Relaties
alle pijlers
eerste baby in vriendinnengroep, negatieve reacties :(
woensdag 21 januari 2009 om 16:32
Hallo Allemaal,
een tijdje geleden is de eerste baby geboren in mijn vriendinnengroepje van 6 vriendinnen. we kennen elkaar sinds de middelbare school en gaan nu dus zo'n 13 jaar met elkaar om. de een woont samen, de ander is single, de een studeert nog, de ander werkt. tot nu toe is het nog geen probleem geweest dat we in verschillende fases zaten in ons leven wat betreft werk, relaties en wonen. we spraken elkaar geregeld met zijn zessen of in onderlinge subgroepjes. en we praten over alles, ook al zouden we zelf niet zoiets doen, of vonden we het zelfs eigenlijk niks. dat konden we eerlijk tegen elkaar zeggen.
maar nu de baby er is, is de houding van twee van mijn vriendinnen ineens heel anders. we moeten allemaal wennen aan een baby. maar zij gedragen zich zo negatief dat het me erg is gaan storen. ik kan het niet meer af doen met: ze moeten vast wennen. we gaan binnenkort samen op kraamvisite en ze zeggen allebei niet voor de baby te gaan, maar voor de vriendin. voor hun hoeft het eigenlijk niet zo.
ik snap wel dat ze niet enthousiast zijn, de een wil geen kinderen en de ander weet al van kinds af aan dat ze ze niet krijgen kan. maar ik merk ook helemaal niet dat ze blij zijn voor onze vriendin. terwijl het toch een van de belangrijkste dingen uit haar leven is. ik kan of heb ook sommige dingen niet die andere vriendinnen.mensen wel hebben. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet blij voor ze kan zijn??
ze kijken alleen naar zaken die niet meer zouden kunnen, zoals op stap gaan uit eten gaan of een weekendje weg ( is volgens mij allemaal best te regelen als de baby een paar maanden oud is en er ritme is onstaan). ook is er letterlijk gezegd dat als ze iets bij hen thuis organiseren, dat de baby dan maar naar de oppas gaat. die hoeven ze niet in huis. ik snap dat ze niet meteen een halve babykamer gaan regelen, maar een beetje flexibiliteit in de eerste maanden zou toch wel kunnen?
de vriendin heeft zelf al aan gegeven dat ze echt wel weer dingen met ons wil gaan ondernemen als ze gewend is aan het moederschap, met en ook zonder de baby. en als ik haar spreek aan de telefoon of zie, dan gaat het ook over mijn dingen en algemene zaken, niet alleen over poepluiers.
ik wil niet dat onze vriendschap hier aan stuk gaat als groepje, maar het irriteert mij wel enorm nu. wat zouden jullie in mijn plaats nu doen, hoe dit aan te kaarten/op te lossen?
ps het niet kunnen krijgen van kinderen wordt wel besproken en ik heb erkend dat ik kan begrijpen dat ze het moeilijk heeft, maar ik heb haar aangeboden hierover te praten en haar de kans te geven haar verhaal te doen met bijvoorbeeld thee drinken na afloop. maar ik ga niet ter wille van haar doen alsof de baby niet bestaat en niet aardig gevonden hoeft te worden....
een tijdje geleden is de eerste baby geboren in mijn vriendinnengroepje van 6 vriendinnen. we kennen elkaar sinds de middelbare school en gaan nu dus zo'n 13 jaar met elkaar om. de een woont samen, de ander is single, de een studeert nog, de ander werkt. tot nu toe is het nog geen probleem geweest dat we in verschillende fases zaten in ons leven wat betreft werk, relaties en wonen. we spraken elkaar geregeld met zijn zessen of in onderlinge subgroepjes. en we praten over alles, ook al zouden we zelf niet zoiets doen, of vonden we het zelfs eigenlijk niks. dat konden we eerlijk tegen elkaar zeggen.
maar nu de baby er is, is de houding van twee van mijn vriendinnen ineens heel anders. we moeten allemaal wennen aan een baby. maar zij gedragen zich zo negatief dat het me erg is gaan storen. ik kan het niet meer af doen met: ze moeten vast wennen. we gaan binnenkort samen op kraamvisite en ze zeggen allebei niet voor de baby te gaan, maar voor de vriendin. voor hun hoeft het eigenlijk niet zo.
