.
Als je dat van mensen iha verwacht om ze te kunnen vertrouwen kun je de halve wereld wel opdoeken!
Laters!
Wie zegt dat TO haar eigen voorwaarden en niet op een rijtje heeft of krijgt voor het slagen van de relatie, en alleen maar braaf aan het veranderen/ aanpassen is?!
Wat denk je nou dat zo'n omwenteling allemaal teweegbrengt en (nog) kán brengen?
Omdat ze probeert de situatie te begrijpen alvorens te beslissen wat ze ermee aan moet en kan en wel/niet (nog) bereid toe is, sjeezus.
Ik ben toch blij dat ik niet in het leven sta met rigide "waarheden" als "eens een dief, altijd een dief" enzo.
En dat je nooit meer iemand kunt vertrouwen als dat eenmaal beschaamd is, dat je niet mag geloven in dat iets te repareren valt misschien, kan helen, lijmen, (want je blijft altijd de littekens kieren en naden zien en daar valt niet mee te leven?).
Het veronderstelt bovendien een eigen perfectie en onkreukbaarheid, vrij van zonden zijn, geen duistere kanten hebben of die altijd onder controle hebben, en anders voor altijd afgeschreven worden.
Ik hoop toch altijd dat mensen die me lief zijn er niet net zo zo over denken, wat een angst moet dat geven, dat je dan geen liefde meer verdient, geen begrip, geen consideratie, compassie, en voor altijd als slecht mens wordt aangemerkt.
Ik ken niemand die uitsluitend goed is en anderen nooit tekort doet, noch zichzelf.
Als je dat van mensen iha verwacht om ze te kunnen vertrouwen kun je de halve wereld wel opdoeken!
Laters!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 7 mei 2016 om 15:17
quote:misia schreef op 07 mei 2016 @ 14:47:
"Ik denk dat to al dan niet bewust ook wel weet dat hij tamelijk makkelijk te bewerken/beinvloeden is"
Het kan ook andersom zijn.
Zeeland-man kan ook al dan niet bewust weten dat TO makkelijk te bewerken/beinvloeden is.
Hij hoeft maar te roepen dat ie weg gaat, wil scheiden, te zeggen hoe tekort hij zich gedaan voelde en hoe ongelukkig hij was en de aandacht is weer afgeleid van zijn misstappen & TO houdt zich weer braaf bezig met waar zij nog meer in kan doen/geven/veranderen.Zeker, dat is wat ik tot nu toe ook ongeveer dacht, waarbij ik er vanuit ging dat Zeeland-man (volgens to) hun huwelijk wil behouden, maar er zelf 'alleen' idd dus niet al te veel moeite voor wil doen (gezien zijn matige vuur uit de sloffen lopen). Door het bericht van Gebruna werd ik me er alleen even van bewust dat het natuurlijk ook mogelijk is dat hij het huwelijk eigenlijk niet meer ziet zitten (maar dat nog steeds niet durft te zeggen oid).
"Ik denk dat to al dan niet bewust ook wel weet dat hij tamelijk makkelijk te bewerken/beinvloeden is"
Het kan ook andersom zijn.
Zeeland-man kan ook al dan niet bewust weten dat TO makkelijk te bewerken/beinvloeden is.
Hij hoeft maar te roepen dat ie weg gaat, wil scheiden, te zeggen hoe tekort hij zich gedaan voelde en hoe ongelukkig hij was en de aandacht is weer afgeleid van zijn misstappen & TO houdt zich weer braaf bezig met waar zij nog meer in kan doen/geven/veranderen.Zeker, dat is wat ik tot nu toe ook ongeveer dacht, waarbij ik er vanuit ging dat Zeeland-man (volgens to) hun huwelijk wil behouden, maar er zelf 'alleen' idd dus niet al te veel moeite voor wil doen (gezien zijn matige vuur uit de sloffen lopen). Door het bericht van Gebruna werd ik me er alleen even van bewust dat het natuurlijk ook mogelijk is dat hij het huwelijk eigenlijk niet meer ziet zitten (maar dat nog steeds niet durft te zeggen oid).
zaterdag 7 mei 2016 om 15:51
Ik denk niet dat dit hele verhaal over hoerenbezoek door hem verzonnen is om op omslachtige manier uit dit huwelijk te komen. Niet logisch, onnodig kwetsend, teveel details die je niet bij elkaar verzonnen kunt krijgen.
