Relaties
alle pijlers
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 om 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
zaterdag 14 mei 2016 om 00:50
quote:Annie1964 schreef op 14 mei 2016 @ 00:02:
TO is inderdaad off... Weet niet wat dat betekent ... Of ze heeft n besluit genomen, of ze hoort niet wat ze horen "wil"
Het is ook moeilijk voor TO, alleen Sapsorrow heeft de relatie met een notoire vreemdganger doorgezet. Het is bijna tegennatuurlijk om uit vrije wil bij iemand te blijven die zich heeft gedragen als de man van TO. De grens die zij overschrijdt is zo onherkenbaar dat begrip moeilijk op te brengen is. De eerste schok, de kinderen, de deceptie van je man die je eigenlijk nooit gekend hebt, verschrikkelijk, zelfs antwoorden willen is allemaal te begrijpen maar de aanhoudende twijfel terwijl het steeds meer bizar wordt, de dingen die hij doet en zegt door de weken heen.
Wat ik waardevol van VF vind is het verschil in meningen over abortus, scheiden, inkomensverdeling en zelfs welke kleding wel en niet kan De rode draad is echter altijd wel dat zelfrespect en een goed gevoel van eigenwaarde heilig is. Wordt die je met geweld afgepakt dan heb ik hier de mooiste dingen zien gebeuren waar sommige leden niets te gek is om die vrouwen uit hun situatie te halen en zelfs buiten het forum om deze vrouwen te redden.
Lieve TO, het lijkt een bashtopic te zijn geworden maar eigenlijk mag je bijna geen begrip verwachten van je eigen seksegenoten. De hoeren, je kinderen, het feit dat hij geen respect voor je heeft en ook niet voor jullie gezin an sich, na decennia strijd hoeven we dat allemaal niet meer te pikken en dus is het zo moeilijk om te begrijpen dat je daar geen gebruik van maakt. Wellicht zal je veel meer begrip vinden in een praatgroep met lotgenoten waar er geen taboe is om toch in zo'n situatie bij elkaar te blijven (om welke reden dan ook).
TO is inderdaad off... Weet niet wat dat betekent ... Of ze heeft n besluit genomen, of ze hoort niet wat ze horen "wil"
Het is ook moeilijk voor TO, alleen Sapsorrow heeft de relatie met een notoire vreemdganger doorgezet. Het is bijna tegennatuurlijk om uit vrije wil bij iemand te blijven die zich heeft gedragen als de man van TO. De grens die zij overschrijdt is zo onherkenbaar dat begrip moeilijk op te brengen is. De eerste schok, de kinderen, de deceptie van je man die je eigenlijk nooit gekend hebt, verschrikkelijk, zelfs antwoorden willen is allemaal te begrijpen maar de aanhoudende twijfel terwijl het steeds meer bizar wordt, de dingen die hij doet en zegt door de weken heen.
Wat ik waardevol van VF vind is het verschil in meningen over abortus, scheiden, inkomensverdeling en zelfs welke kleding wel en niet kan De rode draad is echter altijd wel dat zelfrespect en een goed gevoel van eigenwaarde heilig is. Wordt die je met geweld afgepakt dan heb ik hier de mooiste dingen zien gebeuren waar sommige leden niets te gek is om die vrouwen uit hun situatie te halen en zelfs buiten het forum om deze vrouwen te redden.
Lieve TO, het lijkt een bashtopic te zijn geworden maar eigenlijk mag je bijna geen begrip verwachten van je eigen seksegenoten. De hoeren, je kinderen, het feit dat hij geen respect voor je heeft en ook niet voor jullie gezin an sich, na decennia strijd hoeven we dat allemaal niet meer te pikken en dus is het zo moeilijk om te begrijpen dat je daar geen gebruik van maakt. Wellicht zal je veel meer begrip vinden in een praatgroep met lotgenoten waar er geen taboe is om toch in zo'n situatie bij elkaar te blijven (om welke reden dan ook).
zaterdag 14 mei 2016 om 00:58
zaterdag 14 mei 2016 om 01:03
quote:merel66 schreef op 14 mei 2016 @ 01:00:
[...]
Nou als je alle reacties hier leest op haar nieuwe topic zou ik, als ik TO was, me nog ongelukkiger voelen.Ik denk dat dat een beetje ontstaan is in dit topic door de manier waarop de OP hier geformuleerd was. (inmiddels is deze aangepast). Als je de eerste bladzijdes hier leest reageerden mensen daar vooral op.
