Kinderen
alle pijlers
Man weigert te 'liegen' over het bestaan van sinterklaas.
vrijdag 5 december 2008 om 13:06
Ik heb een zoontje van 9 maanden. Dit jaar gaat sinterklaas nog 'stilletjes aan ons huisje voorbij', maar met het oog op de toekomst vroeg ik van de week aan mijn man hoe we dat later zullen gaan vieren. Tot mijn verbazing antwoorde hij resoluut dat "wij daar niet aan meedoen". Sinterklaas is volgens hem grote onzin waarmee je kinderen van jongs af aan leert dat liegen ok is. Bovendiens schaadt je er volgens hem het vertrouwen van kinderen in ouders mee, aangezien ze zich bedonderd voelen op het moment dat ze ontdekken hoe het zit.
"Nee, wij vertellen gewoon vanaf het begin hoe de vork in de steel zit en maken ons kind niks wijs" .Eerst dacht ik nog dat het een beetje opstandig gedrag van hem was, maar hij is hier echt heel stellig in.
Nu vind ik dit een ontzettend nare gedachte en wil mijn kind niet de pret en spanning ontnemen die ik als kind altijd fantastisch heb gevonden. Uit navraag bij schoonmoeder blijkt dat man zo ongeveer getraumatiseerd (bij wijze van spreken) is door het ontdekken van het niet-bestaan van sinterklaas. Hij was totaal overstuur en heeft weken geweigerd het aan te nemen. Ik vermoed dat dit te maken heeft met zijn huidige antipatie.
Hoe dan ook, wij staan hierin dus lijnrecht tegenover elkaar. Hoewel het nu nog niet echt aan de orde is, maak ik me wel zorgen over hoe we dat in de toekomst gaan invullen.
Graag hoor ik jullie ideeën over dit 'probleem'.
"Nee, wij vertellen gewoon vanaf het begin hoe de vork in de steel zit en maken ons kind niks wijs" .Eerst dacht ik nog dat het een beetje opstandig gedrag van hem was, maar hij is hier echt heel stellig in.
Nu vind ik dit een ontzettend nare gedachte en wil mijn kind niet de pret en spanning ontnemen die ik als kind altijd fantastisch heb gevonden. Uit navraag bij schoonmoeder blijkt dat man zo ongeveer getraumatiseerd (bij wijze van spreken) is door het ontdekken van het niet-bestaan van sinterklaas. Hij was totaal overstuur en heeft weken geweigerd het aan te nemen. Ik vermoed dat dit te maken heeft met zijn huidige antipatie.
Hoe dan ook, wij staan hierin dus lijnrecht tegenover elkaar. Hoewel het nu nog niet echt aan de orde is, maak ik me wel zorgen over hoe we dat in de toekomst gaan invullen.
Graag hoor ik jullie ideeën over dit 'probleem'.
The time is now
vrijdag 5 december 2008 om 22:47
quote:shining schreef op 05 december 2008 @ 22:42:
[...]
Nogmaals, jij zegt dat je vindt dat kinderen altijd recht hebben op de waarheid.
.Volgens mij citeer je me verkeerd. Ik heb wel gezegd dat kinderen de waarheid(maar wel gedoseerd en op het juiste niveau gebracht!!) volgens mij prima aankunnen.
[...]
Nogmaals, jij zegt dat je vindt dat kinderen altijd recht hebben op de waarheid.
.Volgens mij citeer je me verkeerd. Ik heb wel gezegd dat kinderen de waarheid(maar wel gedoseerd en op het juiste niveau gebracht!!) volgens mij prima aankunnen.
vrijdag 5 december 2008 om 23:21
Growing,
Ja dat klopt, zo heet hij.
