
zwangerschap afbreken na uitslag vlokkentest
woensdag 3 oktober 2007 om 15:08
Wie heeft er ook, na een slechte uitslag van de vlokkentest, haar zwangerschap af laten breken? Ik heb nu zo'n 8 weken geleden mijn zwangerschap laten afbreken, mijn kindje had een erfelijke ziekte. Het was een moeilijke beslissing, maar voor mijn gevoel wel de beste.Ik ben benieuwd hoe anderen in eenzelfde situatie dit ervaren hebben.
donderdag 18 december 2008 om 09:04
Pira: heel veel sterkte voor morgen! Heel spannend! Ik kan me voorstellen dat je er zo zenuwachtig voor bent...
Zelf ga ik morgen naar de gynaecoloog. Dan gaan ze kijken of er nog iets in mijn baarmoeder is achtergebleven, want een maand geleden zagen ze nog iets zitten. Ik hoop dat het niets is!
Afgelopen zondag had ik voor het eerst een dag dat ik niet vloeide. Maandag en dinsdag wel weer heel weinig en gisteren ook niets. Ik was zo blij
Meiden, heel veel sterkte!
Liefs,
Heideroos
Zelf ga ik morgen naar de gynaecoloog. Dan gaan ze kijken of er nog iets in mijn baarmoeder is achtergebleven, want een maand geleden zagen ze nog iets zitten. Ik hoop dat het niets is!
Afgelopen zondag had ik voor het eerst een dag dat ik niet vloeide. Maandag en dinsdag wel weer heel weinig en gisteren ook niets. Ik was zo blij

Meiden, heel veel sterkte!
Liefs,
Heideroos
vrijdag 19 december 2008 om 19:47
Pira: Hoe is het vandaag bij jou afgelopen? Ik hoop natuurlijk ook op positief nieuws...
Ik had vandaag weer een afspraak bij de gynaecoloog. Ik kreeg een inwendige echo en helaas zag ze aan het einde van mijn baarmoeder nog steeds iets zitten. Het begin zag er mooi uit en ook mijn eierstokken. Ze wist nog steeds niet goed wat het was en had het met verschillende collega's overlegd. Ze hebben bloed bij me afgenomen en meten deze op de Hb waarde (voor bloedarmoede) en of ik nog het zwangerschapshormoon bij me draag (dan zou er nog een placentarest zitten). Het is al 9 weken geleden sinds de curettage en 12 weken geleden sinds de bevalling. Ze vind het niet normaal dat ik nog steeds vloei. 6 januari moet ik weer naar het ziekenhuis komen. Dan heb ik een afspraak met een andere arts die hier meer in is gespecialiseerd. Dan gaan ze water in mijn baarmoeder spuiten, zodat ze meer kunnen zien. Het zou nog steeds een vleesboom kunnen zijn. Ik mag dan echter niet zwanger zijn. Waarschijnlijk doen ze van tevoren snel een testje. Ik heb wel gevraagd of ik weer in bad mag en seks mag hebben, want zolang ik vloei mocht dat niet. Maar ze zei dat het nu weer mag, joepie! haha. Mijn vriend zei: dat is mooi, want we hebben net een nieuw bad (we zijn net verhuisd). Ik moet dus nog even op de uitslag van het bloedonderzoek wachten en tot ze 6 januari weer verder gaan kijken. Zucht...
Nou, Pira ik ben benieuwd hoe het bij jou vandaag is gegaan...
Liefs,
Heideroos
Ik had vandaag weer een afspraak bij de gynaecoloog. Ik kreeg een inwendige echo en helaas zag ze aan het einde van mijn baarmoeder nog steeds iets zitten. Het begin zag er mooi uit en ook mijn eierstokken. Ze wist nog steeds niet goed wat het was en had het met verschillende collega's overlegd. Ze hebben bloed bij me afgenomen en meten deze op de Hb waarde (voor bloedarmoede) en of ik nog het zwangerschapshormoon bij me draag (dan zou er nog een placentarest zitten). Het is al 9 weken geleden sinds de curettage en 12 weken geleden sinds de bevalling. Ze vind het niet normaal dat ik nog steeds vloei. 6 januari moet ik weer naar het ziekenhuis komen. Dan heb ik een afspraak met een andere arts die hier meer in is gespecialiseerd. Dan gaan ze water in mijn baarmoeder spuiten, zodat ze meer kunnen zien. Het zou nog steeds een vleesboom kunnen zijn. Ik mag dan echter niet zwanger zijn. Waarschijnlijk doen ze van tevoren snel een testje. Ik heb wel gevraagd of ik weer in bad mag en seks mag hebben, want zolang ik vloei mocht dat niet. Maar ze zei dat het nu weer mag, joepie! haha. Mijn vriend zei: dat is mooi, want we hebben net een nieuw bad (we zijn net verhuisd). Ik moet dus nog even op de uitslag van het bloedonderzoek wachten en tot ze 6 januari weer verder gaan kijken. Zucht...
Nou, Pira ik ben benieuwd hoe het bij jou vandaag is gegaan...
Liefs,
Heideroos
vrijdag 19 december 2008 om 20:37
Lieve meiden,
Met veel emotie lees ik jullie berichtjes. Ik ben namelijk een moeder van een meisje van 5 maanden met het downsyndroom. Wij wisten dit niet van tevoren. Met 13 weken heb ik een combitest gehad en die wees uit dat mijn kans 1:2100 was mijn gyn zei dat het vrijwel nihil was dat ons meisje een afwijking zou hebben. Daarna nog tien echo's gehad die allemaal goed waren. Dus het was een enorme verrassing toen bleek dat ons meisje een downtje was. We zijn enorm blij met haar, het is een vreselijk lief meisje en lacht alleen maar. Ze is gezond en heeft niet zoveel afwijkingen.
