Kinderen
alle pijlers
zwangerschap afbreken na uitslag vlokkentest
woensdag 3 oktober 2007 om 15:08
Wie heeft er ook, na een slechte uitslag van de vlokkentest, haar zwangerschap af laten breken? Ik heb nu zo'n 8 weken geleden mijn zwangerschap laten afbreken, mijn kindje had een erfelijke ziekte. Het was een moeilijke beslissing, maar voor mijn gevoel wel de beste.Ik ben benieuwd hoe anderen in eenzelfde situatie dit ervaren hebben.
woensdag 26 november 2008 om 13:04
vorige week donderdag test gehad, nu bijna een week om, eerste test zou morgen binnen zijn, op de andere test moeten we nog een week wachten, dus we laten alles tegelijk doorgeven, dus.....nog een week wachten
krijg mn broeken niet meer dicht en heb het gevoel me te moeten verstoppen om het de buitenwereld maar niet te laten zien dat we in verwachting zijn tot we zekerheid hebben
grtz......we wachten........ik kan niet langer, geen fut, we hebben dit al eens eerder mee gemaakt, twee keer, eerste keer was fout, tweede keer was goed, derder keer ??? is nu
krijg mn broeken niet meer dicht en heb het gevoel me te moeten verstoppen om het de buitenwereld maar niet te laten zien dat we in verwachting zijn tot we zekerheid hebben
grtz......we wachten........ik kan niet langer, geen fut, we hebben dit al eens eerder mee gemaakt, twee keer, eerste keer was fout, tweede keer was goed, derder keer ??? is nu
woensdag 26 november 2008 om 15:06
Waar wordt jullie kindje op getest?
Bij ons kindje (tot nu toe alles qua chromosomen gelukkig goed!) werd bij de eerste test gekeken naar trisomie 13, 18 en 21. De tweede test naar alle chromosomen, om te kijken of daar geen afwijkende vormen aanwezig waren. Duurde inderdaad 2 weken voordat we beide uitslagen hadden. Nu wordt er nog een laatste test gedaan (maar ze verwachten niet dat daar nog iets anders uitkomt), dat duurt ook weer 1 a 2 weken.
Veel liefs en ik denk aan jullie, Woei.
Bij ons kindje (tot nu toe alles qua chromosomen gelukkig goed!) werd bij de eerste test gekeken naar trisomie 13, 18 en 21. De tweede test naar alle chromosomen, om te kijken of daar geen afwijkende vormen aanwezig waren. Duurde inderdaad 2 weken voordat we beide uitslagen hadden. Nu wordt er nog een laatste test gedaan (maar ze verwachten niet dat daar nog iets anders uitkomt), dat duurt ook weer 1 a 2 weken.
Veel liefs en ik denk aan jullie, Woei.
vrijdag 28 november 2008 om 08:40
ons kindje wordt getest op nf, van von recklinghousen/ neurofibromatose, waar mijn man drager van is. 50 % overdraagbaarheid, kop of munt! verder is er eerder gebleken bij een vlokkentest dat er een translokatie op chromosoom 3/4 is waarbij er sprake moet zijn van een gebalanseerde translokatie, is dit ongebalanseerd dat zou betekenen dat een zwangerschap ws niet voldragen wordt enof dat het kindje ernstig gehandicapt is. hierbij is de kans op een vroege miskraam dan ook erg groot, meestal breekt het dan voor de 8e tot 12e week al af.
we moeten nu nog een week wachten....en jullie?
sterkte, en ik denk aan jullie
we moeten nu nog een week wachten....en jullie?
sterkte, en ik denk aan jullie
zaterdag 29 november 2008 om 20:48
Bij ons gaat het niet zozeer om een chromosomale/genetische afwijking, maar lopen ze alles na omdat bij de 20-weken echo een milde afwijking in de hersenen is vastgesteld (vergrote vochtholtes). Omdat deze afwijking in combinatie kan voorkomen met allerlei andere narigheid wilden ze uitsluiten dat daar sprake van is en tot nu toe lijkt alles dus goed te zijn. Over 2 weken hebben we weer een echo om te kijken of de situatie in de hersenen nog steeds stabiel is, erg spannend dus...
Ik heb even gegoogled op de aandoening waar je man drager van is en dat is inderdaad iets wat je niet voor een kindje (en je gezin) wenst. Wat moet dat moeilijk zijn, om bewust aan een zwangerschap te beginnen met de wetenschap dat er 50% kans is dat je die weer af gaat breken...
Ik wens jullie alle goeds!
