Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
donderdag 7 december 2017 om 13:27
Ze is niet onaardig Doubletree, maar als dit hele meerijden niet meespeelde dan was ze niet meer dan een gewone collega. Het is niet echt dat ik een band of klik met haar heb.
Ze heeft niet eens een rijbewijs! Ik sta er nog versteld van hoe je in een andere plaats kan werken, geen rijbewijs hebben en elke keer met iemand mee te kunnen rijden. Het zou zelf niet eens in me opkomen om dat te vragen. Alleen in geval van nood, maar als iemand het niet aanbiedt...
Ik heb net tijdens het aardappels schillen iets bedacht. Misschien dat ik het zo kan doen:
Ik zeg vandaag nog niks anders wordt het morgen wel heel ongemakkelijk in de auto. Maar morgenavond na werk, tijdens het naar huis rijden, zou ik haar kunnen vragen;
'Collega, wat doe je als Truus niet meer terug komt?' Dan zal collega waarschijnlijk antwoorden; 'Dan wil ik graag met jou meerijden' En dan moet ik antwoorden; 'Liever niet voor altijd. Het gaat niet om jou persoonlijk, maar ik vind het gewoon om even alleen in de auto te zitten, maar als je echt in nood kan je altijd een beroep op me doen'
En nu maar hopen dat ze het gaat accepteren en niet zegt 'maar ik zit nu ook in nood, nu truus ziek is en als ze niet weer komt'
Heel stom maar ik denk dan weer 'wat zullen ze allemaal wel niet van me denken als ik haar niet meer mee laat rijden' maar dat is dan iets waar ik me eigenlijk totaal niet druk om moet maken.
Ze heeft niet eens een rijbewijs! Ik sta er nog versteld van hoe je in een andere plaats kan werken, geen rijbewijs hebben en elke keer met iemand mee te kunnen rijden. Het zou zelf niet eens in me opkomen om dat te vragen. Alleen in geval van nood, maar als iemand het niet aanbiedt...
Ik heb net tijdens het aardappels schillen iets bedacht. Misschien dat ik het zo kan doen:
Ik zeg vandaag nog niks anders wordt het morgen wel heel ongemakkelijk in de auto. Maar morgenavond na werk, tijdens het naar huis rijden, zou ik haar kunnen vragen;
'Collega, wat doe je als Truus niet meer terug komt?' Dan zal collega waarschijnlijk antwoorden; 'Dan wil ik graag met jou meerijden' En dan moet ik antwoorden; 'Liever niet voor altijd. Het gaat niet om jou persoonlijk, maar ik vind het gewoon om even alleen in de auto te zitten, maar als je echt in nood kan je altijd een beroep op me doen'
En nu maar hopen dat ze het gaat accepteren en niet zegt 'maar ik zit nu ook in nood, nu truus ziek is en als ze niet weer komt'
Heel stom maar ik denk dan weer 'wat zullen ze allemaal wel niet van me denken als ik haar niet meer mee laat rijden' maar dat is dan iets waar ik me eigenlijk totaal niet druk om moet maken.
donderdag 7 december 2017 om 13:43
Ik snap je precies hoor, ik zou er zelf ook enorm mee in m'n maag zitten terwijl een ander zou denken 'mens, waar maak je je druk om.'
Ik weet niet of die andere collega's zo zouden denken hoor, hun hebben makkelijk praten want hun hebben geen 'last' van die collega.
Maar ik vind het wel heel netjes gezegd van jou. (hoe je het gaat zeggen dan) Hoe zij gaat reageren weet ik niet maar ze komt me wel brutaal over. Ik zou zelf ook nooit aan iemand durven vragen om mee te rijden. Een keer had ik ook geen auto en zelfs toen durfde ik het niet aan een bepaalde collega te vragen die redelijk vlak bij woont dus ben ik maar op de fiets gegaan in de stortende regen. Maar zij gaat er gewoon van uit dat er wel iemand is met wie ze kan mee rijden. Als jij nou 3 weken met vakantie gaat, met wie gaat ze dan mee rijden? Dan weet ze vast ook wel een manier te vinden om op het werk te komen dus die manier is er ook als jij er wel gewoon bent.
