Relaties
alle pijlers
Laaiend op ex: hoe het beste te reageren?
vrijdag 13 februari 2009 om 14:33
Hallo,
Ik heb echt even dringend advies nodig. Voordat ik dingen doe of zeg uit woede vraag ik jullie advies. De situatie:
Vandaag zou ex zoon (net 4) voor bezoekweekend ophalen uit school. Net als vorige week vrijdag. Ik had hem gisteren nog gemaild dat de school om 12 u stopt (ik weet immers hoe hij altijd en eeuwig te laat is en van alles vergeet op dit vlak).
Vanochtend aan zoon vertelt dat papa hem op zou halen. Toevallig ook mijn vriendin - wiens zoontje bij die van mij in de groep zit - vanochtend op school verteld dat hij dit weekend naar zijn vader gaat.
Zit ik vanochtend op mijn werk in vergadering, telefoon op stil gezet, zie ik om 12.05 u een telefoontje van mijn vriendin.
In de vergadering voorgewend dat ik naar het toilet moest, vriendin teruggebeld en wat ik al vermoedde: zoon stond alleen op het schoolplein en papa was er nog niet!
Uiteindelijk kwam ex om 12.10 u het schoolplein oplopen en heeft zoon meegenomen.
Mijn vriendin vertelde dat school aan mijn zoontje had gevraagd of hij niet naar de BSO moest, waarop mijn zoontje had geantwoord van niet, maar er was toch wat verwarring ontstaan. Gelukkig dat ook mijn vriendin het wist en erbij was toen het zich voordeed.
Maar nu....zoals ik al zei: ik ben zó kwaad!! Gewoon wéér, voor de zóveelste keer, te laat komen, waarbij hij ditmaal zijn kind in de kou laat staan. Ik mail hem expres gisteren nog een keer de tijd door, terwijl hij dit allang wist. Maar omdat ik weet hoe hij is, doe ik dit toch maar. Als hij ook maar enige verantwoording voelde en nam, noteert hij dit op de kalender en zorgt hij dat hij op tijd is. Hij werkt nota bene niet en kan er dus prima voor zorgen op tijd te zijn.
En ik wist het, he..ik had al zo'n voorgevoel!! En dat zal ik ook blijven houden, iedere keer dat hij zoonlief ergens op zal moeten halen. Hij is gewoon werkelijk altijd te laat. Dat was tussen ons ook altijd een punt van strijd: van tevoren ellenlang treuzelen voordat hij maar eens in aktie komt, om vervolgens altijd te laat te komen. Dit was mede oorzaak van het verlies van zijn banen.
Maar goed, mijn vraag aan jullie: wat vinden jullie nu een juiste (re-)actie van mij? Het liefst zou ik hem nu de huid vol schelden, maar dat wil ik niet. Zoonlief is nu immers bij hem. Morgenavond brengt hij hem weer bij me terug, waardoor de kleine er weer bij is.
Ik heb me in elk geval voorgenomen de school te informeren wanneer ex hem weer komt halen, zodat die op de hoogte zijn van de afspraken en desnoods samen met zoon even wachten.
Maar ri. ex: Hoe reageer ik nu het beste??
Ik heb echt even dringend advies nodig. Voordat ik dingen doe of zeg uit woede vraag ik jullie advies. De situatie:
Vandaag zou ex zoon (net 4) voor bezoekweekend ophalen uit school. Net als vorige week vrijdag. Ik had hem gisteren nog gemaild dat de school om 12 u stopt (ik weet immers hoe hij altijd en eeuwig te laat is en van alles vergeet op dit vlak).
Vanochtend aan zoon vertelt dat papa hem op zou halen. Toevallig ook mijn vriendin - wiens zoontje bij die van mij in de groep zit - vanochtend op school verteld dat hij dit weekend naar zijn vader gaat.
Zit ik vanochtend op mijn werk in vergadering, telefoon op stil gezet, zie ik om 12.05 u een telefoontje van mijn vriendin.
In de vergadering voorgewend dat ik naar het toilet moest, vriendin teruggebeld en wat ik al vermoedde: zoon stond alleen op het schoolplein en papa was er nog niet!
Uiteindelijk kwam ex om 12.10 u het schoolplein oplopen en heeft zoon meegenomen.
Mijn vriendin vertelde dat school aan mijn zoontje had gevraagd of hij niet naar de BSO moest, waarop mijn zoontje had geantwoord van niet, maar er was toch wat verwarring ontstaan. Gelukkig dat ook mijn vriendin het wist en erbij was toen het zich voordeed.
Maar nu....zoals ik al zei: ik ben zó kwaad!! Gewoon wéér, voor de zóveelste keer, te laat komen, waarbij hij ditmaal zijn kind in de kou laat staan. Ik mail hem expres gisteren nog een keer de tijd door, terwijl hij dit allang wist. Maar omdat ik weet hoe hij is, doe ik dit toch maar. Als hij ook maar enige verantwoording voelde en nam, noteert hij dit op de kalender en zorgt hij dat hij op tijd is. Hij werkt nota bene niet en kan er dus prima voor zorgen op tijd te zijn.
En ik wist het, he..ik had al zo'n voorgevoel!! En dat zal ik ook blijven houden, iedere keer dat hij zoonlief ergens op zal moeten halen. Hij is gewoon werkelijk altijd te laat. Dat was tussen ons ook altijd een punt van strijd: van tevoren ellenlang treuzelen voordat hij maar eens in aktie komt, om vervolgens altijd te laat te komen. Dit was mede oorzaak van het verlies van zijn banen.
Maar goed, mijn vraag aan jullie: wat vinden jullie nu een juiste (re-)actie van mij? Het liefst zou ik hem nu de huid vol schelden, maar dat wil ik niet. Zoonlief is nu immers bij hem. Morgenavond brengt hij hem weer bij me terug, waardoor de kleine er weer bij is.