Heel veel mensen hebben aan mij gevraagd of als we het hadden geweten of we het dan hadden weggehaald. Maar daar kunnen we tot op heden nog geen antwoord op geven, we weten nog steeds niet wat we dan hadden besloten, het is goed zo. Het is zo'n moeilijk beslissing om je kindje weg te laten halen en ik kan het ook goed begrijpen dat je schrikt als blijkt dat je kindje het downsyndroom heeft. (Ik heb zelf vijf miskramen gehad voor ons meisje, allemaal met drie maanden zwangerschap)
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen.
En nog sorry dat ik inbreek maar ik moest even mijn verhaal kwijt.
Liefs, Kaatje
Met veel emotie lees ik jullie berichtjes. Ik ben namelijk een moeder van een meisje van 5 maanden met het downsyndroom. Wij wisten dit niet van tevoren. Met 13 weken heb ik een combitest gehad en die wees uit dat mijn kans 1:2100 was mijn gyn zei dat het vrijwel nihil was dat ons meisje een afwijking zou hebben. Daarna nog tien echo's gehad die allemaal goed waren. Dus het was een enorme verrassing toen bleek dat ons meisje een downtje was. We zijn enorm blij met haar, het is een vreselijk lief meisje en lacht alleen maar. Ze is gezond en heeft niet zoveel afwijkingen.
Heel veel mensen hebben aan mij gevraagd of als we het hadden geweten of we het dan hadden weggehaald. Maar daar kunnen we tot op heden nog geen antwoord op geven, we weten nog steeds niet wat we dan hadden besloten, het is goed zo. Het is zo'n moeilijk beslissing om je kindje weg te laten halen en ik kan het ook goed begrijpen dat je schrikt als blijkt dat je kindje het downsyndroom heeft. (Ik heb zelf vijf miskramen gehad voor ons meisje, allemaal met drie maanden zwangerschap)
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen.
En nog sorry dat ik inbreek maar ik moest even mijn verhaal kwijt.
Liefs, Kaatje
maandag 22 december 2008 om 09:58
lieve meiden!!! dank voor jullie meeleven en aan me denken!!! ik heb t gevoeld, echt .....vrijdag is een heel bijzondere dag geworden.
we moesten helaas 1,5 uur op de afspraak wachten en dat was niet fijn maar ik werd steeds rustiger tot ik op dat bed moest gaan liggen en de echo op mn buik ging......MAAR....we hebben een prachtig kerstkado gehad!!
Ik kan niet alles opschrijven maar een uur lang is ukkepuk gecontroleerd en de dikke nekplooi is verdwenen en er zijn geen andere afwijkingen geconstateerd. ik lag echt te wachten tot hij zou zeggen "mmmm ......." maar nee. hij moest zelf af en toe lachen om de wilde buitelingen van de kleine uk.
het is niet zeker maar lijkt erop dat we een meisje krijgen.
de brief ivm de vlokkentest die ik nog steeds meot krijgen, zal dit moeten bevestigen want toen ze destijds belden met de 1e uitslag heb ik helemaal niet eraan gedacht dit na te vragen.
toen we buiten stonden, kwam de ontlading...dikke tranen maar dit keer van geluk!
goh ik was zo gespannen de laatste weken, was zo vreselijk bang voor slecht nieuws, zo bang voor..... voor zoveel! tuurlijk hoopte ik hierop maar ik hield mezelf maar voor dat het net zo goed mis kan zijn.
nou ik ben dus nu op een roze wolk aan t kruipen dat was nog niet echt gelukt tot nu toe!
Heideroos, Lee, Bloem...allemaal dank voor jullie woorden.
Evi hoe is het met je? houdt je het nog vol? heel veel sterkte meis!!
Kaatje mooie woorden van je en die vraag die je wordt gesteld is onmogelijk te beantwoorden. Ik was voor de zwschap hierin heel kort en krachtig maar echt een zwschap en het zien van je uk op de echo verandert hierin alles, in elk geval voor mij.
Jullie hebben nu een prachtig en uniek meisje en ik hoop dat jullie heel veel van en met haar mogen genieten.
meiden veel liefs voor jullie allemaal en alles goeds gewenst!! ik zal zeker nog meelezen en meeleven maar weet niet of ik als ik eerlijk ben nog veel schrijf op dit topic want ik schrijf ook op 35 + en kinderen. nogmaals liefs pira
we moesten helaas 1,5 uur op de afspraak wachten en dat was niet fijn maar ik werd steeds rustiger tot ik op dat bed moest gaan liggen en de echo op mn buik ging......MAAR....we hebben een prachtig kerstkado gehad!!