Het ergste wat kan gebeuren is, is dat zij boos op jou is moet je maar denken. Maar dan heb je in ieder geval geen last meer van haar
Of werken jullie ook direct samen? Want dan zou ik het wel lastig vinden.
Ik weet niet of die andere collega's zo zouden denken hoor, hun hebben makkelijk praten want hun hebben geen 'last' van die collega.
Maar ik vind het wel heel netjes gezegd van jou. (hoe je het gaat zeggen dan) Hoe zij gaat reageren weet ik niet maar ze komt me wel brutaal over. Ik zou zelf ook nooit aan iemand durven vragen om mee te rijden. Een keer had ik ook geen auto en zelfs toen durfde ik het niet aan een bepaalde collega te vragen die redelijk vlak bij woont dus ben ik maar op de fiets gegaan in de stortende regen. Maar zij gaat er gewoon van uit dat er wel iemand is met wie ze kan mee rijden. Als jij nou 3 weken met vakantie gaat, met wie gaat ze dan mee rijden? Dan weet ze vast ook wel een manier te vinden om op het werk te komen dus die manier is er ook als jij er wel gewoon bent.
Het ergste wat kan gebeuren is, is dat zij boos op jou is moet je maar denken. Maar dan heb je in ieder geval geen last meer van haar
Of werken jullie ook direct samen? Want dan zou ik het wel lastig vinden.
donderdag 7 december 2017 om 14:04
Dat is ook zo, je hebt helemaal gelijk. En mocht ze toch boos zijn, dan ligt haar meer aan haar, toch?
Ik heb het ook 1 keer gehad, Doubletree. Toen kregen we een andere auto. Toen ben ik heen met de trein gegaan. Man heeft de 'nieuwe' auto opgehaald en toen samen met de kinderen mij op het werk opgehaald. Oh en 1 keer toen ze veel sneeuw voorspelden. Toen ben ik met mijn fiets in de trein gegaan.
Maar ik moet het ook gewoon zeggen want ik word elke kriebelig als weer een appje van haar krijg. En in dat appje staat niet eens; 'Winters, kan ik met je meerijden vandaag?' Nee het is een kus-smiley of alleen mijn naam (die ze overigens nog altijd verkeerd heeft geschreven ook
)
Ik heb het ook 1 keer gehad, Doubletree. Toen kregen we een andere auto. Toen ben ik heen met de trein gegaan. Man heeft de 'nieuwe' auto opgehaald en toen samen met de kinderen mij op het werk opgehaald. Oh en 1 keer toen ze veel sneeuw voorspelden. Toen ben ik met mijn fiets in de trein gegaan.
Maar ik moet het ook gewoon zeggen want ik word elke kriebelig als weer een appje van haar krijg. En in dat appje staat niet eens; 'Winters, kan ik met je meerijden vandaag?' Nee het is een kus-smiley of alleen mijn naam (die ze overigens nog altijd verkeerd heeft geschreven ook
)
donderdag 7 december 2017 om 14:27
Doubletree20, ik ga 1e Kerst ook al bij haar eten. Dan is mijn oom er ook en zijn we met z'n vieren. Op 2e Kerst zie ik haar misschien ook al. Dan hebben ze niks gepland. Dus ik zit niet helemaal alleen met Kerst. Drie keer achter elkaar vind ik ook wel veel.
winters: Ik snap je punt. Zelf rijd ik ook het liefst alleen. En de verantwoordelijkheid voor een ander wil ik ook niet steeds. Begrijpelijk dat je het eng vind om haar te zeggen dat je het niet wil, maar ik denk toch beter zo snel mogelijk. Er zullen altijd mensen zijn die er iets (negatiefs) van denken, maar dat is niet jouw probleem. Al kan ik mij daar ook erg druk om maken.
Ik heb wel een paar keer een collega naar de bushalte gebracht. Het is maar 5 minuten met de auto rijden. Ik kom toch bijna altijd langs die halte omdat er tegenover een winkelcentrum zit. Daar doe ik vaak nog even een boodschap. Dus dat was geen extra moeite. Te voet doet ze er 20 minuten over en dan mist ze haar bus. Nu rijdt ze niet meer mee omdat ze een half uur langer doorwerkt.
