Relaties
alle pijlers
Mijn minnares gaat vreemd!
donderdag 13 november 2008 om 15:12
Een probleempje waarmee ik als man hier vast geen volle zalen trek, zal ik maar zeggen.
Wat is het geval?
Ik heb twee maanden geleden mijn gezin verlaten, na een tijd lang aarzelen, om verder te gaan met mijn grote liefde, een vrouw die ik een jaar geleden leerde kennen. We hebben ook zo lang al iets, en nu dus (eindelijk) openlijk.
Maar, twee weken geleden kwam ik er per toeval achter dat zij in diezelfde periode vijf maanden lang een relatie had met een andere man, en vervolgens met weer een andere man twee maanden lang. Ik wist uiteraard van niets, zij beweerde destijds deze mannen slechts "als gewoon vriend" te kennen. Inmiddels is mij ook duidelijk geworden dat die andere mannen ook niets wisten van mij, of van elkaar.
Dus, is dit een mooi koekje van eigen deeg voor mij? Die grap zie ik er ook wel van in, maar zij beweert, en dat begrijp ik ergens ook wel weer, dat ze het deed omdat ik steeds mijn vrouw niet verliet en zij mij toch niet kwijt wilde, omdat ik *echt* haar grote liefde ben.
En dat laatste zou best eens zo kunnen zijn, denk ik. Probleem is, ik vind haar geweldig, maar dit verhaal klinkt natuurlijk niet zo heel erg goed en oprecht voor iemand die telkens heeft lopen beweren dat ik haar Grote Liefde ben, en dat andere mannen haar niet interesseren....
Dus, ben ik een grote sufferd als ik hiermee verder ga?
Wat is het geval?
Ik heb twee maanden geleden mijn gezin verlaten, na een tijd lang aarzelen, om verder te gaan met mijn grote liefde, een vrouw die ik een jaar geleden leerde kennen. We hebben ook zo lang al iets, en nu dus (eindelijk) openlijk.
Maar, twee weken geleden kwam ik er per toeval achter dat zij in diezelfde periode vijf maanden lang een relatie had met een andere man, en vervolgens met weer een andere man twee maanden lang. Ik wist uiteraard van niets, zij beweerde destijds deze mannen slechts "als gewoon vriend" te kennen. Inmiddels is mij ook duidelijk geworden dat die andere mannen ook niets wisten van mij, of van elkaar.
Dus, is dit een mooi koekje van eigen deeg voor mij? Die grap zie ik er ook wel van in, maar zij beweert, en dat begrijp ik ergens ook wel weer, dat ze het deed omdat ik steeds mijn vrouw niet verliet en zij mij toch niet kwijt wilde, omdat ik *echt* haar grote liefde ben.
En dat laatste zou best eens zo kunnen zijn, denk ik. Probleem is, ik vind haar geweldig, maar dit verhaal klinkt natuurlijk niet zo heel erg goed en oprecht voor iemand die telkens heeft lopen beweren dat ik haar Grote Liefde ben, en dat andere mannen haar niet interesseren....
Dus, ben ik een grote sufferd als ik hiermee verder ga?
vrijdag 14 november 2008 om 12:25
broodstrommel,
Ik zie daarom niet in wat nu het verschil is tussen jou en je minnares.
Qua "moraal" is dat er natuurlijk ook niet. We zijn allebei "fout", dus gooi ons maar op een hoop. Dat mag als dat het leven voor jou eenvoudiger maakt. We waren beide inderdaad heel oneerlijk, maar waar het mij om gaat is de balans in wat ik met haar had natuurlijk: Ik was eerlijk, zij niet. Het is net zo klote zoiets te ontdekken als het om je vrouw gaat als om je minnares, het gevoel is hetzelfde natuurlijk. Alleen heb ik geen moreel recht mij hierover druk te maken, die inpepering krijg ik hier uiteraard (en dat was te verwachten in het hol van de leeuw) om de oren. Vind ook die reakties niet zo erg dus..
Ik zie daarom niet in wat nu het verschil is tussen jou en je minnares.
Qua "moraal" is dat er natuurlijk ook niet. We zijn allebei "fout", dus gooi ons maar op een hoop. Dat mag als dat het leven voor jou eenvoudiger maakt. We waren beide inderdaad heel oneerlijk, maar waar het mij om gaat is de balans in wat ik met haar had natuurlijk: Ik was eerlijk, zij niet. Het is net zo klote zoiets te ontdekken als het om je vrouw gaat als om je minnares, het gevoel is hetzelfde natuurlijk. Alleen heb ik geen moreel recht mij hierover druk te maken, die inpepering krijg ik hier uiteraard (en dat was te verwachten in het hol van de leeuw) om de oren. Vind ook die reakties niet zo erg dus..
vrijdag 14 november 2008 om 12:34
quote:DeBigamist schreef op 14 november 2008 @ 02:10:
Ik kan slecht begrijpen dat zij bereid was twee gezinnen te ontwrichten, terwijl ze toch echt maar met een man verder kon. Een enkele getrouwde man verleiden kan ik nog wel begrijpen, als het excuus maar is dat je ontzettend verliefd bent. Maar twee tegelijk, dat kan ik slecht begrijpen. Dus inderdaad: Mijn onderbuik zegt dat ze niet te vertrouwen is..