ik snap wel dat ze niet enthousiast zijn, de een wil geen kinderen en de ander weet al van kinds af aan dat ze ze niet krijgen kan. maar ik merk ook helemaal niet dat ze blij zijn voor onze vriendin. terwijl het toch een van de belangrijkste dingen uit haar leven is. ik kan of heb ook sommige dingen niet die andere vriendinnen.mensen wel hebben. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet blij voor ze kan zijn??
ze kijken alleen naar zaken die niet meer zouden kunnen, zoals op stap gaan uit eten gaan of een weekendje weg ( is volgens mij allemaal best te regelen als de baby een paar maanden oud is en er ritme is onstaan). ook is er letterlijk gezegd dat als ze iets bij hen thuis organiseren, dat de baby dan maar naar de oppas gaat. die hoeven ze niet in huis. ik snap dat ze niet meteen een halve babykamer gaan regelen, maar een beetje flexibiliteit in de eerste maanden zou toch wel kunnen?
de vriendin heeft zelf al aan gegeven dat ze echt wel weer dingen met ons wil gaan ondernemen als ze gewend is aan het moederschap, met en ook zonder de baby. en als ik haar spreek aan de telefoon of zie, dan gaat het ook over mijn dingen en algemene zaken, niet alleen over poepluiers.
ik wil niet dat onze vriendschap hier aan stuk gaat als groepje, maar het irriteert mij wel enorm nu. wat zouden jullie in mijn plaats nu doen, hoe dit aan te kaarten/op te lossen?
ps het niet kunnen krijgen van kinderen wordt wel besproken en ik heb erkend dat ik kan begrijpen dat ze het moeilijk heeft, maar ik heb haar aangeboden hierover te praten en haar de kans te geven haar verhaal te doen met bijvoorbeeld thee drinken na afloop. maar ik ga niet ter wille van haar doen alsof de baby niet bestaat en niet aardig gevonden hoeft te worden....
vrijdag 23 januari 2009 om 10:06
quote:Pinksterbloempje schreef op 23 januari 2009 @ 10:05:
[...]
Hierboven werd gesproken over poppenhuizen, keukentjes en barbies. Die hoef ik toch niet aan te gaan schaffen voor iemand anders?Lé-zen! Dat is haar oude kinderspeelgoed......
[...]
Hierboven werd gesproken over poppenhuizen, keukentjes en barbies. Die hoef ik toch niet aan te gaan schaffen voor iemand anders?Lé-zen! Dat is haar oude kinderspeelgoed......
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 23 januari 2009 om 10:06
quote:HoiPippiLangkous schreef op 23 januari 2009 @ 09:53:
Nouja, wat ontzettend kleinzielig. Je doet voor andere gasten toch ook je best? Waarom niet voor kinderen? Alleen omdat het kids zijn? Of doe je nooit iets extra's voor je gasten?Ik zeg toch dat ik dat voor andermans hond ook niet doe en honden vind ik echt vele malen leuker dan kinderen. Als je als gast een hond of kind wil meenemen als je ergens op bezoek gaat vind ik dat je daar eerst toestemming voor moet vragen en als men het accepteert dat je dan zelf zorgt dat je de specifieke benodigdheden voor je aanhang meeneemt.
Nouja, wat ontzettend kleinzielig. Je doet voor andere gasten toch ook je best? Waarom niet voor kinderen? Alleen omdat het kids zijn? Of doe je nooit iets extra's voor je gasten?Ik zeg toch dat ik dat voor andermans hond ook niet doe en honden vind ik echt vele malen leuker dan kinderen. Als je als gast een hond of kind wil meenemen als je ergens op bezoek gaat vind ik dat je daar eerst toestemming voor moet vragen en als men het accepteert dat je dan zelf zorgt dat je de specifieke benodigdheden voor je aanhang meeneemt.
vrijdag 23 januari 2009 om 10:07
Luister, iedereen heeft wel stiften/potloden en papier in huis. Maar Vlinder zei in haar post dat je dan maar dingen moet gaan kopen. Dat is van een hele andere orde.
En voor jouw informatie: toen mijn nichtje en neefje klein waren, vonden die mij wel degelijk de tofste tante van de wereld. Ook zonder een meuk aan rommel om mee te spelen.