Ik heb me in elk geval voorgenomen de school te informeren wanneer ex hem weer komt halen, zodat die op de hoogte zijn van de afspraken en desnoods samen met zoon even wachten.
Maar ri. ex: Hoe reageer ik nu het beste??
vrijdag 13 februari 2009 om 15:58
Ik zou voortaan de juf even melden van tevoren dat je ex je zoontje komt ophalen. En dat hij de gewoonte heeft wat te laat te zijn dus dat dat kan gebeuren. Tel.nr. van ex erbij als ze dat niet heeft, mocht het echt uitlopen.
Ik vraag me wel af wat een kind van 4 alleen op het schoolplein doet. Dat zouden ze op de school van mijn dochter niet toestaan, ze blijven bij de juf tot iemand het kind in kwestie komt ophalen.
En uiteindelijk... het zijn 10 minuutjes. Ik ben zelf ook een paar keer door de jaren heen wat later geweest. Het kan gebeuren. Ik begrijp je frustratie omdat het om zoveel meer gaat dan alleen dat. Maar zie het even los van alles. Als hij een betrouwbare man was en hij zou 10 minuten te laat zijn, zou je hem dan willen uitschelden?
Ik vraag me wel af wat een kind van 4 alleen op het schoolplein doet. Dat zouden ze op de school van mijn dochter niet toestaan, ze blijven bij de juf tot iemand het kind in kwestie komt ophalen.
En uiteindelijk... het zijn 10 minuutjes. Ik ben zelf ook een paar keer door de jaren heen wat later geweest. Het kan gebeuren. Ik begrijp je frustratie omdat het om zoveel meer gaat dan alleen dat. Maar zie het even los van alles. Als hij een betrouwbare man was en hij zou 10 minuten te laat zijn, zou je hem dan willen uitschelden?
vrijdag 13 februari 2009 om 15:59
quote:dubiootje schreef op 13 februari 2009 @ 15:52:
[...]
Wat de verantwoordelijkheid betreft, die ligt bij de ouder die op dat moment de zorg voor het kind heeft. Als de andere ouder van mening is dat die ouder onverantwoordelijk bezig is, dan kun je daar maatregelen tegen nemen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan een andere invulling van de bezoekregeling.Dat bedoel ik dus ook. Een vriendin inseinen vind ik in dit geval een afdoende maatregel. Als je kind maar niet alleen staat te wachten.
[...]
Wat de verantwoordelijkheid betreft, die ligt bij de ouder die op dat moment de zorg voor het kind heeft. Als de andere ouder van mening is dat die ouder onverantwoordelijk bezig is, dan kun je daar maatregelen tegen nemen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan een andere invulling van de bezoekregeling.Dat bedoel ik dus ook. Een vriendin inseinen vind ik in dit geval een afdoende maatregel. Als je kind maar niet alleen staat te wachten.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 13 februari 2009 om 15:59
Dat je zoontje alleen op het schoolplein staat vind ik al een vreemd iets. Bij ons moest je ze echt uit de klas halen (zeker op die leeftijd) en ik vertelde altijd of ze naar de BSO gingen of dat ze opgehaald werden en door wie.
Mijn man is ze zelfs een keer he-le-maal vergeten, hij dacht dat het mijn dag was .... Word ik om half 1 gebeld door school (school was 12 uur uit) dat er 2 frummeltjes waren die nog niet waren opgehaald.... Euhm toen ben ik inderdaad laaiend geweest op hem. Maar goed dat was een miscommunicatie. Maar het is nu, denk ik, 6 jaar geleden en ze hebben er niets van opgelopen.
Ik zou als ik was je ex een mailtje sturen, met daarin dat hij echt op tijd moet komen voor zijn zoon.
Verder inderdaad loslaten, je kan je ex niet veranderen.
Mijn man is ze zelfs een keer he-le-maal vergeten, hij dacht dat het mijn dag was .... Word ik om half 1 gebeld door school (school was 12 uur uit) dat er 2 frummeltjes waren die nog niet waren opgehaald.... Euhm toen ben ik inderdaad laaiend geweest op hem. Maar goed dat was een miscommunicatie. Maar het is nu, denk ik, 6 jaar geleden en ze hebben er niets van opgelopen.
Ik zou als ik was je ex een mailtje sturen, met daarin dat hij echt op tijd moet komen voor zijn zoon.
Verder inderdaad loslaten, je kan je ex niet veranderen.
vrijdag 13 februari 2009 om 16:06
@Nogoloes: je gaf aan dat je zelf al 12 jaar met dit bijltje hakt, vandaar dat ik aangaf dat ik ook niet helemaal vanuit het niks praat.
Vanaf wanneer een kind het zelf mag gaan ontdekken vraag je? Vanaf het moment dat het kan. Afhankelijk van de situatie waar het om gaat. Wanneer vind je dat je kind alleen op het schoolplein kan staan wachten. Dat is het moment dat jij het niet meer oplost, maar je kind zelf zal moeten leren zijn weg daarmee te vinden.
Ik vind niet dat je kinderen weg moet houden voor alle problemen, in tegendeel. Het leven is nu eenmaal niet probleemloos, leer er maar mee omgaan. Maar ik vind wel dat je kinderen niet moet belasten met problemen waar ze nog te jong voor zijn om die zelf op te lossen.
Vanaf wanneer een kind het zelf mag gaan ontdekken vraag je? Vanaf het moment dat het kan. Afhankelijk van de situatie waar het om gaat. Wanneer vind je dat je kind alleen op het schoolplein kan staan wachten. Dat is het moment dat jij het niet meer oplost, maar je kind zelf zal moeten leren zijn weg daarmee te vinden.