Niet de hele discussie gelezen (tis laat) dus misschien mosterd na de maaltijd, maar hier mijn reactie:
Lastige situatie. Maar je man wil niet liegen naar je kind toe. Oke, dat kan. Alleen waar ik dan moeite mee heb is dat je kind dan wel moet liegen naar leeftijdgenootjes die wél heilig in sinterklaas geloven......Hij wil zelf niet liegen, maar dwingt je kind omdat wel te doen. Ik vind dat krom!
En een kind praat vaak zijn mond voorbij en dan krijg je situaties zoals iemand anders hier al schreef: onrust in de klas. Voor mij ook de reden om gewoon met het sinterklaas verhaal mee te gaan!
Dreigen, dat doe ik absoluut niet! Vind dat gewoon niet kunnen! Op het sinterklaasfeest van mijn werk stond ikmet mijn oren te klapperen dat ouders hadden geschreven dat de oren van hun kind het niet altijd deden... Sorry, maar dat kan je gewoon niet maken!
Ja dat klopt, zo heet hij.
Niet de hele discussie gelezen (tis laat) dus misschien mosterd na de maaltijd, maar hier mijn reactie:
Lastige situatie. Maar je man wil niet liegen naar je kind toe. Oke, dat kan. Alleen waar ik dan moeite mee heb is dat je kind dan wel moet liegen naar leeftijdgenootjes die wél heilig in sinterklaas geloven......Hij wil zelf niet liegen, maar dwingt je kind omdat wel te doen. Ik vind dat krom!
En een kind praat vaak zijn mond voorbij en dan krijg je situaties zoals iemand anders hier al schreef: onrust in de klas. Voor mij ook de reden om gewoon met het sinterklaas verhaal mee te gaan!
Dreigen, dat doe ik absoluut niet! Vind dat gewoon niet kunnen! Op het sinterklaasfeest van mijn werk stond ikmet mijn oren te klapperen dat ouders hadden geschreven dat de oren van hun kind het niet altijd deden... Sorry, maar dat kan je gewoon niet maken!
vrijdag 5 december 2008 om 23:39
Ik vind het heeeel erg raar allemaal. Zeker ook de redenen die genoemd worden. Als je vertelt dat de Sint niet bestaat ben je een betrouwbare ouder?????? Dus als je je kind dit heerlijke feest lekker laat geloven ben je dus een onbetrouwbare ouder?
Nou 10 keer liever een onbetrouwbare ouder (wat die kinderen dus echt niet zo zien) en mijn kind zo zien genieten van deze magische tijd en alles wat er omheen hangt dan dat ik ze inderdaad de waarheid vertel en zo'n goede "betrouwbare" ouder voor ze ben. Volgens mij heeft je man een heel ander probleem en naar wat ik hier lees wel meer mensen. Echt een beetje doorgeslagen vind ik hoor. Maarja, das dan weer MIJN mening.
Nou 10 keer liever een onbetrouwbare ouder (wat die kinderen dus echt niet zo zien) en mijn kind zo zien genieten van deze magische tijd en alles wat er omheen hangt dan dat ik ze inderdaad de waarheid vertel en zo'n goede "betrouwbare" ouder voor ze ben. Volgens mij heeft je man een heel ander probleem en naar wat ik hier lees wel meer mensen. Echt een beetje doorgeslagen vind ik hoor. Maarja, das dan weer MIJN mening.
vrijdag 5 december 2008 om 23:40
Allemachtig, wat is er de laatste jaren toch een gedoe rond het sinterklaasfeest. Ik las vanmorgen dat er op een school in Amsterdam ZO gedreigd werd met aanslagen door een of andere wazige anti rascisme groepering als de Sint met zwarte pieten zou aankomen en hier lees ik weer een topic over een al te principiele vader die zijn kind een leuk feest onthoudt.Je vertelt de eerste paar jaar dat de kadoos van de Sint komen en als ze een jaar of 7 zijn probeer je ze tactisch duidelijk te maken dat Sint niet bestaat. Daar houden die kinderen heus geen trauma aan over. Het ene moment bestaat de Sint en het andere moment niet en life goes on......moeilijk gedoe......
vrijdag 5 december 2008 om 23:41
quote:mcshabba schreef op 05 december 2008 @ 23:39:
Ik vind het heeeel erg raar allemaal. Zeker ook de redenen die genoemd worden. Als je vertelt dat de Sint niet bestaat ben je een betrouwbare ouder?????? Dus als je je kind dit heerlijke feest lekker laat geloven ben je dus een onbetrouwbare ouder?
