Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
donderdag 11 december 2008 om 12:08
quote:Lemmy schreef op 11 december 2008 @ 12:06:
Een eind aan die relatie maken natuurlijk.
Stel je voor dat je dat doet, zou je dan echt niet gewoon enorm opgelucht zijn dat al dat gedoe achter de rug is?
(reactie op je vraag: 'wat vinden jullie slim om nu te doen?')
Het spijt me lemmy maar ik ben echt bang en ik weet niet waarom.
Waar slaat dat op dat ik bang ben?
Een eind aan die relatie maken natuurlijk.
Stel je voor dat je dat doet, zou je dan echt niet gewoon enorm opgelucht zijn dat al dat gedoe achter de rug is?
(reactie op je vraag: 'wat vinden jullie slim om nu te doen?')
Het spijt me lemmy maar ik ben echt bang en ik weet niet waarom.
Waar slaat dat op dat ik bang ben?
donderdag 11 december 2008 om 12:14
Als ik terugdenk aan toen, wilde ik echt enorm graag een eind aan die relatie maken, dus ik kan me niet voorstellen dat jij dat niet wilt.
Ik kon het niet omdat ik telkens opnieuw overgehaald werd door de omstandigheden: zijn smeken om vergiffenis, zijn beloftes dat hij zou veranderen, mijn zwangerschap en later het kind, wat iedereen er wel van zou zeggen dat ik zo kort na ons huwelijk en het krijgen van het kind er al de brui aan zou geven, ons huis waarvoor ik financieel verantwoordelijk was net als voor hemzelf trouwens, het feit dat hij het land zou moeten verlaten als ik hem de deur uit zette ... en op het dieptepunt het feit dat hij me beloofde dat ik nooit vrij zou zijn van hem, dat hij me altijd zou vinden en dat hij dan het kind en mij zou vermoorden.
Maar die wens was er heel sterk: kon ik maar gewoon weg. Er een punt achter zetten, en alleen verder gaan. Al die omstandigheden waardoor ik me tegen liet houden, heb jij niet. Waarom kun je dan toch die stap niet nemen? Waarom heb je dan toch niet de wens om vrij te zijn?
Ik kon het niet omdat ik telkens opnieuw overgehaald werd door de omstandigheden: zijn smeken om vergiffenis, zijn beloftes dat hij zou veranderen, mijn zwangerschap en later het kind, wat iedereen er wel van zou zeggen dat ik zo kort na ons huwelijk en het krijgen van het kind er al de brui aan zou geven, ons huis waarvoor ik financieel verantwoordelijk was net als voor hemzelf trouwens, het feit dat hij het land zou moeten verlaten als ik hem de deur uit zette ... en op het dieptepunt het feit dat hij me beloofde dat ik nooit vrij zou zijn van hem, dat hij me altijd zou vinden en dat hij dan het kind en mij zou vermoorden.
Maar die wens was er heel sterk: kon ik maar gewoon weg. Er een punt achter zetten, en alleen verder gaan. Al die omstandigheden waardoor ik me tegen liet houden, heb jij niet. Waarom kun je dan toch die stap niet nemen? Waarom heb je dan toch niet de wens om vrij te zijn?
donderdag 11 december 2008 om 12:17
quote:Lemmy schreef op 11 december 2008 @ 12:14:
Als ik terugdenk aan toen, wilde ik echt enorm graag een eind aan die relatie maken, dus ik kan me niet voorstellen dat jij dat niet wilt.
Ik kon het niet omdat ik telkens opnieuw overgehaald werd door de omstandigheden: zijn smeken om vergiffenis, zijn beloftes dat hij zou veranderen, mijn zwangerschap en later het kind, wat iedereen er wel van zou zeggen dat ik zo kort na ons huwelijk en het krijgen van het kind er al de brui aan zou geven, ons huis waarvoor ik financieel verantwoordelijk was net als voor hemzelf trouwens, het feit dat hij het land zou moeten verlaten als ik hem de deur uit zette ... en op het dieptepunt het feit dat hij me beloofde dat ik nooit vrij zou zijn van hem, dat hij me altijd zou vinden en dat hij dan het kind en mij zou vermoorden.