Ik vind niet dat je kinderen weg moet houden voor alle problemen, in tegendeel. Het leven is nu eenmaal niet probleemloos, leer er maar mee omgaan. Maar ik vind wel dat je kinderen niet moet belasten met problemen waar ze nog te jong voor zijn om die zelf op te lossen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 13 februari 2009 om 16:07
Ik heb hetzelfde met mijn ex ( en zijn vriendin ) gehad, 1x kwamen ze veels te laat, 1x kwamen ze helemaal niet opdagen. Toen heb ik de "jullie halen tut 1x in de 2 weken uit school" construcktie weer opgezegd. Als je niet het fatsoen op kan brengen je kind op tijd van school te halen, dan haal je haar maar niet. Ze komen haar nu weer tegen de avond s avonds thuis ophalen. Scheelt tut wachten, mij een hoge bloeddruk, en hun blijkbaar ergens op tijd komen
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
vrijdag 13 februari 2009 om 16:11
quote:nologoes schreef op 13 februari 2009 @ 16:08:
[...]
Zijn we het toch eens...Mooi zo, hahaha.
Maar een vriendin inseinen die een oogje in het zeil houdt, daarmee bemoei je je er toch tegenaan. Dan neem je toch verantwoordelijkheid voor de situatie, ondanks dat het in vader zijn tijd is. Zo bedoelde ik dat.
[...]
Zijn we het toch eens...Mooi zo, hahaha.
Maar een vriendin inseinen die een oogje in het zeil houdt, daarmee bemoei je je er toch tegenaan. Dan neem je toch verantwoordelijkheid voor de situatie, ondanks dat het in vader zijn tijd is. Zo bedoelde ik dat.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 13 februari 2009 om 16:13
Hai Yayaatje,
Volgens mij is het de bekende druppel die de volle emmer etc. en daarop volgt dan het 'voor eens en voor altijd' principe. Begrijpelijk.
Mijn man wordt weleens gebeld door school dat het echt al 11.30 uur is geweest en dat onze dochter dan klaar is met de schoolochtend. Heel erg. Hij doet het niet expres en toch is het al zeker vijf keer gebeurd.
Ik vind mijn man geen lul. Ik vind het wel suf. Maar ik hou van hem. En dat is het verschil hier denk ik. Je ex komt vast niet expres te laat. Hij zal ook tijdens jullie relatie overal en altijd te laat zijn geweest want zo ís hij nu eenmaal en tijdens jullie relatie heb je dat niet kunnen veranderen. Ná jullie relatie krijg je dat al helemaal niet voor elkaar lijkt me.
Je ex komt chronisch te laat. Dus óók als hij jullie zoon op moet halen. Is het een idee om van te voren tegen de juf te zeggen dat pa zijn zoon op die en die dag op komt halen en dat het kán zijn dat hij wat te laat is? Gewoon om te zorgen dat je zoon even opgevangen wordt als hij alleen is?
En ook je zoon vertellen dat het mogelijk is dat papa wat later is (niet verwijtend want dan krijg je dát weer)?
Zodat je er aan doet wat jij kunt en de rest aan je ex overlaat?
Volgens mij is het de bekende druppel die de volle emmer etc. en daarop volgt dan het 'voor eens en voor altijd' principe. Begrijpelijk.
Mijn man wordt weleens gebeld door school dat het echt al 11.30 uur is geweest en dat onze dochter dan klaar is met de schoolochtend. Heel erg. Hij doet het niet expres en toch is het al zeker vijf keer gebeurd.
Ik vind mijn man geen lul. Ik vind het wel suf. Maar ik hou van hem. En dat is het verschil hier denk ik. Je ex komt vast niet expres te laat. Hij zal ook tijdens jullie relatie overal en altijd te laat zijn geweest want zo ís hij nu eenmaal en tijdens jullie relatie heb je dat niet kunnen veranderen. Ná jullie relatie krijg je dat al helemaal niet voor elkaar lijkt me.
Je ex komt chronisch te laat. Dus óók als hij jullie zoon op moet halen. Is het een idee om van te voren tegen de juf te zeggen dat pa zijn zoon op die en die dag op komt halen en dat het kán zijn dat hij wat te laat is? Gewoon om te zorgen dat je zoon even opgevangen wordt als hij alleen is?
En ook je zoon vertellen dat het mogelijk is dat papa wat later is (niet verwijtend want dan krijg je dát weer)?
Zodat je er aan doet wat jij kunt en de rest aan je ex overlaat?
vrijdag 13 februari 2009 om 16:14
quote:Poezewoes schreef op 13 februari 2009 @ 16:11:
[...]
Mooi zo, hahaha.
Maar een vriendin inseinen die een oogje in het zeil houdt, daarmee bemoei je je er toch tegenaan. Dan neem je toch verantwoordelijkheid voor de situatie, ondanks dat het in vader zijn tijd is. Zo bedoelde ik dat.
Ja, alleen heeft vader dab geen idee dat jij dat geregeld hebt en draagt hij dus voor zijn gevoel nog steeds de verantwoording
Soms moet je een beetje spelen.
[...]
Mooi zo, hahaha.
Maar een vriendin inseinen die een oogje in het zeil houdt, daarmee bemoei je je er toch tegenaan. Dan neem je toch verantwoordelijkheid voor de situatie, ondanks dat het in vader zijn tijd is. Zo bedoelde ik dat.
Ja, alleen heeft vader dab geen idee dat jij dat geregeld hebt en draagt hij dus voor zijn gevoel nog steeds de verantwoording
Soms moet je een beetje spelen.
vrijdag 13 februari 2009 om 16:17
Nogmaals, erg fijn dat jullie zo meedenken. Het helpt me de zaak vanuit verschillende invalshoeken te zien en even met wat meer afstand te kijken voordat ik reageer en wellicht dan juist het verkeerde doe/zeg.