Ik denk wel dat er meer aan de hand was tijdens ons huwelijk dan dat ik altijd heb (willen?) zien. Hij noemde punten die hem dwars zaten, die hij nooit eerder had uitgesproken, maar ook punten die hij wèl eerder heeft aangegeven. Waar ik nooit serieus (genoeg) op in ben gegaan. Dingen die al langer speelden.
En, nee, dat praat het niet goed. Geen enkele aanleiding zou moeten mogen leiden tot hoerenbezoek. Maar het is dat blijkbaar voor hem wel geweest.
Uit een zich niet gehoord voelen, een gevoel tekort te komen binnen de relatie, uit dat ik verbaal sterker ben en hij zich onzichtbaar heeft gevoeld. (Wat opmerkelijk is aangezien IK me nl OOK 'onzichtbaar' heb gevoeld) HIJ heeft dit gedaan, HIJ heeft een bom onder de relatie gelegd. Nu is het stuk. Het vertrouwen, de band, de basis, de vanzelfsprekendheid. En we zullen moeten kijken of het mogelijk is om uit de scherven genoeg gezonde stukken te halen, om iets nieuws mee te kunnen heropbouwen. Want zoals het was, zal het nooit meer zijn.
En dat is pijnlijk.
Heel pijnlijk.
Want voor míj was het allemaal wèl echt, en bevredigend, en een 'goed huwelijk'. Natuurlijk waren er wel 'dingetjes', details, kleine irritaties. Maar overall was het voor mij altijd een dikke 8.
Dat er voor hem nu behoorlijk wat minpunten aan blijken te kleven is nieuw. De punten die hij opnoemt zijn punten IN HEM. Het basale gevoel van chronisch tekort komen, het onderspit delven, de angst niet gezien wordt, dat zijn stukken/belevingen in HEM. Daar zal HIJ mee aan de slag moeten.
Maar IK ben ook niet 'onbeschadigd'. IK heb mijn eigen angsten en pijnlijke plekken. Ik heb als angst dat ik er 'niet mag zijn'. Dat is míjn diepste angst. Dat wie ik ben niet genoeg zou zijn. Dat ik -als men mij 100% zou zien, zoals ik ben- afgewezen zal worden. Dat ik, om 'waardig van liefde' te zijn, dit eerst zal moeten verdienen. Dat ik dat nooit zomaar onvoorwaardelijk mag ontvangen. En DAT zit ook diep. En dáár zal IK mee aan de slag moeten.
En, naast deze pijnlijke basis gevoelens, hebben we natuurlijk wèl ook allebei een heel arsenaal aan positieve kanten, talenten, krachten. Dat was er, en is er. Maar hoe we nu (OF we nu) samen verder kunnen met onze gevoeligheden en dit geschonden vertrouwen, DAT moet nog duidelijk worden.
Ik denk wel dat er meer aan de hand was tijdens ons huwelijk dan dat ik altijd heb (willen?) zien. Hij noemde punten die hem dwars zaten, die hij nooit eerder had uitgesproken, maar ook punten die hij wèl eerder heeft aangegeven. Waar ik nooit serieus (genoeg) op in ben gegaan. Dingen die al langer speelden.
En, nee, dat praat het niet goed. Geen enkele aanleiding zou moeten mogen leiden tot hoerenbezoek. Maar het is dat blijkbaar voor hem wel geweest.
Uit een zich niet gehoord voelen, een gevoel tekort te komen binnen de relatie, uit dat ik verbaal sterker ben en hij zich onzichtbaar heeft gevoeld. (Wat opmerkelijk is aangezien IK me nl OOK 'onzichtbaar' heb gevoeld) HIJ heeft dit gedaan, HIJ heeft een bom onder de relatie gelegd. Nu is het stuk. Het vertrouwen, de band, de basis, de vanzelfsprekendheid. En we zullen moeten kijken of het mogelijk is om uit de scherven genoeg gezonde stukken te halen, om iets nieuws mee te kunnen heropbouwen. Want zoals het was, zal het nooit meer zijn.
