Kinderen
alle pijlers
Drukke mama's, hou blijven jullie ~~~in balans~~~?
donderdag 1 januari 2009 om 15:20
Hoi allemaal.
Ik ben El, 2 kindjes (eentje gaat bijna naar school), ik werk, ik studeer, heb een schat van een vriend en een hoop vriendinnen. Mijn doel voor dit jaar is 'in balans' te raken. Wat de situatie ook is (van de ene poepluier naar de andere omgevallen beker en daartussen de creche en het kinderdagverblijf, noem maar op, jullie kennen het wel), ik ben 'm meester!
Ik begin deze maand met yoga (bij een echte yogajuf dus niet in de sportschool). Pfffff, terwijl ik dit opschrijf, ben ik al de kluts kwijt, haha, komt helemaal goed.
Wat is dus eigenlijk wil vragen aan jullie. Hoe zorgen jullie ervoor dat je al die dingen gedaan krijgt die je belangrijk vindt? Doen jullie het helemaal samen (als je een partner hebt) of hoofdzakelijk alleen? Ik wil er dus ook leuk uit zien, dus mooie nagels, in shape, make-upje etc. Ik heb al best wat tips die me op weg helpen, maar mss zijn er nog meer nuttige!
Tot dusver:
* Beneden opmaken
* Vanaf februari komt iemand hier schoonmaken eens in de week
* het boek 'Alles onder controle' van Allison Mitchell, echte aanrader!
* 's avonds tasjes klaarzetten voor creche/kdv etc.
* Geen toezeggingen doen die ik niet kan nakomen (jaaa, ik kom zeker op je feestje! terwijl ik dat weekend al 2 andere dingen heb)
* Apart tasje met nagellak/vijl etc dat beneden staat. Tijdens tv-kijken werk ik alles bij.
* Met vriendlief week doornemen en elke maand samen uit (eten/film/wat dan ook, verzinnen we om en om)
Kunnen jullie alle rollen vervullen? Rare vraag, maar heb soms zo het idee dat ik alles goed moet doen. Voel me prima hoor, geniet volop van m'n kids, studie gaat voorspoedig, werk ok etc maar heb vaak zooooon gejaagd gevoel. haha, hoe goed voel je je dan...
Warrig verhaal moet het zijn om te lezen maar eigenljik komt het hierop neer: hoe houden jullie je hoofd boven water en voelen jullie je soms ook alsof je jezelf voorbij rent? Dat je alles maar moet?
Fijne nieuwjaarsdag!
Ik ben El, 2 kindjes (eentje gaat bijna naar school), ik werk, ik studeer, heb een schat van een vriend en een hoop vriendinnen. Mijn doel voor dit jaar is 'in balans' te raken. Wat de situatie ook is (van de ene poepluier naar de andere omgevallen beker en daartussen de creche en het kinderdagverblijf, noem maar op, jullie kennen het wel), ik ben 'm meester!
Ik begin deze maand met yoga (bij een echte yogajuf dus niet in de sportschool). Pfffff, terwijl ik dit opschrijf, ben ik al de kluts kwijt, haha, komt helemaal goed.
Wat is dus eigenlijk wil vragen aan jullie. Hoe zorgen jullie ervoor dat je al die dingen gedaan krijgt die je belangrijk vindt? Doen jullie het helemaal samen (als je een partner hebt) of hoofdzakelijk alleen? Ik wil er dus ook leuk uit zien, dus mooie nagels, in shape, make-upje etc. Ik heb al best wat tips die me op weg helpen, maar mss zijn er nog meer nuttige!
Tot dusver:
* Beneden opmaken
* Vanaf februari komt iemand hier schoonmaken eens in de week
* het boek 'Alles onder controle' van Allison Mitchell, echte aanrader!
* 's avonds tasjes klaarzetten voor creche/kdv etc.
* Geen toezeggingen doen die ik niet kan nakomen (jaaa, ik kom zeker op je feestje! terwijl ik dat weekend al 2 andere dingen heb)
* Apart tasje met nagellak/vijl etc dat beneden staat. Tijdens tv-kijken werk ik alles bij.
* Met vriendlief week doornemen en elke maand samen uit (eten/film/wat dan ook, verzinnen we om en om)
Kunnen jullie alle rollen vervullen? Rare vraag, maar heb soms zo het idee dat ik alles goed moet doen. Voel me prima hoor, geniet volop van m'n kids, studie gaat voorspoedig, werk ok etc maar heb vaak zooooon gejaagd gevoel. haha, hoe goed voel je je dan...
