
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 om 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
zondag 15 mei 2016 om 09:28
Geronimo2 : (quote:) ..."Ik kan er met mijn pet niet bij,"
Eh, ja. Dat is nou wel duidelijk inmiddels ja.
Jij vindt mij (*vul maar in, foeifoei, boeboe*) dat is (*vul maar in, leef onder steen, blind, slecht lid vd samenleving, crimineel bijna, superslecht met een uitroepteken*) je hebt dat al heul vaak gezegd nu. Wacht je nog op mijn bevestiging hiervan? Of die v anderen? Teampje maken?
Waarom is het zo belangrijk dat er onbegrip is/blijft/komt voor mijn verhaal? Raakt het jou ook persoonlijk? Zo ja, wat is dan die achtergrond, waaruit je schrijft? Heb jij iets meegemaakt dat mijn verhaal triggert mss? Dáár ben ik dan weer wèl benieuwd naar. Dat laagje dieper. Want alleen maar die trillende verwijtende vinger wordt een beetje vervelend.
Sofietje83: Makkelijk om het meteen weer zo weg te zetten.
Ik vind het verhaal van nomos juist een eerlijk open, genuanceerd en menselijk verhaal. Uit het eigen leven. Doorvoeld en echt. Dit zijn juist de reacties waar ik iets mee kan. Dankjewel voor je verhaal nomos.
En, voordat de lawine weer losbarst; iedere mening is er één, ja, en iedereen mag die hier neerschrijven. Maar het is ook wel eens verfrissend als er een reactie komt die iets schrijft over een eigen verhaal. Open, eerlijk en een keer zonder oordeel naar mij toe. Oh en nee, ik wil niet alleen-maar-dit-soort-'samen-verder-reacties' lezen. Maar een verhaal zonder veroordeling erin leest toch ook wel eens prettig.
En nu weer even terug naar de inhoud:
Nomos, ik vind het knap. Hoe je het kunt zien. ZO ging het, DIT maakte het moeilijk, en DIT was het blijvende gevolg voor de relatie. Een essentieel stukje was vernield, maar het woog op tegen de goede, sterke, gezonde stukken die er óók waren. Daarmee blijft het een gevoelig stuk. Maar desalniettemin 'behapbaar'.
Onze situaties zijn natuurlijk niet hetzelfde. En wij ook niet. Maar ik vind het ook treffend hoe je onderstaande omschrijft: (quote)
(...)
"Bij jou betreft het meerdere stukjes in jullie leven, met het verschil dat jouw man niet verliefd was op de vrouwen waarmee hij betaalde sex heeft gehad,. Hij heeft nooit overwogen om jou voor deze dames te verlaten, hij heeft jou nooit verteld dat die ander veel leuker en grappiger is dan jij, dat stuk van jullie leven is nooit verraden of verkwanseld. Bij jouw man was het sex om de sex. Dat is ook bedrog, als je andere afspraken hebt gemaakt met elkaar, maar het voelt toch anders dan wanneer een van de twee een volwaardige liefdesrelatie wil aangaan met een ander.
Ik denk dat er iets onherstelbaar kapot is in jullie relatie, de vraag is of jij de relatie zo waardevol vindt, dat je bereid bent met die rauwe plek verder te gaan. Ik zeg dat het kan, maar het wordt er niet makkelijker of mooier op." (Einde quote)
Klopt, denk ik. En je laatste 2 zinnen, daar draait het uiteindelijk natuurlijk om. Dat zal een hele kluif worden. En mss (wrs?) gaat dit ook niet lukken. Mss zal het vertrouwen definitief weg blijken te zijn. Of mss kan er nog een klein groen spietje hoop herrijzen, in deze nu zo dor ogende vlakte. Die met veel aandacht en tijd zich uit kan breiden.
Hoe dan ook.
Fijn dat je je ervaring met me wilde delen.
Eh, ja. Dat is nou wel duidelijk inmiddels ja.