Liefs, Woei
Ik heb even gegoogled op de aandoening waar je man drager van is en dat is inderdaad iets wat je niet voor een kindje (en je gezin) wenst. Wat moet dat moeilijk zijn, om bewust aan een zwangerschap te beginnen met de wetenschap dat er 50% kans is dat je die weer af gaat breken...
Ik wens jullie alle goeds!
Liefs, Woei
donderdag 4 december 2008 om 14:43
meiden ik kwam via via ineens op dit topic......afgelopen dinsdag vlokkentest gehad. was ik niet van plan maar vorige week donderdag bij de 12 weken echo werd er een verdikte nekplooi geconstateerd ruim 55mm. vervolgens bij specialist geweest en kans op down is 1 op 2, andere chromosoom afwijking 1 op 3, andere aangeboren afwijkingen 1 op 4 enz enz en de kans van 1 op 3 op gezond kindje omdat mogelijk de lymfe klieren nog niet goed werken en deze cyste met vocht veroorzaken.
sindsdien staat onze wereld op de kop. ik was me zeer bewust van het feit dat een gezond kind een groot kado en wonder is en was dan ook erg benieuwd naar deze echo om te zien of hartje klopte en alles erop en eraan zat.....en dan ineens zit je in de achtbaan van ziekenhuizen, specialisten en onderzoeken.
we moeten nu dus afwachten op de eerste resultaten van de vlokkentest...misschien morgen anders begin volgende week. zijn die goed dan nog paar weken wachten op 2e uitslag...........maar voor nu wachten en huiveren voor uitslag 1 en hopen dat die meevalt. ik rol van negatieve gevoelens naar positieve maar heb hoofdzakelijk veel angst in mn lijf......zo bang dat we voor die vreselijke keuze komen te staan........
iedereen die dit meemaakt veel sterkte X
sindsdien staat onze wereld op de kop. ik was me zeer bewust van het feit dat een gezond kind een groot kado en wonder is en was dan ook erg benieuwd naar deze echo om te zien of hartje klopte en alles erop en eraan zat.....en dan ineens zit je in de achtbaan van ziekenhuizen, specialisten en onderzoeken.
we moeten nu dus afwachten op de eerste resultaten van de vlokkentest...misschien morgen anders begin volgende week. zijn die goed dan nog paar weken wachten op 2e uitslag...........maar voor nu wachten en huiveren voor uitslag 1 en hopen dat die meevalt. ik rol van negatieve gevoelens naar positieve maar heb hoofdzakelijk veel angst in mn lijf......zo bang dat we voor die vreselijke keuze komen te staan........
iedereen die dit meemaakt veel sterkte X
maandag 8 december 2008 om 16:20
woei, ben erg benieuwd of alles goed is?
pira: wat heftig...hebben jullie al nieuws?
Ik heb dit topic doorgelezen omdat ik zelf bij de 20 weken echo het slechte nieuws heb gekregen dat ons kleintje teveel afwijkingen had die niet met het leven verenigbaar zijn. Een droom die ineens uiteenspatte...Met 20 weken en 6 dagen ben ik bevallen van ons kleintje*. Dit is nog maar kort geleden.
Ik hoop heel erg dat woei en pira goed nieuws hebben gekregen. En ben eigenlijk ook wel benieuwd naar de andere schrijfsters, hoe gaat het met jullie? Wordt dit vreselijke verdriet ooit minder?
pira: wat heftig...hebben jullie al nieuws?
Ik heb dit topic doorgelezen omdat ik zelf bij de 20 weken echo het slechte nieuws heb gekregen dat ons kleintje teveel afwijkingen had die niet met het leven verenigbaar zijn. Een droom die ineens uiteenspatte...Met 20 weken en 6 dagen ben ik bevallen van ons kleintje*. Dit is nog maar kort geleden.
Ik hoop heel erg dat woei en pira goed nieuws hebben gekregen. En ben eigenlijk ook wel benieuwd naar de andere schrijfsters, hoe gaat het met jullie? Wordt dit vreselijke verdriet ooit minder?
dinsdag 9 december 2008 om 11:07
hi bloemetje78, meisje toch wat een bericht van je......pfff ik word er helemaal akelig van. ik stuur je heel veel sterkte want dit is precies hetgeen waar ik zo bang voor ben.
had je een vlokkentest gedaan? hoe was je eigen gevoel voordat je bij de 20 weken echo kwam? als je niet wilt antwoorden snap ik dat hoor, het is zo heftig allemaal. nogmaals een dikke omhelzing en sterkte gewenst!