Ik kan niet alles opschrijven maar een uur lang is ukkepuk gecontroleerd en de dikke nekplooi is verdwenen en er zijn geen andere afwijkingen geconstateerd. ik lag echt te wachten tot hij zou zeggen "mmmm ......." maar nee. hij moest zelf af en toe lachen om de wilde buitelingen van de kleine uk.
het is niet zeker maar lijkt erop dat we een meisje krijgen.
de brief ivm de vlokkentest die ik nog steeds meot krijgen, zal dit moeten bevestigen want toen ze destijds belden met de 1e uitslag heb ik helemaal niet eraan gedacht dit na te vragen.
toen we buiten stonden, kwam de ontlading...dikke tranen maar dit keer van geluk!
goh ik was zo gespannen de laatste weken, was zo vreselijk bang voor slecht nieuws, zo bang voor..... voor zoveel! tuurlijk hoopte ik hierop maar ik hield mezelf maar voor dat het net zo goed mis kan zijn.
nou ik ben dus nu op een roze wolk aan t kruipen dat was nog niet echt gelukt tot nu toe!
Heideroos, Lee, Bloem...allemaal dank voor jullie woorden.
Evi hoe is het met je? houdt je het nog vol? heel veel sterkte meis!!
Kaatje mooie woorden van je en die vraag die je wordt gesteld is onmogelijk te beantwoorden. Ik was voor de zwschap hierin heel kort en krachtig maar echt een zwschap en het zien van je uk op de echo verandert hierin alles, in elk geval voor mij.
Jullie hebben nu een prachtig en uniek meisje en ik hoop dat jullie heel veel van en met haar mogen genieten.
meiden veel liefs voor jullie allemaal en alles goeds gewenst!! ik zal zeker nog meelezen en meeleven maar weet niet of ik als ik eerlijk ben nog veel schrijf op dit topic want ik schrijf ook op 35 + en kinderen. nogmaals liefs pira
maandag 22 december 2008 om 10:40
Pira: wat moet dat een geweldig gevoel geven dat het in orde is! Wat fijn voor je! Na al die weken van spanning kun je eindelijk gaan genieten. Ik wens je heel veel geluk, hoop en liefde met jullie kleine meisje (waarschijnlijk
)!!!! Ben blij dat ons geduim heeft geholpen...
Kaatje: natuurlijk ben je hartstikke blij met je meisje! Als je kindje er eenmaal is ga je daar onvoorwaardelijk voor. Er is jullie een keuze bespaard gebleven en het heeft geen zin om te denken hoe het zou zijn gegaan als je het wel wist. Wij wisten het wel bij 20 weken en ik kan je zeggen, die keuze is niet makkelijk. Voor de zwangerschap was ik er vrij resoluut in: dan zou ik de zwangerschap af laten breken. Toen ik zwanger was, voelde ik mijn meisje schoppen, zag mijn buik groeien en was het allemaal anders. We hebben toch besloten de zwangerschap af te breken, maar we zullen nooit weten of dit de juiste beslissing is geweest. In het ziekenhuis konden ze niet aangeven in hoeverre Norah beperkingen zou hebben. Wel zagen ze dat haar nieren en darmen niet helemaal in orde waren en daar houd ik me dan maar aan vast. Die ellende is haar in elk geval bespaard gebleven. Ik ben blij dat jullie meisje niet zoveel afwijkingen heeft! Ook jullie wens ik heel veel geluk, hoop en liefde met jullie kleine meisje!
Gisteren een bloedloze dag, jippie!!!
Liefs,
Heideroos

Kaatje: natuurlijk ben je hartstikke blij met je meisje! Als je kindje er eenmaal is ga je daar onvoorwaardelijk voor. Er is jullie een keuze bespaard gebleven en het heeft geen zin om te denken hoe het zou zijn gegaan als je het wel wist. Wij wisten het wel bij 20 weken en ik kan je zeggen, die keuze is niet makkelijk. Voor de zwangerschap was ik er vrij resoluut in: dan zou ik de zwangerschap af laten breken. Toen ik zwanger was, voelde ik mijn meisje schoppen, zag mijn buik groeien en was het allemaal anders. We hebben toch besloten de zwangerschap af te breken, maar we zullen nooit weten of dit de juiste beslissing is geweest. In het ziekenhuis konden ze niet aangeven in hoeverre Norah beperkingen zou hebben. Wel zagen ze dat haar nieren en darmen niet helemaal in orde waren en daar houd ik me dan maar aan vast. Die ellende is haar in elk geval bespaard gebleven. Ik ben blij dat jullie meisje niet zoveel afwijkingen heeft! Ook jullie wens ik heel veel geluk, hoop en liefde met jullie kleine meisje!
Gisteren een bloedloze dag, jippie!!!
Liefs,
Heideroos
maandag 22 december 2008 om 11:11
Hallo meiden,
Ik hoop dat ik hier even wat van me af mag schrijven. Ik ben Red Devil, samenwonend met mijn lief en samen hebben we een prachtige zoon van 21 maanden. Ik ben inmiddels 13 weken zwanger van de tweede, en vorige week werd een verdikte nekplooi van 5 mm geconstateerd.
Ik ben donderdag naar het Universitair Ziekenhuis in Leuven geweest (we wonen in Belgie, vandaar) voor een vlokkentest. Vrijdag kreeg ik van mijn eigen gyn in Turnhout de uitslag van de combinatietest (of tripletest, dat weet ik even niet meer hoe die heet) en daaruit bleek dat de kans op een kindje met een afwijking 1 op 50 is. Vandaag krijgen we als het goed is de uitslag van de vlokkentest, en we verwachten niet dat deze voor ons positief zal uitvallen.
