Relaties
alle pijlers
Wat een cliché toch eigenlijk
dinsdag 25 november 2008 om 17:20
"Op ieder postje past een dekseltje".
Right. Ik geloof er niet in, eerlijk gezegd. Nu zal ik vast niet de enige zijn met een nogal bizarre geest en excentriek gedrag, maar zijn daar ook al dekseltjes voor?
Ik ben niet de makkelijkste. Ik heb bovendien een bewogen leven (met name in het verleden) en ik kan me geen man ter wereld in denken die mij na een tijdje nog leuk genoeg vindt om bij mij te blijven. Oud worden en bij elkaar blijven? Sprookjes zijn het wat mij betreft.
Zo zou ik om te beginnen al nooit -mocht ik een relatie krijgen- elke nacht bij elkaar willen slapen. Ik heb mijn eigen ruimte extreem nodig. Niet echt het toppunt van romantiek. Ook heb ik niet de behoefte mijn diepste zielenroerselen te delen. Het zijn ook zielenroerselen met een nogal pervers, morbide en macaber tinje.
Overigens kies ik daar zélf niet voor, maar dit is mijn gehele zijn.
Ja, niet om mij te verschuilen achter het volgende hoor, maar: ik kamp met een persoonlijkheidsstoornis. Een vrij ernstige. Wie wil daar nu bij zijn? Ik kan dat aardig in toom houden, maar maar gedeeltelijk.
In het verleden heb ik mij bezondigd aan allerlei verslavingen, al kon ik dat aardig verbergen onder het om van "ik ben jong en moet alles toch eens uitproberen". Sommige uitingen van zelfdestructrief gedrag zijn behoorlijk zichtbaar en ik lieg daarover.
Ik héb de fout gemaakt eerlijk te zijn daarover. Dan beland je in feite in een hulpverlenersrelatie en daar heb ik als vanzelfsprekend geen trek in. Mijn strategie voor een potentiele volgende relatie is dan ook: mondje dicht.
Hoe belangrijk is het om het verleden kenbaar te maken aan je geliefde? En dan heb ik het niet over de gangbare depressies, maar zaken die veel verder gaan dan enkel dat.
Hoop op een leuke relatie heb ik eigenlijk niet meer. Hordes mensen hebben relaties, en dat maakt me afgunstig. Heel gemeen, maar: ik denk weleens, goh, al die mensen die lelijker zijn dan ik, minder intelligent en minder interessant, die hebben wél een relatie. Dat overtuigt me al helemaal in het geloof dat ik zo abnormaal ben dat er geeneens een putdeksel past op mijn potje.
Zal ik nu echt eindigen als kattenvrouwtje die enkel nog alleentjes sonates van Beethoven beluistert als hoogepunt van de dag?
Wie wil zich inlaten met een bizar iemand en een einzelganger?
't Is weer winter en dan overvalt me dat wel. Interesse van mannen genoeg, maar blijverdjes zijn er niet bij.
Achja, ik kan ook prima zaken alleen zelf uitvoeren en mis niet per se een maatje of een geliefde. Maar we zijn sociale beesten die verlangen naar relaties. Veranderen kan toch op zekere hoogte, maar ik zal nooit iemand worden die zich gelukkig voelt in een Vinexwijk met een labrador en gezinswagen voor de deur.
Freaks aller landen, verenigt U?
En dan ben ik zelf ook zo'n hypocrieteling die het liefst niet met iemand die net zoals ik een relatie zou willen.
Herkenbaar?
PS: dit is geen zielig egodocument. Ik vraag me echt gewoon af hoe men dat toch doet, relaties.
Right. Ik geloof er niet in, eerlijk gezegd. Nu zal ik vast niet de enige zijn met een nogal bizarre geest en excentriek gedrag, maar zijn daar ook al dekseltjes voor?
Ik ben niet de makkelijkste. Ik heb bovendien een bewogen leven (met name in het verleden) en ik kan me geen man ter wereld in denken die mij na een tijdje nog leuk genoeg vindt om bij mij te blijven. Oud worden en bij elkaar blijven? Sprookjes zijn het wat mij betreft.
Zo zou ik om te beginnen al nooit -mocht ik een relatie krijgen- elke nacht bij elkaar willen slapen. Ik heb mijn eigen ruimte extreem nodig. Niet echt het toppunt van romantiek. Ook heb ik niet de behoefte mijn diepste zielenroerselen te delen. Het zijn ook zielenroerselen met een nogal pervers, morbide en macaber tinje.
Overigens kies ik daar zélf niet voor, maar dit is mijn gehele zijn.
Ja, niet om mij te verschuilen achter het volgende hoor, maar: ik kamp met een persoonlijkheidsstoornis. Een vrij ernstige. Wie wil daar nu bij zijn? Ik kan dat aardig in toom houden, maar maar gedeeltelijk.
In het verleden heb ik mij bezondigd aan allerlei verslavingen, al kon ik dat aardig verbergen onder het om van "ik ben jong en moet alles toch eens uitproberen". Sommige uitingen van zelfdestructrief gedrag zijn behoorlijk zichtbaar en ik lieg daarover.
Ik héb de fout gemaakt eerlijk te zijn daarover. Dan beland je in feite in een hulpverlenersrelatie en daar heb ik als vanzelfsprekend geen trek in. Mijn strategie voor een potentiele volgende relatie is dan ook: mondje dicht.
Hoe belangrijk is het om het verleden kenbaar te maken aan je geliefde? En dan heb ik het niet over de gangbare depressies, maar zaken die veel verder gaan dan enkel dat.
Hoop op een leuke relatie heb ik eigenlijk niet meer. Hordes mensen hebben relaties, en dat maakt me afgunstig. Heel gemeen, maar: ik denk weleens, goh, al die mensen die lelijker zijn dan ik, minder intelligent en minder interessant, die hebben wél een relatie. Dat overtuigt me al helemaal in het geloof dat ik zo abnormaal ben dat er geeneens een putdeksel past op mijn potje.