Diezelfde collega heeft me nu aangeboden 1e Kerst bij haar te komen eten. Ik vroeg haar gewoon uit belangstelling wat ik zij met Kerst ging doen. Zonder bijbedoeling. Ik heb gezegd dat ik het heel aardig vind, maar ik de feestdagen nogal druk vind en veel tijd voor mezelf nodig heb. Bovendien ben ik er ook niet zo close mee dat ik er perse privécontact mee wil.
winters: Ik snap je punt. Zelf rijd ik ook het liefst alleen. En de verantwoordelijkheid voor een ander wil ik ook niet steeds. Begrijpelijk dat je het eng vind om haar te zeggen dat je het niet wil, maar ik denk toch beter zo snel mogelijk. Er zullen altijd mensen zijn die er iets (negatiefs) van denken, maar dat is niet jouw probleem. Al kan ik mij daar ook erg druk om maken.
Ik heb wel een paar keer een collega naar de bushalte gebracht. Het is maar 5 minuten met de auto rijden. Ik kom toch bijna altijd langs die halte omdat er tegenover een winkelcentrum zit. Daar doe ik vaak nog even een boodschap. Dus dat was geen extra moeite. Te voet doet ze er 20 minuten over en dan mist ze haar bus. Nu rijdt ze niet meer mee omdat ze een half uur langer doorwerkt.
Diezelfde collega heeft me nu aangeboden 1e Kerst bij haar te komen eten. Ik vroeg haar gewoon uit belangstelling wat ik zij met Kerst ging doen. Zonder bijbedoeling. Ik heb gezegd dat ik het heel aardig vind, maar ik de feestdagen nogal druk vind en veel tijd voor mezelf nodig heb. Bovendien ben ik er ook niet zo close mee dat ik er perse privécontact mee wil.
hondenmens wijzigde dit bericht op 07-12-2017 14:46
73.57% gewijzigd
donderdag 7 december 2017 om 14:37
Winters, ze komt me toch nogal egoïstisch over hoor? Ik zou me zo bezwaard voelen om constant met iemand mee te rijden. Maar zij doet alsof het de normaalste zaak van de wereld is? Als ze boos is, ligt dat 100% bij haar, niet bij jou. Jij bent gewoon eerlijk, zegt het op een nette manier tegen haar, en je bent haar niets verplicht dus er valt je niets te verwijten! Veel succes morgen!
Hondenmens, dan zou ik zelf niet gaan als je eerste Kerst ook al naar haar toe gaat en 2e kerst misschien ook al. Zou me echt te veel worden en dan zou ik juist extra van het avondje voor mezelf genieten voor je weer 2 dagen / avonden onder de pannen bent.
Hondenmens, dan zou ik zelf niet gaan als je eerste Kerst ook al naar haar toe gaat en 2e kerst misschien ook al. Zou me echt te veel worden en dan zou ik juist extra van het avondje voor mezelf genieten voor je weer 2 dagen / avonden onder de pannen bent.
donderdag 7 december 2017 om 14:48
Juist en dan nog geen week later ook weer met Oudejaarsavond. Mijn besluit staat nog niet vast, maar de kans zit erin dat ik toch maar thuisblijf op Kerstavond. Sowieso vind ik hun huis ook al geen gezellige plek. Donker huis in de polder. Ze stoken met de houtkachel, dus altijd stinkende kleren nadien. Mijn ouderlijk huis, dat was voor mij dé plek om Kerst te vieren. Maar dat is verkocht 11 jaar geleden en daar was ik toch meer aan gehecht dan ik dacht.Doubletree20 schreef: ↑07-12-2017 14:37Hondenmens, dan zou ik zelf niet gaan als je eerste Kerst ook al naar haar toe gaat en 2e kerst misschien ook al. Zou me echt te veel worden en dan zou ik juist extra van het avondje voor mezelf genieten voor je weer 2 dagen / avonden onder de pannen bent.