Ik ga in elk geval met de school hierover in gesprek: hen in de toekomst doorgeven wanneer ex zoon komt halen, dat deze nog wel eens de neiging heeft te laat te komen, hoe te handelen wanneer hij te laat komt (dat school op zoon let dus en desnoods mij belt). En daarbij zal ik mijn vriendin dus vragen een oogje in eht zeil te houden.
Wat betreft het spelen van secretaresse voor mijn ex: duubs, je hebt helemaal gelijk. Dat zou ik ook niet moeten doen. En dus gá ik het ook niet meer doen. Als ik zorg dat er goede afspraken met school zijn, dan kan er feitelijk niet echt iets gebeuren.
Ga ex nog wel een mail sturen, maar doe dit ook pas nadat hij zoon heeft teruggebracht. Als ik het nl. nu stuur, geheid dat hij er dan over begint terwijl hij zoon terugbrengt en zoon dus (weer) getuige laat zijn van iets dergelijks.
Ik las ergens dat iemand schreef dat haar kinderen het - naarmate ze ouder werden - zelf meer en meer ondervonden hoe papa werkelijk is en ondanks dat toch een erg fijn contact met hem hebben. Ik verwacht dat het bij ons ook zo zal gaan. Ondanks de vele (in mijn ogen onvergevelijke) fouten die papalief gemaakt heeft ri. zoon, is zoon nog altijd helemaal idolaat van zijn vader. Begrijp me goed, ik gun zoon niets liever dan een dijk van een vader waar hij stapelgek mee is, maar het steekt soms wel...
Ik ga in elk geval met de school hierover in gesprek: hen in de toekomst doorgeven wanneer ex zoon komt halen, dat deze nog wel eens de neiging heeft te laat te komen, hoe te handelen wanneer hij te laat komt (dat school op zoon let dus en desnoods mij belt). En daarbij zal ik mijn vriendin dus vragen een oogje in eht zeil te houden.
Wat betreft het spelen van secretaresse voor mijn ex: duubs, je hebt helemaal gelijk. Dat zou ik ook niet moeten doen. En dus gá ik het ook niet meer doen. Als ik zorg dat er goede afspraken met school zijn, dan kan er feitelijk niet echt iets gebeuren.
Ga ex nog wel een mail sturen, maar doe dit ook pas nadat hij zoon heeft teruggebracht. Als ik het nl. nu stuur, geheid dat hij er dan over begint terwijl hij zoon terugbrengt en zoon dus (weer) getuige laat zijn van iets dergelijks.
Ik las ergens dat iemand schreef dat haar kinderen het - naarmate ze ouder werden - zelf meer en meer ondervonden hoe papa werkelijk is en ondanks dat toch een erg fijn contact met hem hebben. Ik verwacht dat het bij ons ook zo zal gaan. Ondanks de vele (in mijn ogen onvergevelijke) fouten die papalief gemaakt heeft ri. zoon, is zoon nog altijd helemaal idolaat van zijn vader. Begrijp me goed, ik gun zoon niets liever dan een dijk van een vader waar hij stapelgek mee is, maar het steekt soms wel...
vrijdag 13 februari 2009 om 16:24
quote:yayaatje schreef op 13 februari 2009 @ 16:17:
Begrijp me goed, ik gun zoon niets liever dan een dijk van een vader waar hij stapelgek mee is, maar het steekt soms wel...
En dat zal het altijd blijven doen. Je kind verdrietig zien door het gedrag van een ander blijft verschrikkelijk, hoe oud ze ook zijn.
Het enige wat jij kan doen is het verdriet/boosheid oid van je zoon serieus nemen, hem hierin te begeleiden en te troosten en hem handvatten geven hoe hij het los kan laten.
Begrijp me goed, ik gun zoon niets liever dan een dijk van een vader waar hij stapelgek mee is, maar het steekt soms wel...
En dat zal het altijd blijven doen. Je kind verdrietig zien door het gedrag van een ander blijft verschrikkelijk, hoe oud ze ook zijn.
Het enige wat jij kan doen is het verdriet/boosheid oid van je zoon serieus nemen, hem hierin te begeleiden en te troosten en hem handvatten geven hoe hij het los kan laten.
vrijdag 13 februari 2009 om 16:28
En Leo, ja, je tips zijn goeie! Ga het zo doen en daarbij inderdaad ook zoonlief op voorhand meegeven dat papa misschien wel ietsjes later komt. Dat juf bij hem blijft totdat papa er is.
Dan moet het verder toch goedkomen.
Dank meiden, voor jullie meelezen, meedenken en meeleven! Top, ik heb er echt iets aan gehad!!
Dan moet het verder toch goedkomen.
Dank meiden, voor jullie meelezen, meedenken en meeleven! Top, ik heb er echt iets aan gehad!!
vrijdag 13 februari 2009 om 16:34
quote:IvyRosa schreef op 13 februari 2009 @ 16:14:
[...]
Ja, alleen heeft vader dab geen idee dat jij dat geregeld hebt en draagt hij dus voor zijn gevoel nog steeds de verantwoording
Soms moet je een beetje spelen.Yep.
Maar het zou mij op zich niet uitmaken hoe vader zich voelt. Dat vind ik dan weer niet mijn verantwoordelijkheid. Ik hoef hem niet op te voeden. Ik ben er voor mijn kind als ze dat nodig heeft, daar draait het om.
overigens heb ik een hele goede en verantwoordelijke ex. Hij doet sommige dingen heel anders dan ik en daar heb ik wel mee om moeten leren gaan. Maar hij zorgt uitstekend voor onze dochter, is daarin denk ik zelfs gedisciplineerder dan ik ben. Zou hem voor geen goud willen ruilen. Gewlukkig heeft hij net zoveel vertrouwen in mij.