Maar die wens was er heel sterk: kon ik maar gewoon weg. Er een punt achter zetten, en alleen verder gaan. Al die omstandigheden waardoor ik me tegen liet houden, heb jij niet. Waarom kun je dan toch die stap niet nemen? Waarom heb je dan toch niet de wens om vrij te zijn?
Ik begrijp het..
ik weet het niet lemmy.. misschien omdat ik nog altijd het gevoel heb dat het komt door hoe ik heb gedaan.
Ik weet het niet, ik ben bang dat ik iets mis loop ofzo, dat er nooit meer iemand zal zijn die bepaalde dingen voor me over heeft die hij nu wel doet (niet vreemdgaan enzo) en dat hij verhalen zal vertellen over mij, die hij nu ook tegen mij zegt, over hoe hij over me denkt en hoe fout en schuldig ik ben.
Als ik terugdenk aan toen, wilde ik echt enorm graag een eind aan die relatie maken, dus ik kan me niet voorstellen dat jij dat niet wilt.
Ik kon het niet omdat ik telkens opnieuw overgehaald werd door de omstandigheden: zijn smeken om vergiffenis, zijn beloftes dat hij zou veranderen, mijn zwangerschap en later het kind, wat iedereen er wel van zou zeggen dat ik zo kort na ons huwelijk en het krijgen van het kind er al de brui aan zou geven, ons huis waarvoor ik financieel verantwoordelijk was net als voor hemzelf trouwens, het feit dat hij het land zou moeten verlaten als ik hem de deur uit zette ... en op het dieptepunt het feit dat hij me beloofde dat ik nooit vrij zou zijn van hem, dat hij me altijd zou vinden en dat hij dan het kind en mij zou vermoorden.
Maar die wens was er heel sterk: kon ik maar gewoon weg. Er een punt achter zetten, en alleen verder gaan. Al die omstandigheden waardoor ik me tegen liet houden, heb jij niet. Waarom kun je dan toch die stap niet nemen? Waarom heb je dan toch niet de wens om vrij te zijn?
Ik begrijp het..
ik weet het niet lemmy.. misschien omdat ik nog altijd het gevoel heb dat het komt door hoe ik heb gedaan.
Ik weet het niet, ik ben bang dat ik iets mis loop ofzo, dat er nooit meer iemand zal zijn die bepaalde dingen voor me over heeft die hij nu wel doet (niet vreemdgaan enzo) en dat hij verhalen zal vertellen over mij, die hij nu ook tegen mij zegt, over hoe hij over me denkt en hoe fout en schuldig ik ben.
donderdag 11 december 2008 om 12:19
Ik ben bang dat er nooit iemand zal komen die me trouw is enzo.. ik vind dat heel erg belangrijk en hij is wel trouw, naast al het andere wat hij doet is hij wel trouw en eerlijk over zijn verlangens en gevoelens naar andere vrouwen. Dit omdat hij eerder is vreemdgegaan en deze fout wil hij niet nog een x maken zegt hij. En hij heeft het dr eerlijk verteld dus daar vertrouw ik hem wel mee.
Ik ben gewoon bang dat er nooit iemand zal komen die helemaal gek van me is en die me neemt zoals ik ben ookal heb ik zo mijn gekke dingetjes.