nou ik heb gehoord dat mbt chromosomen alles oke is. het is geen 100% garantie totdat ze de cellen die op kweek staan hebben onderzocht (resultaat pas over 3-4 weken) maar vooralsnog bij de directe controle ziet het er goed uit. er is dus heel wat van me afgevallen. ook ik ben nog niet gerust want moet nog verdere controle's - echo's ondergaan maar dit is al heel wat. op 19.12 heb ik morfologische echo om te zien hoe t met de nekplooi is, hartje, ruggetje,schedeltje enz enz en te bepalen of er inderdaad andere afwijkingen zijn of niet.
zwanger zijn is duidelijk niet zo vanzelfsprekend als dat je van tevoren denkt.......liefs, pira
had je een vlokkentest gedaan? hoe was je eigen gevoel voordat je bij de 20 weken echo kwam? als je niet wilt antwoorden snap ik dat hoor, het is zo heftig allemaal. nogmaals een dikke omhelzing en sterkte gewenst!
nou ik heb gehoord dat mbt chromosomen alles oke is. het is geen 100% garantie totdat ze de cellen die op kweek staan hebben onderzocht (resultaat pas over 3-4 weken) maar vooralsnog bij de directe controle ziet het er goed uit. er is dus heel wat van me afgevallen. ook ik ben nog niet gerust want moet nog verdere controle's - echo's ondergaan maar dit is al heel wat. op 19.12 heb ik morfologische echo om te zien hoe t met de nekplooi is, hartje, ruggetje,schedeltje enz enz en te bepalen of er inderdaad andere afwijkingen zijn of niet.
zwanger zijn is duidelijk niet zo vanzelfsprekend als dat je van tevoren denkt.......liefs, pira
dinsdag 9 december 2008 om 13:09
Hallo meiden,
Ik heb jullie verhaal gelezen. Wat oneerlijk dat we dit allemaal moeten meemaken. Net wat je zegt, Pira, zwanger zijn is inderdaad niet zo vanzelfsprekend als je denkt of hoopt.
Bloemetje78: je vroeg hoe het met de andere schrijfsters gaat. Voor mij is het nu 8,5 week geleden sinds de bevalling. Lichamelijk gaat het iets minder. Ik vloei nog steeds. Daar baal ik enorm van, want op deze manier kan ik deze periode niet goed afsluiten voor mijn gevoel. Ik wil gewoon graag weer verder met mijn leven. Volgende week vrijdag heb ik een afspraak in het ziekenhuis. Dan gaan ze kijken of er nog iets in mijn baarmoeder zit wat het vloeien veroorzaakt. Ik ben inmiddels twee dagen in de week aan het werk (ik werkte 36 uur per week). Dat is wel fijn, het is een fijne afleiding, maar wel beter dat het niet de hele week is. Ik ben nog snel moe en mijn hoofd is snel vol. Waarschijnlijk ga ik vanaf januari weer meer werken.
Ik ben ook benieuwd hoe het met de andere schrijfsters gaat!
Liefs,
Heideroos
Ik heb jullie verhaal gelezen. Wat oneerlijk dat we dit allemaal moeten meemaken. Net wat je zegt, Pira, zwanger zijn is inderdaad niet zo vanzelfsprekend als je denkt of hoopt.
Bloemetje78: je vroeg hoe het met de andere schrijfsters gaat. Voor mij is het nu 8,5 week geleden sinds de bevalling. Lichamelijk gaat het iets minder. Ik vloei nog steeds. Daar baal ik enorm van, want op deze manier kan ik deze periode niet goed afsluiten voor mijn gevoel. Ik wil gewoon graag weer verder met mijn leven. Volgende week vrijdag heb ik een afspraak in het ziekenhuis. Dan gaan ze kijken of er nog iets in mijn baarmoeder zit wat het vloeien veroorzaakt. Ik ben inmiddels twee dagen in de week aan het werk (ik werkte 36 uur per week). Dat is wel fijn, het is een fijne afleiding, maar wel beter dat het niet de hele week is. Ik ben nog snel moe en mijn hoofd is snel vol. Waarschijnlijk ga ik vanaf januari weer meer werken.
Ik ben ook benieuwd hoe het met de andere schrijfsters gaat!
Liefs,
Heideroos
dinsdag 9 december 2008 om 17:11
Hallo allemaal,
Erg herkenbaar jullie verhalen. Wij hebben er in augustus voor gekozen om bij een zwangerschap van 14 weken een curettage te laten plaatsvinden. Uit onze echo en vervolgens combinatietest was gebleken dat we kans van 1 op 5 hadden op een kindje met Down. Uit de vlokkentest bleek dat we idd een meisje met Down zouden krijgen. Het was een hele heftige beslissing, gevolgd door een heftige tijd, maar wij denken dat het voor ons gezinnetje (twee meisjes van 1 en 3) de juiste was..