En dat is pijnlijk.
Heel pijnlijk.
Want voor míj was het allemaal wèl echt, en bevredigend, en een 'goed huwelijk'. Natuurlijk waren er wel 'dingetjes', details, kleine irritaties. Maar overall was het voor mij altijd een dikke 8.
Dat er voor hem nu behoorlijk wat minpunten aan blijken te kleven is nieuw. De punten die hij opnoemt zijn punten IN HEM. Het basale gevoel van chronisch tekort komen, het onderspit delven, de angst niet gezien wordt, dat zijn stukken/belevingen in HEM. Daar zal HIJ mee aan de slag moeten.
Maar IK ben ook niet 'onbeschadigd'. IK heb mijn eigen angsten en pijnlijke plekken. Ik heb als angst dat ik er 'niet mag zijn'. Dat is míjn diepste angst. Dat wie ik ben niet genoeg zou zijn. Dat ik -als men mij 100% zou zien, zoals ik ben- afgewezen zal worden. Dat ik, om 'waardig van liefde' te zijn, dit eerst zal moeten verdienen. Dat ik dat nooit zomaar onvoorwaardelijk mag ontvangen. En DAT zit ook diep. En dáár zal IK mee aan de slag moeten.
En, naast deze pijnlijke basis gevoelens, hebben we natuurlijk wèl ook allebei een heel arsenaal aan positieve kanten, talenten, krachten. Dat was er, en is er. Maar hoe we nu (OF we nu) samen verder kunnen met onze gevoeligheden en dit geschonden vertrouwen, DAT moet nog duidelijk worden.
zaterdag 7 mei 2016 om 16:03
quote:Zeeland1970 schreef op 07 mei 2016 @ 15:51:
En, nee, dat praat het niet goed. Geen enkele aanleiding zou moeten mogen leiden tot hoerenbezoek. Maar het is dat blijkbaar voor hem wel geweest.
Hoerenbezoek heeft geen aanleiding nodig. Lees Meds anders nog even.
Of.... Stel je in plaats van hoerenbezoek het maatschappelijk minder omstreden pornokijken voor. Er zitten vast ook boze pornomannetjes te kijken, maar de meesten zijn gewoon geil of hebben zin om dat te worden.
Zie je niet dat de bommen die hij heeft laten ontploffen slechts een mooie aanleiding zijn om andere onvrede ook maar (weer) eens op tafel te leggen?
En, nee, dat praat het niet goed. Geen enkele aanleiding zou moeten mogen leiden tot hoerenbezoek. Maar het is dat blijkbaar voor hem wel geweest.
Hoerenbezoek heeft geen aanleiding nodig. Lees Meds anders nog even.
Of.... Stel je in plaats van hoerenbezoek het maatschappelijk minder omstreden pornokijken voor. Er zitten vast ook boze pornomannetjes te kijken, maar de meesten zijn gewoon geil of hebben zin om dat te worden.
Zie je niet dat de bommen die hij heeft laten ontploffen slechts een mooie aanleiding zijn om andere onvrede ook maar (weer) eens op tafel te leggen?
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 7 mei 2016 om 16:11
Dit is wat mij betreft wat ze noemen een kikker in de pot.
Als je een kikker in een pan met heet water gooit springt hij er direct uit. Hij voelt: dit is levensgevaarlijk, ik moet hier weg.
Als je een kikker in een pan met koud water op het vuur zet en de water begint langzaam te koken zal hij langzaam dood gaan. Zodra de kikker merkt dat de temperatuur tot gevaarlijke hoogtes is gestegen is het al te laat.
Wij kunnen hier allemaal hard roepen dat TO bij haar man weg moet gaan, maar wij lezen dit nu ook voor het eerst en kunnen daar direct onze conclusies uit trekken. Na 20 jaar relatie blijf je toch lekker op je plek zitten op zoek naar antwoorden en oplossingen. Dat je daar zelf volledig aan onderdoor gaat dat heb je nu nog niet door.
