Relaties
alle pijlers
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 om 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
zaterdag 14 mei 2016 om 16:22
quote:Gebruna schreef op 14 mei 2016 @ 13:13:
[...]
Alleen daarom al zou het heel verhelderend kunnen zijn om iemand uit de directe omgeving in vertrouwen te nemen: iemand die de geschiedenis van het huwelijk van nabij heeft meegemaakt (en ook iets weet van de oorzaak/aanleiding van de eerdere relatietherapie en de eerdere burnout).
En deze?
Is er een kans dat bijvoorbeeld je zus of moeder reageert als volgt:
"Ja meisje, dit is nu waar wij je al die jaren al voor proberen te waarschuwen; je man is een echte goedzak, maar je moet hem ook af en toe wat ruimte geven of hem eens aan het woord laten, anders zien wij die bom nog wel eens barsten".
Of, zouden mensen in je omgeving zelfs "partij" kunnen kiezen (weliswaar met afkeuring voor zijn gedrag, maar toch ook begrip?) voor je man die het in hun ogen altijd heel zwaar te stellen had binnen het huwelijk?
[...]
Alleen daarom al zou het heel verhelderend kunnen zijn om iemand uit de directe omgeving in vertrouwen te nemen: iemand die de geschiedenis van het huwelijk van nabij heeft meegemaakt (en ook iets weet van de oorzaak/aanleiding van de eerdere relatietherapie en de eerdere burnout).
En deze?
Is er een kans dat bijvoorbeeld je zus of moeder reageert als volgt:
"Ja meisje, dit is nu waar wij je al die jaren al voor proberen te waarschuwen; je man is een echte goedzak, maar je moet hem ook af en toe wat ruimte geven of hem eens aan het woord laten, anders zien wij die bom nog wel eens barsten".
Of, zouden mensen in je omgeving zelfs "partij" kunnen kiezen (weliswaar met afkeuring voor zijn gedrag, maar toch ook begrip?) voor je man die het in hun ogen altijd heel zwaar te stellen had binnen het huwelijk?
zaterdag 14 mei 2016 om 16:34
quote:S-Meds schreef op 14 mei 2016 @ 16:10:
[...]
Waarom zou ze dat moeten doen? Ik zie trouwens ook niet waarom voelen zwaarder zou wegen dan ratio. Waar het volgens mij om gaat is dat TO niet bezig is met de enige vraag die er toe doet: kan ik getrouwd blijven met een man die niet te vertrouwen is. TO is bezig met haar man en zijn probleem. En misschien ook met haar gevoel. Begrijpelijk hoor, maar vroeg of laat zal er toch een antwoord moet komen op de hamvraagDat. Maar ik zie het nog niet gebeuren, en misschien is de tijd er gewoon nog niet rijp voor. Of misschien is ze er niet toe in staat. Ze is vast niet de enige.
[...]
Waarom zou ze dat moeten doen? Ik zie trouwens ook niet waarom voelen zwaarder zou wegen dan ratio. Waar het volgens mij om gaat is dat TO niet bezig is met de enige vraag die er toe doet: kan ik getrouwd blijven met een man die niet te vertrouwen is. TO is bezig met haar man en zijn probleem. En misschien ook met haar gevoel. Begrijpelijk hoor, maar vroeg of laat zal er toch een antwoord moet komen op de hamvraagDat. Maar ik zie het nog niet gebeuren, en misschien is de tijd er gewoon nog niet rijp voor. Of misschien is ze er niet toe in staat. Ze is vast niet de enige.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
zaterdag 14 mei 2016 om 16:42
quote:BWitched schreef op 14 mei 2016 @ 16:34:
[...]
Dat. Maar ik zie het nog niet gebeuren, en misschien is de tijd er gewoon nog niet rijp voor. Of misschien is ze er niet toe in staat. Ze is vast niet de enige.het is ook een moeilijke vraag en ze zal hem alleen moeten beantwoorden. Dagelijkse gesprekken over pijn en schuldbewustzijn gaan er niet bijhelpen.