donderdag 7 december 2017 om 15:29
Ik ervaar dit dus als zo'n post met een zeker slachtoffer/zieligheidsgehalte. Introvert of niet, ik denk dat het voor iedereen af en toe wel schommelen is om een fijne (energie)balans te vinden in het leven. Dit topic zie ik als verzamelpunt van mensen die zich daarvan bewust zijn én tot de kant van het spectrum behoren die wat meer oplaadtijd nodig hebben en geen energie krijgen van small talk over niets.Dymphnatam schreef: ↑05-12-2017 08:01Sorry, maar dit zegt toch alles? Als je zo iets schrijft snap je echt niet dat introvert zijn af en toe echt lastig is. Dat het gewoon doodvermoeiend is om altijd maar aan de sociale normen en codes van de maatschappij te moeten voldoen. En daarbij de keus te moeten maken: of continu over je grenzen gaan, of buiten de boot vallen.
Misschien een idee om te kijken naar hoe je schrijft en wat voor reactie dat oplevert. Ook bovenstaande post roept weerstand bij mij op omdat hij tamelijk passief agressief is.
Niet leuk.
Ieder kan daar zijn eigen weg in vinden en voor de een verloopt dat vinden soepeler dan voor de ander. Of dat vinden wordt anders ervaren.
Bovendien is in principe nog altijd een groot deel van de mensen introvert, dus genoeg medestanders om de norm meer in introvertenvoordeel te verschuiven.
donderdag 7 december 2017 om 21:07
Heerlijk die verhalen hier!! Ik heb al eerder wat gepost maar zie dat het topic weer tot leven is gekomen.
Hier ook een introvert en herken zo veel van mezelf in jullie verhalen. Ik moest ook heel hard lachen om het verhaal (weet zo niet meer van wie) dat er bekenden voor de deur stonden en dan net doen of je niet thuis bent
. Had ik ook kunnen doen!
Hier stond afgelopen zaterdagavond onverwachts een vriendin op de stoep. Ze kwam wat ophalen zei ze. Ik zat al lekker in mijn pyjama, helemaal aan het verheugen op Netflix. Ze bleef de hele avond hangen ondanks mijn hints (geen drinken meer aanbieden, in “slaap” vallen). Pff.. heb haar al zo vaak proberen uit te leggen dat ik het nodig heb om alleen te zijn (zelfs de avond ervoor nog!) maar op de 1 of andere manier komt dat maar niet aan.
Hier ook een introvert en herken zo veel van mezelf in jullie verhalen. Ik moest ook heel hard lachen om het verhaal (weet zo niet meer van wie) dat er bekenden voor de deur stonden en dan net doen of je niet thuis bent
. Had ik ook kunnen doen!Hier stond afgelopen zaterdagavond onverwachts een vriendin op de stoep. Ze kwam wat ophalen zei ze. Ik zat al lekker in mijn pyjama, helemaal aan het verheugen op Netflix. Ze bleef de hele avond hangen ondanks mijn hints (geen drinken meer aanbieden, in “slaap” vallen). Pff.. heb haar al zo vaak proberen uit te leggen dat ik het nodig heb om alleen te zijn (zelfs de avond ervoor nog!) maar op de 1 of andere manier komt dat maar niet aan.
donderdag 7 december 2017 om 22:11
Hondemens, je moet doen wat goed voor je voelt, maar als je ze beide kerstdagen al ziet, zou ik er weinig behoefte aan hebben om er kerstavond nog eens te heen. Iets te veel van het goede.
Winters, lastig hè, dit soort dingen. Toch moet je het morgen doorzetten en er iets over zeggen. Je bent bang haar te kwetsen, en dat snap ik, maar nu kwets jij jezelf. Dus eigenlijk stel je haar gemak boven die van jou.
En er is op zich niets mis om iets voor een ander te doen, maar dat moet wel vanuit een goed gevoel gaan, en dat heb je hier niet over. Dus doe het niet en kies voor jezelf.
En zorg dat je wat zinnetjes in je hoofd hebt, voor het geval ze tegensputtert.
Ik heb trouwens zo'n familielid die al jaren en jaren met iemand meerijdt. Ik snap niet hoe hij dat voor elkaar krijgt, want de chauffeur heeft vast wel eens een dagje vrij of vakantie. Ze hebben wel een auto trouwens, maar die neemt z'n vrouw altijd mee.
