Relaties
alle pijlers
Wat een cliché toch eigenlijk
dinsdag 25 november 2008 om 17:20
"Op ieder postje past een dekseltje".
Right. Ik geloof er niet in, eerlijk gezegd. Nu zal ik vast niet de enige zijn met een nogal bizarre geest en excentriek gedrag, maar zijn daar ook al dekseltjes voor?
Ik ben niet de makkelijkste. Ik heb bovendien een bewogen leven (met name in het verleden) en ik kan me geen man ter wereld in denken die mij na een tijdje nog leuk genoeg vindt om bij mij te blijven. Oud worden en bij elkaar blijven? Sprookjes zijn het wat mij betreft.
Zo zou ik om te beginnen al nooit -mocht ik een relatie krijgen- elke nacht bij elkaar willen slapen. Ik heb mijn eigen ruimte extreem nodig. Niet echt het toppunt van romantiek. Ook heb ik niet de behoefte mijn diepste zielenroerselen te delen. Het zijn ook zielenroerselen met een nogal pervers, morbide en macaber tinje.
Overigens kies ik daar zélf niet voor, maar dit is mijn gehele zijn.
Ja, niet om mij te verschuilen achter het volgende hoor, maar: ik kamp met een persoonlijkheidsstoornis. Een vrij ernstige. Wie wil daar nu bij zijn? Ik kan dat aardig in toom houden, maar maar gedeeltelijk.
In het verleden heb ik mij bezondigd aan allerlei verslavingen, al kon ik dat aardig verbergen onder het om van "ik ben jong en moet alles toch eens uitproberen". Sommige uitingen van zelfdestructrief gedrag zijn behoorlijk zichtbaar en ik lieg daarover.
Ik héb de fout gemaakt eerlijk te zijn daarover. Dan beland je in feite in een hulpverlenersrelatie en daar heb ik als vanzelfsprekend geen trek in. Mijn strategie voor een potentiele volgende relatie is dan ook: mondje dicht.
Hoe belangrijk is het om het verleden kenbaar te maken aan je geliefde? En dan heb ik het niet over de gangbare depressies, maar zaken die veel verder gaan dan enkel dat.
Hoop op een leuke relatie heb ik eigenlijk niet meer. Hordes mensen hebben relaties, en dat maakt me afgunstig. Heel gemeen, maar: ik denk weleens, goh, al die mensen die lelijker zijn dan ik, minder intelligent en minder interessant, die hebben wél een relatie. Dat overtuigt me al helemaal in het geloof dat ik zo abnormaal ben dat er geeneens een putdeksel past op mijn potje.
Zal ik nu echt eindigen als kattenvrouwtje die enkel nog alleentjes sonates van Beethoven beluistert als hoogepunt van de dag?
Wie wil zich inlaten met een bizar iemand en een einzelganger?
't Is weer winter en dan overvalt me dat wel. Interesse van mannen genoeg, maar blijverdjes zijn er niet bij.
Achja, ik kan ook prima zaken alleen zelf uitvoeren en mis niet per se een maatje of een geliefde. Maar we zijn sociale beesten die verlangen naar relaties. Veranderen kan toch op zekere hoogte, maar ik zal nooit iemand worden die zich gelukkig voelt in een Vinexwijk met een labrador en gezinswagen voor de deur.
Freaks aller landen, verenigt U?
En dan ben ik zelf ook zo'n hypocrieteling die het liefst niet met iemand die net zoals ik een relatie zou willen.
Herkenbaar?
PS: dit is geen zielig egodocument. Ik vraag me echt gewoon af hoe men dat toch doet, relaties.
Right. Ik geloof er niet in, eerlijk gezegd. Nu zal ik vast niet de enige zijn met een nogal bizarre geest en excentriek gedrag, maar zijn daar ook al dekseltjes voor?
Ik ben niet de makkelijkste. Ik heb bovendien een bewogen leven (met name in het verleden) en ik kan me geen man ter wereld in denken die mij na een tijdje nog leuk genoeg vindt om bij mij te blijven. Oud worden en bij elkaar blijven? Sprookjes zijn het wat mij betreft.
Zo zou ik om te beginnen al nooit -mocht ik een relatie krijgen- elke nacht bij elkaar willen slapen. Ik heb mijn eigen ruimte extreem nodig. Niet echt het toppunt van romantiek. Ook heb ik niet de behoefte mijn diepste zielenroerselen te delen. Het zijn ook zielenroerselen met een nogal pervers, morbide en macaber tinje.
Overigens kies ik daar zélf niet voor, maar dit is mijn gehele zijn.
Ja, niet om mij te verschuilen achter het volgende hoor, maar: ik kamp met een persoonlijkheidsstoornis. Een vrij ernstige. Wie wil daar nu bij zijn? Ik kan dat aardig in toom houden, maar maar gedeeltelijk.
In het verleden heb ik mij bezondigd aan allerlei verslavingen, al kon ik dat aardig verbergen onder het om van "ik ben jong en moet alles toch eens uitproberen". Sommige uitingen van zelfdestructrief gedrag zijn behoorlijk zichtbaar en ik lieg daarover.
Ik héb de fout gemaakt eerlijk te zijn daarover. Dan beland je in feite in een hulpverlenersrelatie en daar heb ik als vanzelfsprekend geen trek in. Mijn strategie voor een potentiele volgende relatie is dan ook: mondje dicht.
Hoe belangrijk is het om het verleden kenbaar te maken aan je geliefde? En dan heb ik het niet over de gangbare depressies, maar zaken die veel verder gaan dan enkel dat.
Hoop op een leuke relatie heb ik eigenlijk niet meer. Hordes mensen hebben relaties, en dat maakt me afgunstig. Heel gemeen, maar: ik denk weleens, goh, al die mensen die lelijker zijn dan ik, minder intelligent en minder interessant, die hebben wél een relatie. Dat overtuigt me al helemaal in het geloof dat ik zo abnormaal ben dat er geeneens een putdeksel past op mijn potje.
Zal ik nu echt eindigen als kattenvrouwtje die enkel nog alleentjes sonates van Beethoven beluistert als hoogepunt van de dag?
Wie wil zich inlaten met een bizar iemand en een einzelganger?
't Is weer winter en dan overvalt me dat wel. Interesse van mannen genoeg, maar blijverdjes zijn er niet bij.
Achja, ik kan ook prima zaken alleen zelf uitvoeren en mis niet per se een maatje of een geliefde. Maar we zijn sociale beesten die verlangen naar relaties. Veranderen kan toch op zekere hoogte, maar ik zal nooit iemand worden die zich gelukkig voelt in een Vinexwijk met een labrador en gezinswagen voor de deur.
Freaks aller landen, verenigt U?