Ik ben gewoon bang dat er nooit iemand zal komen die helemaal gek van me is en die me neemt zoals ik ben ookal heb ik zo mijn gekke dingetjes.
donderdag 11 december 2008 om 12:25
STEL dat er nooit zo iemand zou komen.... en laten we eerlijk zijn, de kans dat je gewoon een leuke vent tegenkomt die eerlijk is, niet vreemdgaat en jou gewoon lief behandelt is best heel groot gezien je leeftijd... dan nog ben je alleen toch beter af dan met hem? Is dat het punt, dat je bang bent dat je alleen zult blijven?
donderdag 11 december 2008 om 12:30
quote:Lemmy schreef op 11 december 2008 @ 12:25:
STEL dat er nooit zo iemand zou komen.... en laten we eerlijk zijn, de kans dat je gewoon een leuke vent tegenkomt die eerlijk is, niet vreemdgaat en jou gewoon lief behandelt is best heel groot gezien je leeftijd... dan nog ben je alleen toch beter af dan met hem? Is dat het punt, dat je bang bent dat je alleen zult blijven?
Ik weet ook wel dat het geen logische gedachte is.
Als ik weer eens vrijgezel was dan wisten ze dat op stap gelijk en had ik aan aandacht niks te kort. En toen ik mijn vorige relatie had verbroken was ik blij dat ik alleen was, lekker relaxte weekenden bij mijn familie op de bank. Ik wou geen vriendje meer die zo ver weg woonde. (hij woonde helemaal aan de andere kant van het land) en dan opeens kom ik iemand tegen die charmant is en waarmee ik gelijk een relatie wil en hij met mij.
Ik wil flierefluiten maar ik kan dat niet, ik ben bang dat ze mij gebruiken voor seks oid en dat kan ik niet.
Ik ben gewoon bang dat ik nooit meer iemand tegenkom die voor me gaat ofzo ik weet het niet.
en idd alleen ben ik beter af dan een relatie zoals dit.
heel erg stiekem heb ik nog hoop dat het ooit beter zal worden.
Fout
ik kan niks anders zeggen dan dat ik bang en teleurgesteld ben.
STEL dat er nooit zo iemand zou komen.... en laten we eerlijk zijn, de kans dat je gewoon een leuke vent tegenkomt die eerlijk is, niet vreemdgaat en jou gewoon lief behandelt is best heel groot gezien je leeftijd... dan nog ben je alleen toch beter af dan met hem? Is dat het punt, dat je bang bent dat je alleen zult blijven?
Ik weet ook wel dat het geen logische gedachte is.
Als ik weer eens vrijgezel was dan wisten ze dat op stap gelijk en had ik aan aandacht niks te kort. En toen ik mijn vorige relatie had verbroken was ik blij dat ik alleen was, lekker relaxte weekenden bij mijn familie op de bank. Ik wou geen vriendje meer die zo ver weg woonde. (hij woonde helemaal aan de andere kant van het land) en dan opeens kom ik iemand tegen die charmant is en waarmee ik gelijk een relatie wil en hij met mij.
Ik wil flierefluiten maar ik kan dat niet, ik ben bang dat ze mij gebruiken voor seks oid en dat kan ik niet.
Ik ben gewoon bang dat ik nooit meer iemand tegenkom die voor me gaat ofzo ik weet het niet.
en idd alleen ben ik beter af dan een relatie zoals dit.
heel erg stiekem heb ik nog hoop dat het ooit beter zal worden.
Fout
ik kan niks anders zeggen dan dat ik bang en teleurgesteld ben.
donderdag 11 december 2008 om 12:35
donderdag 11 december 2008 om 12:36
Plan van aanpak is in jouw geval denk ik:
1) Naar de huisarts gaan en je door laten verwijzen naar een therapeut. Vandaag nog als het kan maar in ieder geval morgen.
2) Je relatie beëindigen. Ook het liefst vandaag nog. In ieder geval zo snel mogelijk.
3) Je vrienden, familie opzoeken en steun vinden. Desnoods ga je een paar weken daarheen, als je niet alleen wilt zijn.
4) Met therapie beginnen en je leven weer oppakken.
1) Naar de huisarts gaan en je door laten verwijzen naar een therapeut. Vandaag nog als het kan maar in ieder geval morgen.
2) Je relatie beëindigen. Ook het liefst vandaag nog. In ieder geval zo snel mogelijk.