Nou begrijpen is een groot woord, maar ik heb het aan een vriendin gezien. Nu geen vriendin meer. Die zag er werkelijk geen been in om een kerel te verleiden om zo aan haar gerief te komen. Zij had, grof gezegd, jeuk, en daar moest alles voor wijken. Ze vond een vent 'leuk' of 'lekker' en of hij een relatie had, bomde niet. Ze wilde niets vasts, dat was wel zo, maar hield ze wel aan het lijntje. Tja......
Het is de reden dat ik met haar brak. De eerste keer dacht ik nog dat ze echt verliefd was, zoals jij schreef.
Ik kan slecht begrijpen dat zij bereid was twee gezinnen te ontwrichten, terwijl ze toch echt maar met een man verder kon. Een enkele getrouwde man verleiden kan ik nog wel begrijpen, als het excuus maar is dat je ontzettend verliefd bent. Maar twee tegelijk, dat kan ik slecht begrijpen. Dus inderdaad: Mijn onderbuik zegt dat ze niet te vertrouwen is..
Nou begrijpen is een groot woord, maar ik heb het aan een vriendin gezien. Nu geen vriendin meer. Die zag er werkelijk geen been in om een kerel te verleiden om zo aan haar gerief te komen. Zij had, grof gezegd, jeuk, en daar moest alles voor wijken. Ze vond een vent 'leuk' of 'lekker' en of hij een relatie had, bomde niet. Ze wilde niets vasts, dat was wel zo, maar hield ze wel aan het lijntje. Tja......
Het is de reden dat ik met haar brak. De eerste keer dacht ik nog dat ze echt verliefd was, zoals jij schreef.
vrijdag 14 november 2008 om 12:43
Denk overigens wel dat het zal uitmaken of je haar niet meer ziet. Het idee dat ik mijn GM niet meer zou zien, deed heel veel pijn. Ondanks het feit dat hij de kluit pontificaal belazerde, viel ik iedere keer weer als een blok voor hem. Nu is het contact verbroken. Het kan nooit helemaal, ik kom hem om bepaalde redenen ongeveer 2-3 keer per jaar op werk tegen, maar we mailen niet meer. Er is afstand. Jezus wat deed dat pijn in het begin, en af en toe nog steeds. Maar meer en meer ga ik inzien dat deze man, zoals Leo het zo mooi zei (over humor gesproken!) dat hij een geglazuurde flapdrol is.
vrijdag 14 november 2008 om 13:14
Ik kan me jouw dilemma heel goed voorstellen, je hebt je huwelijk op het spel met de verwachting dat je een mooie toekomst met een ander tegemoet zou gaan. Nu blijkt dat jij niet de enige was, zou je kunnen denken dat zij het niet zo serieus nam allemaal. Als ik dit zo lees komt als eerste in mij op, dat je minnares enorm van de spanning houdt. Als jij werkelijk haar grote liefde zou zijn dan zou ze m.i. nooit ook nog met andere mannen omgaan. Ze weet wat jij hebt opgegeven om met haar door te kunnen gaan, en ik denk dat dat juist het probleem is; zij gaat voor de spanning, had daarom meerdere bedpartners. Ik denk dat zij nooit serieus bezig geweest is met denken aan een toekomst met jou. Komt op mij over alsof ze alle opties wilt openhouden nu. Want ze zal heus gek op je zijn, of iig genoeg in je zien om het contact warm te houden, maar of zij echt een relatie met je wil, betwijfel ik. Ik vermoed dat je je altijd zult blijven afvragen of jij echt wel de enige voor haar bent, mocht dit een serieuze relatie worden.
Belangrijkste voor nu is dat jij iig zeker weet dat je huwelijk niet is wat jij wilt. In zekere zin heeft deze affaire dus wel wat goeds opgeleverd, alleen vraag ik mij af, waarom jij een ander nodig had om dat in te zien..
Eigenlijk heb je dus gewed op je vlam, zag het helemaal zitten en dat valt nu tegen. Heb je geen spijt dat je je vrouw aan de kant hebt gezet? Het kan ook nog zo zijn dat je nu pas inziet, wat jouw vrouw voor je betekent. En dat je haar eigenlijk niet kwijt wilt. Eerlijk gezegd zie ik het niet zo positief in, de toekomst met jou en je vlam. Zij was in jouw ogen ideaal, maar in de praktijk bleek dat heel anders te zijn. Je hebt dus met een ideaalbeeld in je hoofd beslissingen gaan nemen, en er zullen vast ook nog wel meer dingen tegen gaan vallen van je vlam. Ben je echt nog bereid om dat uit te willen proberen?
Lijkt me belangrijk om eens eea op een rij te zetten, mbt je vrouw en je vlam. Je weet duidelijk wat je mist bij je vrouw, en vlam heeft dat wel (spannende vrouw, misschien beetje te ondernemend....). Je mist dus iets in je huwelijk, en in jezelf. Maar dat gemis moet je bij jezelf zoeken, niet in een ander. Dan komt het nooit goed, volgens mij.
Belangrijkste voor nu is dat jij iig zeker weet dat je huwelijk niet is wat jij wilt. In zekere zin heeft deze affaire dus wel wat goeds opgeleverd, alleen vraag ik mij af, waarom jij een ander nodig had om dat in te zien..
Eigenlijk heb je dus gewed op je vlam, zag het helemaal zitten en dat valt nu tegen. Heb je geen spijt dat je je vrouw aan de kant hebt gezet? Het kan ook nog zo zijn dat je nu pas inziet, wat jouw vrouw voor je betekent. En dat je haar eigenlijk niet kwijt wilt. Eerlijk gezegd zie ik het niet zo positief in, de toekomst met jou en je vlam. Zij was in jouw ogen ideaal, maar in de praktijk bleek dat heel anders te zijn. Je hebt dus met een ideaalbeeld in je hoofd beslissingen gaan nemen, en er zullen vast ook nog wel meer dingen tegen gaan vallen van je vlam. Ben je echt nog bereid om dat uit te willen proberen?
