
Relatie over - loslaten is zo moeilijk
maandag 26 januari 2009 om 17:14
Ik ben sinds twee weken weer vrijgezel, hij zette er een punt achter omdat hij zich niet zo aan mij wil binden als ik aan hem. Hij is gehecht aan zijn vrijheid, wil geen verantwoording afleggen, zijn eigen dingen doen en weinig tot geen rekening houden met mij. Iedereen zegt dat ik hem moet vergeten, door moet gaan met mijn eigen leven. Alleen: ik heb mezelf steeds verder weggecijferd om het te laten slagen tussen ons, hij was als een verslaving voor mij (en volgens mij ik ook voor hem getuige het constante contact zoeken met elkaar, zo'n twintig maal per dag). Ik wist dat het niet goed zat, dat hij niet echt voor me ging, maar ik ben enorm gaan knokken voor ons en heb dat lange tijd volgehouden. Nu val ik in een enorm gat. Ik heb bijna al mijn vrienden verwaarloosd, zijn wereld was de mijne geworden. Het liefst zou ik hem willen bellen en het weer proberen samen. Deze pijn is zo erg! Ik voel me zo alleen en afgewezen. Alles heb ik voor deze man gedaan. Ik had gehoopt dat hij mij ook zou gaan missen, maar daar lijkt het niet op, ik hoor niks van hem. En elke dag die verstrijkt, voelt het alsof hij verder bij me vandaan is. Daar raak ik dan van in paniek, bang dat hij me allang vergeten is. Ik weet dat deze man niet goed voor me is, maar ik heb toch nog hoop dat hij me niet kan missen, bereid is toch te investeren in ons. Hoe moet ik hem loslaten? Ik weet het ook even niet meer, ik moest het ergens kwijt!
woensdag 11 februari 2009 om 19:25
Dag meiden,
Nou hem vandaag opgebeld en gesproken over mijn spullen en dergelijke. Daar had hij geen last van. Verder gesproken over hoe het nu gaat en ik ja het is was wel een fijn en verhelderend gesprek geweest voor mij. Het had niks met mij te maken maar meer gewoon omdat het gevoel echt weg is aan zijn kant. De druk is er nu ook bij hem af omdat hij niet aan de verwachtingen kon voldoen die worden verwacht in een relatie. Ik heb mezelf zo vreemd gevoeld dat mijn vriend mij niet wilde aanraken meer of zoenen. Ik betrok het allemaal op mezelf.
Hoe moeilijk het ook te accepteren is voor me maar dat gevoel bij hem kan ik niet toveren. Het deed me beseffen dat ik wel wil dat iemand mij graag ziet of aanraakt. Niet dat hij het doet omdat het wordt verwacht van hem maar het ook echt zo voelt. Ik waardeer dus zijn eerlijkheid en respect naar mij toe, want hij had me ook in een andere waan kunnen houden.
Nu moet ik weer verder. Ik heb nog wat boeken gehaald en een zonnenbank kaart. Moet wat liever voor mezelf gaan worden en echt eens moeten gaan geloven dat ik ok ben. Het is jammer dat deze relatie niet is gelukt maar uiteindelijk moet alles goed komen toch?
( pfffff wat klink ik verstandig zo! Hoop dat ik het volhou!! Waarom gaat het vanaf s middags tot s avonds beter???)
Hoe is het met jullie meiden?
Sad al wat gehoord?
Goed lied van Anouk If i go!!! beschreef mijn gevoel toen ik nog in de relatie zat. Mijn onzekerheid!!
Nou hem vandaag opgebeld en gesproken over mijn spullen en dergelijke. Daar had hij geen last van. Verder gesproken over hoe het nu gaat en ik ja het is was wel een fijn en verhelderend gesprek geweest voor mij. Het had niks met mij te maken maar meer gewoon omdat het gevoel echt weg is aan zijn kant. De druk is er nu ook bij hem af omdat hij niet aan de verwachtingen kon voldoen die worden verwacht in een relatie. Ik heb mezelf zo vreemd gevoeld dat mijn vriend mij niet wilde aanraken meer of zoenen. Ik betrok het allemaal op mezelf.