Nou 10 keer liever een onbetrouwbare ouder (wat die kinderen dus echt niet zo zien) en mijn kind zo zien genieten van deze magische tijd en alles wat er omheen hangt dan dat ik ze inderdaad de waarheid vertel en zo'n goede "betrouwbare" ouder voor ze ben. Volgens mij heeft je man een heel ander probleem en naar wat ik hier lees wel meer mensen. Echt een beetje doorgeslagen vind ik hoor. Maarja, das dan weer MIJN mening.Driewerf eens! Ik ken geen enkele ouder die nooooooooooooiiiiiiiiiiiiiit tegen zijn kind zou liegen......en een prik bij de dokter doet heus geen pijn.......
Ik vind het heeeel erg raar allemaal. Zeker ook de redenen die genoemd worden. Als je vertelt dat de Sint niet bestaat ben je een betrouwbare ouder?????? Dus als je je kind dit heerlijke feest lekker laat geloven ben je dus een onbetrouwbare ouder?
Nou 10 keer liever een onbetrouwbare ouder (wat die kinderen dus echt niet zo zien) en mijn kind zo zien genieten van deze magische tijd en alles wat er omheen hangt dan dat ik ze inderdaad de waarheid vertel en zo'n goede "betrouwbare" ouder voor ze ben. Volgens mij heeft je man een heel ander probleem en naar wat ik hier lees wel meer mensen. Echt een beetje doorgeslagen vind ik hoor. Maarja, das dan weer MIJN mening.Driewerf eens! Ik ken geen enkele ouder die nooooooooooooiiiiiiiiiiiiiit tegen zijn kind zou liegen......en een prik bij de dokter doet heus geen pijn.......
vrijdag 5 december 2008 om 23:52
En dan die gedichten.......gelukkig is er www.sinterklaasgedichten.com Ik heb nog nooit 3 gedichten in drie minuten gemaakt.
zaterdag 6 december 2008 om 00:04
In mijn ogen geloven kinderen gewoon wat ze willen geloven. Dat verhaal van die juf die zich voor de klas omkleed tot Sint of Piet heb ik ook gehoord, de kinderen waren dan zelfs boos dat de juf weg was geweest, want Sint was er...
Je kinderen het sinterklaasfeest onthouden lijkt me lastig, maar meegaan in hun eigen ideeen lijkt me wel weer realistisch. Dus in het midden laten of hij echt is of niet. Ze komen er dan zelf wel achter dat hij niet bestaat, en dat lijkt mij dan weer beter dat vertellen. Het zoontje van een vriendin van mijn twijfelt. Hij is nu 8, en zij laat hem lekker twijfelen.
Je kinderen het sinterklaasfeest onthouden lijkt me lastig, maar meegaan in hun eigen ideeen lijkt me wel weer realistisch. Dus in het midden laten of hij echt is of niet. Ze komen er dan zelf wel achter dat hij niet bestaat, en dat lijkt mij dan weer beter dat vertellen. Het zoontje van een vriendin van mijn twijfelt. Hij is nu 8, en zij laat hem lekker twijfelen.
zaterdag 6 december 2008 om 09:24
Bedankt voor de vele visies en reacties. Ik vind het nog steeds moeilijk om een goede tussenoplossing te vinden, maar ik heb wel een stuk meer begrip voor het standpunt van mijn man gelezen. Ik denk dat ik hem ook maar eens een aantal reacties laat lezen, dan hoop ik dat hij ook wat andere invalshoeken overweegt. Ik vond het zelf nogal moeilijk goede argumenten voor mijn standpunt aan te dragen, aangezien het voor mij vooral een gevoelskwestie is. Maar ik heb hier een aantal goede postings zien staan, die hem hopelijk aan het denken zetten over zijn stelligheid.