Lijkt me belangrijk om eens eea op een rij te zetten, mbt je vrouw en je vlam. Je weet duidelijk wat je mist bij je vrouw, en vlam heeft dat wel (spannende vrouw, misschien beetje te ondernemend....). Je mist dus iets in je huwelijk, en in jezelf. Maar dat gemis moet je bij jezelf zoeken, niet in een ander. Dan komt het nooit goed, volgens mij.
vrijdag 14 november 2008 om 13:48
quote:DeBigamist schreef op 14 november 2008 @ 02:36:
vooral voor de kerels die het niet gered hebben, maar die zij toch ook aardig bij de neus had. De ene man is nog steeds hopeloos verliefd en wanhopig, de ander heeft onmiddelijk de brokstukken thuis gelijmd.
Ik vind het wel knap dat het haar lukt om 3 mannen tegelijk verliefd op je te laten worden.. en die bereid zijn hun gezin te verlaten... ... Wat een wereld vrouw moet dat zijn..
Verder weinig advies...volg je hart..Ik vind je geen sukkel..we zijn allemaal mensen.
vooral voor de kerels die het niet gered hebben, maar die zij toch ook aardig bij de neus had. De ene man is nog steeds hopeloos verliefd en wanhopig, de ander heeft onmiddelijk de brokstukken thuis gelijmd.
Ik vind het wel knap dat het haar lukt om 3 mannen tegelijk verliefd op je te laten worden.. en die bereid zijn hun gezin te verlaten... ... Wat een wereld vrouw moet dat zijn..
Verder weinig advies...volg je hart..Ik vind je geen sukkel..we zijn allemaal mensen.
vrijdag 14 november 2008 om 14:02
Ik weet hoegenaamd niets over jouw minnares, maar uit het weinige dat je erover vertelt komt ze me over als een vrouw die teert op haar aantrekkingskracht op mannen. Zulke vrouwen zijn inderdaad erg aantrekkelijk voor mannen als minnares, want het betekent doorgaans veel en goede seks, vrouw geeft man het gevoel dat hij het groot lot getrokken heeft, etc. Of hoe een vrouw er een handje van weg kan hebben mannen om haar vinger te draaien omdat dat haar een goed gevoel geeft. Als dat inderdaad bij haar speelt (wat misschien niet is, het is alleen maar het gevoel dat ik heb bij het lezen van jouw post), denk ik dat je gevallen bent voor een illusie. Als je trouw belangrijk vindt in een relatie, ben je bij haar wellicht niet aan het juiste adres want van zodra de spanning er bij jou een beetje af is (of misschien ervoor al) zal zij bezig zijn andere mannen achter haar aan te doen lopen.
vrijdag 14 november 2008 om 15:08
quote:DeBigamist schreef op 14 november 2008 @ 11:07:
Maar meer nog speelt mee dat ik met haar een leuker, spannender (dat zeker..) en veelzijdiger leven verwachte dan met mijn vrouw. Omdat zij mijn interesses deelt, en houdt van dezelfde activiteiten (en inderdaad, ook van veel sex). Mijn vrouw kreeg je niet in een boot, op skis, in de bergen, zowiezo buiten, of in bed aan de gang, of op reis naar bestemmingen anders dan waar een groot strand met een luxe hotel was, en leek niet in staat haar eigen leven een spannender richting te willen geven dan die welke ze aanwees met de afstandbediening van de TV.Denk je dat jij in staat bent je eigen leven een spannende richting te geven zonder deze vrouw? Is het een kwestie van "ja, maar samen is het leuker" of "nou, dat weet ik eigenlijk niet". Heb je haar nodig voor het leven dat je voor je ziet?
Maar meer nog speelt mee dat ik met haar een leuker, spannender (dat zeker..) en veelzijdiger leven verwachte dan met mijn vrouw. Omdat zij mijn interesses deelt, en houdt van dezelfde activiteiten (en inderdaad, ook van veel sex). Mijn vrouw kreeg je niet in een boot, op skis, in de bergen, zowiezo buiten, of in bed aan de gang, of op reis naar bestemmingen anders dan waar een groot strand met een luxe hotel was, en leek niet in staat haar eigen leven een spannender richting te willen geven dan die welke ze aanwees met de afstandbediening van de TV.Denk je dat jij in staat bent je eigen leven een spannende richting te geven zonder deze vrouw? Is het een kwestie van "ja, maar samen is het leuker" of "nou, dat weet ik eigenlijk niet". Heb je haar nodig voor het leven dat je voor je ziet?
Ga in therapie!
vrijdag 14 november 2008 om 15:10
quote:DeBigamist schreef op 13 november 2008 @ 18:38:
[..] Ik wil er wel voor gaan, maar stel mij nu de vraag die velen zich stellen na bedrogen te zijn: Kan ik haar wel vertrouwen? Tot "de ontdekking" geloofde ik haar op haar woord.
Want dat zij sex had met een ander is tot daaraan toe en in zekere zin wel ok, want ik had ook een vrouw. Al zou ik zijn afgehaakt als ik wist dat zij sliep met een ander, denk ik.