Hoe moeilijk het ook te accepteren is voor me maar dat gevoel bij hem kan ik niet toveren. Het deed me beseffen dat ik wel wil dat iemand mij graag ziet of aanraakt. Niet dat hij het doet omdat het wordt verwacht van hem maar het ook echt zo voelt. Ik waardeer dus zijn eerlijkheid en respect naar mij toe, want hij had me ook in een andere waan kunnen houden.
Nu moet ik weer verder. Ik heb nog wat boeken gehaald en een zonnenbank kaart. Moet wat liever voor mezelf gaan worden en echt eens moeten gaan geloven dat ik ok ben. Het is jammer dat deze relatie niet is gelukt maar uiteindelijk moet alles goed komen toch?
( pfffff wat klink ik verstandig zo! Hoop dat ik het volhou!! Waarom gaat het vanaf s middags tot s avonds beter???)
Hoe is het met jullie meiden?
Sad al wat gehoord?
Goed lied van Anouk If i go!!! beschreef mijn gevoel toen ik nog in de relatie zat. Mijn onzekerheid!!
woensdag 11 februari 2009 om 19:47
Welcome to the club Sobe, liefdesverdriet sucks big time!
Scorpio ik vind je een bikkel, wat goed van je dat je gebeld hebt en een gesprek gehad hebt en ook dat je inziet dat je alle liefde en aandacht verdient in een relatie en ook dat hij het van zijn kant eerlijk aan heeft gegeven.
Duidelijkheid is zo belangrijk. En boek, zonnebank, goed bezig jij! Ook al doet het zeer, die pijn mag er ook zijn.
Zelf heb ik het even moeilijk op het moment, ik ben aan het idealiseren. Bang nooit meer zo verliefd op iemand te worden.
Moet echt even op aarde blijven en realistisch zijn. En bedenken wat hij allemaal geflikt heeft, niks met liefde te maken.
Scorpio ik vind je een bikkel, wat goed van je dat je gebeld hebt en een gesprek gehad hebt en ook dat je inziet dat je alle liefde en aandacht verdient in een relatie en ook dat hij het van zijn kant eerlijk aan heeft gegeven.
Duidelijkheid is zo belangrijk. En boek, zonnebank, goed bezig jij! Ook al doet het zeer, die pijn mag er ook zijn.
Zelf heb ik het even moeilijk op het moment, ik ben aan het idealiseren. Bang nooit meer zo verliefd op iemand te worden.
Moet echt even op aarde blijven en realistisch zijn. En bedenken wat hij allemaal geflikt heeft, niks met liefde te maken.
woensdag 11 februari 2009 om 20:08
He ben je een hoedje betoeterd!!! Jij wordt ook weer verliefd meis en ook weer iemand op jouw! Kijk om je heen! Bijv ik noem maar wat Wendy van Dijk! Ook een paar klappen gehad en kijk zij staat ook nog steeds! Schouders eronder!
Je weet gewoon nu hoe je een relatie wel wilt hebben! Kop op niet dat hoofdje blijven hangen!
Je weet gewoon nu hoe je een relatie wel wilt hebben! Kop op niet dat hoofdje blijven hangen!
woensdag 11 februari 2009 om 20:36
Wat een ellende vandaag met dit forum, of was ik de enige die er niet op kon?
Sobe: schrijf lekker mee zo vaak als je wilt!
Scorpia: goed gedaan en jeetje wat kun jij snel alles een plekje geven ook al is het op dit moment misschien alleen nog maar verstandelijk! Echt heel knap!