En dan ben ik zelf ook zo'n hypocrieteling die het liefst niet met iemand die net zoals ik een relatie zou willen.
Herkenbaar?
PS: dit is geen zielig egodocument. Ik vraag me echt gewoon af hoe men dat toch doet, relaties.
dinsdag 2 december 2008 om 17:56
Digitalis, jij hebt dat niet ook gestudeerd. Doe niet zo betweterig. Jij bent nog aan het studeren, laat staan dat je werkervaring hebt. Je weet zelfs voor een BPS gediagnostiseerde weinig van BPS en de behandelmethodes af vind ik.
Loving_Life geeft heel goede tips en is met je begaan, sla dat niet zo gemakkelijk in de wind zeg.
Loving_Life geeft heel goede tips en is met je begaan, sla dat niet zo gemakkelijk in de wind zeg.
dinsdag 2 december 2008 om 17:56
quote:Digitalis schreef op 02 december 2008 @ 17:47:
Oh, ik ook Loving_life, maar kennelijk lopen de visies erop uiteen.
Ben je ook afgestudeerd en heb je werkervaring?
En als er verschillende instellingen zijn, die evidence-based behandelingen aanbieden, dan geef je dat -als je echt zou willen- op zijn minst een kans.
Oh, ik ook Loving_life, maar kennelijk lopen de visies erop uiteen.
Ben je ook afgestudeerd en heb je werkervaring?
En als er verschillende instellingen zijn, die evidence-based behandelingen aanbieden, dan geef je dat -als je echt zou willen- op zijn minst een kans.
dinsdag 2 december 2008 om 18:03
quote:Digitalis schreef op 02 december 2008 @ 14:12:
Ok DNM, geef me een overzicht wat ik volgens jou moet doen. In concrete termen graag, want ik ben niet zo zweverig en nogal rationeel.
Ik ben ook niet zo zweverig, vandaar dat ik meer een voorstander ben van actie.
Je zou kunnen stoppen met alles wat je NIET verder helpt, ofwel eigenlijk meer de grond in trapt. Betaalde seks is niet goed voor je, het helpt het zelfbeeld waar we het eerder over hadden niet en je blik dat jij slechts lustopbect bent en verder weinig in huis hebt helpt het niet.
Beseffen dat jij (nog) niet in staat bent om te bepalen wat wel en niet goed voor je is (extremen) niet alleen betaalde seks, maar ook alcohol. Helemaal niets zou je meer moeten nemen, gezien je toch geen mate kunt houden. Zie de val van trap.
Je in gaan laten met positieve mensen die het beste met je voor hebben, ookal voelt dat niet lekker. De verkeerde mensen die wel zo lekker aanvoelen afzweren.
Structuur in je leven aanbrengen. Flinke dosis regelmaat.
Dat zijn voorbeelden van alvast dingen laten, zodat je ruimte hebt om positieve dingen te gaan zien.
Hou jezelf niet meer voor dat je een 1 of ander speciaal persoon bent, je hebt je bijzonderheden en je zal nooit helemaal hetzelfde zijn, toch zijn er tallozen zoals jij. Die gedachtengang kan rust geven.
Zorg naast de regelmaat voor positieve dag invulling zodat je niet al te veel tijd hebt om na te denken. Hou jezelf bezig, en niet met alles wat je niet hebt, maar werk aan zaken zodat je het wel kan krijgen.
Streef naar bereikbare doelen. Niet de bestseller willen schrijven, maar iets wat wel haalbaar is. Ik zag eerder dat je ook verhalen schrijft. Hartstikke goed en leuk. Dat sommigen ze misschien niet zo leuk vinden maakt niet uit. Je schrijft niet voor hun.
Ga een werkplek vinden waar je alvast wat kan met je toekomstige werk. Dat zal je laten zien dat je heus wel wat kunt.
Faalangst wordt niet beter met vermijden van situaties.
Kies iets leuks voor jezelf wat je beter maakt (niet slechter) en zorg dat je leven wat leuker wordt.
Paar voorbeeldjes om een begin te maken.
Rest nog niet gelezen, dus mss mosterd
Ok DNM, geef me een overzicht wat ik volgens jou moet doen. In concrete termen graag, want ik ben niet zo zweverig en nogal rationeel.
Ik ben ook niet zo zweverig, vandaar dat ik meer een voorstander ben van actie.
Je zou kunnen stoppen met alles wat je NIET verder helpt, ofwel eigenlijk meer de grond in trapt. Betaalde seks is niet goed voor je, het helpt het zelfbeeld waar we het eerder over hadden niet en je blik dat jij slechts lustopbect bent en verder weinig in huis hebt helpt het niet.
Beseffen dat jij (nog) niet in staat bent om te bepalen wat wel en niet goed voor je is (extremen) niet alleen betaalde seks, maar ook alcohol. Helemaal niets zou je meer moeten nemen, gezien je toch geen mate kunt houden. Zie de val van trap.
Je in gaan laten met positieve mensen die het beste met je voor hebben, ookal voelt dat niet lekker. De verkeerde mensen die wel zo lekker aanvoelen afzweren.
Structuur in je leven aanbrengen. Flinke dosis regelmaat.
Dat zijn voorbeelden van alvast dingen laten, zodat je ruimte hebt om positieve dingen te gaan zien.
Hou jezelf niet meer voor dat je een 1 of ander speciaal persoon bent, je hebt je bijzonderheden en je zal nooit helemaal hetzelfde zijn, toch zijn er tallozen zoals jij. Die gedachtengang kan rust geven.
Zorg naast de regelmaat voor positieve dag invulling zodat je niet al te veel tijd hebt om na te denken. Hou jezelf bezig, en niet met alles wat je niet hebt, maar werk aan zaken zodat je het wel kan krijgen.
Streef naar bereikbare doelen. Niet de bestseller willen schrijven, maar iets wat wel haalbaar is. Ik zag eerder dat je ook verhalen schrijft. Hartstikke goed en leuk. Dat sommigen ze misschien niet zo leuk vinden maakt niet uit. Je schrijft niet voor hun.
Ga een werkplek vinden waar je alvast wat kan met je toekomstige werk. Dat zal je laten zien dat je heus wel wat kunt.
Faalangst wordt niet beter met vermijden van situaties.
Kies iets leuks voor jezelf wat je beter maakt (niet slechter) en zorg dat je leven wat leuker wordt.
Paar voorbeeldjes om een begin te maken.
Rest nog niet gelezen, dus mss mosterd
dinsdag 2 december 2008 om 18:04
Vlinder, kap eens met die aanvallen. Ik heb het inderdaad niet afgemaakt, maar voor een examen psychiatrie wel genoeg moeten lezen over het onderwerp. Ik pretendeer echt niet een psycholoog te zijn, hoor.