En voor jouw informatie: toen mijn nichtje en neefje klein waren, vonden die mij wel degelijk de tofste tante van de wereld. Ook zonder een meuk aan rommel om mee te spelen.
vrijdag 23 januari 2009 om 10:12
Volgens mij zei Vlinder dat even langs de Hema of de Action gaan je de kop niet kost. Niet iedereen heeft potloden in huis trouwens quote:toen mijn nichtje en neefje klein waren, vonden die mij wel degelijk de tofste tante van de wereldMaar nu ze weten hoe jij eigenlijk over kids denkt ben je dat niet meer?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 23 januari 2009 om 10:14
quote:HoiPippiLangkous schreef op 23 januari 2009 @ 10:12:
Volgens mij zei Vlinder dat even langs de Hema of de Action gaan je de kop niet kost. Niet iedereen heeft potloden in huis trouwens
[...]
Maar nu ze weten hoe jij eigenlijk over kids denkt ben je dat niet meer? Mijn neefje en nichtje zijn inmiddels volwassen en we hebben nu een vriendschapsrelatie. Ze zouden erg beledigd zijn als ik ze nog kinderen noemde.
Volgens mij zei Vlinder dat even langs de Hema of de Action gaan je de kop niet kost. Niet iedereen heeft potloden in huis trouwens
[...]
Maar nu ze weten hoe jij eigenlijk over kids denkt ben je dat niet meer? Mijn neefje en nichtje zijn inmiddels volwassen en we hebben nu een vriendschapsrelatie. Ze zouden erg beledigd zijn als ik ze nog kinderen noemde.
vrijdag 23 januari 2009 om 10:16
quote:Pinksterbloempje schreef op 23 januari 2009 @ 10:03:
Als ik een vriendin op bezoek krijg die als hobby wicca heeft, ga ik toch ook geen kruiden of een heksenketel in huis halen?Als die vriendin in the slipstream van een andere vriendin meekomt, je niet van plan bent om aandacht te schenken aan de wicca-vriendin en de wicca-vriendin bij gebrek aan heksenketel je meubilair zou gaan lopen molesteren, dan zou je daar wellicht toch over gaan nadenken. Of aan de andere vriendin vragen of ze voor de wicca-vriendin wat spulletjes mee kan nemen om zich zoet mee te houden.
Als ik een vriendin op bezoek krijg die als hobby wicca heeft, ga ik toch ook geen kruiden of een heksenketel in huis halen?Als die vriendin in the slipstream van een andere vriendin meekomt, je niet van plan bent om aandacht te schenken aan de wicca-vriendin en de wicca-vriendin bij gebrek aan heksenketel je meubilair zou gaan lopen molesteren, dan zou je daar wellicht toch over gaan nadenken. Of aan de andere vriendin vragen of ze voor de wicca-vriendin wat spulletjes mee kan nemen om zich zoet mee te houden.
vrijdag 23 januari 2009 om 10:17
vrijdag 23 januari 2009 om 10:18
quote:loomii schreef op 23 januari 2009 @ 10:16:
[...]
Als die vriendin in the slipstream van een andere vriendin meekomt, je niet van plan bent om aandacht te schenken aan de wicca-vriendin en de wicca-vriendin bij gebrek aan heksenketel je meubilair zou gaan lopen molesteren, dan zou je daar wellicht toch over gaan nadenken. Of aan de andere vriendin vragen of ze voor de wicca-vriendin wat spulletjes mee kan nemen om zich zoet mee te houden.Nee, joh. Ik zet gewoon een herhaling van Charmed op!
[...]
Als die vriendin in the slipstream van een andere vriendin meekomt, je niet van plan bent om aandacht te schenken aan de wicca-vriendin en de wicca-vriendin bij gebrek aan heksenketel je meubilair zou gaan lopen molesteren, dan zou je daar wellicht toch over gaan nadenken. Of aan de andere vriendin vragen of ze voor de wicca-vriendin wat spulletjes mee kan nemen om zich zoet mee te houden.Nee, joh. Ik zet gewoon een herhaling van Charmed op!
vrijdag 23 januari 2009 om 10:18
vrijdag 23 januari 2009 om 10:23
quote:Pinksterbloempje schreef op 23 januari 2009 @ 10:07:
Luister, iedereen heeft wel stiften/potloden en papier in huis. Maar Vlinder zei in haar post dat je dan maar dingen moet gaan kopen. Dat is van een hele andere orde.
