Zwanger
alle pijlers
Slechte uitslag combinatietest
woensdag 11 mei 2016 om 21:12
Na lang proberen en uiteindelijk een ICSI behandeling ben ik nu eindelijk zwanger van onze eerste (13wk). Helaas heb ik gisteren 'slecht' nieuws gekregen: uit de combinatietest bleek dat er een verhoogde kans is dat ons kindje trisomie 13, 18 of 21 heeft. Ik weet dat de kans verreweg het grootst is dat er uiteindelijk helemaal niets aan de hand is, maar de uitslagen die wij kregen waren toch wel flink verhoogd (Down 1:32, Edwards 1:85, Patau 1:92). Schrikken dus... We kunnen nu alleen maar afwachten op de volgende test (NIPT) en hopen dat het loos alarm was, maar helaas duurt dat best lang (nog 3-4 weken). Ik zoek dames die hier ook mee te maken hebben gehad. Ik ben benieuwd hoe jullie er mee om zijn gegaan, wat jullie uitslagen waren, of er ook daadwerkelijk iets mis was en hoe jullie verder zijn gegaan.
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
flipje2 wijzigde dit bericht op 20-05-2017 12:06
8.30% gewijzigd
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 26 februari 2017 om 14:58
zondag 26 februari 2017 om 15:33
Flipje, in Zweden hebben de ouders sowieso een relatief lange periode om hun kind een naam te geven. Dus dat het vreemd voelt om nu nog te doen is je ook 'geleerd' door de Nederlandse maatschappij. Ik denk dat het voor jullie situatie sowieso anders is en zou jullie meisje een naam even als dat goed voelt. En ik vind Tina tegelijkertijd ook heel lief. Het is mooi om te zien dat dat soort grapjes kunnen. Ik weet niet hoe ik dat anders moet verwoorden.
Carina, hoe is het met jou?
Carina, hoe is het met jou?
zondag 26 februari 2017 om 16:44
quote:Baggal schreef op 26 februari 2017 @ 14:58:
Flip: Tina is wellicht beter dan frutsel. Of gewoon meiske... Moeilijk dit... Alleen maar een voor jou.
Corina: Ik duim! Wanneer ga je testen? Suc6Ik heb het gevoel dat het niet gelukt is, heb ook nog steeds krampen die ik vanaf dag 1 al heb... mocht ik woensdag mijn menstruatie nog niet hebben dan ga ik zowiezo testen
Flip: Tina is wellicht beter dan frutsel. Of gewoon meiske... Moeilijk dit... Alleen maar een voor jou.
Corina: Ik duim! Wanneer ga je testen? Suc6Ik heb het gevoel dat het niet gelukt is, heb ook nog steeds krampen die ik vanaf dag 1 al heb... mocht ik woensdag mijn menstruatie nog niet hebben dan ga ik zowiezo testen
zondag 26 februari 2017 om 17:40
Vooral flipman is geloof ik niet zo happy met de naam T... en ik moet zeggen dat ik het ook niet helemaal top vind. Natuurlijk, het is fijn dat er goed de ruimte is voor zulke grapjes, maar ergens voelt het gewoon net wat respectloos ofzo.
Enfin, we praten er samen nog wel eens over.
Het is nu gewoon een beetje verwarrend allemaal, omdat het hier nog dagelijks ter sprake komt. En de tweede kan ik gewoon een miskraam noemen, want dat was het ook echt. Het hartje klopte niet meer, einde verhaal.
Maar als ik dan zeg: "Ik heb in 2016 twee miskramen gehad", dan voelt dat ook weer niet helemaal oké naar de situatie van F.
Hopelijk mag ik binnenkort wel weer verder, en word ik dan zwanger, en kan ik me wat meer op de toekomst gaan richten.
Enfin, we praten er samen nog wel eens over.
Het is nu gewoon een beetje verwarrend allemaal, omdat het hier nog dagelijks ter sprake komt. En de tweede kan ik gewoon een miskraam noemen, want dat was het ook echt. Het hartje klopte niet meer, einde verhaal.
Maar als ik dan zeg: "Ik heb in 2016 twee miskramen gehad", dan voelt dat ook weer niet helemaal oké naar de situatie van F.
