Relaties
alle pijlers
Vreemdgaan & Moraalridders of vice versa
donderdag 29 januari 2009 om 13:00
Het valt mij op dat iedereen die een onderwerp opent waar vreemdgaan in voorkomt gelijk aan de schandpaal wordt genageld door medeforummers. Of het nu gaat om iemand die in het verleden is vreemdgegaan, op het punt staat om vreemd te gaan, een (sex) relatie heeft met een man / vrouw die getrouwd is, deze personen krijgen er goed van langs! Personen wiens partner is vreemdgegaan kunnen rekenen op medelijden en begrip van medeforummers en als de persoon, wiens partner is vreemdgegaan, overweegt om de relatie/huwelijk nog een kans gegeven is het advies meestal "run forrest run"(enigszins nog afhankelijk of er kinderen in het spel zijn of niet....).
Ik zelf ben een happy single met een leuk (sociaal) leven. Persoonlijk ben ik nog nooit vreemdgegaan tijdens mijn relaties en moet ik er ook niet aan denken dat mijn partner is vreemdgegaan of mijn toekomstige partner zou vreemdgaan, zoals ik dat ook niet zou doen. Voor mij zou het einde relatie betekenen, wat de "reden" van het vreemdgaan ook zou moge zijn.
Echter zie en hoor ik het meer dan regelmatig van mannen én vrouwen die volop vreemdgaan.......
Maar als ik jullie medeforummers moet geloven gaat (bijna) niemand van jullie vreemd en vertrouwen jullie je partners ook allemaal voor de volle 100%!
Ik vraag mij af hoe dit mogelijk is. Zijn de medeforummers van Viva niet representatief voor de rest van de mensheid? Want los van het feit dat ik het hoor en weet van anderen is het natuurlijk ook gewoon een feit dat (volgens mij) 1 op de 3 vreemdgaat als je de statistieken moet geloven (teveel in ieder geval).......
Ben benieuwd naar de reacties
Ik zelf ben een happy single met een leuk (sociaal) leven. Persoonlijk ben ik nog nooit vreemdgegaan tijdens mijn relaties en moet ik er ook niet aan denken dat mijn partner is vreemdgegaan of mijn toekomstige partner zou vreemdgaan, zoals ik dat ook niet zou doen. Voor mij zou het einde relatie betekenen, wat de "reden" van het vreemdgaan ook zou moge zijn.
Echter zie en hoor ik het meer dan regelmatig van mannen én vrouwen die volop vreemdgaan.......
Maar als ik jullie medeforummers moet geloven gaat (bijna) niemand van jullie vreemd en vertrouwen jullie je partners ook allemaal voor de volle 100%!
Ik vraag mij af hoe dit mogelijk is. Zijn de medeforummers van Viva niet representatief voor de rest van de mensheid? Want los van het feit dat ik het hoor en weet van anderen is het natuurlijk ook gewoon een feit dat (volgens mij) 1 op de 3 vreemdgaat als je de statistieken moet geloven (teveel in ieder geval).......
Ben benieuwd naar de reacties
donderdag 29 januari 2009 om 22:31
Ik vind een slechte relatie en geen respect krijgen nog steeds geen reden om vreemd te gaan.
Mijn relatie met ex was ook onder het vriespunt (ver onder het vriespunt). Sex was afwezig, vaak heftige ruzies (met gooi en smijtwerk) kutopmerkingen van zijn kant en, als klap op de vuurpijl, nul komma niks nada steun of opvang toen mijn broer overleed.
En ik werd verliefd. Tot over mijn oren. Op Mr Nilsson. Godsammekraken zeg, wist niet wat me overkwam. Ik heb er een half jaar niks mee gedaan. Gewacht tot het over ging. Mezelf streng toegesproken: 'Logisch dat je verliefd wordt op iemand die wel naar je luistert. Dat is geen verliefdheid, dat is aandacht tekort'
Maar ik bleef verliefd en ex bleef een eikel zonder respect en gevoel.
En dus deed ik wat je mi hoort te doen; Ik zei tegen Ex dat hij mij van zich afdreef. Dat ik weg zou gaan als het zo bleef. Het bleef zo, ik maakte het uit met ex en ben toen pas naar Mr Nilsson gegaan en gezegd wat ik voor hem voelde.
Ik zou mezelf nooit hebben vergeven als ik het anders had aangepakt. Ook al had ik dan een half jaar eerder bij de Liefde van m'n leven geweest. Ik zou totaal geen greintje respect voor mezelf meer hebben, dat is het me niet waard.
Mijn relatie met ex was ook onder het vriespunt (ver onder het vriespunt). Sex was afwezig, vaak heftige ruzies (met gooi en smijtwerk) kutopmerkingen van zijn kant en, als klap op de vuurpijl, nul komma niks nada steun of opvang toen mijn broer overleed.