Het woord 'moeten' heb ik niet gebruikt. En bovendien denk ik dat het inderdaad handig is om voor een klein bedrag iets te kopen voor kinderen om mee te spelen (als je voor de rest niets voor ze hebt) als je wilt voorkomen dat ze gaan spelen met dingen waarmee jij dat niet wilt.
Kijk als dat bij jou geen probleem is en je op een andere manier kan voorkomen dat ze kappertje gaan spelen met je planten, dan is dat toch ook prima.
Luister, iedereen heeft wel stiften/potloden en papier in huis. Maar Vlinder zei in haar post dat je dan maar dingen moet gaan kopen. Dat is van een hele andere orde.
Het woord 'moeten' heb ik niet gebruikt. En bovendien denk ik dat het inderdaad handig is om voor een klein bedrag iets te kopen voor kinderen om mee te spelen (als je voor de rest niets voor ze hebt) als je wilt voorkomen dat ze gaan spelen met dingen waarmee jij dat niet wilt.
Kijk als dat bij jou geen probleem is en je op een andere manier kan voorkomen dat ze kappertje gaan spelen met je planten, dan is dat toch ook prima.
vrijdag 23 januari 2009 om 10:25
Viane... ik was net zo'n gevalletje (samen met een andere vriendin) als die twee vriendinnen van je... ik had niet zoveel met kinderen voor mezelf en al helemaal niet de komende tien jaar...Ik snapte de keus van een andere vriendin die snel ging samenwonen en graag kinderen wilde dan ook zelf niet zo. Gelukkig had ik dus ook een vriendin die er net zo over dacht en met haar had ik het daar dus ook (regelmatig) over.
tót ik zelf ongepland zwanger werd...
Die vriendin die er net zo over dacht als ik is nu wél de vriendin die altijd met cadeautjes voor mijn kind aankomt, kaartjes stuurt en altijd vraagt hoe het met mijn dochter gaat...
Ik weet zeker dat zij met andere vriendinnen heus wel eens heel blij gaat zitten zijn dat zij gelukkig nog geen kind heeft maar ze is óók een hele lieve 'tante'.
Ik vind het helemaal niet gek dat die 2 vriendinnen in zo'n andere levensfase zitten dat ze vriendin met kind niet zo begrijpen... alles verandert nu eenmaal als er een kind is... misschien verwatert het nu of misschien draaien ze wel bij als ze zien dat die vriendin nog steeds niet alleen maar mama is of als het kind richting peuterleeftijd gaat...
Ik heb nu toevallig dan kinderzooi in huis en het echte 'elninjoo-achtige' is er wel af bij mij... maar het hangt er bij mij wel echt van af hoe de ouders reageren op het glas omstoten of op de tafel tekenen van hun kind bij mij thuis... vinden ze het zelf heel vervelend en corrigeren ze het kind bij dingen die niet mogen dan vind ik het niet erg maar hebben de ouders zoiets van ach wat maakt het allemaal uit dán vind ik het wel irritant.
Ik ga niet allemaal extra troep in huis halen voor andermans kinderen/huisdieren. Bij andere mensen thuis verwacht ik dat ook niet... Mijn dochter kan ook best een mooie tekening maken met een balpen en een printpapiertje...
tót ik zelf ongepland zwanger werd...
Die vriendin die er net zo over dacht als ik is nu wél de vriendin die altijd met cadeautjes voor mijn kind aankomt, kaartjes stuurt en altijd vraagt hoe het met mijn dochter gaat...
Ik weet zeker dat zij met andere vriendinnen heus wel eens heel blij gaat zitten zijn dat zij gelukkig nog geen kind heeft maar ze is óók een hele lieve 'tante'.
Ik vind het helemaal niet gek dat die 2 vriendinnen in zo'n andere levensfase zitten dat ze vriendin met kind niet zo begrijpen... alles verandert nu eenmaal als er een kind is... misschien verwatert het nu of misschien draaien ze wel bij als ze zien dat die vriendin nog steeds niet alleen maar mama is of als het kind richting peuterleeftijd gaat...
Ik heb nu toevallig dan kinderzooi in huis en het echte 'elninjoo-achtige' is er wel af bij mij... maar het hangt er bij mij wel echt van af hoe de ouders reageren op het glas omstoten of op de tafel tekenen van hun kind bij mij thuis... vinden ze het zelf heel vervelend en corrigeren ze het kind bij dingen die niet mogen dan vind ik het niet erg maar hebben de ouders zoiets van ach wat maakt het allemaal uit dán vind ik het wel irritant.
