Wat een cliché toch eigenlijk

Doe rustig aan. En je hoeft verder niet uit te wijden over wat je jezelf fysiek aandoet. Ik en anderen weten wat je bedoeld.



Gekke vraag, maar is een sport als kickboxen niets voor jou? Om je innerlijke agressie kwijt te kunnen?

Digitalis,

Ik lees nu al een paar dagen mee en kon t niet laten een account aan te maken. Ik hoop dat ik de situatie niet verslechtert, maar vrees wel dat je mijn reactie niet gaat waarderen. Wel waag ik t erop.



Wat mij het meest opvalt, is dat je slecht tegen kritiek kan. Positieve,lieve reacties zijn leuk en aardig, maar bedenk wel dat wij ook realistisch moeten zijn. Dingen over jezelf die jou niet opvallen, kan een ander er zo uitpikken. Je reageert haast altijd heel agressief als t net niet positief is jegens jou of als het wat naar de onaardige kant reikt.



Het grappige hieraan is, is dat je bij hoog en laag beweert dat je niet opzoek bent naar welke vorm van aandacht dan ook en al helemaal geen sympathie zoekt. Waarom krijgen de reacties die niet zo meelevend zijn dan gelijk een agressieve tegenreactie?



Ik wil niet bot zijn noch gemeen, maar ik heb wel medelijden met je. Je wilt zo graag opvallen, zo graag, dat dit ten koste gaat van je werkelijke kwaliteiten. Zo’n zonde vind ik dat. Roepen dat je mooi bent, slim bent, grappig bent, is gelijk aan een hoofdzonde want men bepaalt zelf wel of jij slim bent, jij mooi bent en of jij grappig bent. Door jouw hele gedrag heb ik bijvoorbeeld niets kunnen merken van jouw hele lijstje dat jij nu al dagen ophangt. Ik geloof graag dat jij slim bent, maar als ik hier rond kijk, dan vind ik zoveel andere mensen slim, niet boekenslimheid, maar meer door hun hele houding die ze hier neerzetten, door hun manier van communicatie. En jawel, tuurlijk val jij op, maar dat is niet omdat ik je toevallig bijzonder slim vind, maar omdat jij zo graag wílt. Ik weet dat je als tegenreactie met het feit komt dat ik je niet kent en dat klopt. Ik ken jou ook niet, maar ik ken andere leden ook niet en van hen heb ik ook een bepaald beeld kunnen creëren. Of deze reëel is of niet, doet er niet toe, want ik zeg niet dat ik je door en door ken, wel zeg ik dat je sommige kenmerken opvallen, zelfs op een forum.



Om toch nog even ontopic te zijn:



Je vraagt je af waarom lelijkere mensen, de minder slimme mensen en de mensen met minder humor toch nog aan een relatie kunnen komen en jij niet. Voor een heel slim meisje moet ik bekennen dat je toch wat oppervlakkig bent. Als er iets is dat ik geleerd heb, is dat niet IQ, maar EQ een persoon aantrekkelijk maakt. Iemand met een fotografisch geheugen, scherpe opmerkingen, titels van hier tot Marokko kan mij niet fascineren noch intrigeren. Iemand die mooi is, maar van binnen hol is, kan mij niet voeden nog geboeid laten. Uiteindelijk hebben die mensen ook zoveel andere kanten die jij weer niet kent en die enkel tot uiting komen bij de desbetreffende man.



Een ander punt is, is dat niet weet wie je bent noch wat je wilt. Alleen jouw reacties spreken boekdelen. Als men medelijden met jou heeft: wil je daar niets van weten. Als iemand dat niet heeft, noem haast je een hele waslijst waarom dat wel zou moeten. Het spijt me voor mijn wrede manier van praten, maar ik moet realistisch zijn. Ook noem je eerst zoveel negatieve punt van jezelf waarin vele in tegenspraak komen, en even later noem je nog meer pluspunten bij hen die jou niet behandelen zoals je dat wel zou willen. Begrijp je mijn verwarring?