Winters, lastig hè, dit soort dingen. Toch moet je het morgen doorzetten en er iets over zeggen. Je bent bang haar te kwetsen, en dat snap ik, maar nu kwets jij jezelf. Dus eigenlijk stel je haar gemak boven die van jou.
En er is op zich niets mis om iets voor een ander te doen, maar dat moet wel vanuit een goed gevoel gaan, en dat heb je hier niet over. Dus doe het niet en kies voor jezelf.
En zorg dat je wat zinnetjes in je hoofd hebt, voor het geval ze tegensputtert.
Ik heb trouwens zo'n familielid die al jaren en jaren met iemand meerijdt. Ik snap niet hoe hij dat voor elkaar krijgt, want de chauffeur heeft vast wel eens een dagje vrij of vakantie. Ze hebben wel een auto trouwens, maar die neemt z'n vrouw altijd mee.
donderdag 7 december 2017 om 22:16
Maar morgenavond na werk, tijdens het naar huis rijden, zou ik haar kunnen vragen;
'Collega, wat doe je als Truus niet meer terug komt?' Dan zal collega waarschijnlijk antwoorden; 'Dan wil ik graag met jou meerijden' En dan moet ik antwoorden; 'Liever niet voor altijd. Het gaat niet om jou persoonlijk, maar ik vind het gewoon om even alleen in de auto te zitten, maar als je echt in nood kan je altijd een beroep op me doen'
Vetgedrukte kan je beter iets anders verwoorden, liever niet is een tekst die mensen met een bord voor hun kop niet horen. Geeft eigenlijk toch ruimte om wel mee te rijden, want je zegt niet expliciet nee. Geldt ook voor de 'in nood' zin. Geeft weer ruimte om het op eigen manier te interpreteren, want wanneer is iets een noodsituatie.
'Collega, wat doe je als Truus niet meer terug komt?' Dan zal collega waarschijnlijk antwoorden; 'Dan wil ik graag met jou meerijden' En dan moet ik antwoorden; 'Liever niet voor altijd. Het gaat niet om jou persoonlijk, maar ik vind het gewoon om even alleen in de auto te zitten, maar als je echt in nood kan je altijd een beroep op me doen'
Vetgedrukte kan je beter iets anders verwoorden, liever niet is een tekst die mensen met een bord voor hun kop niet horen. Geeft eigenlijk toch ruimte om wel mee te rijden, want je zegt niet expliciet nee. Geldt ook voor de 'in nood' zin. Geeft weer ruimte om het op eigen manier te interpreteren, want wanneer is iets een noodsituatie.
donderdag 7 december 2017 om 23:17
Sommige mensen hebben een plaat voor hun hoofd. Wel ongemakkelijk als je al in je pyjama zit. Ik zou dan gelijk denken: die blijft vast niet lang op.Alskar schreef: ↑07-12-2017 21:07
Hier stond afgelopen zaterdagavond onverwachts een vriendin op de stoep. Ze kwam wat ophalen zei ze. Ik zat al lekker in mijn pyjama, helemaal aan het verheugen op Netflix. Ze bleef de hele avond hangen ondanks mijn hints (geen drinken meer aanbieden, in “slaap” vallen). Pff.. heb haar al zo vaak proberen uit te leggen dat ik het nodig heb om alleen te zijn (zelfs de avond ervoor nog!) maar op de 1 of andere manier komt dat maar niet aan.
Dit heb ik met een vriendin die elke keer vraagt om wat te gaan drinken in een café. Ik heb toch minstens al 5 keer uitgelegd dat ik niks met cafés heb. Telkens lijkt ze dat maar even te onthouden.
vrijdag 8 december 2017 om 06:56
MargjeM schreef: ↑07-12-2017 15:29Ik ervaar dit dus als zo'n post met een zeker slachtoffer/zieligheidsgehalte. Introvert of niet, ik denk dat het voor iedereen af en toe wel schommelen is om een fijne (energie)balans te vinden in het leven. Dit topic zie ik als verzamelpunt van mensen die zich daarvan bewust zijn én tot de kant van het spectrum behoren die wat meer oplaadtijd nodig hebben en geen energie krijgen van small talk over niets.