Bovendien moet iedereen soms z'n eigen fouten maken. Ik heb hier ook ooit een topic geopend over een man. Hij was al flink over mijn grenzen gegaan, maar ik vond dat ik eerst moest weten wáárom hij mij dit aandeed voordat ik conclusies kon trekken en beslissingen kon maken. En ik vond dat het nooit te laat is om te vechten. Mijn conclusie toen was: zij kunnen lekker makkelijk praten van achter hun beeldscherm. Of: dat zijn vast van die vrouwen die bij de eerste de beste scheet hun partner verlaten. Nu ik met hem gebroken heb nadat ik zelf volledig gebroken was zie ik pas dat ze gelijk hadden. En vraag ik mezelf af waarom de knoop niet direct heb doorgehakt. Maar toen kon ik dat blijkbaar nog niet. Ik moest m'n eigen proces doormaken en daarvan leren.
Als je een kikker in een pan met heet water gooit springt hij er direct uit. Hij voelt: dit is levensgevaarlijk, ik moet hier weg.
Als je een kikker in een pan met koud water op het vuur zet en de water begint langzaam te koken zal hij langzaam dood gaan. Zodra de kikker merkt dat de temperatuur tot gevaarlijke hoogtes is gestegen is het al te laat.
Wij kunnen hier allemaal hard roepen dat TO bij haar man weg moet gaan, maar wij lezen dit nu ook voor het eerst en kunnen daar direct onze conclusies uit trekken. Na 20 jaar relatie blijf je toch lekker op je plek zitten op zoek naar antwoorden en oplossingen. Dat je daar zelf volledig aan onderdoor gaat dat heb je nu nog niet door.
Bovendien moet iedereen soms z'n eigen fouten maken. Ik heb hier ook ooit een topic geopend over een man. Hij was al flink over mijn grenzen gegaan, maar ik vond dat ik eerst moest weten wáárom hij mij dit aandeed voordat ik conclusies kon trekken en beslissingen kon maken. En ik vond dat het nooit te laat is om te vechten. Mijn conclusie toen was: zij kunnen lekker makkelijk praten van achter hun beeldscherm. Of: dat zijn vast van die vrouwen die bij de eerste de beste scheet hun partner verlaten. Nu ik met hem gebroken heb nadat ik zelf volledig gebroken was zie ik pas dat ze gelijk hadden. En vraag ik mezelf af waarom de knoop niet direct heb doorgehakt. Maar toen kon ik dat blijkbaar nog niet. Ik moest m'n eigen proces doormaken en daarvan leren.
zaterdag 7 mei 2016 om 16:17
quote:Suzy65 schreef op 07 mei 2016 @ 15:16:
Misia, dat zijn allemaal aannames die je nu doet.
Wie zegt dat TO haar eigen voorwaarden en niet op een rijtje heeft of krijgt voor het slagen van de relatie, en alleen maar braaf aan het veranderen/ aanpassen is?!
Wat denk je nou dat zo'n omwenteling allemaal teweegbrengt en (nog) kán brengen?
Omdat ze probeert de situatie te begrijpen alvorens te beslissen wat ze ermee aan moet en kan en wel/niet (nog) bereid toe is, sjeezus.
Ik ben toch blij dat ik niet in het leven sta met rigide "waarheden" als "eens een dief, altijd een dief" enzo.
En dat je nooit meer iemand kunt vertrouwen als dat eenmaal beschaamd is, dat je niet mag geloven in dat iets te repareren valt misschien, kan helen, lijmen, (want je blijft altijd de littekens kieren en naden zien en daar valt niet mee te leven?).
Het veronderstelt bovendien een eigen perfectie en onkreukbaarheid, vrij van zonden zijn, geen duistere kanten hebben of die altijd onder controle hebben, en anders voor altijd afgeschreven worden.
Ik hoop toch altijd dat mensen die me lief zijn er niet net zo zo over denken, wat een angst moet dat geven, dat je dan geen liefde meer verdient, geen begrip, geen consideratie, compassie, en voor altijd als slecht mens wordt aangemerkt.