Erg herkenbaar jullie verhalen. Wij hebben er in augustus voor gekozen om bij een zwangerschap van 14 weken een curettage te laten plaatsvinden. Uit onze echo en vervolgens combinatietest was gebleken dat we kans van 1 op 5 hadden op een kindje met Down. Uit de vlokkentest bleek dat we idd een meisje met Down zouden krijgen. Het was een hele heftige beslissing, gevolgd door een heftige tijd, maar wij denken dat het voor ons gezinnetje (twee meisjes van 1 en 3) de juiste was..
dinsdag 9 december 2008 om 17:49
Hoi Meiden,
Ik lees eigenlijk al jaren op het vivaforum, maar nu voor het eerst een account aangemaakt om mee te schrijven. De reden is dit topic, de meiden die hier schrijven, jeetje wat heftig allemaal.
Ik zelf ben er net een weekje achter dat ik zwanger ben (nu dan 5,5 week). Ik weet al een paar jaar dat ik draagster ben van een erfelijke aandoening, de ziekte van Hunter, welke mijn 2 broers ook hebben gehad en beide op 13 jarige leeftijd aan zijn overleden.
Ik zal dezelfde periode van onzekerheid ingaan als de meeste van jullie, er moet getest worden op Hunter. Ik heb lang geleden al samen met vriend de beslissing genomen dat als het kindje Hunter heeft, we de zwangerschap afbreken. Het leven met Hunter is kort (max. 13/14 jaar) en heftig. Dat neemt niet weg dat het moeilijk gaat worden....
De kans is 1 op 4, meisjes kunnen alleen draagster zijn, en jongens hebben 50/50 kans op Hunter.
Nou heb ik vanmiddag mijn arts van Klinische Genetica aan de lijn gehad en hij vertelde me dat ik al bij 9 weken ongeveer een bloedtest kan doen waar word gekeken naar het geslacht. Ik weet niet precies welke erfelijke aandoeningen daar allemaal voor in aanmerking kunnen komen, maar dat is dus al vrij snel! Als het een meisje is, is alles ok en bespaar je jezelf een vlokkentest... maar als het dan een jongetje blijkt zit je wel nog langer in spanning...
ik vind het allemaal vreselijk spannend wat er komen gaat en vind het fijn om te weten dat ik niet de enige ben die hier mee te maken heeft!
Ik zou graag met jullie meepraten en wens jullie in ieder geval ook sterkte met de angsten, spanning en vooral ook verliezen...
Liefs,
Evi
Ik lees eigenlijk al jaren op het vivaforum, maar nu voor het eerst een account aangemaakt om mee te schrijven. De reden is dit topic, de meiden die hier schrijven, jeetje wat heftig allemaal.
Ik zelf ben er net een weekje achter dat ik zwanger ben (nu dan 5,5 week). Ik weet al een paar jaar dat ik draagster ben van een erfelijke aandoening, de ziekte van Hunter, welke mijn 2 broers ook hebben gehad en beide op 13 jarige leeftijd aan zijn overleden.
Ik zal dezelfde periode van onzekerheid ingaan als de meeste van jullie, er moet getest worden op Hunter. Ik heb lang geleden al samen met vriend de beslissing genomen dat als het kindje Hunter heeft, we de zwangerschap afbreken. Het leven met Hunter is kort (max. 13/14 jaar) en heftig. Dat neemt niet weg dat het moeilijk gaat worden....
De kans is 1 op 4, meisjes kunnen alleen draagster zijn, en jongens hebben 50/50 kans op Hunter.
Nou heb ik vanmiddag mijn arts van Klinische Genetica aan de lijn gehad en hij vertelde me dat ik al bij 9 weken ongeveer een bloedtest kan doen waar word gekeken naar het geslacht. Ik weet niet precies welke erfelijke aandoeningen daar allemaal voor in aanmerking kunnen komen, maar dat is dus al vrij snel! Als het een meisje is, is alles ok en bespaar je jezelf een vlokkentest... maar als het dan een jongetje blijkt zit je wel nog langer in spanning...
ik vind het allemaal vreselijk spannend wat er komen gaat en vind het fijn om te weten dat ik niet de enige ben die hier mee te maken heeft!
Ik zou graag met jullie meepraten en wens jullie in ieder geval ook sterkte met de angsten, spanning en vooral ook verliezen...
Liefs,
Evi
woensdag 10 december 2008 om 08:55
Evi: Ik had geen idee dat ze al zo vroeg kunnen zien of het een jongen of een meisje is. Wat zal het een fijn idee zijn als het een meisje is en wat zul je in spanning zitten als het een jongen blijkt te zijn! Daarna moet je dus wachten op een vlokkentest als het een jongetje blijkt te zijn?
