Gegronde twijfels of een reguliere dip?

Wat is er mis mee dat hij zelf een doek pakt en de boel gaat schoonmaken?

Of ben jij de assepoester thuis?

Hij moet zijn handjes maar eens flink laten wapperen

Jij bent niet verantwoordelijk voor het naleven van andermans verwachtingen, en laat je dus geen schuldgevoel aanpraten door je vriend.

Je vriend heeft mijns inziens 2 keuzes: of jouw niveau van schoonmaken accepteren of te veranderen wat HIJ niet kan accepteren, dwz dat HIJ zelf schoonmaakt volgens zijn normen of een hulp inhuurt.

liever tobeloved, het lijkt er inderdaad op of jij de assepoester bent in huis. Doet hij ook weleens wat in het huishouden of komt alles op jouw neer? Mocht hij zelf niets doen in het huishouden waar haalt hij dan het lef vandaan om jou zo te behandelen? Ik zou hier echt niet tegen kunnen.... laat hem eerst zelf maar eens iets doen voor ie zo tegen jou tekeer gaat...

Hij laat jullie hele relatie afhangen van het feit hoe goed jij het huishouden doet? Dat klinkt wel erg heftig. Laat hij je echt niet op andere manieren blijken dat hij je waardeert en van je houdt? Als dat niet zo is en het hem daarbij ook nog eens niets doet als hij je kwetst, is het denk ik verstandig eens goed na te gaan denken over wat jij wilt en belangrijk vindt in een relatie...

quote:Tobeloved schreef op 30 december 2008 @ 20:25:

[...]





Ik heb hem afgelopen zondag verteld dat hij me moet accepteren. Hij zegt dat hij denkt niet zijn leven in te kunnen vullen. En dat snap ik niet, want zoveel ben ik niet veranderd sinds hij mij vroeg om kinderen met hem te maken. Hoe kan dit zo omslaan?Zou het zo kunnen zijn dat hem iets anders dwarszit en hij dit 'gebruikt' om zijn onvrede te uiten?

Het was ook een strijd bij mij en ex. Die wilde het liefst een huisvrouw die de hele dag poetste en boende. Prak kookte en de hele dag achter hem aandraafde voor zijn natje en droogje. Kon vreselijk freaken bij 3 vuile sokken in de mand.

Sorry, mijn ambities lagen anders. Zag huishouden niet als het hoogste goed. Hij heeft nu een vriendin die speciaal om hem parttime is gaan werken zodat ze naast haar huis ook het zijne kan schoonmaken (!!) en ze s'avonds hem in de watten kan leggen.

Van een gelijke verdeling, want ik werkte en studeerde en zorgde ook voor Muizelien met een abonnement op artsen, had hij nog nooit gehoord.

Ik weet wel: een vent die een huishoudster zoekt, moet echt verder zoeken.

Ook hier een vent die dus niet kon praten en met drift, zoals die van jou reageerde. Vind het nog knap van mezelf dat ik dat 10 jaar lang heb getolereerd......



Ben bang dat dit niet makkelijk zal veranderen. Hij meent dat jij meer in het huishouden moet doen, dat dat kennelijk jouw taak is, daarbij even voorbijgaande aan of dat eerlijk is of niet.

Vind eigenlijk Straals opmerking wel goed: jij bent niet verantwoordelijk voor het naleven van zijn idealen. Dat had ik 15 jaar geleden moeten weten!

quote:Tobeloved schreef op 30 december 2008 @ 20:29:

@ chaozz: een assepoester ben ik zeker niet. Toen we een relatie kregen was ik 18 en was mijn vloerbedekking thuis nooit zichtbaar. Nu is het huis opgeruimd en moet ik zeker meer tijd en aandacht besteden aan het schoonmaken, maar ik ben vooruitgegaan. Dat hij het niet doet, daar kan ik wel mee leven. Liever niet, maar ik vind het niet zo belangrijk als hij. Ik vind respect, liefde en vertrouwen het allerbelangrijkste. Hij lijkt de eerste 2 te verliezen als ik niet meer voldoe.Maar lieverd, je zegt dat je hard je best doet. Niet iedereen is een schoonmaakwonder... ik ook niet hoor... maar meer dan je best doen kan je toch niet. Als hij niet meehelpt vind ik dat hij ook niet moet zeuren. Het is toch van de zotte dat hij respect en liefde lijkt te verliezen als jij niet voldoet aan zijn beeld qua schoonmaken. Het voelt alsof jij constant op je tenen loopt en dan uiteindelijk nog te horen krijgt dat je niet voldoet. Ik zou eens goed nadenken of dit is wat je in een relatie zoekt.

quote:Tobeloved schreef op 30 december 2008 @ 20:09:



Wij zijn ontzettend lief voor elkaar, eerlijk tegen elkaar en kunnen elkaar volledig vertrouwen.



Dit schrijf je eerst.

