Kinderen
alle pijlers
Hoeveel kinderen en waarom?
zaterdag 31 januari 2009 om 00:28
Ik wilde er altijd 4,maar het is helaas door omstandigheden bij 2 gebleven.
Het hadden er eigenlijk drie moeten zijn. bij mijn eerste zwangerschap heb ik een vruchtje verloren. het andere is blijven zitten en daar is mijn dochter nu het resultaat van.
nu ben ik 38 en vind ik mezelf te oud om nog een kindje op de wereld te zetten.
Maar toch...
Het hadden er eigenlijk drie moeten zijn. bij mijn eerste zwangerschap heb ik een vruchtje verloren. het andere is blijven zitten en daar is mijn dochter nu het resultaat van.
nu ben ik 38 en vind ik mezelf te oud om nog een kindje op de wereld te zetten.
Maar toch...
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
zaterdag 31 januari 2009 om 00:48
quote:Zoebie schreef op 31 januari 2009 @ 00:01:
4 waarvan 2 gepland en 2 cadautjes. (ha leukere benaming dan ongelukjes). Wat waren we blij met alle vier. Maar de laatste was eindelijk het door mijn man lang gewenste meiske. Maar het aller vreselijkste wat iemand kan overkomen, gebeurde haar en ons. Ze kreeg leukemie toen ze vier was en is overleden toen ze elf was. Ik mis haar nog iedere dag. Ik ben er door omstandigheden weer veel te veel mee bezig. Toch.... als iemand mij vraagt hoeveel kinderen heb je is het toch weer moeilijk. Ik zeg wel altijd 4 en hoop af en toe dat ze niet verder vragen. 't Is zo verdomd moeilijk uit te leggen soms. Maar ik ken mensen die een kind zijn verloren en dan meteen dat kind maar niet meer noemen. t Is en blijft mijn kind ook al ligt ze op een kerkhof. Sorrie ben zo baldadig als de pest vandaag. En moest dit even kwijt.
Mijn schoonzus dacht ook altijd 'drie, want als er eentje overlijdt...', de middelste is op twaalfjarige leeftijd overleden aan leukemie. 's Morgens om 9 uur de diagnose, 's middags om 5 uur overleden. Wij missen hem ook nog iedere dag, hij wordt heel vaak genoemd gelukkig. Zijn vrienden komen nog steeds bij zijn vader en moeder langs (hij is nu 2,5 jaar geleden overleden) en zijn graf ligt nog steeds vol met aandenkens.
Ik ben maar een tante van de koude kant maar als ik soms (laatst in een schoenenzaak nog) een van de liedjes van de begrafenis hoor, dan trekt alle energie uit me weg, en da ga ik gewoon naar huis, niets doen en aan zijn gezin denken.
Sorry, andere forummers, wilde het toch even posten voor Zoebie
4 waarvan 2 gepland en 2 cadautjes. (ha leukere benaming dan ongelukjes). Wat waren we blij met alle vier. Maar de laatste was eindelijk het door mijn man lang gewenste meiske. Maar het aller vreselijkste wat iemand kan overkomen, gebeurde haar en ons. Ze kreeg leukemie toen ze vier was en is overleden toen ze elf was. Ik mis haar nog iedere dag. Ik ben er door omstandigheden weer veel te veel mee bezig. Toch.... als iemand mij vraagt hoeveel kinderen heb je is het toch weer moeilijk. Ik zeg wel altijd 4 en hoop af en toe dat ze niet verder vragen. 't Is zo verdomd moeilijk uit te leggen soms. Maar ik ken mensen die een kind zijn verloren en dan meteen dat kind maar niet meer noemen. t Is en blijft mijn kind ook al ligt ze op een kerkhof. Sorrie ben zo baldadig als de pest vandaag. En moest dit even kwijt.
Mijn schoonzus dacht ook altijd 'drie, want als er eentje overlijdt...', de middelste is op twaalfjarige leeftijd overleden aan leukemie. 's Morgens om 9 uur de diagnose, 's middags om 5 uur overleden. Wij missen hem ook nog iedere dag, hij wordt heel vaak genoemd gelukkig. Zijn vrienden komen nog steeds bij zijn vader en moeder langs (hij is nu 2,5 jaar geleden overleden) en zijn graf ligt nog steeds vol met aandenkens.
Ik ben maar een tante van de koude kant maar als ik soms (laatst in een schoenenzaak nog) een van de liedjes van de begrafenis hoor, dan trekt alle energie uit me weg, en da ga ik gewoon naar huis, niets doen en aan zijn gezin denken.
Sorry, andere forummers, wilde het toch even posten voor Zoebie
zaterdag 31 januari 2009 om 00:50
Ik heb er nu 1, een geweldige, leuke, lieve, schattige, ondeugende dochter van anderhalf.