Ik wil onder geen beding intern. Dan hoor ik jullie al zeggen: ja ze wil niet, ze wil niet van haar problemen af, blabla. Maar wie betaalt mijn huur dan? Wie zorgt er voor de post? Wie maakt schoon? Wat doe ik met mijn studie (dit jaar laatste kans voor mij om te mogen blijven studeren)? En ben al eens intern geweest en werd er godsgruwelijk agressief van. Het is niet voor iedereen weggelegd.
Maar ik zal mijn psychiater eens vragen naar een concreet behandelplan.
Ik ga geenszins stoppen met mijn escortactiviteiten.
Ik kan me wel aanmelden bij een studie-adviesgroep.
Vlinder, je toon staat me echt niet aan. Als je je bericht begint met "als je toch zo intelligent en analystisch bent" met een duidelijke negatieve lading (als in: tuurlijk meid, je bent gewoon zo dom als een varkensreet) dan heb ik al weinig zin om nog te lezen. Je kunt ook normaal posten en de botte bijl houdt iets anders in dan beledigen.
Ik wil onder geen beding intern. Dan hoor ik jullie al zeggen: ja ze wil niet, ze wil niet van haar problemen af, blabla. Maar wie betaalt mijn huur dan? Wie zorgt er voor de post? Wie maakt schoon? Wat doe ik met mijn studie (dit jaar laatste kans voor mij om te mogen blijven studeren)? En ben al eens intern geweest en werd er godsgruwelijk agressief van. Het is niet voor iedereen weggelegd.
Maar ik zal mijn psychiater eens vragen naar een concreet behandelplan.
Ik ga geenszins stoppen met mijn escortactiviteiten.
Ik kan me wel aanmelden bij een studie-adviesgroep.
Vlinder, je toon staat me echt niet aan. Als je je bericht begint met "als je toch zo intelligent en analystisch bent" met een duidelijke negatieve lading (als in: tuurlijk meid, je bent gewoon zo dom als een varkensreet) dan heb ik al weinig zin om nog te lezen. Je kunt ook normaal posten en de botte bijl houdt iets anders in dan beledigen.
dinsdag 2 december 2008 om 18:07
Ok dank DNM, maar ik stop niet met betaalde seks. Het -en ik ben daar heel eerlijk in- voelt juist goed. Je ontmoet een hoop mensen, je krijgt veel geld en afreageren op die niet zo leuke klant doe ik op mijn chauffeur. Ik ben me er juist sexier door gaan voelen, zekerder.
Maar goed, ik wil het er niet meer over hebben.
Maar goed, ik wil het er niet meer over hebben.
dinsdag 2 december 2008 om 18:13
quote:Digitalis schreef op 02 december 2008 @ 18:04:
Vlinder, kap eens met die aanvallen. Ik heb het inderdaad niet afgemaakt, maar voor een examen psychiatrie wel genoeg moeten lezen over het onderwerp. Ik pretendeer echt niet een psycholoog te zijn, hoor.
.
Digitalis, ik snap dat je het als aanval ziet wanneer ik op een misschien nogal cynische manier jouw kennis in twijfel trek. In mijn ogen sla je je zelf zo op de borst met al je kennis, terwijl het echt wel heel erg meevalt met die kennis, dat bewijs je keer op keer weer. Maar dit is het laatste dat ik er over zeg.
Ik weet het goed gemaakt:
Ik niet meer cynisch jouw kennis in twijfel trekken, jij niet meer betweterig doen. Deal?
Vlinder, kap eens met die aanvallen. Ik heb het inderdaad niet afgemaakt, maar voor een examen psychiatrie wel genoeg moeten lezen over het onderwerp. Ik pretendeer echt niet een psycholoog te zijn, hoor.
.
Digitalis, ik snap dat je het als aanval ziet wanneer ik op een misschien nogal cynische manier jouw kennis in twijfel trek. In mijn ogen sla je je zelf zo op de borst met al je kennis, terwijl het echt wel heel erg meevalt met die kennis, dat bewijs je keer op keer weer. Maar dit is het laatste dat ik er over zeg.
Ik weet het goed gemaakt:
Ik niet meer cynisch jouw kennis in twijfel trekken, jij niet meer betweterig doen. Deal?
dinsdag 2 december 2008 om 18:15
quote:Digitalis schreef op 02 december 2008 @ 18:07:
Ok dank DNM, maar ik stop niet met betaalde seks. Het -en ik ben daar heel eerlijk in- voelt juist goed. Je ontmoet een hoop mensen, je krijgt veel geld en afreageren op die niet zo leuke klant doe ik op mijn chauffeur. Ik ben me er juist sexier door gaan voelen, zekerder.
Maar goed, ik wil het er niet meer over hebben.Als je niet bereid bent om te stoppen met betaalde seks, dan zal dat gevolgen hebben voor vriendschappen en relaties. We kunnen dus nu concluderen dat je die gevolgen voor lief neemt?
Ok dank DNM, maar ik stop niet met betaalde seks. Het -en ik ben daar heel eerlijk in- voelt juist goed. Je ontmoet een hoop mensen, je krijgt veel geld en afreageren op die niet zo leuke klant doe ik op mijn chauffeur. Ik ben me er juist sexier door gaan voelen, zekerder.
Maar goed, ik wil het er niet meer over hebben.Als je niet bereid bent om te stoppen met betaalde seks, dan zal dat gevolgen hebben voor vriendschappen en relaties. We kunnen dus nu concluderen dat je die gevolgen voor lief neemt?
dinsdag 2 december 2008 om 18:16
Je wilde advies, en dan krijg je het.
Je bevestigd het beeld wat je van jezelf hebt en dat is niet handig. Ik zeg niet dat het fout is wat je doet, maar dat je dat zelf niet kan inschatten. Je leeft namelijk van een rush, van egoboost naar egoboost. Je hebt geen lange termijn voor ogen.
Stel dat je alles op een rijtje hebt in de toekomst, kan je het alsnog doen. Je voelt je zekerder omdat je een kut hebt. En ben jij er niet, dan is er de volgende kut. En je kut is over een tijdje geen stuiver meer waard voor diezelfde klant, want die wil weer een vers kutje. Wat ik bedoel te zeggen, je haalt je zekerheid uit de verkeerde dingen en dat hou je in stand. Je bent NIET stabiel, dus extremen opzoeken moet je nu dus LATEN en eventueel op een later moment oppakken als je dat dan nog steeds wil, als je niet meer zo afhankelijk bent van je uiterlijk.
Je bevestigd het beeld wat je van jezelf hebt en dat is niet handig. Ik zeg niet dat het fout is wat je doet, maar dat je dat zelf niet kan inschatten. Je leeft namelijk van een rush, van egoboost naar egoboost. Je hebt geen lange termijn voor ogen.