En dan komt dit allemaal:



Hij laat onze hele relatie afhangen van hoe goed ik voor het huishouden zorg.



Ik doe echt mijn best, maar kan dat niet altijd volhouden. Het kwetst als hij zegt dat ik niets in het huis doe, want ik doe mijn best. Dat gelooft hij niet. Dat ik zeg dat het mij kwetst doet hem niets. Ik kwets mezelf. Wat ik ook doe, ik kan niet voldoen aan zijn eisen. Het kan voor een lange tijd goed gaan en dan komt hij weer met zijn ontevredenheid. Hij zegt hierbij zeer kwetsende dingen.



Hij vertelde mij laatst zich in de maling door me genomen te voelen, omdat ik hem heb verteld mijn best te doen in het huishouden. Hij ziet dit niet. Dit was naar aanleiding van het feit dat ik hem vertelde dat ik warmte van zijn kant miste sinds hij haren in de badkamer had gezien (niet netjes, weet ik). Dit leek hem niks te doen en dit kwetste mij waarop ik in huilen uitbarstte. Hij werd kwaad, met als gevolg dat hij me nu al twee dagen negeert. Als ik hem iets vraag is het....doe het zelf.



In het verleden heeft hij vaker van dit soort kwetsende gedrag laten zien. Er zijn wel voldoende dingen waar ik wel blij mee ben, maar het doet me pijn dat het hem niets lijkt te doen als ik mij door hem gekwetst voel....ik wil aan de ene kant niet bij iemand zijn die me kwetst, maar aan de andere kant vraag ik mezelf af of ik te snel opgeef, omdat alles een maand terug nog koek en ei was. We hebben zelfs pogingen ondernomen om zwanger te worden.



Dat kan ik niet rijmen met dat eerste wat je schrijft.

Waar is het respect binnen jullie relatie? Hij verwacht dingen van jou die niet in jouw persoonlijkheidspakketje zitten en dat zal ook nooit gebeuren want je bent zoals je bent.



Dus óf hij pakt het stofvod zelf ter hand en gaat aan de slag als hij zich zo ergert, óf hij zoekt een andere vrouw. Jij bent van nature niet zo'n poets, dus dat zal altijd behelpen blijven en het feit dat hij je ook nog kwetst en vernedert, ik vind dat geen basis voor een leuke relatie.



Krijg in ieder geval geen kind met deze man!

Als er ergens rommel van komt dan is het wel van kinderen. Doe jezelf een heel groot plezier meid en trap niet in die val. Je vriend wordt er niet ineens een grote lieve schat van hoor, van vader worden. Relaties die al niet al te best zijn of in ieder geval instabiel worden met de komst van kinderen alleen maar instabieler en je moet er niet aan denken dat zo'n man tekeer gaat tegen een peuter die eens zijn speelgoed laat slingeren, of ben je zo naïef dat je denkt dat hij bij toverslag een leuke, tolerante man wordt, die niet warm of koud wordt van een rommeltje meer of minder? Zet dat dan direct uit je hoofd!



Meneer moet zelf de handjes maar lekker gaan laten wapperen, of kijk of je een hulp in de huishouding kunt vinden als dit problemen oplevert tussen jullie maar de tijden van vrouwen die sowieso achter een aanrecht of een strijkplank stonden zijn écht voorbij hoor. Welkom in 2009!



Vraag je nu eens af of het werkelijk zo leuk is bij jou thuis meid. Gewoon heel oprecht. Gekwetst worden omdat je niet 'voldoet' hoort niet thuis in een volwassen relatie. Boos worden omdat de was in de machine is blijven zitten ook niet en jij loopt op eieren, dat is helemáál heel ongezond.



Ga eens heel goed nadenken en eerlijk zijn tegen jezelf, hoe moeilijk je dat ook vind misschien.

Gegronde twijfels of een reguliere dip?



Ik zeg: gegronde twijfels. Heel gegronde twijfels. Er gaan allerlei alarmbellen bij mij rinkelen.

Deze onhartelijke houding en het stilzwijgend toebedelen van taken en het resultaat vervolgens afkraken duidt niet op veel liefde. Ikzelf zou niet met zo'n persoon willen leven. Perfectionistisch prima, maar laat hij dat vooral bij zichzelf houden en anders opzouten!

quote:Tobeloved schreef op 30 december 2008 @ 20:42:

@ muis 66: zo is het precies. Hij lijkt mij veel meer te waarderen als ik hem een avond in de watten leg. Ik vind het heerlijk om te doen, maar niet omdat hij vind dat dat hoort bij mijn taak als vrouw en niet om een extra kus te krijgen. Zo voelt het wel. Aan de ene kant wil ik wel de vrouw van zijn dromen zijn, maar ben ik zo niet genoeg. Als je van iemand houdt zoek je toch samen naar het juiste balans.