3) Je vrienden, familie opzoeken en steun vinden. Desnoods ga je een paar weken daarheen, als je niet alleen wilt zijn.
4) Met therapie beginnen en je leven weer oppakken.
donderdag 11 december 2008 om 12:39
Natuurlijk ben je teleurgesteld over hoe dit allemaal is gegaan. Misschien heb je ook echt wel een tijd nodig om dit allemaal achter je te laten en voordat je überhaupt weer zin hebt om jongens te leren kennen. Je moet mensen weer leren vertrouwen, en niet in de laatste plaats jezelf... Maar je hebt toch geen haast?
En je hebt toch zelf ook wel wat in de hand? Als je bang bent dat je gebruikt wordt voor seks, kun je toch ook wat langer wachten voordat je met iemand naar bed gaat, zodat je je wat zekerder voelt? Als je een relatie aangaat met iemand hoef je je toch niet gelijk daar helemaal in te storten en aan over te geven?
En je hebt toch zelf ook wel wat in de hand? Als je bang bent dat je gebruikt wordt voor seks, kun je toch ook wat langer wachten voordat je met iemand naar bed gaat, zodat je je wat zekerder voelt? Als je een relatie aangaat met iemand hoef je je toch niet gelijk daar helemaal in te storten en aan over te geven?
donderdag 11 december 2008 om 12:42
quote:dubiootje schreef op 11 december 2008 @ 12:35:
Sorry maar ik geloof niet dat hij niet vreemdgaat. Hij klinkt als een doorsnee vreemdganger. Waarom zou hij eigenlijk de hele door-de-week op een droogje gaan zitten en wachten tot jij een keer langskomt? Ik kan vanuit hem gezien geen goede reden bedenken.
Hij is daar vanaf het begin eerlijk over geweest, hij heeft ook niet echt veel behoefte aan seks. Die keer dat hij vreemdging was omdat zijn toenmalige vriendin hem niet thuis wou ontvangen, hij mocht niet op dr verjaardag komen dus hij begreep niet echt wat voor relatie ze hadden dus keek hij verder. Een beetje raar ik weet het.
Verder heb ik altijd zijn telefoon of email in de gaten gehouden (zonder dat hij het merkte) en ook nooit iets gevonden. Heb verder ook nooit aanwijzingen gevonden ofzo maar dat zegt misschien weinig.
Ik weet het niet, ik vertrouw hem daar wel in.
Misschien zit ik fout maar dat is iig niet iets waar ik me nu druk om kan maken. Heb het hem wel gevraagd een paar x of hij geen behoefte aan anderen heeft omdat hij me weinig ziet /weinig seks maar hij zegt van niet.
Sorry maar ik geloof niet dat hij niet vreemdgaat. Hij klinkt als een doorsnee vreemdganger. Waarom zou hij eigenlijk de hele door-de-week op een droogje gaan zitten en wachten tot jij een keer langskomt? Ik kan vanuit hem gezien geen goede reden bedenken.
Hij is daar vanaf het begin eerlijk over geweest, hij heeft ook niet echt veel behoefte aan seks. Die keer dat hij vreemdging was omdat zijn toenmalige vriendin hem niet thuis wou ontvangen, hij mocht niet op dr verjaardag komen dus hij begreep niet echt wat voor relatie ze hadden dus keek hij verder. Een beetje raar ik weet het.
Verder heb ik altijd zijn telefoon of email in de gaten gehouden (zonder dat hij het merkte) en ook nooit iets gevonden. Heb verder ook nooit aanwijzingen gevonden ofzo maar dat zegt misschien weinig.
Ik weet het niet, ik vertrouw hem daar wel in.
Misschien zit ik fout maar dat is iig niet iets waar ik me nu druk om kan maken. Heb het hem wel gevraagd een paar x of hij geen behoefte aan anderen heeft omdat hij me weinig ziet /weinig seks maar hij zegt van niet.
donderdag 11 december 2008 om 12:44
quote:eleonora schreef op 11 december 2008 @ 12:36:
Plan van aanpak is in jouw geval denk ik:
1) Naar de huisarts gaan en je door laten verwijzen naar een therapeut. Vandaag nog als het kan maar in ieder geval morgen.