Maar dat zij er zo gewiekst over loog, en ook tegen die andere kerels, maakt dat ik denk: Kan ik wel een beetje op haar bouwen? De tijd zal het leren denk ik?
Je noemt diverse malen hetzelfde punt: je vertrouwt haar niet meer. Daarnaast geef je aan: je wilt met haar verder.
Waarom vertelde zij aan jou dat ze ook met twee andere mannen een relatie heeft gehad, naast de relatie die zij met jou had? Was het een gedwongen biecht, of was deze vrijwillig? Wilde zij tussen jullie schoon schip maken om vervolgens een doorstart te maken met jou en jullie relatie?
Wanneer je met haar verder wilt, zul je een keuze moeten maken omtrent de mate waarin je haar wilt vertrouwen. Kun je een dergelijke keuze niet maken en kun je haar niet vertrouwen, wat zijn dan de redenen voor jouw motivatie om toch met haar een relatie te hebben?
[..] Ik wil er wel voor gaan, maar stel mij nu de vraag die velen zich stellen na bedrogen te zijn: Kan ik haar wel vertrouwen? Tot "de ontdekking" geloofde ik haar op haar woord.
Want dat zij sex had met een ander is tot daaraan toe en in zekere zin wel ok, want ik had ook een vrouw. Al zou ik zijn afgehaakt als ik wist dat zij sliep met een ander, denk ik.
Maar dat zij er zo gewiekst over loog, en ook tegen die andere kerels, maakt dat ik denk: Kan ik wel een beetje op haar bouwen? De tijd zal het leren denk ik?
Je noemt diverse malen hetzelfde punt: je vertrouwt haar niet meer. Daarnaast geef je aan: je wilt met haar verder.
Waarom vertelde zij aan jou dat ze ook met twee andere mannen een relatie heeft gehad, naast de relatie die zij met jou had? Was het een gedwongen biecht, of was deze vrijwillig? Wilde zij tussen jullie schoon schip maken om vervolgens een doorstart te maken met jou en jullie relatie?
Wanneer je met haar verder wilt, zul je een keuze moeten maken omtrent de mate waarin je haar wilt vertrouwen. Kun je een dergelijke keuze niet maken en kun je haar niet vertrouwen, wat zijn dan de redenen voor jouw motivatie om toch met haar een relatie te hebben?
vrijdag 14 november 2008 om 17:44
quote:DeBigamist schreef op 14 november 2008 @ 02:36:
Snoek,
Wel een aardige reactie. Dat is ook precies wat zij zegt: Jij koos niet voor mij, dus ik moest wel voor mezelf zorgen, maar wilde ondertussne jou ook niet kwijtraken. Dat punt geloof ik ook wel. Je kan zeggen dat ik met eigen wapens verslagen ben bovendien. Enige punt is dat ik haar acties vrij hard vind, vooral voor de kerels die het niet gered hebben, maar die zij toch ook aardig bij de neus had. De ene man is nog steeds hopeloos verliefd en wanhopig, de ander heeft onmiddelijk de brokstukken thuis gelijmd. Ja, is dat allemaal een beetje fair?
Een goede doorstart maken is inderdaad wat er nu rest.
Over mijn (ex-)vrouw: Inderdaad, tegen haar heb ik ook gelogen. Ik heb lang geprobeerd van dat huwelijk nog iets te maken, maar er kwam weinig terug. Geen enkele interesse van haar kant en van sex was allang geen sprake meer, of het was een keer per maand een verplicht nummer. Zij vond t allemaal maar gedoe. Dat wordt echt een probleem als je opeens iemand ontmoet die wel interesse toont en je het gevoel geeft een jonge god te zijn.
Hoewel ik aan de ene kant je punt begrijp, vind ik aan de andere kant dat je met twee maten meet. Zo ondertussen word je natuurlijk een beetje moe van dat iedereen dat roept (of iets wat daarop lijkt) maar we roepen dat niet voor niets. Zonder bot over te willen komen vind ik dat je óf moet stoppen met mekkeren over wat je vriendin heeft gedaan in de tijd dat jij ook nog bij je vrouw was (en ga er samen voor) óf je volgt dat onderbuikgevoel en kapt ermee.
Je weet niet of die man op basis van wat je vriendin hem had 'beloofd' zijn gezin wilde verlaten of dat hij zich dingen in zijn hoofd had gehaald die je vriendin hem echt niet gezegd heeft. Je was er niet bij. Jouw vriendin weet ook niet wat jij precies tegen je vrouw gezegd hebt gezegd destijds. En over fair gesproken: hoe fair is het dat je geprobeerd hebt iets van je huwelijk te maken maar tegelijkertijd al een minnares had?
Kijk, ik zeg niet dat je niet mag klagen omdat jij nu eenmaal ook niet eerlijk was tegen je vrouw. Ik zeg wel dat je een keer moet stoppen met eindeloos analyseren en rechercheren. Of je gaat ervoor met je vriendin en zet een streep onder het verleden. Of je besluit dat je onderbuikgevoel het bij het rechte eind heeft en je kapt ermee. Misschien simpel gezegd en moeilijk gedaan, maar toch denk ik dat dit de bottom line is.
Snoek,
Wel een aardige reactie. Dat is ook precies wat zij zegt: Jij koos niet voor mij, dus ik moest wel voor mezelf zorgen, maar wilde ondertussne jou ook niet kwijtraken. Dat punt geloof ik ook wel. Je kan zeggen dat ik met eigen wapens verslagen ben bovendien. Enige punt is dat ik haar acties vrij hard vind, vooral voor de kerels die het niet gered hebben, maar die zij toch ook aardig bij de neus had. De ene man is nog steeds hopeloos verliefd en wanhopig, de ander heeft onmiddelijk de brokstukken thuis gelijmd. Ja, is dat allemaal een beetje fair?