[...]
Dat. Maar ik zie het nog niet gebeuren, en misschien is de tijd er gewoon nog niet rijp voor. Of misschien is ze er niet toe in staat. Ze is vast niet de enige.het is ook een moeilijke vraag en ze zal hem alleen moeten beantwoorden. Dagelijkse gesprekken over pijn en schuldbewustzijn gaan er niet bijhelpen.
zaterdag 14 mei 2016 om 17:05
zaterdag 14 mei 2016 om 17:29
zaterdag 14 mei 2016 om 17:35
TO is bezig met de vraag 'als' hij dit doet dan kan ik hem vergeven. Als hij mijn pijn 100% begrijpt dan kan ik hem vergeven, als hij zijn oprechte excuses aanbied en zich bewijst dan kan ik hem vergeven, als hij het nooit meer doet dan kan ik hem vergeven.
....het is dan wel én en niet of. Ik vrees echter dat jouw man echt niet kan voelen wat jij voelt, of de excuses ooit op recht genoeg zijn vraag ik mij af...en dan de laatste vraag waarmee je eigenlijk zegt kan ik hem ooit weer vertrouwen?
Die laatste vraag kun je alleen zelf beantwoorden.
....het is dan wel én en niet of. Ik vrees echter dat jouw man echt niet kan voelen wat jij voelt, of de excuses ooit op recht genoeg zijn vraag ik mij af...en dan de laatste vraag waarmee je eigenlijk zegt kan ik hem ooit weer vertrouwen?
Die laatste vraag kun je alleen zelf beantwoorden.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 14 mei 2016 om 18:20
quote:S-Meds schreef op 14 mei 2016 @ 16:10:
[...]
Waarom zou ze dat moeten doen? Ik zie trouwens ook niet waarom voelen zwaarder zou wegen dan ratio. Waar het volgens mij om gaat is dat TO niet bezig is met de enige vraag die er toe doet: kan ik getrouwd blijven met een man die niet te vertrouwen is. TO is bezig met haar man en zijn probleem. En misschien ook met haar gevoel. Begrijpelijk hoor, maar vroeg of laat zal er toch een antwoord moet komen op de hamvraag
Jouw stelling dat TO niet bezig is met de enige vraag die er toe doet, dat geloof ik niet. Die vraag spookt echt wel door haar hoofd. Ik denk zelfs dat alles dat ze nu doet (bewust en onbewust) een manier voor haar is om antwoord te kunnen geven op die vraag.
Blijkbaar heeft TO, om antwoord te kunnen geven op die vraag, het nodig om nu eerst bezig te zijn met man en zijn probleem.
Wat er gebeurd is staat zo ver af van wat ze ooit verwacht had dat haar zou kunnen overkomen. Dat moet ze een plaats kunnen geven. Ze heeft het nodig om het te duiden.
Ze heeft in 3 weken tijd al 3 gesprekken met de huisarts gevoerd, ze zijn samen naar een therapeut geweest en ze schrijft hier haar gedachtes van zich af. Dat vind ik al een heleboel stappen in korte tijd in de goede richting.
TO je doet het goed zoals je het doet. Geloof in jezelf en vertrouw erop dat je jezelf hier doorheen sleept.
[...]
Waarom zou ze dat moeten doen? Ik zie trouwens ook niet waarom voelen zwaarder zou wegen dan ratio. Waar het volgens mij om gaat is dat TO niet bezig is met de enige vraag die er toe doet: kan ik getrouwd blijven met een man die niet te vertrouwen is. TO is bezig met haar man en zijn probleem. En misschien ook met haar gevoel. Begrijpelijk hoor, maar vroeg of laat zal er toch een antwoord moet komen op de hamvraag
Jouw stelling dat TO niet bezig is met de enige vraag die er toe doet, dat geloof ik niet. Die vraag spookt echt wel door haar hoofd. Ik denk zelfs dat alles dat ze nu doet (bewust en onbewust) een manier voor haar is om antwoord te kunnen geven op die vraag.