Stel dat je alles op een rijtje hebt in de toekomst, kan je het alsnog doen. Je voelt je zekerder omdat je een kut hebt. En ben jij er niet, dan is er de volgende kut. En je kut is over een tijdje geen stuiver meer waard voor diezelfde klant, want die wil weer een vers kutje. Wat ik bedoel te zeggen, je haalt je zekerheid uit de verkeerde dingen en dat hou je in stand. Je bent NIET stabiel, dus extremen opzoeken moet je nu dus LATEN en eventueel op een later moment oppakken als je dat dan nog steeds wil, als je niet meer zo afhankelijk bent van je uiterlijk.
dinsdag 2 december 2008 om 18:18
dinsdag 2 december 2008 om 18:21
Zucht Vlinder, degenen die het weten malen er niet om. Die spreken gewoon af met me en we hebben het er nooit over (tenzij soms uit nieuwsgierigheid van de ander). Mastermind, die hier ook post, ken ik in real life en ik weet zeker dat ze mij helemaal niet anders ziet nu ze weet dat ik een hoer ben. En ik loop er niet mee te koop uiteraard, want er zijn een hoop mensen zoals jij die daar niets mee van doen willen hebben.
En nu kap ik echt.
En nu kap ik echt.
dinsdag 2 december 2008 om 18:22
quote:shining schreef op 02 december 2008 @ 18:18:
Vlinder, je doet wel erg 'bemoederlijk' nu hoor.
'We kunnen nu aannemen da je dat voor lief neemt?'.
Lijkt op
Agent:'Zo mevrouwtje waar gaan wij naar toe?'Oeh, zo is het niet bedoeld natuurlijk. Sorry, sorry, sorry daarvoor. Tijd om afstand te nemen merk ik.
Vlinder, je doet wel erg 'bemoederlijk' nu hoor.
'We kunnen nu aannemen da je dat voor lief neemt?'.
Lijkt op
Agent:'Zo mevrouwtje waar gaan wij naar toe?'Oeh, zo is het niet bedoeld natuurlijk. Sorry, sorry, sorry daarvoor. Tijd om afstand te nemen merk ik.
dinsdag 2 december 2008 om 18:24
Je kunt inderdaad niet verwachten dat in relaties mannen dat allemaal accepteren. Door dit beroep schrijf je er al een hoop af en dat is realiteit die je onder ogen moet zien en afvragen of je dit wil.
Maar het gaat me niet om wat voor een beroep je uitoefend, voor modellenwerk zou mss hetzelfde gelden. Je bent nu eenmaal zo afhankelijk van anderen en van je uiterlijk en richt je daar zo op, dat je niet ziet wat voor een mens je bent met alles erop en eraan.
Er is niets mis met je, je mag zijn wie je bent, maar je maakt nog geen verstandige keuzes. Ik denk niet dat je in staat bent om die te maken op dit moment.
Verbetering van een heel leven vergt soms offers en die wil je nog niet maken. En dat is zonde, want elke dag is er weer 1 verloren. Je bent nog jong, dat scheelt, maar het is zo zonde van je tijd.
Je krijgt het over 10 jaar nog veel moeilijker als je jezelf nu geen halt toe roept. Alles waar jij waarde aan hecht is vergankelijk en er komen daarvan altijd betere. Terwijl als je op Digitalis zelf richt dan weet je dat er maar 1 van is waar jijzelf en anderen verrekte zuinig op moeten zijn.
Maar het gaat me niet om wat voor een beroep je uitoefend, voor modellenwerk zou mss hetzelfde gelden. Je bent nu eenmaal zo afhankelijk van anderen en van je uiterlijk en richt je daar zo op, dat je niet ziet wat voor een mens je bent met alles erop en eraan.
Er is niets mis met je, je mag zijn wie je bent, maar je maakt nog geen verstandige keuzes. Ik denk niet dat je in staat bent om die te maken op dit moment.
Verbetering van een heel leven vergt soms offers en die wil je nog niet maken. En dat is zonde, want elke dag is er weer 1 verloren. Je bent nog jong, dat scheelt, maar het is zo zonde van je tijd.
Je krijgt het over 10 jaar nog veel moeilijker als je jezelf nu geen halt toe roept. Alles waar jij waarde aan hecht is vergankelijk en er komen daarvan altijd betere. Terwijl als je op Digitalis zelf richt dan weet je dat er maar 1 van is waar jijzelf en anderen verrekte zuinig op moeten zijn.
dinsdag 2 december 2008 om 18:26
quote:domnaiefmutsje schreef op 02 december 2008 @ 18:24:
Je krijgt het over 10 jaar nog veel moeilijker als je jezelf nu geen halt toe roept. Alles waar jij waarde aan hecht is vergankelijk en er komen daarvan altijd betere. Terwijl als je op Digitalis zelf richt dan weet je dat er maar 1 van is waar jijzelf en anderen verrekte zuinig op moeten zijn.
Sorry, maar ik krijg een beetje jeuk van dit soort uitspraken. Digi is wel volwassen hè, geen meisje van 8.
Ik lees later verder, ben nu even weg.
Je krijgt het over 10 jaar nog veel moeilijker als je jezelf nu geen halt toe roept. Alles waar jij waarde aan hecht is vergankelijk en er komen daarvan altijd betere. Terwijl als je op Digitalis zelf richt dan weet je dat er maar 1 van is waar jijzelf en anderen verrekte zuinig op moeten zijn.
Sorry, maar ik krijg een beetje jeuk van dit soort uitspraken. Digi is wel volwassen hè, geen meisje van 8.
Ik lees later verder, ben nu even weg.
dinsdag 2 december 2008 om 19:12
Domnaiefmutsje en anderen, door te blijven focussen op het escort-gebeuren zet je Digitalis verder van je af. Het lijkt me ook niet verstandig om hier verder op in te gaan, en als ze zelf aangeeft dat het haar een goed gevoel geeft, wat is dan het probleem. Met deze opmerking wil en hoop ik absoluut geen discussie aan gang te helpen, zou het alleen fijn vinden als het naar de achtergrond verplaatst zou kunnen worden.
Digi, als je echt voor je studie wilt gaan, dan kan ik je serieus tips geven over hoe je het mogelijk zou kunnen aanpakken.
Digi, als je echt voor je studie wilt gaan, dan kan ik je serieus tips geven over hoe je het mogelijk zou kunnen aanpakken.
anoniem_74559 wijzigde dit bericht op 02-12-2008 19:15
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
% gewijzigd
dinsdag 2 december 2008 om 19:49
DNM, ik snap het dat je zo praat als je de hele dag tussen de kinderen zit dat je zo gaat praten 
Vlinder, ik snap jou ook wel, maar deze postings komen op mij in ieder geval over alsof er over Digitalis gepraat wordt i.p.v. tegen Digtalis.