Warrig verhaal moet het zijn om te lezen maar eigenljik komt het hierop neer: hoe houden jullie je hoofd boven water en voelen jullie je soms ook alsof je jezelf voorbij rent? Dat je alles maar moet?
Fijne nieuwjaarsdag!
donderdag 1 januari 2009 om 15:30
Meid, ik word al moe als ik het lijstje zie met alle dingen die jij van jezelf moet. Ik werk fulltime in een zware baan en heb 4 kinderen, maar zo druk als jij maak ik me niet, hoor. Ik zie er damn goed uit, heb een goede relatie met mijn man en beste vriendin, ben (doorgaans) een leuke moeder voor mijn kinderen en heb een redelijke carriere gemaakt. Dat vind ik allemaal wel weer genoeg. Avondjes uit plannen en make-up tasjes op strategische plaatsen, ik word al gejaagd als ik je post lees 
.
Hoe ik in balans ben? Door mezelf te accepteren zoals ik ben. Door midden in de chaos te kunnen genieten van een glas wijn en een stom TVprogramma. Door niet meer koste wat het kost overal met mijn snufferd bij te willen zijn. Ik ben nu 40, en wil erg graag nog minimaal 40 jaar mee, dus het heilige "moeten" heb ik afgezworen!
.Hoe ik in balans ben? Door mezelf te accepteren zoals ik ben. Door midden in de chaos te kunnen genieten van een glas wijn en een stom TVprogramma. Door niet meer koste wat het kost overal met mijn snufferd bij te willen zijn. Ik ben nu 40, en wil erg graag nog minimaal 40 jaar mee, dus het heilige "moeten" heb ik afgezworen!
.
donderdag 1 januari 2009 om 17:55
Toch jammer dat je blijkbaar meteen in de stress schiet van een reactie. Ik vind het juist heel goed dat je probeert een balans te zoeken. Want ik weet hoe moeilijk dat kan zijn. Ik vind je lijstje plannen en 'plan van aanpak' al best goed. Als dat voor jou werk, prima toch.
Ik snap dat Mariannanas misschien valt over het 'moeten-gevoel'. maar ik denk dat jij en zij uiteindelijk hetzelfde nastreven.
Ik plan ook avondjes uit met mijn Lief hoor, omdat je anders opeens na een paar maanden merkt dat je wel heel veel leuke dingen doet, maar niet altijd per se met elkaar. Niks mis mee om zo nu en dan een oppas te plannen en te kijken welke film, theaterstuk of restaurant leuk is om op die 'vrije avond' naar toe te gaan.
Veel plezier met yoga en geniet van de leuke dingen die het leven van een jonge mamma ook bieden!
Ik snap dat Mariannanas misschien valt over het 'moeten-gevoel'. maar ik denk dat jij en zij uiteindelijk hetzelfde nastreven.
Ik plan ook avondjes uit met mijn Lief hoor, omdat je anders opeens na een paar maanden merkt dat je wel heel veel leuke dingen doet, maar niet altijd per se met elkaar. Niks mis mee om zo nu en dan een oppas te plannen en te kijken welke film, theaterstuk of restaurant leuk is om op die 'vrije avond' naar toe te gaan.
Veel plezier met yoga en geniet van de leuke dingen die het leven van een jonge mamma ook bieden!
donderdag 1 januari 2009 om 18:12
Ik ben zelf geen moeder, maar om je een beetje aan het lachen te maken moet je onderstaand filmpje even kijken, erg leuk!
http://www.cabaretfilmpjes.nl/fragment/Libelle
http://www.cabaretfilmpjes.nl/fragment/Libelle
donderdag 1 januari 2009 om 19:43
He? Dus door mijn opmerking (althans: ik was de enige die inhoudelijk reageerde voordat je meldde het topic te willen laten verwijderen) ben je van slag? Daar begrijp ik niet veel van; ik zei naar mijn weten niets naars. Sterker nog: in mijn post heb ik het voornamelijk over mezélf, en hoe ik in balans blijf (want dat was immers je vraag). Je reageert nota bene in eerste instantie met de opmerking dat ik "zoooooo gelijk heb" en even later moet het topic verwijderd worden doordat mijn posting iets losmaakt.
Vreemd.
Vreemd.
