Relatiecrisis

waar is het evenwicht in deze relatie?

Ik breek ook even in.

Wil je heel veel succes wensen .

Geloof in jezelf, You go girl !!

quote:hannah2708 schreef op 15 november 2008 @ 14:04:

Heb dit topic nog eens nagelezen.. Heb alle belangrijke punten in een brief verwerkt voor hem..



ben benieuwd hoe hij hierop reageert, en wat hij hiermee wil doen.



Ben stiekem toch wel erg erg erg erg zenuwachtig.. ben zo benieuwd wat er gaat gebeuren. Ik ben al maanden opzoek naar het gevoel van: yes hij gaat ervoor, hij gaat voor mij, we gaan eraan werken etc.



Wat ik qua seksleven nog kwijt wil:

Hij klaagt best wel over het feit dat we al 3weken geen seks hebben gehad. Ik geef hem dan terug dat als hij gewoon goed voor me is hij niks te klagen zal hebben en dat hij me niet onder druk moet zetten. Wat hij dan ergens wel weer begrijpt.

Aan de andere kant; de afgelopen weken heeft hij me ook helemaal niet verleid. Hij pakt opeens mijn borsten vast waarvan hij weet dat ik dat totaal niet prettig vind, wat ik dan ook zeg. Verder gebeurd er helemaal niks.

3 weken geleden waren we wel aan het friemelen maar pakte ik mijn labello (op een goed moment) en maakte er ff een grapje van, ben al 7jr verslaafd aan dat ding, kan er weinig aan doen. Hij weet t en heb er nooit iets slechts over gehoord van zijn kant.

Zegt hij opeens: wat SAAAAAAAAAI.

Ik: huh wat?

Hij: dat je je labello pakt.

(Terwijl we gewoon aan het zoenen/voelen waren zegmaar en dat nog niet eens echt heel erg interessant was want wat hij deed vond ik niet zo super en voelde er weinig van en stuurde hem maar hij vond het "teasen".)

Dus ik zei van nou dat hoef je niet zo bot te zeggen..

nouja goed denk negeer het maar.

Zit me toch niet lekker.. en hij wil niet dat ik hem stuur met mijn handen omdat wat hij doet niet zo super voelt. Ik merk zijn irritatie en dus begin ik weer over het voorval.

Zegt hij: ja ik bedoelde; wat irritant.

Zeg ik: nou dat is toch ook niet leuk? Dat zeg je toch niet als je in bed ligt etc?

Zegt hij: andere mensen vinden het ook normaal blabla..

Zeg ik: ja maar ik ben anderen niet en ik kan me niet voorstellen dat ze het normaal vinden als jij bot in bed doet.



Nouja ben toen weggelopen uit bed, gedouched en heeft hij me thuisgebracht. Ben boos gebleven maar echt uitgepraat hebben we het niet. Vind het zo lomp!



Dat soort simpele dingen staan me zo tegen, dat hij het normaal vind. Hij heeft nog nooit zo gedaan in bed, dus verbaasde me er wel over. Nouja, een aantal x toen ik pijn had en niet echt duidelijk was begon hij opeens op een botte toon; ja en nu? ipv op een lieve en sexy toon om the spirit er toch ff in te houden. Maargoed..



Moest het ff kwijt. Gister aan de telefoon had hij het ook over gebrek aan seks, dus voelde me er wel rot over.



Mijn gevoel is voor mij nu belangrijker en moet hij toch begrijpen. Hij moet beseffen dat hij me kwijt kan raken, moet ie niet zaniken over seks.. Ik ben al een jaar niet klaargekomen, wat heeft hij dan nu te zeuren..



Tsja, in bed doet hij precies hetzelfde als erbuiten; alles draait om hem, als er iets niet lekker gaat is het jouw schuld, als hij iets doet wat jij niet fijn vindt ben jij degene die abnormaal bent. En ik ben bang dat je daar nog jarenlang diepgaande gesprekken over kunt voeren, hij verandert niet. Want hij ziet niet in dat hij ook een aandeel heeft in het wel of niet-slagen van jullie relatie. Met hem is niks mis, jij bent degene die niet normaal is.



Maargoed.. ben erg zenuwachtig.

Wat moet ik doen als hij het helemaal ziet zitten en alles voor me wil doen? Het wil leren etc etc?



Dat zal hij ongetwijfeld zeggen. Hij heeft immers al tegen je gezegd dat jij zijn laatste kans bent(en hij de jouwe, maar daar ben je het, heel terecht, niet mee eens). Als hij niet alle schuld van de dingen die niet goed lopen in jullie relatie bij jou legt in het gesprek, zal hij wel op die toer gaan. En daarna komt er waarschijnlijk achteraan dat jij toch beter je best zal moeten doen dan hij. De enige die weet wat ie moet doen ben jij zelf. Iedereen hier heeft je het advies gegeven deze man te dumpen, dit komt nooit goed. Maar dat is altijd nog jouw beslissing. We kunnen je helpen de dingen in het juiste perspectief te zien, maar jij bent degene die moet zeggen waar je grens ligt.



Gister zei hij dat dingen vanzelf moest gaan etc.

