Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
dinsdag 6 januari 2009 om 23:09
Hallo allemaal,
Even iets van me laten horen
Binnenkort ontmoet ik mijn nr. 2 weer, echt een heel fijn vooruitzicht, even weg van de dagelijkse beslommeringen en alleen maar genieten!
Weetikveel, nr. 2 zijn is niet makkelijk. Het scheelt alleen als je weet dat je nr. 2 bent, zelf ervaar ik dat in ieder geval wel zo, voor mijn nr. 2 ben ik nr. 2, dan hebben we van elkaar geaccepteerd en daardoor geeft het rust en duidelijkheid, in ieder geval voor mij.
Maantje, welkom! Schrijf maar lekker van je af als je daar behoefte aan hebt hoor! Het lijkt me zo moeilijk als je nr. 2 een collega van je is, dan is afstand nemen echt heel moeilijk. Nr. 2 heeft je heel veel gegeven, hij zit in je hoofd, in je bloed en zo nu en dan kijk je terug op die mooie tijd met hem.
Mopper, wat heet fout, wat niet weet wat niet deert. Zelf vind ik het geen toegevoegde waarde hebben om nr. 1 over nr. 2 te vertellen. Waarom zou ik dat doen? Jij en ik moeten leven met een geheim, daar kies ik elke dag weer bewust voor. Door mijn nr. 1 te vertellen over nr. 2 zou ik hem enorm kwetsen.
Voordat er nu weer op deze zin gereageerd wordt door te zeggen dat het nog veel erger is als mijn nr. 1 het ontdekt..., klopt, dat is zo, daarom doe ik alles om te voorkomen dat mijn geheim uitkomt.
Bosz, ai... wat moeilijk!!!! Ik hoop dat het je lukt! Misschien niet in één keer, heel veel sterkte!
Katara wat een emotionele achtbaan, knuffel!!!
Vrouwtje, bedenk je goed, zodra je elkaar hebt vastgehouden, wordt het gevoel alleen maar sterker. Het is genieten, maar ook een dubbelleven.
Mijn nr. 2 en ik spreken dus wel af in een hotel, kletsen heel veel, maar inderdaad all the way ligt dan heel dichtbij.... Misschien inderdaad ergens langs het strand lopen, het bos of een stille kroeg in een klein dorpje.
Pinky wat heerlijk voor je!!!! Mijn nr. 2 en ik zouden ook een hele avond alleen maar kunnen kletsen, maar willen alles uit die schaarse ontmoetingen halen...
Lady Bird, moeilijk soms he? Wel fijn als je een balans kunt vinden in je gevoelens voor nr. 1 en nr. 2.
Caafje, zo voel ik het ook dubbel genieten!! Mannen uit 1000-en mijn nr. 1 en nr. 2, waar ik allebei van hou.
Anaianai, jou belevenis kan ik ook alleen maar beamen, het is liefhebben!!
Van de week moest ik ineens aan Marlies denken, als je nog meeleest....... zou ik het heel leuk vinden iets van je te horen.
Voor iedereen die meeleest en -schrijft: Ik hoop dat je droom uitkomt in 2009!
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Even iets van me laten horen
Binnenkort ontmoet ik mijn nr. 2 weer, echt een heel fijn vooruitzicht, even weg van de dagelijkse beslommeringen en alleen maar genieten!
Weetikveel, nr. 2 zijn is niet makkelijk. Het scheelt alleen als je weet dat je nr. 2 bent, zelf ervaar ik dat in ieder geval wel zo, voor mijn nr. 2 ben ik nr. 2, dan hebben we van elkaar geaccepteerd en daardoor geeft het rust en duidelijkheid, in ieder geval voor mij.
Maantje, welkom! Schrijf maar lekker van je af als je daar behoefte aan hebt hoor! Het lijkt me zo moeilijk als je nr. 2 een collega van je is, dan is afstand nemen echt heel moeilijk. Nr. 2 heeft je heel veel gegeven, hij zit in je hoofd, in je bloed en zo nu en dan kijk je terug op die mooie tijd met hem.
Mopper, wat heet fout, wat niet weet wat niet deert. Zelf vind ik het geen toegevoegde waarde hebben om nr. 1 over nr. 2 te vertellen. Waarom zou ik dat doen? Jij en ik moeten leven met een geheim, daar kies ik elke dag weer bewust voor. Door mijn nr. 1 te vertellen over nr. 2 zou ik hem enorm kwetsen.
Voordat er nu weer op deze zin gereageerd wordt door te zeggen dat het nog veel erger is als mijn nr. 1 het ontdekt..., klopt, dat is zo, daarom doe ik alles om te voorkomen dat mijn geheim uitkomt.
Bosz, ai... wat moeilijk!!!! Ik hoop dat het je lukt! Misschien niet in één keer, heel veel sterkte!
Katara wat een emotionele achtbaan, knuffel!!!
Vrouwtje, bedenk je goed, zodra je elkaar hebt vastgehouden, wordt het gevoel alleen maar sterker. Het is genieten, maar ook een dubbelleven.