[...]
Nou als je alle reacties hier leest op haar nieuwe topic zou ik, als ik TO was, me nog ongelukkiger voelen.Ik denk dat dat een beetje ontstaan is in dit topic door de manier waarop de OP hier geformuleerd was. (inmiddels is deze aangepast). Als je de eerste bladzijdes hier leest reageerden mensen daar vooral op.
zaterdag 14 mei 2016 om 01:08
Sorrie voor de late reactie. Ben nu (eindelijk) bij gelezen. Wat is er veel gereageerd!
Even ter verduidelijking; als ik een dag(-deel) niet online ben is daar meestal gewoon een praktische verklaring voor. Dat is geen teken van desinteresse, of dat antwoorden me niet zouden 'bevallen', en dat soort invullingen.
Voor wat het waard is; ik moest vandaag dus werken, aansluitend naar de huisarts (ja, ik mocht weer 3 kwartier komen praten en huilen ), daarna koken, eten, afruimen en volgde er een heftig gesprek met oudste zoon. (Nee, niet topic gerelateerd) Dat had onze volledige tijd en aandacht nodig. Dat was even hard nodig.
Tussendoor had ik wel tijd om even de openingspost aan te vullen, maar niet meer om alles bij te lezen.
Ik moet eerlijk toegeven dat een aantal reacties hier nogal heftig bij me binnen komen.
Verschillende visies kan ik echt wel hanteren, maar sommige reacties gaan me te ver. Te ver qua negatieve invullingen en interpretaties, op de man spelen, bedoel ik. Ik merk dat ik ervan in de verdediging schiet, de neiging krijg om me te gaan verklaren of 'goedpraten'.
Maar dat vind ik zonde vd tijd; ik wil mijn aandacht liever richten op de meer inhoudelijke reacties. Van mensen die hun eigen verhaal/ervaring hier tot nu toe al hebben durven neer zetten. Die komen met hun (vergelijkbare) situatie, en die bleven of vertrokken, en daar wel of geen spijt van kregen. Mensen die me attendeerden op een linkje of adres.
Dankjewel daarvoor
Even ter verduidelijking; als ik een dag(-deel) niet online ben is daar meestal gewoon een praktische verklaring voor. Dat is geen teken van desinteresse, of dat antwoorden me niet zouden 'bevallen', en dat soort invullingen.
Voor wat het waard is; ik moest vandaag dus werken, aansluitend naar de huisarts (ja, ik mocht weer 3 kwartier komen praten en huilen ), daarna koken, eten, afruimen en volgde er een heftig gesprek met oudste zoon. (Nee, niet topic gerelateerd) Dat had onze volledige tijd en aandacht nodig. Dat was even hard nodig.
Tussendoor had ik wel tijd om even de openingspost aan te vullen, maar niet meer om alles bij te lezen.
Ik moet eerlijk toegeven dat een aantal reacties hier nogal heftig bij me binnen komen.
Verschillende visies kan ik echt wel hanteren, maar sommige reacties gaan me te ver. Te ver qua negatieve invullingen en interpretaties, op de man spelen, bedoel ik. Ik merk dat ik ervan in de verdediging schiet, de neiging krijg om me te gaan verklaren of 'goedpraten'.
Maar dat vind ik zonde vd tijd; ik wil mijn aandacht liever richten op de meer inhoudelijke reacties. Van mensen die hun eigen verhaal/ervaring hier tot nu toe al hebben durven neer zetten. Die komen met hun (vergelijkbare) situatie, en die bleven of vertrokken, en daar wel of geen spijt van kregen. Mensen die me attendeerden op een linkje of adres.
Dankjewel daarvoor
zaterdag 14 mei 2016 om 01:29
Zeer eens met Merel; de post van paar bladzijdes terug van Geronimo was echt way2far. Het lijkt er idd op dat TO maar alles van de daken moet schreeuwen kwa vuile was en binnen 3 weken een beslissing nemen want dat " is zo goed voor de kinderen". En anders is ze manipulatief bezig. ( zoek dat woord eens op).