Als de test negatief uitvalt zal ik tussen kerst en oudjaar naar het ziekenhuis gaan om de zwangerschap af te laten breken. Het valt me zo zwaar om dat te moeten doen. Het is allemaal zo onwerkelijk. Hoe verder we van afgelopen dinsdag af zijn, hoe meer het lijkt alsof het allemaal een nare droom is. Pfff, ik ben zo moe van al die emoties die door me heen razan. De ene minuut ben ik rationeel en de volgende minuut loop ik jankend door het huis.
Maar goed, ik heb dit vast even van me af geschreven. Ik wens iedereen die in dezelfde situatie zit heel veel sterkte! Hoop natuurlijk dat er een goede uitslag volgt, maar de kans is zo klein....
X
Devil
Ik hoop dat ik hier even wat van me af mag schrijven. Ik ben Red Devil, samenwonend met mijn lief en samen hebben we een prachtige zoon van 21 maanden. Ik ben inmiddels 13 weken zwanger van de tweede, en vorige week werd een verdikte nekplooi van 5 mm geconstateerd.
Ik ben donderdag naar het Universitair Ziekenhuis in Leuven geweest (we wonen in Belgie, vandaar) voor een vlokkentest. Vrijdag kreeg ik van mijn eigen gyn in Turnhout de uitslag van de combinatietest (of tripletest, dat weet ik even niet meer hoe die heet) en daaruit bleek dat de kans op een kindje met een afwijking 1 op 50 is. Vandaag krijgen we als het goed is de uitslag van de vlokkentest, en we verwachten niet dat deze voor ons positief zal uitvallen.
Als de test negatief uitvalt zal ik tussen kerst en oudjaar naar het ziekenhuis gaan om de zwangerschap af te laten breken. Het valt me zo zwaar om dat te moeten doen. Het is allemaal zo onwerkelijk. Hoe verder we van afgelopen dinsdag af zijn, hoe meer het lijkt alsof het allemaal een nare droom is. Pfff, ik ben zo moe van al die emoties die door me heen razan. De ene minuut ben ik rationeel en de volgende minuut loop ik jankend door het huis.
Maar goed, ik heb dit vast even van me af geschreven. Ik wens iedereen die in dezelfde situatie zit heel veel sterkte! Hoop natuurlijk dat er een goede uitslag volgt, maar de kans is zo klein....
X
Devil
maandag 22 december 2008 om 20:37
Red Devil: je schreef dat je waarschijnlijk vandaag de uitslag van de vlokkentest zou krijgen, heb je deze al gekregen?? Het kan nog alle kanten op hoor, zo'n combinatietest zegt niet altijd iets. Ik duim in elk geval voor je! Wel een rotperiode trouwens om je met zoiets bezig te moeten houden. Het is natuurlijk nooit leuk, maar het is zo fijn om nu leuke, gezellige dingen te doen! Heel veel sterkte...
Ik ben net gebeld door het ziekenhuis met de uitslag van mijn bloedonderzoek. Die was gelukkig positief. Ik heb in elk geval geen bloedarmoede en ik heb ook geen zwangerschapshormoon meer in me, wat betekent dat er geen placentarest in mijn baarmoeder is achtergebleven. Nu mijn afspraak van 6 januari maar afwachten. Het lijkt er nog steeds op dat het een vleesboom is.
x,
Heideroos
Ik ben net gebeld door het ziekenhuis met de uitslag van mijn bloedonderzoek. Die was gelukkig positief. Ik heb in elk geval geen bloedarmoede en ik heb ook geen zwangerschapshormoon meer in me, wat betekent dat er geen placentarest in mijn baarmoeder is achtergebleven. Nu mijn afspraak van 6 januari maar afwachten. Het lijkt er nog steeds op dat het een vleesboom is.
x,
Heideroos
zaterdag 27 december 2008 om 12:37
hallo
ik ben voor de tweede keer zwanger,onze vorige zwangerschap hebben we laten afbreken ivm een erfelijke aandoening. ik kan nu nog niet gelukkig zijn want op 11 weken gaan wij eerst een vlokkentest moeten uitvoeren. ik ben heel bang voor het resultaat. kent iemand deze ervaringen
groetjes aan iedereeen
ik ben voor de tweede keer zwanger,onze vorige zwangerschap hebben we laten afbreken ivm een erfelijke aandoening. ik kan nu nog niet gelukkig zijn want op 11 weken gaan wij eerst een vlokkentest moeten uitvoeren. ik ben heel bang voor het resultaat. kent iemand deze ervaringen
groetjes aan iedereeen
zaterdag 27 december 2008 om 23:02
Hallo allemaal,
Ik ben nu dertien weken zwanger van mijn 3e kindje , met 11 weken hebben wij een echo laten maken ,hierbij kregen wij de vraag of wij het zouden willen weten als er een verdikte nekplooi te zien zal zijn .
Dit was totaal nieuw voor mij, want bij de vorige zwangerschappen kregen wij de info niet over vrijwillige nekplooimetingen en combinatietesten.
Ik heb dus de vraag met ja beantwoord , en kreeg na een paar minuten leuk naar de beelden gekeken te hebben het slechte nieuws dat er een verdikte nekplooi was aangetroffen.
De vk wilde graag de week erna nog een echo doen of de nekplooi misschien verminderd zou zijn ,dit bleek dus niet het geval en er werd direct een combinatie test ingezet.
Er werd mij verteld dat op mijn leeftijd (28 ) de kans op een kindje met down . 1 op de 1000 is , klein dus . En ze vertelde me dat als de uitslag 1 op 200 zou zijn dat dit verhoogd is en een vlokkentest zou volgen.
Tot mijn grote schrik kreeg ik gisteren de uitslag dat de kans 1 op tien is .