Ieder kan daar zijn eigen weg in vinden en voor de een verloopt dat vinden soepeler dan voor de ander. Of dat vinden wordt anders ervaren.
Bovendien is in principe nog altijd een groot deel van de mensen introvert, dus genoeg medestanders om de norm meer in introvertenvoordeel te verschuiven.
Klopt helemaal. Alleen ik weet die mensen dus niet te vinden. Ik ben zeer gesteld op mijn extraverte vrienden, laat ik dat voorop stellen. Maar naast een extraverte vriendenkring zou ik graag ook introverte mensen leren kennen. Precies voor die balans dus. Om ook meer te kunnen doen met mijn introverte kant. Ik begrijp niet helemaal wat daar zielig aan is. Ik geef alleen aan dat ik een stukje mis in mijn leven, ik zeg niet dat ik helemáál geen leven heb.
vrijdag 8 december 2017 om 08:21
Winters: je kan het! En je zal je zo opgelucht voelen daarna! 
Ik vind het wel bijzonder dat je uit een kus-appje of jouw naam kan opmaken dat je haar moet ophalen en mee laten rijden?! Ik zou dan alleen denken 'vreemd
', maar er verder niks mee doen.
Maar hopelijk ben je er straks van af.
Ik moet zeggen dat ik mezelf echt als 80-90% introvert zie, maar ik heb totaal geen moeite om voor mezelf op te komen of mensen te vertellen waar het op staat, gelukkig. Lijkt me erg lastig, maar ook wel lastig te veranderen als je dat niet gewend bent.
Meestal moet je juist bij mensen die over je heen lopen goed op je strepen staan, dan zul je zien dat ze zich daarna heel anders (beter) naar je opstellen.
Ik vind het wel bijzonder dat je uit een kus-appje of jouw naam kan opmaken dat je haar moet ophalen en mee laten rijden?! Ik zou dan alleen denken 'vreemd
', maar er verder niks mee doen. Maar hopelijk ben je er straks van af.
Ik moet zeggen dat ik mezelf echt als 80-90% introvert zie, maar ik heb totaal geen moeite om voor mezelf op te komen of mensen te vertellen waar het op staat, gelukkig. Lijkt me erg lastig, maar ook wel lastig te veranderen als je dat niet gewend bent.
Meestal moet je juist bij mensen die over je heen lopen goed op je strepen staan, dan zul je zien dat ze zich daarna heel anders (beter) naar je opstellen.
carriem wijzigde dit bericht op 08-12-2017 16:49
30.84% gewijzigd
vrijdag 8 december 2017 om 08:39
Winters: Succes vandaag! Ik hoop dat je de moed vindt om door te zetten en dat er daarna een last van je schouders is gevallen. Hoezitdit heeft het mooi verwoord, ipv haar te kwetsen kwets je nu jezelf.
Alskar, vreselijk he van die onverwachte visite. Ik denk trouwens dat ik het was die soms de deur niet open doet als ik de kans heb Tenzij iemand me al heeft zien zitten of lopen natuurlijk. Heb me ook wel eens 'verstopt' in de bijkeuken. De bel ging en ik had zoiets van 'bekijk het maar, wie het ook is, ik doe niet open! Maar vervolgens durfde ik de bijkeuken niet uit omdat ik vanaf daar niet kon zien of die persoon al weg was. Vervolgens sloop ik als een insluiper door m'n huis om stiekem om het hoekje te kijken.
Ik snap ook niet als mensen het niet door hebben dat ze eigenlijk gewoon op moeten zouten. Geen drinken meer aanbieden, duidelijk gapen, nadrukkelijk steeds op de klok kijken lijken mij toch hints genoeg?
M'n schoonouders kwamen vroeger heel vaak 's avonds door de week onverwachts langs. Gek werd ik dan. Als ik de hele dag heb gewerkt wil ik gewoon RUST!