En ik werd verliefd. Tot over mijn oren. Op Mr Nilsson. Godsammekraken zeg, wist niet wat me overkwam. Ik heb er een half jaar niks mee gedaan. Gewacht tot het over ging. Mezelf streng toegesproken: 'Logisch dat je verliefd wordt op iemand die wel naar je luistert. Dat is geen verliefdheid, dat is aandacht tekort'
Maar ik bleef verliefd en ex bleef een eikel zonder respect en gevoel.
En dus deed ik wat je mi hoort te doen; Ik zei tegen Ex dat hij mij van zich afdreef. Dat ik weg zou gaan als het zo bleef. Het bleef zo, ik maakte het uit met ex en ben toen pas naar Mr Nilsson gegaan en gezegd wat ik voor hem voelde.
Ik zou mezelf nooit hebben vergeven als ik het anders had aangepakt. Ook al had ik dan een half jaar eerder bij de Liefde van m'n leven geweest. Ik zou totaal geen greintje respect voor mezelf meer hebben, dat is het me niet waard.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 29 januari 2009 om 23:47
Ik heb niet alle berichten hier gelezen, want eigenlijk wil ik proberen blanco te reageren op het topic van Mercedes.
Als ik terugdenk aan mijn eerste bericht hier, nu ruim 1,5 jaar geleden, en dan met name de reacties daarop....
Ik ben dus een "vreemdganger", die heus wel wist dat wat ik aan het doen was niet wordt geaccepteerd. Maar inderdaad de felheid van sommigen die reageerden, heeft me enorm verbaasd. Ik werd echt helemaal afgebrandt. In mijn ogen ongelofelijk!! Iedereen heeft een eigen mening, eigen normen en waarden, prima!!! Alleen het feit dat iemand niet met respect wordt behandeld...., dat er wordt gesproken over "zoek het bij je eigen vent", "je bedondert de boel", "neuk maar lekker met een ander", "ik hoop dat je eigen vent er snel achterkomt"......, daar kan ik echt met mijn verstand niet bij. Heus, je hoeft het niet eens te zijn met een ander zijn leef- en handelswijze, maar het hoeft echt niet zo plat.
Vaak wordt er dan ook nog naderhand gezegd "TO laat niets meer van zich horen, zit zeker lekker haar eigen vent te bedonderen". Gek he?, dat TO niet meer reageert......
Ik had toen meer gehad aan reacties waar in ieder geval respect uitsprak.
Het is ook zo lekker makkelijk om hier (anoniem) zo'n reactie te plaatsen. Ik vraag me weleens af of dergelijke mensen ook zo zouden reageren als hier niet anoniem gepost kon worden, als ze een vriend of vriendin in de ogen kijken en deze met een dergelijk verhaal op de proppen zou komen...
Als ik terugdenk aan mijn eerste bericht hier, nu ruim 1,5 jaar geleden, en dan met name de reacties daarop....
Ik ben dus een "vreemdganger", die heus wel wist dat wat ik aan het doen was niet wordt geaccepteerd. Maar inderdaad de felheid van sommigen die reageerden, heeft me enorm verbaasd. Ik werd echt helemaal afgebrandt. In mijn ogen ongelofelijk!! Iedereen heeft een eigen mening, eigen normen en waarden, prima!!! Alleen het feit dat iemand niet met respect wordt behandeld...., dat er wordt gesproken over "zoek het bij je eigen vent", "je bedondert de boel", "neuk maar lekker met een ander", "ik hoop dat je eigen vent er snel achterkomt"......, daar kan ik echt met mijn verstand niet bij. Heus, je hoeft het niet eens te zijn met een ander zijn leef- en handelswijze, maar het hoeft echt niet zo plat.
Vaak wordt er dan ook nog naderhand gezegd "TO laat niets meer van zich horen, zit zeker lekker haar eigen vent te bedonderen". Gek he?, dat TO niet meer reageert......
Ik had toen meer gehad aan reacties waar in ieder geval respect uitsprak.
Het is ook zo lekker makkelijk om hier (anoniem) zo'n reactie te plaatsen. Ik vraag me weleens af of dergelijke mensen ook zo zouden reageren als hier niet anoniem gepost kon worden, als ze een vriend of vriendin in de ogen kijken en deze met een dergelijk verhaal op de proppen zou komen...
vrijdag 30 januari 2009 om 09:11
Het is wat ik bedoel,het meten met twee maten.
vele die vreemdgaan zullen goede mensen zijn,je bent tenslotte niet alleen maar een vreemdganger
nogmaals persoonlijk roept het alleen boosheid bij me op,op over hoe sommige,en ik zeg sommige hun vreemdgaan hier ten toon spreiden,over hoe ze het doen,waar en tips uitdelen om alles verbrogen te houden.
en vele hebben niet echt iets positief te melden over hun nr1
maar knopen doorhakken ho maa
persoonlijk roept dat boosheid op
en jha ook een bekende of vriend of vriendin hoeft met zoiets niet bij me aan te komen,
vele die vreemdgaan zullen goede mensen zijn,je bent tenslotte niet alleen maar een vreemdganger
nogmaals persoonlijk roept het alleen boosheid bij me op,op over hoe sommige,en ik zeg sommige hun vreemdgaan hier ten toon spreiden,over hoe ze het doen,waar en tips uitdelen om alles verbrogen te houden.
en vele hebben niet echt iets positief te melden over hun nr1
maar knopen doorhakken ho maa
persoonlijk roept dat boosheid op
en jha ook een bekende of vriend of vriendin hoeft met zoiets niet bij me aan te komen,
vrijdag 30 januari 2009 om 09:34
HPL, misschien is respect niet het juiste woord inderdaad. Misschien had ik beter kunnen zeggen iemand in zijn waarde laten, dekt de lading wellicht beter.