Jessie75: Ook ons meisje had het syndroom van Down. Uit onderzoek is gebleken dat het gelukkig niet erfelijk is. Daar ben ik erg blij mee. Wel hebben we de volgende keer meer kans op een kindje met syndroom van Down, omdat we het al een keer hebben meegemaakt. De kans is nu 1 op 100 i.p.v. 1 op 1000 op mijn leeftijd. Gelukkig nog 99% kans op een gezond kindje! Maar ja, eerst moet het vloeien stoppen wil ik uberhaupt weer zwanger worden...
Liefs,
Heideroos
Jessie75: Ook ons meisje had het syndroom van Down. Uit onderzoek is gebleken dat het gelukkig niet erfelijk is. Daar ben ik erg blij mee. Wel hebben we de volgende keer meer kans op een kindje met syndroom van Down, omdat we het al een keer hebben meegemaakt. De kans is nu 1 op 100 i.p.v. 1 op 1000 op mijn leeftijd. Gelukkig nog 99% kans op een gezond kindje! Maar ja, eerst moet het vloeien stoppen wil ik uberhaupt weer zwanger worden...
Liefs,
Heideroos
woensdag 10 december 2008 om 09:48
lieve meiden wat een onzekerheid en heftige emoties.
Heideroos laat je inderdaad goed controleren want zo lang vloeien lijkt me niet goed voor jou en hoe je hier mee om moet gaan. Hopelijk wordt de reden duidelijk dat ze wat kunnen doen of dat het nu simpelweg stopt.
Evi ook jij veel onzekerheid en afwachten. Ik denk echt dat dat het meest moeilijke hierbij is.
Jessie moeilijk hoor als je ervoor komt te staan. Belangrijk dat jullie er een goed gevoel bij hebben.
Vorige week moest ik afwachten op de vlokkentest en was ik zo negatief dat de uitslag down voor mijn gevoel al een goede uitslag zou zijn..klinkt misschien raar maar ik verleg steeds mijn grenzen hierin.......
Nu is de uitslag van de vlokkentest goed (nog niet 100% zeker moet kweek resultaat afwachten maar daar vertrouw ik even op om niet helemaal gek te worden) en gaan de vermoedens naar een hartafwijking of open rug en ben ik hierin mijn verwachtingen en grenzen aan het bijstellen. Ik zou echt vergeten dat er nog een kans op een gezond kindje is............
de onzekerheid pakt je op de gekste momenten bij je keel en maakt het heel heftig allemaal. ik probeer zoveel mogelijk aan t werk en bezig te zijn om maar afleiding te hebben........ik denk regelmatig "wat in blijde verwachting?! er is weinig blij aan"
veel sterkte en liefs voor jullie allemaal
Heideroos laat je inderdaad goed controleren want zo lang vloeien lijkt me niet goed voor jou en hoe je hier mee om moet gaan. Hopelijk wordt de reden duidelijk dat ze wat kunnen doen of dat het nu simpelweg stopt.
Evi ook jij veel onzekerheid en afwachten. Ik denk echt dat dat het meest moeilijke hierbij is.
Jessie moeilijk hoor als je ervoor komt te staan. Belangrijk dat jullie er een goed gevoel bij hebben.
Vorige week moest ik afwachten op de vlokkentest en was ik zo negatief dat de uitslag down voor mijn gevoel al een goede uitslag zou zijn..klinkt misschien raar maar ik verleg steeds mijn grenzen hierin.......
Nu is de uitslag van de vlokkentest goed (nog niet 100% zeker moet kweek resultaat afwachten maar daar vertrouw ik even op om niet helemaal gek te worden) en gaan de vermoedens naar een hartafwijking of open rug en ben ik hierin mijn verwachtingen en grenzen aan het bijstellen. Ik zou echt vergeten dat er nog een kans op een gezond kindje is............
de onzekerheid pakt je op de gekste momenten bij je keel en maakt het heel heftig allemaal. ik probeer zoveel mogelijk aan t werk en bezig te zijn om maar afleiding te hebben........ik denk regelmatig "wat in blijde verwachting?! er is weinig blij aan"
veel sterkte en liefs voor jullie allemaal
woensdag 10 december 2008 om 11:35
Hoi heideroos, ik wist inderdaad ook niet dat dat al zo snel kon!
het bestaat volgens de klinisch geneticus ook nog niet zo lang. Heb nu al een afspraak voor 29 december (spannend!!) dan ben ik nog maar 9 weken...wat de keerzijde natuurlijk is is als het een jongetje blijkt je nog weer 3 weken in spanning zit voor de 50/50 kans daarbij...
en dat is nogal wat voor iemand als ik die extreem ongeduldig is...