Zal ik nu echt eindigen als kattenvrouwtje die enkel nog alleentjes sonates van Beethoven beluistert als hoogepunt van de dag?
Wie wil zich inlaten met een bizar iemand en een einzelganger?
't Is weer winter en dan overvalt me dat wel. Interesse van mannen genoeg, maar blijverdjes zijn er niet bij.
Achja, ik kan ook prima zaken alleen zelf uitvoeren en mis niet per se een maatje of een geliefde. Maar we zijn sociale beesten die verlangen naar relaties. Veranderen kan toch op zekere hoogte, maar ik zal nooit iemand worden die zich gelukkig voelt in een Vinexwijk met een labrador en gezinswagen voor de deur.
Freaks aller landen, verenigt U?
En dan ben ik zelf ook zo'n hypocrieteling die het liefst niet met iemand die net zoals ik een relatie zou willen.
Herkenbaar?
PS: dit is geen zielig egodocument. Ik vraag me echt gewoon af hoe men dat toch doet, relaties.
dinsdag 2 december 2008 om 16:54
Evidenza, je hoeft daar niet bang voor te zijn. Ik ga niet censuren door dit topic.
Ik heb eerder topics geopend uit totale emotionele labiliteit. Dat is nu niet het geval. Ik ben veel kalmer dan voorheen omdat ik nu niet meer zo aan de verdovende middelen zit.
Ik wil wel graag iets hebben aan dit topic. Maar tot nu toe is er nog geen echt lijstje met concrete tips gekomen. Wel erg goede postings enzo, maar mijn brein werkt nogal logisch en analytisch en dan zie ik liever een lijstje met concreet geformuleerde tips.
Ik heb dat DNM gevraagd, maar dat heeft ze nog niet gedaan.
Marg, ik snap dat wel van dat in het verleden hoer zijn geweest of nog steeds in het heden jezelf prostitueren. Overigens heb ik al 3 maanden niet gewerkt, maar dat terzijde.
Ik heb eerder topics geopend uit totale emotionele labiliteit. Dat is nu niet het geval. Ik ben veel kalmer dan voorheen omdat ik nu niet meer zo aan de verdovende middelen zit.
Ik wil wel graag iets hebben aan dit topic. Maar tot nu toe is er nog geen echt lijstje met concrete tips gekomen. Wel erg goede postings enzo, maar mijn brein werkt nogal logisch en analytisch en dan zie ik liever een lijstje met concreet geformuleerde tips.
Ik heb dat DNM gevraagd, maar dat heeft ze nog niet gedaan.
Marg, ik snap dat wel van dat in het verleden hoer zijn geweest of nog steeds in het heden jezelf prostitueren. Overigens heb ik al 3 maanden niet gewerkt, maar dat terzijde.
dinsdag 2 december 2008 om 17:02
quote:Digitalis schreef op 02 december 2008 @ 14:31:
[...]
Dankje Dubiootje, maar ik ben hypocriet: ik wil geen relatie met iemand met een psychiatrische achtergrond. Trekt me niet. Samen met een fles Stolichnaya op de bank huilen over al het leed dat ons is overkomen zie ik niet zitten. Ik heb ook geen positief beeld bij psychiatrische patienten, en ook niet bij Borderliners, Vooral niet bij Borderliners. Ik haat ze. Vooral omdat ik zo zwak ben er ook eentje te zijn.
Het zegt eigenlijk alles, deze zin in je reactie aan Dubiootje. Je haat jezelf door anderen, met een overeenkomstige levensuitdaging, te haten.
Lief, ik vind je Iejoor, de lieve, eenzamige vriend van Winnie the Pooh. Hij wil geaaid worden en als iemand hem dan aait dan kijkt hij op tegen het moment dat er gestopt wordt met aaien.
Ik hoop dat je leert ook jezelf te aaien als er niemand is om dat voor je te doen. En dat het voldoende is voor je als dat niet een man is maar een vrouw, een vriendin, iemand anders die werkelijk warme gevoelens voor je koestert maar niet per se een minnaar. Dat je dát contact en die bevestiging die je krijgt óók als waarachtig kunt ervaren.
Ik denk te weten dat je lijdt aan waar veel mensen aan lijden; het onvermogen om je zegeningen te tellen maar altijd te kijken naar wat je níet hebt, in plaats van ook eens blij te zijn met wat je wél allemaal door het leven wordt toegeworpen en in jouw geval zelfs in je schoot, zonder dat je er ook maar íets voor hoeft te doen.
Je schoonheid, intelligentie, je snelle geest bijvoorbeeld.
Het feit dat mensen het hoe dan ook al pagina's lang de moeite waard vinden om met jou van gedachten te wisselen. Dat geeft in ieder geval aan dat je in staat bent om mensen te boeien, aan je gekluisterd te houden en ik denk dat je wel weet dat de uitspraak 'het is maar internet' al heel lang niet meer op gaat, zéker niet voor jou.
Doe iets met die talenten meisje, in plaats van je altijd maar zorgen te maken of je wel of geen buitenbeentje bent. Je zou veel voor anderen kunnen betekenen als je jezelf wat minder serieus zou nemen, en wat meer zou zien dat je alles in huis hebt om een prachtig leven te leiden.
(f)
[...]
Dankje Dubiootje, maar ik ben hypocriet: ik wil geen relatie met iemand met een psychiatrische achtergrond. Trekt me niet. Samen met een fles Stolichnaya op de bank huilen over al het leed dat ons is overkomen zie ik niet zitten. Ik heb ook geen positief beeld bij psychiatrische patienten, en ook niet bij Borderliners, Vooral niet bij Borderliners. Ik haat ze. Vooral omdat ik zo zwak ben er ook eentje te zijn.
Het zegt eigenlijk alles, deze zin in je reactie aan Dubiootje. Je haat jezelf door anderen, met een overeenkomstige levensuitdaging, te haten.
Lief, ik vind je Iejoor, de lieve, eenzamige vriend van Winnie the Pooh. Hij wil geaaid worden en als iemand hem dan aait dan kijkt hij op tegen het moment dat er gestopt wordt met aaien.