Dus een spoedige afspraak voor een vlokkentest was al gemaakt.
De meest nare gedachtes spoken door mijn hoofd en heb me nog nooit zo gestresst gevoeld ! Liefs Mikky
Ik ben nu dertien weken zwanger van mijn 3e kindje , met 11 weken hebben wij een echo laten maken ,hierbij kregen wij de vraag of wij het zouden willen weten als er een verdikte nekplooi te zien zal zijn .
Dit was totaal nieuw voor mij, want bij de vorige zwangerschappen kregen wij de info niet over vrijwillige nekplooimetingen en combinatietesten.
Ik heb dus de vraag met ja beantwoord , en kreeg na een paar minuten leuk naar de beelden gekeken te hebben het slechte nieuws dat er een verdikte nekplooi was aangetroffen.
De vk wilde graag de week erna nog een echo doen of de nekplooi misschien verminderd zou zijn ,dit bleek dus niet het geval en er werd direct een combinatie test ingezet.
Er werd mij verteld dat op mijn leeftijd (28 ) de kans op een kindje met down . 1 op de 1000 is , klein dus . En ze vertelde me dat als de uitslag 1 op 200 zou zijn dat dit verhoogd is en een vlokkentest zou volgen.
Tot mijn grote schrik kreeg ik gisteren de uitslag dat de kans 1 op tien is .
Dus een spoedige afspraak voor een vlokkentest was al gemaakt.
De meest nare gedachtes spoken door mijn hoofd en heb me nog nooit zo gestresst gevoeld ! Liefs Mikky
zondag 28 december 2008 om 16:01
Hallo meiden,
Afgelopen dinsdag kregen we de uitslag van de vlokkentest en helaas heeft ons kindje inderdaad Down syndroom, zoals we al dachten. We zijn woensdagavond in het ziekenhuis geweest om te bespreken wat we gaan doen. Ik word straks in het ziekenhuis opgenomen en dan gaan ze me medicijnen toedienen waardoor het kindje zal worden afgestoten. Als het goed is gebeurt dat morgenochtend al, en kan ik morgenavond weer naar huis.
Het is heel onwerkelijk dat ik vanavond het ziekenhuis in zal gaan en morgen aan het eind van de dag dus niet meer zwanger zal zijn. We hebben ontzettend veel verdriet, maar weten voor onszelf dat dit de beste beslissing is die we voor ons gezin kunnen nemen.
Ik wens iedereen veel sterkte en ondanks alles toch alvast een heel gelukkig 2009.
RD
Afgelopen dinsdag kregen we de uitslag van de vlokkentest en helaas heeft ons kindje inderdaad Down syndroom, zoals we al dachten. We zijn woensdagavond in het ziekenhuis geweest om te bespreken wat we gaan doen. Ik word straks in het ziekenhuis opgenomen en dan gaan ze me medicijnen toedienen waardoor het kindje zal worden afgestoten. Als het goed is gebeurt dat morgenochtend al, en kan ik morgenavond weer naar huis.
Het is heel onwerkelijk dat ik vanavond het ziekenhuis in zal gaan en morgen aan het eind van de dag dus niet meer zwanger zal zijn. We hebben ontzettend veel verdriet, maar weten voor onszelf dat dit de beste beslissing is die we voor ons gezin kunnen nemen.
Ik wens iedereen veel sterkte en ondanks alles toch alvast een heel gelukkig 2009.
RD
zondag 28 december 2008 om 21:31
Mikky: Heel veel sterkte met de vlokkentest en het wachten op de uitslag! Hoe lang moet je eigenlijk wachten voor je de uitslag krijgt daarna?
Red Devil: He bah, dus toch waar jullie zo bang voor waren... Ook jullie wens ik echt heel veel sterkte!!! Hoe gaat het nu in zijn werk? Bij mij kwamen ze er pas met 20 weken achter dat ons meisje het syndroom van Down had en moest ik gewoon bevallen, vandaar dat ik erg benieuwd ben. Je krijgt dus medicijnen en dan wordt het kindje afgestoten. Kun je dat zien als een soort miskraam dan? En krijg je je kindje dan nog te zien? Wat naar zeg, zo na de Kerstdagen en vlak voor het nieuwe jaar. Aan de andere kant is het misschien beter dat het nog net in het oude jaar is, dan kun je het nieuwe jaar met een schone lei beginnen en het verdriet een plaatsje geven...
Ik hoop voor iedereen op een liefdevol 2009 en dat we maar gezonde baby's mogen krijgen!
Heideroos
Red Devil: He bah, dus toch waar jullie zo bang voor waren... Ook jullie wens ik echt heel veel sterkte!!! Hoe gaat het nu in zijn werk? Bij mij kwamen ze er pas met 20 weken achter dat ons meisje het syndroom van Down had en moest ik gewoon bevallen, vandaar dat ik erg benieuwd ben. Je krijgt dus medicijnen en dan wordt het kindje afgestoten. Kun je dat zien als een soort miskraam dan? En krijg je je kindje dan nog te zien? Wat naar zeg, zo na de Kerstdagen en vlak voor het nieuwe jaar. Aan de andere kant is het misschien beter dat het nog net in het oude jaar is, dan kun je het nieuwe jaar met een schone lei beginnen en het verdriet een plaatsje geven...
Ik hoop voor iedereen op een liefdevol 2009 en dat we maar gezonde baby's mogen krijgen!