Mijn nr. 2 en ik spreken dus wel af in een hotel, kletsen heel veel, maar inderdaad all the way ligt dan heel dichtbij.... Misschien inderdaad ergens langs het strand lopen, het bos of een stille kroeg in een klein dorpje.
Pinky wat heerlijk voor je!!!! Mijn nr. 2 en ik zouden ook een hele avond alleen maar kunnen kletsen, maar willen alles uit die schaarse ontmoetingen halen...
Lady Bird, moeilijk soms he? Wel fijn als je een balans kunt vinden in je gevoelens voor nr. 1 en nr. 2.
Caafje, zo voel ik het ook dubbel genieten!! Mannen uit 1000-en mijn nr. 1 en nr. 2, waar ik allebei van hou.
Anaianai, jou belevenis kan ik ook alleen maar beamen, het is liefhebben!!
Van de week moest ik ineens aan Marlies denken, als je nog meeleest....... zou ik het heel leuk vinden iets van je te horen.
Voor iedereen die meeleest en -schrijft: Ik hoop dat je droom uitkomt in 2009!
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
woensdag 7 januari 2009 om 01:11
Ha Knipoogje en Maantje, wat schuldgevoelens betreft ik voelde me in het begin onwijs rot, vooral toen ik voor het eerst intiem was met n2. Verschrikkelijk! Maar ik zal het nu niet durven om te vertellen wat er is gebeurd, nu heb ik rust omdat n2 weg is. Knipoogje mij hoor je niets zeggen dat je het geheim wilt houden, ik doe hetzelfde. Ik heb mijn n1 wel verteld dat we contact hebben en dat ik hem help met privé problemen, dat ik hem zag als een vriend en hij mogelijk gevoelens had/heeft voor mij. Dit om te voorkomen dat opeens ergens de naam van n2 opduikt omdat we bij hetzelfde bedrijf hebben gewerkt. Ik heb misbruikt gemaakt van het vertrouwen wat mijn vriend in mij had, hierdoor voelde het enigszins minder dat ik erg sneaky bezig was. Beetje laf i know.....Maantje jij hebt het tegen je vriend verteld, meer kun je eigenlijk niet meer doen. Hoe reageerde je vriend? Heb je het gevoel dat hij je vertrouwd?
Weetikveel, hoe ervaar jij het als n2? Ben je verliefd op hem en hoop je op meer?
Trusten!
Weetikveel, hoe ervaar jij het als n2? Ben je verliefd op hem en hoop je op meer?
Trusten!
woensdag 7 januari 2009 om 09:31
Lieve Knipoogjes, wat fijn voor je dat je nr 2 weer gaat zien!
Ik ben altijd zo blij als jij hier hebt geschreven. Je geeft mij nl. ook rust. Je bent een waardevol mens volgens/voor mij! Trek je t nog een beetje met alle andere toestanden waar je over schreef?
Katara, knuffel voor je! Vind het knap hoor dat je nr 2 nog steeds niet hebt gezien. Ben je niet bang dat hij z'n hart aan iemand anders verliest gedurende de tijd dat jullie elkaar niet zien... Dat is mijn grootste angst als ik ooit zou besluiten om hem minder te zien.
Maantje, welkom hier!
Ik ben altijd zo blij als jij hier hebt geschreven. Je geeft mij nl. ook rust. Je bent een waardevol mens volgens/voor mij! Trek je t nog een beetje met alle andere toestanden waar je over schreef?
Katara, knuffel voor je! Vind het knap hoor dat je nr 2 nog steeds niet hebt gezien. Ben je niet bang dat hij z'n hart aan iemand anders verliest gedurende de tijd dat jullie elkaar niet zien... Dat is mijn grootste angst als ik ooit zou besluiten om hem minder te zien.
Maantje, welkom hier!
woensdag 7 januari 2009 om 09:43
Hoi allemaal,
knipoogje hoe onthou jij toch alle namen van iedereen? ik vind het zo lief zoals jij op iedereen altijd eventjes een reactie geeft!
We zijn inmiddels best met een aardig clubje maar ik wil de boel nog weleens door elkaar halen en dan moet ik even teruglezen.
Maar goed,maantje welkom hier, ben blij dat je ook dit topic heb ontdekt, nu kan je tenminste lekker je ei kwijt.
W.s zie ik dit weekend mijn nr2, met heel veel mensen erbij hoor,ik weet nog niet zeker of ik wel zal gaan, ben best zenuwachtig om hem weer te zien, hoe zal hij reageren?
Zeg mopper hoe ervaar jij het nou om met zo`n moeilijke man als nr1 samen te wonen? Ben je net als ik blij als er weer een poosje rust in de tent is?
bij mijn nr1 is het altijd maar weer afwachten of hij een goede bui heeft of niet,de sfeer in huis hangt altijd van hem af, is hij blij dan is iedereen blij.
Dit klopt toch niet? ik wordt er zo moe van en het kost me zoveel energie!
KATARA
knipoogje hoe onthou jij toch alle namen van iedereen? ik vind het zo lief zoals jij op iedereen altijd eventjes een reactie geeft!
We zijn inmiddels best met een aardig clubje maar ik wil de boel nog weleens door elkaar halen en dan moet ik even teruglezen.