Het heeft denk ik ook vooral te maken met de manier waarop/hoe iemand wordt aangesproken. Zelf ga ik ook niet in discussie met mensen die, in mijn ogen, geen normale omgangsvormen hebben tijdens een gesprek.
Daisybloempje, natuurlijk heb je gelijk, het is meten met twee maten als je vreemdgaat en dat goed probeert te praten, oneerlijke concurrentie zelfs. Vreemdgaan is niet goed te praten, zo simpel is het. Het overkomt je niet, je kiest er bewust voor, elke keer weer opnieuw. Het maken van geen keuze is eigenlijk gewoon laf, egoïstisch.
Ik kan de boosheid die vreemdgaan oproept goed begrijpen, alleen vraag ik me dan toch af waarom iemand op een manier wordt afgebrandt met woorden die je normaal gesproken ook niet in het dagelijkse leven face to face zou gebruiken.
Het heeft denk ik ook vooral te maken met de manier waarop/hoe iemand wordt aangesproken. Zelf ga ik ook niet in discussie met mensen die, in mijn ogen, geen normale omgangsvormen hebben tijdens een gesprek.
Daisybloempje, natuurlijk heb je gelijk, het is meten met twee maten als je vreemdgaat en dat goed probeert te praten, oneerlijke concurrentie zelfs. Vreemdgaan is niet goed te praten, zo simpel is het. Het overkomt je niet, je kiest er bewust voor, elke keer weer opnieuw. Het maken van geen keuze is eigenlijk gewoon laf, egoïstisch.
Ik kan de boosheid die vreemdgaan oproept goed begrijpen, alleen vraag ik me dan toch af waarom iemand op een manier wordt afgebrandt met woorden die je normaal gesproken ook niet in het dagelijkse leven face to face zou gebruiken.
vrijdag 30 januari 2009 om 10:02
Als reaktie op Knipoogje: dat bedoel(de) ik dus ook met het opstarten van deze discussie....... Alsof iemand het laagste van het laagste is en niets meer waard is als persoon als je bent vreemdgegaan om whatever reason. Ben je opeens een waardeloze moeder als je bent vreemdgegaan, ben je opeens een slechte medewerker als je bent vreemdgegaan of een verschrikkelijke vriendin (tegenover vrienden) als je bent vreemdgegaan? Een waardeloze partner / echtgenote ben je dan wel inderdaad, maar verder ben je toch nog gewoon mens?
En BGB: mijn zusje is bij haar man weggegaan omdat ze (gelukkig) genoeg eigenwaarde en zelfrespect had en het, net als ik, van niemand pik dat die vreemd gaat in een relatie. En natuurlijk is zo'n scheiding een drama (ze woonden destijds ook in de USA voor zijn werk dus daar kwam ze met 3 koffers, 2 kids en een kinderwagen, echt triest), maar ze respecteert haar ex nog steeds wel als de vader van haar kinderen en ze gaan (gelukkig) ook goed met elkaar om, waar ik mee wil zeggen: ze kan hem toch ook niet de rest van hun leven een lul vinden omdat hij is vreemdgegaan, daar zou niemand baat bij hebben en de kids al helemaal niet (mijn moeder daarentegen moet hem echt nooit meer tegen komen want dan krijgt die de wind van voren).
Jij denkt dat ik het "normaal" vind als iemand vreemdgaat maar dat vind ik dus helemaal niet en dat zeg ik ook nergens. Maar iemand die vreemdgaat of is gegaan is voor mij nog altijd wel een persoon / mens en niet opeens niemand meer...
Hoop dat ik het zo duidelijk verwoord, heb een zware voorhoofdholtonsteking dus echt helder en verwoorden lukt me een niet......
En BGB: mijn zusje is bij haar man weggegaan omdat ze (gelukkig) genoeg eigenwaarde en zelfrespect had en het, net als ik, van niemand pik dat die vreemd gaat in een relatie. En natuurlijk is zo'n scheiding een drama (ze woonden destijds ook in de USA voor zijn werk dus daar kwam ze met 3 koffers, 2 kids en een kinderwagen, echt triest), maar ze respecteert haar ex nog steeds wel als de vader van haar kinderen en ze gaan (gelukkig) ook goed met elkaar om, waar ik mee wil zeggen: ze kan hem toch ook niet de rest van hun leven een lul vinden omdat hij is vreemdgegaan, daar zou niemand baat bij hebben en de kids al helemaal niet (mijn moeder daarentegen moet hem echt nooit meer tegen komen want dan krijgt die de wind van voren).