Ik heb het alleen wel moeten leren zien, dat hij net zo zuinig op haar is als ik dat ben. En met die insteek en het laten zien dat we de ander vertrouwen het beste met ons kind voor te hebben, kunnen we elkaar nog wel eens ergens op wijzen.
[...]
Ja, alleen heeft vader dab geen idee dat jij dat geregeld hebt en draagt hij dus voor zijn gevoel nog steeds de verantwoording
Soms moet je een beetje spelen.Yep.
Maar het zou mij op zich niet uitmaken hoe vader zich voelt. Dat vind ik dan weer niet mijn verantwoordelijkheid. Ik hoef hem niet op te voeden. Ik ben er voor mijn kind als ze dat nodig heeft, daar draait het om.
overigens heb ik een hele goede en verantwoordelijke ex. Hij doet sommige dingen heel anders dan ik en daar heb ik wel mee om moeten leren gaan. Maar hij zorgt uitstekend voor onze dochter, is daarin denk ik zelfs gedisciplineerder dan ik ben. Zou hem voor geen goud willen ruilen. Gewlukkig heeft hij net zoveel vertrouwen in mij.
Ik heb het alleen wel moeten leren zien, dat hij net zo zuinig op haar is als ik dat ben. En met die insteek en het laten zien dat we de ander vertrouwen het beste met ons kind voor te hebben, kunnen we elkaar nog wel eens ergens op wijzen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 13 februari 2009 om 17:58
Als ik een vriendiin zou regelen om mijn kind tijdelijk op te vangen als ex er nog niet zou zijn, zou hij vinden dat ik me met zijn leven bemoei en dat in zijn tijd met de kinderen.
Op het moment dat de kinderen bij hem zijn zijn die dingen zijn verantwoordelijkheid. Ik zou het liefst zelf iets regelen, zelf zorgen dat er iemand is maar dat heb ik 1 keer gedaan ( kind alvast naar sportclub gebracht, toen hij te laat was) en heb ex vervolgens de hele dag niet meer gezien. Dat is ook niet leuk voor de kinderen en is volgens hem mijn fout want ik bemoei me met de kinderen in zijn tijd met de kinderen.
Ik ben dus verder van huis als ik zelf zorg dat mijn kinderen opgehaald worden of ergens op tijd zijn.
Ik zou geen keus hebben, het dus gewoon met de school afspreken dat hij wel eens te laat zou kunnen komen.
Op het moment dat de kinderen bij hem zijn zijn die dingen zijn verantwoordelijkheid. Ik zou het liefst zelf iets regelen, zelf zorgen dat er iemand is maar dat heb ik 1 keer gedaan ( kind alvast naar sportclub gebracht, toen hij te laat was) en heb ex vervolgens de hele dag niet meer gezien. Dat is ook niet leuk voor de kinderen en is volgens hem mijn fout want ik bemoei me met de kinderen in zijn tijd met de kinderen.
Ik ben dus verder van huis als ik zelf zorg dat mijn kinderen opgehaald worden of ergens op tijd zijn.
Ik zou geen keus hebben, het dus gewoon met de school afspreken dat hij wel eens te laat zou kunnen komen.
vrijdag 27 maart 2009 om 14:08
Oke, we zijn er weer.
Wederom vandaag dezelfde situatie als in mijn openingspost, met ditmaal dit verschil dat ik nu pas een uur nadat school was uitgegaan werd gebeld door de juf dat papa wederom weer niet was komen opdagen. Ze hadden hem getracht te bellen, maar kregen geen gehoor en hebben dus uiteindelijk mij maar gebeld.
En weer herhaalt de situatie zich: ik die op mijn werk zit en een dergelijk telefoontje krijg. Ik heb ex gebeld en gevraagd waar hij was. Hoezo? was zijn 1e reactie. Ik heb hem woedend verteld dat hij ruim een uur geleden geacht werd zijn zoon op te halen van school en dat die nu wederom alleen op het schoolplein had gestaan. Gelukkig had ik ditmaal de juf ingeseind en heeft zij zich over zoonlief ontfermd.
Reactie van ex: Oh shit, ik dacht dat ik pas om 15.15 u bij school hoefde te zijn!
Gelukkig bleek mijn ex-schoonmoeder thuis te zijn en die was zo lief om gelijk in de auto te springen om zoon alsnog van school te halen.
Trillend van boosheid zit ik nu weer op mijn werk. Het is toch niet te filmen...wat moet ik hier nou mee? Stel ik me (wederom) aan en 'kan dit een keertje gebeuren' of is mijn boosheid terecht?
(toen ik overigens school belde om te vertellen dat zoon nu door zijn oma zou worden opgehaald zometeen, kreeg ik hierna zoonlief nog even aan lijn: 'Mama, papa is er nog steeds niet!'. Ik heb geprobeerd hem gerust te stellen en gezegd dat oma er elk moment aan kon komen. Met een trillend stemmetje zei hij: 'Wanneer zie ik jou weer, mama? Tot gauw!' Oh...dan breek ik zelf ook zowat. Ik kán die ex van me wel wat..
Hoe kijken jullie hier tegen aan?
Wederom vandaag dezelfde situatie als in mijn openingspost, met ditmaal dit verschil dat ik nu pas een uur nadat school was uitgegaan werd gebeld door de juf dat papa wederom weer niet was komen opdagen. Ze hadden hem getracht te bellen, maar kregen geen gehoor en hebben dus uiteindelijk mij maar gebeld.