Ik hoop dat je leert ook jezelf te aaien als er niemand is om dat voor je te doen. En dat het voldoende is voor je als dat niet een man is maar een vrouw, een vriendin, iemand anders die werkelijk warme gevoelens voor je koestert maar niet per se een minnaar. Dat je dát contact en die bevestiging die je krijgt óók als waarachtig kunt ervaren.
Ik denk te weten dat je lijdt aan waar veel mensen aan lijden; het onvermogen om je zegeningen te tellen maar altijd te kijken naar wat je níet hebt, in plaats van ook eens blij te zijn met wat je wél allemaal door het leven wordt toegeworpen en in jouw geval zelfs in je schoot, zonder dat je er ook maar íets voor hoeft te doen.
Je schoonheid, intelligentie, je snelle geest bijvoorbeeld.
Het feit dat mensen het hoe dan ook al pagina's lang de moeite waard vinden om met jou van gedachten te wisselen. Dat geeft in ieder geval aan dat je in staat bent om mensen te boeien, aan je gekluisterd te houden en ik denk dat je wel weet dat de uitspraak 'het is maar internet' al heel lang niet meer op gaat, zéker niet voor jou.
Doe iets met die talenten meisje, in plaats van je altijd maar zorgen te maken of je wel of geen buitenbeentje bent. Je zou veel voor anderen kunnen betekenen als je jezelf wat minder serieus zou nemen, en wat meer zou zien dat je alles in huis hebt om een prachtig leven te leiden.
(f)
dinsdag 2 december 2008 om 17:02
Wat ik wel weet is dat je faalangst ergens terecht is, immers je hebt het zo lang lopen opbouwen, dat het een simpele gedachte zou zijn dat het van de een op de andere dag is opgelost. Nu vermoed ik ook dat je zodanig ongeduldig bent, je jezelf nooit de kans kan geven om je faalangst te overwinnen. Want als zou je het een keer proberen, dan zou het door een gebrek aan ervaring, waarschijnlijk niet meteen die keer lukken. Vanwege je ongeduldigheid, zou je dit kunnen beantwoorden met 'zie je nou wel', het lukt me niet, om vervolgens het doorzetten om het patroon van faalangst naast je neer te leggen.
Een metafoor over mijn faalangst met vrouwen versieren: dit heb ik ook al een tijd niet gedaan en daardoor stijgt de bakstenen muur zowel in hoogte als in de breedte bij me om vrouwen in de kroeg aan te spreken. Als ik dit maar lang genoeg volhoudt, dan durf ik op een gegeven moment echt geen vrouwen meer aan te spreken. Op een gegeven moment zul je die grote sprong moeten maken, val je een paar keer op je bek, maar zul je zien dat het je steeds beter af zal gaan en de angst langzamerhand zal verdwijnen. Je zou het op je bek vallen bij schoolse (of kun je er niet tegen als iemand de uni een school noemt?) activiteiten als iets komisch moeten zien.
Een metafoor over mijn faalangst met vrouwen versieren: dit heb ik ook al een tijd niet gedaan en daardoor stijgt de bakstenen muur zowel in hoogte als in de breedte bij me om vrouwen in de kroeg aan te spreken. Als ik dit maar lang genoeg volhoudt, dan durf ik op een gegeven moment echt geen vrouwen meer aan te spreken. Op een gegeven moment zul je die grote sprong moeten maken, val je een paar keer op je bek, maar zul je zien dat het je steeds beter af zal gaan en de angst langzamerhand zal verdwijnen. Je zou het op je bek vallen bij schoolse (of kun je er niet tegen als iemand de uni een school noemt?) activiteiten als iets komisch moeten zien.
dinsdag 2 december 2008 om 17:03
quote:Evidenza schreef op 02 december 2008 @ 15:50:
Het is toch wel verdomde handig dat als je zelf steeds aan het werk moet er iemand anders is die zegt wat jij denkt. Dank daarvoor Margaretha
Ik persoonlijk denk dat Digi er helemaal niet in gelooft dat het beter kan worden. Ik geloof ook niet dat ze de moed heeft om met oude patronen te breken. Dus zou dr. Phil zeggen dat het haar kennelijk iets oplevert.
Digi, wat doe je aan je faalangst?
Trouwens, dit soort topics verlopen altijd volgens dezelfde patronen. Tot nu toe eindigde zo'n topic altijd in drama. Hoe ver zitten we daarvan af?
Ik ben wel bereid om met oude patronen te breken. Dat heb ik ook gedaan. Ik zwelg niet meer in zelfmedelijden bijvoorbeeld. Dat heb ik wel gehad. Ik ben ook veel beter om gaan gaan met mijn ouders. Alles vergeten en vergeven. Toen ik 8 was en me niet goed voelde, zei mijn vader: ja, prima, pak maar een touw uit de schuur en hang jezelf ermee op. Dat vond ik zo grof en zat me jaren later nog steeds dwars. Maar dat hebben we uitgesproken. Er is nu niets meer wat ik mijn ouders kwalijk neem.
Maar sommige patronen zijn zo sluimerend, zo onbewust, dat je niet eens weet dat je ze hebt. Dat is het lastige.
Mijn faalangst. Sja. Als ik een presentatie moet geven of een scriptie moet schrijven, gebruik ik tranquilizers. De laatste keer heb ik dat overigens niet gedaan. Maar ook een voorbeeld van mijn faalangst is, is het niet meer naar pianoles gaan. Ik speelde vroeger, en behoorlijk goed, maar nu durf ik het niet meer. Ik heb de muziekschool tot twee keer afgebeld en ook die stage dus niet gedaan. Ik stond letterlijk te kotsen boven de plee van de gedachte naar dat bureau te gaan.
Maar vaak genoeg dwing ik mezelf gewoon iets te doen. Met een hartslag van 120, dat wel, maar toch. Ik heb zon 2,5 maand binnengezeten en niets gedaan, na mijn avontuur op de IC. Ik was apathisch en niets interesseerde me meer. Ik kon niet eens huilen. Toch heb ik met tegenzin weer met mensen afgesproken en dingen ondernomen. En weer geshopt voor het eerst. Dit zijn voor jou misschien maar kleine dingetjes, voor mij was het de Mount Everest beklimmen.
