
Medische fout? Zoon ligt op IC
woensdag 15 februari 2017 om 04:27
Mijn zoontje van 8 maanden is opgenomen op de IC ivm vermoedelijk een hersenvliesontsteking. De situatie is zorgelijk, hij ligt aan de beademing en wordt in slaap gehouden.
Donderdagavond ben ik met hem naar de eerste hulp gegaan omdat hij hele hoge koorts kreeg (41,5), heel suf was en slecht contact kon maken. Daar hebben ze hem nagekeken en ons naar huis gestuurd met de boodschap: uitzieken, hij heeft een virale infectie.
De dag erna op vrijdag ging het wat beter maar zaterdag was hij de hele dag suf, wel ging zijn koorts omlaag en dronk hij weer beter dus ik dacht dat hij aan het uitzieken was en heb niet aan de bel getrokken. Zaterdagnacht werd ik wakker en heb direct de ambulance gebeld omdat ik zag dat het foute boel was. Maar waarschijnlijk speelde dit dus al sinds donderdag en zijn we er nu heel laat bij. Het is nog maar de vraag of en hoe hij straks bij gaat komen.
Ik kan dit maar niet uit mijn hoofd krijgen en heb dit ook al besproken met de verpleegkundigen op de IC. Zijn wij wel terecht naar huis gestuurd donderdag of is hier een ernstige inschattingsfout gemaakt? Hadden wij veel eerder de behandeling kunnen starten? Iedereen zegt hetzelfde: het is zo moeilijk in te schatten bij baby's/kinderen. Ja dat zal best maar met de complexe medische achtergrond die mijn zoontje al heeft, heeft de arts op de eerste hulp wel de juiste beslissing gemaakt door ons naar huis te sturen?
Mijn vraag is hoe kan ik dit het beste aanpakken? Ik wil dat een onafhankelijk persoon gaat beoordelen of hier wel zorgvuldig genoeg is gehandeld. Misschien moet ik hier nog even mee wachten maar het is voor mij belangrijk om te weten, ik heb heel lang het gevoel dat ik niet serieus genomen wordt door het ziekenhuis, maar deze inschattingsfout gaat ons waarschijnlijk zeer duur komen te staan.
Ik snap dat mensen nu zullen zeggen, steek je energie in je zoontje, maar dat doe ik ook, ik zit dag en nacht aan zijn bed, maar hij wordt in slaap gehouden en is nog niet wakker geweest. Dit geeft mij het gevoel dat ik tenminste wat kan doen en ik hoop dat er hier mensen zijn die mij advies kunnen geven hoe ik dit moet aanpakken.
Donderdagavond ben ik met hem naar de eerste hulp gegaan omdat hij hele hoge koorts kreeg (41,5), heel suf was en slecht contact kon maken. Daar hebben ze hem nagekeken en ons naar huis gestuurd met de boodschap: uitzieken, hij heeft een virale infectie.
De dag erna op vrijdag ging het wat beter maar zaterdag was hij de hele dag suf, wel ging zijn koorts omlaag en dronk hij weer beter dus ik dacht dat hij aan het uitzieken was en heb niet aan de bel getrokken. Zaterdagnacht werd ik wakker en heb direct de ambulance gebeld omdat ik zag dat het foute boel was. Maar waarschijnlijk speelde dit dus al sinds donderdag en zijn we er nu heel laat bij. Het is nog maar de vraag of en hoe hij straks bij gaat komen.
Ik kan dit maar niet uit mijn hoofd krijgen en heb dit ook al besproken met de verpleegkundigen op de IC. Zijn wij wel terecht naar huis gestuurd donderdag of is hier een ernstige inschattingsfout gemaakt? Hadden wij veel eerder de behandeling kunnen starten? Iedereen zegt hetzelfde: het is zo moeilijk in te schatten bij baby's/kinderen. Ja dat zal best maar met de complexe medische achtergrond die mijn zoontje al heeft, heeft de arts op de eerste hulp wel de juiste beslissing gemaakt door ons naar huis te sturen?
Mijn vraag is hoe kan ik dit het beste aanpakken? Ik wil dat een onafhankelijk persoon gaat beoordelen of hier wel zorgvuldig genoeg is gehandeld. Misschien moet ik hier nog even mee wachten maar het is voor mij belangrijk om te weten, ik heb heel lang het gevoel dat ik niet serieus genomen wordt door het ziekenhuis, maar deze inschattingsfout gaat ons waarschijnlijk zeer duur komen te staan.
Ik snap dat mensen nu zullen zeggen, steek je energie in je zoontje, maar dat doe ik ook, ik zit dag en nacht aan zijn bed, maar hij wordt in slaap gehouden en is nog niet wakker geweest. Dit geeft mij het gevoel dat ik tenminste wat kan doen en ik hoop dat er hier mensen zijn die mij advies kunnen geven hoe ik dit moet aanpakken.
woensdag 15 februari 2017 om 22:54

woensdag 15 februari 2017 om 23:05
Jeetje wat heftig en verdrietig TO. Je ergste nachtmerrie, je kind in deze situatie te zien. En jullie hebben al zoveel overwonnen samen. Goed en fijn dat je vlak bij kan zijn bij je kindje. Ik hoop dat je veel steun hebt van je familie en vrienden nu in real life.