Ik meen ook ergens te hebben gelezen dat je een dominante man nodig hebt. Mis. Mijn persoonlijke mening is dat dit juist een hele slechte combinatie is met jou. Dominante mannen zijn hard en het laatste wat jij nodig hebt, is een hard iemand. Dit alles baseer ik trouwens op jouw eigen woorden. Je bent fragiel en daarom denk ik dat jij juist een lief iemand nodig hebt, iemand die jou kan voeden met zorg en liefde. Geloof mij, in liefde staan intelligentie en schoonheid niet centraal. Tuurlijk snap ik je dat je iemand nodig hebt die jou kan begrijpen, ik ben t daar met je over eens, maar uiteindelijk draait t toch om genegenheid, om acceptatie en dat is wat jij wilt.



Tot slot wil ik je heel veel succes wensen. Oprecht. Ik ken je niet, maar iedereen verdient respect en liefde.





Pandora

@Pandora: Ook ik ben een tijdje aan het meelezen op dit topic en ik moet zeggen dat ik jouw reactie tav Digitalis op de een of andere manier naar vind. Het komt op mij over alsof je geergerd bent geraakt en vanuit die ergernis nu een reactie post, klopt dat?

Wat wil je met een dergelijke reactie bereiken? Waarom zeg je tegen iemand die het voor zichzelf toch al zo zwaar maakt dat ze wel eens mag beseffen wat al haar mindere kanten zijn? Je benadrukt in mijn ogen leegte en labiel zijn en ik snap niet zo goed waarom je dat doet bij iemand die overkomt alsof ze zich bewust is van elk klein en groot ding dat zich in haar bevindt!

Ik heb het idee dat je aan de kern van de postings van Digitalis voorbij bent gegaan.



Quote: 'Roepen dat je mooi bent, slim bent, grappig bent, is gelijk aan een hoofdzonde want men bepaalt zelf wel of jij slim bent, jij mooi bent en of jij grappig bent.'

Hier ben ik het niet mee eens. Hoezo mogen anderen dit alleen bepalen en mag je daar zelf geen mening over hebben? Het kan toch gewoon zo zijn dat ze deze eigenschappen heeft en deze, naast al die negatieve bagger die ze steeds over zichzelf benadrukt op dit forum, ook wil noemen? Wat is er mis met dit te benoemen?



En wie zegt dat er iets mis is met het EQ van Digitalis?

Niemand heeft zichzelf gemaakt en problemen hebben met je 'zelf-gevoel' doe je ook niet voor de lol, maar betekent niet dat je 'leeg' bent of geen EQ zou hebben.



Ik geloof alleen niet dat relaties te maken hebben met hoe leuk, knap en slim je bent. Relaties hebben te maken met liefde geven en willen ontvangen en met een bepaalde connectie tussen mensen, hoe die mensen dan ook zijn. Het is ook behoorlijk subjectief wie er nu precies 'knap', 'slim' en 'leuk' zijn. Tegelijk is het zo menselijk om daar uitspraken over te doen. Ik ken dat gevoel van verbazing wel hoor, dat je soms mensen ziet die op het oog voor mij nauwelijks iets aantrekkelijks hebben en dat die dan toch voor iemand het helemaal zijn! Maar goed, voor de ander hebben ze dus wel iets! Alleen moet je wel een soort heilige zijn om dat altijd te kunnen begrijpen zonder enige vorm van verbazing , wat een ander wellicht net zo goed bij mij kan hebben.



Maar goed, volgens mij is een extra veroordelende reactie het laatste wat Digitalis kan gebruiken. Excuus dat ik namens haar spreek, deze reactie raakte mij op de een of andere manier ook..

Een lieve, sterke man. Iemand die door haar heen kijkt, iemand die niet alles van haar pikt, iemand die haar omhoog wil helpen, maar zichzelf niet naar beneden laat trekken, een evenwichtige persoonlijkheid die sterk genoeg is om geduld te hebben. Eentje die je, digi, nu nog niet ziet staan.



Ik ben het gedeeltelijk met je eens Pandora. Maar dat je het niet zozeer direct en hard brengt, (harde waarheid is soms vele malen liefdevoller dan meepraten) maar een beetje veroordelend. De reacties die Digi vertoond is duidelijk zoekende en zeer dualistisch. En als je jezelf al overhoop schiet, reageer je wat gevoelig op anderen. Ik vind dit begrijpelijk. Een schop onder de donder kan, maar de trap op, niet af.