Uiteraard neem je geen definitieve beslingen na 20 jaar relatie en kinderen. Logisch ook dat je het- zeker in het begin- niet aan de grote klok hangt. Voor je het weet zoemt het op het schoolplein rond en mag je je familie komende jaren blijven uitleggen waarom je bij " die viezerik" blijft. Buiten dat, heeft TO het WEL aan 1 vriendin verteld. Plus; kinderen praten wél met elkaar EN met beste vriendjes dus doe nou niet alsof ze " in een isolement zitten omdat Oma het niet weet".
Hoop echt nog van TO te horen, na 3 weken lezen en reageren leef ik echt een beetje mee- kwa ervaringen en werk. O ja; wilde ook nog even kwijt dat de Hoeren die we hier hebben zeeeer streng gecontroleerd worden en de meerderheid gewoon vrijwillig haar legale baan uitvoert. Bron; dezondares. Blogspot.nl onder andere en via mijn werk.
Uiteraard neem je geen definitieve beslingen na 20 jaar relatie en kinderen. Logisch ook dat je het- zeker in het begin- niet aan de grote klok hangt. Voor je het weet zoemt het op het schoolplein rond en mag je je familie komende jaren blijven uitleggen waarom je bij " die viezerik" blijft. Buiten dat, heeft TO het WEL aan 1 vriendin verteld. Plus; kinderen praten wél met elkaar EN met beste vriendjes dus doe nou niet alsof ze " in een isolement zitten omdat Oma het niet weet".
Hoop echt nog van TO te horen, na 3 weken lezen en reageren leef ik echt een beetje mee- kwa ervaringen en werk. O ja; wilde ook nog even kwijt dat de Hoeren die we hier hebben zeeeer streng gecontroleerd worden en de meerderheid gewoon vrijwillig haar legale baan uitvoert. Bron; dezondares. Blogspot.nl onder andere en via mijn werk.
Ja, nee, misschien. Kan je de vraag herhalen?
zaterdag 14 mei 2016 om 01:32
quote:netwakker schreef op 14 mei 2016 @ 01:29:
Zeer eens met Merel; de post van paar bladzijdes terug van Geronimo was echt way2far. Het lijkt er idd op dat TO maar alles van de daken moet schreeuwen kwa vuile was en binnen 3 weken een beslissing nemen want dat " is zo goed voor de kinderen". En anders is ze manipulatief bezig. ( zoek dat woord eens op).
Uiteraard neem je geen definitieve beslingen na 20 jaar relatie en kinderen. Logisch ook dat je het- zeker in het begin- niet aan de grote klok hangt. Voor je het weet zoemt het op het schoolplein rond en mag je je familie komende jaren blijven uitleggen waarom je bij " die viezerik" blijft. Buiten dat, heeft TO het WEL aan 1 vriendin verteld. Plus; kinderen praten wél met elkaar EN met beste vriendjes dus doe nou niet alsof ze " in een isolement zitten omdat Oma het niet weet".
Hoop echt nog van TO te horen, na 3 weken lezen en reageren leef ik echt een beetje mee- kwa ervaringen en werk. O ja; wilde ook nog even kwijt dat de Hoeren die we hier hebben zeeeer streng gecontroleerd worden en de meerderheid gewoon vrijwillig haar legale baan uitvoert. Bron; dezondares. Blogspot.nl onder andere en via mijn werk.* typo
Zeer eens met Merel; de post van paar bladzijdes terug van Geronimo was echt way2far. Het lijkt er idd op dat TO maar alles van de daken moet schreeuwen kwa vuile was en binnen 3 weken een beslissing nemen want dat " is zo goed voor de kinderen". En anders is ze manipulatief bezig. ( zoek dat woord eens op).
Uiteraard neem je geen definitieve beslingen na 20 jaar relatie en kinderen. Logisch ook dat je het- zeker in het begin- niet aan de grote klok hangt. Voor je het weet zoemt het op het schoolplein rond en mag je je familie komende jaren blijven uitleggen waarom je bij " die viezerik" blijft. Buiten dat, heeft TO het WEL aan 1 vriendin verteld. Plus; kinderen praten wél met elkaar EN met beste vriendjes dus doe nou niet alsof ze " in een isolement zitten omdat Oma het niet weet".