Jij vindt mij (*vul maar in, foeifoei, boeboe*) dat is (*vul maar in, leef onder steen, blind, slecht lid vd samenleving, crimineel bijna, superslecht met een uitroepteken*) je hebt dat al heul vaak gezegd nu. Wacht je nog op mijn bevestiging hiervan? Of die v anderen? Teampje maken?
Waarom is het zo belangrijk dat er onbegrip is/blijft/komt voor mijn verhaal? Raakt het jou ook persoonlijk? Zo ja, wat is dan die achtergrond, waaruit je schrijft? Heb jij iets meegemaakt dat mijn verhaal triggert mss? Dáár ben ik dan weer wèl benieuwd naar. Dat laagje dieper. Want alleen maar die trillende verwijtende vinger wordt een beetje vervelend.
Sofietje83: Makkelijk om het meteen weer zo weg te zetten.
Ik vind het verhaal van nomos juist een eerlijk open, genuanceerd en menselijk verhaal. Uit het eigen leven. Doorvoeld en echt. Dit zijn juist de reacties waar ik iets mee kan. Dankjewel voor je verhaal nomos.
En, voordat de lawine weer losbarst; iedere mening is er één, ja, en iedereen mag die hier neerschrijven. Maar het is ook wel eens verfrissend als er een reactie komt die iets schrijft over een eigen verhaal. Open, eerlijk en een keer zonder oordeel naar mij toe. Oh en nee, ik wil niet alleen-maar-dit-soort-'samen-verder-reacties' lezen. Maar een verhaal zonder veroordeling erin leest toch ook wel eens prettig.
En nu weer even terug naar de inhoud:
Nomos, ik vind het knap. Hoe je het kunt zien. ZO ging het, DIT maakte het moeilijk, en DIT was het blijvende gevolg voor de relatie. Een essentieel stukje was vernield, maar het woog op tegen de goede, sterke, gezonde stukken die er óók waren. Daarmee blijft het een gevoelig stuk. Maar desalniettemin 'behapbaar'.
Onze situaties zijn natuurlijk niet hetzelfde. En wij ook niet. Maar ik vind het ook treffend hoe je onderstaande omschrijft: (quote)
(...)
"Bij jou betreft het meerdere stukjes in jullie leven, met het verschil dat jouw man niet verliefd was op de vrouwen waarmee hij betaalde sex heeft gehad,. Hij heeft nooit overwogen om jou voor deze dames te verlaten, hij heeft jou nooit verteld dat die ander veel leuker en grappiger is dan jij, dat stuk van jullie leven is nooit verraden of verkwanseld. Bij jouw man was het sex om de sex. Dat is ook bedrog, als je andere afspraken hebt gemaakt met elkaar, maar het voelt toch anders dan wanneer een van de twee een volwaardige liefdesrelatie wil aangaan met een ander.
Ik denk dat er iets onherstelbaar kapot is in jullie relatie, de vraag is of jij de relatie zo waardevol vindt, dat je bereid bent met die rauwe plek verder te gaan. Ik zeg dat het kan, maar het wordt er niet makkelijker of mooier op." (Einde quote)
Klopt, denk ik. En je laatste 2 zinnen, daar draait het uiteindelijk natuurlijk om. Dat zal een hele kluif worden. En mss (wrs?) gaat dit ook niet lukken. Mss zal het vertrouwen definitief weg blijken te zijn. Of mss kan er nog een klein groen spietje hoop herrijzen, in deze nu zo dor ogende vlakte. Die met veel aandacht en tijd zich uit kan breiden.
Hoe dan ook.
Fijn dat je je ervaring met me wilde delen.
zondag 15 mei 2016 om 09:32
quote:Youk79 schreef op 15 mei 2016 @ 09:28:
[...]
For the record: ik vind niet dat je overdreven rationeel overkomt. Ik lees duidelijk al je verwarde gevoelens, soms in tekst soms tussen de regels door.
Daarbij denk ik ook dat veel mensen grote gevoelens vaak in brokjes toelaten en dat dit prima is. Steeds een stukje en je bent alleminst verplicht elk stukje tot in detail met ons te delen.Dankje. (En dat dat in brokjes binnenkomt herken ik.)
