Relaties
alle pijlers
Help! Verslonzing......
woensdag 26 november 2008 om 19:31
Ik ben getrouwd met de leukste mijnheer van de wereld. We hebben een kind, fantastische dieren, een mooi huis, kunnen doen wat we willen. We besteden aandacht aan elkaar, gaan regelmatig buiten de deur eten, bezoeken eens een bandje of een club.
Na mijn bevalling heb ik keihard gewerkt om weer in vorm te komen, ik was behoorlijk aangekomen (23 kilo) en wilde graag mijn lichaam terug. Dat is me gelukt. Ik besteed best wat aandacht aan mijn uiterlijk. Ik vind het fijn om er goed uit te zien en zit daardoor lekkerder in mijn vel. Ik eet gezond, voel me fit en ga vol energie ertegenaan in het moederschap, huishouden en mijn werk.
Nu lijkt het erop, dat mijn lief zich na het krijgen van ons kind een beetje aan het verslonzen is. Had hij voorheen de looks van Freddie Ljungberg-in-onderboek-reclame, nu begint hij uit te zakken en te dijen. Scheerde hij in het prenatale tijdperk nog wekelijks zijn borst, bikinilijn en hoofd, nu laat hij alles staan. Als klap op de vuurpijl is hij bezig met de aanwas van een flinke pens. Daarbij klaagt hij eigenlijk onafgebroken over alles. Pijntje hier, pijntje daar. Zijn uiterlijk (tja, doe er dan iets aan) en ziin conditie.
Ik krijg hem 's ochtends het bed niet uit, terwijl hij als hij werkt toch echt om 5 uur op moet staan. Het is zo vermoeiend om iemand de hele tijd te moeten motiveren.
Sinds de aanwas van het extra buikvet snurkt hij ook vreselijk 's nachts.
Mijn fantastische echtgenoot is op zijn 26e veranderd in een slonzige zeurkous. Niet bepaald de man waarop ik verliefd werd.
Ik houd heel veel van hem, maar wil me ook aangetrokken voelen. Hij is gewoon niet meer sexy. Door zijn eeuwige geklaag en door de verwaardeloosde looks. (scheten laten in bed, boeren, met mond vol praten, alle manieren zijn verdwenen) Zijn karakter is daarnaast nog altijd prachtig; goudeerlijk, recht door zee en ontzettend lief. Goede gesprekspartner, fijne vriend. Ook nog eens de beste papa die je je als kind wensen kan.
Ik zou graag mijn negatieve gevoelens v.w.b. zijn uiterlijk en instelling willen veranderen. Ik heb het al geprobeerd met goede, motiverende gesprekken. Vitamientjes voor energie. Samen opstaan en koffie drinken (hij is niet aanspreekbaar in de ochtend). Ik ben er een beetje klaar mee, maar wil niet dat mijn gevoelens voor hem minder worden of veranderen. Ik hou van hem. Maar ben bang dat ik straks alleen nog maar tegen hem kan zemelen, terwijl er zoveel mooie kanten aan hem zijn. Ook zou ik het behoorlijk beu worden als mijn vrouw alleen nog tegen me loopt te zeuren.
Iemand ervaring, tips?
Na mijn bevalling heb ik keihard gewerkt om weer in vorm te komen, ik was behoorlijk aangekomen (23 kilo) en wilde graag mijn lichaam terug. Dat is me gelukt. Ik besteed best wat aandacht aan mijn uiterlijk. Ik vind het fijn om er goed uit te zien en zit daardoor lekkerder in mijn vel. Ik eet gezond, voel me fit en ga vol energie ertegenaan in het moederschap, huishouden en mijn werk.
Nu lijkt het erop, dat mijn lief zich na het krijgen van ons kind een beetje aan het verslonzen is. Had hij voorheen de looks van Freddie Ljungberg-in-onderboek-reclame, nu begint hij uit te zakken en te dijen. Scheerde hij in het prenatale tijdperk nog wekelijks zijn borst, bikinilijn en hoofd, nu laat hij alles staan. Als klap op de vuurpijl is hij bezig met de aanwas van een flinke pens. Daarbij klaagt hij eigenlijk onafgebroken over alles. Pijntje hier, pijntje daar. Zijn uiterlijk (tja, doe er dan iets aan) en ziin conditie.
