Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
vrijdag 8 december 2017 om 23:07
Ik herken een aantal dingen van wat jullie schrijven, niet alles.
Ik vraag me af of ik introvert ben, vind mezelf ook niet extravert.
Ik kan makkelijk praten, inhoudelijk maar ook over koetjes en kalfjes. Gesprekken vallen niet dood en lopen niet stroef. Ik kan op feestjes een spontane en sociale indruk maken. Ik heb er alleen geen zin in/geen behoefte aan en het kost me achteraf veel energie.
Ik kijk vaak op tegen uitjes met anderen, als ik er eenmaal ben vind ik het vaak wel leuk en kan ik lachen en kletsen en soms het hoogste woord hebben. Maar ben erna altijd helemaal op.
Gewoon de week doorkomen met werk en gezin kost me genoeg, ik heb veel tijd alleen ( met gezin) nodig om op te laden. Ik spreek dan ook zeer weinig af, ging en ga amper ( en nu nooit) meer op stap of naar een festival of concert. Ik ben een echte huismus. Als ik meerdere afspraken in de wek heb kan ik daar zo tegenop zien e gestrest van raken. Ik houd niet van visite, kijk mensen vaak weg. Bij onverwacht bezoek kan ik erg balen en doe ik vaak de deur niet open. Verjaardagen vind ik ook niet fijn, te druk. Ik probeer er altijd onderuit te komen. Als ik dit zo lees klink ik echt als een ongezellig mens en steek ik behoorlijk af bij leeftijdsgenoten.
Ik vraag me af of ik introvert ben, vind mezelf ook niet extravert.
Ik kan makkelijk praten, inhoudelijk maar ook over koetjes en kalfjes. Gesprekken vallen niet dood en lopen niet stroef. Ik kan op feestjes een spontane en sociale indruk maken. Ik heb er alleen geen zin in/geen behoefte aan en het kost me achteraf veel energie.
Ik kijk vaak op tegen uitjes met anderen, als ik er eenmaal ben vind ik het vaak wel leuk en kan ik lachen en kletsen en soms het hoogste woord hebben. Maar ben erna altijd helemaal op.
Gewoon de week doorkomen met werk en gezin kost me genoeg, ik heb veel tijd alleen ( met gezin) nodig om op te laden. Ik spreek dan ook zeer weinig af, ging en ga amper ( en nu nooit) meer op stap of naar een festival of concert. Ik ben een echte huismus. Als ik meerdere afspraken in de wek heb kan ik daar zo tegenop zien e gestrest van raken. Ik houd niet van visite, kijk mensen vaak weg. Bij onverwacht bezoek kan ik erg balen en doe ik vaak de deur niet open. Verjaardagen vind ik ook niet fijn, te druk. Ik probeer er altijd onderuit te komen. Als ik dit zo lees klink ik echt als een ongezellig mens en steek ik behoorlijk af bij leeftijdsgenoten.
vrijdag 8 december 2017 om 23:54
Ik heb bij de sportclub ook geen behoefte mee te doen aan toernooien. Ten 1e omdat ik heel wisselend speel. Soms gaat het goed, maar de andere keer mis ik veel ballen. Er zitten toch mensen tussen die commentaar leveren op zoiets. Ze pauzeren vaak ook een half uur gezamenlijk. Vind ik niet nodig, geen zin om ook nog "gezellig" te moeten doen. Heb liever de gewone speelavonden. Na een uur heb ik het meestal weer gezien.
zaterdag 9 december 2017 om 07:22
Dat is ook onbeschoft. Of eigenlijk iemand die het doodnormaal vind, die daar niet eens over nadenkt dat een ander het wel eens niet fijn zou kunnen vinden.
Maar als je goed begrijp moet je ook nog eens wachten tot deze collega klaar is?
Goed dat je het gezegd hebt. En nu voet bij stuk houden. Het is jouw eigen tijd, je bent niets verplicht, houd dat maar in gedachten.
Dat piekeren herken ik wel, maar inderdaad, laat je weekend hierdoor niet verpesten.
zaterdag 9 december 2017 om 09:00
Daarbij hoef jij het woon-werk verkeer van je collega niet te faciliteren. Ze moet zelf zorgen dat ze op haar werk komt. Daar ben jij niet voor verantwoordelijk.
Geniet van je weekend!
zaterdag 9 december 2017 om 16:09
Dank jullie wel. Jullie zijn lief!