Blijkbaar heeft TO, om antwoord te kunnen geven op die vraag, het nodig om nu eerst bezig te zijn met man en zijn probleem.
Wat er gebeurd is staat zo ver af van wat ze ooit verwacht had dat haar zou kunnen overkomen. Dat moet ze een plaats kunnen geven. Ze heeft het nodig om het te duiden.
Ze heeft in 3 weken tijd al 3 gesprekken met de huisarts gevoerd, ze zijn samen naar een therapeut geweest en ze schrijft hier haar gedachtes van zich af. Dat vind ik al een heleboel stappen in korte tijd in de goede richting.
TO je doet het goed zoals je het doet. Geloof in jezelf en vertrouw erop dat je jezelf hier doorheen sleept.
zaterdag 14 mei 2016 om 18:21
zaterdag 14 mei 2016 om 18:59
quote:Zeeland1970 schreef op 14 mei 2016 @ 15:15:
[...]
Ik denk dat iedereen blinde vlekken heeft in de waarneming.
Zeker als het gaat om het zien van persoonlijke stukken. Niemand ziet de 'absolute waarheid', of een onvervormde werkelijkheid, je ziet enkel een subjectieve versie ervan. Eén vd redenen dat ik op dit forum graag meerdere meningen en zienswijzen lees, is dat ik juist mijn 'blinde vlek' (of oogkleppen, zoals je ze noemt) zo klein mogelijk wil maken.
Dan zeg ik:
Waak ervoor dat jij je grenzen niet te veel verschuift met je begripspogingen. Met het uitstellen van consequenties en de wil tot begrip worden dingen die tot voor kort abnormaal en ontoelaatbaar waren langzaam bespreekbaar en acceptabel. Weet je nog hoe verschrikkelijk jij het vond om de recensies op hookers.nl te lezen? De teksten waar een vrouwbeeld uit sprak waar hij zich op verlekkerde?
Waak ervoor dat je wens om samen eventueel door te kunnen en het een eerlijke kans te geven niet verschuift in een wens om al te naïef weer van alles te geloven. Lees jezelf eens terug. In de eerste week kwam hij zó oprecht over met zijn 'maar vier keer'. En toen oeioeioeitienkeer. En nu de Waarheid, 25 keer. De huichelhivtest, die zinloos was omdat zijn laatste bezoek toch wat later was dan zijn eerste waarheid. De kans dat hij nog een klein beetje andere waarheid gaat melden lijkt mij klein, die eerlijkheid zou hem te veel kosten. Maar de mogelijkheid dat er nog echte gorrila's uit de mouw komen lijkt mij nog steeds behoorlijk groot.
En mijn grootste oogklepwaarschuwing: waak ervoor om jezelf niet voor de gek te houden. Je hebt één gesprek gehad met een vriendinopafstand. En drie stoomafblaasgesprekken bij je huisarts. En dit forum. Maar echte serieuze hulp voor jezelf heb je nog steeds niet in gang gezet. Waarom niet???????????
[...]
Ik denk dat iedereen blinde vlekken heeft in de waarneming.
Zeker als het gaat om het zien van persoonlijke stukken. Niemand ziet de 'absolute waarheid', of een onvervormde werkelijkheid, je ziet enkel een subjectieve versie ervan. Eén vd redenen dat ik op dit forum graag meerdere meningen en zienswijzen lees, is dat ik juist mijn 'blinde vlek' (of oogkleppen, zoals je ze noemt) zo klein mogelijk wil maken.
Dan zeg ik:
Waak ervoor dat jij je grenzen niet te veel verschuift met je begripspogingen. Met het uitstellen van consequenties en de wil tot begrip worden dingen die tot voor kort abnormaal en ontoelaatbaar waren langzaam bespreekbaar en acceptabel. Weet je nog hoe verschrikkelijk jij het vond om de recensies op hookers.nl te lezen? De teksten waar een vrouwbeeld uit sprak waar hij zich op verlekkerde?