Heideroos
maandag 29 december 2008 om 23:50
woensdag 31 december 2008 om 17:37
Mikky, hoe is het afgelopen?? Heb je de uitslag van de vlokkentest al gekregen? Je zei dat het behoorlijk tegenviel, doet het erg pijn zo'n vlokkentest? Of is het een heel vervelend gevoel? Ik heb zelf alleen vruchtwaterpunctie gehad en dat was ook niet zo'n fijn gevoel. Dan prikken ze een naald door je buik en baarmoeder heen om wat vruchtwater eruit te halen. Als ik ooit weer zwanger mag raken dan zal ik ook een vlokkentest laten doen, vandaar ik dat ik graag wil weten hoe dit in zijn werk gaat.
Red Devil, hoe gaat het nu met je? Is het allemaal, naar omstandigheden, goed verlopen? Ik wens je heel veel sterkte bij het verwerken van het verdriet!
Fijne jaarwisseling allemaal!
Liefs,
Heideroos
Red Devil, hoe gaat het nu met je? Is het allemaal, naar omstandigheden, goed verlopen? Ik wens je heel veel sterkte bij het verwerken van het verdriet!
Fijne jaarwisseling allemaal!
Liefs,
Heideroos
maandag 5 januari 2009 om 16:25
hoi meiden,
pira, wat een goed nieuws!!!! jeetje wat zal dat een opluchting zijn, nu kan je eindelijk een beetje gaan genieten van je zwangerschap!
hier nog steeds onzeker, morgen krijgen we de uitslag van het bloedonderzoek naar het geslacht. is het een meisje dan hoeven we niet eens een vlokkentest te doen en is het oké, is het een jongetje dan gaan we alle info voor de vlokkentest krijgen en een afspraak...
ik ga maar uit van het laatste, dat is een beetje mijn voorbereiding, dan kan het misschien alleen nog meevallen... als het een jongetje is dan is de kans nog wel 50% dat het gezond is hoor, dus dan is het nog geen afgedane zaak, maar het duurt me allemaal zo lang, je word zo ongeduldig... gelukkig wel vorige week al een echootje gehad en ook wel fijn om een kloppend hartje te zien, hoe pril het ook is (ga nu pas de 10de week in).
alle andere meiden, jeetje wat zijn er toch een hoop verdrietige situaties, is wel moeilijk om te lezen van elkaar vind ik... iedereen ontzettend veel sterkte en ik zal schrijven als ik meer weet!
Liefs,
Evi
pira, wat een goed nieuws!!!! jeetje wat zal dat een opluchting zijn, nu kan je eindelijk een beetje gaan genieten van je zwangerschap!
hier nog steeds onzeker, morgen krijgen we de uitslag van het bloedonderzoek naar het geslacht. is het een meisje dan hoeven we niet eens een vlokkentest te doen en is het oké, is het een jongetje dan gaan we alle info voor de vlokkentest krijgen en een afspraak...
ik ga maar uit van het laatste, dat is een beetje mijn voorbereiding, dan kan het misschien alleen nog meevallen... als het een jongetje is dan is de kans nog wel 50% dat het gezond is hoor, dus dan is het nog geen afgedane zaak, maar het duurt me allemaal zo lang, je word zo ongeduldig... gelukkig wel vorige week al een echootje gehad en ook wel fijn om een kloppend hartje te zien, hoe pril het ook is (ga nu pas de 10de week in).
alle andere meiden, jeetje wat zijn er toch een hoop verdrietige situaties, is wel moeilijk om te lezen van elkaar vind ik... iedereen ontzettend veel sterkte en ik zal schrijven als ik meer weet!
Liefs,
Evi
woensdag 7 januari 2009 om 15:43
Heideroosje, op zich gaat het goed. Lichamelijk mankeer ik niets, behalve dan dat ik nog wel vloei. Geestelijk is het heel zwaar. Afgelopen maandag hebben we ons kindje begraven. Dat was een hele moeilijke dag. Het was wel heel mooi, er lag natuurlijk veel sneeuw, het zonnetje scheen en de lucht was strakblauw. Hopelijk kunnen we de dingen nu een plekje gaan geven en ons verdriet gaan verwerken. Het zal wel een tijdje duren voor alles weer een beetje normaal is.
Volgens mij verschilt een vlokkentest niet veel van een vruchtwaterpunctie voor wat betreft handelingen. Het is alleen dat ze met een vlokkentest wat vlokjes uit je placenta halen, en met een vruchtwaterpunctie halen ze die vlokken uit het vruchtwater. De ingreep is in principe dus hetzelfde volgens mij.
Groetjes,
RD
Volgens mij verschilt een vlokkentest niet veel van een vruchtwaterpunctie voor wat betreft handelingen. Het is alleen dat ze met een vlokkentest wat vlokjes uit je placenta halen, en met een vruchtwaterpunctie halen ze die vlokken uit het vruchtwater. De ingreep is in principe dus hetzelfde volgens mij.