Zolang de zieke collega er nog niet weer is en ze niemand anders heeft zal ze meerijden. Ik had het lef niet om te zeggen dat ze maar met de trein moet gaan. (tewijl meer collega's uit onze woonplaats dat doen)
Ik heb er eigenlijk niet echt over gepiekerd van het weekend want als ik er over nadenk word ik zelfs een beetje boos. Hoe kan je zoiets vanzelfsprekend vinden en er maar vanuit gaan dat een ander dat oké vindt??
Zolang de zieke collega er nog niet weer is en ze niemand anders heeft zal ze meerijden. Ik had het lef niet om te zeggen dat ze maar met de trein moet gaan. (tewijl meer collega's uit onze woonplaats dat doen)
Ik heb er eigenlijk niet echt over gepiekerd van het weekend want als ik er over nadenk word ik zelfs een beetje boos. Hoe kan je zoiets vanzelfsprekend vinden en er maar vanuit gaan dat een ander dat oké vindt??
zondag 10 december 2017 om 08:37
Goed dat je het gezegd hebt Winters en er verder niet over hebt gepiekerd! Hopelijk is voor haar de hint ook duidelijk en durft ze niet meer mee te rijden in de toekomst. Hoewel ze nogal overkomt als iemand die het niet interesseert. Maar probeer voet bij stuk te houden en als die andere collega ziek blijft moet zij maar gewoon een andere oplossing bedenken! Fijne zondag!
zondag 10 december 2017 om 13:21
Pfff, ik dacht gister, ik zal toch weer eens sociaal doen en vragen of morgen (vandaag dus)m'n schoonzus op de koffie komt met haar man en 2 kinderen. Om de zoveel tijd voel ik me toch verplicht. Maar ik heb zo geen zin, zou het liefst de hele dag in m'n pyjama blijven lopen, wat tv kijken, lezen en gewoon wat rondscharrelen in huis. Ik verlang nu al naar het moment dat ze weg gaan, zodra ze weg zijn vliegensvlug de troep opruimen en schoonmaken en dan is het huis weer van mij, heerlijk!
Hopelijk blijven ze niet te lang anders moet ik de klok techniek weer gaan toepassen
Hopelijk blijven ze niet te lang anders moet ik de klok techniek weer gaan toepassen
zondag 10 december 2017 om 18:07
Maar betekent dit niet in de praktijk dat ze alsnog 'voor altijd' blijft meerijden als het contract van de zieke collega niet verlengd wordt?
Want dan is die zieke collega er dus 'nog niet weer'.
zondag 10 december 2017 om 22:29
Het is ook niet dat je als introvert niet sociaal kan zijn of dat een feestje nooit gezellig kan zijn. Juist dat het zo veel energie vreet is een kenmerk van introversie. En naast introversie spelen er natuurlijk ook nog andere karaktereigenschappen mee. In ieder geval; Ik herken me wel in jou.Bloemetjefresia schreef: ↑08-12-2017 23:07Ik herken een aantal dingen van wat jullie schrijven, niet alles.
Ik vraag me af of ik introvert ben, vind mezelf ook niet extravert.
Ik kan makkelijk praten, inhoudelijk maar ook over koetjes en kalfjes. Gesprekken vallen niet dood en lopen niet stroef. Ik kan op feestjes een spontane en sociale indruk maken. Ik heb er alleen geen zin in/geen behoefte aan en het kost me achteraf veel energie.
Ik kijk vaak op tegen uitjes met anderen, als ik er eenmaal ben vind ik het vaak wel leuk en kan ik lachen en kletsen en soms het hoogste woord hebben. Maar ben erna altijd helemaal op.
Gewoon de week doorkomen met werk en gezin kost me genoeg, ik heb veel tijd alleen ( met gezin) nodig om op te laden. Ik spreek dan ook zeer weinig af, ging en ga amper ( en nu nooit) meer op stap of naar een festival of concert. Ik ben een echte huismus. Als ik meerdere afspraken in de wek heb kan ik daar zo tegenop zien e gestrest van raken. Ik houd niet van visite, kijk mensen vaak weg. Bij onverwacht bezoek kan ik erg balen en doe ik vaak de deur niet open. Verjaardagen vind ik ook niet fijn, te druk. Ik probeer er altijd onderuit te komen. Als ik dit zo lees klink ik echt als een ongezellig mens en steek ik behoorlijk af bij leeftijdsgenoten.
zondag 10 december 2017 om 22:30
Het is ook niet dat je als introvert niet sociaal kan zijn of dat een feestje nooit gezellig kan zijn. Juist dat het zo veel energie vreet is een kenmerk van introversie. En naast introversie spelen er natuurlijk ook nog andere karaktereigenschappen mee. In ieder geval; Ik herken me wel in jou.Bloemetjefresia schreef: ↑08-12-2017 23:07Ik herken een aantal dingen van wat jullie schrijven, niet alles.