Dissapointed: ik herken jouw gevoel zo goed! Ik mis hem zo erg maar bij elke mooie herinnering moet ik ook gelijk weer aan voorvallen denken die helemaal niet mooi/lief/leuk waren. Ik ben ook heel bang dat ik nooit meer zoveel voor iemand zal voelen, dat elke nieuwe liefde maar voor 50 % zo intens zal voelen en dat telkens als hij weer voorbij loopt, mijn hart weer zal breken. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb een hele waslijst aan nare voorvallen, slechte herinneringen en vreselijke eigenschappen van hem dus als ik zo'n bui heb, hoef ik slechts mijn notities te pakken: dan sta ik weer met beide benen op de grond. Helaas is dat dan tegelijkertijd het moment waarop ik me realiseer dat hij van niemand zal krijgen wat hij van mij kreeg (denk dat de meeste vrouwen gillend weglopen als ze maar half in de gaten hebben hoe hij in elkaar zit), dat kan er bij mij echt niet in, en dan hoop ik weer dat hij spijt krijgt. Maar ja, als hij spijt krijgt... ik geloof niet dat ik hem nog terug kan nemen. Het vertrouwen is helemaal weg.
Gaan we nog voor die roos voor onszelf op Valentijnsdag?
Sobe: schrijf lekker mee zo vaak als je wilt!
Scorpia: goed gedaan en jeetje wat kun jij snel alles een plekje geven ook al is het op dit moment misschien alleen nog maar verstandelijk! Echt heel knap!
Dissapointed: ik herken jouw gevoel zo goed! Ik mis hem zo erg maar bij elke mooie herinnering moet ik ook gelijk weer aan voorvallen denken die helemaal niet mooi/lief/leuk waren. Ik ben ook heel bang dat ik nooit meer zoveel voor iemand zal voelen, dat elke nieuwe liefde maar voor 50 % zo intens zal voelen en dat telkens als hij weer voorbij loopt, mijn hart weer zal breken. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb een hele waslijst aan nare voorvallen, slechte herinneringen en vreselijke eigenschappen van hem dus als ik zo'n bui heb, hoef ik slechts mijn notities te pakken: dan sta ik weer met beide benen op de grond. Helaas is dat dan tegelijkertijd het moment waarop ik me realiseer dat hij van niemand zal krijgen wat hij van mij kreeg (denk dat de meeste vrouwen gillend weglopen als ze maar half in de gaten hebben hoe hij in elkaar zit), dat kan er bij mij echt niet in, en dan hoop ik weer dat hij spijt krijgt. Maar ja, als hij spijt krijgt... ik geloof niet dat ik hem nog terug kan nemen. Het vertrouwen is helemaal weg.
Gaan we nog voor die roos voor onszelf op Valentijnsdag?
woensdag 11 februari 2009 om 21:21
Ja die roos die komt er hier hoor, een mooie rode sterke in een vaasje! Zeer symbolisch.
Ja love hurts, ik heb die waslijst ook, met veel nare dingen, eigenschappen, voorvallen. Ga hem er gelijk weer even bijhalen.
Mijn ex is met mij vreemd gegaan, ruim een jaar terwijl ik niet wist dat hij een vriendin had. Dus hoe durven m'n hersens met me op de loop te gaan om ook maar iets te romantiseren.
Ik denk dat m'n eigenwaarde zo laag is op het moment dat ik probeer te bevestigen dat het aan mij ligt, zij is vast mooier....
Zo irreeel!!!!! Echt werk aan de winkel voor mij en m'n zelfvertrouwen.
Scorpia, ja je hebt helemaal gelijk, schouders eronder en ik denk ook vaak aan bekenden die zoiets te boven zijn gekomen.
Jennifer Aniston, zo mooi maar ook vreselijk gedumpd.
Die hoop lovehurts, die ken ik wel, het willen dat hij spijt krijgt en ook dat je het hem niet 'gunt'' na alles wat je doorstaan hebt.
Toch geloof ik wel dat het door het leven zelf geregeld wordt, hun lessen. Daar hoeven we niks voor te doen.
Ja love hurts, ik heb die waslijst ook, met veel nare dingen, eigenschappen, voorvallen. Ga hem er gelijk weer even bijhalen.
Mijn ex is met mij vreemd gegaan, ruim een jaar terwijl ik niet wist dat hij een vriendin had. Dus hoe durven m'n hersens met me op de loop te gaan om ook maar iets te romantiseren.