En weer herhaalt de situatie zich: ik die op mijn werk zit en een dergelijk telefoontje krijg. Ik heb ex gebeld en gevraagd waar hij was. Hoezo? was zijn 1e reactie. Ik heb hem woedend verteld dat hij ruim een uur geleden geacht werd zijn zoon op te halen van school en dat die nu wederom alleen op het schoolplein had gestaan. Gelukkig had ik ditmaal de juf ingeseind en heeft zij zich over zoonlief ontfermd.
Reactie van ex: Oh shit, ik dacht dat ik pas om 15.15 u bij school hoefde te zijn!
Gelukkig bleek mijn ex-schoonmoeder thuis te zijn en die was zo lief om gelijk in de auto te springen om zoon alsnog van school te halen.
Trillend van boosheid zit ik nu weer op mijn werk. Het is toch niet te filmen...wat moet ik hier nou mee? Stel ik me (wederom) aan en 'kan dit een keertje gebeuren' of is mijn boosheid terecht?
(toen ik overigens school belde om te vertellen dat zoon nu door zijn oma zou worden opgehaald zometeen, kreeg ik hierna zoonlief nog even aan lijn: 'Mama, papa is er nog steeds niet!'. Ik heb geprobeerd hem gerust te stellen en gezegd dat oma er elk moment aan kon komen. Met een trillend stemmetje zei hij: 'Wanneer zie ik jou weer, mama? Tot gauw!' Oh...dan breek ik zelf ook zowat. Ik kán die ex van me wel wat..
Hoe kijken jullie hier tegen aan?
vrijdag 27 maart 2009 om 14:16
Ik zou kind naar de BSO laten gaan en alleen thuis door pa laten afhalen. Als BSO kosten heeft doet pa dat maar bij de alimentatie erbij. Dit is niet leuk voor je zoontje, lastig voor school, en brengt jou steeds op je werk in een vervelende positie, naast je eigen negatieve gevoel. Pa is niet betrouwbaar, stop dan ook om dingen af te spreken waar vertrouwen voor nodig is.
vrijdag 27 maart 2009 om 14:17
vrijdag 27 maart 2009 om 14:27
quote:yayaatje schreef op 13 februari 2009 @ 14:43:
maar het gaat om het principe.
en dat lijkt in je berichten belangrijker dan je kind.
Ik vind 10 minuten ook lang, en een kind compleet vergeten op te halen al helemaal. Maar het is wel opmerkelijk vind ik, dat je je drukker lijkt te maken om de fouten van je ex, dan om de gevolgen voor je kind.
Schat ik het heel erg fout in, dat je je vooral boos maakt om wie hij is? Zou je net zo boos zijn als pakweg je beste vriendin je kind had zullen ophalen en het vergeten was?
maar het gaat om het principe.
en dat lijkt in je berichten belangrijker dan je kind.
Ik vind 10 minuten ook lang, en een kind compleet vergeten op te halen al helemaal. Maar het is wel opmerkelijk vind ik, dat je je drukker lijkt te maken om de fouten van je ex, dan om de gevolgen voor je kind.
Schat ik het heel erg fout in, dat je je vooral boos maakt om wie hij is? Zou je net zo boos zijn als pakweg je beste vriendin je kind had zullen ophalen en het vergeten was?
vrijdag 27 maart 2009 om 14:34
Welke maatregelen stel je voor dan, Dubio?
Het advies van Pemberley vind ik wel een goeie. Het lastige is alleen dat ex m.i.v. volgend week begint te werken in een baan met onregelmatige diensten. Hierdoor vervalt het huidige bezoekschema en kan hij zoon niet meer 1x in de 14 dagen vast zien. Afhankelijk van de ruimtes die zijn dienstrooster laat, zullen we moeten kijken wanneer hij zoon kan zien.
Is het redelijk wanneer ik zeg dat er gem. in een maand 4 weekenden zitten. Hiervan neem ik er 2 voor mijn rekening (en zorg dan voor de opvang van zoon) en dat hij er ook 2 voor zijn rekening dient te nemen. Ik wil best rekening houden met zijn rooster, maar vind eigenlijk wel dat hij 2 weekenden moet zien op te vangen. Als hem dit niet lukt i.v.m. zijn werktijden, dan is hij verantwoordelijk voor de opvang. Dit kan hij doen via zijn moeder (als die hiertoe bereid zou zijn) of via de BSO, maar het is dan zijn pakkie an. Wanneer hij het niet rondkrijgt, kan hij mij dit (tijdig) aangeven en dan regel ik BSO voor die bewuste vrijdagen, waarvan hij dan de kosten draagt.
Of is dit niet fair?
Het advies van Pemberley vind ik wel een goeie. Het lastige is alleen dat ex m.i.v. volgend week begint te werken in een baan met onregelmatige diensten. Hierdoor vervalt het huidige bezoekschema en kan hij zoon niet meer 1x in de 14 dagen vast zien. Afhankelijk van de ruimtes die zijn dienstrooster laat, zullen we moeten kijken wanneer hij zoon kan zien.
Is het redelijk wanneer ik zeg dat er gem. in een maand 4 weekenden zitten. Hiervan neem ik er 2 voor mijn rekening (en zorg dan voor de opvang van zoon) en dat hij er ook 2 voor zijn rekening dient te nemen. Ik wil best rekening houden met zijn rooster, maar vind eigenlijk wel dat hij 2 weekenden moet zien op te vangen. Als hem dit niet lukt i.v.m. zijn werktijden, dan is hij verantwoordelijk voor de opvang. Dit kan hij doen via zijn moeder (als die hiertoe bereid zou zijn) of via de BSO, maar het is dan zijn pakkie an. Wanneer hij het niet rondkrijgt, kan hij mij dit (tijdig) aangeven en dan regel ik BSO voor die bewuste vrijdagen, waarvan hij dan de kosten draagt.
Of is dit niet fair?
vrijdag 27 maart 2009 om 14:44
Rider,
Je hebt zeker een punt dat ik me ontzettend opwind over zijn constant terugkerende probleem met te laat komen en het niet nemen van verantwoording.