Ik vraag me af of ik introvert ben, vind mezelf ook niet extravert.
Ik kan makkelijk praten, inhoudelijk maar ook over koetjes en kalfjes. Gesprekken vallen niet dood en lopen niet stroef. Ik kan op feestjes een spontane en sociale indruk maken. Ik heb er alleen geen zin in/geen behoefte aan en het kost me achteraf veel energie.
Ik kijk vaak op tegen uitjes met anderen, als ik er eenmaal ben vind ik het vaak wel leuk en kan ik lachen en kletsen en soms het hoogste woord hebben. Maar ben erna altijd helemaal op.
Gewoon de week doorkomen met werk en gezin kost me genoeg, ik heb veel tijd alleen ( met gezin) nodig om op te laden. Ik spreek dan ook zeer weinig af, ging en ga amper ( en nu nooit) meer op stap of naar een festival of concert. Ik ben een echte huismus. Als ik meerdere afspraken in de wek heb kan ik daar zo tegenop zien e gestrest van raken. Ik houd niet van visite, kijk mensen vaak weg. Bij onverwacht bezoek kan ik erg balen en doe ik vaak de deur niet open. Verjaardagen vind ik ook niet fijn, te druk. Ik probeer er altijd onderuit te komen. Als ik dit zo lees klink ik echt als een ongezellig mens en steek ik behoorlijk af bij leeftijdsgenoten.
zondag 10 december 2017 om 22:45
Oeps, per ongeluk een dubbele post.
Vraagje. Zijn jullie getrouwd? Ik ga volgend jaar trouwen en zie er eigenlijk een beetje tegenop. Niet het huwelijk zelf maar de dag van de bruiloft. Heb sowieso nooit gedroomd van een grote bruiloft met allerlei poespas. Partner is extravert (en niet een beetje maar echt echt). In eerst instantie hadden we besloten om met zijn 2en te trouwen in het buitenland en bij terugkomst een avondfeest te geven. Ikke blij en keek er echt naar uit! Uiteindelijk kwam na bekendmaking van de verloving er toch wel uit dat partner deze dag toch graag wil vieren met familie en vrienden... waardoor we nu dus gewoon hier gaan trouwen met 50 daggasten, etentje, groot feest. Aan de ene kant vind ik het wel leuk maar aan de andere kant denk ik Hellup!!! Dit is zo niet mijn ding.
Vraagje. Zijn jullie getrouwd? Ik ga volgend jaar trouwen en zie er eigenlijk een beetje tegenop. Niet het huwelijk zelf maar de dag van de bruiloft. Heb sowieso nooit gedroomd van een grote bruiloft met allerlei poespas. Partner is extravert (en niet een beetje maar echt echt). In eerst instantie hadden we besloten om met zijn 2en te trouwen in het buitenland en bij terugkomst een avondfeest te geven. Ikke blij en keek er echt naar uit! Uiteindelijk kwam na bekendmaking van de verloving er toch wel uit dat partner deze dag toch graag wil vieren met familie en vrienden... waardoor we nu dus gewoon hier gaan trouwen met 50 daggasten, etentje, groot feest. Aan de ene kant vind ik het wel leuk maar aan de andere kant denk ik Hellup!!! Dit is zo niet mijn ding.
zondag 10 december 2017 om 23:14
Alskar schreef: ↑10-12-2017 22:45Oeps, per ongeluk een dubbele post.
Vraagje. Zijn jullie getrouwd? Ik ga volgend jaar trouwen en zie er eigenlijk een beetje tegenop. Niet het huwelijk zelf maar de dag van de bruiloft. Heb sowieso nooit gedroomd van een grote bruiloft met allerlei poespas. Partner is extravert (en niet een beetje maar echt echt). In eerst instantie hadden we besloten om met zijn 2en te trouwen in het buitenland en bij terugkomst een avondfeest te geven. Ikke blij en keek er echt naar uit! Uiteindelijk kwam na bekendmaking van de verloving er toch wel uit dat partner deze dag toch graag wil vieren met familie en vrienden... waardoor we nu dus gewoon hier gaan trouwen met 50 daggasten, etentje, groot feest. Aan de ene kant vind ik het wel leuk maar aan de andere kant denk ik Hellup!!! Dit is zo niet mijn ding.