Hoop echt nog van TO te horen, na 3 weken lezen en reageren leef ik echt een beetje mee- kwa ervaringen en werk. O ja; wilde ook nog even kwijt dat de Hoeren die we hier hebben zeeeer streng gecontroleerd worden en de meerderheid gewoon vrijwillig haar legale baan uitvoert. Bron; dezondares. Blogspot.nl onder andere en via mijn werk.* typo
netwakker wijzigde dit bericht op 14-05-2016 01:34
Reden: Typo
Reden: Typo
% gewijzigd
Ja, nee, misschien. Kan je de vraag herhalen?
zaterdag 14 mei 2016 om 03:22
Bij ons was er ook een behoorlijke conflict situatie, waarbij wij probeerden de kinderen buiten schot te houden.
Deze situatie escaleerde behoorlijk en ik ben uiteindelijk op mijzelf gaan wonen. Wel met een goed contact met mijn kinderen en mijn vrouw.
Na een paar maanden hebben wij (mijn vrouw en ik) besloten om het samen opnieuw te gaan proberen en ben ik weer bij mijn vrouw ingetrokken,
Samen hebben wij besloten om, met behulp van relatietherapie, ons huwelijk nog een kams te geven.
Dit alles mocht niet baten en heb ik na zes maanden proberen, definitief op het huis verlaten. Het ging gewoon niet meer, want wij vielen beiden terug in onze gewoonten waarop het fout liep. Dit ondanks, of ook, door de relatietherapie werkte het niet meer tussen ons.
Een aantal jaren verder, vertelden mijn kinderen dat wij veel eerder hadden moeten scheiden en dat zij van deze onduidelijkheid heel veel last hebben gehad.
Wat ik uit deze situatie geleerd heb, is, dat beide partners moeten kiezen voor een ‘alles of niets’ situatie en daarbij hoort niet jouw man eindeloos op de pijnbank leggen, om een reden te vinden.
Volgens mij ben jij gewoon bang om alleen verder te gaan en probeer jij een weg te vinden om met deze ‘nieuwe man’ een toekomst te vinden.
Tja, het is een keuze, maar geloof jij dat dit lukt?
Deze situatie escaleerde behoorlijk en ik ben uiteindelijk op mijzelf gaan wonen. Wel met een goed contact met mijn kinderen en mijn vrouw.
Na een paar maanden hebben wij (mijn vrouw en ik) besloten om het samen opnieuw te gaan proberen en ben ik weer bij mijn vrouw ingetrokken,
Samen hebben wij besloten om, met behulp van relatietherapie, ons huwelijk nog een kams te geven.
Dit alles mocht niet baten en heb ik na zes maanden proberen, definitief op het huis verlaten. Het ging gewoon niet meer, want wij vielen beiden terug in onze gewoonten waarop het fout liep. Dit ondanks, of ook, door de relatietherapie werkte het niet meer tussen ons.
Een aantal jaren verder, vertelden mijn kinderen dat wij veel eerder hadden moeten scheiden en dat zij van deze onduidelijkheid heel veel last hebben gehad.
Wat ik uit deze situatie geleerd heb, is, dat beide partners moeten kiezen voor een ‘alles of niets’ situatie en daarbij hoort niet jouw man eindeloos op de pijnbank leggen, om een reden te vinden.
Volgens mij ben jij gewoon bang om alleen verder te gaan en probeer jij een weg te vinden om met deze ‘nieuwe man’ een toekomst te vinden.
Tja, het is een keuze, maar geloof jij dat dit lukt?
zaterdag 14 mei 2016 om 05:30
http://http://www.dsp-groep.nl/userfile ... itutie.pdf
Blz 20. Misschien herken je jouw man als "type" en helpt dat
Blz 20. Misschien herken je jouw man als "type" en helpt dat
zaterdag 14 mei 2016 om 07:14
quote:blijfgewoonbianca schreef op 13 mei 2016 @ 23:19:
[...]
Nee, hoor.
Lees nog even de openingspost.
het staat er toch echt letterlijk. " geef gerust je mening" spreek elkaar aan zoals jezelf aangesproken wilt worden.
In hele moeilijke tijden in mijn vorige relatie heb ik ooit tegen een vriendin gezegd, wil jij me wel bij de realiteit houden als je denkt dat ik die niet meer zie. Zo wil ik wel aangesproken worden. En ik denk nog steeds dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken. En dat iedereen de ruimte neemt die hij krijgt.
en verder moet To het vooral allemaal zelf weten.