.
donderdag 1 januari 2009 om 19:51
quote:Mariannanas schreef op 01 januari 2009 @ 19:43:
He? Dus door mijn opmerking (althans: ik was de enige die inhoudelijk reageerde voordat je meldde het topic te willen laten verwijderen) ben je van slag? Daar begrijp ik niet veel van; ik zei naar mijn weten niets naars. Sterker nog: in mijn post heb ik het voornamelijk over mezélf, en hoe ik in balans blijf (want dat was immers je vraag). Je reageert nota bene in eerste instantie met de opmerking dat ik "zoooooo gelijk heb" en even later moet het topic verwijderd worden doordat mijn posting iets losmaakt.
Vreemd.Zo vat ik het niet op. Ik kreeg het idee dat jij haar een inzicht over haar leven verschafte die ze nog niet had of niet onder ogen durfte te komen. Je hebt niet iets vervelends gezegd hoor.
He? Dus door mijn opmerking (althans: ik was de enige die inhoudelijk reageerde voordat je meldde het topic te willen laten verwijderen) ben je van slag? Daar begrijp ik niet veel van; ik zei naar mijn weten niets naars. Sterker nog: in mijn post heb ik het voornamelijk over mezélf, en hoe ik in balans blijf (want dat was immers je vraag). Je reageert nota bene in eerste instantie met de opmerking dat ik "zoooooo gelijk heb" en even later moet het topic verwijderd worden doordat mijn posting iets losmaakt.
Vreemd.Zo vat ik het niet op. Ik kreeg het idee dat jij haar een inzicht over haar leven verschafte die ze nog niet had of niet onder ogen durfte te komen. Je hebt niet iets vervelends gezegd hoor.
donderdag 1 januari 2009 om 20:20
Mariannas, je zei ook niets naars! Inderdaad, het was een eye-opener. Ik ben echt krampachtig aan het proberen aan alle verwachtingen van mijn omgeving te voldoen. Lieve mama, alles onder controle, mooi, slank, verzorgd, liefdevolle partner, overal inderdaad verschijnen (vrienden hebben nog geen kids en sommige wonen op meer dan een uur rijden) en vooral niet klagen! Ik weet dat het veel is en dus probeer ik met allerlei 'tools' het toch gladjes te laten verlopen. En tja, daar prikt de eerste forummer zo doorheen...
Ik weet nog steeds niet goed in hoeverre ik moet organiseren en wanneer ik moet zeggen ' nu is het genoeg, hier liggen mijn prioriteiten niet'. Toch bedankt voor jullie reacties, ondanks mijn verzoek niet meer te reageren.
Ik weet nog steeds niet goed in hoeverre ik moet organiseren en wanneer ik moet zeggen ' nu is het genoeg, hier liggen mijn prioriteiten niet'. Toch bedankt voor jullie reacties, ondanks mijn verzoek niet meer te reageren.
donderdag 1 januari 2009 om 21:04
El, fijn dat je nog even reageert, want ik voelde me er naar onder. Vind je niet dat het juist een goed plan is om op dit topic over dit onderwerp verder te praten? Per slot van rekening was dat je eerste intentie ook, anders had je het topic immers niet geopend . Is het geen goed idee om eens wat verder te praten over hoe je zorgt dat je ook eens "nee" kunt zeggen ergens tegen, en kunt accepteren dat "goed genoeg" ook prima is?
. Is het geen goed idee om eens wat verder te praten over hoe je zorgt dat je ook eens "nee" kunt zeggen ergens tegen, en kunt accepteren dat "goed genoeg" ook prima is?
.
donderdag 1 januari 2009 om 21:13
Mijn eerste gedachte na het lezen van je openingspost was idd: probeer eens om wat minder dingen belangrijk te vinden. En mijn tweede gedachte: de pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet (dank je mariannas voor ook hier een eye-opener). Ook ik wil veel teveel van mezelf en probeer door goed te organiseren zoveel mogelijk ook te doen, met als gevolg dat ik bij tijd en wijle op apegapen lig en me ook vaak heel gejaagd voel. Het is ook verdomde moeilijk om voor jezelf duidelijk te krijgen wat nou echt je prioriteiten zijn, wat jij zelf wilt of (waarvan je denkt) dat anderen het van je willen/eisen. Echte tips heb ik niet, maar ik lees graag mee
donderdag 1 januari 2009 om 21:14
Net een feestje afgesms't 
Feels good. Kreeg meteen een begripvolle reactie in de trant van 'vond het al knap hoe je het allemaal geregeld kreeg'. Niet dat ik op zo'n reactie wacht maar geeft toch een ietsiepietsie bevestiging van wat ik al dacht. Er zit ongetwijfeld meer achter. Vriendlief is een echte sportfreak, ijzeren discipline en erg georganiseerd. Ik sta best open voor verbeteringen maar soms druist het tegen m'n eigen ik in. Ik leg nou eenmaal m'n sleutels niet altijd op dezelfde plek terug en ja, ik heb 4 tassen waar dingen in kunnen zitten. Regelmatig hebben we woorden als ik weer eens om 17 uur naar de supermarkt moet rennen omdat er een ingredient voor het avondeten mist. Schat van een papa/vent maar hij vindt dat ik structuur nodig heb. Ik doe een deeltijd studie en regelmatig neemt ie de kindjes mee op pad zodat ik voor m'n studie kan zitten. Pfffff, ff weer over nadenken hoor. Volgens mij gaat dit veel dieper dan dat make-uptasje wat op een (inmiddels) vaste plek ligt.