[...]
For the record: ik vind niet dat je overdreven rationeel overkomt. Ik lees duidelijk al je verwarde gevoelens, soms in tekst soms tussen de regels door.
Daarbij denk ik ook dat veel mensen grote gevoelens vaak in brokjes toelaten en dat dit prima is. Steeds een stukje en je bent alleminst verplicht elk stukje tot in detail met ons te delen.Dankje. (En dat dat in brokjes binnenkomt herken ik.)
zondag 15 mei 2016 om 09:33
De liefde gaat diep, dat hoor je vrouwen vaak zeggen. Wat betekent dat dan? Dat je alles pikt? Zo veel hou je van iemand? Ik denk eerder dat het dan is: de afhankelijkheid is groot. En wat iemand anders net schreef; de angst om alleen te zijn gaat diep.
Liefde is er en dat respecteer je, dat betekent dan dat je bepaald gedrag zou moeten laten, dus niet iets doen wat iemand anders kwetst, dan zou de "liefde diep gaan" maar goed dan praten we over de liefde van de man die "diep" zou moeten gaan en niet die van de vrouwen, die het kennelijk altijd over "diepe liefde" hebben en dus alles begrijpen, pikken en dus blijven.
Dit weet ik uit ervaring, ik ben een vrouw die decennia lang is gebleven, die alles pikte uit "liefde" het werd er niet beter op. Leuk zo een "diepe liefde" van 1 kant.
Liefde is er en dat respecteer je, dat betekent dan dat je bepaald gedrag zou moeten laten, dus niet iets doen wat iemand anders kwetst, dan zou de "liefde diep gaan" maar goed dan praten we over de liefde van de man die "diep" zou moeten gaan en niet die van de vrouwen, die het kennelijk altijd over "diepe liefde" hebben en dus alles begrijpen, pikken en dus blijven.
Dit weet ik uit ervaring, ik ben een vrouw die decennia lang is gebleven, die alles pikte uit "liefde" het werd er niet beter op. Leuk zo een "diepe liefde" van 1 kant.
zondag 15 mei 2016 om 09:35
Pijnlijk, Kiki. ...
Nee, 'diepe liefde' van één kant gaat dat niet werken nee.
Wezenlijke vragen: wat is dan die liefde? In hoeverre speelt de angst om alleen te blijven een rol? Hoeveel moet/mag/KUN je hanteren in de naam van liefde? Kun of mag je je eigen grenzen hierin bijstellen, zonder dat dit schadelijk is voor jezelf? En, bij een groot verraad, is er dan eigenlijk nog wel sprake van liefde?
Nee, 'diepe liefde' van één kant gaat dat niet werken nee.
Wezenlijke vragen: wat is dan die liefde? In hoeverre speelt de angst om alleen te blijven een rol? Hoeveel moet/mag/KUN je hanteren in de naam van liefde? Kun of mag je je eigen grenzen hierin bijstellen, zonder dat dit schadelijk is voor jezelf? En, bij een groot verraad, is er dan eigenlijk nog wel sprake van liefde?

zondag 15 mei 2016 om 09:37
Sorry hoor zeeland, met je zo wegzetten. Zo is het toch ook? had je er ff bij moeten vermelden dat je alleen meelevers wilt. Sjonge jonge nee zogenaamd sta je open voor alle reacties maar intussen wil je alleen maar horen dat er best vergeven kan worden. Dan blijf je toch fijn bij die hoerenloper van je. Want ja ondertussen was het toch ook zó leuk allemaal
Ik ben weg want input wordt hier niet gewaardeerd als het niet in je straatje past.
Ik ben weg want input wordt hier niet gewaardeerd als het niet in je straatje past.

