Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
vrijdag 9 januari 2009 om 21:08
Hoi Dames, ik lees al heel lang met jullie mee. Wil graag mijn verhaal doen, weet alleen niet zo goed hoe te beginnnen...........
We hebben een dochtertje samen, voel me nu enorm rot terwijl ik weet dat hij niet goed voor mij en mijn dochter is.
Het liegen, de ruzies waarbij hij agressief was.
Waarom ben ik dan toch zo verdrietig nu?
We hebben een dochtertje samen, voel me nu enorm rot terwijl ik weet dat hij niet goed voor mij en mijn dochter is.
Het liegen, de ruzies waarbij hij agressief was.
Waarom ben ik dan toch zo verdrietig nu?
vrijdag 9 januari 2009 om 21:15
Yessie
Tuurlijk ben je verdrietig. Je hebt hoogstwaarschijnlijk altijd gehoopt dat het allemaal goed zou komen. Dat je partner zou inzien dat hij verkeerd bezig is. Dat hij ook inziet dat jij en je dochter meer verdienen. Maar je komt er langzamerhand achter dat hij dit niet inziet of niet wil inzien. En dat doet pijn. Heel veel pijn.
Ik hoop dat je de kracht vind om hier je verhaal te doen. Op dit topic schrijven vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt en je tot steun kunnen zijn.
Tot dan....
voor jou en je dochter.
Tuurlijk ben je verdrietig. Je hebt hoogstwaarschijnlijk altijd gehoopt dat het allemaal goed zou komen. Dat je partner zou inzien dat hij verkeerd bezig is. Dat hij ook inziet dat jij en je dochter meer verdienen. Maar je komt er langzamerhand achter dat hij dit niet inziet of niet wil inzien. En dat doet pijn. Heel veel pijn.
Ik hoop dat je de kracht vind om hier je verhaal te doen. Op dit topic schrijven vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt en je tot steun kunnen zijn.
Tot dan....
voor jou en je dochter.
vrijdag 9 januari 2009 om 21:17
vrijdag 9 januari 2009 om 21:24
Yessie, het verdriet is er en blijft nog wel een tijd.
Ondertussen heb je geen keuze, wanneer je dochter en jij in gevaar zijn.
Ben je bang voor hoe hij gaat reageren wanneer je hem zegt dat je uit elkaar wilt gaan?
Hebben jullie nu een relatie, of is het zo'n vage toestand, zeker ook nu hij in vast zit? Spreken jullie elkaar regelmatig nu, of hoe gaat dat?
Hoe oud is je dochter?
Ondertussen heb je geen keuze, wanneer je dochter en jij in gevaar zijn.
Ben je bang voor hoe hij gaat reageren wanneer je hem zegt dat je uit elkaar wilt gaan?
Hebben jullie nu een relatie, of is het zo'n vage toestand, zeker ook nu hij in vast zit? Spreken jullie elkaar regelmatig nu, of hoe gaat dat?
Hoe oud is je dochter?
vrijdag 9 januari 2009 om 21:24
Ach meissie toch
Ik heb geen ervaring met illegalen en vreemdelingendetentie, maar is het gebruikelijk dat ze illegalen gewoon weer op straat zetten? Wordt hij niet uitgezet?
Ga in ieder geval met de politie praten als je bang bent. Je hoeft geen aangifte te doen maar laat ze in ieder geval weten dat hij een bedreiging vormt voor jou en je dochter. Dan zijn ze hiervan op de hoogte mocht je ze ooit moeten bellen omdat hij werkelijk voor je deur stennis staat te maken.
Ik heb geen ervaring met illegalen en vreemdelingendetentie, maar is het gebruikelijk dat ze illegalen gewoon weer op straat zetten? Wordt hij niet uitgezet?
Ga in ieder geval met de politie praten als je bang bent. Je hoeft geen aangifte te doen maar laat ze in ieder geval weten dat hij een bedreiging vormt voor jou en je dochter. Dan zijn ze hiervan op de hoogte mocht je ze ooit moeten bellen omdat hij werkelijk voor je deur stennis staat te maken.
vrijdag 9 januari 2009 om 21:40
quote:dubiootje schreef op 09 januari 2009 @ 10:19:
Iseo, ik ben een beetje verbaasd dat je denkt dat je ex je dochtertje niet ziet omdat hij denkt dat dat beter voor haar is. Het klinkt niet echt zoals je hem aan mij altijd hebt beschreven. Ik heb niet de indruk van hem dat hij bezig is met wat anderen doormaken en voelen. Heeft hij met zijn verslaving daar überhaupt oog voor? Is hij niet gewoon bezig de dag door te komen, ervoor te zorgen dat hij aan zijn voorraadje middelen voor de dag komt?