Ik krijg hem 's ochtends het bed niet uit, terwijl hij als hij werkt toch echt om 5 uur op moet staan. Het is zo vermoeiend om iemand de hele tijd te moeten motiveren.
Sinds de aanwas van het extra buikvet snurkt hij ook vreselijk 's nachts.
Mijn fantastische echtgenoot is op zijn 26e veranderd in een slonzige zeurkous. Niet bepaald de man waarop ik verliefd werd.
Ik houd heel veel van hem, maar wil me ook aangetrokken voelen. Hij is gewoon niet meer sexy. Door zijn eeuwige geklaag en door de verwaardeloosde looks. (scheten laten in bed, boeren, met mond vol praten, alle manieren zijn verdwenen) Zijn karakter is daarnaast nog altijd prachtig; goudeerlijk, recht door zee en ontzettend lief. Goede gesprekspartner, fijne vriend. Ook nog eens de beste papa die je je als kind wensen kan.
Ik zou graag mijn negatieve gevoelens v.w.b. zijn uiterlijk en instelling willen veranderen. Ik heb het al geprobeerd met goede, motiverende gesprekken. Vitamientjes voor energie. Samen opstaan en koffie drinken (hij is niet aanspreekbaar in de ochtend). Ik ben er een beetje klaar mee, maar wil niet dat mijn gevoelens voor hem minder worden of veranderen. Ik hou van hem. Maar ben bang dat ik straks alleen nog maar tegen hem kan zemelen, terwijl er zoveel mooie kanten aan hem zijn. Ook zou ik het behoorlijk beu worden als mijn vrouw alleen nog tegen me loopt te zeuren.
Iemand ervaring, tips?
woensdag 26 november 2008 om 20:42
Dejavu, ik snap je punt, maar heb altijd mijn twijfel bij Grapjes Met Een Boodschap. Voor iets luchtigs en onbelangrijks (als het dopje op de tandpastatube draaien bijvoorbeeld) kan het goed werken, maar voor iets belangrijks vind ik het nogal een indirecte manier van communiceren (die TO volgens mij al geprobeerd heeft).
Peas on earth!
woensdag 26 november 2008 om 20:49
quote:badmeester schreef op 26 november 2008 @ 20:07:
in hemelsnaam:
welke vrouw gaat nu haar man helpen opstaan? zo creeer je toch een kind? laat hem lekker zelf te laat komen op zijn werk! praatje van zijn baas zet meer zoden aan de dijk dan jouw gepush toch?
BM: he-le-maal eens!
TO: jullie zijn in een rollenpatroon terecht gekomen waar jij uit wilt. Misschien een goed idee om eens om tafel te gaan en samen naar jullie nieuwe leven te kijken en daarbij jullie beider wensen/mogelijkheden in te brengen? Voor hem denken heeft niet zoveel zin: vraag het hem gewoon! Wel een beetje lief he... want met stroop vang je meer vliegen dan met azijn
in hemelsnaam:
welke vrouw gaat nu haar man helpen opstaan? zo creeer je toch een kind? laat hem lekker zelf te laat komen op zijn werk! praatje van zijn baas zet meer zoden aan de dijk dan jouw gepush toch?
BM: he-le-maal eens!
TO: jullie zijn in een rollenpatroon terecht gekomen waar jij uit wilt. Misschien een goed idee om eens om tafel te gaan en samen naar jullie nieuwe leven te kijken en daarbij jullie beider wensen/mogelijkheden in te brengen? Voor hem denken heeft niet zoveel zin: vraag het hem gewoon! Wel een beetje lief he... want met stroop vang je meer vliegen dan met azijn
woensdag 26 november 2008 om 20:50
Eens met PODE. Alleen hij weet waarom hij verandert en jij komt dat pas te weten als je het bespreekt. Ik snap dat je het lastig vindt om hem pijn te doen. Maar kwets je hem niet nog meer als je het voor je houdt en je daardoor misschien wel meer afstand van hem gaat nemen?