Maar goed,maantje welkom hier, ben blij dat je ook dit topic heb ontdekt, nu kan je tenminste lekker je ei kwijt.
W.s zie ik dit weekend mijn nr2, met heel veel mensen erbij hoor,ik weet nog niet zeker of ik wel zal gaan, ben best zenuwachtig om hem weer te zien, hoe zal hij reageren?
Zeg mopper hoe ervaar jij het nou om met zo`n moeilijke man als nr1 samen te wonen? Ben je net als ik blij als er weer een poosje rust in de tent is?
bij mijn nr1 is het altijd maar weer afwachten of hij een goede bui heeft of niet,de sfeer in huis hangt altijd van hem af, is hij blij dan is iedereen blij.
Dit klopt toch niet? ik wordt er zo moe van en het kost me zoveel energie!
KATARA
woensdag 7 januari 2009 om 09:59
he pinky, leuk dat je er ook weer bent!
tja, ik heb nr2 al meer dan 1 maand niet gesproken/gezien etc..
Zoals je las heb ik kans om hem binnenkort te zien.
Ben ik sterk genoeg,aan de andere kant we hebben veel dezelfde vrienden,we moeten elkaar toch eens weer tegen komen en om alle feestjes af te zeggen is ook niet oke.
Die angst om hem aan een ander kwijt te raken heb ik niet zo sterk,in het begin wel, ik weet dat hij echt verliefd op me is, hij is een persoon die niet snel verliefd wordt. hij is al jaren op zoek(na een langere relatie) maar kon de juiste persoon die hem dat verliefde gevoel gaf niet vinden totdat hij mij zag.....klinkt als mooie praatjes uit zijn mond maar ik weet/voel dat het echt is.
Hoe is het met jou pinky? nog steeds dol op nr1 en nr2? geen schuldgevoelens dan naar je nr1 toe?
KATARA
tja, ik heb nr2 al meer dan 1 maand niet gesproken/gezien etc..
Zoals je las heb ik kans om hem binnenkort te zien.
Ben ik sterk genoeg,aan de andere kant we hebben veel dezelfde vrienden,we moeten elkaar toch eens weer tegen komen en om alle feestjes af te zeggen is ook niet oke.
Die angst om hem aan een ander kwijt te raken heb ik niet zo sterk,in het begin wel, ik weet dat hij echt verliefd op me is, hij is een persoon die niet snel verliefd wordt. hij is al jaren op zoek(na een langere relatie) maar kon de juiste persoon die hem dat verliefde gevoel gaf niet vinden totdat hij mij zag.....klinkt als mooie praatjes uit zijn mond maar ik weet/voel dat het echt is.
Hoe is het met jou pinky? nog steeds dol op nr1 en nr2? geen schuldgevoelens dan naar je nr1 toe?
KATARA
woensdag 7 januari 2009 om 10:32
Hai Katara,
gek genoeg worden de schuldgevoelens minder... Het maakt inmiddels zo'n deel uit van mn leven, dat ik mezelf wijs maak dat ik best iets helemaal voor mezelf mag houden. Als ik daardoor geen andere levens overhoop gooi, wat natuurlijk wel zo zou zijn als ik alles zou vertellen. Ik snap ook wel dat dit een manier is om mn eigen straatje schoon te vegen, maarja, ik ben gewoon zwak en kan echt (nog) niet stoppen.
Mn gevoelens zijn wel verschillend t.ov. nr 1 en nr 2. Dat kan ook niet anders. Nr 1 weet je natuurlijk veel meer van en ook de vervelende eigenschappen , die ik van nr 2 niet weet, maar die zal hij ongetwijfeld ook hebben.
Het sloopt me aan de andere kant wel hoor, ben alsmaar moe, moet wel erg veel "ballen in de lucht houden" en besef dat dit niet nog jaren door kan gaan op deze manier, wellicht wel als ik nr 2 minder zou zien, maar daar moet ik even niet aan denken.
En, die mooie praatjes, die vertelt mijn nr 2 mij ook. Hij is erg kieskeurig wat vrouwen betreft, dat wist ik sowieso al want daarover hadden we t al eens toen wij samen nog helemaal niks hadden. Dus ook daarin geloof ik hem wel.
pfff, blijft intensief allemaal.
lfs P.
gek genoeg worden de schuldgevoelens minder... Het maakt inmiddels zo'n deel uit van mn leven, dat ik mezelf wijs maak dat ik best iets helemaal voor mezelf mag houden. Als ik daardoor geen andere levens overhoop gooi, wat natuurlijk wel zo zou zijn als ik alles zou vertellen. Ik snap ook wel dat dit een manier is om mn eigen straatje schoon te vegen, maarja, ik ben gewoon zwak en kan echt (nog) niet stoppen.
Mn gevoelens zijn wel verschillend t.ov. nr 1 en nr 2. Dat kan ook niet anders. Nr 1 weet je natuurlijk veel meer van en ook de vervelende eigenschappen , die ik van nr 2 niet weet, maar die zal hij ongetwijfeld ook hebben.
Het sloopt me aan de andere kant wel hoor, ben alsmaar moe, moet wel erg veel "ballen in de lucht houden" en besef dat dit niet nog jaren door kan gaan op deze manier, wellicht wel als ik nr 2 minder zou zien, maar daar moet ik even niet aan denken.