Feels good. Kreeg meteen een begripvolle reactie in de trant van 'vond het al knap hoe je het allemaal geregeld kreeg'. Niet dat ik op zo'n reactie wacht maar geeft toch een ietsiepietsie bevestiging van wat ik al dacht. Er zit ongetwijfeld meer achter. Vriendlief is een echte sportfreak, ijzeren discipline en erg georganiseerd. Ik sta best open voor verbeteringen maar soms druist het tegen m'n eigen ik in. Ik leg nou eenmaal m'n sleutels niet altijd op dezelfde plek terug en ja, ik heb 4 tassen waar dingen in kunnen zitten. Regelmatig hebben we woorden als ik weer eens om 17 uur naar de supermarkt moet rennen omdat er een ingredient voor het avondeten mist. Schat van een papa/vent maar hij vindt dat ik structuur nodig heb. Ik doe een deeltijd studie en regelmatig neemt ie de kindjes mee op pad zodat ik voor m'n studie kan zitten. Pfffff, ff weer over nadenken hoor. Volgens mij gaat dit veel dieper dan dat make-uptasje wat op een (inmiddels) vaste plek ligt.
donderdag 1 januari 2009 om 21:37
Haha, herkenbaar hoor, behalve dat ik hier meer van de structuur ben dan vriend. Praat erover!! Want het is voor hem waarschijnlijk niet voor te stellen dat jij er niet zo mee zit dat je in 4 tassen moet kijken en dat je meer gestresst raakt van al die vaste plekjes bijvoorbeeld. Ze zeggen wel eens: tegenpolen trekken elkaar aan en proberen elkaar de rest van hun leven te veranderen Daar is op zich niks mis mee, zolang je allebei jezelf kunt zijn. Ik leer van mijn vriend wat minder gestructureerd te zijn (en warempel, de wereld verging niet eens ) en andersom probeer ik hem in de echt belangrijke dingen aan structuur te helpen (want 's ochtends het hele huis moeten omkeren voor bril en sleutels is het andere uiterste, nu liggen ze of op plek 1, 2 of 3 en dat scheelt al een boel). Probeer bij jezelf te blijven en uit zijn 'structuur' op te pakken wat bij jou past. En wie weet: misschien voelt hij zich wel beter als hij zijn ijzeren discipline eens een heel klein beetje durft te laten vieren?
donderdag 1 januari 2009 om 21:46
Dit is idd een groot thema in het leven van elke vrouw die midden in het leven staat, om het maar eens dramatisch te zeggen.
Het heeft mij erg geholpen om me voor te stellen hoe ik later herinnerd wil worden door de mensen om wie ik geef: familie, kinderen, vrienden. Als die vrouw met die geweldige carriere, maar die nooit tijd had om even met haar kinderen te spelen? Als die vrouw die haar kinderen nooit met ongestreken kleren naar school stuurde, haar huis altijd aan kant had, maar die nooit een zinnig woord over actuele kwesties te melden had? Etc etc. Zo heb ik bijv. ontdekt dat ik spelen met mijn kind wel heel belangrijk vind, en strijken en stofzuigen minder. En dat ik werken en maatschappelijke kwesties heel belangrijk vind, maar niet tot elke prijs.
Mijn mantra is toen ik heel gejaagd leefde een tijdlang geweest: Just be. Gewoon er zijn, in de woonkamer, met je kinderen om je heen. Je hoeft niks te doen, alleen beschikbaar zijn voor ze, dat halve uurtje dat je daar tijd voor hebt. Daar kun je al heel veel voldoening uithalen. Continue piekeren, todolijstjes maken, nagels vijlen - draagt dat wezenlijk bij aan jouw levensgeluk en dat van je gezin?