Een goede doorstart maken is inderdaad wat er nu rest.
Over mijn (ex-)vrouw: Inderdaad, tegen haar heb ik ook gelogen. Ik heb lang geprobeerd van dat huwelijk nog iets te maken, maar er kwam weinig terug. Geen enkele interesse van haar kant en van sex was allang geen sprake meer, of het was een keer per maand een verplicht nummer. Zij vond t allemaal maar gedoe. Dat wordt echt een probleem als je opeens iemand ontmoet die wel interesse toont en je het gevoel geeft een jonge god te zijn.
Hoewel ik aan de ene kant je punt begrijp, vind ik aan de andere kant dat je met twee maten meet. Zo ondertussen word je natuurlijk een beetje moe van dat iedereen dat roept (of iets wat daarop lijkt) maar we roepen dat niet voor niets. Zonder bot over te willen komen vind ik dat je óf moet stoppen met mekkeren over wat je vriendin heeft gedaan in de tijd dat jij ook nog bij je vrouw was (en ga er samen voor) óf je volgt dat onderbuikgevoel en kapt ermee.
Je weet niet of die man op basis van wat je vriendin hem had 'beloofd' zijn gezin wilde verlaten of dat hij zich dingen in zijn hoofd had gehaald die je vriendin hem echt niet gezegd heeft. Je was er niet bij. Jouw vriendin weet ook niet wat jij precies tegen je vrouw gezegd hebt gezegd destijds. En over fair gesproken: hoe fair is het dat je geprobeerd hebt iets van je huwelijk te maken maar tegelijkertijd al een minnares had?
Kijk, ik zeg niet dat je niet mag klagen omdat jij nu eenmaal ook niet eerlijk was tegen je vrouw. Ik zeg wel dat je een keer moet stoppen met eindeloos analyseren en rechercheren. Of je gaat ervoor met je vriendin en zet een streep onder het verleden. Of je besluit dat je onderbuikgevoel het bij het rechte eind heeft en je kapt ermee. Misschien simpel gezegd en moeilijk gedaan, maar toch denk ik dat dit de bottom line is.
anoniem_20420 wijzigde dit bericht op 14-11-2008 17:45
Reden: woordje vergeten
Reden: woordje vergeten
% gewijzigd
vrijdag 14 november 2008 om 22:24
Ik sluit me bij Snoek aan maar ik denk dat de keuze al gemaakt is. Bigamist is niet in staat nu om de relatie met zijn minnares te beëindigen. Omdat hij haar gewoon té leuk vindt aan een kant en zoals hij eerlijk toegaf, ook omdat het anders zou voelen als falen.
En dan is er nog maar een ding wat je kunt doen. Doorgaan met wat er nú is en dat accepteren en er geen probleem meer van maken. Anders heb je geen leven.
En dan is er nog maar een ding wat je kunt doen. Doorgaan met wat er nú is en dat accepteren en er geen probleem meer van maken. Anders heb je geen leven.
vrijdag 14 november 2008 om 22:48
Inderdaad, doorgaan en kijken hoe het gaat is wat ik ga doen. Trouwens, ik heb niet het idee dat ik echt eindeloos loop te zoeken naar een antwoord. Ik weet pas drie weken hoe de vork in de steel zat! Vind dat ik redelijk snel gewend ben aan de wetenschap dat mijn vriendin niet mijn aanbister was maar ondertussen twee relaties afwerkte.
Van die andere man weet ik dat zij hem vertelde te denken over trouwen, en al samen plannen maakte om een huisje te gaan zoeken. Dat is geen peanuts denk ik. Zij deed dat, terwijl zij ook mij vertelde hoe verliefd zij was (op mij dan he) en vroeg ook mij met haar te trouwen. Heel veel bonter kan je het volgens mij niet maken, of het moet zijn dat zij met de man daarvoor in de weekends sliep, terwijl ze mij liet weten hoe naar zij het vond dat ik met mijn vrouw was, smsjes die zij wel eens moet hebben verstuurd terwijl ze zo ongeveer bij hem in bed lag. Ook redelijk vergaand, denk ik wel.
Hoe dan ook, dat is nu allemaal voorbij, zij heeft daarmee gekapt en wil voor mij gaan. Het is een kutstreek wat zij deed, ik haalde ook een klotestreek (de mannelijke versie) uit met mijn vrouw, en nu gaan we maar zien wat er met zijn vieren van te maken valt, want we zijn allebei gewaarschuwd..
Van die andere man weet ik dat zij hem vertelde te denken over trouwen, en al samen plannen maakte om een huisje te gaan zoeken. Dat is geen peanuts denk ik. Zij deed dat, terwijl zij ook mij vertelde hoe verliefd zij was (op mij dan he) en vroeg ook mij met haar te trouwen. Heel veel bonter kan je het volgens mij niet maken, of het moet zijn dat zij met de man daarvoor in de weekends sliep, terwijl ze mij liet weten hoe naar zij het vond dat ik met mijn vrouw was, smsjes die zij wel eens moet hebben verstuurd terwijl ze zo ongeveer bij hem in bed lag. Ook redelijk vergaand, denk ik wel.