En, die mooie praatjes, die vertelt mijn nr 2 mij ook. Hij is erg kieskeurig wat vrouwen betreft, dat wist ik sowieso al want daarover hadden we t al eens toen wij samen nog helemaal niks hadden. Dus ook daarin geloof ik hem wel.
pfff, blijft intensief allemaal.
lfs P.
woensdag 7 januari 2009 om 10:53
ja pinky,wat wordt je er moe van he om al je gevoelens verborgen te houden,ik weet dat jij nog van je nr1 houd,lijkt me moeilijk want je wilt de dingen met hem delen,hij is je maatje,en je kan dit niet vertellen.
Gelukkig heb ik geen last van schuldgevoelens, nr1 voelt natuurlijk dat het niet goed zit,wat het precies is weet hij niet,
Ik kan zijn aanrakingen ook maar met moeite verdragen,ik moet echt een grote knop omzetten en verstand op nul.
Ik hoop ook zo snel mogelijk dat ik weet wat ik wil, het probleem is dat ik niet erg impulsief ben, overal wordt over nagedacht en ik pas me altijd weer snel aan situaties aan,zo kan alles bij mij nog maanden/jaren doorsluimeren.
Ik ben bang om alles te veranderen denk ik!
En het zal toch moeten gebeuren dat zal ik snel onder ogen moeten zien!!!!!
eerlijk voor nr1,nr2 en vooral mezelf!!
Lieve pinky houdt jou nr2 het nog steeds zo vol? dit heb ik al eens eerder gevraagd geloof ik!
KATARA
Gelukkig heb ik geen last van schuldgevoelens, nr1 voelt natuurlijk dat het niet goed zit,wat het precies is weet hij niet,
Ik kan zijn aanrakingen ook maar met moeite verdragen,ik moet echt een grote knop omzetten en verstand op nul.
Ik hoop ook zo snel mogelijk dat ik weet wat ik wil, het probleem is dat ik niet erg impulsief ben, overal wordt over nagedacht en ik pas me altijd weer snel aan situaties aan,zo kan alles bij mij nog maanden/jaren doorsluimeren.
Ik ben bang om alles te veranderen denk ik!
En het zal toch moeten gebeuren dat zal ik snel onder ogen moeten zien!!!!!
eerlijk voor nr1,nr2 en vooral mezelf!!
Lieve pinky houdt jou nr2 het nog steeds zo vol? dit heb ik al eens eerder gevraagd geloof ik!
KATARA
woensdag 7 januari 2009 om 14:02
ja katara, met die aanrakingen van nr 1 heb ik de laatste tijd ook steeds meer moeite.... en daar moet ik wel mee uitkijken, want dat is natuurlijk wel een signaal.
nr 2 kan het volgens mij goed aan. Hij vraagt meer aan mij of ik het allemaal nog wel trek dan dat hij er zelf moeite mee heeft. Ik weet dat hij het sowieso moeilijk vindt om zich voor de volle 100% te binden, dus wellicht is dit voor hem juist de oplossing.
lfs p
nr 2 kan het volgens mij goed aan. Hij vraagt meer aan mij of ik het allemaal nog wel trek dan dat hij er zelf moeite mee heeft. Ik weet dat hij het sowieso moeilijk vindt om zich voor de volle 100% te binden, dus wellicht is dit voor hem juist de oplossing.
lfs p
woensdag 7 januari 2009 om 14:13
Hallo allemaal, ook namens mij voor iedereen liefde,geluk, kracht en "alle goeds" voor 2009!
Maantje, ik wil even op jou verhaal reageren.
Een andere baan zoeken om afstand te kunnen nemen van je nr 2, ik vind het ongelovelijk krachtig en moedig van je.
Besef alleen wel dat er nog een klein deurtje op een gevaarlijke kier staat als je met elkaar smst.
Ik zou willen dat ik nog zo'n contact had, maar anderzijds lijkt het mij heel moeilijk om het verlangen hem te zien de baas te blijven!
Ik ben net als jij ervaringsdeskundige in het VASTHOUDEN EN LOSLATEN van een nr 2.
Ik ben alweer 3 jaar verder dan jij bent, en nog steeds heb ik moeite met accepteren dat ik hem niet meer kan zien.
Bij mij liep het alleen iets minder fraai, en dat is dat het uitkwam...., met alle gevolgen vandien.
Ik ging trouwens ook zwaar gebukt onder schuldgevoelens maar op de een of andere manier als ik bij hem was gunde ik het mijzelf, het voelde als een extra cadeautje.
Het schuldgevoel kwam altijd later, maar spijt van onze liefde, nee dat heb ik niet gehad.Ik koester het!
Het heeft alleen wel grote consequenties voor beiden gehad, maar goed, wie zich brandt moet op de blaren zitten.
Hoe blij en dankbaar ik ook ben dat mijn gezin compleet is gebleven (ik heb echt moeite gehad met het kiezen met wie ik verder wilde) mijn nr 2 is nooit uit mijn gedachten.