Het is toch wel verdomde handig dat als je zelf steeds aan het werk moet er iemand anders is die zegt wat jij denkt. Dank daarvoor Margaretha
Ik persoonlijk denk dat Digi er helemaal niet in gelooft dat het beter kan worden. Ik geloof ook niet dat ze de moed heeft om met oude patronen te breken. Dus zou dr. Phil zeggen dat het haar kennelijk iets oplevert.
Digi, wat doe je aan je faalangst?
Trouwens, dit soort topics verlopen altijd volgens dezelfde patronen. Tot nu toe eindigde zo'n topic altijd in drama. Hoe ver zitten we daarvan af?
Ik ben wel bereid om met oude patronen te breken. Dat heb ik ook gedaan. Ik zwelg niet meer in zelfmedelijden bijvoorbeeld. Dat heb ik wel gehad. Ik ben ook veel beter om gaan gaan met mijn ouders. Alles vergeten en vergeven. Toen ik 8 was en me niet goed voelde, zei mijn vader: ja, prima, pak maar een touw uit de schuur en hang jezelf ermee op. Dat vond ik zo grof en zat me jaren later nog steeds dwars. Maar dat hebben we uitgesproken. Er is nu niets meer wat ik mijn ouders kwalijk neem.
Maar sommige patronen zijn zo sluimerend, zo onbewust, dat je niet eens weet dat je ze hebt. Dat is het lastige.
Mijn faalangst. Sja. Als ik een presentatie moet geven of een scriptie moet schrijven, gebruik ik tranquilizers. De laatste keer heb ik dat overigens niet gedaan. Maar ook een voorbeeld van mijn faalangst is, is het niet meer naar pianoles gaan. Ik speelde vroeger, en behoorlijk goed, maar nu durf ik het niet meer. Ik heb de muziekschool tot twee keer afgebeld en ook die stage dus niet gedaan. Ik stond letterlijk te kotsen boven de plee van de gedachte naar dat bureau te gaan.
Maar vaak genoeg dwing ik mezelf gewoon iets te doen. Met een hartslag van 120, dat wel, maar toch. Ik heb zon 2,5 maand binnengezeten en niets gedaan, na mijn avontuur op de IC. Ik was apathisch en niets interesseerde me meer. Ik kon niet eens huilen. Toch heb ik met tegenzin weer met mensen afgesproken en dingen ondernomen. En weer geshopt voor het eerst. Dit zijn voor jou misschien maar kleine dingetjes, voor mij was het de Mount Everest beklimmen.
dinsdag 2 december 2008 om 17:09
quote:matamata schreef op 02 december 2008 @ 16:52:
[...]
Bouw structuur in je leven, begin om bijv. 10 uur te leren en call it a day als het bijv. 17.00 is, en dan heb je de avond vrij om zelf in te vullen. En houdt dit netjes elke dag vol (natuurlijk gun jezelf ook vrije dagen).
.Er zijn op de universiteit meestal ook studiegroepjes waar je dit begeleid kan doen. Een iets grotere stok achter de deur!
[...]
Bouw structuur in je leven, begin om bijv. 10 uur te leren en call it a day als het bijv. 17.00 is, en dan heb je de avond vrij om zelf in te vullen. En houdt dit netjes elke dag vol (natuurlijk gun jezelf ook vrije dagen).
.Er zijn op de universiteit meestal ook studiegroepjes waar je dit begeleid kan doen. Een iets grotere stok achter de deur!
dinsdag 2 december 2008 om 17:10
quote:Digitalis schreef op 02 december 2008 @ 17:03:
[...]
Maar ook een voorbeeld van mijn faalangst is, is het niet meer naar pianoles gaan. Ik speelde vroeger, en behoorlijk goed, maar nu durf ik het niet meer.
En waarom durf je dat niet meer? Is het niet gewoon omdat je de lat veel te hoog legt voor jezelf, en tegen jezelf zegt dat pianospelen alleen maar leuk is als je er de beste in bent? Want anders hoeft het niet?
Is het echt zo erg als mensen zien dat er dingen zijn die je niet goed kan? Je moet gaan accepteren dat het tijd kost om je vaardigheden weer op te krikken en alle eventuele neerbuigende gedachten (die jij vast denkt dat anderen over jou hebben als je niet meteen presteert) overboord gooien.
[...]
Maar ook een voorbeeld van mijn faalangst is, is het niet meer naar pianoles gaan. Ik speelde vroeger, en behoorlijk goed, maar nu durf ik het niet meer.
En waarom durf je dat niet meer? Is het niet gewoon omdat je de lat veel te hoog legt voor jezelf, en tegen jezelf zegt dat pianospelen alleen maar leuk is als je er de beste in bent? Want anders hoeft het niet?
Is het echt zo erg als mensen zien dat er dingen zijn die je niet goed kan? Je moet gaan accepteren dat het tijd kost om je vaardigheden weer op te krikken en alle eventuele neerbuigende gedachten (die jij vast denkt dat anderen over jou hebben als je niet meteen presteert) overboord gooien.
dinsdag 2 december 2008 om 17:12
quote:Digitalis schreef op 02 december 2008 @ 17:03:
[...]
Toen ik 8 was en me niet goed voelde, zei mijn vader: ja, prima, pak maar een touw uit de schuur en hang jezelf ermee op. Dat vond ik zo grof en zat me jaren later nog steeds dwars. Maar dat hebben we uitgesproken. Er is nu niets meer wat ik mijn ouders kwalijk neem.
Sorry hoor, maar zoiets zij mijn vader laatst ook tegen me: 'dan maak je er toch een eind aan.' Persoonlijk raken mij dat soort dingen niet zo, omdat ik weet dat hij het ergens goed bedoelde en dat was bij jou vader ook zo. Of niet?
[...]