Digi, als jij je goed voelt bij jouw werk moet je het blijven doen. Ook al wordt hier 1000 keer wat anders gezegd.
Ik snap dat het heel lastig is ( en dan druk ik me nog heel zwak uit), dat wanneer je verdrietig bent en het niet goed met je gaat, dat je vriend het dan laat afweten.
Hallohooo, iederéén wordt daar onzeker van, is niks geks aan.Dat ligt alleen niet aan jou, maar aan hem. Als jij een man treft die ook met jouw shitkant kan omgaan, zul je zien dat jij ook een hele mooie relatie kan krijgen.
Ik zou alleen wel één ding willen zeggen, misschien is het verstandig om wat minder kritisch te zijn. Ben ik ook, ik ben ook heel kritisch. Maar ik merk dat dat niet ten goede komt als ik relaties wil opbouwen ( zowel vriendschappen als een liefdesrelatie).
Je hoeft niet voor 100 % op één lijn te zitten met iemand, kan ook voor 75 procent. Als die 75 % maar goed is. ( Ik heb het zowel tegen jou als tegen mezelf).
Vlinder, ik snap jou ook wel, maar deze postings komen op mij in ieder geval over alsof er over Digitalis gepraat wordt i.p.v. tegen Digtalis.
Digi, als jij je goed voelt bij jouw werk moet je het blijven doen. Ook al wordt hier 1000 keer wat anders gezegd.
Ik snap dat het heel lastig is ( en dan druk ik me nog heel zwak uit), dat wanneer je verdrietig bent en het niet goed met je gaat, dat je vriend het dan laat afweten.
Hallohooo, iederéén wordt daar onzeker van, is niks geks aan.Dat ligt alleen niet aan jou, maar aan hem. Als jij een man treft die ook met jouw shitkant kan omgaan, zul je zien dat jij ook een hele mooie relatie kan krijgen.
Ik zou alleen wel één ding willen zeggen, misschien is het verstandig om wat minder kritisch te zijn. Ben ik ook, ik ben ook heel kritisch. Maar ik merk dat dat niet ten goede komt als ik relaties wil opbouwen ( zowel vriendschappen als een liefdesrelatie).
Je hoeft niet voor 100 % op één lijn te zitten met iemand, kan ook voor 75 procent. Als die 75 % maar goed is. ( Ik heb het zowel tegen jou als tegen mezelf).
dinsdag 2 december 2008 om 19:59
Lieve schat,over 10 jaar zitten wij als ouwe lellebellen mss nog steeds hier op dit forum en dan beloof ik je dat je een gouden vent hebt en 2.3 kinderen!!
Echt meid,het komt wel goed als je het lleven eens gaat nemen zoals het is en niet zo moeilijk denkt(denk ik )
God,je doet me zo aan mijn borderlinezussie denken,ik ga je even hoor!!
En verder vind ik dat hier onwijs goeie dingen gezegt worden die ik nooit kan verzinnen
lieve digi,doe rustig aan en hou eens van jezelf meid,je bent het waard!!!
Echt meid,het komt wel goed als je het lleven eens gaat nemen zoals het is en niet zo moeilijk denkt(denk ik )
God,je doet me zo aan mijn borderlinezussie denken,ik ga je even hoor!!
En verder vind ik dat hier onwijs goeie dingen gezegt worden die ik nooit kan verzinnen
lieve digi,doe rustig aan en hou eens van jezelf meid,je bent het waard!!!
dinsdag 2 december 2008 om 20:29
quote:shining schreef op 02 december 2008 @ 19:49:
Vlinder, ik snap jou ook wel, maar deze postings komen op mij in ieder geval over alsof er over Digitalis gepraat wordt i.p.v. tegen Digtalis.
Ik begin bijna iedere post met 'Digitalis,......' En ik heb al sorry gezegd voor mijn laatste post. Ik vind deze "berisping" een beetje overdreven, maar ja, dat is mijn mening maar.
Digi, als jij je goed voelt bij jouw werk moet je het blijven doen. Ook al wordt hier 1000 keer wat anders gezegd.
Er wordt hier voornamelijk gezegd dat het beroep niet bijdraagt aan het behalen van de doelen: vriendschappen en/of relatie (zie openingspost) maar er juist voor zorgt dat die doelen moeilijker te behalen zijn.
Ik snap dat het heel lastig is ( en dan druk ik me nog heel zwak uit), dat wanneer je verdrietig bent en het niet goed met je gaat, dat je vriend het dan laat afweten.
Hallohooo, iederéén wordt daar onzeker van, is niks geks aan.Dat ligt alleen niet aan jou, maar aan hem. Als jij een man treft die ook met jouw shitkant kan omgaan, zul je zien dat jij ook een hele mooie relatie kan krijgen.
Tuurlijk wordt iedereen daar onzeker van, en iedereen zal daar verdriet van hebben. En als zoiets een keertje gebeurt dan kun je er inderdaad vanuit gaan dat het aan de ander ligt. Als het vaker in je leven voorkomt, dan zou je je eens kunnen afvragen wat jouw rol in het geheel is. Doorgaans kwetsen mensen je niet omdat ze nou eenmaal ontzettend veel genoegen in het kwetsen zelf ondervinden.
Daarmee zeg ik niet dat je dan ook schuld hebt, nee, maar er zouden misschien wel dingen kunnen zijn geweest die je handiger aan had kunnen pakken.
Ik zou alleen wel één ding willen zeggen, misschien is het verstandig om wat minder kritisch te zijn. Ben ik ook, ik ben ook heel kritisch. Maar ik merk dat dat niet ten goede komt als ik relaties wil opbouwen ( zowel vriendschappen als een liefdesrelatie).
Je hoeft niet voor 100 % op één lijn te zitten met iemand, kan ook voor 75 procent. Als die 75 % maar goed is. ( Ik heb het zowel tegen jou als tegen mezelf).Voor een leuke relatie hoef je eigenlijk alleen maar qua toekomstvisie (wel kinderen/geen kinderen bijvoorbeeld) en qua relatievoorkeur (open, monogaam) bij elkaar te passen. Verschillen in boekenvoorkeur, vakantievoorkeur en liedjesvoorkeur zijn echt de easy ones, niet de dealbreakers.
Vlinder, ik snap jou ook wel, maar deze postings komen op mij in ieder geval over alsof er over Digitalis gepraat wordt i.p.v. tegen Digtalis.
Ik begin bijna iedere post met 'Digitalis,......' En ik heb al sorry gezegd voor mijn laatste post. Ik vind deze "berisping" een beetje overdreven, maar ja, dat is mijn mening maar.
Digi, als jij je goed voelt bij jouw werk moet je het blijven doen. Ook al wordt hier 1000 keer wat anders gezegd.