zondag 15 mei 2016 om 09:41
quote:Kiki789 schreef op 15 mei 2016 @ 09:33:
De liefde gaat diep, dat hoor je vrouwen vaak zeggen. Wat betekent dat dan? Dat je alles pikt? Zo veel hou je van iemand? Ik denk eerder dat het dan is: de afhankelijkheid is groot. En wat iemand anders net schreef; de angst om alleen te zijn gaat diep.
Liefde is er en dat respecteer je, dat betekent dan dat je bepaald gedrag zou moeten laten, dus niet iets doen wat iemand anders kwetst, dan zou de "liefde diep gaan" maar goed dan praten we over de liefde van de man die "diep" zou moeten gaan en niet die van de vrouwen, die het kennelijk altijd over "diepe liefde" hebben en dus alles begrijpen, pikken en dus blijven.
Dit weet ik uit ervaring, ik ben een vrouw die decennia lang is gebleven, die alles pikte uit "liefde" het werd er niet beter op. Leuk zo een "diepe liefde" van 1 kant.Dit. En dat is ook een vorm van bedrog richting je partner. Zo lang je niet alleen durft te zijn durf je ook niet te kiezen uit liefde. Je wordt dan immers geregeerd door angst.
De liefde gaat diep, dat hoor je vrouwen vaak zeggen. Wat betekent dat dan? Dat je alles pikt? Zo veel hou je van iemand? Ik denk eerder dat het dan is: de afhankelijkheid is groot. En wat iemand anders net schreef; de angst om alleen te zijn gaat diep.
Liefde is er en dat respecteer je, dat betekent dan dat je bepaald gedrag zou moeten laten, dus niet iets doen wat iemand anders kwetst, dan zou de "liefde diep gaan" maar goed dan praten we over de liefde van de man die "diep" zou moeten gaan en niet die van de vrouwen, die het kennelijk altijd over "diepe liefde" hebben en dus alles begrijpen, pikken en dus blijven.
Dit weet ik uit ervaring, ik ben een vrouw die decennia lang is gebleven, die alles pikte uit "liefde" het werd er niet beter op. Leuk zo een "diepe liefde" van 1 kant.Dit. En dat is ook een vorm van bedrog richting je partner. Zo lang je niet alleen durft te zijn durf je ook niet te kiezen uit liefde. Je wordt dan immers geregeerd door angst.

zondag 15 mei 2016 om 09:45
zondag 15 mei 2016 om 09:47
Zeeland rationaliseren is wegstoppen/weg (goed) praten. Heeft niets met gevoel te maken, dus ook niet met verwerken. En waarom wordt je boos op geronimo? Ze komt erg direct over, zeker, zou even naar die boosheid kijken, meestal zegt dat iets over jezelf, dat je ergens niet naar wilt kijken of wilt horen, anders zou je niet boos worden.
Word je ook boos op je man? Uiteindelijk is er namelijk maar 1 die hier echt hard is geweest, gemanipuleerd heeft en over grenzen is gegaan: jouw man.
Volgens mij is het Iris geweest die het een paar pagina's eerder schreef, jij hebt jouw keuze al lang gemaakt dat je wilt blijven, je probeert te begrijpen en rationaliseren zodat je niet naar dat stemmetje hoeft te luisteren dat zegt: egocentrische vent die je bent, hoe durf je!?!? Ik pik dit niet!!
En weet je Zeeland, dat is prima. Maar wees dan eerlijk tegen jezelf dat je alleen raad, ervaringen en advies van mensen wilt die gebleven zijn en hoe ze ermee om gingen.
Je komt jezelf nog wel tegen, klinkt heel dreigend, zo bedoel ik het niet. Maar alles wat je wegstopt, komt harder terug, linksom of rechtsom je zal er tzt mee moeten dealen.
Word je ook boos op je man? Uiteindelijk is er namelijk maar 1 die hier echt hard is geweest, gemanipuleerd heeft en over grenzen is gegaan: jouw man.
Volgens mij is het Iris geweest die het een paar pagina's eerder schreef, jij hebt jouw keuze al lang gemaakt dat je wilt blijven, je probeert te begrijpen en rationaliseren zodat je niet naar dat stemmetje hoeft te luisteren dat zegt: egocentrische vent die je bent, hoe durf je!?!? Ik pik dit niet!!