Waak ervoor dat je wens om samen eventueel door te kunnen en het een eerlijke kans te geven niet verschuift in een wens om al te naïef weer van alles te geloven. Lees jezelf eens terug. In de eerste week kwam hij zó oprecht over met zijn 'maar vier keer'. En toen oeioeioeitienkeer. En nu de Waarheid, 25 keer. De huichelhivtest, die zinloos was omdat zijn laatste bezoek toch wat later was dan zijn eerste waarheid. De kans dat hij nog een klein beetje andere waarheid gaat melden lijkt mij klein, die eerlijkheid zou hem te veel kosten. Maar de mogelijkheid dat er nog echte gorrila's uit de mouw komen lijkt mij nog steeds behoorlijk groot.
En mijn grootste oogklepwaarschuwing: waak ervoor om jezelf niet voor de gek te houden. Je hebt één gesprek gehad met een vriendinopafstand. En drie stoomafblaasgesprekken bij je huisarts. En dit forum. Maar echte serieuze hulp voor jezelf heb je nog steeds niet in gang gezet. Waarom niet???????????
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 14 mei 2016 om 19:05
quote:feow schreef op 14 mei 2016 @ 18:59:
En mijn grootste oogklepwaarschuwing: waak ervoor om jezelf niet voor de gek te houden. Je hebt één gesprek gehad met een vriendinopafstand. En drie stoomafblaasgesprekken bij je huisarts. En dit forum. Maar echte serieuze hulp voor jezelf heb je nog steeds niet in gang gezet. Waarom niet???????????Dit.
En mijn grootste oogklepwaarschuwing: waak ervoor om jezelf niet voor de gek te houden. Je hebt één gesprek gehad met een vriendinopafstand. En drie stoomafblaasgesprekken bij je huisarts. En dit forum. Maar echte serieuze hulp voor jezelf heb je nog steeds niet in gang gezet. Waarom niet???????????Dit.
zaterdag 14 mei 2016 om 19:25
Toen ik dit topic begon te lezen dacht ik al dat TO er alles op alles op zou gaan zetten om bij haar man te kunnen blijven en nu de tijd vordert zie ik steeds duidelijker dat dit het pad is dat ze gekozen heeft, ook al denkt ze zelf dat alle opties nog open staan.
TO lijkt me ook een vrouw met hogere morele standaarden en hoe kan ze het dan aan zichzelf verkopen dat ze bij hem gaat blijven als ze toestaat te denken wat ze denk ik diep in haar hart werkelijk van hem denkt, namelijk "egocentrische gore klootzak hoe durf je!"
Ze kan dus niet anders dan eindeloos zoeken naar het waarom van zijn daden en ze zal alle therapieën volgen die ze moet volgen om die innerlijke stem maar het zwijgen op te kunnen blijven leggen.
Sorry TO dat ik zo bot ben, maar zo komt het echt op mij over.
TO lijkt me ook een vrouw met hogere morele standaarden en hoe kan ze het dan aan zichzelf verkopen dat ze bij hem gaat blijven als ze toestaat te denken wat ze denk ik diep in haar hart werkelijk van hem denkt, namelijk "egocentrische gore klootzak hoe durf je!"
Ze kan dus niet anders dan eindeloos zoeken naar het waarom van zijn daden en ze zal alle therapieën volgen die ze moet volgen om die innerlijke stem maar het zwijgen op te kunnen blijven leggen.
Sorry TO dat ik zo bot ben, maar zo komt het echt op mij over.
zaterdag 14 mei 2016 om 19:27
quote:iris1969 schreef op 14 mei 2016 @ 19:25:
Toen ik dit topic begon te lezen dacht ik al dat TO er alles op alles op zou gaan zetten om bij haar man te kunnen blijven en nu de tijd vordert zie ik steeds duidelijker dat dit het pad is dat ze gekozen heeft, ook al denkt ze zelf dat alle opties nog open staan.