Er wordt hier voornamelijk gezegd dat het beroep niet bijdraagt aan het behalen van de doelen: vriendschappen en/of relatie (zie openingspost) maar er juist voor zorgt dat die doelen moeilijker te behalen zijn.
Ik snap dat het heel lastig is ( en dan druk ik me nog heel zwak uit), dat wanneer je verdrietig bent en het niet goed met je gaat, dat je vriend het dan laat afweten.
Hallohooo, iederéén wordt daar onzeker van, is niks geks aan.Dat ligt alleen niet aan jou, maar aan hem. Als jij een man treft die ook met jouw shitkant kan omgaan, zul je zien dat jij ook een hele mooie relatie kan krijgen.
Tuurlijk wordt iedereen daar onzeker van, en iedereen zal daar verdriet van hebben. En als zoiets een keertje gebeurt dan kun je er inderdaad vanuit gaan dat het aan de ander ligt. Als het vaker in je leven voorkomt, dan zou je je eens kunnen afvragen wat jouw rol in het geheel is. Doorgaans kwetsen mensen je niet omdat ze nou eenmaal ontzettend veel genoegen in het kwetsen zelf ondervinden.
Daarmee zeg ik niet dat je dan ook schuld hebt, nee, maar er zouden misschien wel dingen kunnen zijn geweest die je handiger aan had kunnen pakken.
Ik zou alleen wel één ding willen zeggen, misschien is het verstandig om wat minder kritisch te zijn. Ben ik ook, ik ben ook heel kritisch. Maar ik merk dat dat niet ten goede komt als ik relaties wil opbouwen ( zowel vriendschappen als een liefdesrelatie).
Je hoeft niet voor 100 % op één lijn te zitten met iemand, kan ook voor 75 procent. Als die 75 % maar goed is. ( Ik heb het zowel tegen jou als tegen mezelf).Voor een leuke relatie hoef je eigenlijk alleen maar qua toekomstvisie (wel kinderen/geen kinderen bijvoorbeeld) en qua relatievoorkeur (open, monogaam) bij elkaar te passen. Verschillen in boekenvoorkeur, vakantievoorkeur en liedjesvoorkeur zijn echt de easy ones, niet de dealbreakers.
dinsdag 2 december 2008 om 20:54
Vlinder, bij het aangaan van een relatie kan ik me voorstellen dat haar werk in de weg kan staan.
Maar bij het aangaan van vriendschappn snap ik dat niet.
Ik zou een vriendin nooit laten vallen als ik er later achter zou komen dat ze prostituee is( geweest). Wat is het probleem daarvan in een vriendschap?
Maar bij het aangaan van vriendschappn snap ik dat niet.
Ik zou een vriendin nooit laten vallen als ik er later achter zou komen dat ze prostituee is( geweest). Wat is het probleem daarvan in een vriendschap?
dinsdag 2 december 2008 om 20:58
Okè loving life,
Borderline hoeft niet levenslang te zijn in theorie.
Maar er kunnen allerlei factoren in je leven en emoties blijven waardoor je in de praktijk niet van deze stoornis af kan komen.
Bovendien is Borderline niet over 1 kam te scheren,het zal voor de een beter te hanteren worden dan voor de ander.
Er kan wel degelijk een enorme verbetering gehaald worden waardoor het niet meer op de voorgrond staat.
Maar......Jij stelt altijd hele goede vragen.
Dat hebben meerdere hier gedaan.
Digi,
Zolang jij blijft vastklampen aan al je theorietjes en je gedachtekronkels kom je geen reet verder.
Je wilt niet opgeven aan wat je nu denkt te hebben maar tegelijk verstikt het je.
Zie je dat niet?
Dat snap ik nou echt niet.
Ik zou het begrijpen als iets niet zou lukken of dat je zegt dat je angsten in de weg staan.
Maar inzichten lijk je niet te hebben.
Dit bedoel ik niet hard,maar om een voorbeeld te geven,
Ik zit ook vast in mijn eetstoornis,niet omdat ik niet weet hoe het werkt en waar het moet veranderen.
Hell no!! ik weet exact de valkuilen,de triggers de instandhouders etc.
Het lukt(nog) niet omdat mijn angsten nog altijd groter zijn,ik niet weet hoe ik mijn emoties moet reguleren.
Bovendien kamp ik met complexe en verweven stoornissen,er is niet duidelijk waar de juiste plek is voor mij.
Maar dat blijf ik proberen.
Ik begrijp niet dat je het niet ziet?
Je noemt je bps geestelijke kanker,maar je weigert de chemo ervoor te ondergaan?
Ik neem even je eigen woorden maar als je dat vergelijk trekt komt het daar wel op neer.
Ik heb je maanden eerder al een duidelijk advies gegeven en dat was hetzelfde als wat loving-life je nu geeft.
Je hoeft het niet aan te nemen,we kunnen blijven herhalen.
Jij bent diegene die het besluit moet nemen.
Want anders dan dat is er niet.
Ik heb zelf o.a al meerdere intensieve behandelingen voor mijn eetstoornis gehad,helaas nog niet geslaagd.
Maar ik blijf proberen,ik geef niet op!
Wat denk jij te gaan doen?
Want onder intensieve behandeling kom je gewoonweg niet uit.
Er is een hoop te leren en te hanteren bij bps zodat je leven meer rust krijgt en je wat helder in je hoofd wordt.
Je leert aan te voelen waar het de mist in gaat,hoe je dat kan voorkomen en hoe je beter en anders met je stemmingen om kan gaan.
Je leert wat goed voor je is en wat je beter niet kan doen.
Dagindelingen,ontspanning,gezonde inspanning de valkuilen vermijden etc.
Er komt heel wat bij kijken,maar je weet zelf toch ook dat het een ernstige stoornis is toch?
Dat vergt ook een hoop om daar mee om te gaan en zelfs de symptomen te laten vervagen.
Je snapt toch wel dat je 1 keer in de week een psychiaterbezoek niet voldoende is.
Bovendien vind ik een psychiater nu ook niet de meest geschikte persoon,hoe hoog opgeleid en uniek in zijn vak ook.
Je hebt verschillende disciplines nodig.
Ervaren mensen die dagelijks dag in en uit met mensen met ps werken.
Die niet vanachter hun bureau werken.
Kom op Dieg,bied het nu eens een keer echt het hoofd.
Maar dan constructief en voor de lange termijn.
Je kan wel blijven overbluffen.
Anderen en jezelf maar je bereikt daar niets mee.
Je weet echt veel te weinig van jezelf en dat durf ik echt hardop te zeggen.
Voor mij ben je namelijk heel doorzichtig.
Ga nu eens inzichten verzamelen en geen kennis.
Daar heb je geen bal aan als je het leven zo in de weg zit.