Ik vind de discussie die is ontstaan ook heel interessant. Ik realiseer me dat man en ik wat dat betreft wel meer uiteenlopende meningen hebben. Mijn man is van mening dat een kind te allen tijde recht heeft op de harde waarheid en de droge feiten. Ik denk wat dat betreft wat genuanceerder en zal veel eerder geneigd zijn om het wat te verpakken, omdat ik vind dat een kind het recht heeft om zich over sommige 'grotemensenproblemen' nog geen zorgen te hoeven maken.
Ik vind de discussie die is ontstaan ook heel interessant. Ik realiseer me dat man en ik wat dat betreft wel meer uiteenlopende meningen hebben. Mijn man is van mening dat een kind te allen tijde recht heeft op de harde waarheid en de droge feiten. Ik denk wat dat betreft wat genuanceerder en zal veel eerder geneigd zijn om het wat te verpakken, omdat ik vind dat een kind het recht heeft om zich over sommige 'grotemensenproblemen' nog geen zorgen te hoeven maken.
The time is now
zaterdag 6 december 2008 om 10:58
Waarom leert de kleuterjuf de kinderen het liedje van de Kauwgomballenboom, om er vervolgens meteen bij te vertellen dat kauwgomballenbomen niet bestaan ????
Moppekind was helemaal verdrietig. Nou, dát laat mama niet gebeuren. Samen met Moppekind van die vieze kauwgomballen gekocht, draadjes erdoor, opgehangen als een soort van paastakken en in een grote pot naar school gebracht.
Alle kindjes geloofden prompt dat er een kauwgomballenboom bestond, ook al had Moppekind die zelf gemaakt. Hij staat er, dús hij bestaat.
En ik vind het leuk om te zien hoe zelfs Ivo Niehe de goedheiligman ontvangt in zijn programma, en hoe NOS-medewerkers over de hele wereld meedoen om die ene grote rode ballon te lokaliseren.
De nationale leugen is er eentje om te koesteren !!!
Moppekind was helemaal verdrietig. Nou, dát laat mama niet gebeuren. Samen met Moppekind van die vieze kauwgomballen gekocht, draadjes erdoor, opgehangen als een soort van paastakken en in een grote pot naar school gebracht.
Alle kindjes geloofden prompt dat er een kauwgomballenboom bestond, ook al had Moppekind die zelf gemaakt. Hij staat er, dús hij bestaat.
En ik vind het leuk om te zien hoe zelfs Ivo Niehe de goedheiligman ontvangt in zijn programma, en hoe NOS-medewerkers over de hele wereld meedoen om die ene grote rode ballon te lokaliseren.
De nationale leugen is er eentje om te koesteren !!!
zaterdag 6 december 2008 om 11:01
quote:Banba schreef op 06 december 2008 @ 09:24:
Mijn man is van mening dat een kind te allen tijde recht heeft op de harde waarheid en de droge feiten. Ik denk wat dat betreft wat genuanceerder en zal veel eerder geneigd zijn om het wat te verpakken, omdat ik vind dat een kind het recht heeft om zich over sommige 'grotemensenproblemen' nog geen zorgen te hoeven maken.Waarom zou je een kind nu al gaan opzadelen met de 'harde waarheid en de droge feiten'? Ik snap dat echt niet. Een kind mag tegenwoordig ook geen kind meer zijn en sommige dingen hoeft een kind nog helemaal niet te weten. Kinderen zijn kinderen en geen volwassenen. Misschien kan een kind 'de harde waarheid' helemaal niet aan en dan ben je verder van huis.