Het heeft mij erg geholpen om me voor te stellen hoe ik later herinnerd wil worden door de mensen om wie ik geef: familie, kinderen, vrienden. Als die vrouw met die geweldige carriere, maar die nooit tijd had om even met haar kinderen te spelen? Als die vrouw die haar kinderen nooit met ongestreken kleren naar school stuurde, haar huis altijd aan kant had, maar die nooit een zinnig woord over actuele kwesties te melden had? Etc etc. Zo heb ik bijv. ontdekt dat ik spelen met mijn kind wel heel belangrijk vind, en strijken en stofzuigen minder. En dat ik werken en maatschappelijke kwesties heel belangrijk vind, maar niet tot elke prijs.
Mijn mantra is toen ik heel gejaagd leefde een tijdlang geweest: Just be. Gewoon er zijn, in de woonkamer, met je kinderen om je heen. Je hoeft niks te doen, alleen beschikbaar zijn voor ze, dat halve uurtje dat je daar tijd voor hebt. Daar kun je al heel veel voldoening uithalen. Continue piekeren, todolijstjes maken, nagels vijlen - draagt dat wezenlijk bij aan jouw levensgeluk en dat van je gezin?
vrijdag 2 januari 2009 om 09:49
Nou ik heb het hier allemaal al redelijk losgelaten, hoef geen perfect huis, geen perfect figuur en de gevijlde nagels heb ik allang afgezworen maar nog lukt het me maar amper hoor. Gewoon de basiszaken (zorgen dat er bij iedereen elke ochtend schone sokken in de kast liggen bijvoorbeeld) kosten me al erg veel tijd. Huishoudelijke hulp zou ik graag willen maar is financieel niet mogelijk. Die tijd voor mijn kinderen, zoals Miss Mara zegt, neem ik wel maar dat resulteert er redelijk vaak ook in dat ik 's avonds om 10 uur nog de was zit te vouwen terwijl ik dan eigenlijk gewoon naar mijn bed wil. Wat ik maar wil zeggen El, volgens mij doe je al heel veel en mag je inderdaad wat minder van jezelf te verwachten. Daarentegen als jij gelukkig wordt van nagels lakken, dan gewoon lekker blijven doen hoor.
vrijdag 2 januari 2009 om 10:02
Ik was voor ik kinderen had ook erg met mijn uiterlijk bezig. Maar dat is sterk afgenomen na het krijgen van kinderen. Ik mag blij zijn als ik s'avonds nog een wasje kan vouwen, laat staan nagels vijlen en lakken.
Als wij naar een feestje moeten of ik ga uit met een vriendin, dan zorg ik er wel voor dat ik er tip top uitzie. Maar doordweeks kan mij dat eigenlijk niets schelen.
En was voor ik mijn tweede en derde kreeg ook superslank. Maar inmiddels ben ik wat voller, heb zoiets van dat mag ook wel na het krijgen van drie kinderen. En dat wordt vanzelf wel weer minder na verloop van tijd.
Zou zeggen maak je niet zo druk om dat lijstje van je, dat komt vanzelf wel weer.
Als wij naar een feestje moeten of ik ga uit met een vriendin, dan zorg ik er wel voor dat ik er tip top uitzie. Maar doordweeks kan mij dat eigenlijk niets schelen.
En was voor ik mijn tweede en derde kreeg ook superslank. Maar inmiddels ben ik wat voller, heb zoiets van dat mag ook wel na het krijgen van drie kinderen. En dat wordt vanzelf wel weer minder na verloop van tijd.
Zou zeggen maak je niet zo druk om dat lijstje van je, dat komt vanzelf wel weer.
vrijdag 2 januari 2009 om 10:11
Hoi El,
Herkenbaar onderwerp. Ik steek een beetje hetzelfde in elkaar als jij en wil ook niets half doen. Dat betekent dat je jezelf vaak volledig voorbij rent. Sterker nog, nu ik begin januari 2009 eens terugblik naar 2008 kan ik me bar weinig echt mooie momenten (in rust & gezelligheid) herinneren. Ik kan me wel de stress goed herinneren. Tja, en het huis was altijd schoon, mijn werk loopt op rolletjes, de kinderen doen het goed, ik heb mezelf ook niet verwaarloost.. maar dit kan toch ook niet de bedoeling zijn?