Maar in dit geval zou ik zeker ook erg kwaad zijn geweest op een willekeurig ander iemand wanneer ik daarmee duidelijk had afgesproken dat die mijn kind uit school zou halen, die deze schooltijd kent omdat die persoon al 3x eerder mijn kind op datzelfde tijdstip uit school heeft gehaald, en wanneer dan blijkt dat de persoon in kwestie er gewoon niet is en dan komt met: 'oh, ik dacht dat het pas om x... uur was...', ja, dan was ik bij ieder willekeurig ander persoon ook flink kwaad geworden.
Bij ex speelt er zeker nog meer mee, maar ik denk in dit geval ook wel degelijk aan de gevolgen voor mijn kind. Dit is nu de 2e keer dat ex hem in de kou laat staan. De 1e keer kwam ex na 10 minuten alsnog, en dit keer heeft hij zich dus vergist in de tijd (....).
Ik vind dat je dit gewoonweg Niet Kunt Maken richting je kind. Zoon verheugt zich er altijd zo enorm op om weer naar papa te gaan en vindt het geweldig als papa hem uit school haalt. Ik zie dan al helemaal voor me hoe hij enthousiast naar buiten rent en zoekt naar zijn vader. Om vervolgens te moeten constateren dat die er niet tussen staat. Alle kindjes gaan met hun papa of mama mee naar huis en hij blijft als enige bij de juf achter.
Ik hoorde vanmiddag in zijn stem ook de teleurstelling toen ik hem even aan de lijn had.
Ik vind het echt ongehoord.
Je hebt zeker een punt dat ik me ontzettend opwind over zijn constant terugkerende probleem met te laat komen en het niet nemen van verantwoording.
Maar in dit geval zou ik zeker ook erg kwaad zijn geweest op een willekeurig ander iemand wanneer ik daarmee duidelijk had afgesproken dat die mijn kind uit school zou halen, die deze schooltijd kent omdat die persoon al 3x eerder mijn kind op datzelfde tijdstip uit school heeft gehaald, en wanneer dan blijkt dat de persoon in kwestie er gewoon niet is en dan komt met: 'oh, ik dacht dat het pas om x... uur was...', ja, dan was ik bij ieder willekeurig ander persoon ook flink kwaad geworden.
Bij ex speelt er zeker nog meer mee, maar ik denk in dit geval ook wel degelijk aan de gevolgen voor mijn kind. Dit is nu de 2e keer dat ex hem in de kou laat staan. De 1e keer kwam ex na 10 minuten alsnog, en dit keer heeft hij zich dus vergist in de tijd (....).
Ik vind dat je dit gewoonweg Niet Kunt Maken richting je kind. Zoon verheugt zich er altijd zo enorm op om weer naar papa te gaan en vindt het geweldig als papa hem uit school haalt. Ik zie dan al helemaal voor me hoe hij enthousiast naar buiten rent en zoekt naar zijn vader. Om vervolgens te moeten constateren dat die er niet tussen staat. Alle kindjes gaan met hun papa of mama mee naar huis en hij blijft als enige bij de juf achter.
Ik hoorde vanmiddag in zijn stem ook de teleurstelling toen ik hem even aan de lijn had.
Ik vind het echt ongehoord.
vrijdag 27 maart 2009 om 14:45
[quote]yayaatje schreef op 27 maart 2009 @ 14:34:
Welke maatregelen stel je voor dan, Dubio?
Het advies van Pemberley vind ik wel een goeie. Het lastige is alleen dat ex m.i.v. volgend week begint te werken in een baan met onregelmatige diensten. Hierdoor vervalt het huidige bezoekschema en kan hij zoon niet meer 1x in de 14 dagen vast zien. Afhankelijk van de ruimtes die zijn dienstrooster laat, zullen we moeten kijken wanneer hij zoon kan zien.
Is het redelijk wanneer ik zeg dat er gem. in een maand 4 weekenden zitten. Hiervan neem ik er 2 voor mijn rekening (en zorg dan voor de opvang van zoon) en dat hij er ook 2 voor zijn rekening dient te nemen. Ik wil best rekening houden met zijn rooster, maar vind eigenlijk wel dat hij 2 weekenden moet zien op te vangen. Als hem dit niet lukt i.v.m. zijn werktijden, dan is hij verantwoordelijk voor de opvang. Dit kan hij doen via zijn moeder (als die hiertoe bereid zou zijn) of via de BSO, maar het is dan zijn pakkie an. Wanneer hij het niet rondkrijgt, kan hij mij dit (tijdig) aangeven en dan regel ik BSO voor die bewuste vrijdagen, waarvan hij dan de kosten draagt.
Of is dit niet fair?[/quote]
Je ziet wel dat je weer in de redelijkheidsval trapt hè, Yayaatje? Waar gaat het nu om, dat jij redelijk bent (oftewel je ex tevredenstelt) of dat je de beste regeling voor je zoontje vaststelt?
Ik heb het al eerder gezegd, maar blijkbaar komt de boodschap niet helemaal over: jij bent niet verantwoordelijk voor het opstellen van de omgangsregeling. Er ís een regeling en jij komt die na. Je ex op dagen als vandaag overigens niet. Als hij om welke reden dan ook de regeling moet aanpassen, dan moet híj daarmee komen en moet híj een nieuwe regeling bedenken.
Als jullie nu prima samen door één deur konden, zou ik zeggen, prima, denk mee, praat er samen over. Maar dat is niet zo, je kan hem niet luchten of zien. Wat je doet is wederom zijn moeder spelen. Waarom? Is hij zelf nie t in staat iets te bedenken? Hij begint volgende week onregelmatige diensten te werken en heeft het nog niet gehad over een aangepaste regeling?