Ik houd van mijn nr 1, en we hebben het weer goed samen, en toch blijft nr 2 altijd in mijn hoofd en in mijn hart.
Soms voel ik me zo schuldig naar mijn man, hij moet mijn hart delen met een ander.
Hij weet ook dat de liefde diep zit voor die ander, maar we kennen beiden ook de kracht van onze relatie.
Ik houd op 2 verschillende manieren van 2 mannen en dat blijft, ook al ben ik verder gegaan met mijn nr 1.
Maantje, schrijf hier lekker, voor mij blijft het af en toe ook nog een heerlijke uitlaatklep.
Maantje, ik wil even op jou verhaal reageren.
Een andere baan zoeken om afstand te kunnen nemen van je nr 2, ik vind het ongelovelijk krachtig en moedig van je.
Besef alleen wel dat er nog een klein deurtje op een gevaarlijke kier staat als je met elkaar smst.
Ik zou willen dat ik nog zo'n contact had, maar anderzijds lijkt het mij heel moeilijk om het verlangen hem te zien de baas te blijven!
Ik ben net als jij ervaringsdeskundige in het VASTHOUDEN EN LOSLATEN van een nr 2.
Ik ben alweer 3 jaar verder dan jij bent, en nog steeds heb ik moeite met accepteren dat ik hem niet meer kan zien.
Bij mij liep het alleen iets minder fraai, en dat is dat het uitkwam...., met alle gevolgen vandien.
Ik ging trouwens ook zwaar gebukt onder schuldgevoelens maar op de een of andere manier als ik bij hem was gunde ik het mijzelf, het voelde als een extra cadeautje.
Het schuldgevoel kwam altijd later, maar spijt van onze liefde, nee dat heb ik niet gehad.Ik koester het!
Het heeft alleen wel grote consequenties voor beiden gehad, maar goed, wie zich brandt moet op de blaren zitten.
Hoe blij en dankbaar ik ook ben dat mijn gezin compleet is gebleven (ik heb echt moeite gehad met het kiezen met wie ik verder wilde) mijn nr 2 is nooit uit mijn gedachten.
Ik houd van mijn nr 1, en we hebben het weer goed samen, en toch blijft nr 2 altijd in mijn hoofd en in mijn hart.
Soms voel ik me zo schuldig naar mijn man, hij moet mijn hart delen met een ander.
Hij weet ook dat de liefde diep zit voor die ander, maar we kennen beiden ook de kracht van onze relatie.
Ik houd op 2 verschillende manieren van 2 mannen en dat blijft, ook al ben ik verder gegaan met mijn nr 1.
Maantje, schrijf hier lekker, voor mij blijft het af en toe ook nog een heerlijke uitlaatklep.
woensdag 7 januari 2009 om 20:55
vrouwtje,ga gewoon lekker uit eten in een restaurantje in een andere plaats.
enne...weet je zeker dat je alle adviezen om er niet mee te beginnen in de wind zult slaan? De weg terug is moeilijk , kijk nog maar even naar marla`s verhaal hierboven en vele andere.
Het is moeilijk vrouwtje ik weet het, de aantrekkingskracht is moeilijk te negeren.
Toch zou ik het wel tegen je uit willen schreeuwen; doe het niet!!! maar ik weet het heeft geen zin.
Ik kan denk alleen nog zeggen; doe voorzichtig!!
enne...weet je zeker dat je alle adviezen om er niet mee te beginnen in de wind zult slaan? De weg terug is moeilijk , kijk nog maar even naar marla`s verhaal hierboven en vele andere.
Het is moeilijk vrouwtje ik weet het, de aantrekkingskracht is moeilijk te negeren.
Toch zou ik het wel tegen je uit willen schreeuwen; doe het niet!!! maar ik weet het heeft geen zin.
Ik kan denk alleen nog zeggen; doe voorzichtig!!
woensdag 7 januari 2009 om 21:08
donderdag 8 januari 2009 om 09:37
Ach ja, die eerste keer. En die eerste chemie. Mijn nr. 2 en ik hebben jaren om elkaar heen gedraaid voordat er uiteindelijk iets gebeurde. In loslaten ben ik slecht, in tegenstelling tot Marla, maar ik doe mijn best (heb al een week niets meer laten horen, maar wat is nou een week).
Schuldgevoelens heb ik ook niet, maar dat is denk ik omdat ik niet geconfronteerd wordt met de pijn die het aanricht bij mijn nr. 1. Hij weet wel dat we goed bevriend zijn (en daar heeft hij ook geen moeite mee) maar hij weet natuurlijk niet alles. Mijn nr. 1 is overigens geweldig, ik zou hem voor geen goud kwijt willen en ik wil hem ook geen pijn doen. (En toch ben ik hieraan begonnen, hoe inconsequent).
Ik wil niet verder met mijn nr. 2. Ik ben ook zijn nr. 2 en hij wil ook niet verder met mij. En toch wil ik van hem blijkbaar iets wat hij niet kan geven. Hij zegt dat hij het wel wil, maar ja, dat zeggen ze allemaal.
Katara, knap dat je afstand hebt genomen. Hoe hou je dat vol?