Haar IQ en uiterlijk heeft haar ergens gebracht. Iets positiefs, een vorm van acceptatie, een vorm van overleving. Alleen het andere is onderbelicht gebleven. Het is dus niet vreemd als iemand extra hard de, in haar ogen, enige kwaliteiten hard benadrukt.



Waar Digi denk ik mee heeft ingelaten zijn het soort mensen waarvoor dit soort oppervlakkigheden belangrijk waren. De mensen die haar dus ook ophemelde/afwezen. Waarschijnlijk heeft geen van die mannen gevraagd naar een andere kant van haar. Visieuze cirkel waar ik eerder over schreef.



Die moet doorbroken worden, hoe doorbreek je iets wat tevens je overleving is geweest? Is dat niet vreselijk tegen je gevoel in? Is dat niet vreselijk moeilijk als je al zo kwetsbaar bent, maar zo sterk in wat je naar beneden haalt? Er zijn weinig mensen zo sterk om uit het bekende te stappen, want immers weet je wat je hebt.



Ik geloof wel dat Digitalis die kracht bezit om eruit te komen. Ze komt me over als sterk persoon. Iets wat iemand mij ooit zei is ook op haar van toepassing. Gebruik dezelfde kracht die je naar beneden haalt opwaarts, moet je eens kijken waar het je brengt. Maar ik heb weldegelijk medeLEVEN, geen medelijden met haar. Het is me een partijtje moeilijk.

Quote: 'Dat Bonnie St Clair haar lever kapot heeft gezopen, sja, het is ook niet echt een lichtje he. '

Volgens mij hoef je niet al te slim te zijn om te snappen dat je je lever wat aandoet als je teveel drinkt en heeft zelfs niet al te slimme Bonny in dat opzicht een zonde begaan .

@DNM: mooie post!

Lief van je En dat van die zpelvouten herken ik niet



Rest van de tekst verwijderd ivm herkenning. Hopelijk heb je het gelezen

@Digitalis



1. Pandora, ik reageerde op de opmerking van Ikkezelf die geheel onterecht mij ergens van beschuldigde. Mag toch? Ik kan daar namelijk slecht tegen.



Dat je voor jezelf opkomt, vind ik enkel goed. Maar de manier hoe je dat doet, tja, dat vind ik gewoon niet kunnen.



@ Tjonge

Persoonlijk vind ik dat bescheidenheid een persoon siert. Natuurlijk mag je bewust zijn van je kwaliteiten,sterker nog; je móét. Met onzekerheid kom je tenslotte nergens, maar wat ik van iemand vind, bepaal ik liever zelf. Iemand hoeft zich in mijn ogen niet te bewijzen, wat hij/zij heeft, krijg ik vroeg of laat zelf wel te zien.



Wat betreft EQ, dat heb of ik slecht geformuleerd of jij verkeerd gelezen. Digitalis vroeg zich af waarom mensen die minder mooi/slim/grappig zijn toch nog aan een relatie komen en mijn antwoord daarop was, dat die factoren niet altijd een bepalend zijn. Als voorbeeld gaf ik die vergelijking van eq en iq.



Wel heb ik respect voor mensen als jij. De manier hoe je voor Digitalis opkomt, dwingt respect bij mij af (:



Verder @Domnaiefmutsje:

Ik ben het met je over vele punten eens, enkel weet jij t beter te verwoorden

-

quote:Digitalis schreef op 30 november 2008 @ 19:02:





Heb gister overigens wel een chatmeeting bijgewoond en ik voelde me écht heel erg op mijn gemak, iedereen werd gelijkwaardig behandeld en ik had helemaal niet de behoefte om het middelpunt van de belangstelling te staan. Dat voelde écht als een bevrijding.Je was gewoon jezelf Digi, en iedereen was wèg van je. Je bent gewoon een heel lieve en leuke meid !!

quote:Donkeyshot schreef op 30 november 2008 @ 20:59:

[...]





Je was gewoon jezelf Digi, en iedereen was wèg van je. Je bent gewoon een heel lieve en leuke meid !!