Ik denk dat m'n eigenwaarde zo laag is op het moment dat ik probeer te bevestigen dat het aan mij ligt, zij is vast mooier....
Zo irreeel!!!!! Echt werk aan de winkel voor mij en m'n zelfvertrouwen.
Scorpia, ja je hebt helemaal gelijk, schouders eronder en ik denk ook vaak aan bekenden die zoiets te boven zijn gekomen.
Jennifer Aniston, zo mooi maar ook vreselijk gedumpd.
Die hoop lovehurts, die ken ik wel, het willen dat hij spijt krijgt en ook dat je het hem niet 'gunt'' na alles wat je doorstaan hebt.
Toch geloof ik wel dat het door het leven zelf geregeld wordt, hun lessen. Daar hoeven we niks voor te doen.
woensdag 11 februari 2009 om 21:25
Nou, heb ik misschien een gek ideetje, hoor...
En schiet het maar af als je het niets vindt
Ken je die kettingbrieven van vroeger nog? Je moest dan iets sturen aan degene voor jou op de lijst en je naam weer op de lijst zetten. Je kreeg dan weer van anderen ook iets toegestuurd. Zoiets toch?
Ik weet niet meer precies hoe het zat, maar misschien kunnen we het binnen een paar dagen nog voor elkaar krijgen om iedereen zaterdag een roos (of iets anders voor Valentijn) te bezorgen.
Ik wil mijn emailadres wel geven, zodat we buiten het forum om dat kunnen regelen. Gewoon een klein groepje van de vaste mensen van dit topic..
En schiet het maar af als je het niets vindt
Ken je die kettingbrieven van vroeger nog? Je moest dan iets sturen aan degene voor jou op de lijst en je naam weer op de lijst zetten. Je kreeg dan weer van anderen ook iets toegestuurd. Zoiets toch?
Ik weet niet meer precies hoe het zat, maar misschien kunnen we het binnen een paar dagen nog voor elkaar krijgen om iedereen zaterdag een roos (of iets anders voor Valentijn) te bezorgen.
Ik wil mijn emailadres wel geven, zodat we buiten het forum om dat kunnen regelen. Gewoon een klein groepje van de vaste mensen van dit topic..
woensdag 11 februari 2009 om 21:28
Dissapointed: ik schreef het al eerder : what comes around, goes around! Ik ben het met je eens dat ze hun les inderdaad nog wel zullen krijgen. Ik zou alleen zo graag willen dat ik hem dat lesje mocht leren... dat ie hier huilend op de stoep staat en ik met een grote klap de deur dichtgooi!
Ga alsjeblieft niet aan jezelf twijfelen: het is zo klaar als een klontje dat hij zijn vriendin nu ook weer bedriegt! Wist zij ervan trouwens? Je hoeft het niet te vertellen hoor, als je dat niet wil. Ik vroeg het me gewoon af.
Jennifer Aniston moet ik ook vaak aan denken, overweeg soms nog steeds zo'n t-shirt te kopen met "Team Aniston" erop. Ken je die? Vind t echt een supergriet. Is ze nou met die John Mayer nog? Dan is er toch nog hoop voor ons he! Ha ha! Is toch een leuke vent hoor! Zelfs na Brad Pitt!
Scorpia, ik zou zeggen: op naar de bloemist, ha ha!
Ga alsjeblieft niet aan jezelf twijfelen: het is zo klaar als een klontje dat hij zijn vriendin nu ook weer bedriegt! Wist zij ervan trouwens? Je hoeft het niet te vertellen hoor, als je dat niet wil. Ik vroeg het me gewoon af.
Jennifer Aniston moet ik ook vaak aan denken, overweeg soms nog steeds zo'n t-shirt te kopen met "Team Aniston" erop. Ken je die? Vind t echt een supergriet. Is ze nou met die John Mayer nog? Dan is er toch nog hoop voor ons he! Ha ha! Is toch een leuke vent hoor! Zelfs na Brad Pitt!