Vinden jullie het niet moelijk om het onderscheid te maken tussen de mooie praatjes en wat hij nou werkelijk meent? Ik heb geen enkele aanwijzing dat mijn nr. 2 praatjes verkoopt. Hij is altijd eerlijk geweest voor zover ik dat kan nagaan. En toch blijft de achterdocht ergens diep van binnen. terwijl ik natuurlijk precies hetzelfde doe als hij.
Schuldgevoelens heb ik ook niet, maar dat is denk ik omdat ik niet geconfronteerd wordt met de pijn die het aanricht bij mijn nr. 1. Hij weet wel dat we goed bevriend zijn (en daar heeft hij ook geen moeite mee) maar hij weet natuurlijk niet alles. Mijn nr. 1 is overigens geweldig, ik zou hem voor geen goud kwijt willen en ik wil hem ook geen pijn doen. (En toch ben ik hieraan begonnen, hoe inconsequent).
Ik wil niet verder met mijn nr. 2. Ik ben ook zijn nr. 2 en hij wil ook niet verder met mij. En toch wil ik van hem blijkbaar iets wat hij niet kan geven. Hij zegt dat hij het wel wil, maar ja, dat zeggen ze allemaal.
Katara, knap dat je afstand hebt genomen. Hoe hou je dat vol?
Vinden jullie het niet moelijk om het onderscheid te maken tussen de mooie praatjes en wat hij nou werkelijk meent? Ik heb geen enkele aanwijzing dat mijn nr. 2 praatjes verkoopt. Hij is altijd eerlijk geweest voor zover ik dat kan nagaan. En toch blijft de achterdocht ergens diep van binnen. terwijl ik natuurlijk precies hetzelfde doe als hij.
donderdag 8 januari 2009 om 10:11
hoi allemaal,
Tja..die eerste keer bosz.....al bij de eerste keer zoenen wist ik dit is `m!!!! het voelde zo heerlijk,ik heb dan ook zonder schuldgevoel de tweede stap gezet.
maar goed dat is alweer een hele poos geleden.
En bosz,mijn nr2 heeft de stap genomen om er mee te stoppen, hij kon het niet meer, de mooie momenten wogen voor hem niet meer op tegen de sombere tijden die hij daarna alleen had, ik vind het moeilijk maar heb er respect voor,daarom zal er van mijn kant geen contact komen.
Ik weet dat ik alleen met hem verder kan als ik weg zou gaan bij nr1.
Hoe doen degene dat toch die een nr2 hebben en even goed gek zijn op hun nr1?
Tja..die eerste keer bosz.....al bij de eerste keer zoenen wist ik dit is `m!!!! het voelde zo heerlijk,ik heb dan ook zonder schuldgevoel de tweede stap gezet.
maar goed dat is alweer een hele poos geleden.
En bosz,mijn nr2 heeft de stap genomen om er mee te stoppen, hij kon het niet meer, de mooie momenten wogen voor hem niet meer op tegen de sombere tijden die hij daarna alleen had, ik vind het moeilijk maar heb er respect voor,daarom zal er van mijn kant geen contact komen.
Ik weet dat ik alleen met hem verder kan als ik weg zou gaan bij nr1.
Hoe doen degene dat toch die een nr2 hebben en even goed gek zijn op hun nr1?
donderdag 8 januari 2009 om 10:50
Dat is makkelijker, vooropgesteld dat de nr. 2 ook gebonden is (zoals in mijn geval). Als we elkaar zien is het fantastisch, maar dat brandende gemis is toch anders. Wij zullen nooit samen verder gaan en dat weten we allebei.
Maar helemaal makkelijk is het ook niet, want soms krijg ik hem niet meer uit mijn hoofd. Hij heeft blijkbaar hetzelfde, waardoor hij nogal eens heen en weer switcht tussen heel ver weg en heel dichtbij. Loslaten kunnen/willen we allebei eigenlijk niet. Ik ben daar veel constanter in dan hij en ik kan slecht tegen dat gezap. Ik ben geen tv. Daarbij voelt het voor mij als onverschilligheid. Ik hoef geen onverschillige nr. 2, ik wil geen schaarse stiekeme vrijblijvende sex. Ik wil contact. En dat hoeft niet eens fysiek te zijn.
Eigenlijk bevind ik mij in een luxe positie, zeker vergeleken bij jou. Ik vind het wezenloos knap dat je het respect op kan brengen om weg te blijven bij je nr. 2. Ik denk wel dat de afstand je gaat helpen te bepalen wat je wil met je nr. 1. Zo lang je verliefd bent op een nr. 2, zal ook alles wat negatief is aan je nr. 1 worden uitvergroot als een soort contrast. Als je echt moet gaan beslissen of je samen verder wil of niet (en helemaal als je kinderen hebt) dan zal je die afstand nodig hebben. Maar ja, daarmee is nr.2 nog niet uit je hoofd verdwenen. En is het nog steeds niet heel erg verleidelijk om te gaan werken aan de relatie met je nr.1.