En zoals Mamz zegt, je weet het niet. Je kan het wel voor hem invullen, maar je weet het niet. Wat je weet, is dat hij zijn dochter niet ziet. Is het niet beter je daartoe te beperken en je verder op jezelf en haar te richten, op hoe jij een zo goed mogelijke moeder voor haar kan zijn? Een eventueel schuldgevoel over haar vader kan je in de weg staan bij de opvoeding (vooral als je dochter doorkrijgt dat het een zwak punt voor je is).
Nog maar een Zijn jullie al een beetje beter?
Dubio, ik weet het ook niet. Maar ik ken hem wel ook op die manier.
Hij zei het mij ook, en dat ik weg moest gaan en dat ik geen idee had wie ik tegenover me had.
Het is ook maar net de vraag met welk gezicht van hem je te maken hebt, hij heeft zitten janken als een kleine jongen omdat hij dacht dat ik hem nooit zou kunnen vergeven. Hij heeft zich ook zorgen om mij gemaakt, maar kon niet veel later ook weer omslaan.
Zoals ik hem ken laat hij soms de rauwe waarheid wel toe en hij haatte het leven en zichzelf op die momenten. Om dat even later wel op mij af te reageren, dat wel. Dan werkte zijn logica weer zo dat het dus eigenlijk mijn schuld kon zijn dat hij zichzelf zo moest haten, wat deels wel klopte zolang ik bleef en deze onmogelijk relatie met hem voortzette natuurlijk.
Maar ik denk wel echt dat hij het niet aandurft nee. Ik kan van alles voor hem invullen en ik weet het nooit zeker.
Maar wat ik wel weet is dat hij dit verhaal met twee kanten zelf met een belangrijk persoon (jarenlang een soort vaderfiguur, manisch depressief, ernstige waanideeën en een bijzondere man maar tegelijk een bedreiging voor zichzelf en zijn omgeving, heeft uiteindelijk zelfmoord gepleegd) uit zijn jeugd heeft meegemaakt. En dat hij zich tijdens onze relatie ook erg verbonden bleef voelen met deze geschiedenis, omdat hij zich als hem voelde en ook de reacties van mij en andere mensen op hemzelf, herkende als de reacties van mensen uit de omgeving op deze man.
Pff hoe leg ik dit allemaal uit.
Het is ingewikkeld.
Soms lijkt het wel of zeg maar elke optie een mogelijkheid is.
Ik heb vaak nachtmerries, en serieus, dat wat hij voor narigheid dan uithaalt, zie ik hem zo in het echt ook doen, of dat deed hij ook al.
Maar ik zie hem in mijn fantasie ook als die zachtaardige gevoelige man en vader, het andere gezicht.
Zijn verslaving, het is een manier voor leven voor hem om dingen te onderdrukken, daarvoor dient het middelengebruik. Het was bij hem vaak meer zo dat hij om de dag door te komen ook de middelen tot zijn beschikking probeerde te hebben, maar was niet het doel opzich. In slechte tijden wel.
Ach ik weet het ook allemaal niet. Kan wel vanalles verzinnen, hoe het nu zou gaan met hem. Het kleine beetje informatie wat ik krijg van zijn familie voorspelt niet veel goeds, die man is een gevaar voor zichzelf en leeft echt op de rand.
En hij ziet zijn dochter niet.
We zijn al wel aan het opknappen. Dochter was weer lekker druk vandaag, die heeft haar energie wel terug ja.
Iseo, ik ben een beetje verbaasd dat je denkt dat je ex je dochtertje niet ziet omdat hij denkt dat dat beter voor haar is. Het klinkt niet echt zoals je hem aan mij altijd hebt beschreven. Ik heb niet de indruk van hem dat hij bezig is met wat anderen doormaken en voelen. Heeft hij met zijn verslaving daar überhaupt oog voor? Is hij niet gewoon bezig de dag door te komen, ervoor te zorgen dat hij aan zijn voorraadje middelen voor de dag komt?
En zoals Mamz zegt, je weet het niet. Je kan het wel voor hem invullen, maar je weet het niet. Wat je weet, is dat hij zijn dochter niet ziet. Is het niet beter je daartoe te beperken en je verder op jezelf en haar te richten, op hoe jij een zo goed mogelijke moeder voor haar kan zijn? Een eventueel schuldgevoel over haar vader kan je in de weg staan bij de opvoeding (vooral als je dochter doorkrijgt dat het een zwak punt voor je is).