Mijn man is van mening dat een kind te allen tijde recht heeft op de harde waarheid en de droge feiten. Ik denk wat dat betreft wat genuanceerder en zal veel eerder geneigd zijn om het wat te verpakken, omdat ik vind dat een kind het recht heeft om zich over sommige 'grotemensenproblemen' nog geen zorgen te hoeven maken.Waarom zou je een kind nu al gaan opzadelen met de 'harde waarheid en de droge feiten'? Ik snap dat echt niet. Een kind mag tegenwoordig ook geen kind meer zijn en sommige dingen hoeft een kind nog helemaal niet te weten. Kinderen zijn kinderen en geen volwassenen. Misschien kan een kind 'de harde waarheid' helemaal niet aan en dan ben je verder van huis.
zaterdag 6 december 2008 om 14:05
eerlijk gezegd vond ik het de eerste jaren ook best gek om onze dochter het hele verhaal te vertellen, maar hoe ze er nu van geniet. ik vertel het als een waarheid, zoals ik ook sprookjes vertel of bv naar een theatervoorstelling ga. Het theater is het huis van nijntje en dan gaan we ook niet vertellen dat nijntje eigenlijk alleen een kostuum is waarin een mevrouw zit. Nee, dan is het nijntje en die woont alleen niet in het theater, maar elders.
je kijkt naar de leeftijd en speelt het verhaal mee..
je kijkt naar de leeftijd en speelt het verhaal mee..
zaterdag 6 december 2008 om 16:58
quote:traincha2 schreef op 06 december 2008 @ 11:01:
[...]
Waarom zou je een kind nu al gaan opzadelen met de 'harde waarheid en de droge feiten'? Ik snap dat echt niet. Een kind mag tegenwoordig ook geen kind meer zijn en sommige dingen hoeft een kind nog helemaal niet te weten. Kinderen zijn kinderen en geen volwassenen. Misschien kan een kind 'de harde waarheid' helemaal niet aan en dan ben je verder van huis.Ik ben het helemaal met je eens hoor. Man heeft tot nu toe geen enkele ervaring met kleine kinderen en is in de veronderstelling dan een kind van 3 'de waarheid' prima kan begrijpen en aanvaarden. Ik hoop dat tegen de tijd dan Banbababy die leeftijd heeft, hij wel inziet dat het toch een beetje anders ligt.
[...]
Waarom zou je een kind nu al gaan opzadelen met de 'harde waarheid en de droge feiten'? Ik snap dat echt niet. Een kind mag tegenwoordig ook geen kind meer zijn en sommige dingen hoeft een kind nog helemaal niet te weten. Kinderen zijn kinderen en geen volwassenen. Misschien kan een kind 'de harde waarheid' helemaal niet aan en dan ben je verder van huis.Ik ben het helemaal met je eens hoor. Man heeft tot nu toe geen enkele ervaring met kleine kinderen en is in de veronderstelling dan een kind van 3 'de waarheid' prima kan begrijpen en aanvaarden. Ik hoop dat tegen de tijd dan Banbababy die leeftijd heeft, hij wel inziet dat het toch een beetje anders ligt.
The time is now
zaterdag 6 december 2008 om 19:17
Als ik het zo lees, dan zou ik het allemaal eerst lekker op zijn beloop laten en verder eerst geen discussie met je man aangaan. Net wat je zelf ook al zegt: tegen de tijd dat het zover is, zie je wel weer en snapt je man hopelijk dat Sint Nicolaas een leuke traditie voor de kinderen is. Ik bewaar zelf hele leuke herinneringen aan de Sint vieringen bij ons thuis en dat ging zelfs zover dat we het nog vierden toen we al lang en breed de deur uitwaren. Sterker nog: wij gaven er een geheel eigen draai aan door de meest wanstaltige gedichten voor elkaar te maken.