Maar helemaal makkelijk is het ook niet, want soms krijg ik hem niet meer uit mijn hoofd. Hij heeft blijkbaar hetzelfde, waardoor hij nogal eens heen en weer switcht tussen heel ver weg en heel dichtbij. Loslaten kunnen/willen we allebei eigenlijk niet. Ik ben daar veel constanter in dan hij en ik kan slecht tegen dat gezap. Ik ben geen tv. Daarbij voelt het voor mij als onverschilligheid. Ik hoef geen onverschillige nr. 2, ik wil geen schaarse stiekeme vrijblijvende sex. Ik wil contact. En dat hoeft niet eens fysiek te zijn.
Eigenlijk bevind ik mij in een luxe positie, zeker vergeleken bij jou. Ik vind het wezenloos knap dat je het respect op kan brengen om weg te blijven bij je nr. 2. Ik denk wel dat de afstand je gaat helpen te bepalen wat je wil met je nr. 1. Zo lang je verliefd bent op een nr. 2, zal ook alles wat negatief is aan je nr. 1 worden uitvergroot als een soort contrast. Als je echt moet gaan beslissen of je samen verder wil of niet (en helemaal als je kinderen hebt) dan zal je die afstand nodig hebben. Maar ja, daarmee is nr.2 nog niet uit je hoofd verdwenen. En is het nog steeds niet heel erg verleidelijk om te gaan werken aan de relatie met je nr.1.
donderdag 8 januari 2009 om 11:06
Mijn nr 2 en ik hebben allebei een nr 1. Vanaf het begin is duidelijk dat we bij onze nr 1 willen blijven . Hebben ook allebei kinderen .We zien elkaar heel weinig maar m.i. blijft daardoor ook die heftige chemie bestaan en het is zo moelijk om daar mee te stoppen, tnt kan ik het niet . Aan de ene kant wil ik dat dat ooit gaat gebeuren , aan de andere kant droom ik soms toch van een toekomst samen als onze kids zelfstandig zijn.Mss wel tegen beter weten in. Ik hou vreselijk veel van hem,sta met hem op en ga met hem naar bed ( was het maar echt zo). En intussen leid ik gewoon mijn leventje wat eigenlijk hartstikke goed is met gezin,werk vrienden etc.Ik sta soms versteld van mezelf dat ik zo makkelijk met zo'n geheim kan leven. er is niemand die het weet!
Mijn gevoelens voor nr 1 zijn wat wisselend, het lijkt wel of ik emotioneel afstand van hem aan het nemen ben, terwijl als ik mijn best doe het wel beter gaat.
Mijn gevoelens voor nr 1 zijn wat wisselend, het lijkt wel of ik emotioneel afstand van hem aan het nemen ben, terwijl als ik mijn best doe het wel beter gaat.
donderdag 8 januari 2009 om 14:23
De vrouw van mijn nr 2 weet ook van niets. Ik kom haar gelukkig ook niet tegen.
Het is voor ons allebei best lastig om af te spreken vandaar dat we elkaar ook niet zo vaak zien maar dat maakt het gelijk ook allemaal wat beter te hanteren.
Wij gaan trouwens wel 'all the way' hoor, is echt niet tegen te houden op zo'n moment!
Het is voor ons allebei best lastig om af te spreken vandaar dat we elkaar ook niet zo vaak zien maar dat maakt het gelijk ook allemaal wat beter te hanteren.
Wij gaan trouwens wel 'all the way' hoor, is echt niet tegen te houden op zo'n moment!
donderdag 8 januari 2009 om 15:40
Dat vind ik het moeilijkst, om te liegen als je samen iets afspreekt. Ik heb alibi's genoeg en bovendien ook veel vrijheid in waar ik ga en sta. Maar het blijft glashard liegen. Ik rechtvaardig dat voor mezelf door mezelf te zeggen dat dit iets is waar ik gewoon iets mee moet. Dat het niets te maken heeft met de relatie met mijn nr. 1 (wat op zich wel waar is trouwens).
Hij heeft wel mogelijkheden voor een alibi, maar veel minder dan ik. En hij moet net zo glashard liegen en daar heeft hij toch wel moeite mee. Hij wil zijn nr. 1 geen pijn doen, net als ik, en wij gaan nooit samen verder, dus waarom zou hij ook?
Vrouwtje, je bent al te ver heen, ik zie het al. Ik zou je willen waarschuwen, maar ik kan alleen nog maar zeggen: enjoy the ride. Want het is natuurlijk ook gewoon heel spannend allemaal. Ik hoop dat je er geen problemen mee krijgt.
Het is gewoon heel dubbel allemaal, maar dat zullen jullie wel herkennen denk ik.
Hij heeft wel mogelijkheden voor een alibi, maar veel minder dan ik. En hij moet net zo glashard liegen en daar heeft hij toch wel moeite mee. Hij wil zijn nr. 1 geen pijn doen, net als ik, en wij gaan nooit samen verder, dus waarom zou hij ook?
Vrouwtje, je bent al te ver heen, ik zie het al. Ik zou je willen waarschuwen, maar ik kan alleen nog maar zeggen: enjoy the ride. Want het is natuurlijk ook gewoon heel spannend allemaal. Ik hoop dat je er geen problemen mee krijgt.