TO lijkt me ook een vrouw met hogere morele standaarden en hoe kan ze het dan aan zichzelf verkopen dat ze bij hem gaat blijven als ze toestaat te denken wat ze denk ik diep in haar hart werkelijk van hem denkt, namelijk "egocentrische gore klootzak hoe durf je!"
Ze kan dus niet anders dan eindeloos zoeken naar het waarom van zijn daden en ze zal alle therapieën volgen die ze moet volgen om die innerlijke stem maar het zwijgen op te kunnen blijven leggen.
Sorry TO dat ik zo bot ben, maar zo komt het echt op mij over.
Dit denk ik ook.
Ik hoop dat TO oprecht en eerlijk naar zichzelf kan zijn hoewel ik me voor kan stellen dat dat lastig is in deze bizarre situatie. Maar zo kan het ook niet voortduren
Toen ik dit topic begon te lezen dacht ik al dat TO er alles op alles op zou gaan zetten om bij haar man te kunnen blijven en nu de tijd vordert zie ik steeds duidelijker dat dit het pad is dat ze gekozen heeft, ook al denkt ze zelf dat alle opties nog open staan.
TO lijkt me ook een vrouw met hogere morele standaarden en hoe kan ze het dan aan zichzelf verkopen dat ze bij hem gaat blijven als ze toestaat te denken wat ze denk ik diep in haar hart werkelijk van hem denkt, namelijk "egocentrische gore klootzak hoe durf je!"
Ze kan dus niet anders dan eindeloos zoeken naar het waarom van zijn daden en ze zal alle therapieën volgen die ze moet volgen om die innerlijke stem maar het zwijgen op te kunnen blijven leggen.
Sorry TO dat ik zo bot ben, maar zo komt het echt op mij over.
Dit denk ik ook.
Ik hoop dat TO oprecht en eerlijk naar zichzelf kan zijn hoewel ik me voor kan stellen dat dat lastig is in deze bizarre situatie. Maar zo kan het ook niet voortduren
zaterdag 14 mei 2016 om 19:31
Wij hadden een hondje. Hondje werd ziek. Kon niet meer lopen. Niet meer zijn ontlasting ophouden. Mijn dochter van toen 13 vond dat het hondje wel in een rolstoel kon, met een luier om. Had ze al eens gezien. En eerlijk? Het leek werkelijk een optie. Tot ik voelde: we verschuiven onze grenzen. Sta er bij stil: dit is geen leven voor het hondje. Voor ons met het hondje. Wat iemand hierboven schreef: je gaat zo veel begrijpen dat je je grenzen verlegt. Tot je op een dag misselijk wakker word en denkt: ik ben ergens waar ik nooit had moeten komen. Althans, die kans is groot. Ben je misselijk Zeeland? Kun je niet eten? Soms geeft je lijf heel andere dingen aan dan je hoofd. Terwijl je je hart tot stilte maant. Luister naar hoofd, lijf EN hart!
zaterdag 14 mei 2016 om 19:35
quote:wiebeltje schreef op 14 mei 2016 @ 19:31:
je gaat zo veel begrijpen dat je je grenzen verlegt. Tot je op een dag misselijk wakker word en denkt: ik ben wegens waar ik nooit had moeten komen. Althans, die kans is groot. Ben je misselijk Zeeland? Kun je niet eten? Soms geeft je lijf heel andere dingen aan dan je hoofd. Terwijl je je hart tot stilte maant. Luister naar hoofd, lijf EN hart!
Begrijpen doe je met je hoofd.
Voelen met je lijf en hart.
Mooie post wiebeltje.
je gaat zo veel begrijpen dat je je grenzen verlegt. Tot je op een dag misselijk wakker word en denkt: ik ben wegens waar ik nooit had moeten komen. Althans, die kans is groot. Ben je misselijk Zeeland? Kun je niet eten? Soms geeft je lijf heel andere dingen aan dan je hoofd. Terwijl je je hart tot stilte maant. Luister naar hoofd, lijf EN hart!