Nee ik ben niet getrouwd, en dit is ook (een van de) redenen dat ik daar geen zin in heb. Het in de belangstelling staan op zo'n manier zou ik echt totaal niet leuk vinden. Mijn vriend gelukkig ook niet, dus trouwen hoeft voor ons niet, in ieder geval niet met zo'n poespas-feest. Wel lastig dat jouw vriend dat wel leuk vindt. Valt er geen compromis in te vinden? Dus wel een feest en mensen uitnodigen maar het wat meer intiem houden? En misschien is het wel leuk joh, je trouwt maar een keer (als het goed is
) en je ziet er in ieder geval op je mooist uit.
maandag 11 december 2017 om 11:29
Gefeliciteerd Alskar! Wat spannend zeg! Ik hoop dat jullie iets kunnen vinden waar jullie je allebei fijn bij voelen.
Ik ben wel getrouwd, maar heel simpel. Gratis, op een dinsdag. Ik was nog maar net bevallen dus een comfortbale broek aan (wel wit. Dat dan weer wel
)En in de avond met een aantal familieleden uit eten geweest. Niet heel spannend, maar ik kijk terug op een leuke dag.
@ Dina, ik durfde gewoon niet te zeggen 'ga vanaf maandag maar met de trein' Het is wel zo dat er een enorm verloop is onder het personeel en er komen ook steeds weer nieuwe mensen bij. Er werken mensen waarvan ik de naam nog niet eens weet of ze zijn al weer weg. Ik sluit dan ook niet uit dat er binnenkort iemand uit onze woonplaats komt werken.
Maaar... met de sneeuw die voorspeld wordt (ik begin altijd om 15 u) durf ik het niet aan om te gaan rijden (heb ook nog geen winterbanden onder de auto) dus ik heb mijn collega geappt dat ik met de trein ga. Waarop ze me een paar minuten later belde en zei 'Is het buiten zo erg dan??' Dus ik zei 'Nee nu niet. Maar er wordt veel sneeuw voorspeld en ik durf het er niet op te gokken'
Zij gaat nog met zieke collega bellen. Als die beter is vraagt ze of ik met hen mee mag. Maar ik heb nog niks gehoord, dus ik denk dat het de trein gaat worden. Misschien is dat maar beter ook.
Bah ik verlang nu al naar vanavond dat ik weer thuis ben. Morgen is mijn vrije dag, en bij zoon op school wordt gestaakt dus morgen wordt het een rustig relaxed dagje. En woensdag zie ik wel weer.
Ik ben wel getrouwd, maar heel simpel. Gratis, op een dinsdag. Ik was nog maar net bevallen dus een comfortbale broek aan (wel wit. Dat dan weer wel
)En in de avond met een aantal familieleden uit eten geweest. Niet heel spannend, maar ik kijk terug op een leuke dag.@ Dina, ik durfde gewoon niet te zeggen 'ga vanaf maandag maar met de trein' Het is wel zo dat er een enorm verloop is onder het personeel en er komen ook steeds weer nieuwe mensen bij. Er werken mensen waarvan ik de naam nog niet eens weet of ze zijn al weer weg. Ik sluit dan ook niet uit dat er binnenkort iemand uit onze woonplaats komt werken.
Maaar... met de sneeuw die voorspeld wordt (ik begin altijd om 15 u) durf ik het niet aan om te gaan rijden (heb ook nog geen winterbanden onder de auto) dus ik heb mijn collega geappt dat ik met de trein ga. Waarop ze me een paar minuten later belde en zei 'Is het buiten zo erg dan??' Dus ik zei 'Nee nu niet. Maar er wordt veel sneeuw voorspeld en ik durf het er niet op te gokken'
Zij gaat nog met zieke collega bellen. Als die beter is vraagt ze of ik met hen mee mag. Maar ik heb nog niks gehoord, dus ik denk dat het de trein gaat worden. Misschien is dat maar beter ook.
Bah ik verlang nu al naar vanavond dat ik weer thuis ben. Morgen is mijn vrije dag, en bij zoon op school wordt gestaakt dus morgen wordt het een rustig relaxed dagje. En woensdag zie ik wel weer.
maandag 11 december 2017 om 18:45
@Alskar, grappig, jij hebt een beetje dezelfde situatie als ik! Wij gaan ook komend jaar trouwen.