Wat ook nog zou kunnen (maar nogmaals: bespreek dat!) is dat hij er moeite mee kan hebben dat jouw aandacht niet meer alleen naar hem gaat. Dat hij minder moeite doet om aantrekkelijk voor je te zijn omdat hij misschien minder aandacht krijgt?
Wat ook nog zou kunnen (maar nogmaals: bespreek dat!) is dat hij er moeite mee kan hebben dat jouw aandacht niet meer alleen naar hem gaat. Dat hij minder moeite doet om aantrekkelijk voor je te zijn omdat hij misschien minder aandacht krijgt?
woensdag 26 november 2008 om 20:57
woensdag 26 november 2008 om 21:02
quote:madamemicmac schreef op 26 november 2008 @ 20:57:
Misschien moet je zelf eens een weekend in een joggingpak blijven lopen. Tanden niet poetsen, haren niet kammen, laat eens een scheet, gaap eens in z'n gezicht...Kijken hoe hij hier op reageerd. Misschien is dat een opening voor een gesprek? Oh ja, en slaap uit...
Schuilt een klein risico in he... straks denkt man van TO: hehe, nu kunnen we gezellig samen inkakken!
Denk dat het zéggen efficienter is dan heel subtiel hinten. Subtiele hinten vatten wordt slechts zelden meegeleverd bij de gemiddelde man
Misschien moet je zelf eens een weekend in een joggingpak blijven lopen. Tanden niet poetsen, haren niet kammen, laat eens een scheet, gaap eens in z'n gezicht...Kijken hoe hij hier op reageerd. Misschien is dat een opening voor een gesprek? Oh ja, en slaap uit...
Schuilt een klein risico in he... straks denkt man van TO: hehe, nu kunnen we gezellig samen inkakken!
Denk dat het zéggen efficienter is dan heel subtiel hinten. Subtiele hinten vatten wordt slechts zelden meegeleverd bij de gemiddelde man
woensdag 26 november 2008 om 21:10
woensdag 26 november 2008 om 21:13
Stoeptegel, je omgekeerde vergelijking gaat niet helemaal op. Ik snap je punt (hetzelfde als dat van krokusje), maar je stelt het te ongenuanceerd.
Ik kan alleen voor mezelf spreken als ik zeg dat het voor mij niets zou uitmaken als TO een man zou zijn die het omgekeerd over zijn vrouw zou melden. Wanneer een TO (man of vrouw) op een weloverwogen serieuze manier schrijft, waarbij respect voor zijn/haar partner duidelijk zichtbaar is, is mijn reactie ook serieus, weloverwogen en respectvol.
Ik kan alleen voor mezelf spreken als ik zeg dat het voor mij niets zou uitmaken als TO een man zou zijn die het omgekeerd over zijn vrouw zou melden. Wanneer een TO (man of vrouw) op een weloverwogen serieuze manier schrijft, waarbij respect voor zijn/haar partner duidelijk zichtbaar is, is mijn reactie ook serieus, weloverwogen en respectvol.
Peas on earth!
woensdag 26 november 2008 om 21:15
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 26 november 2008 @ 21:13:
Stoeptegel, je omgekeerde vergelijking gaat niet helemaal op. Ik snap je punt (hetzelfde als dat van krokusje), maar je stelt het te ongenuanceerd.
Ik kan alleen voor mezelf spreken als ik zeg dat het voor mij niets zou uitmaken als TO een man zou zijn die het omgekeerd over zijn vrouw zou melden. Wanneer een TO (man of vrouw) op een weloverwogen serieuze manier schrijft, waarbij respect voor zijn/haar partner duidelijk zichtbaar is, is mijn reactie ook serieus, weloverwogen en respectvol. (als we dan toch bezig zijn)
Stoeptegel, je omgekeerde vergelijking gaat niet helemaal op. Ik snap je punt (hetzelfde als dat van krokusje), maar je stelt het te ongenuanceerd.