Jij denkt dat ik het "normaal" vind als iemand vreemdgaat maar dat vind ik dus helemaal niet en dat zeg ik ook nergens. Maar iemand die vreemdgaat of is gegaan is voor mij nog altijd wel een persoon / mens en niet opeens niemand meer...
Hoop dat ik het zo duidelijk verwoord, heb een zware voorhoofdholtonsteking dus echt helder en verwoorden lukt me een niet......
vrijdag 30 januari 2009 om 10:10
Of je een waardeloze ouder bent als je vreemd gaat ?
Je legt een enorme bom onder de relatie met de andere ouder , dus daar krijgen kinderen nogal wat van mee . Hoe kan je je kinderen recht aankijken en ze leren dat ze niet mogen liegen terwijl je zelf zegt over te moeten werken , bijvoorbeeld ?
Slecht vind ik een groot woord , hoor , maar dat je voorbij gaat aan de impact op je kinderen is natuurlijk ook niet helemaalluhh ....
Je legt een enorme bom onder de relatie met de andere ouder , dus daar krijgen kinderen nogal wat van mee . Hoe kan je je kinderen recht aankijken en ze leren dat ze niet mogen liegen terwijl je zelf zegt over te moeten werken , bijvoorbeeld ?
Slecht vind ik een groot woord , hoor , maar dat je voorbij gaat aan de impact op je kinderen is natuurlijk ook niet helemaalluhh ....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 30 januari 2009 om 10:20
vrijdag 30 januari 2009 om 10:23
Ik weet niet of je een 'slechte' ouder bent als je vreemdgaat. Stel nou voor dat je de man van je dromen ontmoet en daarmee verder wilt uiteindelijk. Ik bedoel, ben je een slechte ouder als 'niets menselijks je vreemd is'? Het mag nooit de voorkeur hebben, maar slecht? Dat vind ik overtrokken.
Overigens, de enigen die kunnen zeggen of je een 'goede' of een 'slechte' ouder bent dat zijn je eigen kinderen... als ze volwassen zijn. Ik ken te veel mensen die dachten dat ze goede ouders waren terwijl de kinderen daar heel anders over dachten. Het is niet aan mij een ander te betichten van slecht ouderschap tenzij ze hun kinderen mishandelen/verwaarlozen
Overigens, de enigen die kunnen zeggen of je een 'goede' of een 'slechte' ouder bent dat zijn je eigen kinderen... als ze volwassen zijn. Ik ken te veel mensen die dachten dat ze goede ouders waren terwijl de kinderen daar heel anders over dachten. Het is niet aan mij een ander te betichten van slecht ouderschap tenzij ze hun kinderen mishandelen/verwaarlozen
vrijdag 30 januari 2009 om 10:23
vrijdag 30 januari 2009 om 10:25
quote:daisybloempje schreef op 30 januari 2009 @ 10:20:
Goed maar vreemdgangers verkeren in een soort roes,en vinden altijd wel een excuse dat ze zo slecht niet zijn,(zijn ze ook niet,maar wel op dat moment)en onderschatten hevig wat het allemaal teweeg kan brengen,ze weten het wel,maar verstoppen het,want die ene date met minaar is het allemaal waard.
Zo eens met bovenstaand. Ik ging ook ver.. en waarvoor? Een goedkope beurt in zijn auto omdat ie nog bij zijn ouders woonde. Sec gezien was het allemaal niet je van het, en terugkijkend heb ik ook het idee 'waar was je mee bezig Oriane!!!' maar op dat moment voelde het fantastisch. Zelfs die eerste keer.... de volledige 6 minuten... zucht
Maar daar kon die knul niks aan doen, die was sowieso geen 'volwassen vrouwen' gewend
Goed maar vreemdgangers verkeren in een soort roes,en vinden altijd wel een excuse dat ze zo slecht niet zijn,(zijn ze ook niet,maar wel op dat moment)en onderschatten hevig wat het allemaal teweeg kan brengen,ze weten het wel,maar verstoppen het,want die ene date met minaar is het allemaal waard.