Nog maar een Zijn jullie al een beetje beter?
Dubio, ik weet het ook niet. Maar ik ken hem wel ook op die manier.
Hij zei het mij ook, en dat ik weg moest gaan en dat ik geen idee had wie ik tegenover me had.
Het is ook maar net de vraag met welk gezicht van hem je te maken hebt, hij heeft zitten janken als een kleine jongen omdat hij dacht dat ik hem nooit zou kunnen vergeven. Hij heeft zich ook zorgen om mij gemaakt, maar kon niet veel later ook weer omslaan.
Zoals ik hem ken laat hij soms de rauwe waarheid wel toe en hij haatte het leven en zichzelf op die momenten. Om dat even later wel op mij af te reageren, dat wel. Dan werkte zijn logica weer zo dat het dus eigenlijk mijn schuld kon zijn dat hij zichzelf zo moest haten, wat deels wel klopte zolang ik bleef en deze onmogelijk relatie met hem voortzette natuurlijk.
Maar ik denk wel echt dat hij het niet aandurft nee. Ik kan van alles voor hem invullen en ik weet het nooit zeker.
Maar wat ik wel weet is dat hij dit verhaal met twee kanten zelf met een belangrijk persoon (jarenlang een soort vaderfiguur, manisch depressief, ernstige waanideeën en een bijzondere man maar tegelijk een bedreiging voor zichzelf en zijn omgeving, heeft uiteindelijk zelfmoord gepleegd) uit zijn jeugd heeft meegemaakt. En dat hij zich tijdens onze relatie ook erg verbonden bleef voelen met deze geschiedenis, omdat hij zich als hem voelde en ook de reacties van mij en andere mensen op hemzelf, herkende als de reacties van mensen uit de omgeving op deze man.
Pff hoe leg ik dit allemaal uit.
Het is ingewikkeld.
Soms lijkt het wel of zeg maar elke optie een mogelijkheid is.
Ik heb vaak nachtmerries, en serieus, dat wat hij voor narigheid dan uithaalt, zie ik hem zo in het echt ook doen, of dat deed hij ook al.
Maar ik zie hem in mijn fantasie ook als die zachtaardige gevoelige man en vader, het andere gezicht.
Zijn verslaving, het is een manier voor leven voor hem om dingen te onderdrukken, daarvoor dient het middelengebruik. Het was bij hem vaak meer zo dat hij om de dag door te komen ook de middelen tot zijn beschikking probeerde te hebben, maar was niet het doel opzich. In slechte tijden wel.
Ach ik weet het ook allemaal niet. Kan wel vanalles verzinnen, hoe het nu zou gaan met hem. Het kleine beetje informatie wat ik krijg van zijn familie voorspelt niet veel goeds, die man is een gevaar voor zichzelf en leeft echt op de rand.
En hij ziet zijn dochter niet.
We zijn al wel aan het opknappen. Dochter was weer lekker druk vandaag, die heeft haar energie wel terug ja.
vrijdag 9 januari 2009 om 21:41
Chardonnay & iseo
Ja, ze zijn bezig hem uit te zetten maar het lukt nog niet, hij werkt niet mee en de ambassade van zijn land ook niet. Dus de kans is groot dat hij weer vrij komt. Een illegaal mag niet onbeperktvast zitten alleen zolang er uitzicht is op uitzetting. Dit wordt bepaald door de rechter.
Als hij vrij is staat hij zeker op de stoep bij mij (onderdak nodig). En ja ik ben bang voor hem. Heb er inderdaad over zitten te denken om melding te doen bij de politie,maar vind die stap erg groot........
We spreken elkaar niet meer, hij belt niet. Ik wil de relatie beeindigen maar ja dat gaat nu moeilijk.
Ja, ze zijn bezig hem uit te zetten maar het lukt nog niet, hij werkt niet mee en de ambassade van zijn land ook niet. Dus de kans is groot dat hij weer vrij komt. Een illegaal mag niet onbeperktvast zitten alleen zolang er uitzicht is op uitzetting. Dit wordt bepaald door de rechter.
Als hij vrij is staat hij zeker op de stoep bij mij (onderdak nodig). En ja ik ben bang voor hem. Heb er inderdaad over zitten te denken om melding te doen bij de politie,maar vind die stap erg groot........