Heb toen gezegt dat ik daar niet op wil wachten omdat het de laatste weken/maanden al niet vanzelf gaat. (hij bedoeld hiermee dat als het goed gaat hij me wel kan troosten en hij dan wel meer van zich laat horen door de week enzo)Juist. Met als ondertoon: ik kan je niet troosten en ik laat niets van me horen door de week, dus doe jij het niet goed. Hij blijft maar zeggen dat dingen vanzelf moeten gaan. Dat is gewoon niet zo. Ook in goede, gelijkwaardige relaties gaat niet alles vanzelf. Je moet rekening houden met elkaar, je moet elkaars "slechte" dingen ook kunnen accepeteren. Wat Meds ook al zegt, er moet evenwicht zijn, anders gaat de boel scheefhangen.

Meid, dit hangt zo scheef als ik weet niet wat.

Ik zat ff aan je te denken.

Gewoon kappen met deze man, maar je wil niet luisteren.

Natuurlijk maakt iedereen fouten meid en niemand is perfect. Maar het is verdomd oneerlijk als je in een relatie alles wat niet lekker loopt in je schoenen krijgt geschoven. En het lullige van dit soort rampzalige relaties is dat je op een gegeven moment ook nog zelf gaat denken dat het allemaal wel aan jou zal liggen. En dat is niet zo. En je blijft het nog zo lang met je meedragen, dat gevoel. Zo zonde als je zulke bagage mee neemt in een eventueel nieuwe relatie. Het heeft mij een tijd gekost om op een normale manier om te gaan met meningsverschillen met mijn man. In het begin was ik gewoon stomverbaasd als hij me gewoon gelijk gaf(als ik gelijk had en op een normale manier kon uitleggen waarom hij vond dat hij gelijk had) en niet begon te tetteren dat het ook allemaal mijn eigen schuld was omdat...

quote:hannah2708 schreef op 15 november 2008 @ 15:56:

[...]





Ja precies..

Ik had het gister over zijn boosheid (aan de telefoon) toen zei hij; ja maar dat heeft zijn redenen, als jij....

Zeg ik; nee je word niet altijd boos omdat ik iets doe, en soms hoef je ook helemaal niet zo boos te worden om zoiets kleins.



En wat ik al eerder zei; dat hij vertelde dat hij nog nooit zo kwaad is geweest op iemand, nog nooit zo heeft gedaan. Dat heeft ie bij mij omdat ik zoveel gevoelens bij m losmaak ofzo. Maar hij heeft op andere momenten weleens verteld dat een ex hem aangevlogen heeft en geschopt. Toen vond ik dat vet heftig. Maar als ik nu terug denk, dan denk ik van tsja.. logisch.. wie weet wat hij gezegt heeft.



Dat zegt toch al genoeg, of niet? Hij zegt dat alleen jij hem zo ver kunt drijven, later bekent hij dat een ex hem eens is aangevlogen. Ik denk dat hij in eerdere relaties precies zo was als hij nu bij jou is. Vandaar ook zijn opmerking dat jij zijn laatste hoop bent.



Haha ja snap dat het wel ff wennen is als iemand je dan gelijk geeft ja .



Op sommige momenten heeft mijn vriend ookweleens gezegt; ik wil jou gewoon de schuld geven.



Vond ik best wel gek haha. Dat je zo op iemand zeurt en moppert omdat je zelf weet dat je fout zit maar dit niet wilt toegeven.



Maargoed.. we zullen het vanavond zien.

Ja joh, dat opvoedgebeuren...onzin. Mijn ex vond dat ik ook opgevoed moest worden, hij was prima opgevoed, dat moest mij ook lukken. Daarbij vergetend dat zijn moeder een zweverige labiele Jomanda-aanhangster was, zijn vader een getraumatiseerde jood die hem vertelde dat hij eigenlijk ongewenst was en de vriend van zijn moeder(zijn ouders waren gescheiden) een alcoholist die iemand met zijn dronken kop doodgereden had. En hij was nog zo agressief als de pest ook, moesten we weer op sokken het huis uit rennen als ie het op zijn heupen had. Maar o, o, o, mijn opvoeding had gemaakt dat ik zo abnormaal was en dat moest rechtgezet worden. Dat soort mensen kunnen hun eigen aandeel gewoon nooit onderkennen.

Dat is ook eigenlijk het hele probleem. Je kunt niet normaal met hem praten omdat je niet tegen hem in moet gaan om geen ruzie te krijgen. Maar dan wordt er ook niets opgelost voor jou. Voor hem wel, want jij spreekt hem niet tegen dus heeft hij gelijk. Maar dan ontken je jezelf en je behoeften volledig. En daar wordt je zo ongelukkig van.

Ik ga eten met mijn man en kindjes. Als ik je niet meer "spreek", heel veel sterkte en succes vanavond. Blijf bij jezelf!

Zet 'm op, Hannah!!!!

Hannah, ik heb gisteravond nog wel aan je gedacht. Hoe is het gegaan? We horen het allemaal graag.

Ik ben ook erg benieuwd hoe het gegaan is!

Hey Hannah

Hoe ging het...?