Ik zou het gewoon afwachten. Mogelijk is je probleem met het ophalen van school in de nieuwe situatie vanzelf opgelost. Ik zou in ieder geval niet instemmen met een aangepaste regeling waarbij hij jullie zoon van school haalt.
Welke maatregelen stel je voor dan, Dubio?
Het advies van Pemberley vind ik wel een goeie. Het lastige is alleen dat ex m.i.v. volgend week begint te werken in een baan met onregelmatige diensten. Hierdoor vervalt het huidige bezoekschema en kan hij zoon niet meer 1x in de 14 dagen vast zien. Afhankelijk van de ruimtes die zijn dienstrooster laat, zullen we moeten kijken wanneer hij zoon kan zien.
Is het redelijk wanneer ik zeg dat er gem. in een maand 4 weekenden zitten. Hiervan neem ik er 2 voor mijn rekening (en zorg dan voor de opvang van zoon) en dat hij er ook 2 voor zijn rekening dient te nemen. Ik wil best rekening houden met zijn rooster, maar vind eigenlijk wel dat hij 2 weekenden moet zien op te vangen. Als hem dit niet lukt i.v.m. zijn werktijden, dan is hij verantwoordelijk voor de opvang. Dit kan hij doen via zijn moeder (als die hiertoe bereid zou zijn) of via de BSO, maar het is dan zijn pakkie an. Wanneer hij het niet rondkrijgt, kan hij mij dit (tijdig) aangeven en dan regel ik BSO voor die bewuste vrijdagen, waarvan hij dan de kosten draagt.
Of is dit niet fair?[/quote]
Je ziet wel dat je weer in de redelijkheidsval trapt hè, Yayaatje? Waar gaat het nu om, dat jij redelijk bent (oftewel je ex tevredenstelt) of dat je de beste regeling voor je zoontje vaststelt?
Ik heb het al eerder gezegd, maar blijkbaar komt de boodschap niet helemaal over: jij bent niet verantwoordelijk voor het opstellen van de omgangsregeling. Er ís een regeling en jij komt die na. Je ex op dagen als vandaag overigens niet. Als hij om welke reden dan ook de regeling moet aanpassen, dan moet híj daarmee komen en moet híj een nieuwe regeling bedenken.
Als jullie nu prima samen door één deur konden, zou ik zeggen, prima, denk mee, praat er samen over. Maar dat is niet zo, je kan hem niet luchten of zien. Wat je doet is wederom zijn moeder spelen. Waarom? Is hij zelf nie t in staat iets te bedenken? Hij begint volgende week onregelmatige diensten te werken en heeft het nog niet gehad over een aangepaste regeling?
Ik zou het gewoon afwachten. Mogelijk is je probleem met het ophalen van school in de nieuwe situatie vanzelf opgelost. Ik zou in ieder geval niet instemmen met een aangepaste regeling waarbij hij jullie zoon van school haalt.
Ga in therapie!
vrijdag 27 maart 2009 om 14:49
Ik denk dat Rider zeker een punt heeft (ook al reageerde hij op een oud bericht ) en dat je emoties je veel te veel in de weg zitten. Je blijft onrealistische verwachtingen van je ex hebben. Hij is en blijft een ongeïnteresseerde vader en een sociale hork. Dus behandel hem ook als zodanig. Verwacht geen wonderen.
Dat je dit pijnlijk vindt voor je zoontje, is alle reden om hem tegen dit soort situaties te beschermen, door niet meer toe te staan dat je ex zijn zoontje uit school haalt. Dan regel je dus een andere oplossing voor de vrijdagmiddag.
Dat je dit pijnlijk vindt voor je zoontje, is alle reden om hem tegen dit soort situaties te beschermen, door niet meer toe te staan dat je ex zijn zoontje uit school haalt. Dan regel je dus een andere oplossing voor de vrijdagmiddag.
Ga in therapie!
vrijdag 27 maart 2009 om 14:52
Dubio,
Ten tijde van het opstellen van de bezoekregeling hebben we samen afgesproken dat - wanneer hij eenmaal aan het werk zou zijn - we dan in gezamenlijk overleg moesten bekijken hoe we uitvoering zouden gaan geven aan de bezoekregeling, waarbij ik heb toegezegd me soepel te zullen opstellen omdat hij weinig tot geen inspraak in zijn dienstroosters heeft.
(vandaar dus weer dat ik me redelijk wil opstellen. Dat heb ik immers toegezegd).
Op dit moment weet hij zijn rooster nog niet. Hij begint volgende week met inwerken en hoort dan hoe zijn rooster er uit ziet.
Ik snap niet zo goed wat je bedoelt met 'mogelijk is je probleem het ophalen van school in de nieuwe situatie vanzelf opgelost'. Hoezo zou zich dit vanzelf oplossen dan? Dat zie ik niet zo...
Ten tijde van het opstellen van de bezoekregeling hebben we samen afgesproken dat - wanneer hij eenmaal aan het werk zou zijn - we dan in gezamenlijk overleg moesten bekijken hoe we uitvoering zouden gaan geven aan de bezoekregeling, waarbij ik heb toegezegd me soepel te zullen opstellen omdat hij weinig tot geen inspraak in zijn dienstroosters heeft.
(vandaar dus weer dat ik me redelijk wil opstellen. Dat heb ik immers toegezegd).
Op dit moment weet hij zijn rooster nog niet. Hij begint volgende week met inwerken en hoort dan hoe zijn rooster er uit ziet.
Ik snap niet zo goed wat je bedoelt met 'mogelijk is je probleem het ophalen van school in de nieuwe situatie vanzelf opgelost'. Hoezo zou zich dit vanzelf oplossen dan? Dat zie ik niet zo...