En weet je Zeeland, dat is prima. Maar wees dan eerlijk tegen jezelf dat je alleen raad, ervaringen en advies van mensen wilt die gebleven zijn en hoe ze ermee om gingen.
Je komt jezelf nog wel tegen, klinkt heel dreigend, zo bedoel ik het niet. Maar alles wat je wegstopt, komt harder terug, linksom of rechtsom je zal er tzt mee moeten dealen.

zondag 15 mei 2016 om 09:48

zondag 15 mei 2016 om 09:51
quote:Nomos schreef op 15 mei 2016 @ 09:02:
Niet vernederd, meer onderschat en dat js het verschil tussen een "deurmat" zijn en het gevoel van eigenwaarde. Gekwetst? Nou en of, maar dat gebeurt vaker en om andere redenen in een relatie, maar ook daarbuiten. Maar, weet je, gekwetstheid gaat voorbij, kan herstellen. Als je in de hitte van de strijd een besluit neemt dat niet omkeerbaar is, dan doe je iets onherstelbaarst. Toen het stof was neergedaald en de tranen op waren, het moment van herstel aangebroken was, vond ik dat het herstel alle kanten op moest kunnen. Met of zonder elkaar, dat maakte niet uit, als het leven maar weer goed werd. En met elkaar leek ons de beste keuze.Heldere uitleg
Niet vernederd, meer onderschat en dat js het verschil tussen een "deurmat" zijn en het gevoel van eigenwaarde. Gekwetst? Nou en of, maar dat gebeurt vaker en om andere redenen in een relatie, maar ook daarbuiten. Maar, weet je, gekwetstheid gaat voorbij, kan herstellen. Als je in de hitte van de strijd een besluit neemt dat niet omkeerbaar is, dan doe je iets onherstelbaarst. Toen het stof was neergedaald en de tranen op waren, het moment van herstel aangebroken was, vond ik dat het herstel alle kanten op moest kunnen. Met of zonder elkaar, dat maakte niet uit, als het leven maar weer goed werd. En met elkaar leek ons de beste keuze.Heldere uitleg

zondag 15 mei 2016 om 09:51

zondag 15 mei 2016 om 09:54
quote:sofietje83 schreef op 15 mei 2016 @ 09:37:
Sorry hoor zeeland, met je zo wegzetten. Zo is het toch ook? had je er ff bij moeten vermelden dat je alleen meelevers wilt. Sjonge jonge nee zogenaamd sta je open voor alle reacties maar intussen wil je alleen maar horen dat er best vergeven kan worden. Dan blijf je toch fijn bij die hoerenloper van je. Want ja ondertussen was het toch ook zó leuk allemaal
Ik ben weg want input wordt hier niet gewaardeerd als het niet in je straatje past.
Jij hebt gelijk! Ze wil alleen maar verhalen horen over hoe verder en hoe vergeef ik. Ze heeft haar beslissing al genomen.....
MAAR ze weet diep van binnen dat ze het eigenlijk niet kan vergeven. Tja, wat doe je dan.....
Sorry hoor zeeland, met je zo wegzetten. Zo is het toch ook? had je er ff bij moeten vermelden dat je alleen meelevers wilt. Sjonge jonge nee zogenaamd sta je open voor alle reacties maar intussen wil je alleen maar horen dat er best vergeven kan worden. Dan blijf je toch fijn bij die hoerenloper van je. Want ja ondertussen was het toch ook zó leuk allemaal
Ik ben weg want input wordt hier niet gewaardeerd als het niet in je straatje past.
Jij hebt gelijk! Ze wil alleen maar verhalen horen over hoe verder en hoe vergeef ik. Ze heeft haar beslissing al genomen.....
MAAR ze weet diep van binnen dat ze het eigenlijk niet kan vergeven. Tja, wat doe je dan.....
zondag 15 mei 2016 om 09:56
quote:S-Meds schreef op 15 mei 2016 @ 09:49:
[...]