Scorpia, ik zou zeggen: op naar de bloemist, ha ha!
woensdag 11 februari 2009 om 21:31
4wheels ik ben voor!!!! We kunnen een kettingbrief (valentijnskaart) maken... voor elkaar
Kunnen we op dit forum eigenlijk ook prive berichten sturen?
Vast wel, dan geef ik m'n adres wel en ontvang ik daar het adres waar ik mijn kaartje heen kan sturen.
Echt 100x liever naar een andere gekwetste vrouw dan aan die loser van een ex.
Kunnen we op dit forum eigenlijk ook prive berichten sturen?
Vast wel, dan geef ik m'n adres wel en ontvang ik daar het adres waar ik mijn kaartje heen kan sturen.
Echt 100x liever naar een andere gekwetste vrouw dan aan die loser van een ex.

woensdag 11 februari 2009 om 21:37
quote:dissapointed schreef op 11 februari 2009 @ 21:31:
Kunnen we op dit forum eigenlijk ook prive berichten sturen?
Vast wel, dan geef ik m'n adres wel en ontvang ik daar het adres waar ik mijn kaartje heen kan sturen.Ik heb je een uitnodiging gestuurd, even kijken of het echt werkt na die forum-toestand van vandaag...
Kunnen we op dit forum eigenlijk ook prive berichten sturen?
Vast wel, dan geef ik m'n adres wel en ontvang ik daar het adres waar ik mijn kaartje heen kan sturen.Ik heb je een uitnodiging gestuurd, even kijken of het echt werkt na die forum-toestand van vandaag...
woensdag 11 februari 2009 om 21:37
Lovehurts, hahaha ja die scene heb ik ook regelmatig afgespeeld in m'n hoofd en dan roep ik er meestal ook nog heel hard achteraan ík wil je nooit meer zien''
Wie het lesje ook geeft, het komt er wel, en waarschijnlijk ergens op een moment dat je er totaal niet meer mee bezig bent.
(ik hoop altijd dat ik het dan nog iig via via te horen krijg)
Of zijn vriendin er van wist weet ik niet maar ik denk van niet, denk dat hij tegen haar en mij heeft gelogen. Toen ik er achter kwam of wel m'n conclusies heb getrokken ben ik met iedere vorm van contact gestopt.
Volgens mij is John Mayer alweer history, ik was ook voor het Jen-team hoor hahaha, vond Brad gelijk niet leuk meer.
Wie het lesje ook geeft, het komt er wel, en waarschijnlijk ergens op een moment dat je er totaal niet meer mee bezig bent.
(ik hoop altijd dat ik het dan nog iig via via te horen krijg)
Of zijn vriendin er van wist weet ik niet maar ik denk van niet, denk dat hij tegen haar en mij heeft gelogen. Toen ik er achter kwam of wel m'n conclusies heb getrokken ben ik met iedere vorm van contact gestopt.
Volgens mij is John Mayer alweer history, ik was ook voor het Jen-team hoor hahaha, vond Brad gelijk niet leuk meer.
woensdag 11 februari 2009 om 21:41
Nog even kwijt hoor, denk er nu ineens weer aan, dat ik in helemaal in het begin een keer een 'verkeerd' smsje van hem kreeg, die duidelijk niet voor mij was bedoeld, maar waar hij een mooi verhaal aangepraat heeft.
Grote Roze Bril zat in de weg denk ik...
Maar dat was een grote rode vlag eigenlijk, alert alert...
Sukkel
Grote Roze Bril zat in de weg denk ik...
Maar dat was een grote rode vlag eigenlijk, alert alert...
Sukkel
woensdag 11 februari 2009 om 21:53
quote:dissapointed schreef op 11 februari 2009 @ 21:41:
Maar dat was een grote rode vlag eigenlijk, alert alert...
Ik wil graag een stukje uit een boek met jullie delen, zal het overtypen. De waarheid van die tekst ontroerde me op dat moment zó dat ik in huilen ben uitgebarsten en het een tijd duurde voor ik weer een beetje tot mezelf gekomen was..