Ben ik het helemaal mee eens!!!



Ik vond het juist ook bijzonder knap van je dat je je zo kwetsbaar hebt durven open te stellen.

Niks geen stoerdoenerij of oppervlakkige intelectueel gelul.. gewoon Digi!!

Lief, open en oprecht.

Digitalis, wat een mooi topic is dit! Knap dat je je zo bloot durft te geven.



Ik heb niet alles gelezen, maar wel veel...en iets valt me op. Misschien is dat ook wel wat Pandora (deels) bedoelde. Enerzijds schreeuw je om aandacht, om gezien en gehoord te worden. Daarmee bedoel ik niet dat je een aanstellerige aandachtstrekker bent, maar de behoefte, de schreeuw, klinkt door in wat je schrijft. Anderzijds is het moeilijk voor je om de aandacht die je daardoor krijgt te accepteren. Het is alsof je dan zegt 'Hee, deze aandacht ben ik niet waard hoor, laat me maar'. Ik ben benieuwd of je je hier bewust van bent, of je dit herkent.

wat mij opvalt is dat er 1x in de zoveel maanden een topic rondom digi ontstaat, die commotie veroorzaakt. Topics waarbij jij digi, regelmatig emotioneel geraakt wordt. Die topics lijken wel uitingen van onrust. Ik zou zo graag willen dat je een bepaalde rust vond in de dingen die je doet en meemaakt. Tevredenheid. Geluk. Dat gun ik je eigenlijk wel.

Cherrytomaatje schreef iets wat mij ook al opviel eerder, dat 'het ergens van genieten' eigenlijk nooit zo ter sprake komt. Dus in plaats van dat we lezen dat je schrijven zo leuk vind om te doen, gaat het erover dat je er goed in bent en graag een bestseller zou willen schrijven. Maar geniet je er ook van als je het doet? Vind je het echt leuke tijdsbesteding? Zou je het ook doen als er geen eindoordeel aan vast zat, gewoon omdat je er plezier aan beleeft?



Ik vraag het omdat ik om me heen zie dat mensen die onderzoek doen (zoals ik) en hun goedkeuring buiten zich zelf zoeken het erg moeilijk hebben. Die willen de wereld verbeteren, of een Nobelprijs winnen en zo. Maar ja, dat lukt niet iedereen en het is nogal iets om naar op te leven. Als je op zoek bent naar erkenning van buitenaf is dat soms zo vermoeiend, omdat je je constant afvraagt of je het wel goed doet. Mijn eerste en meest belangrijke motivatie voor wat ik doe (professioneel) is omdat ik het gewoon leuk vind. Ik ben dus erg blij dat ze me er voor willen betalen en wie weet levert het ook nog iets nuttigs op, maar dat is niet mijn eerste drijfveer.



Dus doe je ook dingen waarbij het uiteindelijke doel niet is om jezelf te bewijzen naar de buitenwereld? Maar gewoon, voor de lol, omdat je er plezier aan beleefd? Gewoon iets schrijven omdat je het zo leuk vind om jezelf op die manier uit te drukken en het boeit niet wat een ander er van zou denken?

Misschien heb je hier niets aan, maar wat zou je er van zeggen om een jaar humanitaire hulp te bieden in Haiti / Afghanistan / Jemen / Tanzania / Oost Timor / Burundi?

@Heejhallo

Ook 'een spijker op de kop' punt is dat zeg. Ik heb veel respect voor mensen die tegen alle verwachtingen in, het werk doen waar zij plezier uit halen. Dat terwijl ze universitair geschoold zijn en toch kiezen om onder hun niveau te werken. Zo heeft er eentje besloten om kok te worden, omdat dat altijd zijn roeping heeft gehad. En daar geloof ik ook wel, als het echt bij je past, dan haal je de kracht en motivatie eruit, waarbij prestaties er vanzelf op een natuurlijke wijze uit moeten zouden vloeien.

Dat is een groot deel van de wereld Digi, mensen praten liever over zichzelf dan dat ze luisteren. Dat is moeilijk als je ook een keer gehoord wil worden.