Alskar, vreselijk he van die onverwachte visite. Ik denk trouwens dat ik het was die soms de deur niet open doet als ik de kans heb
Tenzij iemand me al heeft zien zitten of lopen natuurlijk. Heb me ook wel eens 'verstopt' in de bijkeuken. De bel ging en ik had zoiets van 'bekijk het maar, wie het ook is, ik doe niet open! Maar vervolgens durfde ik de bijkeuken niet uit omdat ik vanaf daar niet kon zien of die persoon al weg was. Vervolgens sloop ik als een insluiper door m'n huis om stiekem om het hoekje te kijken. Ik snap ook niet als mensen het niet door hebben dat ze eigenlijk gewoon op moeten zouten. Geen drinken meer aanbieden, duidelijk gapen, nadrukkelijk steeds op de klok kijken lijken mij toch hints genoeg?
M'n schoonouders kwamen vroeger heel vaak 's avonds door de week onverwachts langs. Gek werd ik dan. Als ik de hele dag heb gewerkt wil ik gewoon RUST!
vrijdag 8 december 2017 om 11:30
Haha dat zou ook iets voor mij kunnen zijn Doubletree. We krijgen gelukkig niet zo vaak onverwachts visite.
Alskar wat een vervelende situatie met die vriendin. Eigenlijk vind ik het ook niet zo netjes. Alles wijst er op dat je eigenlijk wel naar bed wil en toch blijft ze zitten.
CarrieM, ik ben wel een beetje jaloers op je. Eigenlijk zou het me geen reet uit moeten maken wat anderen van me vinden. En voor mezelf opkomen vind ik ook zo lastig.
Maar we zullen het zien vanavond. Ik moet er nu wel wat van zeggen he. Anders sla ik wel een flater als ik hier verslag kom doen
Maar ik moet echt moed verzamelen. En waarschijnlijk hopelijk heb ik me druk gemaakt om niks.
Ik vind het superlief dat jullie zo meeleven en meedenken.
Alskar wat een vervelende situatie met die vriendin. Eigenlijk vind ik het ook niet zo netjes. Alles wijst er op dat je eigenlijk wel naar bed wil en toch blijft ze zitten.
CarrieM, ik ben wel een beetje jaloers op je. Eigenlijk zou het me geen reet uit moeten maken wat anderen van me vinden. En voor mezelf opkomen vind ik ook zo lastig.
Maar we zullen het zien vanavond. Ik moet er nu wel wat van zeggen he. Anders sla ik wel een flater als ik hier verslag kom doen
Maar ik moet echt moed verzamelen. En waarschijnlijk hopelijk heb ik me druk gemaakt om niks.Ik vind het superlief dat jullie zo meeleven en meedenken.
vrijdag 8 december 2017 om 21:55
Ik ben net pas thuis. Bijna 3 kwartier over gedaan door de sneeuw.
Ik vroeg haar dus wat ze wilde doen als de zieke collega niet meer terug komt. Weten jullie wat ze toen zei? ' Dan ga ik maar met jou'
Toen heb ik haar maar gevraagd of als er iemand met een auto uit onze woonplaats is of ze daar mee wilt rijden. Een beetje nerveus zei ik dat het niet asn haar persoonlijk ligt maar dat ik het fijn vind om alleen in de auto te zitten plus dat ik altijd overal moet helpen tot zij klaar is. Ze was volgens mij een beetje verbaasd en zei 'oke'
Dus niet helemaal hoe ik het in gedachten had maar ik heb het toch gezegd.
En nu maar hopen dat de zieke collega maandag beter is.
Ik vroeg haar dus wat ze wilde doen als de zieke collega niet meer terug komt. Weten jullie wat ze toen zei? ' Dan ga ik maar met jou'
Toen heb ik haar maar gevraagd of als er iemand met een auto uit onze woonplaats is of ze daar mee wilt rijden. Een beetje nerveus zei ik dat het niet asn haar persoonlijk ligt maar dat ik het fijn vind om alleen in de auto te zitten plus dat ik altijd overal moet helpen tot zij klaar is. Ze was volgens mij een beetje verbaasd en zei 'oke'
Dus niet helemaal hoe ik het in gedachten had maar ik heb het toch gezegd.
En nu maar hopen dat de zieke collega maandag beter is.