Toen ik 8 was en me niet goed voelde, zei mijn vader: ja, prima, pak maar een touw uit de schuur en hang jezelf ermee op. Dat vond ik zo grof en zat me jaren later nog steeds dwars. Maar dat hebben we uitgesproken. Er is nu niets meer wat ik mijn ouders kwalijk neem.
Sorry hoor, maar zoiets zij mijn vader laatst ook tegen me: 'dan maak je er toch een eind aan.' Persoonlijk raken mij dat soort dingen niet zo, omdat ik weet dat hij het ergens goed bedoelde en dat was bij jou vader ook zo. Of niet?
dinsdag 2 december 2008 om 17:12
dinsdag 2 december 2008 om 17:13
quote:domnaiefmutsje schreef op 01 december 2008 @ 13:17:
[...]
Nou dat vind ik niet zo kwalijk hoor. Ik zou ook niet vallen op een Ajax aanhanger die de hele dag Frans Bauer zit te luisteren en elke dag zijn kratje bier drinkt. Dat zijn geen hoge eisen, dat zijn mensen die niet bij mij passen. Dus dat vind ik niet zo raar.Hoho, ik heb het niet over Ajax-aanhangers, of iemand die elke dag een kratje bier drinkt. Digitalis, knapt op elk klein dingetje af zegt ze, een kratje bier drinken of je hele leven bouwen rondom een voetbalclub noem ik geen klein dingetje.
[...]
Nou dat vind ik niet zo kwalijk hoor. Ik zou ook niet vallen op een Ajax aanhanger die de hele dag Frans Bauer zit te luisteren en elke dag zijn kratje bier drinkt. Dat zijn geen hoge eisen, dat zijn mensen die niet bij mij passen. Dus dat vind ik niet zo raar.Hoho, ik heb het niet over Ajax-aanhangers, of iemand die elke dag een kratje bier drinkt. Digitalis, knapt op elk klein dingetje af zegt ze, een kratje bier drinken of je hele leven bouwen rondom een voetbalclub noem ik geen klein dingetje.
dinsdag 2 december 2008 om 17:13
quote:matamata schreef op 02 december 2008 @ 17:12:
[...]
Sorry hoor, maar zoiets zij mijn vader laatst ook tegen me: 'dan maak je er toch een eind aan.' Persoonlijk raken mij dat soort dingen niet zo, omdat ik weet dat hij het ergens goed bedoelde en dat was bij jou vader ook zo. Of niet?Ik was ACHT en wat kan er in vredesnaam goedbedoeld zijn aan zo'n opmerking?
[...]
Sorry hoor, maar zoiets zij mijn vader laatst ook tegen me: 'dan maak je er toch een eind aan.' Persoonlijk raken mij dat soort dingen niet zo, omdat ik weet dat hij het ergens goed bedoelde en dat was bij jou vader ook zo. Of niet?Ik was ACHT en wat kan er in vredesnaam goedbedoeld zijn aan zo'n opmerking?
dinsdag 2 december 2008 om 17:14
quote:Margaretha2 schreef op 02 december 2008 @ 17:09:
[...]
Er zijn op de universiteit meestal ook studiegroepjes waar je dit begeleid kan doen. Een iets grotere stok achter de deur!Ik heb in een studieversnellingsgroep gezeten, maar eerlijk gezegd werkte dit niet. Persoonlijk zou ik naar de Universiteitsbieb gaan, waar het tevens ook moeilijk is om te gaan internetten.
[...]
Er zijn op de universiteit meestal ook studiegroepjes waar je dit begeleid kan doen. Een iets grotere stok achter de deur!Ik heb in een studieversnellingsgroep gezeten, maar eerlijk gezegd werkte dit niet. Persoonlijk zou ik naar de Universiteitsbieb gaan, waar het tevens ook moeilijk is om te gaan internetten.
dinsdag 2 december 2008 om 17:15
Digi, volgens mij worden die concrete tips wel gegeven, maar wimpel jij ze steeds af omdat ze niks voor je zijn, omdat je er niets in ziet, of lees je er gewoon steeds overheen. Lees maar eens terug.
Dit is niet naar bedoeld, maar ik denk (ook) dat je veel te veel in kringetjes ronddraait. Dat kun je blijven doen, maar dat levert niets op. Correct me if I'm wrong, maar ik heb het gevoel dat jij veel van de praktische tips te simpel vindt en daardoor denkt dat ze toch niet gaan helpen. Dóe het gewoon eens, zoals Margaretha al zei. Wijs het niet op voorhand af omdat het zo simpel klinkt. De stappen hoeven niet enorm groot te zijn, maar dat betekent niet dat ze geen verandering kunnen brengen.
Dit is niet naar bedoeld, maar ik denk (ook) dat je veel te veel in kringetjes ronddraait. Dat kun je blijven doen, maar dat levert niets op. Correct me if I'm wrong, maar ik heb het gevoel dat jij veel van de praktische tips te simpel vindt en daardoor denkt dat ze toch niet gaan helpen. Dóe het gewoon eens, zoals Margaretha al zei. Wijs het niet op voorhand af omdat het zo simpel klinkt. De stappen hoeven niet enorm groot te zijn, maar dat betekent niet dat ze geen verandering kunnen brengen.
dinsdag 2 december 2008 om 17:18
quote:Digitalis schreef op 02 december 2008 @ 17:12:
Ja zoiets Matamata. Ik mocht naar het conservatorium trouwens, maar durfde niet. Toen ben ik gestopt met spelen. Vond het te eng. En nu ben ik bijna al mijn vaardigheden kwijt en ben ik weer een beginner in feite. Ik heb nogal een hang naar het perfecte.Ja, de alles of niets gedachte. Als je de prestatiedrang nou het zwarte gat inmietert en eens probeert de genieten van het pianospel an sich, in plaats van het presteren dan wordt de faalangst ook minder. Genieten, digi, dat is waar het om draait.