Begrijpen doe je met je hoofd.
Voelen met je lijf en hart.
Mooie post wiebeltje.
zaterdag 14 mei 2016 om 19:37
zaterdag 14 mei 2016 om 20:05
quote:iemand_anders schreef op 14 mei 2016 @ 19:35:
[...]
Begrijpen doe je met je hoofd.
Voelen met je lijf en hart.
Mooie post wiebeltje.
Eens. Dat bedoelde ik ook met voelen.
Je bent niet meer dat meisje dat geheimen MOET bewaren. Je mag dat meisje gunnen zichzelf te bevrijden van die taak. En goed voor zichzelf te zorgen.
[...]
Begrijpen doe je met je hoofd.
Voelen met je lijf en hart.
Mooie post wiebeltje.
Eens. Dat bedoelde ik ook met voelen.
Je bent niet meer dat meisje dat geheimen MOET bewaren. Je mag dat meisje gunnen zichzelf te bevrijden van die taak. En goed voor zichzelf te zorgen.
Everything you see I owe to spaghetti!
zaterdag 14 mei 2016 om 22:12
quote:miss_anna schreef op 14 mei 2016 @ 18:20:
[...]
Jouw stelling dat TO niet bezig is met de enige vraag die er toe doet, dat geloof ik niet. Die vraag spookt echt wel door haar hoofd. Ik denk zelfs dat alles dat ze nu doet (bewust en onbewust) een manier voor haar is om antwoord te kunnen geven op die vraag.
Blijkbaar heeft TO, om antwoord te kunnen geven op die vraag, het nodig om nu eerst bezig te zijn met man en zijn probleem.
Wat er gebeurd is staat zo ver af van wat ze ooit verwacht had dat haar zou kunnen overkomen. Dat moet ze een plaats kunnen geven. Ze heeft het nodig om het te duiden.
Ze heeft in 3 weken tijd al 3 gesprekken met de huisarts gevoerd, ze zijn samen naar een therapeut geweest en ze schrijft hier haar gedachtes van zich af. Dat vind ik al een heleboel stappen in korte tijd in de goede richting.
TO je doet het goed zoals je het doet. Geloof in jezelf en vertrouw erop dat je jezelf hier doorheen sleept.
Dankjewel miss_anna..!
Voor je vertrouwen in het proces. Ik begrijp dat het lastig is om hier vertrouwen in te blijven hebben, (dat vind ik zelf wel in elk geval). Jammer dat er geen 'draaiboek' is voor dit soort situaties, dan wist ik in elk geval of ik het 'goed' deed. Nu doe ik voor mijn gevoel maar wat, en ookal heb ik nog nooit zo hard mijn best gedaan voor iets, je wéét niet of je het 'juiste' doet. Dat maakt soms onzeker. Dus dank voor je vertrouwen.
[...]
Jouw stelling dat TO niet bezig is met de enige vraag die er toe doet, dat geloof ik niet. Die vraag spookt echt wel door haar hoofd. Ik denk zelfs dat alles dat ze nu doet (bewust en onbewust) een manier voor haar is om antwoord te kunnen geven op die vraag.
Blijkbaar heeft TO, om antwoord te kunnen geven op die vraag, het nodig om nu eerst bezig te zijn met man en zijn probleem.
Wat er gebeurd is staat zo ver af van wat ze ooit verwacht had dat haar zou kunnen overkomen. Dat moet ze een plaats kunnen geven. Ze heeft het nodig om het te duiden.
Ze heeft in 3 weken tijd al 3 gesprekken met de huisarts gevoerd, ze zijn samen naar een therapeut geweest en ze schrijft hier haar gedachtes van zich af. Dat vind ik al een heleboel stappen in korte tijd in de goede richting.