2) Je relatie beëindigen. Ook het liefst vandaag nog. In ieder geval zo snel mogelijk.
3) Je vrienden, familie opzoeken en steun vinden. Desnoods ga je een paar weken daarheen, als je niet alleen wilt zijn.
4) Met therapie beginnen en je leven weer oppakken.
dat therapie daar ga ik volgende week achteraan, heb bonkende hoofdpijn en ben zo duizelig dat ik dat geregel er nu niet bij kan hebben maar dat plan ik voor komende week.
verder bel ik hem vandaag..
Plan van aanpak is in jouw geval denk ik:
1) Naar de huisarts gaan en je door laten verwijzen naar een therapeut. Vandaag nog als het kan maar in ieder geval morgen.
2) Je relatie beëindigen. Ook het liefst vandaag nog. In ieder geval zo snel mogelijk.
3) Je vrienden, familie opzoeken en steun vinden. Desnoods ga je een paar weken daarheen, als je niet alleen wilt zijn.
4) Met therapie beginnen en je leven weer oppakken.
dat therapie daar ga ik volgende week achteraan, heb bonkende hoofdpijn en ben zo duizelig dat ik dat geregel er nu niet bij kan hebben maar dat plan ik voor komende week.
verder bel ik hem vandaag..
donderdag 11 december 2008 om 12:46
quote:Lemmy schreef op 11 december 2008 @ 12:39:
Natuurlijk ben je teleurgesteld over hoe dit allemaal is gegaan. Misschien heb je ook echt wel een tijd nodig om dit allemaal achter je te laten en voordat je überhaupt weer zin hebt om jongens te leren kennen. Je moet mensen weer leren vertrouwen, en niet in de laatste plaats jezelf... Maar je hebt toch geen haast?
En je hebt toch zelf ook wel wat in de hand? Als je bang bent dat je gebruikt wordt voor seks, kun je toch ook wat langer wachten voordat je met iemand naar bed gaat, zodat je je wat zekerder voelt? Als je een relatie aangaat met iemand hoef je je toch niet gelijk daar helemaal in te storten en aan over te geven?
Nee dat is zo.. ookal ben ik de komende 2 jaar vrijgezel.. so what dan ben ik bijna 23.. pff nog ontzettend jong.
Ik bel m over een half uurtje..
nu ga ik even rustig aan doen..
laat jullie weten hoe t telefoontje ging.
Natuurlijk ben je teleurgesteld over hoe dit allemaal is gegaan. Misschien heb je ook echt wel een tijd nodig om dit allemaal achter je te laten en voordat je überhaupt weer zin hebt om jongens te leren kennen. Je moet mensen weer leren vertrouwen, en niet in de laatste plaats jezelf... Maar je hebt toch geen haast?
En je hebt toch zelf ook wel wat in de hand? Als je bang bent dat je gebruikt wordt voor seks, kun je toch ook wat langer wachten voordat je met iemand naar bed gaat, zodat je je wat zekerder voelt? Als je een relatie aangaat met iemand hoef je je toch niet gelijk daar helemaal in te storten en aan over te geven?
Nee dat is zo.. ookal ben ik de komende 2 jaar vrijgezel.. so what dan ben ik bijna 23.. pff nog ontzettend jong.
Ik bel m over een half uurtje..
nu ga ik even rustig aan doen..
laat jullie weten hoe t telefoontje ging.
donderdag 11 december 2008 om 12:47
Waar gaan we het over hebben Hannah? Weer over hem? Het is niet belangrijk of hij wel of niet trouw is.
Of zullen we het gewoon over iets belangrijks hebben? Jij bijv.