Groetjes,
RD
donderdag 8 januari 2009 om 12:17
Hi meiden,
Pff, ik zou naar het ziekenhuis gaan gisteren, maar ik ben niet geweest. Het was echt balen. Ik stond al helemaal klaar om naar het ziekenhuis te gaan, werkte de auto niet mee! Niet alle deuren gingen open door de kou, maar gelukkig kon mijn vriend nog wel via de passagierskant erin. Toen deden de ruitenwissers het niet. Ik heb ze losgetrokken van het raam, maar daarna deden ze het nog niet. Wij naar de garage, bleek de zekering stuk te zijn. Deze hebben ze gelijk vervangen, maar inmiddels was het al vijf voor tien en we moesten om tien uur in het AMC zijn. Dit gingen we dus niet redden. Al eerder had ik het ziekenhuis gebeld om te vragen of het erg was als we een half uur later aan zouden komen, maar dat kon niet. Nu heb ik voor volgende week dinsdag weer een afspraak gemaakt. Ik baalde echt verschrikkelijk en had zoiets van: laat die ruitenwissers maar, ga gewoon met stukke ruitenwissers naar het ziekenhuis. Mijn vriend vond dat geen goed idee, want we zouden heel slecht zicht kunnen hebben op de snelweg. Hij wilde geen ongeluk veroorzaken en gelijk heeft hij natuurlijk. Maar zo voelt dat op dat moment niet. Ik heb helemaal naar deze afspraak toegeleefd en dan gaat het op het laatste moment niet door...
Ik vloei trouwens al een week niet meer! Het gaat dus de goede kant op
Jullie horen volgende week dus meer. Als het dan vriest sta ik heeeeeel vroeg op, zodat we alle tijd hebben om langs de garage te gaan als er iets niet doet.
Red devil: in elk geval fijn dat het lichamelijk goed gaat. Geestelijk zal nog wel een tijdje duren voor je het een plekje kunt geven. Ik hoop voor je dat de mensen in je omgeving (familie, werk) lief voor je zijn. Ik weet niet of je werkt, maar het is erg fijn als ze daar begripvol zijn en je thuis de tijd krijgt om alle gebeurtenissen van de afgelopen tijd te kunnen verwerken. Het enige wat ik je kan zeggen is: verwerk het op de manier die voor jou het best is. Praat erover als je dat wil, schrijf het van je af, ga wandelen, sporten, doe een leuke hobby etc. Het klinkt erg mooi de begrafenis van jullie kindje! Ik wens je heeeeeel veel sterkte de komende tijd!!
Evi: wat was de uitslag van het onderzoek naar het geslacht?? Wordt het een meisje? Of moet je nog even in spanning zitten?
Liefs,
Heideroos
Pff, ik zou naar het ziekenhuis gaan gisteren, maar ik ben niet geweest. Het was echt balen. Ik stond al helemaal klaar om naar het ziekenhuis te gaan, werkte de auto niet mee! Niet alle deuren gingen open door de kou, maar gelukkig kon mijn vriend nog wel via de passagierskant erin. Toen deden de ruitenwissers het niet. Ik heb ze losgetrokken van het raam, maar daarna deden ze het nog niet. Wij naar de garage, bleek de zekering stuk te zijn. Deze hebben ze gelijk vervangen, maar inmiddels was het al vijf voor tien en we moesten om tien uur in het AMC zijn. Dit gingen we dus niet redden. Al eerder had ik het ziekenhuis gebeld om te vragen of het erg was als we een half uur later aan zouden komen, maar dat kon niet. Nu heb ik voor volgende week dinsdag weer een afspraak gemaakt. Ik baalde echt verschrikkelijk en had zoiets van: laat die ruitenwissers maar, ga gewoon met stukke ruitenwissers naar het ziekenhuis. Mijn vriend vond dat geen goed idee, want we zouden heel slecht zicht kunnen hebben op de snelweg. Hij wilde geen ongeluk veroorzaken en gelijk heeft hij natuurlijk. Maar zo voelt dat op dat moment niet. Ik heb helemaal naar deze afspraak toegeleefd en dan gaat het op het laatste moment niet door...
Ik vloei trouwens al een week niet meer! Het gaat dus de goede kant op

Jullie horen volgende week dus meer. Als het dan vriest sta ik heeeeeel vroeg op, zodat we alle tijd hebben om langs de garage te gaan als er iets niet doet.
Red devil: in elk geval fijn dat het lichamelijk goed gaat. Geestelijk zal nog wel een tijdje duren voor je het een plekje kunt geven. Ik hoop voor je dat de mensen in je omgeving (familie, werk) lief voor je zijn. Ik weet niet of je werkt, maar het is erg fijn als ze daar begripvol zijn en je thuis de tijd krijgt om alle gebeurtenissen van de afgelopen tijd te kunnen verwerken. Het enige wat ik je kan zeggen is: verwerk het op de manier die voor jou het best is. Praat erover als je dat wil, schrijf het van je af, ga wandelen, sporten, doe een leuke hobby etc. Het klinkt erg mooi de begrafenis van jullie kindje! Ik wens je heeeeeel veel sterkte de komende tijd!!
Evi: wat was de uitslag van het onderzoek naar het geslacht?? Wordt het een meisje? Of moet je nog even in spanning zitten?
Liefs,
Heideroos
donderdag 8 januari 2009 om 14:05
hoi allemaal!
Sorry voor de late reactie, maar inderdaad het is een meisje!!! ik ben afgelopen dagen zo hysterisch blij geweest dat ik nog niet op het forum ben geweest, jeetje wat een opluchting. we hoeven nu dus geen vlokkentest te doen, we krijgen nog een combinatietest voor down aangeboden, dit doen ze tegenwoorden vrij vaak, en moet in de 16de week nog terug voor een echo om het geslacht definitief te bepalen en die 0,5% zekerheid die ze niet kunnen geven af te dekken. Ik ben erg blij dat we met mijn eerste zwangerschap zo'n mazzel hebben, het klinkt raar maar ik denk dat het wel makkelijker zal zijn voor een volgende keer.