pira, ik herken het ook hoor, die onzekerheid die je zo kan aanvliegen, mijn vriend en vriendinnen zeggen heel gemakkelijk, ik voel dat het een meisje is, ik weet het zeker!! dan denk ik alleen maar, makkelijk zeggen.... je raakt in een soort van voorbereidingsfase voor als het mis kan gaan, wat misschien ook wel goed is, maar een beetje positiviteit op zn tijd is ook wel lekker!
het bestaat volgens de klinisch geneticus ook nog niet zo lang. Heb nu al een afspraak voor 29 december (spannend!!) dan ben ik nog maar 9 weken...wat de keerzijde natuurlijk is is als het een jongetje blijkt je nog weer 3 weken in spanning zit voor de 50/50 kans daarbij...
en dat is nogal wat voor iemand als ik die extreem ongeduldig is...
pira, ik herken het ook hoor, die onzekerheid die je zo kan aanvliegen, mijn vriend en vriendinnen zeggen heel gemakkelijk, ik voel dat het een meisje is, ik weet het zeker!! dan denk ik alleen maar, makkelijk zeggen.... je raakt in een soort van voorbereidingsfase voor als het mis kan gaan, wat misschien ook wel goed is, maar een beetje positiviteit op zn tijd is ook wel lekker!
woensdag 10 december 2008 om 12:43
Pira: ik kan me voorstellen dat je steeds je grenzen gaat verleggen. Je wilt toch heel graag een kindje! Ik moet toegeven dat ik het nu soms best moeilijk heb met de keuze die we hebben gemaakt. Het is voor ons de goede keuze geweest, laat daar geen misverstand over bestaan, maar als ik dan andere kinderen zie met het Downsyndroom, dan denk ik: ons meisje heb ik een leven afgenomen.
Het lijkt ook wel of ik het nu ineens overal tegenkom. Hebben jullie dat ook met de (misschien) aandoening van jullie baby? We zijn net verhuisd en op de hoek van de straat blijkt ineens een meisje te wonen met het syndroom van Down. Best wel confronterend allemaal. Maar ja, dat is het leven...
Liefs
Het lijkt ook wel of ik het nu ineens overal tegenkom. Hebben jullie dat ook met de (misschien) aandoening van jullie baby? We zijn net verhuisd en op de hoek van de straat blijkt ineens een meisje te wonen met het syndroom van Down. Best wel confronterend allemaal. Maar ja, dat is het leven...
Liefs
woensdag 10 december 2008 om 17:46
pira en evi: wat ontzettend heftig meiden die onzekerheid waar jullie in zitten, ik leef met jullie mee en duim op goed nieuws voor jullie beiden.
jessie: moeilijk he? Maar gelukkig heb je en goed gevoel over de beslissing, daar gaat het om.
heideroos: zo lang vloeien lijkt me niet goed, kun je niet eerder terecht bij de gyn? Of ben je misschien nu ongesteld geworden, dat zou ook kunnen?
pira nee ik heb geen vlokkentest gehad. Wij hadden niet gekozen voor een nekplooimeting of triple test, ik zag een kansberekening niet zitten en de echo bij 11,5 week was perfect. Alles zat erop en eraan en zag er allemaal heel goed uit. Tot de 20 weken echo..toen is gebleken dat ons zoontje teveel afwijkingen had die niet met het leven verenigbaar zijn. Ik ben een aantal dagen later ingeleid en bevallen van een prachtig zoontje. Het is vreselijk dat we hem niet bij ons mogen houden. We hebben met familie en beste vrienden een aantal dagen na de bevalling afscheid genomen van ons kleintje*. Ik voel me ontzettend leeg, ik was zo gelukkig met de zwangerschap en vol met dromen voor de toekomst...nu is mijn buik leeg en zijn we in afwachting van de uitslagen...ook volop onzekerheid voor mij dus nog.
jessie: moeilijk he? Maar gelukkig heb je en goed gevoel over de beslissing, daar gaat het om.
heideroos: zo lang vloeien lijkt me niet goed, kun je niet eerder terecht bij de gyn? Of ben je misschien nu ongesteld geworden, dat zou ook kunnen?
pira nee ik heb geen vlokkentest gehad. Wij hadden niet gekozen voor een nekplooimeting of triple test, ik zag een kansberekening niet zitten en de echo bij 11,5 week was perfect. Alles zat erop en eraan en zag er allemaal heel goed uit. Tot de 20 weken echo..toen is gebleken dat ons zoontje teveel afwijkingen had die niet met het leven verenigbaar zijn. Ik ben een aantal dagen later ingeleid en bevallen van een prachtig zoontje. Het is vreselijk dat we hem niet bij ons mogen houden. We hebben met familie en beste vrienden een aantal dagen na de bevalling afscheid genomen van ons kleintje*. Ik voel me ontzettend leeg, ik was zo gelukkig met de zwangerschap en vol met dromen voor de toekomst...nu is mijn buik leeg en zijn we in afwachting van de uitslagen...ook volop onzekerheid voor mij dus nog.
donderdag 11 december 2008 om 09:00
goh meiden wat een emoties hier en vooral zo ontzettend bekend allemaal....dat vind ik wel even heel fijn die herkenning.