Ze zeggen dat deze jaren de mooiste jaren zijn als moeder, met nog kleine kinderen. Ik heb me voorgenomen daar meer van te genieten, met als grote devies; Loslaten. Dan maar wat meer stof of rommel, wat is nou belangrijker eigenlijk?
Herkenbaar onderwerp. Ik steek een beetje hetzelfde in elkaar als jij en wil ook niets half doen. Dat betekent dat je jezelf vaak volledig voorbij rent. Sterker nog, nu ik begin januari 2009 eens terugblik naar 2008 kan ik me bar weinig echt mooie momenten (in rust & gezelligheid) herinneren. Ik kan me wel de stress goed herinneren. Tja, en het huis was altijd schoon, mijn werk loopt op rolletjes, de kinderen doen het goed, ik heb mezelf ook niet verwaarloost.. maar dit kan toch ook niet de bedoeling zijn?
Ze zeggen dat deze jaren de mooiste jaren zijn als moeder, met nog kleine kinderen. Ik heb me voorgenomen daar meer van te genieten, met als grote devies; Loslaten. Dan maar wat meer stof of rommel, wat is nou belangrijker eigenlijk?
vrijdag 2 januari 2009 om 12:34
Hee, fijn dat het topic toch nog niet gesloten is.
Ik had gisteren een lange post geschreven, houd het vandaag wel wat korter.
Mijn eigen ogen zijn een paar jaar geleden geopend, toen had ik nota bene nog niet eens kinderen, toen Smolman met een zeer moeie en chagrijnige Smollie op de bank zat en zei: Je kunt gewoon niet alles, je moet eens keuzes maken. Hij baalde er zo van dat ik het zo lekker druk had en dat als hij me dan eens zag ik er helemaal doorheen zat. En hij had zo gelijk!
Dat heeft er bij mij in geresulteerd dat ik letterlijk met pen en papier voor mezelf op een rijtje heb gezet wat en wie ik belangrijk vind in mijn leven en waar ik wel mijn tijd aan wil besteden. Zo zeg! Dat luchtte enorm op en gaf me ineens een berg tijd en rust. Eigenlijk gewoon die prioriteiten stellen.
Dit topic heeft mij ook weer aan het denken gezet en dat lijstje ga ik een dezer dagen weer eens op mijn gemakje opnieuw opstellen. Het leven is veranderd, we zijn weer een paar jaar verder.
Voor mij blijft de tekst: "Je kunt niet alles willen" een hele belangrijke.
Smol
Ik had gisteren een lange post geschreven, houd het vandaag wel wat korter.
Mijn eigen ogen zijn een paar jaar geleden geopend, toen had ik nota bene nog niet eens kinderen, toen Smolman met een zeer moeie en chagrijnige Smollie op de bank zat en zei: Je kunt gewoon niet alles, je moet eens keuzes maken. Hij baalde er zo van dat ik het zo lekker druk had en dat als hij me dan eens zag ik er helemaal doorheen zat. En hij had zo gelijk!
Dat heeft er bij mij in geresulteerd dat ik letterlijk met pen en papier voor mezelf op een rijtje heb gezet wat en wie ik belangrijk vind in mijn leven en waar ik wel mijn tijd aan wil besteden. Zo zeg! Dat luchtte enorm op en gaf me ineens een berg tijd en rust. Eigenlijk gewoon die prioriteiten stellen.
Dit topic heeft mij ook weer aan het denken gezet en dat lijstje ga ik een dezer dagen weer eens op mijn gemakje opnieuw opstellen. Het leven is veranderd, we zijn weer een paar jaar verder.
Voor mij blijft de tekst: "Je kunt niet alles willen" een hele belangrijke.
Smol
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
vrijdag 2 januari 2009 om 17:02
Wat ik merk is dat het 'op de bank zitten bedenken wat ik allemaal nog moet doen maar waar ik geen puf voor heb' méér energie kost dan mezelf een schop onder m'n kont geven en het gewoon te doen.
Dat was voor mij een eye-opener. Maar ik probeer m'n to-dolijstjes wel zo kort mogelijk te houden.
Want ik weet dat ik 's avonds alleen maar een fijn gevoel over mezelf en de dag heb als ik m'n lijstje wel heb afgewerkt. (Dat 'just be' hoop ik wel ooit te bereiken!)
Dat was voor mij een eye-opener. Maar ik probeer m'n to-dolijstjes wel zo kort mogelijk te houden.