Ja zoiets Matamata. Ik mocht naar het conservatorium trouwens, maar durfde niet. Toen ben ik gestopt met spelen. Vond het te eng. En nu ben ik bijna al mijn vaardigheden kwijt en ben ik weer een beginner in feite. Ik heb nogal een hang naar het perfecte.Ja, de alles of niets gedachte. Als je de prestatiedrang nou het zwarte gat inmietert en eens probeert de genieten van het pianospel an sich, in plaats van het presteren dan wordt de faalangst ook minder. Genieten, digi, dat is waar het om draait.
dinsdag 2 december 2008 om 17:20
quote:Digitalis schreef op 01 december 2008 @ 13:21:
Nou Loving_Life, er zijn hordes mensen die niets te maken met, ik noem maar wat, Wildersstemmers. Iemand die ontzettend milieubewust is en anti-rook is ook niets voor mij. Ik begrijp wat je wil zeggen, maar ik ben wél zo arrogant dat ik iemand wil die dezelfde boeken heeft gelezen als ik, zodat we daar over kunnen praten. En die ook van klassieke muziek houdt.
Ja, maar over Wilders en anti-rook terwijl je zelf wel rookt zijn grote dingen. Maar iemand die een MBO of HBO opleiding heeft gedaan, wat vind je daar van? Of iemand die het leuk vindt om stripboeken te lezen? En als iemand nou niet precies dezelfde boeken leest en daar niet over mee kan praten (maar wel interesse heeft), dan zoek je toch vrienden met wie je dat kan bepraten?
Ik weet niet of het met arroganit het te maken heeft, eerder met niet reeel zijn. Wil je dat iemand precies dezelfdde interresses als jij heeft, of mogen er ook verschillen zijn?
Nou Loving_Life, er zijn hordes mensen die niets te maken met, ik noem maar wat, Wildersstemmers. Iemand die ontzettend milieubewust is en anti-rook is ook niets voor mij. Ik begrijp wat je wil zeggen, maar ik ben wél zo arrogant dat ik iemand wil die dezelfde boeken heeft gelezen als ik, zodat we daar over kunnen praten. En die ook van klassieke muziek houdt.
Ja, maar over Wilders en anti-rook terwijl je zelf wel rookt zijn grote dingen. Maar iemand die een MBO of HBO opleiding heeft gedaan, wat vind je daar van? Of iemand die het leuk vindt om stripboeken te lezen? En als iemand nou niet precies dezelfde boeken leest en daar niet over mee kan praten (maar wel interesse heeft), dan zoek je toch vrienden met wie je dat kan bepraten?
Ik weet niet of het met arroganit het te maken heeft, eerder met niet reeel zijn. Wil je dat iemand precies dezelfdde interresses als jij heeft, of mogen er ook verschillen zijn?
dinsdag 2 december 2008 om 17:21
quote:Digitalis schreef op 02 december 2008 @ 17:06:
Dankje Leo, je hebt ook wel gelijk ergens he. Sorry, mijn hoofd zit zo vol (heb ook een bult op m'n kop merkte ik) en heb last van geschudde hersentjes dus ik kan even niet dieper op je post ingaan. Sorry daarvoor.
Ik wilde het alleen even tegen je zeggen, je hoeft er niks mee verder denk ik, want misschien is mijn zienswijze ook wel veel te simpelig, zou kunnen.
Neem deze even mee, daar zit wel een soort van crux in volgens mij. Ik quote mezelf even:
quote:Ik hoop dat je leert ook jezelf te aaien als er niemand is om dat voor je te doen. En dat het voldoende is voor je als dat niet een man is maar een vrouw, een vriendin, iemand anders die werkelijk warme gevoelens voor je koestert maar niet per se een minnaar. Dat je dát contact en die bevestiging die je krijgt óók als waarachtig kunt ervaren.
PS
Verder hoop ik dat je dit topic kunt gaan laten rusten, voor het je te veel wordt, zoals Evidenza ook al aangeeft. We kennen je hier zolangzamerhand een beetje meid en dat bedoel ik goed, dat weet je wel.
Laat je hier niet op een forum zo uit elkaar trekken door mensen die je wezenlijk niet kennen, dat is nergens voor nodig. Raad vragen, advies krijgen, een vraag stellen, prima maar je hoeft je niet te laten analyseren en daarvan in de war raken of over emotioneel. Omdat dat niet zinvol is.
Jij als mens die graag nuttige en opvolgbare tips krijgt moet daar toch gevoelig voor zijn lijkt me.
Dankje Leo, je hebt ook wel gelijk ergens he. Sorry, mijn hoofd zit zo vol (heb ook een bult op m'n kop merkte ik) en heb last van geschudde hersentjes dus ik kan even niet dieper op je post ingaan. Sorry daarvoor.
Ik wilde het alleen even tegen je zeggen, je hoeft er niks mee verder denk ik, want misschien is mijn zienswijze ook wel veel te simpelig, zou kunnen.
Neem deze even mee, daar zit wel een soort van crux in volgens mij. Ik quote mezelf even:
quote:Ik hoop dat je leert ook jezelf te aaien als er niemand is om dat voor je te doen. En dat het voldoende is voor je als dat niet een man is maar een vrouw, een vriendin, iemand anders die werkelijk warme gevoelens voor je koestert maar niet per se een minnaar. Dat je dát contact en die bevestiging die je krijgt óók als waarachtig kunt ervaren.
PS
Verder hoop ik dat je dit topic kunt gaan laten rusten, voor het je te veel wordt, zoals Evidenza ook al aangeeft. We kennen je hier zolangzamerhand een beetje meid en dat bedoel ik goed, dat weet je wel.
Laat je hier niet op een forum zo uit elkaar trekken door mensen die je wezenlijk niet kennen, dat is nergens voor nodig. Raad vragen, advies krijgen, een vraag stellen, prima maar je hoeft je niet te laten analyseren en daarvan in de war raken of over emotioneel. Omdat dat niet zinvol is.