Ik kan alleen voor mezelf spreken als ik zeg dat het voor mij niets zou uitmaken als TO een man zou zijn die het omgekeerd over zijn vrouw zou melden. Wanneer een TO (man of vrouw) op een weloverwogen serieuze manier schrijft, waarbij respect voor zijn/haar partner duidelijk zichtbaar is, is mijn reactie ook serieus, weloverwogen en respectvol. (als we dan toch bezig zijn)
woensdag 26 november 2008 om 21:16
Is dat zo krokusje en stoeptegel? Het lijkt me dat mannen en vrouwen wel een beetje hun best voor elkaar moeten blijven doen binnen een relatie. Het is toch gek dat je voor je een relatie aangaat wel een eventuele partner afrekent op zijn witte sokken, bierpens, boer- en scheetgedrag en overmatige beharing, maar dat als je eenmaal getrouwd alles maar moet accepteren.
En andersom ook, het lijkt me als man niet leuk dat je trouwt met iemand met maat 38 en dat die een paar jaar later opeens maat 48 heeft. Natuurlijk hoef je niet zodra je borsten een beetje beginnen te hangen gelijk naar de plastisch chirurg te rennen, maar er leuk uit zien voor elkaar lijkt me wel zo gezond voor je relatie.
En andersom ook, het lijkt me als man niet leuk dat je trouwt met iemand met maat 38 en dat die een paar jaar later opeens maat 48 heeft. Natuurlijk hoef je niet zodra je borsten een beetje beginnen te hangen gelijk naar de plastisch chirurg te rennen, maar er leuk uit zien voor elkaar lijkt me wel zo gezond voor je relatie.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 26 november 2008 om 21:17
woensdag 26 november 2008 om 21:24
Heb je eigenlijk wel eens aan hem gevraagd hoe hij zich voelt? Het klinkt namelijk allemaal wat depressief. Elke dag om 5 uur opstaan en dat met een klein kind in huis en een vrouw die veel van je verwacht, kan verdomd zwaar zijn. Jij hebt je ten doel gesteld voor hem aantrekkelijk te blijven, je schrijft ook dat je er de energie voor hebt. Wees blij!
Je man lijkt mij echter half uitgeput en ook gedeprimeerd en wat futloos zoals je hem beschrijft. Die uiterlijke gevolgen en dat gedrag (verslonzing, boeren en zo) zijn dan heel logisch, die kunnen daar een gevolg van zijn. Misschien kun je je dus beter eerst maar eens met oprechte belangstelling verdiepen in zijn binnenkant en de oorzaak uitzoeken in plaats van steeds commentaar op hem te hebben? Voelt hij zich mettertijd dan beter, gaat hij dat ook vanzelf weer uitstralen.
Je man lijkt mij echter half uitgeput en ook gedeprimeerd en wat futloos zoals je hem beschrijft. Die uiterlijke gevolgen en dat gedrag (verslonzing, boeren en zo) zijn dan heel logisch, die kunnen daar een gevolg van zijn. Misschien kun je je dus beter eerst maar eens met oprechte belangstelling verdiepen in zijn binnenkant en de oorzaak uitzoeken in plaats van steeds commentaar op hem te hebben? Voelt hij zich mettertijd dan beter, gaat hij dat ook vanzelf weer uitstralen.
woensdag 26 november 2008 om 21:29
quote:Dejavu schreef op 26 november 2008 @ 21:16:
Is dat zo krokusje en stoeptegel? Het lijkt me dat mannen en vrouwen wel een beetje hun best voor elkaar moeten blijven doen binnen een relatie. Het is toch gek dat je voor je een relatie aangaat wel een eventuele partner afrekent op zijn witte sokken, bierpens, boer- en scheetgedrag en overmatige beharing, maar dat als je eenmaal getrouwd alles maar moet accepteren.