"Die angst is je beste vriend, want altijd weer wijst hij je waar je geluk verborgen is. Je hebt hem tot nu toe nooit begrepen en bent vaak voor hem weggelopen. Maar kijk nog eens naar die angst in zijn allerdaagse verschijningsvormen, bijvoorbeeld bij de bakker op het moment dat iemand voor zijn beurt gaat. Of vlak voordat je in het openbaar moet spreken. Al die keren dat je deze angst hebt gevoel en tóch hebt gedaan waar je bang voor bent, heb je onmiddelijk naderhand een soort geluk gevoeld, al was het maar heel vaag. Wij begrijpen deze angst volkomen verkeerd. Wij denken dat het een soort waarschuwingsbord is dat met grote grote rode letters zegt: "Pas op, niet doen, wegwezen, verbergen, dat gaat pijn doen, hoe jezelf klein!"
Maar het is juist een grote groene pijl die ons zegt: "Hier moet je zijn, dit moet je doen, hier ligt je ware natuur, ga zo door en je zult je hel blij voelen. Toe maar, je doet het goed!"
Het komt uit 'De verslaving voorbij' van Jan Geurtz.
Je weet zelf wat goed voor je is, maar je hebt niet altijd de zekerheid over jezelf om daar ook naar te handelen.
Maar dat was een grote rode vlag eigenlijk, alert alert...
Ik wil graag een stukje uit een boek met jullie delen, zal het overtypen. De waarheid van die tekst ontroerde me op dat moment zó dat ik in huilen ben uitgebarsten en het een tijd duurde voor ik weer een beetje tot mezelf gekomen was..
"Die angst is je beste vriend, want altijd weer wijst hij je waar je geluk verborgen is. Je hebt hem tot nu toe nooit begrepen en bent vaak voor hem weggelopen. Maar kijk nog eens naar die angst in zijn allerdaagse verschijningsvormen, bijvoorbeeld bij de bakker op het moment dat iemand voor zijn beurt gaat. Of vlak voordat je in het openbaar moet spreken. Al die keren dat je deze angst hebt gevoel en tóch hebt gedaan waar je bang voor bent, heb je onmiddelijk naderhand een soort geluk gevoeld, al was het maar heel vaag. Wij begrijpen deze angst volkomen verkeerd. Wij denken dat het een soort waarschuwingsbord is dat met grote grote rode letters zegt: "Pas op, niet doen, wegwezen, verbergen, dat gaat pijn doen, hoe jezelf klein!"
Maar het is juist een grote groene pijl die ons zegt: "Hier moet je zijn, dit moet je doen, hier ligt je ware natuur, ga zo door en je zult je hel blij voelen. Toe maar, je doet het goed!"
Het komt uit 'De verslaving voorbij' van Jan Geurtz.
Je weet zelf wat goed voor je is, maar je hebt niet altijd de zekerheid over jezelf om daar ook naar te handelen.
woensdag 11 februari 2009 om 23:19
He girls! Lijkt me allemaal een goed idee! We gaan het doen!
Zat net naar buiten te kijken en de moed zakt me in de schoenen. Het was net aan het sneeuwen! Ja en toen miste ik hem wel. Gezellig op de bank samen zitten, knus met wat toastjes..... zucht.....
Kan het sterke gevoel van net niet terug komen?
Wat ik al zei, woensdag avond was ie altijd bij mij en morgen de breuk dag van een week. Daarna moet het toch wel iets harder gaan slijten? Toch???
was het nog gelukt met die prive berichten?
Zat net naar buiten te kijken en de moed zakt me in de schoenen. Het was net aan het sneeuwen! Ja en toen miste ik hem wel. Gezellig op de bank samen zitten, knus met wat toastjes..... zucht.....
Kan het sterke gevoel van net niet terug komen?
Wat ik al zei, woensdag avond was ie altijd bij mij en morgen de breuk dag van een week. Daarna moet het toch wel iets harder gaan slijten? Toch???
was het nog gelukt met die prive berichten?
donderdag 12 februari 2009 om 10:28
Ja het is gelukt super!!
vannochtend gebeurde waar ik bang voor was.