Ik ga niet allemaal extra troep in huis halen voor andermans kinderen/huisdieren. Bij andere mensen thuis verwacht ik dat ook niet... Mijn dochter kan ook best een mooie tekening maken met een balpen en een printpapiertje...
vrijdag 23 januari 2009 om 10:29
Ach, ik begrijp die meiden wel wel hoor: die zien de bui al hangen dat vriendschappen (negatief) veranderen. Is ook mijn ervaring. Vriendinnen die roepen: natúúrlijk gaan we nog leuke dingen doen, maar uiteindelijk zie je ze bijna nooit meer, of alleen onder omstandigheden waar je doodmoe van wordt (met een stel aandacht opeisende koters erbij). Zelf heb ik verschillende vriendinnen echt geprobeerd erbij te houden door vrijwel altijd bij hen (en hun kinderen) af te spreken, omdat het zo lastig is met oppas vinden, en ruim op tijd afspraken in te plannen. Maar levens veranderen nu eenmaal en als vriendinnen nu kinderen krijgen, dan weet ik dat dat wederom een verwaterde vriendschap zal opleveren. Ben blij voor hen en een beetje treurig om de vriendschap, maar gelukkig heb ik een brede vrienden- en kennissenkring met ook (gelukkig!) veel kindvrije mensen.
Ik wil zelf geen kinderen, maar ik heb ook geen hekel aan kids. 't Zijn net mensen. Als er kinderen bij ons thuis komen zijn er genoeg speeltjes en andere dingen om hen bezig te houden. Wel vind ik niet alles geoorloofd in mijn huis. Zo mogen kinderen niet met hun tengels hapjes of zoutjes van de tafel pakken waar ook de volwassenen van pakken en wil ik niet dat ze overal doorheen bleren. Daar spreek ik de ouders op aan. Kinderen krijgen bij mij een eigen bakje met wat lekkers (het ene kind wil fruit, het andere blokjes kaas of zoutjes). Ook ik heb mijn oude speelgoed netjes op zolder staan voor het geval dat er kinderen komen.
Ik wil zelf geen kinderen, maar ik heb ook geen hekel aan kids. 't Zijn net mensen. Als er kinderen bij ons thuis komen zijn er genoeg speeltjes en andere dingen om hen bezig te houden. Wel vind ik niet alles geoorloofd in mijn huis. Zo mogen kinderen niet met hun tengels hapjes of zoutjes van de tafel pakken waar ook de volwassenen van pakken en wil ik niet dat ze overal doorheen bleren. Daar spreek ik de ouders op aan. Kinderen krijgen bij mij een eigen bakje met wat lekkers (het ene kind wil fruit, het andere blokjes kaas of zoutjes). Ook ik heb mijn oude speelgoed netjes op zolder staan voor het geval dat er kinderen komen.
vrijdag 23 januari 2009 om 10:41
Ik heb nog nooit ouders op bezoek gehad die er maar vanuit gingen dat ik wat dan ook in huis zou hebben dus ik vind het een nogal fictieve discussie.
Verder even een heel andere invalshoek. Ik ben sinds vijf maanden zelf moeder en als ik een avondje met een vriendin iets ga doen, dan vind ik dat nu nog veel leuker dan vroeger (ja omdat ik er dingen voor heb moet regelen) en ben ik dus ook (nog ) leuker gezelschap op zo n avond.
Verder even een heel andere invalshoek. Ik ben sinds vijf maanden zelf moeder en als ik een avondje met een vriendin iets ga doen, dan vind ik dat nu nog veel leuker dan vroeger (ja omdat ik er dingen voor heb moet regelen) en ben ik dus ook (nog ) leuker gezelschap op zo n avond.
vrijdag 23 januari 2009 om 10:53
Ik ben echt ja-ren-lang de enige geweest zonder kinderen in mijn omgeving. Mijn beste vriendinnen zijn niet van die kinderkrijgers, de rest van mijn vrienden en kennissen kregen kinderen bij de vleet en dat hoort er gewoon bij. Hoeft in je eigen leven niet zo te zijn maar bij die anderen hoort het wel bij hun leven en dus bij hún. Ik had van mijn moeder mijn eigen speelgoed van vroeger gekregen, Barbies, poppen, playmobiel etc. Kinderen speelden en spelen zich er suf mee bij me thuis. Kleurpotloden, stiften en papier had ik ook in huis en ik spaarde de Disney DVD's dus viel er ook altijd wel iets te tekenfilmen bij tante Leo thuis.