En andersom ook, het lijkt me als man niet leuk dat je trouwt met iemand met maat 38 en dat die een paar jaar later opeens maat 48 heeft. Natuurlijk hoef je niet zodra je borsten een beetje beginnen te hangen gelijk naar de plastisch chirurg te rennen, maar er leuk uit zien voor elkaar lijkt me wel zo gezond voor je relatie.Tuurlijk, en ik vind het ook leuk te lezen hoe hier rustige, doordachte reacties worden gegeven. Denk toch echt dat wanneer een man dit onderwerp gestart was, de reacties veel feller geweest zouden zijn. Noem het maar forumervaring (of het zegt stiekem wat over mezelf natuurlijk, hahaha)
Is dat zo krokusje en stoeptegel? Het lijkt me dat mannen en vrouwen wel een beetje hun best voor elkaar moeten blijven doen binnen een relatie. Het is toch gek dat je voor je een relatie aangaat wel een eventuele partner afrekent op zijn witte sokken, bierpens, boer- en scheetgedrag en overmatige beharing, maar dat als je eenmaal getrouwd alles maar moet accepteren.
En andersom ook, het lijkt me als man niet leuk dat je trouwt met iemand met maat 38 en dat die een paar jaar later opeens maat 48 heeft. Natuurlijk hoef je niet zodra je borsten een beetje beginnen te hangen gelijk naar de plastisch chirurg te rennen, maar er leuk uit zien voor elkaar lijkt me wel zo gezond voor je relatie.Tuurlijk, en ik vind het ook leuk te lezen hoe hier rustige, doordachte reacties worden gegeven. Denk toch echt dat wanneer een man dit onderwerp gestart was, de reacties veel feller geweest zouden zijn. Noem het maar forumervaring (of het zegt stiekem wat over mezelf natuurlijk, hahaha)
donderdag 27 november 2008 om 11:13
quote:iry schreef op 26 november 2008 @ 23:26:
Sorry,
Ik las in je OP "als klap op de vuurpijl is hij bezig met de aanwas van een flinke penis"
Maar na nog een keer lezen las ik het wel goed
Ik kreeg er een naar beeld bij.
Daar is niks mis mee hoor! Hij hangt nu wel lekker droog.
Ik heb voor dit weekend een tafeltje bij ons favoriete restaurantje gereserveerd en we gaan lekker uit eten. (gezond eten hoor!) Voor in zijn schoen heb ik een leuk shirt gekocht wat hij graag wilde hebben. Gisteren nog voorzichtig gevraagd of hij lekker in zijn vel zit en of het gezinsleven misschien te zwaar valt. Hij zegt ook veel last te hebben van de donkere dagen op het moment. De laatste weekenden zijn ook erg druk geweest waardoor er van ontspanning niet veel kwam.
Vanavond mag ik de tondeuze weer eens tevoorschijn toveren voor een glad hoofd, en ik zag dat hij vanmorgen rijkelijk mijn dagcreme heeft gebruikt. Laat ik beginnen met hem een goed gevoel te geven, dan komt de rest vast wel.
Fijn dat ik even van mij af kon schrijven.
Sorry,
Ik las in je OP "als klap op de vuurpijl is hij bezig met de aanwas van een flinke penis"
Maar na nog een keer lezen las ik het wel goed
Ik kreeg er een naar beeld bij.
Daar is niks mis mee hoor! Hij hangt nu wel lekker droog.
Ik heb voor dit weekend een tafeltje bij ons favoriete restaurantje gereserveerd en we gaan lekker uit eten. (gezond eten hoor!) Voor in zijn schoen heb ik een leuk shirt gekocht wat hij graag wilde hebben. Gisteren nog voorzichtig gevraagd of hij lekker in zijn vel zit en of het gezinsleven misschien te zwaar valt. Hij zegt ook veel last te hebben van de donkere dagen op het moment. De laatste weekenden zijn ook erg druk geweest waardoor er van ontspanning niet veel kwam.
Vanavond mag ik de tondeuze weer eens tevoorschijn toveren voor een glad hoofd, en ik zag dat hij vanmorgen rijkelijk mijn dagcreme heeft gebruikt. Laat ik beginnen met hem een goed gevoel te geven, dan komt de rest vast wel.
Fijn dat ik even van mij af kon schrijven.