Ik werd weer heel vroeg wakker en ik moest gelijk weer malen. Ik baalde daar zo van en had zo iets van godsamme!!! Toen heb ik 3 kwart oxepam ingenomen om rustig te worden. Tja en ipv dat ik rustig werd, kreeg ik een paniek aanval! Ik was bang dat ik neer zou gaan van die zooi. Ik ben nogal een controle freak en wilde het gewoon allemaal niet meer zo voelen!
Moeders gebeld omdat ik echt het idee had dat ik tegen de vlakte zou gaan! Lekker begin van de dag dus.
Week geleden en rond deze tijd nu hadden we dat gesprek.
Ik weet het zit me zelf nu zo gek te maken!
Gister nog wel sms gestuurd over anouk concert wat er komt. Of we dan zouden gaan in julli. Hij smst de dat hij het leuk vond. Ik weer terug smsen en ik merkte dat hij kort en bondig terug smste. Ik probeer zo hard mijn best te doen om alles normaal weer te hebben en het was dan ook een teleurstelling dat de sms je die je dan ook terug krijgt je ook echt laat zien hoe de zaken zijn.
Precies de titel van deze topic: Los laten is zo moeilijk!
Net een andere vriendin gesproken die ook zei: Hoe lang wil je je zelf zo voelen. Hup schouders eronder en ervoor gaan!
En het is toch normaal dat ik verdriet voel? Ik moet de tijd nemen en het toch allemaal goed een plaats geven. Ik wil te snel! Pfff waarom zijn die dingen toch zo lastig? En waar is die knop! hahahahah
Nou meiden hoop dat jullie dag iets beter is begonnen dan die van mij!
Weet iemand hoe het met sad is?
Grtz!
vannochtend gebeurde waar ik bang voor was.
Ik werd weer heel vroeg wakker en ik moest gelijk weer malen. Ik baalde daar zo van en had zo iets van godsamme!!! Toen heb ik 3 kwart oxepam ingenomen om rustig te worden. Tja en ipv dat ik rustig werd, kreeg ik een paniek aanval! Ik was bang dat ik neer zou gaan van die zooi. Ik ben nogal een controle freak en wilde het gewoon allemaal niet meer zo voelen!
Moeders gebeld omdat ik echt het idee had dat ik tegen de vlakte zou gaan! Lekker begin van de dag dus.
Week geleden en rond deze tijd nu hadden we dat gesprek.
Ik weet het zit me zelf nu zo gek te maken!
Gister nog wel sms gestuurd over anouk concert wat er komt. Of we dan zouden gaan in julli. Hij smst de dat hij het leuk vond. Ik weer terug smsen en ik merkte dat hij kort en bondig terug smste. Ik probeer zo hard mijn best te doen om alles normaal weer te hebben en het was dan ook een teleurstelling dat de sms je die je dan ook terug krijgt je ook echt laat zien hoe de zaken zijn.
Precies de titel van deze topic: Los laten is zo moeilijk!
Net een andere vriendin gesproken die ook zei: Hoe lang wil je je zelf zo voelen. Hup schouders eronder en ervoor gaan!
En het is toch normaal dat ik verdriet voel? Ik moet de tijd nemen en het toch allemaal goed een plaats geven. Ik wil te snel! Pfff waarom zijn die dingen toch zo lastig? En waar is die knop! hahahahah
Nou meiden hoop dat jullie dag iets beter is begonnen dan die van mij!
Weet iemand hoe het met sad is?
Grtz!
donderdag 12 februari 2009 om 11:41
Ik heb dat ook wel eens gedaan oxazepammetje om rustig te worden, om niet te hoeven voelen, maar erna voelde ik me vaak nog rotter. En die paniek, hoort ook bij verlating.
Meid er komen echt weer goede dagen en op dagen als dit, voel je maar gewoon rot.
De afwijzing, het kort en bondige van hem doet zeeeer, dat haalt het verzachtende laagje van de hoop weg.
Telleurstelling!
Wat ik probeer is om achter m'n keuze te gaan staan, ik wil niet iemand die niet het zelfde voelt en niet voor me gaat.