TO je doet het goed zoals je het doet. Geloof in jezelf en vertrouw erop dat je jezelf hier doorheen sleept.
Dankjewel miss_anna..!
Voor je vertrouwen in het proces. Ik begrijp dat het lastig is om hier vertrouwen in te blijven hebben, (dat vind ik zelf wel in elk geval). Jammer dat er geen 'draaiboek' is voor dit soort situaties, dan wist ik in elk geval of ik het 'goed' deed. Nu doe ik voor mijn gevoel maar wat, en ookal heb ik nog nooit zo hard mijn best gedaan voor iets, je wéét niet of je het 'juiste' doet. Dat maakt soms onzeker. Dus dank voor je vertrouwen.
zaterdag 14 mei 2016 om 22:19
quote:Annapicobella schreef op 14 mei 2016 @ 20:05:
[...]
Eens. Dat bedoelde ik ook met voelen.
Je bent niet meer dat meisje dat geheimen MOET bewaren. Je mag dat meisje gunnen zichzelf te bevrijden van die taak. En goed voor zichzelf te zorgen.
Pfff, deze komt ook even behoorlijk binnen...
Auw.
Bedankt. (Niet cynisch; oprecht.)
[...]
Eens. Dat bedoelde ik ook met voelen.
Je bent niet meer dat meisje dat geheimen MOET bewaren. Je mag dat meisje gunnen zichzelf te bevrijden van die taak. En goed voor zichzelf te zorgen.
Pfff, deze komt ook even behoorlijk binnen...
Auw.
Bedankt. (Niet cynisch; oprecht.)
zaterdag 14 mei 2016 om 22:24
Wiebeltje: ik wil ook geen relatie in een rolstoel, met een luiertje, met lapmiddelen. Niet koste wat het kost. Om 'de relatie'. Als we verder zouden gaan met elkaar, dan moet dat voldoende grond hebben om stevig te blijven staan. Zonder lapmiddelen, zonder (figuurlijk) rolstoeltje of luiertje. Ik begrijp je vergelijking.
Hoe haalbaar dit is, dat zie ik nu nog niet volledig. Waar (en of) ons pad eindigt.
Hoe haalbaar dit is, dat zie ik nu nog niet volledig. Waar (en of) ons pad eindigt.
zaterdag 14 mei 2016 om 22:36
Feow: (quote: )
"Dan zeg ik:
Waak ervoor dat jij je grenzen niet te veel verschuift met je begripspogingen. "
Oké. Ik probeer dit te bewaken. Enerzijds wil ik hem horen. Begrijpen (rationeel) wat hem ertoe heeft gebracht om te doen wat hij deed.
Maar verklaren en begrijpen hoe iets voor iemand is gekomen, is niet hetzelfde als kunnen invoelen. Dat het ook invoelbaar is, empathisch volgbaar, zeg maar.
Soms kun je iets rationeel volgen, maar het (gevoelsmatig ) niet in overeenstemming brengen met je gevoel.
Je waarschuwt me dat ik die 2de (die persoonlijke gevoelsgrenzen) niet koste wat het kost op moet rekken. Ten koste v alles. Toch?
"Dan zeg ik:
Waak ervoor dat jij je grenzen niet te veel verschuift met je begripspogingen. "
Oké. Ik probeer dit te bewaken. Enerzijds wil ik hem horen. Begrijpen (rationeel) wat hem ertoe heeft gebracht om te doen wat hij deed.
Maar verklaren en begrijpen hoe iets voor iemand is gekomen, is niet hetzelfde als kunnen invoelen. Dat het ook invoelbaar is, empathisch volgbaar, zeg maar.
Soms kun je iets rationeel volgen, maar het (gevoelsmatig ) niet in overeenstemming brengen met je gevoel.
Je waarschuwt me dat ik die 2de (die persoonlijke gevoelsgrenzen) niet koste wat het kost op moet rekken. Ten koste v alles. Toch?