Wat di kosten betreft, er is gesproken over 150 euro per dag zelf betalen maar dat was misschien niet voor ambulant dat was nog niet duidelijk.
[...]
Nee, hoor.
Lees nog even de openingspost.
het staat er toch echt letterlijk. " geef gerust je mening" spreek elkaar aan zoals jezelf aangesproken wilt worden.
In hele moeilijke tijden in mijn vorige relatie heb ik ooit tegen een vriendin gezegd, wil jij me wel bij de realiteit houden als je denkt dat ik die niet meer zie. Zo wil ik wel aangesproken worden. En ik denk nog steeds dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken. En dat iedereen de ruimte neemt die hij krijgt.
en verder moet To het vooral allemaal zelf weten.
Wat di kosten betreft, er is gesproken over 150 euro per dag zelf betalen maar dat was misschien niet voor ambulant dat was nog niet duidelijk.
zaterdag 14 mei 2016 om 07:29
het is gewoon heel moeilijk. Er zitten zoveel kanten aan. Als ik aan die man denk denk ik aan onze honkbalknuppel. Als k aan TO denk denk ik,arme vrouw!!!! Je hele wereld stort in. aan de ene kant vind ik het heel goed om alles rustig uit te zoeken, het gaat om een huwelijk van 20 jr waarvan ze dacht dat het goed was. Het is niet het laatste puzzelstukje, nee het is een bom.
Aan de andere kant ben iknogal primair van karakter , haat ik liegen en slap gedoe en kan ik het me gewoon echt niet voorstellen dat je nog ruimte ziet om door te gaan in zo'n situatie,daarvoor is het voor mij veel te grensoverschrijdend.
Maar nogmaals, To moet het vooral op haar eigen manier doenen daarbij wens ik haar sterkte.
Aan de andere kant ben iknogal primair van karakter , haat ik liegen en slap gedoe en kan ik het me gewoon echt niet voorstellen dat je nog ruimte ziet om door te gaan in zo'n situatie,daarvoor is het voor mij veel te grensoverschrijdend.
Maar nogmaals, To moet het vooral op haar eigen manier doenen daarbij wens ik haar sterkte.
zaterdag 14 mei 2016 om 08:03
Oh, sorry...het was een huwelijk van twintig jaar lang.
.
En is een huwelijk niet, het ja woord?..in voor en tegenspoed?
In Ziekte en in gezondheid?
.
Als ik beloof niet te stelen, dan moet ik toch niet stelen?
Of mag ik dan wel stelen?
.
Wat is een woord nog waard dan?
Wat is zelfs gedrag nog waard dan?
.
Niets.
Helemaal niets.
.
En is een huwelijk niet, het ja woord?..in voor en tegenspoed?
In Ziekte en in gezondheid?
.
Als ik beloof niet te stelen, dan moet ik toch niet stelen?
Of mag ik dan wel stelen?
.
Wat is een woord nog waard dan?
Wat is zelfs gedrag nog waard dan?
.
Niets.
Helemaal niets.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
zaterdag 14 mei 2016 om 08:10
zaterdag 14 mei 2016 om 09:54
Bedankt voor het delen v je ervaring tweeling. In antwoord op je vraag, ik weet niet of het gaat werken of dit lukt. De tijd zal het uitwijzen, ik wil dit onderzoeken. Ik leg hem trouwens niet steeds "op de pijnbank". We hebben wel dagelijks pijnlijke gesprekken. Pijnlijk voor hem en pijnlijk voor mij. Ik doe hem ongetwijfeld pijn, door open te zijn over wat het met me doet. Maar mijn doel is 'ventilatie', openheid geven, en ik zet het niet in als 'werktuig' om hem te laten boeten voor zijn daden. Dat is wel een verschil.
Annie, ik kan het linkje niet openen. Iets met error 404
Elle, niet om mijn verhaal besluiten om niet meer te trouwen hoor. Er lopen vast nog wel ergens trouw waardige mannen rond.
Oh, en over Rodersana; die ambulante gespreks kosten worden vergoed. Begreep ik vd site.
Annie, ik kan het linkje niet openen. Iets met error 404
Elle, niet om mijn verhaal besluiten om niet meer te trouwen hoor. Er lopen vast nog wel ergens trouw waardige mannen rond.