Hopelijk mag ik binnenkort wel weer verder, en word ik dan zwanger, en kan ik me wat meer op de toekomst gaan richten.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 26 februari 2017 om 18:39
Flip, het zijn toch ook 2 verschillende situaties? Ik snap wel dat je het niet hetzelfde kan noemen, ook al is het verdriet wellicht om beide verliezen even groot.
Als jij T nog een naam wilt geven, dan moet je daar gehoor aan geven. Maakt toch niet uit wat wij of anderen daarvan vinden. Het kan wellicht ook een symbolische naam zijn, het hoeft geen 'mensen' naam te zijn.
Ik duim heel hard mee dat je je snel op de toekomst kunt richten
Als jij T nog een naam wilt geven, dan moet je daar gehoor aan geven. Maakt toch niet uit wat wij of anderen daarvan vinden. Het kan wellicht ook een symbolische naam zijn, het hoeft geen 'mensen' naam te zijn.
Ik duim heel hard mee dat je je snel op de toekomst kunt richten
zondag 26 februari 2017 om 20:25
Flipje, ik ben een meelezer. wilde nu toch even reageren om je moed in te praten. Ons eerste kindje overleed na 34 weken in mijn buik, daarna een miskraam, toen tweemaal een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij eileider is verwijderd. Ook had ik geen natuurlijke eisprong. En toch na al dit verdriet heb ik twee prachtige kindjes gekregen waar ik wel voor kan zorgen. Houd moed en vertrouwen
zondag 26 februari 2017 om 23:38
quote:fran1979 schreef op 26 februari 2017 @ 20:25:
Flipje, ik ben een meelezer. wilde nu toch even reageren om je moed in te praten. Ons eerste kindje overleed na 34 weken in mijn buik, daarna een miskraam, toen tweemaal een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij eileider is verwijderd. Ook had ik geen natuurlijke eisprong. En toch na al dit verdriet heb ik twee prachtige kindjes gekregen waar ik wel voor kan zorgen. Houd moed en vertrouwen
Jeetje fran, dat alles samen moet jullie ook ontzettend veel jaren geduld hebben gekost. En je kindje kwijtraken bij 34 weken jeetje.... ik barst al bijna in tranen uit bij de gedachte. Wat een ondraaglijk leed.
We hebben er zeker nog wel vertrouwen in dat het ooit goed gaat komen, want de artsen durven nog steeds te zeggen dat toeval nog aannemelijk is. Ook was het fijn om afgelopen maand te horen dat onze klinisch geneticus in principe openstaat voor een verwijzing voor embryoselectie, mocht er nog een derde keer sprake zijn van genetische afwijkingen. Dus er zijn nog opties. Maar man, wat duurt het allemaal lang en wat kun je je soms onwijs klote voelen...
Flipje, ik ben een meelezer. wilde nu toch even reageren om je moed in te praten. Ons eerste kindje overleed na 34 weken in mijn buik, daarna een miskraam, toen tweemaal een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij eileider is verwijderd. Ook had ik geen natuurlijke eisprong. En toch na al dit verdriet heb ik twee prachtige kindjes gekregen waar ik wel voor kan zorgen. Houd moed en vertrouwen
Jeetje fran, dat alles samen moet jullie ook ontzettend veel jaren geduld hebben gekost. En je kindje kwijtraken bij 34 weken jeetje.... ik barst al bijna in tranen uit bij de gedachte. Wat een ondraaglijk leed.
We hebben er zeker nog wel vertrouwen in dat het ooit goed gaat komen, want de artsen durven nog steeds te zeggen dat toeval nog aannemelijk is. Ook was het fijn om afgelopen maand te horen dat onze klinisch geneticus in principe openstaat voor een verwijzing voor embryoselectie, mocht er nog een derde keer sprake zijn van genetische afwijkingen. Dus er zijn nog opties. Maar man, wat duurt het allemaal lang en wat kun je je soms onwijs klote voelen...
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
maandag 27 februari 2017 om 00:08
Flipje. Ik kan het me heel goed voor stellen dat jij jullie meisje een naam wil geven. Het is, hoe je het ook went of keert, onderdeel van jullie leven. Bij mij kwam spontaan de naam Sterre op, vind ik heel mooi en ook passend bij de situatie. Leg het vooral naast je neer als je het niks vindt, maar dacht opper het toch maar .
Take care, houd moed
Take care, houd moed