Kom nou meid,je wil toch een beter leven.
Je bent snugger genoeg om op internet allerlei klinieken en behandelprogramma's op te speuren en een keuze te maken.
Ga dat doen en ga bellen!
Maak intake afspraken en al mislukt de behandeling 5 keer,de 6e keer ben je wellicht wel op de juiste plaats (of misschien schiet je de eerste keer wel gelijk raak).
Meer kan ik er niet van maken voor je.
Ik gun je het zo.
Liefs!
Borderline hoeft niet levenslang te zijn in theorie.
Maar er kunnen allerlei factoren in je leven en emoties blijven waardoor je in de praktijk niet van deze stoornis af kan komen.
Bovendien is Borderline niet over 1 kam te scheren,het zal voor de een beter te hanteren worden dan voor de ander.
Er kan wel degelijk een enorme verbetering gehaald worden waardoor het niet meer op de voorgrond staat.
Maar......Jij stelt altijd hele goede vragen.
Dat hebben meerdere hier gedaan.
Digi,
Zolang jij blijft vastklampen aan al je theorietjes en je gedachtekronkels kom je geen reet verder.
Je wilt niet opgeven aan wat je nu denkt te hebben maar tegelijk verstikt het je.
Zie je dat niet?
Dat snap ik nou echt niet.
Ik zou het begrijpen als iets niet zou lukken of dat je zegt dat je angsten in de weg staan.
Maar inzichten lijk je niet te hebben.
Dit bedoel ik niet hard,maar om een voorbeeld te geven,
Ik zit ook vast in mijn eetstoornis,niet omdat ik niet weet hoe het werkt en waar het moet veranderen.
Hell no!! ik weet exact de valkuilen,de triggers de instandhouders etc.
Het lukt(nog) niet omdat mijn angsten nog altijd groter zijn,ik niet weet hoe ik mijn emoties moet reguleren.
Bovendien kamp ik met complexe en verweven stoornissen,er is niet duidelijk waar de juiste plek is voor mij.
Maar dat blijf ik proberen.
Ik begrijp niet dat je het niet ziet?
Je noemt je bps geestelijke kanker,maar je weigert de chemo ervoor te ondergaan?
Ik neem even je eigen woorden maar als je dat vergelijk trekt komt het daar wel op neer.
Ik heb je maanden eerder al een duidelijk advies gegeven en dat was hetzelfde als wat loving-life je nu geeft.
Je hoeft het niet aan te nemen,we kunnen blijven herhalen.
Jij bent diegene die het besluit moet nemen.
Want anders dan dat is er niet.
Ik heb zelf o.a al meerdere intensieve behandelingen voor mijn eetstoornis gehad,helaas nog niet geslaagd.
Maar ik blijf proberen,ik geef niet op!
Wat denk jij te gaan doen?
Want onder intensieve behandeling kom je gewoonweg niet uit.
Er is een hoop te leren en te hanteren bij bps zodat je leven meer rust krijgt en je wat helder in je hoofd wordt.
Je leert aan te voelen waar het de mist in gaat,hoe je dat kan voorkomen en hoe je beter en anders met je stemmingen om kan gaan.
Je leert wat goed voor je is en wat je beter niet kan doen.
Dagindelingen,ontspanning,gezonde inspanning de valkuilen vermijden etc.
Er komt heel wat bij kijken,maar je weet zelf toch ook dat het een ernstige stoornis is toch?
Dat vergt ook een hoop om daar mee om te gaan en zelfs de symptomen te laten vervagen.
Je snapt toch wel dat je 1 keer in de week een psychiaterbezoek niet voldoende is.
Bovendien vind ik een psychiater nu ook niet de meest geschikte persoon,hoe hoog opgeleid en uniek in zijn vak ook.
Je hebt verschillende disciplines nodig.
Ervaren mensen die dagelijks dag in en uit met mensen met ps werken.
Die niet vanachter hun bureau werken.
Kom op Dieg,bied het nu eens een keer echt het hoofd.
Maar dan constructief en voor de lange termijn.
Je kan wel blijven overbluffen.
Anderen en jezelf maar je bereikt daar niets mee.
Je weet echt veel te weinig van jezelf en dat durf ik echt hardop te zeggen.
Voor mij ben je namelijk heel doorzichtig.
Ga nu eens inzichten verzamelen en geen kennis.
Daar heb je geen bal aan als je het leven zo in de weg zit.
Kom nou meid,je wil toch een beter leven.
Je bent snugger genoeg om op internet allerlei klinieken en behandelprogramma's op te speuren en een keuze te maken.
Ga dat doen en ga bellen!
Maak intake afspraken en al mislukt de behandeling 5 keer,de 6e keer ben je wellicht wel op de juiste plaats (of misschien schiet je de eerste keer wel gelijk raak).
Meer kan ik er niet van maken voor je.
Ik gun je het zo.
Liefs!
dinsdag 2 december 2008 om 22:31
ik volg deze discussie enigzins mee. ook ik heb bps en ik wilde er ergens ook niet aan.
het erkennen zonder dat ik meteen het van de daken ging roepen heeft me verder gebracht. en daarnaast toch ook groepstherapie. door terug te krijgen wat mijn gedrag te weeg bracht met anderen gaf inzicht en vooral dat ik minder bezig was met hoe zwaar het voor mij was..ik vind het nog steeds zwaar, maar door mijn gedrag aan te passen/veranderen heb ik ook meer vrijheid en ademruimte. ook heb ik vers-training gevolgd om mijn eigen stemmingswisselingen beter in de hand te krijgen/inzicht te krijgen en beter voor mezelf te zorgen. ook met hulp juist van weer vrienden die erbij betrokken werden..
al met al, het ligt echt in jezelf.
het erkennen zonder dat ik meteen het van de daken ging roepen heeft me verder gebracht. en daarnaast toch ook groepstherapie. door terug te krijgen wat mijn gedrag te weeg bracht met anderen gaf inzicht en vooral dat ik minder bezig was met hoe zwaar het voor mij was..ik vind het nog steeds zwaar, maar door mijn gedrag aan te passen/veranderen heb ik ook meer vrijheid en ademruimte. ook heb ik vers-training gevolgd om mijn eigen stemmingswisselingen beter in de hand te krijgen/inzicht te krijgen en beter voor mezelf te zorgen. ook met hulp juist van weer vrienden die erbij betrokken werden..
al met al, het ligt echt in jezelf.
dinsdag 2 december 2008 om 23:56
Hier nog zo´n mislukte hoogbegaafde, al heb ik geloof ik geen borderlinestoornis. Ook mij wachtte een gouden toekomst als advocate of arts of weet ik veel. Maar mijn hoogst afgemaakte opleiding is de basisschool. Ben daar overigens gepest. VWO niet afgemaakt, HBO een jaartje kunstacademie en een jaartje vertaler. Ik heb niet eens een rijbewijs. Ook ik heb een mager sociaal leven maar heb dit leren accepteren, eigenlijk wíl ik niet eens de hele tijd met andere mensen optrekken. Zo´n forum als dit vind ik wel prettig, wel de lusten (sociaal contact), niet de lasten (afspraken moeten maken, te veel gewauwel aanhoren - veel topics lees ik gewoon niet). Soms ben ik jaloers op winkelende vriendinnen ofzo maar als ik dan eens bij wijze van uitzondering met een vriendin kleren ga kopen, vind ik er weinig aan: smaakverschil, op elkaar moeten wachten. Ik ben gewoon een einzelgänger.