Evi inderdaad dat al die lieve mensen om je heen maar zeggen " t komt goed echt waar" "ik heb gedroomd dat het goed komt" enz enz en ik zit ook van "ja maar als het niet zo is....." en ben al kilometers verder in mn hoofd.
oh Heideroos dat je dan ineens overal mensen met down tegenkomt...ik geloof je direct. ik denk toch dat dat dan zo moet zijn en het is datgene dat je nu enkel oog voor hebt. ik kwam maandag een jongen met down tegen op de piste (ik woon in noord-italie en was even een uurtje skien) en het greep me zo vreselijk aan. het is (als het klopt) nu niet voor mij van toepassing maar ik had vorige week in mn hoofd vrede met een kindje met down....pffff het kwam zo bij me binnen.
bloemetje heftig om te lezen. ik wilde ook de echo doen en verder niets maarja er was direct die grote bult-nekplooi te zien dus automatisch kwam ik in de mallemolen terecht die nu nog draait.......goh meis denk dat je in zo'n groot zwart gat valt als je dan bij die 20 weken echo ligt........en toch wil ik jullie allemaal zeggen hoe sterk jullie zijn en echt ik merk ook steeds hoe flexibel een mens is, sta soms echt van mn eigen kracht te kijken dus laten we die kracht van ons niet vergeten.
ik hoop voor een ieder van ons op goed nieuws en voor wie opnieuw zwanger wil worden, heel veel succes! fijne dag en liefs pira
Evi inderdaad dat al die lieve mensen om je heen maar zeggen " t komt goed echt waar" "ik heb gedroomd dat het goed komt" enz enz en ik zit ook van "ja maar als het niet zo is....." en ben al kilometers verder in mn hoofd.
oh Heideroos dat je dan ineens overal mensen met down tegenkomt...ik geloof je direct. ik denk toch dat dat dan zo moet zijn en het is datgene dat je nu enkel oog voor hebt. ik kwam maandag een jongen met down tegen op de piste (ik woon in noord-italie en was even een uurtje skien) en het greep me zo vreselijk aan. het is (als het klopt) nu niet voor mij van toepassing maar ik had vorige week in mn hoofd vrede met een kindje met down....pffff het kwam zo bij me binnen.
bloemetje heftig om te lezen. ik wilde ook de echo doen en verder niets maarja er was direct die grote bult-nekplooi te zien dus automatisch kwam ik in de mallemolen terecht die nu nog draait.......goh meis denk dat je in zo'n groot zwart gat valt als je dan bij die 20 weken echo ligt........en toch wil ik jullie allemaal zeggen hoe sterk jullie zijn en echt ik merk ook steeds hoe flexibel een mens is, sta soms echt van mn eigen kracht te kijken dus laten we die kracht van ons niet vergeten.
ik hoop voor een ieder van ons op goed nieuws en voor wie opnieuw zwanger wil worden, heel veel succes! fijne dag en liefs pira
donderdag 11 december 2008 om 21:47
wij hebben in 2007 onze bram moeten afstaan met17 weken zwangerschap
nu zijn we 16 weken zwanger en staan we weer voor het zelfde dilemma alleen is het nu nog moeilijker om dat wij geen vertrouwen in de artsen meer hebben
naar heel veel onduidelijk heden en een vruchtwater verwisseling
op mijn hyves kun je het complete verhaal lezen als je dat wil.
*edit*
groet Sylvia Masselink
nu zijn we 16 weken zwanger en staan we weer voor het zelfde dilemma alleen is het nu nog moeilijker om dat wij geen vertrouwen in de artsen meer hebben
naar heel veel onduidelijk heden en een vruchtwater verwisseling
op mijn hyves kun je het complete verhaal lezen als je dat wil.