We spreken elkaar niet meer, hij belt niet. Ik wil de relatie beeindigen maar ja dat gaat nu moeilijk.
vrijdag 9 januari 2009 om 21:51
Ach Yessie, even een voor jou zeg.
Meis, ik ben blij dat je bent komen posten hier op het topic, want het zal je denk ik goed doen om er over te schrijven.
Er komen hier vaak zulke goede adviezen en vragen langs, ik denk dat het je echt door een moeilijke tijd heen kan helpen.
Het doen van een melding lijkt misschien een grote stap, maar het is juist verstandig wanneer je je zorgen maakt over zijn agressieve gedrag.
Ik weet ook niet veel af van illegalen en vreemdelingendetentie. Heeft hij andere vrienden waar hij naartoe zou kunnen gaan? Of heeft hij als het ware alleen jou en jullie kind hier? Denk je dat hij bepaalde dingen verwacht van jou, dat je hem helpt etc?
Ben je erg bang voor het moment dat hij op de stoep staat? Denk je dat er nog een gesprek mogelijk is?
Vraagt hij nu naar zijn dochter en hoe kijkt hij naar haar om?
Veel vragen, kies zelf maar rustig je moment om te reageren hoor.
(f)
Meis, ik ben blij dat je bent komen posten hier op het topic, want het zal je denk ik goed doen om er over te schrijven.
Er komen hier vaak zulke goede adviezen en vragen langs, ik denk dat het je echt door een moeilijke tijd heen kan helpen.
Het doen van een melding lijkt misschien een grote stap, maar het is juist verstandig wanneer je je zorgen maakt over zijn agressieve gedrag.
Ik weet ook niet veel af van illegalen en vreemdelingendetentie. Heeft hij andere vrienden waar hij naartoe zou kunnen gaan? Of heeft hij als het ware alleen jou en jullie kind hier? Denk je dat hij bepaalde dingen verwacht van jou, dat je hem helpt etc?
Ben je erg bang voor het moment dat hij op de stoep staat? Denk je dat er nog een gesprek mogelijk is?
Vraagt hij nu naar zijn dochter en hoe kijkt hij naar haar om?
Veel vragen, kies zelf maar rustig je moment om te reageren hoor.
(f)
vrijdag 9 januari 2009 om 22:07
Iseo, als hij alleen een gevaar voor zichzelf is is dat in elk geval een zegen, dat geen andere vrouw nu door deze hel gaat, bedoel ik.
Wat ik werkelijk niet snap is hoe iemand zo door en door verward kan zijn, zich dit ook realiseert, en toch geen hulp zoekt.
Snap ik van mijn ex ook niet.
Als leven elke dag een strijd is dan ben je toch blij als iemand je wilt helpen om te strijden?
Aan de andere kant snap ik het ook weer wel: ben al een dik jaar bij het ggz na vele jaren in het verleden en heb nog steeds geen idee van wat therapie precies inhoudt, wat het voor me kan doen.
Yessie, hoe zie jij jouw toekomst voor je? Hoe denk je de relatie te gaan beëindigen als je last hebt van angst? Ben je bereid te vluchten, of te vechten, in het laatste geval dus melding doen en deur dichthouden als hij aankomt en de politie direct bellen als hij naar binnen wil komen?
Jouw verhaal, mits aangegeven en tot een veroordeling leidend, kan wel degelijk het gevolg hebben dat hij nóóit meer aan een legale status komt.
Wat ik werkelijk niet snap is hoe iemand zo door en door verward kan zijn, zich dit ook realiseert, en toch geen hulp zoekt.
Snap ik van mijn ex ook niet.
Als leven elke dag een strijd is dan ben je toch blij als iemand je wilt helpen om te strijden?
Aan de andere kant snap ik het ook weer wel: ben al een dik jaar bij het ggz na vele jaren in het verleden en heb nog steeds geen idee van wat therapie precies inhoudt, wat het voor me kan doen.
Yessie, hoe zie jij jouw toekomst voor je? Hoe denk je de relatie te gaan beëindigen als je last hebt van angst? Ben je bereid te vluchten, of te vechten, in het laatste geval dus melding doen en deur dichthouden als hij aankomt en de politie direct bellen als hij naar binnen wil komen?
Jouw verhaal, mits aangegeven en tot een veroordeling leidend, kan wel degelijk het gevolg hebben dat hij nóóit meer aan een legale status komt.
vrijdag 9 januari 2009 om 22:08
Hij heeft hier weinig vrienden,contacten zijn vrij vluchtig in zijn omgeving dus ja hij verwacht denk ik wel het een en ander van me.