Hoop dat we over een jaar kunnen verllen dat de 2e eraan komt, lijkt me geweldig. Maar dat zal ook wel de laatste zijn.
Man komt uit een gezin met 3 en hij is de jongste (nakomer). Hijzelf wilt er 2, niet meer. Daar houden we ons ook maar aan.
(alhoewel er wel heel veel 2lingen in onze families voorkomen )
Zoebie het meest verschrikkelijke dat een mens kan overkomen.
Tuurlijk heb je 4 kinderen, daar is geen enkel ander antwoord mogelijk op. (f)
Hoop dat we over een jaar kunnen verllen dat de 2e eraan komt, lijkt me geweldig. Maar dat zal ook wel de laatste zijn.
Man komt uit een gezin met 3 en hij is de jongste (nakomer). Hijzelf wilt er 2, niet meer. Daar houden we ons ook maar aan.
(alhoewel er wel heel veel 2lingen in onze families voorkomen )
Zoebie het meest verschrikkelijke dat een mens kan overkomen.
Tuurlijk heb je 4 kinderen, daar is geen enkel ander antwoord mogelijk op. (f)
Ja, dat vind ik echt.
zaterdag 31 januari 2009 om 00:58
Nog even voor Zoebie, mijn schoonzus zegt ook altijd dat ze drie kinderen heeft, dus inclusief de overleden zoon. En op het naambordje bij de voordeur staat ook zijn naam. Wij komen zowel op zijn verjaardag als op zijn sterfdag bij elkaar, vrienden van de ouders, familieleden en vrienden van de andere kinderen.
zaterdag 31 januari 2009 om 01:06
zoebie,dikke knuffel,en geeft niks hoor dat je een baldadige bui hebt.
ik denk dat iedereen dat wel snapt.
Ik geloof ook dat ik als een van mijn kinderen zou overlijden{god verhoede het} die ook gewoon zou vernoemen.kan me niet voorstellen dat je het daar nooit meer over zo hebben. hij/zij hoort er hoe dan ook gewoon bij. je hebt dat kind gedragen,verzorgt vertroetelt.
maar in onze familiekring gebeurt het ook hoor dat de zoon nooit meer ter sprake komt. wordt daar altijd een beetje ongemakkelijk van.lijkt me voor het verwerkingsproces ook niet goed.
ik denk dat iedereen dat wel snapt.
Ik geloof ook dat ik als een van mijn kinderen zou overlijden{god verhoede het} die ook gewoon zou vernoemen.kan me niet voorstellen dat je het daar nooit meer over zo hebben. hij/zij hoort er hoe dan ook gewoon bij. je hebt dat kind gedragen,verzorgt vertroetelt.
maar in onze familiekring gebeurt het ook hoor dat de zoon nooit meer ter sprake komt. wordt daar altijd een beetje ongemakkelijk van.lijkt me voor het verwerkingsproces ook niet goed.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
zaterdag 31 januari 2009 om 01:07
quote:Vl43inder schreef op 31 januari 2009 @ 00:58:
Nog even voor Zoebie, mijn schoonzus zegt ook altijd dat ze drie kinderen heeft, dus inclusief de overleden zoon. En op het naambordje bij de voordeur staat ook zijn naam. Wij komen zowel op zijn verjaardag als op zijn sterfdag bij elkaar, vrienden van de ouders, familieleden en vrienden van de andere kinderen.mooi,vind ik dat.zo hoort het eigenlijk ook te gaan. (f)
Nog even voor Zoebie, mijn schoonzus zegt ook altijd dat ze drie kinderen heeft, dus inclusief de overleden zoon. En op het naambordje bij de voordeur staat ook zijn naam. Wij komen zowel op zijn verjaardag als op zijn sterfdag bij elkaar, vrienden van de ouders, familieleden en vrienden van de andere kinderen.mooi,vind ik dat.zo hoort het eigenlijk ook te gaan. (f)
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
zaterdag 31 januari 2009 om 08:07
quote:Vl43inder schreef op 31 januari 2009 @ 00:48:
[...]
Mijn schoonzus dacht ook altijd 'drie, want als er eentje overlijdt...', de middelste is op twaalfjarige leeftijd overleden aan leukemie. 's Morgens om 9 uur de diagnose, 's middags om 5 uur overleden. Wij missen hem ook nog iedere dag, hij wordt heel vaak genoemd gelukkig. Zijn vrienden komen nog steeds bij zijn vader en moeder langs (hij is nu 2,5 jaar geleden overleden) en zijn graf ligt nog steeds vol met aandenkens.
:
Nog even off topic.
Vl43nder. Ben toch erg geschrokken van je berichtje.
's Morgens de diagnose en 's middags overleden?? Jeetje dat is niet niks. Wat een klap voor de familie en wat lief dat iedereen nog zo langs komt.