Hij is trouwens nu al de hele dag weg, terwijl hij niet hoeft te werken, neemt zijn telefoon niet op en reageert niet op een superlief sms-je van mij.hij is heel de dag weg, jij weet niet waar hij is?? Waarom stuur je hem een super lief smsje als hij jou gewoon negeert? Ik zou zeggen laat hem maar gewoon even in zijn sopje gaar koken...

quote:Tobeloved schreef op 30 december 2008 @ 20:42:

Aan de ene kant wil ik wel de vrouw van zijn dromen zijn, maar ben ik zo niet genoeg.Joh, dat klinkt allemaal wel lekker, 'de vrouw van zijn dromen', maar het is doodvermoeiend. Wees jij nou maar een gewone vrouw van vlees en bloed, dat hou je tenminste een leven lang vol en zelfs dan kost het al energie genoeg. Zoek een leuke vent, bij wie je gewoon jezelf kunt zijn.

Oei Leo heeft wel gelijk! Muizelien is een enorme sloddervos en ex kon zich daar ook heel erg aan ergeren. Moet ik wel zeggen, het werd vooral na de geboorte heel erg, maar dat was omdat ik toen parttime ging werken. En later ook studeren. Ex meende simpelweg dat ik meer kon doen, omdat ik parttime werkte. Maar Leo heeft wel gelijk, kinderen kunnen heerlijk rommel maken, op alle leeftijden en ik voorzie inderdaad dat hij met enige regelmaat ontploft....

Tobeloved, Muis is ervaringsdeskundige met veeleisende mannen. Ga eens kijken op het topic waar zij geregeld schrijft. Ben benieuwd of je daar iets in herkent. Ik hoop het trouwens niet voor je.

Oei, ik geloof dat ik een tegendraadse mening heb... TO, het viel me op hoe ontzettend vaak jij de woorden kwetsen, gekwetst etc in de mond neemt, nu zeg ik niet dat sommige dingen niet kwetsend zijn, maar wanneer je álles als kwetsend gaat ervaren en vervolgens in huilen uitbarst, kan ik me wel een beetje voorstellen dat je vriend daar op een gegeven moment z'n schouders over ophaalt.



Enne, dingen als de AB verstoppen vind ik héél kinderachtig, aan mij had je een kwaaie gehad als je dat gedaan had. En als ik dan alles overhoop haal om die AB te vinden en ik kom er achter dat jíj 'm verstopt had, liet ik de troep ook liggen, sorry...



Ik lees nergens iets over jullie dagbesteding o.i.d. Als jullie allebei buitenshuis werken is je vriend net zo goed verantwoordelijk voor het huishouden als jij, maar als hij kostwinner is en jij fulltime thuis bent vind ik het wel reëel dat jij het grootste gedeelte van het huishouden op je neemt. Als jullie beiden werkend zijn zouden jullie misschien eens kunnen kijken naar een huishoudelijke hulp?



En verder vind ik wel dat je wat steviger in je schoenen moet staan hoor, als jij je in 100 bochten wringt om aan zijn eisen te voldoen en dan met een puppyblik bedelt om waardering, en gekwetst bent/gaat huilen als je die niet krijgt, dan gaat 'ie je steeds minder als gelijkwaardig zien. Wat si er mis met gewoon een keer boos uitroepen: "Joh, als je het niet schoon genoeg vindt, dan doe je het toch lekker zelf? Dáár is de emmer en dáár liggen de sponsjes, veel plezier!"

Tobeloved, ik zag dat je in het topic relatiecrisis schreef dat je in nare periodes veel herkend in de exvriend van Hannah (to daar). Waarom leg je de focus nu op dit punt, terwijl er zoveel andere dingen zijn die niet goed lopen en waarvan je weet dat het niet klopt?



Durf je eerlijk naar je relatie te kijken, want ik denk dat het wel dieper gaat dan problemen over het huishouden. Wil jij oud worden met je vriend, om wie hij is en om hoe hij met je omgaat? Hij kan jou niet gelukkig maken, dat moet je zelf doen.. maar is hij de aanvulling die je in je leven erbij wilt?



Sorry als dit kort door de bocht is, maar het viel me gewoon even op dat je eerder een post had geschreven en nu de focus op het huishouden legt, en op het feit dat jij je best doet.

Ik ben natuurlijk door schade en schande wijs geworden, maar echt, iemand die mij niet in mijn waarde laat, heeft een probleem. Als ik druk ben met een tentamen, essay of wat ook, ja dan ligt er wel wat stof in een zielig hoekje. Het is voor het oog schoon, borden en toilet zijn altijd brandschoon, maar kijk niet achter een kast. Het is niet anders. Ik ben gewoon geen huisvrouw, vind het kloteklussen en doe er het liefst zo min mogelijk aan.

Toen ik ging scheiden en mijn eigen plek kreeg, kreeg ik een kaartje van een vriendin "This house is clean enough to be healthy and dirty enough to be happy in".

Het is ingelijst.

Enne, je kan wel de vrouw van zijn dromen willen zijn, maar deze relatie klinkt eerder als een nachtmerrie..........