Nooit heb ik het gevoel gehad 'rekening te moeten houden'. Het ging vanzelf. Nooit krijg ik het gevoel dat mijn dochter niet welkom is. Ook niet bij de homovrienden, ook niet bij de kinderlozen. Net als dat andermans kinderen voor mij bij de ouders horen, zo hoort mijn dochter bij mijn man en mij. Heel vanzelfsprekend, heel normaal en niks om je vriendschap door te laten beïnvloeden. Ik spreek met mijn kinderloze vrienden ook nog heel vaak af zónder kind. Zo heeft niemand 'last' van mijn dochter.
Ik snap niet waarom het zo ingewikkeld zou moeten zijn.
De vriendinnen uit de OP vind ik horken. Niet veel met kinderen hebben is nog iets anders dan je zo achterlijk op te stellen. Mijn vriendinnen zouden het niet zijn.
Arme nieuwe moeder. Je hebt al zoveel aan je hoofd als je net een kind hebt gekregen en dan heb je twee van die harpijen in je vriendenkring die je baby gaan boycotten omdat het hún niet uitkomt allemaal. Hoe bot kun je zijn?
Geef die vrouw de kans om even te wennen aan haar nieuwe leven. Over een maand of wat blijft de baby bij thuis bij de oppas of gaat naar oma en dan kan mama fijn de hort op. Ik ging na zes weken met mijn man uit eten en dat ben ik blijven doen, dingen voor mezelf. Niet iedere moeder verdwijnt in pamperpraat, zandbakklets en wordt een croksadept. Maar dat kind is er en respecteer dat dan in ieder geval.
Niks blijft hetzelfde, je blijft niet je leven lang 20 en het sudentenleven is op een dag ook afgelopen. Welkom in de wereld van de grote mensen, waarin ook je vrienden keuzes maken, ook als dat niet jouw keuzes zijn.
Wat een vertrouwen in je vriendin en wat een egoïsme. Triest.
Nooit heb ik het gevoel gehad 'rekening te moeten houden'. Het ging vanzelf. Nooit krijg ik het gevoel dat mijn dochter niet welkom is. Ook niet bij de homovrienden, ook niet bij de kinderlozen. Net als dat andermans kinderen voor mij bij de ouders horen, zo hoort mijn dochter bij mijn man en mij. Heel vanzelfsprekend, heel normaal en niks om je vriendschap door te laten beïnvloeden. Ik spreek met mijn kinderloze vrienden ook nog heel vaak af zónder kind. Zo heeft niemand 'last' van mijn dochter.
Ik snap niet waarom het zo ingewikkeld zou moeten zijn.
De vriendinnen uit de OP vind ik horken. Niet veel met kinderen hebben is nog iets anders dan je zo achterlijk op te stellen. Mijn vriendinnen zouden het niet zijn.
Arme nieuwe moeder. Je hebt al zoveel aan je hoofd als je net een kind hebt gekregen en dan heb je twee van die harpijen in je vriendenkring die je baby gaan boycotten omdat het hún niet uitkomt allemaal. Hoe bot kun je zijn?
Geef die vrouw de kans om even te wennen aan haar nieuwe leven. Over een maand of wat blijft de baby bij thuis bij de oppas of gaat naar oma en dan kan mama fijn de hort op. Ik ging na zes weken met mijn man uit eten en dat ben ik blijven doen, dingen voor mezelf. Niet iedere moeder verdwijnt in pamperpraat, zandbakklets en wordt een croksadept. Maar dat kind is er en respecteer dat dan in ieder geval.
Niks blijft hetzelfde, je blijft niet je leven lang 20 en het sudentenleven is op een dag ook afgelopen. Welkom in de wereld van de grote mensen, waarin ook je vrienden keuzes maken, ook als dat niet jouw keuzes zijn.
Wat een vertrouwen in je vriendin en wat een egoïsme. Triest.
vrijdag 23 januari 2009 om 11:02
quote:eleonora schreef op 23 januari 2009 @ 10:53:
Maar dat kind is er en respecteer dat dan in ieder geval.