*edit*
groet Sylvia Masselink
anoniem_38662 wijzigde dit bericht op 20-12-2008 12:52
Reden: Oproep verwijderd
Reden: Oproep verwijderd
% gewijzigd
zaterdag 13 december 2008 om 17:30
Sylla wat heftig......ik heb er letterlijk geen woorden voor. En dat je opnieuw in zo'n hel bent beland....heel veel sterkte wil ik jullie wensen en ik hoop op een goede uitslag!
ik kan nu niet op je hyves reageren.....ik zit zelf ook nog in de mallemolen met allerlei prognoses.....vind het wel erg moedig van je dat je dit wilt delen.
ik kan nu niet op je hyves reageren.....ik zit zelf ook nog in de mallemolen met allerlei prognoses.....vind het wel erg moedig van je dat je dit wilt delen.
zondag 14 december 2008 om 16:09
sylla: ik heb je Hyves bekeken. Erg handig dat je deze hebt opgezet, zodat andere meiden die in dezelfde situatie zitten antwoorden krijgen. Ik wist bijvoorbeeld ook niet dat ik een vergoeding kreeg voor de crematie van Norah*. Ik heb zelf geïnformeerd bij mijn uitvaartverzekering en bleek inderdaad een coulancevergoeding te krijgen.
Ik heb ook de foto's van Bram gekeken. Wat compleet is een kindje al met 17 weken he, ook al zijn ze nog zo klein...
Verder is het misschien handig om te weten dat er via internet kleertjes te koop zijn voor baby's onder de 24 weken (prematurenkleding). Ik heb zelf een roze pakje besteld voor ons dochtertje die met 21 weken geboren is. Ook zijn er speciale mandjes te koop om je kindje in te leggen.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt!
Ik heb ook de foto's van Bram gekeken. Wat compleet is een kindje al met 17 weken he, ook al zijn ze nog zo klein...
Verder is het misschien handig om te weten dat er via internet kleertjes te koop zijn voor baby's onder de 24 weken (prematurenkleding). Ik heb zelf een roze pakje besteld voor ons dochtertje die met 21 weken geboren is. Ook zijn er speciale mandjes te koop om je kindje in te leggen.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt!
dinsdag 16 december 2008 om 09:58
hi meiden......schrijf effe van me af.....a.s. vrijdag echo met ca. 16 weken om te zien wat de situatie is: hartafwijking, open ruggetje, andere afwijkingen, enz enz enz.
vorige week na de goede uitslag van de vlokkentest was ik redelijk rustig maar het gaat nu mis. begin me weer erg ongerust te maken, huilerig, s nachts vaak wakker en kan me niet concentreren op mn werk en wat ik moet doen.
mn gedachtes blijven maar spoken "wat krijgen we bij echo te zien", "leeft het" "zal alles goed zijn" "is er toch een afwijkin te zien" ..............ik wil zo graag positief blijven maar de negativiteit heeft de overhand. ik voel me ook zo moe, heftig!!
hoe is het met jullie? ik weet dat de verhalen heel verschillend zijn en door elkaar open.
HEideroos wat bijzonder van die kleertjes en mandje.....echt niet aan gedacht maar het helpt om dat soort dingen te weten. stel stel stel dat het foute boel is bij ons.....tja ik denk ook al na wat en hoe we daar mee om willen gaan.....begin gewoon te trillen terwijl ik dit schrijf....
lieve meiden ik weet niet of ik hier nog kom deze dagen maar ik laat zeker wat weten na de 19e. echo is pas om 18 uur dus moet nog even. liefs pira
vorige week na de goede uitslag van de vlokkentest was ik redelijk rustig maar het gaat nu mis. begin me weer erg ongerust te maken, huilerig, s nachts vaak wakker en kan me niet concentreren op mn werk en wat ik moet doen.
mn gedachtes blijven maar spoken "wat krijgen we bij echo te zien", "leeft het" "zal alles goed zijn" "is er toch een afwijkin te zien" ..............ik wil zo graag positief blijven maar de negativiteit heeft de overhand. ik voel me ook zo moe, heftig!!
hoe is het met jullie? ik weet dat de verhalen heel verschillend zijn en door elkaar open.
HEideroos wat bijzonder van die kleertjes en mandje.....echt niet aan gedacht maar het helpt om dat soort dingen te weten. stel stel stel dat het foute boel is bij ons.....tja ik denk ook al na wat en hoe we daar mee om willen gaan.....begin gewoon te trillen terwijl ik dit schrijf....
lieve meiden ik weet niet of ik hier nog kom deze dagen maar ik laat zeker wat weten na de 19e. echo is pas om 18 uur dus moet nog even. liefs pira
dinsdag 16 december 2008 om 10:56
Pira, het is hartstikke moeilijk die onzekerheid....en natuurlijk maak je jezelf gek. Maar probeer positief te blijven hoe moeilijk dat ook is. Ik probeer dat zelf ook, en het ene moment gaat dat beter dan het andere moment. Heel veel sterkte de komende dagen en vrijdag. Ik duim voor je!
Liefs Bloem
Liefs Bloem