zaterdag 6 december 2008 om 19:38
In Sinterklaastijd ben ik zelf weer een klein kind. Ik geniet ervan en mijn kinderen genieten er ook van. Ik kan mezelf nog heel goed herinneren hoe magisch sommige dingen waren toen ik nog klein was en hoe ik daarvan genoot (ik vind het maar wat jammer dat ik tegenwoordig alleen nog maar harde feiten en zaken op mijn bord krijg). Ik wil mijn kinderen dus absoluut niet het geloof in Sinterklaas ontnemen (zeg nu zelf: Sinterklaas een handje geven is toch veel echter/leuker dan een verklede papa een handje geven ).
Als een kind extreem bang is voor Sint dan kan ik me best voorstellen dat je een kind wat meer de waarheid vertelt, maar als je kinderen genieten, waarom ze dat dan ontnemen?
Overigens kan ik mezelf totaal niet meer herinneren wat ik er van dacht toen ik hoorde dat Sinterklaas niet bestond. Echt veel indruk heeft het destijds dus niet op me gemaakt.
Als een kind extreem bang is voor Sint dan kan ik me best voorstellen dat je een kind wat meer de waarheid vertelt, maar als je kinderen genieten, waarom ze dat dan ontnemen?
Overigens kan ik mezelf totaal niet meer herinneren wat ik er van dacht toen ik hoorde dat Sinterklaas niet bestond. Echt veel indruk heeft het destijds dus niet op me gemaakt.
zaterdag 6 december 2008 om 20:32
Ik heb niet alles gelezen en misschien heel stom, maar zou het niet kunnen dat je vriend zegt dat hij niet aan Sinterklaas wil gaan doen om je te provoceren? Ik snap wel uit je verhaal dat hij min of meer een trauma heeft overgehouden aan Sinterklaas. Maar toch..
Zo werkt het hier namelijk af en toe. Vriendlief kan enorm bot zijn en ook heel stellig, als ik naar zijn idee zit te 'zeuren'. En vragen hoe we iets over een jaar zullen gaan doen, zou volgens hem onder de categorie zeuren vallen. En vaker draait hij dan helemaal bij op het moment dat het zover is, zonder dat er nog maar een woord aan vuil gemaakt hoeft te worden. Misschien is jouw man een beetje hetzelfde
Zo werkt het hier namelijk af en toe. Vriendlief kan enorm bot zijn en ook heel stellig, als ik naar zijn idee zit te 'zeuren'. En vragen hoe we iets over een jaar zullen gaan doen, zou volgens hem onder de categorie zeuren vallen. En vaker draait hij dan helemaal bij op het moment dat het zover is, zonder dat er nog maar een woord aan vuil gemaakt hoeft te worden. Misschien is jouw man een beetje hetzelfde
zaterdag 6 december 2008 om 20:37
Leuke discussie! Ik heb zelf nooit in Sinterklaas geloofd, wist altijd dat mijn ouders de cadeautjes kochten. Ik wist ook dat de vader van een jongetje op school Sint was en een ander de Zwarte Piet. Mijn vader is vroeger heel bang gemaakt en dat wilde hij voorkomen. Dus wisten wij hoe het zat. En toch vierden wij thuis Sinterklaas op de klassieke manier.
Maar tot op de dag van vandaag -ik ben 32- weet ik niet hoe de zak cadeautjes voor de deur kwam (die zat eerst toch echt in onze auto) en wie er op de deur bonsde. Ik stond elk jaar ademloos bij de Pieten in de Bijenkorf te kijken, haalde Sint op aan de haven en zette vol overtuiging mijn schoen. Nog steeds ben ik prettig nerveus als Sint weer in het land is en de 'echte' Sint van tv kan bij mij niet stuk. Als ik hem zie, dan geloof ik nog steeds. En wat hij zegt, vind ik zo mooi: "als je Sinterklaas ziet, dan is hij er en bestaat hij dus." Zo simpel is het.