Belangrijk dus om aan je angst te werken en aan je zelfstandigheid. Als je onafhankelijk bent en je wil hem nog steeds kan je misschien spreken van liefde
Ja. Zinvol...
Ik ga even kijken op de site van kostbaarvaatwerk. Iemand adviseerde me die.
(Ik heb nog steeds geen hulp, moet hier meer energie insteken, om die te vinden. Ik wil/moet aan de slag)
[...]
Belangrijk dus om aan je angst te werken en aan je zelfstandigheid. Als je onafhankelijk bent en je wil hem nog steeds kan je misschien spreken van liefde
Ja. Zinvol...
Ik ga even kijken op de site van kostbaarvaatwerk. Iemand adviseerde me die.
(Ik heb nog steeds geen hulp, moet hier meer energie insteken, om die te vinden. Ik wil/moet aan de slag)

zondag 15 mei 2016 om 09:57
En, dit is dan echt het laatste wat ik erover zeg: ik vind dat je Geronimo zwaar tekort doet door te zeggen dat ze een team wil vormen. Ze zegt hele realistische dingen hoor! Dat jij er niet aan wil, ligt bij jou. Zij is niet tegen jou he Zeeland, maar omdat het niet in jouw straatje past reageer je zo. Misschien moet je er eens echt over nadenken. Maar wat hierboven ook al werd gezegd, je bent helemaal niet van plan om weg te gaan. Prima, maar doe dan niet alsof je overal voor open staat.
zondag 15 mei 2016 om 09:59
quote:Kiki789 schreef op 15 mei 2016 @ 09:47:
Zeeland rationaliseren is wegstoppen/weg (goed) praten. Heeft niets met gevoel te maken, dus ook niet met verwerken. En waarom wordt je boos op geronimo? Ze komt erg direct over, zeker, zou even naar die boosheid kijken, meestal zegt dat iets over jezelf, dat je ergens niet naar wilt kijken of wilt horen, anders zou je niet boos worden.
Word je ook boos op je man? Uiteindelijk is er namelijk maar 1 die hier echt hard is geweest, gemanipuleerd heeft en over grenzen is gegaan: jouw man.
Volgens mij is het Iris geweest die het een paar pagina's eerder schreef, jij hebt jouw keuze al lang gemaakt dat je wilt blijven, je probeert te begrijpen en rationaliseren zodat je niet naar dat stemmetje hoeft te luisteren dat zegt: egocentrische vent die je bent, hoe durf je!?!? Ik pik dit niet!!
En weet je Zeeland, dat is prima. Maar wees dan eerlijk tegen jezelf dat je alleen raad, ervaringen en advies van mensen wilt die gebleven zijn en hoe ze ermee om gingen.
Je komt jezelf nog wel tegen, klinkt heel dreigend, zo bedoel ik het niet. Maar alles wat je wegstopt, komt harder terug, linksom of rechtsom je zal er tzt mee moeten dealen.
Ik denk ook dat ze haar keuze om te blijven al gemaakt heeft. Ik vermoed ook dat ze weet dat ze zichzelf tegen gaat komen. Dat is vrijwel onvermijdelijk in dit geval. Die man verandert echt niet zomaar, na meer dan 25 jaar onafgebroken hoerenlopen.
Als ze ervoor kiest om te blijven zal ze daar toch een weg in moeten vinden. Ik vermoed dat dat niet mee zal vallen. Maar goed, het is niet onmogelijk.
Zeeland rationaliseren is wegstoppen/weg (goed) praten. Heeft niets met gevoel te maken, dus ook niet met verwerken. En waarom wordt je boos op geronimo? Ze komt erg direct over, zeker, zou even naar die boosheid kijken, meestal zegt dat iets over jezelf, dat je ergens niet naar wilt kijken of wilt horen, anders zou je niet boos worden.
Word je ook boos op je man? Uiteindelijk is er namelijk maar 1 die hier echt hard is geweest, gemanipuleerd heeft en over grenzen is gegaan: jouw man.