Zo eens met bovenstaand. Ik ging ook ver.. en waarvoor? Een goedkope beurt in zijn auto omdat ie nog bij zijn ouders woonde. Sec gezien was het allemaal niet je van het, en terugkijkend heb ik ook het idee 'waar was je mee bezig Oriane!!!' maar op dat moment voelde het fantastisch. Zelfs die eerste keer.... de volledige 6 minuten... zucht
Maar daar kon die knul niks aan doen, die was sowieso geen 'volwassen vrouwen' gewend
vrijdag 30 januari 2009 om 10:25
Voor elk wat wils op het Viva forum. Er zijn onderwerpen over minnaars naast een relatie. Daar wordt voornamelijk over de spanning en het genot geschreven. En worden moraalridders geweerd. Maar als iemand zich schuldig voelt en begrip vraagt krijgt hij de ongekende felheid over zich uitgestort. En ja, dan vraag ik me ook wel eens af of de zgn. moraalridders op een andere planeet leven. Het blijkt bijzonder om als 'neutrale' toeschouwer de beide kanten van de medaille te zien. Vreemdgaan is moreel verwerpelijk, maar ook wel spannend en lekker stiekem en verleidelijk. Zeker als je merkt dat het land van de seksualiteit veel meer te bieden heeft dan wat je in je relatie ervaart. Een keuze, dat zeker ook. Maar als je voor de verleiding valt zoek dan geen begrip op het forum. Zelf heb ik geen last van vreemdgangers (al is mijn schoonmoeder een notoire, maar last heb ik er niet van) meer van bureaucratie, asociaal gedrag en milieuvernietiging. Als je je niet zo druk maakt is het beleven van passie toch niet het ergste wat mensen elkaar aandoen? De jaren 60 zijn al te lang geleden denk ik......
vrijdag 30 januari 2009 om 10:28
quote:Oriane schreef op 30 januari 2009 @ 10:23:
Ik weet niet of je een 'slechte' ouder bent als je vreemdgaat. Stel nou voor dat je de man van je dromen ontmoet en daarmee verder wilt uiteindelijk.
Dan lijkt het me dat je , qua goed voorbeeld en zo , toch beter eerst het ene af kan sluiten ipv de ander eerst een poosje te testen op neukbaarheid en verdere geschiktheid .
Aangezien er heel vaak een scheiding volgt op vreemdgaan en kinderen over het algemeen daar toch veel leed van ondervinden kun je nou ook weer niet stellen dat je kinderen je voor alles gaan .
Kinderen blijken zelfs beter gebaat te zijn bij ouders in een liefdeloos huwelijk ( tenzij er wordt gescholden en geslagen ) dan bij een scheiding . En nee , dat heb ik niet zelf verzonnen .
Ik weet niet of je een 'slechte' ouder bent als je vreemdgaat. Stel nou voor dat je de man van je dromen ontmoet en daarmee verder wilt uiteindelijk.
Dan lijkt het me dat je , qua goed voorbeeld en zo , toch beter eerst het ene af kan sluiten ipv de ander eerst een poosje te testen op neukbaarheid en verdere geschiktheid .
Aangezien er heel vaak een scheiding volgt op vreemdgaan en kinderen over het algemeen daar toch veel leed van ondervinden kun je nou ook weer niet stellen dat je kinderen je voor alles gaan .
Kinderen blijken zelfs beter gebaat te zijn bij ouders in een liefdeloos huwelijk ( tenzij er wordt gescholden en geslagen ) dan bij een scheiding . En nee , dat heb ik niet zelf verzonnen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 30 januari 2009 om 11:16
Mijn eigen mening is ook,dat kinderen gewoon een stabiel gezin nodig hebben,ik denk dat vreemdgaan en geheimpjes dus ook altijd doorwerken op de kinderen.
vreemdgaan lost niets op,het veroorzaakt achterdocht en verdriet,verloren vertrouwen boosheid enz,en als dan vreemdgaan tot een breuk lijdt,gaat dat gespaard met boosheid en onbegrip.het is dus een heel verveelende manier om uit elkaar te gaan.omdat je uit emotie handelt.
en niet verstandelijk.
vreemdgaan lost niets op,het veroorzaakt achterdocht en verdriet,verloren vertrouwen boosheid enz,en als dan vreemdgaan tot een breuk lijdt,gaat dat gespaard met boosheid en onbegrip.het is dus een heel verveelende manier om uit elkaar te gaan.omdat je uit emotie handelt.
en niet verstandelijk.
vrijdag 30 januari 2009 om 11:33
Nog een vreemdganger hier. Ook ik kom het niet goed praten. De " moraalridders" walgen van de zin; het is me overkomen. De vreemdgangers vatten deze zin misschien iets genuanceerder op.
Ik, 3 kinderen, samenwonend, goede baan, leuk sociaal leven, druk gezinsleven heb inderdaad weer ervaren dat IK weer leef. Jarenlang heb ik met heel veel liefde voor mijn gezin gezorgd en dat doe ik nog steeds. De wereld van een kind draait voornml om zichzelf, de wereld van mijn man ook . Ik moest alles draaiende houden, de kinderen, het huishouden, mijn baan als freelancer, mijn werkgevers aansporen om vooral opdrachten aan mij te geven, als fietsende taxi fungeren, als goede dochter voor mijn ouders etc etc. NOgmaal ik doe en deed het met liefde en geluk. En toen was daar opeens die man. Die mij geweldig vond, mooi, sexy, intelligent, grappig. En ik hem ook. Ik leefde weer. IK was er weer. We hebben er min of meer een punt achter gezet maar ik weet/voel dat het hier niet bij blijft. Het is een onderbuikgevoel. Maar nu gaan mijn kinderen voor, mijn gezinsleven. Hoe fout het ook was, ik ben een tijdje alleen maar even Sal geweest en dat was een verrukkelijk gevoel.