Bij mijn meiske heeft alles 7 jaar geduurd.
Haar juf komt nog wel op haar verjaardag of sterfdag, maar hoe langer het geleden is hoe minder mensen er komen. Wel mijn vriendinnen. Mijn broers en zussen wonen ver weg en een paar bellen nog wel. Gelukkig worden er nog altijd knuffels en bloemen op haar grafje gelegd in die dagen.
[...]
Mijn schoonzus dacht ook altijd 'drie, want als er eentje overlijdt...', de middelste is op twaalfjarige leeftijd overleden aan leukemie. 's Morgens om 9 uur de diagnose, 's middags om 5 uur overleden. Wij missen hem ook nog iedere dag, hij wordt heel vaak genoemd gelukkig. Zijn vrienden komen nog steeds bij zijn vader en moeder langs (hij is nu 2,5 jaar geleden overleden) en zijn graf ligt nog steeds vol met aandenkens.
:
Nog even off topic.
Vl43nder. Ben toch erg geschrokken van je berichtje.
's Morgens de diagnose en 's middags overleden?? Jeetje dat is niet niks. Wat een klap voor de familie en wat lief dat iedereen nog zo langs komt.
Bij mijn meiske heeft alles 7 jaar geduurd.
Haar juf komt nog wel op haar verjaardag of sterfdag, maar hoe langer het geleden is hoe minder mensen er komen. Wel mijn vriendinnen. Mijn broers en zussen wonen ver weg en een paar bellen nog wel. Gelukkig worden er nog altijd knuffels en bloemen op haar grafje gelegd in die dagen.
zaterdag 31 januari 2009 om 10:18
Zoebie, zou je niet kunnen zeggen dat je 4 kinderen hebt gekregen? En als je hoofd er naar staat, kun je erachteraan zeggen "en dat je er eentje hebt moeten afstaan". Ik wens je veel sterkte; over het verlies van een kind kom je volgens mij niet heen. Ik vind dat altijd zo bijzonder; gezinnen met 3 jongens en dan een meisje erachteraan. Waren jullie jongens gek op hun zusje?
zaterdag 31 januari 2009 om 10:47
Hier is de tweede op komst. Ik wilde er altijd 4. Of er ooit een 3e komt, geen idee. In ieder geval de komende paar jaar niet (1 en 2 schelen zo'n 15/16 maanden) Misschien is het ook wel goed zo, dat denk ik nu de laatste weken in de zs trouwens steeds vaker. Maar ik zou me nu nog echt niet laten steriliseren. Eerst maar eens 5 jaar een spiraaltje, en dan zien we wel.
Wel ben ik heel nieuwsgierig naar het gevoel 'compleet' te zijn. Geen idee of ik dat ooit krijg. Ik smelt bij jonge baby's maar je hebt niet voor niets een stel hersens gekregen. Op een gegeven moment moet je ook praktisch gaan inzien dat een volgend kind misschien niet zo handig is. (gebaseerd op huisvesting, financien, leeftijd oid)
Wel ben ik heel nieuwsgierig naar het gevoel 'compleet' te zijn. Geen idee of ik dat ooit krijg. Ik smelt bij jonge baby's maar je hebt niet voor niets een stel hersens gekregen. Op een gegeven moment moet je ook praktisch gaan inzien dat een volgend kind misschien niet zo handig is. (gebaseerd op huisvesting, financien, leeftijd oid)
zaterdag 31 januari 2009 om 10:54
quote:blijfgewoonbianca schreef op 30 januari 2009 @ 23:31:
Misschien off topic , maar mij lijkt dat dus enorm moeilijk , als je zelf vindt dat je klaar bent met kinderen krijgen en je voedt na een scheiding ( mede ) kinderen van een ander op . Dan heb je er dus meer dan je ooit gewild had .
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ?
Tja, als je alles toch es van te voren wist.....
Ik heb 3 kinderen van mijn ex, en nu heb ik (sinds oktober jl), samen met mijn vriend (die nog geen kinderen had), nog een kindje.
Ik wist altijd heel zeker dat ik geen kinderen meer wilde, vond 3 meer dan genoeg. Maar ja, het leven kan soms ineens een totaal andere wending nemen.........
Misschien off topic , maar mij lijkt dat dus enorm moeilijk , als je zelf vindt dat je klaar bent met kinderen krijgen en je voedt na een scheiding ( mede ) kinderen van een ander op . Dan heb je er dus meer dan je ooit gewild had .
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ?
Tja, als je alles toch es van te voren wist.....
Ik heb 3 kinderen van mijn ex, en nu heb ik (sinds oktober jl), samen met mijn vriend (die nog geen kinderen had), nog een kindje.