Oh, en over Rodersana; die ambulante gespreks kosten worden vergoed. Begreep ik vd site.
zaterdag 14 mei 2016 om 10:01
quote:Zeeland1970 schreef op 14 mei 2016 @ 09:54:
We hebben wel dagelijks pijnlijke gesprekken. Pijnlijk voor hem en pijnlijk voor mij. Ik doe hem ongetwijfeld pijn, door open te zijn over wat het met me doet. Maar mijn doel is 'ventilatie', openheid geven, en ik zet het niet in als 'werktuig' om hem te laten boeten voor zijn daden. Dat is wel een verschil.
.
Want als jij niet zegt dat je je nog steeds rot, onzeker, boos, teleurgesteld voelt dan weet hij het niet, of zo? Dat moet elke dag gemeld worden?
En die ene keer nog niet gemelde hoerenbezoek, die moet nog boven tafel komen?
We hebben wel dagelijks pijnlijke gesprekken. Pijnlijk voor hem en pijnlijk voor mij. Ik doe hem ongetwijfeld pijn, door open te zijn over wat het met me doet. Maar mijn doel is 'ventilatie', openheid geven, en ik zet het niet in als 'werktuig' om hem te laten boeten voor zijn daden. Dat is wel een verschil.
.
Want als jij niet zegt dat je je nog steeds rot, onzeker, boos, teleurgesteld voelt dan weet hij het niet, of zo? Dat moet elke dag gemeld worden?
En die ene keer nog niet gemelde hoerenbezoek, die moet nog boven tafel komen?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 14 mei 2016 om 10:05
Ik vind het bijzonder dat mensen het bewonderenswaardig vinden dat je niet gelijk de stekker uit je huwelijk trekt. Zulk bedrog van de hoogste plank, daar zou ik echt niet mee kunnen en willen leven. Ik denk dat therapie weinig uithaalt eerlijk gezegd, na zoveel jaren leugens ophangen zou ik compleet het vertrouwen kwijt zijn. Dat stukje eigenwaarde zou ik dan nog wel willen houden. Echt, ik begrijp het niet
zaterdag 14 mei 2016 om 10:09
Zeeland,
In de OP schrijf je dat je op zoek bent naar een gespreksgroep van lotgenoten. Daar heb je het eigenlijk al vanaf het begin over.
Je schrijft dat je niks religieloos kunt vinden.
Maar de peut waar je geweest was en waar je tevreden over was heeft je toch uitgenodigd voor zo'n groep? Wat houd je tegen?
In de OP schrijf je dat je op zoek bent naar een gespreksgroep van lotgenoten. Daar heb je het eigenlijk al vanaf het begin over.
Je schrijft dat je niks religieloos kunt vinden.
Maar de peut waar je geweest was en waar je tevreden over was heeft je toch uitgenodigd voor zo'n groep? Wat houd je tegen?
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 14 mei 2016 om 10:12
quote:blijfgewoonbianca schreef op 14 mei 2016 @ 10:01:
[...]
Want als jij niet zegt dat je je nog steeds rot, onzeker, boos, teleurgesteld voelt dan weet hij het niet, of zo? Dat moet elke dag gemeld worden?
En die ene keer nog niet gemelde hoerenbezoek, die moet nog boven tafel komen?
Eh.. ja. Dat moet gemeld worden. Dagelijks. Ik heb dagelijks de behoefte om het hardop uit te spreken. Omdat ik dagelijks die pijn, verwarring ervaar. Dat is niet weg met een keer benoemen.
En, ja, graag de volledige waarheid boven tafel. Nu. En niet over een paar maanden nog een 'vergeten' stukje.
[...]
Want als jij niet zegt dat je je nog steeds rot, onzeker, boos, teleurgesteld voelt dan weet hij het niet, of zo? Dat moet elke dag gemeld worden?
En die ene keer nog niet gemelde hoerenbezoek, die moet nog boven tafel komen?
Eh.. ja. Dat moet gemeld worden. Dagelijks. Ik heb dagelijks de behoefte om het hardop uit te spreken. Omdat ik dagelijks die pijn, verwarring ervaar. Dat is niet weg met een keer benoemen.
En, ja, graag de volledige waarheid boven tafel. Nu. En niet over een paar maanden nog een 'vergeten' stukje.