Heideroos, wat balen dat je je afspraak niet hebt gehaald, ik kan me voorstellen dat je er al zo naar toe leeft en het dan niet haalt, moet je nog langer wachten!
ik zal voorlopig niet meer schrijven, maar blijf wel meelezen, erg veel sterkte allemaal en hopelijk ook voor de rest een beetje mazzel toegewenst!
Liefs,
Evi
Sorry voor de late reactie, maar inderdaad het is een meisje!!! ik ben afgelopen dagen zo hysterisch blij geweest dat ik nog niet op het forum ben geweest, jeetje wat een opluchting. we hoeven nu dus geen vlokkentest te doen, we krijgen nog een combinatietest voor down aangeboden, dit doen ze tegenwoorden vrij vaak, en moet in de 16de week nog terug voor een echo om het geslacht definitief te bepalen en die 0,5% zekerheid die ze niet kunnen geven af te dekken. Ik ben erg blij dat we met mijn eerste zwangerschap zo'n mazzel hebben, het klinkt raar maar ik denk dat het wel makkelijker zal zijn voor een volgende keer.
Heideroos, wat balen dat je je afspraak niet hebt gehaald, ik kan me voorstellen dat je er al zo naar toe leeft en het dan niet haalt, moet je nog langer wachten!
ik zal voorlopig niet meer schrijven, maar blijf wel meelezen, erg veel sterkte allemaal en hopelijk ook voor de rest een beetje mazzel toegewenst!
Liefs,
Evi
donderdag 8 januari 2009 om 16:30
lieve meiden ik lees af en toe nog mee en wil wel Evi laten weten datik zo blij voor haar ben!! super meis en geniet ervan.
Red Devil heel veel sterkte, heftig hoor, doe rustig aan en laat ook beetje voor je zorgen!
Heideroos hopelijk lukt het a.s. dinsdag wel met de afspraak, succes.
hier alles oke met een rondere buik. verder blijft het raar als je nog niets voelt of het daarbinnen wel allemaal goed gaat maar daar moet ik van mezelf nu maar op vertrouwen. eind jan. opnieuw een uitvoerige echo en hoop van ganser harte dat ook dan alles er goed uitziet. al met al blijft de onrust wel iets aanwezig maar ik heb ook genoeg dagen dat het geen rol speelt.
lieve groeten aan allemaal, pira
Red Devil heel veel sterkte, heftig hoor, doe rustig aan en laat ook beetje voor je zorgen!
Heideroos hopelijk lukt het a.s. dinsdag wel met de afspraak, succes.
hier alles oke met een rondere buik. verder blijft het raar als je nog niets voelt of het daarbinnen wel allemaal goed gaat maar daar moet ik van mezelf nu maar op vertrouwen. eind jan. opnieuw een uitvoerige echo en hoop van ganser harte dat ook dan alles er goed uitziet. al met al blijft de onrust wel iets aanwezig maar ik heb ook genoeg dagen dat het geen rol speelt.
lieve groeten aan allemaal, pira
zaterdag 10 januari 2009 om 14:04
Evi: geweldig!!! Ik ben blij voor je dat het een meisje is! Geniet maar lekker van je zwangerschap!
pira: gelukkig laat je je gedachten niet gek maken door er de hele tijd over te piekeren, want dat heeft geen zin. Zelf ben ik heel slecht in wachten, ik weet niet hoe dat met jou zit? Ik hoop voor je dat de echo er eind januari helemaal goed uitziet!
Liefs,
Heideroos
pira: gelukkig laat je je gedachten niet gek maken door er de hele tijd over te piekeren, want dat heeft geen zin. Zelf ben ik heel slecht in wachten, ik weet niet hoe dat met jou zit? Ik hoop voor je dat de echo er eind januari helemaal goed uitziet!
Liefs,
Heideroos
dinsdag 13 januari 2009 om 21:13
Ik ben vandaag naar het ziekenhuis geweest. Allereerst moesten we natuurlijk weer drie kwartier wachten voor ik aan de beurt was. Zucht... had spijt dat ik ze vorige week had opgebeld dat ik een half uur later zou komen, want ik moet daar toch altijd een uur wachten in de wachtruimte. Had uit voorzorg al een tijdschrift meegenomen en mijn vriend een boek. Ik moest eerst uitleggen waarvoor ik kwam, want ze had geen dossier meegekregen van mijn gynaecoloog. Daarna ging ze naar mijn baarmoedermond kijken en een uitstrijkje maken. Het bleek dat het nogal snel bloedde. Vervolgens keek ze via een inwendige echo in mijn baarmoeder. Daar kon ze echter niets meer vinden. Alles zag er nu prima uit! Ze ging het nog even overleggen met een andere gynaecoloog, maar diegene vond het er ook goed uitzien en verder onderzoek was niet meer nodig. Ze hebben uiteindelijk dus geen water in mijn baarmoeder gespoten. Over drie weken word ik gebeld met de uitslag van het uitstrijkje. Die andere gynaecoloog zei ook dat het niet erg is dat mijn baarmoedermond zo snel bloedt, want dat kan komen doordat ik nog jong ben of nog doordat ik bevallen ben. Nou, als het goed is moet ik dan over een paar weken weer ongesteld worden (of liever niet natuurlijk!). Ik ben benieuwd 
Liefs,
Heideroos

Liefs,
Heideroos