Ik, 3 kinderen, samenwonend, goede baan, leuk sociaal leven, druk gezinsleven heb inderdaad weer ervaren dat IK weer leef. Jarenlang heb ik met heel veel liefde voor mijn gezin gezorgd en dat doe ik nog steeds. De wereld van een kind draait voornml om zichzelf, de wereld van mijn man ook . Ik moest alles draaiende houden, de kinderen, het huishouden, mijn baan als freelancer, mijn werkgevers aansporen om vooral opdrachten aan mij te geven, als fietsende taxi fungeren, als goede dochter voor mijn ouders etc etc. NOgmaal ik doe en deed het met liefde en geluk. En toen was daar opeens die man. Die mij geweldig vond, mooi, sexy, intelligent, grappig. En ik hem ook. Ik leefde weer. IK was er weer. We hebben er min of meer een punt achter gezet maar ik weet/voel dat het hier niet bij blijft. Het is een onderbuikgevoel. Maar nu gaan mijn kinderen voor, mijn gezinsleven. Hoe fout het ook was, ik ben een tijdje alleen maar even Sal geweest en dat was een verrukkelijk gevoel.
vrijdag 30 januari 2009 om 11:39
Sinds ik dit heb "meegemaakt" ben ik scherper gaan kijken/luisteren. Ik weet zo ontzettend zeker dat er ontzettend veel mannen/vrouwen vreemd gaan. Ik heb het ook in die tijd regelmatig op etentjes/borrels laten vallen; het vreemdgaan in algemene zin. Ik heb geloof ik 1 of 2 negatieve reacties gehoord. Met de mensen waarover ik hierover sprak, zijn allemaal midden/eind dertig met jonge kinderen, een drukke baan, een hoge hypotheek (dan krijg je de druk dat je moet blijven werken als moeder zijnde bijvoorbeeld). Je leeft in een rijdende trein waar je niet meer uit kan. ALs dan een mooie vrouw/man even je leven inwandelt, ben je al snel verkocht.
Dit is puur wat ik om me heen zie gebeuren. Nogmaals het praat he-le-maal niets goed, laat dat duidelijk zijn. Het is, denk ik, een beetje de realiteit.
Sal
Dit is puur wat ik om me heen zie gebeuren. Nogmaals het praat he-le-maal niets goed, laat dat duidelijk zijn. Het is, denk ik, een beetje de realiteit.
Sal
vrijdag 30 januari 2009 om 12:42
Ok, ik ben ook heel erg tegen vreemdgaan, maar sommige situaties kan ik me nog wel enigszins voorstellen.
Maar wat ik echt walgelijk vind is de manier waarop sommigen erover praten. Op het topic 'minnaar' (bij sex-forum) wordt er vreselijk respectloos over gesproken.... Ze doen daar alsof je 'erbij hoort' als je je partner met een vaste sex-vriend bedonderd. Er worden zelfs tips gegeven ..... "zorg dat ze thuis niets te kort komen", "wis altijd direct je sms-jes"enz. Ondertussen vertellen ze dolgelukkig aan iedereen op het forum, hoe geweldig hun sex-date was. Bij deze personen lijkt het alsof ze vreemdgaan voor de lol. Puur voor de spanning. Ze beseffen zich niet wat voor verdriet en pijn dit kan veroorzaken. Van 'dit soort' vreemdgaan walg ik. Ik haat 't.
Ook willen ze duidelijk maken dat hun relaties echt wel heel goed zijn. Naar mijn mening moet er iets fout zitten in je relatie als iemand vreemdgaat.
Als mijn vriend me zou bedonderen is het over en uit. Al zou ik hem willen vergeven, ik denk gewoon niet dat ik 't kan.
Maar wat ik echt walgelijk vind is de manier waarop sommigen erover praten. Op het topic 'minnaar' (bij sex-forum) wordt er vreselijk respectloos over gesproken.... Ze doen daar alsof je 'erbij hoort' als je je partner met een vaste sex-vriend bedonderd. Er worden zelfs tips gegeven ..... "zorg dat ze thuis niets te kort komen", "wis altijd direct je sms-jes"enz. Ondertussen vertellen ze dolgelukkig aan iedereen op het forum, hoe geweldig hun sex-date was. Bij deze personen lijkt het alsof ze vreemdgaan voor de lol. Puur voor de spanning. Ze beseffen zich niet wat voor verdriet en pijn dit kan veroorzaken. Van 'dit soort' vreemdgaan walg ik. Ik haat 't.
Ook willen ze duidelijk maken dat hun relaties echt wel heel goed zijn. Naar mijn mening moet er iets fout zitten in je relatie als iemand vreemdgaat.