Je kunt op dit moment niets anders meer dan het gewoon uitmaken. Er is werkelijk helemaal niks meer over waarvoor jij nog zou moeten blijven in deze relatie.
Alles waarvoor je mogelijk nog zou kunnen vechten in deze relatie heb jij aan diggelen geslagen door steeds meer over deze weerzinwekkende man te vertellen.
Blijven kan ook, maar dan plaats je ook direct je verhalen in een ander perspectief.
Of zullen we het gewoon over iets belangrijks hebben? Jij bijv.
Je kunt op dit moment niets anders meer dan het gewoon uitmaken. Er is werkelijk helemaal niks meer over waarvoor jij nog zou moeten blijven in deze relatie.
Alles waarvoor je mogelijk nog zou kunnen vechten in deze relatie heb jij aan diggelen geslagen door steeds meer over deze weerzinwekkende man te vertellen.
Blijven kan ook, maar dan plaats je ook direct je verhalen in een ander perspectief.
donderdag 11 december 2008 om 13:00
Ik heb niet alles gelezen, daarvoor gaan jullie te snel, ik kan het op dit moment niet bijbenen
Maar 1 vraag wil ik beantwoorden Hanna, terwijl ik degene ben die meestal de vragen stelt.
Hanna wat jij moet doen
1. Hem laten vallen als een baksteen
2. In therapie gaan, werken aan jezelf
3. Niet denken dat wij hier op het forum jouw therapeut zijn
4. Gaan leven
Je bent 20! hebt meerdere relaties gehad zeg je. Ik denk echt dat er iets grondig mis is met je zelfbeeld en kan me de boosheid voorstellen die er ontstaat. Ik weet niet hoe dit nu verder gaat met deze discussie, ik ben net na de post van Leo en Lemmy en voel bij mezelf ook de boosheid opkomen
Ik ben ook ziek op dit moment en als ik jouw snelheid van reageren zie hoe je overal op ingaat dan begrijp ik dat niet. Ik heb de grootste moeite om me te concentreren op wat ik lees en als ik iets schrijf over mezelf ben ik daar best lang mee bezig juist omdat het allemaal zoveel emotie oproept.
Dat is wat me opvalt!
Maar 1 vraag wil ik beantwoorden Hanna, terwijl ik degene ben die meestal de vragen stelt.
Hanna wat jij moet doen
1. Hem laten vallen als een baksteen
2. In therapie gaan, werken aan jezelf
3. Niet denken dat wij hier op het forum jouw therapeut zijn
4. Gaan leven
Je bent 20! hebt meerdere relaties gehad zeg je. Ik denk echt dat er iets grondig mis is met je zelfbeeld en kan me de boosheid voorstellen die er ontstaat. Ik weet niet hoe dit nu verder gaat met deze discussie, ik ben net na de post van Leo en Lemmy en voel bij mezelf ook de boosheid opkomen
Ik ben ook ziek op dit moment en als ik jouw snelheid van reageren zie hoe je overal op ingaat dan begrijp ik dat niet. Ik heb de grootste moeite om me te concentreren op wat ik lees en als ik iets schrijf over mezelf ben ik daar best lang mee bezig juist omdat het allemaal zoveel emotie oproept.
Dat is wat me opvalt!
donderdag 11 december 2008 om 13:01
quote:dubiootje schreef op 11 december 2008 @ 12:56:
Hoezo ga je hem eigenlijk bellen? Heb je beloofd langs te komen dit weekend? Zo niet, lekker laten zitten.
Mwah... als ik weer eens voor mijn beurt mag praten... :
ik zou hem ook bellen als ik Hannah was. Is het gelijk duidelijk, hoef je je niet af te vragen of hij misschien wel of niet belt en op je rekent en zo. Die duidelijkheid zou mij rust geven.
Hoezo ga je hem eigenlijk bellen? Heb je beloofd langs te komen dit weekend? Zo niet, lekker laten zitten.