En dat morgen een betere dag dan vandaag is. Ik hoop het van harte
En dat morgen een betere dag dan vandaag is. Ik hoop het van harte
donderdag 16 februari 2017 om 06:46
Hallo, wat een vreselijke situatie. Hopelijk knapt hij snel op en is deze nachtmerrie gauw voorbij. RM-huis is wel fijn.
Jaren geleden een soortgelijke situatie rond onze dochter gehad. Hoge koorts, niet eten of drinken, heel erg stinkende urine (luiers), lusteloos. Kortom echt ziek. Daarbij heeft ze een zeer uitgebreid medisch verleden.
De arts op de HAP heeft ons naar huis gestuurd. Volgens hem virusje. Die arts bleek de vader van een oude schoolvriendin te zijn
De volgende dag is ze met spoed opgenomen. Zware nierbekkenontsteking, met vermoeden van nierschade.
Week ziekenhuis, drie weken antibiotica via infuus (moesten we elke dag voor naar het ziekenhuis). Kortom: niet fijn.
Op verzoek van mijn eigen huisarts klacht ingediend (weet niet meer waar). Erg serieus genomen.
Paar dagen na het indienen van de klacht stond tot mijn grote verbazing de betreffende arts van de HAP mét hond bij ons thuis op de stoep. Hij wilde weten hoe het met dochter was... Heb hem verteld dat hij nu prima ging, maar niet dankzij hem. Rare situatie...
In de tussentijd heb ik alleen schriftelijk contact gehad over de zaak.
Uiteindelijk heeft hij een waarschuwing gehad wegens het niet zorgvuldig omgaan met de administratie oid. Als hij haar dossier goed had doorgenomen, had hij kunnen weten dat nader onderzoek zeer wenselijk was (ze heeft 9 officiële diagnoses, o.a. hersenbloeding diabetes en epilepsie). Ik vond die uitspraak prima. Had het gevoel dat ik wel serieus werd genomen.
Sinds die tijd heb ik ook een brief waarin wordt aangegeven dat wij direct naar de SEH of de kinderafdeling mogen en niet meer eerst langs de HAP hoeven.
Nog veel sterkte in Groningen. Jullie zijn in goede handen.
Jaren geleden een soortgelijke situatie rond onze dochter gehad. Hoge koorts, niet eten of drinken, heel erg stinkende urine (luiers), lusteloos. Kortom echt ziek. Daarbij heeft ze een zeer uitgebreid medisch verleden.
De arts op de HAP heeft ons naar huis gestuurd. Volgens hem virusje. Die arts bleek de vader van een oude schoolvriendin te zijn
De volgende dag is ze met spoed opgenomen. Zware nierbekkenontsteking, met vermoeden van nierschade.
Week ziekenhuis, drie weken antibiotica via infuus (moesten we elke dag voor naar het ziekenhuis). Kortom: niet fijn.
Op verzoek van mijn eigen huisarts klacht ingediend (weet niet meer waar). Erg serieus genomen.
Paar dagen na het indienen van de klacht stond tot mijn grote verbazing de betreffende arts van de HAP mét hond bij ons thuis op de stoep. Hij wilde weten hoe het met dochter was... Heb hem verteld dat hij nu prima ging, maar niet dankzij hem. Rare situatie...
In de tussentijd heb ik alleen schriftelijk contact gehad over de zaak.
Uiteindelijk heeft hij een waarschuwing gehad wegens het niet zorgvuldig omgaan met de administratie oid. Als hij haar dossier goed had doorgenomen, had hij kunnen weten dat nader onderzoek zeer wenselijk was (ze heeft 9 officiële diagnoses, o.a. hersenbloeding diabetes en epilepsie). Ik vond die uitspraak prima. Had het gevoel dat ik wel serieus werd genomen.
Sinds die tijd heb ik ook een brief waarin wordt aangegeven dat wij direct naar de SEH of de kinderafdeling mogen en niet meer eerst langs de HAP hoeven.
Nog veel sterkte in Groningen. Jullie zijn in goede handen.
donderdag 16 februari 2017 om 09:42
donderdag 16 februari 2017 om 09:55
Dat is ook fijn om te horen. Zorg goed voor jezelf, ook al voelt dat misschien raar. Voor je zoontje wordt nu heel goed gezorgd, dus neem de tijd om te slapen en lekker uitgebreid te douchen etc. Dat is niet iets om je schuldig over te voelen; als je goed voor jezelf zorgt, kun je veel beter voor je zoontje zorgen en kun je alles wat erbij komt beter aan. Probeer een beetje reserve te houden/op te bouwen voor wanneer je straks weer thuis bent met hem.

donderdag 16 februari 2017 om 09:58