Hoe dan ook, dat is nu allemaal voorbij, zij heeft daarmee gekapt en wil voor mij gaan. Het is een kutstreek wat zij deed, ik haalde ook een klotestreek (de mannelijke versie) uit met mijn vrouw, en nu gaan we maar zien wat er met zijn vieren van te maken valt, want we zijn allebei gewaarschuwd..
vrijdag 14 november 2008 om 23:03
Als je trouw belangrijk vindt in een relatie, ben je bij haar wellicht niet aan het juiste adres want van zodra de spanning er bij jou een beetje af is (of misschien ervoor al) zal zij bezig zijn andere mannen achter haar aan te doen lopen.
Heb ik ook aan gedacht. Maar ben er inmiddels ook wel achter dat ze een aantal jaren al probeert een goede man te vinden, maar dat het haar om de een of andere reden niet lukt. De leuke mannen zijn allemaal bezet, en de mannen die vrij zijn en haar willen, vindt ze niet aantrekkelijk genoeg. Dat is geen uniek probleem voor een mooie en aantrekkelijke vrouw van halverwege de dertig, Hele volkstammen hebben dit probleem.
Ik denk niet dat zij alleen op zoek is naar spanning. Ze wil gewoon een leuke man en kinderen, het plaatje compleet, net als haar vriendinnen van wie zij steeds maar de gelukkige kinderkaartjes in de bus krijgt. En daarvoor doet ze wat ze kan, denk ik, en speelt daarbij een beetje vals af en toe, om het lot wat te versnellen denk ik. En daarbij gaat het er hard aan toe. Ok, ze heeft wat tijd verspild met verkeerde relaties, een onafhankelijk leven van reizen, werken en flierefluiten, en ziet nu dat er haast geboden is, als ze nog wil meedoen.
Zoiets. Ze is niet fout denk ik, ze heeft t alleen behoorlijk hard gespeeld. En inderdaad, ik ook. Niet fraai, wel gedaan allebei.
Heb ik ook aan gedacht. Maar ben er inmiddels ook wel achter dat ze een aantal jaren al probeert een goede man te vinden, maar dat het haar om de een of andere reden niet lukt. De leuke mannen zijn allemaal bezet, en de mannen die vrij zijn en haar willen, vindt ze niet aantrekkelijk genoeg. Dat is geen uniek probleem voor een mooie en aantrekkelijke vrouw van halverwege de dertig, Hele volkstammen hebben dit probleem.
Ik denk niet dat zij alleen op zoek is naar spanning. Ze wil gewoon een leuke man en kinderen, het plaatje compleet, net als haar vriendinnen van wie zij steeds maar de gelukkige kinderkaartjes in de bus krijgt. En daarvoor doet ze wat ze kan, denk ik, en speelt daarbij een beetje vals af en toe, om het lot wat te versnellen denk ik. En daarbij gaat het er hard aan toe. Ok, ze heeft wat tijd verspild met verkeerde relaties, een onafhankelijk leven van reizen, werken en flierefluiten, en ziet nu dat er haast geboden is, als ze nog wil meedoen.
Zoiets. Ze is niet fout denk ik, ze heeft t alleen behoorlijk hard gespeeld. En inderdaad, ik ook. Niet fraai, wel gedaan allebei.
zaterdag 15 november 2008 om 01:25
dat mijn vriendin niet mijn aanbister was
aiai, leef jij nog in het stenen tijdperk? Je had pas recht van spreken als je met je blote handen een sabeltandtijger geveld had, gevild had, en van zijn/haar prachtige velletje een mooie jurk gemaakt had wat je dan in mooi papier verpakt had terwijl het papier ook nog eens even tussen de bedrijven door door jouw uitgevonden was
aiai, leef jij nog in het stenen tijdperk? Je had pas recht van spreken als je met je blote handen een sabeltandtijger geveld had, gevild had, en van zijn/haar prachtige velletje een mooie jurk gemaakt had wat je dan in mooi papier verpakt had terwijl het papier ook nog eens even tussen de bedrijven door door jouw uitgevonden was
zaterdag 15 november 2008 om 01:33
En daarvoor doet ze wat ze kan, denk ik, en speelt daarbij een beetje vals af en toe, om het lot wat te versnellen denk ik. En daarbij gaat het er hard aan toe. Ok, ze heeft wat tijd verspild met verkeerde relaties, een onafhankelijk leven van reizen, werken en flierefluiten, en ziet nu dat er haast geboden is, als ze nog wil meedoen.
hoe denigrerend over " jouw" vriendin, gelukkig ga jij haar dit alles met rappe spoed geven anders staar je dadelijk op een avond helemaal alleen naar het plafond van een flatje. Het beeld wat jij in je hoofd van haar gevormd hebt strookt nu plotsklap op geen enkele manier meer met de ingebeelde werkelijkheid. Volgens mij was je eigen (ex) vrouw stukken makkelijker te handelen want die kende je door en door.
hoe denigrerend over " jouw" vriendin, gelukkig ga jij haar dit alles met rappe spoed geven anders staar je dadelijk op een avond helemaal alleen naar het plafond van een flatje. Het beeld wat jij in je hoofd van haar gevormd hebt strookt nu plotsklap op geen enkele manier meer met de ingebeelde werkelijkheid. Volgens mij was je eigen (ex) vrouw stukken makkelijker te handelen want die kende je door en door.
zaterdag 15 november 2008 om 23:13
Klinkt als een vrouw die heeft gewed op twee mannen (ik zal jullie geen paarden noemen). Ik geloof wel dat ze het liefst verder wilde met jou, maar dat ze er niet op rekende dat jij nog bij je vrouw weg zou gaan.