Nu is mijn vriend gelukkig niet superextravert, eerder ambivert en waardeert hij zijn rust af en toe ook wel. Maar hij heeft wel ontzettend veel vrienden waar hij veel moeite voor doet om met allemaal contact te houden (best knap vind ik). En ik heb weinig vrienden meer over door meerdere internationale verhuizingen, verwateren van vriendschappen, en vrijwel geen nieuwe vriendschappen de laatste jaren. Dus je raadt het al, de bruiloft "klein" houden wordt naar mijn maatstaven niet meer klein. We gaan nu uit van zo'n 50 gasten.
Ik weet nog niet helemaal wat ik daarvan vind, ergens is het ook wel weer leuk. Maar wat mij wel steekt, is dat er waarschijnlijk veel meer mensen voor hem gaan komen, dan voor mij en dat (ook al wil ik helemaal geen vrijgezellenfeest), zijn vrienden sowieso wel een vrijgezellenfeest voor hem zullen organiseren. Ik voel me dan toch een beetje sneu ofzo.
Heb je wel het idee dat je een beetje een eigen draai aan je feest kunt geven? Misschien dat dat helpt?
Nu is mijn vriend gelukkig niet superextravert, eerder ambivert en waardeert hij zijn rust af en toe ook wel. Maar hij heeft wel ontzettend veel vrienden waar hij veel moeite voor doet om met allemaal contact te houden (best knap vind ik). En ik heb weinig vrienden meer over door meerdere internationale verhuizingen, verwateren van vriendschappen, en vrijwel geen nieuwe vriendschappen de laatste jaren. Dus je raadt het al, de bruiloft "klein" houden wordt naar mijn maatstaven niet meer klein. We gaan nu uit van zo'n 50 gasten.
Ik weet nog niet helemaal wat ik daarvan vind, ergens is het ook wel weer leuk. Maar wat mij wel steekt, is dat er waarschijnlijk veel meer mensen voor hem gaan komen, dan voor mij en dat (ook al wil ik helemaal geen vrijgezellenfeest), zijn vrienden sowieso wel een vrijgezellenfeest voor hem zullen organiseren. Ik voel me dan toch een beetje sneu ofzo.
Heb je wel het idee dat je een beetje een eigen draai aan je feest kunt geven? Misschien dat dat helpt?
maandag 11 december 2017 om 19:25
@ winters, wat een lastige situatie! Kan me helemaal voorstellen dat je er niet op zit te wachten. Klinkt als zo’n type die niet doorheeft dat sommige mensen ook graag alleen zijn. Moet eerlijk zeggen dat mijn vriend daar eerst ook geen idee van had. Alle “stille” mensen vond hij saai. Waaronder mij 
. Maar in ieder geval dapper dat je het zo duidelijk gezegd hebt!
@ Regine, intiem houden gaat hem niet worden. Vriend heeft net als die van Snorhaar een grote vriendengroep. Wij zitten nu op 110 gasten, waaronder 50 daggasten waarvan 50/50 vanuit beide. In de avond zijn het bijna alleen maar mensen van zijn kant. Ook ik voelde me daardoor best wel sneu Snorhaar! Maar ach aan de andere kant, die groep daggasten van mijn kant zijn allemaal even goede vrienden/familie waar ik veel meer aan heb dan hij met die horde gasten vanuit zijn kant.
Opzich hebben we wel wat compromissen gesloten. Het begint pas om 16u, geen mega fotoshoot en we gaan gewoon een bruin cafeetje afhuren. En natuurlijk een mooie reis met ons 2en
. Daar heb ik het allermeeste zin in.
. Maar in ieder geval dapper dat je het zo duidelijk gezegd hebt! @ Regine, intiem houden gaat hem niet worden. Vriend heeft net als die van Snorhaar een grote vriendengroep. Wij zitten nu op 110 gasten, waaronder 50 daggasten waarvan 50/50 vanuit beide. In de avond zijn het bijna alleen maar mensen van zijn kant. Ook ik voelde me daardoor best wel sneu Snorhaar! Maar ach aan de andere kant, die groep daggasten van mijn kant zijn allemaal even goede vrienden/familie waar ik veel meer aan heb dan hij met die horde gasten vanuit zijn kant.