Ik heb nooit iets tegen vriendinnetjes gezegd erover, kan me iets van hulpsinterklazen herinneren, maar verder niks. Ik vermoed dat ik op mijn manier tóch geloofde op die momenten. Net zoals Sinterklaas nu zegt....
Kortom: ik vind dat Sint erbij hoort! Het is een bijzonder (kinder)feest en een geweldige traditie. Maar je kunt blijkbaar ook geloven in Sinterklaas én weten dat hij niet 'bestaat'. Als ik die heel lelijke Sinterklazen op tv of in een stad zie, dan vraag ik me ook wel af of ik mijn kind daar nou in wil laten geloven. Maar hoe dan ook, het feest vieren we met alles erop en eraan!
Groetjes,
Sterre
Maar tot op de dag van vandaag -ik ben 32- weet ik niet hoe de zak cadeautjes voor de deur kwam (die zat eerst toch echt in onze auto) en wie er op de deur bonsde. Ik stond elk jaar ademloos bij de Pieten in de Bijenkorf te kijken, haalde Sint op aan de haven en zette vol overtuiging mijn schoen. Nog steeds ben ik prettig nerveus als Sint weer in het land is en de 'echte' Sint van tv kan bij mij niet stuk. Als ik hem zie, dan geloof ik nog steeds. En wat hij zegt, vind ik zo mooi: "als je Sinterklaas ziet, dan is hij er en bestaat hij dus." Zo simpel is het.
Ik heb nooit iets tegen vriendinnetjes gezegd erover, kan me iets van hulpsinterklazen herinneren, maar verder niks. Ik vermoed dat ik op mijn manier tóch geloofde op die momenten. Net zoals Sinterklaas nu zegt....
Kortom: ik vind dat Sint erbij hoort! Het is een bijzonder (kinder)feest en een geweldige traditie. Maar je kunt blijkbaar ook geloven in Sinterklaas én weten dat hij niet 'bestaat'. Als ik die heel lelijke Sinterklazen op tv of in een stad zie, dan vraag ik me ook wel af of ik mijn kind daar nou in wil laten geloven. Maar hoe dan ook, het feest vieren we met alles erop en eraan!
Groetjes,
Sterre
zaterdag 6 december 2008 om 20:47
quote:anky schreef op 06 december 2008 @ 19:38:
In Sinterklaastijd ben ik zelf weer een klein kind. Ik geniet ervan en mijn kinderen genieten er ook van. Ik kan mezelf nog heel goed herinneren hoe magisch sommige dingen waren toen ik nog klein was en hoe ik daarvan genoot (ik vind het maar wat jammer dat ik tegenwoordig alleen nog maar harde feiten en zaken op mijn bord krijg). Ik wil mijn kinderen dus absoluut niet het geloof in Sinterklaas ontnemen (zeg nu zelf: Sinterklaas een handje geven is toch veel echter/leuker dan een verklede papa een handje geven ).
Als een kind extreem bang is voor Sint dan kan ik me best voorstellen dat je een kind wat meer de waarheid vertelt, maar als je kinderen genieten, waarom ze dat dan ontnemen?
Overigens kan ik mezelf totaal niet meer herinneren wat ik er van dacht toen ik hoorde dat Sinterklaas niet bestond. Echt veel indruk heeft het destijds dus niet op me gemaakt.Dat bedoel ik dus: ik vind het stiekem nog steeds spannend om Sinterklaas te zien
. En die magie die eromheen hangt, mag je (vind ik) een kind niet ontnemen. Maar blijkbaar kan je die ook ervaren als je weet hoe het zit. We weten dat nu toch ook allemaal? En genieten doen we er nog steeds van...