Want ik weet dat ik 's avonds alleen maar een fijn gevoel over mezelf en de dag heb als ik m'n lijstje wel heb afgewerkt. (Dat 'just be' hoop ik wel ooit te bereiken!)
vrijdag 2 januari 2009 om 17:31
Ik ben juist blij dat je dit topic heb geopend. Ik herken hier veel in. Je wilt graag aan alle verwachtingen van anderen voldoen en overal controle over houden. Dus wil je de perfecte moeder zijn, slank zijn, wil je er verzorgd uitzien, een leuke baan hebben, een studie doen......enz.
Ik leer nu pas, nu mijn derde bijna 5 wordt, en ik bijna 35 dat je het zo niet volhoudt. De kinderen zijn zo kort klein, daar moet je echt van genieten!
een goeie opmerking vond ik dat je er bij stil moet staan hoe je herinnerd wil worden. Ik ben nu bang dat ik inderdaad als een stresskip gezien word.
Maar goed, er wordt aan gewerkt. Ik heb vandaag niet eens stofgezogen, gezuigd, gezoogd whatever ;0
Ik leer nu pas, nu mijn derde bijna 5 wordt, en ik bijna 35 dat je het zo niet volhoudt. De kinderen zijn zo kort klein, daar moet je echt van genieten!
een goeie opmerking vond ik dat je er bij stil moet staan hoe je herinnerd wil worden. Ik ben nu bang dat ik inderdaad als een stresskip gezien word.
Maar goed, er wordt aan gewerkt. Ik heb vandaag niet eens stofgezogen, gezuigd, gezoogd whatever ;0
vrijdag 2 januari 2009 om 19:58
Jee, wat een reacties. Fijn hoor!
@Krissie, goeie tip om wat van elkaar over te nemen. Voor m'n gevoel probeer ik wat van het gestructureerde van m'n vriend over te nemen maar is het best wel eenrichtingsverkeer. Vriend vindt daarentegen dat hij zich al veel minder druk maakt over rondslingerend speelgoed etc. Mss is het de ene weg ook makkelijker om je aan te passen. Uiteindelijk ben ik meer gebaat bij structuur dat hij bij bv. rommel.
@MissMara: heb vanochtend nog aan je gedacht! Ik zat in m'n eentje in de auto van de sportschool naar huis. Ik was maar aan het bedenken wat ik allemaal nog wilde doen die dag. Wanneer ik tijd voor mezelf ging inbouwen. Toen dacht in ineens' heej, ik zit hier in m'n eentje in een lekker warme auto met een leuk muziekje, wat zeur ik nou, dit is ook fijn!' . Dus radio hard en genoten. Goeie tip dus. Hoewel ik het lastig vindt om zo ver te denken hoe je herinnerd wil worden.
@Shisensa: tis inderdaad waar ieders prio ligt. kan voor iedereen anders zijn. Wel fijn om te horen dat jij ook regelmatig huishoudelijke klusjes doet op tijden dat je liever wat anders doet.
@Robijntje en Jaellaa; wat kunnen jullie goed relativeren. Goed idee ook om s terug te denken wat je je herinnert van afgelopen jaar.
@Supersmollie: fijn zo'n kerel die je dingen doet inzien. Mag ik vragen welke dingen jij van je priolijstje hebt geschrapt. Als dat te persoonlijk is, niet doen natuurlijk. Vraag me af wat voor dingen mensen dan laten varen. Ik kan me namelijk nog steeds niet voorstellen wat ik dan moet laten schieten.
@pixymama: dus jij hebt ook lijstjes. Goed te horen. Wat je zegt klopt wel, niet lullen maar poetsen af en toe.
@gussie: hoe geniet jij intenser van deze periode? Door het in je hoofd als het ware vast te leggen? Kijken naar en meespelen met je kids? Vind het soms lastig als iemand (vaak ouder) zegt ' joh, geniet er maar van, ze zijn zo groot'. Pffff, ik geniet echt elke dag maar 24/7 is echt onmogelijk.
Vind het fijn dat jullie gereageerd hebben en dat jullie het in meer of mindere mate herkennen. Ik ben wel erg benieuwd wat jullie bv. schrappen van je lijstje of lager prioriteren. Mijn plan is om dit jaar niet op elk feestje te verschijnen. Heb veel vrienden die ver weg wonen zonder kids en ik was er altijd. Nu dus niet meer. Denk dat dat al veel lucht geeft. Daarnaast wilde ik perse een nieuwe baan omdat ik was uitgekeken, geen uitdaging meer. Maar ik blijf zitten want ik kan er echt uitrusten (hoi baas!).