Als mijn vriend me zou bedonderen is het over en uit. Al zou ik hem willen vergeven, ik denk gewoon niet dat ik 't kan.
vrijdag 30 januari 2009 om 13:54
@Mercedes66, de felle reactie komt ws doordat mensen er of mee te maken hebben gehad, direct of indirect, of omdat ze zich het goed kunnen voorstellen hoe iemand zich moet voelen als de partner is vreemdgegaan.
Zelf zou ik geen man willen hebben die getrouwd is en met mij buiten zijn huwelijk een vreemdgaan relatie wil aan gaan. Zou geen respect hebben voor zo'n man, en me afvragen dat wat hij tegen mij zegt wel waar is. Als hij thuis zo goed kan liegen, waarom dan niet tegen jou. Zijn echtgenote maakt hem veel mee, ze zijn - ook al zegt hij van niet ws - intiem, ze hebben mss ook nog kinderen, dus een "normale" gezin situatie, en het lukt hem om daar glashard te liegen, zodat zijn vrouw en kinderen het niet merken, hopelijk nooit.
Wat is dat voor een soort man? Geen enkel respect heb ik voor mannen en vrouwen die vreemdgaan.
Of de minnaar, minnares nu wel, of niet getrouwd is. Wat van een ander is daar blijf je van af. Stel je eens voor hoe jij je zou voelen als je partner je zou bedriegen. En als het huwelijk van zo'n persoon werkelijk zo liefdeloos en rot is, dan zou zo'n persoon wel gaan scheiden.
De berichten hiervoor heb ik niet gelezen vond het een beetje teveel. Dus mss is wat ik schrijf al veel eerder geschreven.
Zelf zou ik geen man willen hebben die getrouwd is en met mij buiten zijn huwelijk een vreemdgaan relatie wil aan gaan. Zou geen respect hebben voor zo'n man, en me afvragen dat wat hij tegen mij zegt wel waar is. Als hij thuis zo goed kan liegen, waarom dan niet tegen jou. Zijn echtgenote maakt hem veel mee, ze zijn - ook al zegt hij van niet ws - intiem, ze hebben mss ook nog kinderen, dus een "normale" gezin situatie, en het lukt hem om daar glashard te liegen, zodat zijn vrouw en kinderen het niet merken, hopelijk nooit.
Wat is dat voor een soort man? Geen enkel respect heb ik voor mannen en vrouwen die vreemdgaan.
Of de minnaar, minnares nu wel, of niet getrouwd is. Wat van een ander is daar blijf je van af. Stel je eens voor hoe jij je zou voelen als je partner je zou bedriegen. En als het huwelijk van zo'n persoon werkelijk zo liefdeloos en rot is, dan zou zo'n persoon wel gaan scheiden.
De berichten hiervoor heb ik niet gelezen vond het een beetje teveel. Dus mss is wat ik schrijf al veel eerder geschreven.
vrijdag 30 januari 2009 om 14:12
quote:Eowynn_ schreef op 29 januari 2009 @ 13:09:
Welke statistieken?
Deze misschien? je kuntje ogen er wel voor sluiten, maar het is gewoon een gegeven en is historisch ook (biologisch) te verklaren.
http://www.nu.nl/wetensch...ak-vreemd-als-mannen.html
Vrouwen gaan even vaak vreemd als mannen
Uitgegeven: 3 maart 2005 20:32
Laatst gewijzigd: 3 maart 2005 20:32
RIJSWIJK - Vrouwen gaan even vaak vreemd als mannen. Een kwart van de mannen en 27 procent van de vrouwen tussen de 20 en 45 jaar zegt wel eens te zijn vreemdgegaan. Dat blijkt uit een onderzoek van psycholoog Henk Noort dat deze maand gepubliceerd wordt in het mannenblad Best Life
Welke statistieken?
Deze misschien? je kuntje ogen er wel voor sluiten, maar het is gewoon een gegeven en is historisch ook (biologisch) te verklaren.
http://www.nu.nl/wetensch...ak-vreemd-als-mannen.html
Vrouwen gaan even vaak vreemd als mannen
Uitgegeven: 3 maart 2005 20:32
Laatst gewijzigd: 3 maart 2005 20:32
RIJSWIJK - Vrouwen gaan even vaak vreemd als mannen. Een kwart van de mannen en 27 procent van de vrouwen tussen de 20 en 45 jaar zegt wel eens te zijn vreemdgegaan. Dat blijkt uit een onderzoek van psycholoog Henk Noort dat deze maand gepubliceerd wordt in het mannenblad Best Life
vrijdag 30 januari 2009 om 14:15
quote:salle schreef op 30 januari 2009 @ 11:39:
Je leeft in een rijdende trein waar je niet meer uit kan. Sal
Als zo'n minnaar ineens in die trein is gestapt is het dus wél een stoptrein . ( elke trein heeft een noodrem trouwens )
Als je nou zoiets merkt , dat je inééns weer leeft , dat je opbloeit bij aandacht , is dát dan niet het sein om aan die rem te gaan hangen en tegen je partner te zeggen " ho , stop , het gaat fout zo ? " Niet iedere man zal het nut ervan in zien ( Oriane 's verhaal ) , maar lijkt me de moeite van het proberen toch wel waard , of niet ?