Ik ken niemand die uitsluitend goed is en anderen nooit tekort doet, noch zichzelf.
Als je dat van mensen iha verwacht om ze te kunnen vertrouwen kun je de halve wereld wel opdoeken!
Laters!Amen.
Misia, dat zijn allemaal aannames die je nu doet.
Wie zegt dat TO haar eigen voorwaarden en niet op een rijtje heeft of krijgt voor het slagen van de relatie, en alleen maar braaf aan het veranderen/ aanpassen is?!
Wat denk je nou dat zo'n omwenteling allemaal teweegbrengt en (nog) kán brengen?
Omdat ze probeert de situatie te begrijpen alvorens te beslissen wat ze ermee aan moet en kan en wel/niet (nog) bereid toe is, sjeezus.
Ik ben toch blij dat ik niet in het leven sta met rigide "waarheden" als "eens een dief, altijd een dief" enzo.
En dat je nooit meer iemand kunt vertrouwen als dat eenmaal beschaamd is, dat je niet mag geloven in dat iets te repareren valt misschien, kan helen, lijmen, (want je blijft altijd de littekens kieren en naden zien en daar valt niet mee te leven?).
Het veronderstelt bovendien een eigen perfectie en onkreukbaarheid, vrij van zonden zijn, geen duistere kanten hebben of die altijd onder controle hebben, en anders voor altijd afgeschreven worden.
Ik hoop toch altijd dat mensen die me lief zijn er niet net zo zo over denken, wat een angst moet dat geven, dat je dan geen liefde meer verdient, geen begrip, geen consideratie, compassie, en voor altijd als slecht mens wordt aangemerkt.
Ik ken niemand die uitsluitend goed is en anderen nooit tekort doet, noch zichzelf.
Als je dat van mensen iha verwacht om ze te kunnen vertrouwen kun je de halve wereld wel opdoeken!
Laters!Amen.
zaterdag 7 mei 2016 om 16:19
quote:Zeeland1970 schreef op 07 mei 2016 @ 15:51:
Maar IK ben ook niet 'onbeschadigd'. IK heb mijn eigen angsten en pijnlijke plekken. Ik heb als angst dat ik er 'niet mag zijn'. Dat is míjn diepste angst. Dat wie ik ben niet genoeg zou zijn. Dat ik -als men mij 100% zou zien, zoals ik ben- afgewezen zal worden. Dat ik, om 'waardig van liefde' te zijn, dit eerst zal moeten verdienen. Dat ik dat nooit zomaar onvoorwaardelijk mag ontvangen. En DAT zit ook diep. En dáár zal IK mee aan de slag moeten.
Lijken me hele menselijke gevoelens. Jij bent ook maar eens mens. En al dit bovenstaande heeft hij geschaad. HIJ is degene die jou niet genoeg vond, HIJ vond dat hij meer verdiende dan jou, HIJ vond jullie relatie blijkbaar wel voorwaardelijk (want dit en dit en dit zit niet goed in de relatie, wat zielig voor mezelf, het is zo vervelend voor me en daarom mag ik vanzelf naar de hoeren).
Je zit altijd samen in een relatie en de waarheid ligt altijd in het midden. Maar het is onzin om te zeggen dat deze shit veroorzaakt is door jouw angsten in het leven. Dat ligt volledig bij hem. Als is je leven nog zo kut, dat rechtvaardigt het allemaal niet om naar de hoeren te gaan. En daarom is het onzin om dit er allemaal bij te gaan halen.
Maar goed, dat zou je wel niet willen horen. Wat Meds zegt eigenlijk.
Maar IK ben ook niet 'onbeschadigd'. IK heb mijn eigen angsten en pijnlijke plekken. Ik heb als angst dat ik er 'niet mag zijn'. Dat is míjn diepste angst. Dat wie ik ben niet genoeg zou zijn. Dat ik -als men mij 100% zou zien, zoals ik ben- afgewezen zal worden. Dat ik, om 'waardig van liefde' te zijn, dit eerst zal moeten verdienen. Dat ik dat nooit zomaar onvoorwaardelijk mag ontvangen. En DAT zit ook diep. En dáár zal IK mee aan de slag moeten.