Hoe oppervlakkig jij jezelf ook voordoet, het probleem is dat je dat niet bent. Maar je moet wel leven in een wereld die behoorlijk oppervlakkig is. Mensen willen heel veel niet weten, mensen zijn vaak niet geinteresseerd (d of t? )



Ik heb dat heel vaak als frustratie ervaren, maar nu doe ik er mijn voordeel mee. Ik ben goed in mijn vak, want dat is 1 van mijn speerpunten, het vermogen om te luisteren. Het is waarschijnlijk dat geweest wat je een goede prostituee maakte, in combinatie met je uiterlijk.



Je hebt dus heel veel in huis om je kop boven het maaiveld te steken, maar hou er rekening mee dat veel mensen dat niet op prijs stellen. Leren dat niet iedereen je leuk hoeft te vinden is een begin. En het waarderen dat je net even anders bent dan anderen. Mensen respecteren dat.



Ik kan mezelf uitstekend vermaken in een groep. Ik ben zelfs vaak de bindende factor. Toch voel ik me helemaal geen onderdeel van die groep. Ik ben een leider heb ik ontdekt de afgelopen jaren. Dat doe ik goed. Ik ben geen volger. Jij hebt dat volgens mij ook.



Je kwaliteiten in dit leven leiden vaker tot eenzaamheid. En je drinkt jezelf soms suf of doet jezelf wat aan, omdat je nog niet kan accepteren zoals je bent. Terwijl als je het zou waarderen een wereld voor je open gaat.



Wat betreft het bungeejumpen, heeft niets met faalangst te maken. Dat heeft met lef om dat te doen te maken. Faalangst is de angst dat je persoontje zal falen, omdat je het toch al niet goed vind.



En ja, leef ermee dat je harder ver/be-oordeeld zal worden dan anderen. En heb er schijt aan. Zorg dat jij jezelf elke dag in de spiegel kunt kijken en respecteer jezelf. Dan volgt de rest vanzelf.



Je verkeerd je steeds op een punt waarschijnlijk waar je doorheen moet breken wat zelfacceptatie betreft. Doe je dit niet, dan ga je verder naar de klote. Dat is de garantie die je hebt. Types als jij gaan of naar de klote, of worden een succes. Er zijn weinig grijstinten hoe je in elkaar zit. Gelukkig in de rest van de wereld wel en van die grijstinten moet je gebruik maken.



Je hebt heel wat in je mars en ik vraag me af of jij de juiste studie hebt gekozen... denk ut niet als ik zo vrij mag zijn...

Die toekomst wordt vanzelf duidelijker wanneer je blij leert te zijn met jezelf hier en nu. Inclusief je zwakke plekken en beperkingen. Die heeft iedereen en het is geen dealbreaker in wel of niet kunnen functioneren. De dealbreaker is veel meer of je het kunt accepteren van jezelf of niet. Want het gegeven is neutraal, niemand is perfect. Hoort er blijkbaar bij .



Wat betreft acceptatie, DNM dat heb je zo goed omschreven.



Het fijne daarvan is ook dat je verwachtingen van anderen anders worden. Je hoeft niet meer te hopen op bevestiging of liefde of erkenning. Je hebt het al, nl van jezelf. En dat opent hele nieuwe landschappen voor de geest. Dan kun je eindelijk verder vanaf dit dode punt. Ik verwacht van niemand meer dat zij me geven wat ik nodig heb. Dat is mijn verantwoordelijkheid.



Dat heeft vriendschappen en andere relaties veel vrijer gemaakt. Ik geniet van het mooie, van wat we delen.

Oh en nog iets.



Probeer jezelf niet zo te maskeren dat je denkt dat je aan de verwachtingen of wensen van anderen voldoet. Dat werkt nl nooit. Of het voldoet niet of je voelt je zo benauwd en gepijnigd dat je weer jezelf niet kunt zijn.



Wees stronteigenwijs en ongebreideld jezelf. Went, echt . En diegenen die dan niet wegrennen, daarvan weet je dat ze je leuk vinden op je geweldige dagen en op je kutter-dan-kutste dagen. Dat is lucht. Heb je nodig.



Dat bouw je niet 1 2 3 zo op maar dat betekent niet dat het niet de moeite waard is. Dat is het zeker.