In Sinterklaastijd ben ik zelf weer een klein kind. Ik geniet ervan en mijn kinderen genieten er ook van. Ik kan mezelf nog heel goed herinneren hoe magisch sommige dingen waren toen ik nog klein was en hoe ik daarvan genoot (ik vind het maar wat jammer dat ik tegenwoordig alleen nog maar harde feiten en zaken op mijn bord krijg). Ik wil mijn kinderen dus absoluut niet het geloof in Sinterklaas ontnemen (zeg nu zelf: Sinterklaas een handje geven is toch veel echter/leuker dan een verklede papa een handje geven ).
Als een kind extreem bang is voor Sint dan kan ik me best voorstellen dat je een kind wat meer de waarheid vertelt, maar als je kinderen genieten, waarom ze dat dan ontnemen?
Overigens kan ik mezelf totaal niet meer herinneren wat ik er van dacht toen ik hoorde dat Sinterklaas niet bestond. Echt veel indruk heeft het destijds dus niet op me gemaakt.Dat bedoel ik dus: ik vind het stiekem nog steeds spannend om Sinterklaas te zien
. En die magie die eromheen hangt, mag je (vind ik) een kind niet ontnemen. Maar blijkbaar kan je die ook ervaren als je weet hoe het zit. We weten dat nu toch ook allemaal? En genieten doen we er nog steeds van...
zaterdag 6 december 2008 om 21:18
Ik heb het nooit als voorliegen gevoelt. Op een een of andere manier geloofde ze vanzelf, ik heb dat niet hoeven stimuleren. Als ze gingen twijfelen vertelde ik hoe het zat.
Als kinderen in sinterklaas geloven koopt hij de kadootjes, maar als kinderen niet meer geloven gaan de ouders de kadootjes kopen. Klinkt logisch toch?
Ik heb toen ik klein was met sinterklaastijd zelf te horen gekregen dat hij niet bestond, vond ik niet leuk. Heb het bij mijn dochters in de zomer verteld, dan komt de schok wat minder hard aan.
Als kinderen in sinterklaas geloven koopt hij de kadootjes, maar als kinderen niet meer geloven gaan de ouders de kadootjes kopen. Klinkt logisch toch?
Ik heb toen ik klein was met sinterklaastijd zelf te horen gekregen dat hij niet bestond, vond ik niet leuk. Heb het bij mijn dochters in de zomer verteld, dan komt de schok wat minder hard aan.
zaterdag 6 december 2008 om 21:30
Lastig dit hoor. Ideeen en ervaringen zijn er gelukkig genoeg hier. Tja en de reacties van kinderen op het niet bestaan van sinterklaas scheelt zo enorm per kind. Wij zijn hier met 3 meiden. Zus 1: huilen omdat sint niet bleek te bestaan. Zus 2: Boos op moeder vanwege het liegen om het bestaan van sinterklaas. Ikzelf: Ok, best! koop je volgend jaar wel weer kado's voor mij mama?
Neefje is nu 6 en begint vragen te stellen. We vertellen nu nog over hulpsinterklasen, maar ik denk niet dat hij het nog een jaar allemaal slikt.
Neefje is nu 6 en begint vragen te stellen. We vertellen nu nog over hulpsinterklasen, maar ik denk niet dat hij het nog een jaar allemaal slikt.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
zondag 7 december 2008 om 15:24
zondag 7 december 2008 om 21:33
They fuck you up, your mum and dad.
They may not mean to, but they do.
They fill you with the faults they had
And add some extra, just for you.
But they were fucked up in their turn
By fools in old-style hats and coats,
Who half the time were soppy-stern
And half at one another's throats.
Man hands on misery to man.
It deepens like a coastal shelf.
Get out as early as you can,
And don't have any kids yourself.
(Philip Larkin)
They may not mean to, but they do.
They fill you with the faults they had
And add some extra, just for you.
But they were fucked up in their turn
By fools in old-style hats and coats,
Who half the time were soppy-stern
And half at one another's throats.
Man hands on misery to man.
It deepens like a coastal shelf.
Get out as early as you can,
And don't have any kids yourself.
(Philip Larkin)