Jij als mens die graag nuttige en opvolgbare tips krijgt moet daar toch gevoelig voor zijn lijkt me.
dinsdag 2 december 2008 om 17:22
quote:Digitalis schreef op 02 december 2008 @ 17:12:
Ja zoiets Matamata. Ik mocht naar het conservatorium trouwens, maar durfde niet. Toen ben ik gestopt met spelen. Vond het te eng. En nu ben ik bijna al mijn vaardigheden kwijt en ben ik weer een beginner in feite. Ik heb nogal een hang naar het perfecte.Waarschijnlijk kun je niet tegen de verplichtingen die horen bij het uitblinken ergens in. Dat is niet erg, maar dat betekent wel dat je het beeld wat je over jezelf hebt moet bijstellen. Je hebt ondervonden dat je kan presteren daarin, alleen kon je de druk en alle hectiek daarom heen niet aan. Blijf dan niet hangen in de vaardigheden die je zou kunnen ontwikkelen, maar die je niet hebt ontwikkeld. Accepteer dan in feite dat je minder bekwaam bent in die vaardigheid.
Ja zoiets Matamata. Ik mocht naar het conservatorium trouwens, maar durfde niet. Toen ben ik gestopt met spelen. Vond het te eng. En nu ben ik bijna al mijn vaardigheden kwijt en ben ik weer een beginner in feite. Ik heb nogal een hang naar het perfecte.Waarschijnlijk kun je niet tegen de verplichtingen die horen bij het uitblinken ergens in. Dat is niet erg, maar dat betekent wel dat je het beeld wat je over jezelf hebt moet bijstellen. Je hebt ondervonden dat je kan presteren daarin, alleen kon je de druk en alle hectiek daarom heen niet aan. Blijf dan niet hangen in de vaardigheden die je zou kunnen ontwikkelen, maar die je niet hebt ontwikkeld. Accepteer dan in feite dat je minder bekwaam bent in die vaardigheid.
dinsdag 2 december 2008 om 17:23
quote:Digitalis schreef op 01 december 2008 @ 13:25:
Ik sla soms ook helemaal door in het positief doen. Dan verf ik mijn haar blond, verander ik mijn kledingstijl, voer ik het hoogste woord in discussies tijdens college, ga ik daten via datingsites, boek ik zomaar een reis zonder na te denken over de gevolgen...Toch weet ik niet of ik een flatline wil. Het is in ieder geval spannend, mijn leven. Never a dull moment in huize Digi.Wat maakt jouw leven dan zoveel spannender dan dat van anderen? De dingen die je hierboven beschrijft doen zoveel mensen. En er is toch wel een gebied tussen "extreem" en "flatline" in?
Ik sla soms ook helemaal door in het positief doen. Dan verf ik mijn haar blond, verander ik mijn kledingstijl, voer ik het hoogste woord in discussies tijdens college, ga ik daten via datingsites, boek ik zomaar een reis zonder na te denken over de gevolgen...Toch weet ik niet of ik een flatline wil. Het is in ieder geval spannend, mijn leven. Never a dull moment in huize Digi.Wat maakt jouw leven dan zoveel spannender dan dat van anderen? De dingen die je hierboven beschrijft doen zoveel mensen. En er is toch wel een gebied tussen "extreem" en "flatline" in?
dinsdag 2 december 2008 om 17:27
Sja Loving_life, tel daar nog een hoop alcohol en drugs bij op, in mijn eentje backpacken, hoererij, enzvoorts, en dat noem ik dan een spannend leven. Ik ben wel nogal van de extremen. Dat is wel typisch BPS trouwens, misschien ligt het daar dan toch aan. Ik weet het niet.
Dankje Leo, misschien moet ik het inderdaad even laten rusten.
Dankje Leo, misschien moet ik het inderdaad even laten rusten.
dinsdag 2 december 2008 om 17:31
Als je echt zo goed logisch na kan denken en analytisch bent, dan zou je toch denken dat je enig patroon in de posts zelf wel kon ontdekken en met wat oorzaak-gevolg-denkwerk zelf wel tot een lijste kunt komen.
Misschien kun je hier iets mee:
-Stop met jezelf telkens te herhalen hier op het forum, je mag best schrijven dat je intelligent bent, een prostituee bent, mooi bent, BPS hebt. Maar 1 keer per topic is genoeg. Als je steeds hetzelfde vraagt/doet, dan krijg je ook steeds dezelfde reactie/ hetzelfde antwoord.
-Stop met hoereren. Misschien dat jij je leven als hoer en als niet-hoer goed kunt scheiden, andere mensen kunnen dat vaak niet. En dan kun je wel zeggen 'dat is hun fout', en of je nou gelijk hebt of niet, het resultaat is niet dat wat je wil.
-Zorg ervoor dat je een geregelder leven moet gaan leiden. Dus zorg voor stokken achter deuren, leergroepjes, afspraken met docenten/medestudenten, een baan of vrijwilligerswerk. Neem van mijn part een krantenwijk.
-Zeg tegen je psychiater dat je iets concreets wilt doen, dat je niet meer alleen maar wilt praten en medicijnen wilt slikken maar dat je wilt oefenen in het anders denken. En dat je een behandelplan wilt. Als deze psych dit niet voor je kan doen, vraag dan of hij er eentje weet die het wel kan.
Nou, dat lijkt me voorlopig wel meer dan genoeg.
Misschien kun je hier iets mee:
-Stop met jezelf telkens te herhalen hier op het forum, je mag best schrijven dat je intelligent bent, een prostituee bent, mooi bent, BPS hebt. Maar 1 keer per topic is genoeg. Als je steeds hetzelfde vraagt/doet, dan krijg je ook steeds dezelfde reactie/ hetzelfde antwoord.
-Stop met hoereren. Misschien dat jij je leven als hoer en als niet-hoer goed kunt scheiden, andere mensen kunnen dat vaak niet. En dan kun je wel zeggen 'dat is hun fout', en of je nou gelijk hebt of niet, het resultaat is niet dat wat je wil.
-Zorg ervoor dat je een geregelder leven moet gaan leiden. Dus zorg voor stokken achter deuren, leergroepjes, afspraken met docenten/medestudenten, een baan of vrijwilligerswerk. Neem van mijn part een krantenwijk.