En dus bleef ze zoeken. Dat ze dat niet tegen jou vertelde snap ik ook nog wel: dat schetst wel een heel lullig beeld van haar natuurlijk. Het maakt dat ze koud en berekenend lijkt, terwijl ze misschien gewoon heel graag een man wilde, en bereid was om met die ander verder te gaan als het met jou niets werd. Niet zo heel fraai natuurlijk, maar ergens ook wel begrijpelijk.
Of haar gevoelens voor jou oprecht zijn en of ze echt helemaal van jou is zal alleen de tijd leren.
Sterkte! Het valt niet mee om je gezin te verlaten, ook niet als er iemand anders in het spel is.
En dus bleef ze zoeken. Dat ze dat niet tegen jou vertelde snap ik ook nog wel: dat schetst wel een heel lullig beeld van haar natuurlijk. Het maakt dat ze koud en berekenend lijkt, terwijl ze misschien gewoon heel graag een man wilde, en bereid was om met die ander verder te gaan als het met jou niets werd. Niet zo heel fraai natuurlijk, maar ergens ook wel begrijpelijk.
Of haar gevoelens voor jou oprecht zijn en of ze echt helemaal van jou is zal alleen de tijd leren.
Sterkte! Het valt niet mee om je gezin te verlaten, ook niet als er iemand anders in het spel is.
zaterdag 15 november 2008 om 23:41
Kan het niet zo zijn dat zij uit liefdesverdriet om jou juist troost zocht bij die andere heren? De meeste minaressen (lees het minaressen topic er maar eens op na) krijgen op een gegeven moment een vrij negatief zelfbeeld. Ze doen het met een man die niet voor ze kiest, ondanks dat hij haar vertelt dat hij van haar houdt, en dat is behoorlijk destructief. Als het langer duurt dan kan het funest zijn voor je zelfvertrouwen, je gevoel voor eigen waarde en je ego. En als een andere man je dan vertelt dat je mooi, lief en helemaal geweldig bent, dan kun je daar juist in zo'n situatie extra vatbaar voor zijn.
zondag 16 november 2008 om 10:15
Je vriendin is een " lekker praktisch nuchter denkend type " , als we het positief benaderen .
Ze zoekt de geschikte mannen uit voor haar en weet ze ook zo gek te krijgen . Ze kan - lijkt mij - niet op allemaal even gek zijn . Dus welke maatstaf hanteert ze voor zichzelf ? LIEFDE met grote hoofdletters ? Of alleen " geschikt relatiemateriaal " ?
Je vriendin schuwt een beetje valsspelen niet als ze zichzelf een doel heeft gesteld - gelukkig worden - en jij hanteert eigenlijk toch wel dezelfde normen . Ik vraag me af of jullie die normen ( in liefde en oorlog is alles geoorloofd en dat de beste mogen winnen en op hoe meer paarden je wedt hoe groter je kans is enzo ) vanaf nu verwerpen of dat het op die manier denken iets is wat in jullie karakter zit . Jullie houden beiden van spannende dingen , in en buiten het bed , ..... misschien , als jullie elkaar beiden geen 100 % trouw in bed beloven , en dat ook niet " eisen " van de ander , dat er een lang en gelukkig leven voor jullie samen in het verschiet ligt .
Ze zoekt de geschikte mannen uit voor haar en weet ze ook zo gek te krijgen . Ze kan - lijkt mij - niet op allemaal even gek zijn . Dus welke maatstaf hanteert ze voor zichzelf ? LIEFDE met grote hoofdletters ? Of alleen " geschikt relatiemateriaal " ?
Je vriendin schuwt een beetje valsspelen niet als ze zichzelf een doel heeft gesteld - gelukkig worden - en jij hanteert eigenlijk toch wel dezelfde normen . Ik vraag me af of jullie die normen ( in liefde en oorlog is alles geoorloofd en dat de beste mogen winnen en op hoe meer paarden je wedt hoe groter je kans is enzo ) vanaf nu verwerpen of dat het op die manier denken iets is wat in jullie karakter zit . Jullie houden beiden van spannende dingen , in en buiten het bed , ..... misschien , als jullie elkaar beiden geen 100 % trouw in bed beloven , en dat ook niet " eisen " van de ander , dat er een lang en gelukkig leven voor jullie samen in het verschiet ligt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 16 november 2008 om 10:18
Je vriendin had redelijke haast om een geschikte man te vinden nu haar eierstokken begonnen te mekkeren en ze de tijd zag dringen .
Bezwangeren is dus je plicht .
Hoeveel komt er nog terecht van dat geski en alle andere spannende dingen waar je nu zo'n zin in hebt , schat je in ?
Bezwangeren is dus je plicht .
Hoeveel komt er nog terecht van dat geski en alle andere spannende dingen waar je nu zo'n zin in hebt , schat je in ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 16 november 2008 om 11:00
quote:DeBigamist schreef op 13 november 2008 @ 15:12:
Ik heb twee maanden geleden mijn gezin verlaten, na een tijd lang aarzelen, om verder te gaan met mijn grote liefde, een vrouw die ik een jaar geleden leerde kennen. We hebben ook zo lang al iets, en nu dus (eindelijk) openlijk.
Nog maar net 2 maanden geleden je gezin verlaten en nu al shit aan de knikker. Dat wordt een mooie kerst
Maar ik ben hier niet om te beoordelen of veroordelen (ook al is dat toch wel een beetje wat de klok slaat op dit forum ).