Lijken me hele menselijke gevoelens. Jij bent ook maar eens mens. En al dit bovenstaande heeft hij geschaad. HIJ is degene die jou niet genoeg vond, HIJ vond dat hij meer verdiende dan jou, HIJ vond jullie relatie blijkbaar wel voorwaardelijk (want dit en dit en dit zit niet goed in de relatie, wat zielig voor mezelf, het is zo vervelend voor me en daarom mag ik vanzelf naar de hoeren).
Je zit altijd samen in een relatie en de waarheid ligt altijd in het midden. Maar het is onzin om te zeggen dat deze shit veroorzaakt is door jouw angsten in het leven. Dat ligt volledig bij hem. Als is je leven nog zo kut, dat rechtvaardigt het allemaal niet om naar de hoeren te gaan. En daarom is het onzin om dit er allemaal bij te gaan halen.
Maar goed, dat zou je wel niet willen horen. Wat Meds zegt eigenlijk.
zaterdag 7 mei 2016 om 16:48
Hij, hij, hij. De focus steeds op hem, en dan zijn beweegredenen proberen te kennen. Het boeit toch eigenlijk niet wat-ie gedaan heeft? Hoe moreel verwerpelijk? Of het er nog mee doorkan of niet? Het gaat om het bedrog. De geheimen. Het verbergen. En nu krijgt je man weer veel aandacht voor de redenen waaróm hij gedaan heeft wat hij heeft gedaan. Daar gaat het niet om. Ik denk wat Meds denkt: het was gewoon geil en lekker. Heel rot om te horen en te weten, dus dat zegt hij niet. Maar het doet er niet toe. Het gaat om het bedrog. De geheimen. Het verbergen. En de vraag: wil je dat, met wie dan ook in je leven? Je kende het: leven met geheimen. In een geheim. Omgaan met geheimen. Je bent er 'goed' in. Maar wíl je het? Of wil je open, helder, duidelijk leven? En hoe ga je niet bang zijn voor opnieuw geheimen als je doorgaat met je man? Wat voor huwelijk moet je afspreken om niet steeds bezorgd, bang en ik ben bang gekwetst te zijn/worden? Leg de focus op jezelf Zeeland! Houd je niet bezig met hem, behalve dan stil zijn en naar hem kijken. Wat hij DOET. Niet wat hij zegt. En niet verbaasd zijn als HIJ weer wegloopt. Hij is voor mij nog geen moment de andere kant, jouw kant op, opgelopen. Je moet alleen al gaan voelen wat dát betekent: wat voel jij als hij WEL jouw kant op loopt, en vooral: wat voel jij als hij dat consequent NIET doet? En wil je dan bij iemand zijn die die beweging niet kan maken?
zaterdag 7 mei 2016 om 16:54
Even uit eigen ervaring dan. Mijn nu ex zei, toen ik me hardop afvroeg welke beweging hij maakte, terwijl hij in woorden zei 'door te willen': ik ga geen sorry tegen je zeggen, want dan heb jij voor altijd de macht over mij. Dat was een breekpunt voor me. Ik dacht: als het hier gaat om macht, en niet om elkaar recht aankijken en tegen elkaar kunnen zeggen dat de afgelopen jaren en onze liefde belangrijker zijn dan wat ook, stop ik er mee. Dat machtsspel wil ik niet spelen. Dat had ik zonder dat ik het wist dus al jaren gedaan, en ik vrees jij ook (wie is het zieligst, wie werkt het hardst, wie komt het meest tekort, wie mag de meeste leuke dingen doen, vul maar in). Maar toen het besef er kwam, wilde ik daar niet meer moedwillig in mee. Daarom weet ik nu: daden zijn belangrijk, woorden zijn slechts om de ander te sussen, in slaap te houden. Als je goed kijkt, zie je wat er is. Niet wat je wil dat er is.
zaterdag 7 mei 2016 om 17:16
quote:Zeeland1970 schreef op 07 mei 2016 @ 15:51:
Ik denk wel dat er meer aan de hand was tijdens ons huwelijk dan dat ik altijd heb (willen?) zien. Hij noemde punten die hem dwars zaten, die hij nooit eerder had uitgesproken, maar ook punten die hij wèl eerder heeft aangegeven. Waar ik nooit serieus (genoeg) op in ben gegaan. Dingen die al langer speelden.