Dat probeer ik als uitgangpunt vast te houden.
Maar zoals je weet ben ik het soms ook even kwijt hoor!
Nee van Sad niks gehoord.
Meid er komen echt weer goede dagen en op dagen als dit, voel je maar gewoon rot.
De afwijzing, het kort en bondige van hem doet zeeeer, dat haalt het verzachtende laagje van de hoop weg.
Telleurstelling!
Wat ik probeer is om achter m'n keuze te gaan staan, ik wil niet iemand die niet het zelfde voelt en niet voor me gaat.
Dat probeer ik als uitgangpunt vast te houden.
Maar zoals je weet ben ik het soms ook even kwijt hoor!
Nee van Sad niks gehoord.
donderdag 12 februari 2009 om 11:58
Oxazepam zorgde bij mij juist voor een nonchalante houding. Als ik echt in een giga dip zat en ik vloog tegen de muren op van nerveusiteit, dan interesseerde me het daarna helemaal niet meer als ik zo'n ding had ingenomen.
Overigens slikte ik die dingen al tijdens mijn relatie als we voor de zoveelste keer weer eens ruzie hadden. Ongelooflijk dat je dan nog steeds niet inziet hoe slecht zo'n relatie voor je gezondheid kan zijn...
Met mij gaat het nu echt weer een stuk beter. Ben de afgelopen week ziek thuis geweest en dan ben ik ook een stuk bevattelijker voor emo-aanvallen.
Nu voel ik me weer een stuk beter en zie ik er weer naar uit om leuke dingen te doen!
Toch Scorpia, heeft je vriendin wel gelijk. Je hebt een keuze om te bepalen wánneer je er wat mee doet als je je zo voelt.
Voel je je 's ochtends rot, neem dan zelf een besluit wat je ermee doet. Blijf je liggen en gun je jezelf een jank-de-ogen-uit-mn-kop-moment (wat absoluut ook helend kan werken!) of begin je met diezelfde energie allerlei andere dingen die nog gedaan moeten worden (ramen zemen, kleren wassen, stoep vegen, schilderijtjes ophangen etc.).
Je rot blijven voelen is ook een manier om hem nog een beetje bij je te houden.
Maar probeer contact te vermijden. Ook nu heb je weer gezien dat je er niet uitkrijgt wat je graag had gehoopt.
Verder wat betreft Valentijnsdag: hoe pakken we het verder aan, we hebben alleen morgen nog (en ik heb morgen vrijwel geen tijd om iets op tijd op de bus te krijgen).
Overigens slikte ik die dingen al tijdens mijn relatie als we voor de zoveelste keer weer eens ruzie hadden. Ongelooflijk dat je dan nog steeds niet inziet hoe slecht zo'n relatie voor je gezondheid kan zijn...
Met mij gaat het nu echt weer een stuk beter. Ben de afgelopen week ziek thuis geweest en dan ben ik ook een stuk bevattelijker voor emo-aanvallen.
Nu voel ik me weer een stuk beter en zie ik er weer naar uit om leuke dingen te doen!
Toch Scorpia, heeft je vriendin wel gelijk. Je hebt een keuze om te bepalen wánneer je er wat mee doet als je je zo voelt.
Voel je je 's ochtends rot, neem dan zelf een besluit wat je ermee doet. Blijf je liggen en gun je jezelf een jank-de-ogen-uit-mn-kop-moment (wat absoluut ook helend kan werken!) of begin je met diezelfde energie allerlei andere dingen die nog gedaan moeten worden (ramen zemen, kleren wassen, stoep vegen, schilderijtjes ophangen etc.).
Je rot blijven voelen is ook een manier om hem nog een beetje bij je te houden.
Maar probeer contact te vermijden. Ook nu heb je weer gezien dat je er niet uitkrijgt wat je graag had gehoopt.
Verder wat betreft Valentijnsdag: hoe pakken we het verder aan, we hebben alleen morgen nog (en ik heb morgen vrijwel geen tijd om iets op tijd op de bus te krijgen).