Ik ben ooit minnares geweest. Walgelijke benaming voor eigenlijk simpelweg 'extra poes oproepkracht met 0-uren contract'. Ik vond hem heerlijk en als we samen waren was het leuk en fijn. Aangezien ik sinds dag 1 wist, dat hij zijn vriendin toch nooit zou verlaten, heb ik "mezelf niet exclusief voor hem bewaard". Hoe leuk ik hem ook vond, er waren meer interessante mannen die ook nog eens wél volledig beschikbaar waren. Je denkt toch niet dat het normaal is om je leven dan op een laag pitje te zetten? Om te zitten wachten op de overspelige man, te hopen op die ene dag dat hij heel misschien... heel misschien... Nee, zo werkte het voor mij iig niet. Op een gegeven moment kwam ik dan ook iemand tegen die het op alle fronten won en heb mijn 0-uren contract toen opgezegd
Stel dat het wel zo zou zijn gelopen dat hij zijn relatie had verbroken om met mij verder te gaan - zoals bij jullie het geval is. Ten eerste geloof ik er niet in dat een relatie op die manier kan slagen (ook al lees ik hier vaak genoeg verhalen waarin staat dat het wél succes kan hebben (en dan zijn ze net een paar jaar samen )) en ten tweede zou ik hem hard uitlachen als hij zou struikelen over mijn gedrag en uitstapjes met andere mannen in de periode dat hij buiten de deur at met mij, terwijl vrouwlief en kinderen dachten een fijn gezinnetje te hebben.
Of je een grote sufferd bent? Als je twijfel hebt, je gekrenkt voelt en haar niet volledig vertrouwt of denkt te kunnen vertrouwen, dan is het toch een simpel rekensommetje wat je volgende stap zou moeten zijn?
Ik heb twee maanden geleden mijn gezin verlaten, na een tijd lang aarzelen, om verder te gaan met mijn grote liefde, een vrouw die ik een jaar geleden leerde kennen. We hebben ook zo lang al iets, en nu dus (eindelijk) openlijk.
Nog maar net 2 maanden geleden je gezin verlaten en nu al shit aan de knikker. Dat wordt een mooie kerst
Maar ik ben hier niet om te beoordelen of veroordelen (ook al is dat toch wel een beetje wat de klok slaat op dit forum ).
Ik ben ooit minnares geweest. Walgelijke benaming voor eigenlijk simpelweg 'extra poes oproepkracht met 0-uren contract'. Ik vond hem heerlijk en als we samen waren was het leuk en fijn. Aangezien ik sinds dag 1 wist, dat hij zijn vriendin toch nooit zou verlaten, heb ik "mezelf niet exclusief voor hem bewaard". Hoe leuk ik hem ook vond, er waren meer interessante mannen die ook nog eens wél volledig beschikbaar waren. Je denkt toch niet dat het normaal is om je leven dan op een laag pitje te zetten? Om te zitten wachten op de overspelige man, te hopen op die ene dag dat hij heel misschien... heel misschien... Nee, zo werkte het voor mij iig niet. Op een gegeven moment kwam ik dan ook iemand tegen die het op alle fronten won en heb mijn 0-uren contract toen opgezegd
Stel dat het wel zo zou zijn gelopen dat hij zijn relatie had verbroken om met mij verder te gaan - zoals bij jullie het geval is. Ten eerste geloof ik er niet in dat een relatie op die manier kan slagen (ook al lees ik hier vaak genoeg verhalen waarin staat dat het wél succes kan hebben (en dan zijn ze net een paar jaar samen )) en ten tweede zou ik hem hard uitlachen als hij zou struikelen over mijn gedrag en uitstapjes met andere mannen in de periode dat hij buiten de deur at met mij, terwijl vrouwlief en kinderen dachten een fijn gezinnetje te hebben.
Of je een grote sufferd bent? Als je twijfel hebt, je gekrenkt voelt en haar niet volledig vertrouwt of denkt te kunnen vertrouwen, dan is het toch een simpel rekensommetje wat je volgende stap zou moeten zijn?
zondag 16 november 2008 om 12:02
De verklaringen van mfihlo en nummerzoveel zijn zo gek nog niet Bigamist. Hoe weet je zo zeker dat haar motieven 'slecht' waren om de zaak zo aan te pakken? Ze heeft de schijn wel wat tegen, dat snap ik. Maar ja... zolang jij bij je vrouw bleef...
Volgens mij heb jij nu de schone taak goed te luisteren naar je innerlijke stem. Die stem zal jou vertellen of je het nog ziet zitten met deze dame. Of je er voor wil gaan. Zo ja, time will tell of jullie inderdaad bij elkaar horen. Zo nee, blijf dan niet bij haar omdat je niet van opgeven houdt. Of omdat je -in geval van vertrek- misschien moet toegeven dat je verkeerde keuzes hebt gemaakt. Dat lijkt mij geen basis voor een relatie of wel?
Volgens mij heb jij nu de schone taak goed te luisteren naar je innerlijke stem. Die stem zal jou vertellen of je het nog ziet zitten met deze dame. Of je er voor wil gaan. Zo ja, time will tell of jullie inderdaad bij elkaar horen. Zo nee, blijf dan niet bij haar omdat je niet van opgeven houdt. Of omdat je -in geval van vertrek- misschien moet toegeven dat je verkeerde keuzes hebt gemaakt. Dat lijkt mij geen basis voor een relatie of wel?