Mwah... als ik weer eens voor mijn beurt mag praten... :
ik zou hem ook bellen als ik Hannah was. Is het gelijk duidelijk, hoef je je niet af te vragen of hij misschien wel of niet belt en op je rekent en zo. Die duidelijkheid zou mij rust geven.
donderdag 11 december 2008 om 13:10
quote:zonlicht2 schreef op 11 december 2008 @ 13:00:
Ik heb niet alles gelezen, daarvoor gaan jullie te snel, ik kan het op dit moment niet bijbenen
Maar 1 vraag wil ik beantwoorden Hanna, terwijl ik degene ben die meestal de vragen stelt.
Hanna wat jij moet doen
1. Hem laten vallen als een baksteen
2. In therapie gaan, werken aan jezelf
3. Niet denken dat wij hier op het forum jouw therapeut zijn
4. Gaan leven
Je bent 20! hebt meerdere relaties gehad zeg je. Ik denk echt dat er iets grondig mis is met je zelfbeeld en kan me de boosheid voorstellen die er ontstaat. Ik weet niet hoe dit nu verder gaat met deze discussie, ik ben net na de post van Leo en Lemmy en voel bij mezelf ook de boosheid opkomen
Ik ben ook ziek op dit moment en als ik jouw snelheid van reageren zie hoe je overal op ingaat dan begrijp ik dat niet. Ik heb de grootste moeite om me te concentreren op wat ik lees en als ik iets schrijf over mezelf ben ik daar best lang mee bezig juist omdat het allemaal zoveel emotie oproept.
Dat is wat me opvalt!
het roept bij mij ook emoties op en ik doe ook mijn best om te concentreren, sommige dingen begrijp ik ook niet of moet ik 3x nalezen maar toch helpt het me erg om jullie reacties te lezen dus kom ik hier.
ik denk ook niet dat jullie mijn therapeut zijn?? maar ik zei alleen dat ik me kan voorstellen dat diegene hetzelfde zal zeggen als jullie; ga bij hem weg en leer weer van jezelf te houden.
(alleen gaat diegene er natuurlijk nog dieper op in maar je begrijpt me wel.)
Ik heb niet alles gelezen, daarvoor gaan jullie te snel, ik kan het op dit moment niet bijbenen
Maar 1 vraag wil ik beantwoorden Hanna, terwijl ik degene ben die meestal de vragen stelt.
Hanna wat jij moet doen
1. Hem laten vallen als een baksteen
2. In therapie gaan, werken aan jezelf
3. Niet denken dat wij hier op het forum jouw therapeut zijn
4. Gaan leven
Je bent 20! hebt meerdere relaties gehad zeg je. Ik denk echt dat er iets grondig mis is met je zelfbeeld en kan me de boosheid voorstellen die er ontstaat. Ik weet niet hoe dit nu verder gaat met deze discussie, ik ben net na de post van Leo en Lemmy en voel bij mezelf ook de boosheid opkomen
Ik ben ook ziek op dit moment en als ik jouw snelheid van reageren zie hoe je overal op ingaat dan begrijp ik dat niet. Ik heb de grootste moeite om me te concentreren op wat ik lees en als ik iets schrijf over mezelf ben ik daar best lang mee bezig juist omdat het allemaal zoveel emotie oproept.
Dat is wat me opvalt!
het roept bij mij ook emoties op en ik doe ook mijn best om te concentreren, sommige dingen begrijp ik ook niet of moet ik 3x nalezen maar toch helpt het me erg om jullie reacties te lezen dus kom ik hier.
ik denk ook niet dat jullie mijn therapeut zijn?? maar ik zei alleen dat ik me kan voorstellen dat diegene hetzelfde zal zeggen als jullie; ga bij hem weg en leer weer van jezelf te houden.
(alleen gaat diegene er natuurlijk nog dieper op in maar je begrijpt me wel.)
donderdag 11 december 2008 om 13:12
quote:eleonora schreef op 11 december 2008 @ 13:08:
O, ik zou hem ook bellen:
Ik kom niet meer Johan, ik kwám al helemaal niet bij je maar nu kom ik helemaal nooit meer (en dan voordat hij de kans zou krijgen te gaan schelden of schreeuwen, ophangen).