Volgens mij is het Iris geweest die het een paar pagina's eerder schreef, jij hebt jouw keuze al lang gemaakt dat je wilt blijven, je probeert te begrijpen en rationaliseren zodat je niet naar dat stemmetje hoeft te luisteren dat zegt: egocentrische vent die je bent, hoe durf je!?!? Ik pik dit niet!!
En weet je Zeeland, dat is prima. Maar wees dan eerlijk tegen jezelf dat je alleen raad, ervaringen en advies van mensen wilt die gebleven zijn en hoe ze ermee om gingen.
Je komt jezelf nog wel tegen, klinkt heel dreigend, zo bedoel ik het niet. Maar alles wat je wegstopt, komt harder terug, linksom of rechtsom je zal er tzt mee moeten dealen.
Ik denk ook dat ze haar keuze om te blijven al gemaakt heeft. Ik vermoed ook dat ze weet dat ze zichzelf tegen gaat komen. Dat is vrijwel onvermijdelijk in dit geval. Die man verandert echt niet zomaar, na meer dan 25 jaar onafgebroken hoerenlopen.
Als ze ervoor kiest om te blijven zal ze daar toch een weg in moeten vinden. Ik vermoed dat dat niet mee zal vallen. Maar goed, het is niet onmogelijk.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
zondag 15 mei 2016 om 10:00
quote:viavia2013 schreef op 15 mei 2016 @ 09:54:
[...]
Jij hebt gelijk! Ze wil alleen maar verhalen horen over hoe verder en hoe vergeef ik. Ze heeft haar beslissing al genomen.....
MAAR ze weet diep van binnen dat ze het eigenlijk niet kan vergeven. Tja, wat doe je dan.....
LEES nu even wat ik schrijf alsjeblieft.
Verschillende meningen welkom, maar aub met respect voor mensen die andere ervaringen hebben.
[...]
Jij hebt gelijk! Ze wil alleen maar verhalen horen over hoe verder en hoe vergeef ik. Ze heeft haar beslissing al genomen.....
MAAR ze weet diep van binnen dat ze het eigenlijk niet kan vergeven. Tja, wat doe je dan.....
LEES nu even wat ik schrijf alsjeblieft.
Verschillende meningen welkom, maar aub met respect voor mensen die andere ervaringen hebben.

zondag 15 mei 2016 om 10:00
quote:Zeeland1970 schreef op 15 mei 2016 @ 09:56:
[...]
Ja. Zinvol...
Ik ga even kijken op de site van kostbaarvaatwerk. Iemand adviseerde me die.
(Ik heb nog steeds geen hulp, moet hier meer energie insteken, om die te vinden. Ik wil/moet aan de slag)Ken ik niet. maar dit soort vraagstukken kan je bij iedere (cognitieve gedrags) therapeut neerleggen. Het is nl. niet bepaald zeldzaam.
[...]
Ja. Zinvol...
Ik ga even kijken op de site van kostbaarvaatwerk. Iemand adviseerde me die.
(Ik heb nog steeds geen hulp, moet hier meer energie insteken, om die te vinden. Ik wil/moet aan de slag)Ken ik niet. maar dit soort vraagstukken kan je bij iedere (cognitieve gedrags) therapeut neerleggen. Het is nl. niet bepaald zeldzaam.

zondag 15 mei 2016 om 10:02
zondag 15 mei 2016 om 10:07
quote:sofietje83 schreef op 15 mei 2016 @ 09:48:
Ik laat haar ervaring bestaan, ik reageer met oprechte verbazing. Maar blijkbaar moet ik het verhaal bejubelen.
Je roept wel dat alle meningen fijn zijn maar dat weerleg je vervolgens in al je reacties. Wens je veel succes, mijn mening wordt hier blijkbaar niet gewaardeerd
Mensen delen pas, die gedachten, meningen,.....als men daar zelf aan toe is, je kunt lullen als brugman, maar gaat niet helpen.