Het is gewoon heel dubbel allemaal, maar dat zullen jullie wel herkennen denk ik.
donderdag 8 januari 2009 om 17:26
Dag dames,
jee, het is al heeeeeeeeel lang geleden dat ik hier nog eens gelezen of geschreven heb.. Op een bepaald moment had ik er minder behoefte aan en ik had het ook ontzettend druk met werk, dus ik heb jullie een beetje in de steek gelaten, geloof ik. Toch denk ik nog vaak aan sommige meiden hier (de 'oude garde') en ik vond het dan ook echt lief om te lezen dat Knipoogje ook nog aan me denkt! Ik heb even diagonaal bijgelezen en meid, je bent hier toch ook al heel lang actief, hé? Ik heb de indruk dat het wel goed gaat met je verder, al draag je nog elke dag dat grote geheim met je mee...
Hoe het met mij gaat? Eigenlijk heel goed! Ik heb nu al zo'n 2,5 jaar een legale nr2. Met mijn man kan ik er nog steeds heel goed over praten, de liefde tussen ons zit echt wel goed. Al is het geen ideale situatie, toch geeft het ergens een beetje rust (ik ga niet op zoek naar spanning, nr2 blijft dezelfde). Het grootste nieuws is toch wel dat ik ZWANGER ben geworden! Na heel veel jaren proberen en veel IUI en IVF-behandelingen hadden we het eigenlijk al helemaal opgegeven. En toch ben ik in de zomervakantie zwanger geworden! En jaaaaa, van mijn man
dat is wel helemaal zeker (gelukkig maar). Ik had in die periode wekenlang geen contact met nr2.
Mijn zwangerschap heeft de 'nr2-situatie' natuurlijk een heel stuk complexer gemaakt. Aanvankelijk, toen ik net zwanger was, heb ik hem gebeld om alle contact stop te zetten. Hij wilde dat niet, wilde me toch graag blijven zien. Ik heb echter niet meer met hem afgesproken en daar ben ik best trots op. Met een trappelend kindje in mijn buik zou dat gewoon niet goed voelen... We hebben nu nog wel (beperkt) contact, heel af en toe eens bellen of een smsje, maar niet meer dan dat. En het initiatief komt altijd van hem. Het is wel goed zo. Ik weet niet wat de toekomst brengt, of we daarna de draad weer zullen opnemen of niet, ik weet het niet. Manlief laat me hierin ook echt wel vrij, het is zo'n schat! Ik knijp in m'n beide handjes om hoe deze situatie en mijn leven tot hiertoe gelopen is...
Zo, tot zover mijn update Ik hoop dat het iedereen hier goed mag vergaan en aan al degene die ik nog 'ken' een hele, hele dikke knuffel en veel groetjes van Marlies
jee, het is al heeeeeeeeel lang geleden dat ik hier nog eens gelezen of geschreven heb.. Op een bepaald moment had ik er minder behoefte aan en ik had het ook ontzettend druk met werk, dus ik heb jullie een beetje in de steek gelaten, geloof ik. Toch denk ik nog vaak aan sommige meiden hier (de 'oude garde') en ik vond het dan ook echt lief om te lezen dat Knipoogje ook nog aan me denkt! Ik heb even diagonaal bijgelezen en meid, je bent hier toch ook al heel lang actief, hé? Ik heb de indruk dat het wel goed gaat met je verder, al draag je nog elke dag dat grote geheim met je mee...
Hoe het met mij gaat? Eigenlijk heel goed! Ik heb nu al zo'n 2,5 jaar een legale nr2. Met mijn man kan ik er nog steeds heel goed over praten, de liefde tussen ons zit echt wel goed. Al is het geen ideale situatie, toch geeft het ergens een beetje rust (ik ga niet op zoek naar spanning, nr2 blijft dezelfde). Het grootste nieuws is toch wel dat ik ZWANGER ben geworden! Na heel veel jaren proberen en veel IUI en IVF-behandelingen hadden we het eigenlijk al helemaal opgegeven. En toch ben ik in de zomervakantie zwanger geworden! En jaaaaa, van mijn man
dat is wel helemaal zeker (gelukkig maar). Ik had in die periode wekenlang geen contact met nr2. Mijn zwangerschap heeft de 'nr2-situatie' natuurlijk een heel stuk complexer gemaakt. Aanvankelijk, toen ik net zwanger was, heb ik hem gebeld om alle contact stop te zetten. Hij wilde dat niet, wilde me toch graag blijven zien. Ik heb echter niet meer met hem afgesproken en daar ben ik best trots op. Met een trappelend kindje in mijn buik zou dat gewoon niet goed voelen... We hebben nu nog wel (beperkt) contact, heel af en toe eens bellen of een smsje, maar niet meer dan dat. En het initiatief komt altijd van hem. Het is wel goed zo. Ik weet niet wat de toekomst brengt, of we daarna de draad weer zullen opnemen of niet, ik weet het niet. Manlief laat me hierin ook echt wel vrij, het is zo'n schat! Ik knijp in m'n beide handjes om hoe deze situatie en mijn leven tot hiertoe gelopen is...
Zo, tot zover mijn update Ik hoop dat het iedereen hier goed mag vergaan en aan al degene die ik nog 'ken' een hele, hele dikke knuffel en veel groetjes van Marlies