Ik wist altijd heel zeker dat ik geen kinderen meer wilde, vond 3 meer dan genoeg. Maar ja, het leven kan soms ineens een totaal andere wending nemen.........
zaterdag 31 januari 2009 om 11:03
Bianca, er zijn dus altijd nog twee van de drie huwelijken die wél standhouden. Lijkt me genoeg om te blijven geloven in het concept huwelijk. En ja, die pechvogels die scheiden worden dan ineens geconfronteerd met meer kinderen. Mijn hart bleek daar groot genoeg voor. -en het hart van een eventuele nieuwe partner voor mij moet dus enorm zijn-
zaterdag 31 januari 2009 om 11:11
zaterdag 31 januari 2009 om 11:17
Sorry dames de optie geen was ik vergeten.
Ik kan hem ook niet meer toevoegen zie ik.
Komt natuurlijk omdat de optie geen kinderen voor mij geen optie is. Wij zelf zijn bezig voor onze eerste. Ik wil er graag 3, maar vriendlief wil er 2. Hij is er zelf een van 4, waarbij de 3e overleden is na 13 dagen. Zijn angst is dus dat de derde ook zal overlijden. Ach eerst maar eens zien of een lukt...
Joy
Ik kan hem ook niet meer toevoegen zie ik.
Komt natuurlijk omdat de optie geen kinderen voor mij geen optie is. Wij zelf zijn bezig voor onze eerste. Ik wil er graag 3, maar vriendlief wil er 2. Hij is er zelf een van 4, waarbij de 3e overleden is na 13 dagen. Zijn angst is dus dat de derde ook zal overlijden. Ach eerst maar eens zien of een lukt...
Joy
zaterdag 31 januari 2009 om 11:22
zaterdag 31 januari 2009 om 11:24
quote:Joy4britt schreef op 31 januari 2009 @ 11:17:
. Hij is er zelf een van 4, waarbij de 3e overleden is na 13 dagen. Zijn angst is dus dat de derde ook zal overlijden. Ach eerst maar eens zien of een lukt...
JoyZelden zo'n stierenstront gelezen....en wat als jullie nummer 1 onder een tram loopt? Of nummer 2 verzuipt?
. Hij is er zelf een van 4, waarbij de 3e overleden is na 13 dagen. Zijn angst is dus dat de derde ook zal overlijden. Ach eerst maar eens zien of een lukt...
JoyZelden zo'n stierenstront gelezen....en wat als jullie nummer 1 onder een tram loopt? Of nummer 2 verzuipt?
zaterdag 31 januari 2009 om 11:26
Hoi Damens
hoevele kinderen ik wil ligt denk ik ook een beetje aan de situatie (hoe verlopen de zwangerschappen, zijn de kinderen gezond, zijn het rustige kinderen, druk, en natuurlijk de relatie met mn partner) Maar al ik nu zou kunnen kiezen zou ik in een ideale situatie drie zeggen.
Zelf ben ik enigskind. Een groot gezin lijkt me leuk en gezellig. Drie is dan nog net te doen lijkt mij, vier wordt al weer lastig met auto, vakantie, woonruimte, geld e.d. Daarbij lijkt het mij voor later ook prettig. Drie kinderen kunnen met elkaar veel delen. Ik voel me best verantwoordelijk voor mijn moeder en ik had die zorg graag willen delen met een broer en/of zus.
hoevele kinderen ik wil ligt denk ik ook een beetje aan de situatie (hoe verlopen de zwangerschappen, zijn de kinderen gezond, zijn het rustige kinderen, druk, en natuurlijk de relatie met mn partner) Maar al ik nu zou kunnen kiezen zou ik in een ideale situatie drie zeggen.
Zelf ben ik enigskind. Een groot gezin lijkt me leuk en gezellig. Drie is dan nog net te doen lijkt mij, vier wordt al weer lastig met auto, vakantie, woonruimte, geld e.d. Daarbij lijkt het mij voor later ook prettig. Drie kinderen kunnen met elkaar veel delen. Ik voel me best verantwoordelijk voor mijn moeder en ik had die zorg graag willen delen met een broer en/of zus.
zaterdag 31 januari 2009 om 11:39
Mijn wens is 4 kinderen, maar ja wat heb je te wensen het is en blijft nog altijd een geschenk.
Ik heb nu twee kinderen en we zijn aan het knutselen voor de derde. Of de vierde dan ook nog komt is de vraag. Gezien mijn leeftijd denk ik dat het bij drie blijft. (ben niet zo oud hoor (bijna 35, maar het is ook een keertje klaar met geen nachtrust hebben)
Ik heb nu twee kinderen en we zijn aan het knutselen voor de derde. Of de vierde dan ook nog komt is de vraag. Gezien mijn leeftijd denk ik dat het bij drie blijft. (ben niet zo oud hoor (bijna 35, maar het is ook een keertje klaar met geen nachtrust hebben)