Dus wat ik dan niet snap, ..is dat jullie dat niet snappen.
.
Maar een ding weet ik heel zeker, deze relatie komt niet meer goed.
Hoe je het ook gaat wenden of keren.(en dat kunnen jullie goed!)
.
Wat in het onderbewustzijn zit, zich nestelt, gaat er heel moeijk weer uit.
De tijd wijst haar de weg....uit een soort van zelfbescherming, vertoont ze dit gedrag, heel normaal en menselijk.
.
En helaas, is het onderbewustzijn zijn sterker dan het bewustzijn, dat hebben mensen niet eens door.
Deze relatie komt niet meer goed.
Je kunt de glasscherven oppakken, maar je blijft je snijden.
Ik laat haar ervaring bestaan, ik reageer met oprechte verbazing. Maar blijkbaar moet ik het verhaal bejubelen.
Je roept wel dat alle meningen fijn zijn maar dat weerleg je vervolgens in al je reacties. Wens je veel succes, mijn mening wordt hier blijkbaar niet gewaardeerd
Mensen delen pas, die gedachten, meningen,.....als men daar zelf aan toe is, je kunt lullen als brugman, maar gaat niet helpen.
Dus wat ik dan niet snap, ..is dat jullie dat niet snappen.
.
Maar een ding weet ik heel zeker, deze relatie komt niet meer goed.
Hoe je het ook gaat wenden of keren.(en dat kunnen jullie goed!)
.
Wat in het onderbewustzijn zit, zich nestelt, gaat er heel moeijk weer uit.
De tijd wijst haar de weg....uit een soort van zelfbescherming, vertoont ze dit gedrag, heel normaal en menselijk.
.
En helaas, is het onderbewustzijn zijn sterker dan het bewustzijn, dat hebben mensen niet eens door.
Deze relatie komt niet meer goed.
Je kunt de glasscherven oppakken, maar je blijft je snijden.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
zondag 15 mei 2016 om 10:07
Zeeland, de eerste stap is alles op alles zetten voor jouw eigen gemoed. Al is dat urenlang in de auto zitten, alle kleine beetjes aan geld bij elkaar rapen om toch die lotgenoten sessies te doen. Jij moet prio 1 zijn. Wat de therapeut ook zei, eerst aan jezelf werken, dan eventueel de ander erbij. Je kan alleen niet de tijd en moeite voor jezelf nemen, als je met jouw man bezig bent of met het verder blijven pushen om dit kapotte huwelijk voort te zetten.
En dat is moeilijk, zwaar en niet leuk. Blijf jezelf die vragen stellen, wat is liefde, hoe wil ik dit ervaren, wat doet die angst, is er afhankelijkheid etc. Dat zal je verder brengen, dingen onder ogen komen, herkennen, erkennen en dan vanuit die inzichten keuzes maken.
Heel veel sterkte!
Ps jezelf (en dus indirect jouw man) hier blijven verdedigen heeft geen zin. Dit haalt ook de focus van jezelf af, dus weer geen prio van jezelf maken. Je zoekt antwoorden bij anderen, je zal ze toch echt bij je zelf moeten zoeken. Sommige mensen blijven, sommige niet. Het antwoord of jouw huwelijk nog goed komt, zal je hier niet vinden
En dat is moeilijk, zwaar en niet leuk. Blijf jezelf die vragen stellen, wat is liefde, hoe wil ik dit ervaren, wat doet die angst, is er afhankelijkheid etc. Dat zal je verder brengen, dingen onder ogen komen, herkennen, erkennen en dan vanuit die inzichten keuzes maken.
Heel veel sterkte!
Ps jezelf (en dus indirect jouw man) hier blijven verdedigen heeft geen zin. Dit haalt ook de focus van jezelf af, dus weer geen prio van jezelf maken. Je zoekt antwoorden bij anderen, je zal ze toch echt bij je zelf moeten zoeken. Sommige mensen blijven, sommige niet. Het antwoord of jouw huwelijk nog goed komt, zal je hier niet vinden