Ik heb ongeveer de helft van deze draad gelezen en bij mij komt het gevoel opborrelen: natúúrlijk maakt ze zich zorgen of iemand wel ooit van haar kan houden want ze houdt niet eens van zichzelf. Een cliché, ik weet het, maar of dus: een waarheid als een koe. Het scheelt echt: ik houd namelijk wel van mezelf en ga ervan uit dat een man natúúrlijk ook van mij kan houden, wat dat betreft maak ik me niet te veel zorgen.
Qua levensstijl lijk ik in zekere mate op jou maar dan in afgezwakte versie. Ben rond mijn twintigste depressievig geweest maar niet echt sucidaal of krasserig. Ik zie er leuk uit maar ben vast niet zo knap als jij, heb drugs gebruikt maar in mindere mate, heb één keer voor geld geneukt en heb ooit serieus overwogen om in de prostitutie te gaan maar haalde uiteindelijk bakzeil, ben daar niet trots op, het was eigenlijk gewoon een kwestie van "wat zullen de buurtgenoten er wel niet van denken". Op het eiland waar ik woon komt iedereen elkaar op een gegeven moment tegen. Ik heb minder gereisd dan jij en ben maar één keer van land verhuisd (woon sinds de jaren 90 in Spanje, de zon doet me goed). En zo nog wat dingen.
Ik meen je te begrijpen en als ik een man zou zijn, zou ik best een relatie met je aandurven. Ik zou voor het hele totaalpakket gaan: de mix van de problematische EN de leuke Digitalis moeten toch minstens een ruime voldoende opleveren. Ik zou zelfverzekerd genoeg zijn om ervan uit te gaan dat mijn aanwezigheid in jouw leven je neiging tot automutilatie flink zou verminderen. Als je jezelf zou willen blijven prostitueren zou dat bespreekbaar zijn: je kunt nog altijd beter je lichaam aan de duivel verkopen dan je ziel.
Verder ben ik het eens met degenen die de boel relativeren vanwege je jonge leeftijd. Ook ik zou me op mijn zovelentwintigste rot geërgerd hebben aan ouderen die het beter menen te weten. Maar "ze" hadden toch gelijk, zelf ben ik vanwege mijn levenservaring (ben 45) wel degelijk rustiger en tevredener geworden. Tegelijkertijd heb je in het BDSM-draadje kunnen lezen dat je op die leeftijd nog lang niet lelijk en seksueel uitgedoofd hoeft te zijn. Hoewel mijn liefdesleven momenteel niet helemaal bevredigend is (gebrek aan vastigheid), geniet ik toch van mijn belevenissen, ik ben even liederlijk bezig als op mijn zeventiende of achttiende, erger nog eigenlijk want toen hield ik er geen meerdere kerels tegelijk op na. Kandidaten genoeg, ze zijn alleen wat ouder en grijzer, maar tevens betere minnaars want ervarener.
En zo kan ik nog wel bladzijden doorlullen maar ik houd het hierbij, misschien heb je er wat aan.
Ik heb ongeveer de helft van deze draad gelezen en bij mij komt het gevoel opborrelen: natúúrlijk maakt ze zich zorgen of iemand wel ooit van haar kan houden want ze houdt niet eens van zichzelf. Een cliché, ik weet het, maar of dus: een waarheid als een koe. Het scheelt echt: ik houd namelijk wel van mezelf en ga ervan uit dat een man natúúrlijk ook van mij kan houden, wat dat betreft maak ik me niet te veel zorgen.
Qua levensstijl lijk ik in zekere mate op jou maar dan in afgezwakte versie. Ben rond mijn twintigste depressievig geweest maar niet echt sucidaal of krasserig. Ik zie er leuk uit maar ben vast niet zo knap als jij, heb drugs gebruikt maar in mindere mate, heb één keer voor geld geneukt en heb ooit serieus overwogen om in de prostitutie te gaan maar haalde uiteindelijk bakzeil, ben daar niet trots op, het was eigenlijk gewoon een kwestie van "wat zullen de buurtgenoten er wel niet van denken". Op het eiland waar ik woon komt iedereen elkaar op een gegeven moment tegen. Ik heb minder gereisd dan jij en ben maar één keer van land verhuisd (woon sinds de jaren 90 in Spanje, de zon doet me goed). En zo nog wat dingen.
Ik meen je te begrijpen en als ik een man zou zijn, zou ik best een relatie met je aandurven. Ik zou voor het hele totaalpakket gaan: de mix van de problematische EN de leuke Digitalis moeten toch minstens een ruime voldoende opleveren. Ik zou zelfverzekerd genoeg zijn om ervan uit te gaan dat mijn aanwezigheid in jouw leven je neiging tot automutilatie flink zou verminderen. Als je jezelf zou willen blijven prostitueren zou dat bespreekbaar zijn: je kunt nog altijd beter je lichaam aan de duivel verkopen dan je ziel.
Verder ben ik het eens met degenen die de boel relativeren vanwege je jonge leeftijd. Ook ik zou me op mijn zovelentwintigste rot geërgerd hebben aan ouderen die het beter menen te weten. Maar "ze" hadden toch gelijk, zelf ben ik vanwege mijn levenservaring (ben 45) wel degelijk rustiger en tevredener geworden. Tegelijkertijd heb je in het BDSM-draadje kunnen lezen dat je op die leeftijd nog lang niet lelijk en seksueel uitgedoofd hoeft te zijn. Hoewel mijn liefdesleven momenteel niet helemaal bevredigend is (gebrek aan vastigheid), geniet ik toch van mijn belevenissen, ik ben even liederlijk bezig als op mijn zeventiende of achttiende, erger nog eigenlijk want toen hield ik er geen meerdere kerels tegelijk op na. Kandidaten genoeg, ze zijn alleen wat ouder en grijzer, maar tevens betere minnaars want ervarener.
En zo kan ik nog wel bladzijden doorlullen maar ik houd het hierbij, misschien heb je er wat aan.
A dirty mind is a joy forever. (Oscar WIlde)