Cruciaal.
Je kan nog zo hard je best doen om "leuk" te blijven en af te spreken zonder je kroost, als het betekent dat er geluld mag worden over huizen, werk, verbouwingen, relaties, vakanties, ouders, buren, vrienden, sport, politiek, hobbies, TV, schoenen, auto's, zwerfkeien en architectuur, maar liever níet over je kind, dan komt het niet goed.
Maar dat kind is er en respecteer dat dan in ieder geval.
Cruciaal.
Je kan nog zo hard je best doen om "leuk" te blijven en af te spreken zonder je kroost, als het betekent dat er geluld mag worden over huizen, werk, verbouwingen, relaties, vakanties, ouders, buren, vrienden, sport, politiek, hobbies, TV, schoenen, auto's, zwerfkeien en architectuur, maar liever níet over je kind, dan komt het niet goed.
vrijdag 23 januari 2009 om 11:10
Eens, Loomii!
Toch zijn er ook verschillende manieren om over je kind te praten. Ik heb het regelmatig over hem met vrienden, ook als die geen kinderen hebben, maar juist in het laatste geval leef ik me wel een beetje in en probeer ik meestal invalshoeken te verzinnen waar zij ook wat mee kunnen. Bijv. door aan te haken met hun eigen jeugdervaringen of maatschappelijke kwesties. Hoe vaak en met welke kleur snot mijn zoon deze winter verkouden was vermijd ik dan dus eerder (behalve als ik me daar errrrnstig zorgen over maak misschien) dan zijn opmerkingen over Barack Obama. ofzo.
Toch zijn er ook verschillende manieren om over je kind te praten. Ik heb het regelmatig over hem met vrienden, ook als die geen kinderen hebben, maar juist in het laatste geval leef ik me wel een beetje in en probeer ik meestal invalshoeken te verzinnen waar zij ook wat mee kunnen. Bijv. door aan te haken met hun eigen jeugdervaringen of maatschappelijke kwesties. Hoe vaak en met welke kleur snot mijn zoon deze winter verkouden was vermijd ik dan dus eerder (behalve als ik me daar errrrnstig zorgen over maak misschien) dan zijn opmerkingen over Barack Obama. ofzo.
vrijdag 23 januari 2009 om 11:10
Maar dat zou toch ook raaar zijn? Ik ben echt niet de grootste kindervriend die er rondloopt maar ook in mijn diehard alien periode heb ik de verhalen over bevallingen inknippen en poeluiers gewoon aangehoord. Sterker nog, ik vroeg er soms maar zelf naar omdat de moeders het onderwerp 'kind' angstvallig vermeden
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 23 januari 2009 om 11:16
Pippi, misschien ben je niet de allergrootste kindervriend (jouw woorden) maar vast een hele lieve vriendin.
Ik heb vroegah ook al gemerkt dat pasbevallen moeders ieder vraag naar hun kind omdraaide met een 'maar hoe is het eigenlijk met jou?' Echt geforceerd en niet nodig. Dat soort gedrag ontstaat door van die trutvriendinnen uit de OP.
Ik heb vroegah ook al gemerkt dat pasbevallen moeders ieder vraag naar hun kind omdraaide met een 'maar hoe is het eigenlijk met jou?' Echt geforceerd en niet nodig. Dat soort gedrag ontstaat door van die trutvriendinnen uit de OP.
vrijdag 23 januari 2009 om 11:39
quote:korenwolf schreef op 23 januari 2009 @ 11:26:
Kinderen worden hier nogal neergezet als geteisem dat je meubilair naar de bliksem helpt. Maar hoeveel kinderen hebben bij jullie thuis nou echt de bank gesloopt?
Okee, mijn neefje. Maar da's een geval apartl.
Mijn zoontje heeft ooit in mijn bank geknipt....
Edit: hij is ook een (lief) geval apart....
Kinderen worden hier nogal neergezet als geteisem dat je meubilair naar de bliksem helpt. Maar hoeveel kinderen hebben bij jullie thuis nou echt de bank gesloopt?
Okee, mijn neefje. Maar da's een geval apartl.
Mijn zoontje heeft ooit in mijn bank geknipt....
Edit: hij is ook een (lief) geval apart....