Opzich hebben we wel wat compromissen gesloten. Het begint pas om 16u, geen mega fotoshoot en we gaan gewoon een bruin cafeetje afhuren. En natuurlijk een mooie reis met ons 2en
. Daar heb ik het allermeeste zin in.
maandag 11 december 2017 om 19:32
Oh ja, ik heb ook niet zo veel met zijn vriendengroep. Het zijn allemaal van die mensen die elke avond in een kroeg/bij elkaar ofzo zitten omdat ze anders toch maar “saai op de bank hangen”. In het begin kreeg hij ook echt de vraag waarom hij met zo’n rustig en tam meisje als mij ging. Gelukkig zijn we die fase voorbij en ben ik inmiddels gewoon niet meer zo interessant voor ze. En ergens ben ik ze ook wel dankbaar, heb mezelf hierdoor goed leren kennen de afgelopen jaren.
woensdag 13 december 2017 om 16:47
Wat ik ook moeilijk vind is als een ander boos op me is geweest, dat ik niet kan peilen wanneer de boosheid bij diegene over is. Een half jaar geleden kreeg ik ruzie met een collega-vriendin. We hebben elkaar heel die tijd amper gesproken. Alleen het hoognodige over het werk als we toevallig dicht bij elkaar stonden. Gisteren vroeg ze ineens of ik veel last van de sneeuw had gehad. Ik antwoorde en het werd een klein gesprekje. We lachten er beiden ook bij, maar dit overviel me. Nu kan ze ineens weer wel praten tegen me. Aan de ene kant vind ik het wel relaxt, dan is haar boosheid denk ik toch een eind gezakt. Maar tegelijk vraag ik me af waarom ze dit doet. Maar dat durf ik dan weer niet te vragen. Dat het ijs weer een beetje gebroken is zo, prima. Maar weer vriendinnen worden hoeft niet van mij. Aangezien ze ons conflict veel groter maakte dan het was. Ze haalde er toen van alles bij wat er niet mee te maken had.
woensdag 13 december 2017 om 22:38
Ik heb dat ook wel eens. Volgens mij verwacht degene die boos is dan een excuus of zo. Ik geloof niet dat mensen echt zo lang boos kunnen zijn en is die "boze houding" meer een uiting van passief-agressief gedrag om te laten zien dat jij maar naar hun moet komen en excuus aanbieden.hondenmens schreef: ↑13-12-2017 16:47Wat ik ook moeilijk vind is als een ander boos op me is geweest, dat ik niet kan peilen wanneer de boosheid bij diegene over is. Een half jaar geleden kreeg ik ruzie met een collega-vriendin. We hebben elkaar heel die tijd amper gesproken. Alleen het hoognodige over het werk als we toevallig dicht bij elkaar stonden. Gisteren vroeg ze ineens of ik veel last van de sneeuw had gehad. Ik antwoorde en het werd een klein gesprekje. We lachten er beiden ook bij, maar dit overviel me. Nu kan ze ineens weer wel praten tegen me. Aan de ene kant vind ik het wel relaxt, dan is haar boosheid denk ik toch een eind gezakt. Maar tegelijk vraag ik me af waarom ze dit doet. Maar dat durf ik dan weer niet te vragen. Dat het ijs weer een beetje gebroken is zo, prima. Maar weer vriendinnen worden hoeft niet van mij. Aangezien ze ons conflict veel groter maakte dan het was. Ze haalde er toen van alles bij wat er niet mee te maken had.
Maar, uiteindelijk houden ze dat niet vol en dan kiezen ze eieren voor hun geld en vaak doen ze dan net of er niets gebeurd is.
woensdag 13 december 2017 om 23:18
Dat zou best wel eens kunnen. Ze wilde toen ook een excuus. Zij begon haar beklag tegen mij te doen via de mail. Wat ik allemaal fout deed in de vriendschap. Ik legde haar uit waarom ik bepaalde dingen wel of niet deed. Op verschillende manieren. Daarop werd ze nog bozer. Ze wilde het gewoon niet aannemen en bleef maar zeggen dat ze diep gekwetst was. Dat ik het moest goedmaken Ze gaf aan met rust gelaten te willen worden. Dat deed ik ook. Tot ze 2 weken later een mail stuurde dat ze geen excuus had gekregen. Terwijl ze zelf begon met boos zijn.spell68 schreef: ↑13-12-2017 22:38Ik heb dat ook wel eens. Volgens mij verwacht degene die boos is dan een excuus of zo. Ik geloof niet dat mensen echt zo lang boos kunnen zijn en is die "boze houding" meer een uiting van passief-agressief gedrag om te laten zien dat jij maar naar hun moet komen en excuus aanbieden.
Maar, uiteindelijk houden ze dat niet vol en dan kiezen ze eieren voor hun geld en vaak doen ze dan net of er niets gebeurd is.