-Zeg tegen je psychiater dat je iets concreets wilt doen, dat je niet meer alleen maar wilt praten en medicijnen wilt slikken maar dat je wilt oefenen in het anders denken. En dat je een behandelplan wilt. Als deze psych dit niet voor je kan doen, vraag dan of hij er eentje weet die het wel kan.
Nou, dat lijkt me voorlopig wel meer dan genoeg.
dinsdag 2 december 2008 om 17:35
quote:loomii schreef op 01 december 2008 @ 13:54:
[...]
Hoe meer ik van je lees, hoe meer ik er van overtuigd raak dat niet je bovengemiddelde intelligentie of je andere interesses oid de oorzaak zijn van de problemen die je tegen zegt te komen op het relatievlak, maar je BPS. En dan kunnen we hier met zijn allen topics vol schrijven over van alles en nogwat, maar de enige remedie is behandeling van (voor?) je BPS. Daar ben je ook mee bezig, heb ik gelezen.
Dat is minder poëtisch en meeslepend dan einzelgänger zijn met een bizar brein, maar misschien wordt het tijd om afscheid te nemen van die constructies. Ze zijn contra-productief geworden.Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik heb zelf gewerkt met mensen met borderline (wat overigens steeds beter te behandelen is) en veel van jouw gedachten en gedrag lijken voort te komen uit je persoonlijkheidsstoornis. Dit niet kunnen zien, kan ook een onderdeel zijn van de stoornis. Digi, er zijn supergoede klinische behandelingen hiervoor (duren ongeveer een jaar), waar mensen je 24/7 meemaken en kunnen zien wat het werkelijke probleem is en hoe het bij jou "werkt". Een uurtje in de week is niet voldoende. Ik zou het je zo gunnen Digi, het zou je zo kunnen helpen. Heb je dit wel eens in overweging genomen?
[...]
Hoe meer ik van je lees, hoe meer ik er van overtuigd raak dat niet je bovengemiddelde intelligentie of je andere interesses oid de oorzaak zijn van de problemen die je tegen zegt te komen op het relatievlak, maar je BPS. En dan kunnen we hier met zijn allen topics vol schrijven over van alles en nogwat, maar de enige remedie is behandeling van (voor?) je BPS. Daar ben je ook mee bezig, heb ik gelezen.
Dat is minder poëtisch en meeslepend dan einzelgänger zijn met een bizar brein, maar misschien wordt het tijd om afscheid te nemen van die constructies. Ze zijn contra-productief geworden.Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik heb zelf gewerkt met mensen met borderline (wat overigens steeds beter te behandelen is) en veel van jouw gedachten en gedrag lijken voort te komen uit je persoonlijkheidsstoornis. Dit niet kunnen zien, kan ook een onderdeel zijn van de stoornis. Digi, er zijn supergoede klinische behandelingen hiervoor (duren ongeveer een jaar), waar mensen je 24/7 meemaken en kunnen zien wat het werkelijke probleem is en hoe het bij jou "werkt". Een uurtje in de week is niet voldoende. Ik zou het je zo gunnen Digi, het zou je zo kunnen helpen. Heb je dit wel eens in overweging genomen?
dinsdag 2 december 2008 om 17:40
quote:Digitalis schreef op 01 december 2008 @ 14:06:
Kan zijn Loving_Life, maar ik ben óók die clown. Het zijn allemaal facetten van mijn karakter. En ik kan toch niet op een feestje zeggen als iemand vraagt hoe het gaat: nou, kut, heb net nog geCENSUURD en ik slik allerhande medicatie tegen BPS en depressie.
Nee, dat kan je inderdaad niet zeggen. Heb je zelf niets aan en die ander ook niet. Maar er is ook een middenweg (zoals die door andere forummers al is genoemd). En een masker opzetten is niet altijd erg. Ik heb het op dit moment ook heel erg moeilijk en laatst was ik op een feestje en heb ik gewoon plezier gehad. Wat gedronken, leuk gekletst, gelachen. Even mijn problemen aan de kant gezet (natuurlijk waren ze er wel) en gewoon even plezier gemaakt.
Loommii, misschien heb je wel gelijk. Maar ik schuif mijn gektes het liefst niet af op mijn BPS, omdat dat zo...als een excúús klinkt. Zo van: ik ben vroger op de basisschool gepest en nu heb ik een kutleven en dat komt állemaal dáárdoor. Begrijp je wat ik wil zeggen?
Dat is geen excuus, het is een verklaring! Dan is het nog jouw verantwoordelijkheid om te zorgen dar je BPS hanteerbaar wordt.
Maar dat mijn BPS een probleem is, dat moge -uiteraard- duidelijk zijn.
Kan zijn Loving_Life, maar ik ben óók die clown. Het zijn allemaal facetten van mijn karakter. En ik kan toch niet op een feestje zeggen als iemand vraagt hoe het gaat: nou, kut, heb net nog geCENSUURD en ik slik allerhande medicatie tegen BPS en depressie.
Nee, dat kan je inderdaad niet zeggen. Heb je zelf niets aan en die ander ook niet. Maar er is ook een middenweg (zoals die door andere forummers al is genoemd). En een masker opzetten is niet altijd erg. Ik heb het op dit moment ook heel erg moeilijk en laatst was ik op een feestje en heb ik gewoon plezier gehad. Wat gedronken, leuk gekletst, gelachen. Even mijn problemen aan de kant gezet (natuurlijk waren ze er wel) en gewoon even plezier gemaakt.
Loommii, misschien heb je wel gelijk. Maar ik schuif mijn gektes het liefst niet af op mijn BPS, omdat dat zo...als een excúús klinkt. Zo van: ik ben vroger op de basisschool gepest en nu heb ik een kutleven en dat komt állemaal dáárdoor. Begrijp je wat ik wil zeggen?
Dat is geen excuus, het is een verklaring! Dan is het nog jouw verantwoordelijkheid om te zorgen dar je BPS hanteerbaar wordt.
Maar dat mijn BPS een probleem is, dat moge -uiteraard- duidelijk zijn.