Het is lastig, hij geeft wel degelijk om zijn kindje alleen hij gedraagt zich er niet naar. Hij is ook verslaafd aan drugs. Alle problemen zijn daar naar terug te leiden. Maar nu hoor ik dus niks meer van hem.......
pfffft het is zo warrig nou in mijn hoofd,ben al dagen aan het piekeren, slaap slecht.
Ja die melding dat moet ik dan maar gaan doen.
Het is zo dubbel maak me ook zorgen hoe het met hem zal gaan verder.
Het is lastig, hij geeft wel degelijk om zijn kindje alleen hij gedraagt zich er niet naar. Hij is ook verslaafd aan drugs. Alle problemen zijn daar naar terug te leiden. Maar nu hoor ik dus niks meer van hem.......
pfffft het is zo warrig nou in mijn hoofd,ben al dagen aan het piekeren, slaap slecht.
Ja die melding dat moet ik dan maar gaan doen.
Het is zo dubbel maak me ook zorgen hoe het met hem zal gaan verder.
vrijdag 9 januari 2009 om 22:10
Yessie, weet de politie van jouw bestaan? Heb je wel eens met ze gepraat? Wellicht kan hij met jouw hulp wel worden uitgezet. Jij kunt misschien informatie geven die voor de politie belangrijk is. Liggen er misschien documenten van hem bij jou thuis? Neem eens contact op met de vreemdelingenpolitie om te vragen hoe je kunt helpen. Waarom vind je die stap te groot tot nu toe?
vrijdag 9 januari 2009 om 22:12
vrijdag 9 januari 2009 om 22:18
Mamzie. Hij heeft wel hulp gezocht. En nadat ik aangifte had gedaan is hij een tijd opgenomen geweest. (Kreeg een dubbele diagnose etc.)
Maar na de eerste periode van aftasten (en dus afkicken, terug naar de realiteit) vluchtte hij weer weg. Hij praatte dan thuis urenlang, dagenlang alles weer recht, of krom, hoe zeg je dat, dan ging hij alles weerleggen wat een hulpverlener had gezegd of gedaan, tot het voor hem weer klopte in zijn logische wereld.
Heel vermoeiend, vooral omdat ik dan ook wel in discussie ging met hem, het nooit won en dus ook beschuldigd werd van al die dingen die hij dacht van de rest die ernaast zat wat betreft hem.
Hij woont zover ik nu weet wel tijdelijk bij een andere vrouw in.
Maar na de eerste periode van aftasten (en dus afkicken, terug naar de realiteit) vluchtte hij weer weg. Hij praatte dan thuis urenlang, dagenlang alles weer recht, of krom, hoe zeg je dat, dan ging hij alles weerleggen wat een hulpverlener had gezegd of gedaan, tot het voor hem weer klopte in zijn logische wereld.
Heel vermoeiend, vooral omdat ik dan ook wel in discussie ging met hem, het nooit won en dus ook beschuldigd werd van al die dingen die hij dacht van de rest die ernaast zat wat betreft hem.
Hij woont zover ik nu weet wel tijdelijk bij een andere vrouw in.
vrijdag 9 januari 2009 om 22:23
quote:yessie schreef op 09 januari 2009 @ 22:12:
Hoi Mamzelle,
Vluchten wordt moeilijk dus dan wordt het idd vechten maar vind het moeilijk, Ook omdat dat idd verder gevolgen zal hebben voor zijn (evt ooit) legale verblijfsstatus.
Maar als ik verder niets doe zal ik ook nooit van hem af komen.Als hij nog gelooft in een legale status heeft hij er dus belang bij om jou niet lastig te vallen als jij dit niet wilt. Wanneer je hem ervan kunt doordringen dat agressie als consequentie heeft dat je aangifte doet bindt'ie misschien uit angst in?
Hoi Mamzelle,
Vluchten wordt moeilijk dus dan wordt het idd vechten maar vind het moeilijk, Ook omdat dat idd verder gevolgen zal hebben voor zijn (evt ooit) legale verblijfsstatus.
Maar als ik verder niets doe zal ik ook nooit van hem af komen.Als hij nog gelooft in een legale status heeft hij er dus belang bij om jou niet lastig te vallen als jij dit niet wilt. Wanneer je hem ervan kunt doordringen dat agressie als consequentie heeft dat je aangifte doet bindt'ie misschien uit angst in?