Je leeft in een rijdende trein waar je niet meer uit kan. Sal
Als zo'n minnaar ineens in die trein is gestapt is het dus wél een stoptrein . ( elke trein heeft een noodrem trouwens )
Als je nou zoiets merkt , dat je inééns weer leeft , dat je opbloeit bij aandacht , is dát dan niet het sein om aan die rem te gaan hangen en tegen je partner te zeggen " ho , stop , het gaat fout zo ? " Niet iedere man zal het nut ervan in zien ( Oriane 's verhaal ) , maar lijkt me de moeite van het proberen toch wel waard , of niet ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 30 januari 2009 om 14:24
Maar BGB: zonder uit ervaring te spreken (voordat je de verkeerde indruk krijgt ) en de discussie over een andere boeg gooiende: zou het niet zo kunnen zijn dat het wel eens goed zou kunnen zijn voor een (slechte) relatie dat 1 van de 2 partners een keer vreemd gaat (ik bedoel dan een keer eenmalig hé, niet 1x per week of er een complete relatie / dubbel leven op nahouden).
Wie weet bloeit de "slechte" relatie dan wel weer op (want volgens mij zijn dr veel slechte relaties als ik mn omgeving moet geloven), zou het dan niet kunnen zijn dat de ene partner weer meer gaat houden of meer respect gaat houden voor de ander. En mocht het vreemdgaan uitkomen of , God forbid, dat de vreemdganger het opbiecht, misschien gaat de ogen van partners zoals die van Oriane dan wel weer open en veranderd er iets in positieve zin in zo'n dergelijke relatie..... Soort van wake up call zeg maar......Ik beweer dus niets en spreek (gelukkig) ook niet uit ervaring......
Your views please!
Wie weet bloeit de "slechte" relatie dan wel weer op (want volgens mij zijn dr veel slechte relaties als ik mn omgeving moet geloven), zou het dan niet kunnen zijn dat de ene partner weer meer gaat houden of meer respect gaat houden voor de ander. En mocht het vreemdgaan uitkomen of , God forbid, dat de vreemdganger het opbiecht, misschien gaat de ogen van partners zoals die van Oriane dan wel weer open en veranderd er iets in positieve zin in zo'n dergelijke relatie..... Soort van wake up call zeg maar......Ik beweer dus niets en spreek (gelukkig) ook niet uit ervaring......
Your views please!
vrijdag 30 januari 2009 om 14:32
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 januari 2009 @ 14:15:
[...]
Als zo'n minnaar ineens in die trein is gestapt is het dus wél een stoptrein . ( elke trein heeft een noodrem trouwens )
Als je nou zoiets merkt , dat je inééns weer leeft , dat je opbloeit bij aandacht , is dát dan niet het sein om aan die rem te gaan hangen en tegen je partner te zeggen " ho , stop , het gaat fout zo ? " Niet iedere man zal het nut ervan in zien ( Oriane 's verhaal ) , maar lijkt me de moeite van het proberen toch wel waard , of niet ?Dat is iets wat ik me wel afvraag, waarom steken mensen, mannen en vrouwen niet meer energie in hun huwelijk, i.p.v. gelijk maar bij een ander stiekem in bed te kruipen. Wat volgens mij ook erg veel energie vergt al dat stiekume gedoe. En als het energie in het huwelijk steken niet helpt is het tijd om weg te gaan. En als dat niet kan vanwege geld of andere belanghebbende kinderen bijvoorbeeld dan vind die persoon blijkbaar dat belangrijker als geluk? Dan moet zo iemand niet zeuren. En dan niet zo laf en egoïstisch zijn om zijn echtgenote te gaan bedriegen om zich gelukkig te voelen.
[...]
Als zo'n minnaar ineens in die trein is gestapt is het dus wél een stoptrein . ( elke trein heeft een noodrem trouwens )
Als je nou zoiets merkt , dat je inééns weer leeft , dat je opbloeit bij aandacht , is dát dan niet het sein om aan die rem te gaan hangen en tegen je partner te zeggen " ho , stop , het gaat fout zo ? " Niet iedere man zal het nut ervan in zien ( Oriane 's verhaal ) , maar lijkt me de moeite van het proberen toch wel waard , of niet ?Dat is iets wat ik me wel afvraag, waarom steken mensen, mannen en vrouwen niet meer energie in hun huwelijk, i.p.v. gelijk maar bij een ander stiekem in bed te kruipen. Wat volgens mij ook erg veel energie vergt al dat stiekume gedoe. En als het energie in het huwelijk steken niet helpt is het tijd om weg te gaan. En als dat niet kan vanwege geld of andere belanghebbende kinderen bijvoorbeeld dan vind die persoon blijkbaar dat belangrijker als geluk? Dan moet zo iemand niet zeuren. En dan niet zo laf en egoïstisch zijn om zijn echtgenote te gaan bedriegen om zich gelukkig te voelen.