Nu aan de studie, hupppp, schop onder je kont!!!
@Krissie, goeie tip om wat van elkaar over te nemen. Voor m'n gevoel probeer ik wat van het gestructureerde van m'n vriend over te nemen maar is het best wel eenrichtingsverkeer. Vriend vindt daarentegen dat hij zich al veel minder druk maakt over rondslingerend speelgoed etc. Mss is het de ene weg ook makkelijker om je aan te passen. Uiteindelijk ben ik meer gebaat bij structuur dat hij bij bv. rommel.
@MissMara: heb vanochtend nog aan je gedacht! Ik zat in m'n eentje in de auto van de sportschool naar huis. Ik was maar aan het bedenken wat ik allemaal nog wilde doen die dag. Wanneer ik tijd voor mezelf ging inbouwen. Toen dacht in ineens' heej, ik zit hier in m'n eentje in een lekker warme auto met een leuk muziekje, wat zeur ik nou, dit is ook fijn!' . Dus radio hard en genoten. Goeie tip dus. Hoewel ik het lastig vindt om zo ver te denken hoe je herinnerd wil worden.
@Shisensa: tis inderdaad waar ieders prio ligt. kan voor iedereen anders zijn. Wel fijn om te horen dat jij ook regelmatig huishoudelijke klusjes doet op tijden dat je liever wat anders doet.
@Robijntje en Jaellaa; wat kunnen jullie goed relativeren. Goed idee ook om s terug te denken wat je je herinnert van afgelopen jaar.
@Supersmollie: fijn zo'n kerel die je dingen doet inzien. Mag ik vragen welke dingen jij van je priolijstje hebt geschrapt. Als dat te persoonlijk is, niet doen natuurlijk. Vraag me af wat voor dingen mensen dan laten varen. Ik kan me namelijk nog steeds niet voorstellen wat ik dan moet laten schieten.
@pixymama: dus jij hebt ook lijstjes. Goed te horen. Wat je zegt klopt wel, niet lullen maar poetsen af en toe.
@gussie: hoe geniet jij intenser van deze periode? Door het in je hoofd als het ware vast te leggen? Kijken naar en meespelen met je kids? Vind het soms lastig als iemand (vaak ouder) zegt ' joh, geniet er maar van, ze zijn zo groot'. Pffff, ik geniet echt elke dag maar 24/7 is echt onmogelijk.
Vind het fijn dat jullie gereageerd hebben en dat jullie het in meer of mindere mate herkennen. Ik ben wel erg benieuwd wat jullie bv. schrappen van je lijstje of lager prioriteren. Mijn plan is om dit jaar niet op elk feestje te verschijnen. Heb veel vrienden die ver weg wonen zonder kids en ik was er altijd. Nu dus niet meer. Denk dat dat al veel lucht geeft. Daarnaast wilde ik perse een nieuwe baan omdat ik was uitgekeken, geen uitdaging meer. Maar ik blijf zitten want ik kan er echt uitrusten (hoi baas!).
Nu aan de studie, hupppp, schop onder je kont!!!
vrijdag 2 januari 2009 om 20:14
Ik heb trouwens ook een deeltijdstudie naast m'n werk gedaan en dat hakte er echt het aller- allerergste in bij mij.
Sinds ik die studie achter de rug heb (alweer anderhalf schooljaar) heb ik een stuk meer rust! Zelfs al ben ik in die tijd moeder geworden (heb letterlijk kostend m'n laatste tentamens gedaan en is er inmiddels een tweede op komst (heb straks twee kinderen met 14 maanden verschil ertussen), ik kan me niet voorstellen dat ik ooit nog zoveel stress en rotgevoel zal hebben als die vermaledijde studie me opleverde.
Komt er al een eind aan die studie van jou?
Sinds ik die studie achter de rug heb (alweer anderhalf schooljaar) heb ik een stuk meer rust! Zelfs al ben ik in die tijd moeder geworden (heb letterlijk kostend m'n laatste tentamens gedaan
en is er inmiddels een tweede op komst (heb straks twee kinderen met 14 maanden verschil ertussen), ik kan me niet voorstellen dat ik ooit nog zoveel stress en rotgevoel zal hebben als die vermaledijde studie me opleverde.Komt er al een eind aan die studie van jou?