En, nee, dat praat het niet goed. Geen enkele aanleiding zou moeten mogen leiden tot hoerenbezoek. Maar het is dat blijkbaar voor hem wel geweest.
.
Hij ging al naar prostituees voordat jullie een relatie hadden, dus wat/wie zat hem toen dan dwars in zijn leven? Wat was toen de aanleiding? Of was ie toen wel gewoon alleen maar geil? En hij ging al naar prostituees toen jullie vier jaar een relatie hadden. Geloof je werkelijk dat zijn frustraties over bepaalde dingen in jullie relatie toen al zo hoog bij hem waren opgelopen dat ie stoom af 'moest' blazen in peeskamertjes? Dat ie ondanks zijn enorme frustraties over jou/jullie relatie, evengoed nog met je in het huwelijksbootje is gestapt en twee kinderen met je heeft gekregen? Dat ie in 20 jaar tijd echt geen enkele andere mogelijke oplossing kon bedenken voor zijn frustraties?
Je zegt dat je hem/zijn prostitutie-bezoek per se wilt begrijpen, maar wat is de reden dat je ook niet doorvraagt dan als duidelijk blijkt dat zijn verhaal aan alle kanten rammelt?
Ik denk wel dat er meer aan de hand was tijdens ons huwelijk dan dat ik altijd heb (willen?) zien. Hij noemde punten die hem dwars zaten, die hij nooit eerder had uitgesproken, maar ook punten die hij wèl eerder heeft aangegeven. Waar ik nooit serieus (genoeg) op in ben gegaan. Dingen die al langer speelden.
En, nee, dat praat het niet goed. Geen enkele aanleiding zou moeten mogen leiden tot hoerenbezoek. Maar het is dat blijkbaar voor hem wel geweest.
.
Hij ging al naar prostituees voordat jullie een relatie hadden, dus wat/wie zat hem toen dan dwars in zijn leven? Wat was toen de aanleiding? Of was ie toen wel gewoon alleen maar geil? En hij ging al naar prostituees toen jullie vier jaar een relatie hadden. Geloof je werkelijk dat zijn frustraties over bepaalde dingen in jullie relatie toen al zo hoog bij hem waren opgelopen dat ie stoom af 'moest' blazen in peeskamertjes? Dat ie ondanks zijn enorme frustraties over jou/jullie relatie, evengoed nog met je in het huwelijksbootje is gestapt en twee kinderen met je heeft gekregen? Dat ie in 20 jaar tijd echt geen enkele andere mogelijke oplossing kon bedenken voor zijn frustraties?
Je zegt dat je hem/zijn prostitutie-bezoek per se wilt begrijpen, maar wat is de reden dat je ook niet doorvraagt dan als duidelijk blijkt dat zijn verhaal aan alle kanten rammelt?
zaterdag 7 mei 2016 om 17:36
quote:wiebeltje schreef op 07 mei 2016 @ 16:54:
Daarom weet ik nu: daden zijn belangrijk, woorden zijn slechts om de ander te sussen, in slaap te houden. Als je goed kijkt, zie je wat er is. Niet wat je wil dat er is.
Helemaal mee eens!
Stel jij zou nu niets meer doen Zeeland, in de zin van geen gesprekken er meer over aangaan, geen vragen stellen of ie relatietherapeut al heeft geregeld etc etc. Wat verwacht je dan wat hij gaat doen?
Daarom weet ik nu: daden zijn belangrijk, woorden zijn slechts om de ander te sussen, in slaap te houden. Als je goed kijkt, zie je wat er is. Niet wat je wil dat er is.
Helemaal mee eens!
Stel jij zou nu niets meer doen Zeeland, in de zin van geen gesprekken er meer over aangaan, geen vragen stellen of ie relatietherapeut al heeft geregeld etc etc. Wat verwacht je dan wat hij gaat doen?