Haha
en dubio, lemmy, ik zou naar hem toe dit weekend, we hebben voor elk weekend afgesproken dat ik daar zolaat ben op het station, dit omdat ik me elke donderdag afvroeg hoelaat hij me zou verwachten en ik moet meer dan 2uren reizen met het openbaar vervoer dus wil ik het wel ff tijd weten.
Ik zou hem helpen met zijn huishouden omdat hij geopereerd is en dat zelf niet kan nu. Maar dáár heb ik echt geen behoefte aan.
Dus ik bel gewoon en zeg waarom ik niet langskom.
O, ik zou hem ook bellen:
Ik kom niet meer Johan, ik kwám al helemaal niet bij je maar nu kom ik helemaal nooit meer (en dan voordat hij de kans zou krijgen te gaan schelden of schreeuwen, ophangen).
Haha
en dubio, lemmy, ik zou naar hem toe dit weekend, we hebben voor elk weekend afgesproken dat ik daar zolaat ben op het station, dit omdat ik me elke donderdag afvroeg hoelaat hij me zou verwachten en ik moet meer dan 2uren reizen met het openbaar vervoer dus wil ik het wel ff tijd weten.
Ik zou hem helpen met zijn huishouden omdat hij geopereerd is en dat zelf niet kan nu. Maar dáár heb ik echt geen behoefte aan.
Dus ik bel gewoon en zeg waarom ik niet langskom.
donderdag 11 december 2008 om 14:27
Hannah, ik hoop dat je op dit moment de radio heeel hard hebt staan (en inderdaad pom, wát een goed nummer nu zeg) in je eentje door het huis rent, en je ontzettend opgelucht voelt!
Dat je gebeld hebt, en gewoon hebt gezegd dat je er klaar mee bent, voor dit weekend en gewoon voor altijd.
Je lacht om de posting van Eleonora van het telefoongesprek, maar ik heb het idee dat dit de enige juiste manier is hoor, en Eleonora het ook echt zo bedoelt. (Correct me if I'm wrong hoor)
Dat er dus ook grrem tijd is voor hem om te zeggen dat hij het nooit meer zal doen, er spijt van heeft, bla bla bla...
Dat je gebeld hebt, en gewoon hebt gezegd dat je er klaar mee bent, voor dit weekend en gewoon voor altijd.
Je lacht om de posting van Eleonora van het telefoongesprek, maar ik heb het idee dat dit de enige juiste manier is hoor, en Eleonora het ook echt zo bedoelt. (Correct me if I'm wrong hoor)
Dat er dus ook grrem tijd is voor hem om te zeggen dat hij het nooit meer zal doen, er spijt van heeft, bla bla bla...
donderdag 11 december 2008 om 14:30
haha ik snap 't
heb nu lekker muziek aan idd en ga nu lekker op mn bed liggen relaxen.
heb m gezegt dat ik niet langskom, waarom niet en hij begrijpt dat. Ik voel me opgelucht en ga nu gewoon rusten rusten rusten en de komende tijd niks meer doen,.
Ga even afstand nemen van dit alles, lijkt me nu even beter
dank jullie wel voor de tips, voel me stukken beter.
ookal is dit misschien nog een kleine stap, afstand hebben voelt beter.
heb nu lekker muziek aan idd en ga nu lekker op mn bed liggen relaxen.
heb m gezegt dat ik niet langskom, waarom niet en hij begrijpt dat. Ik voel me opgelucht en ga nu gewoon rusten rusten rusten en de komende tijd niks meer doen,.
Ga even afstand nemen van dit alles, lijkt me nu even beter
dank jullie wel voor de tips, voel me stukken beter.
ookal is dit misschien nog een kleine stap, afstand hebben voelt beter.
