Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
woensdag 13 december 2017 om 23:58
Ja hoor, heel herkenbaar! Beetje emotionele chantage erbij. Maar wat ik dan nooit zo begrijp is dat wanneer ze na een half jaar non-reactie mijnerzijds dan ineens weer gaan praten alsof we de beste vrienden zijn. Dan lijken die 6 maanden druktemakerij me zo zinloos.hondenmens schreef: ↑13-12-2017 23:18Dat zou best wel eens kunnen. Ze wilde toen ook een excuus. Zij begon haar beklag tegen mij te doen via de mail. Wat ik allemaal fout deed in de vriendschap. Ik legde haar uit waarom ik bepaalde dingen wel of niet deed. Op verschillende manieren. Daarop werd ze nog bozer. Ze wilde het gewoon niet aannemen en bleef maar zeggen dat ze diep gekwetst was. Dat ik het moest goedmaken Ze gaf aan met rust gelaten te willen worden. Dat deed ik ook. Tot ze 2 weken later een mail stuurde dat ze geen excuus had gekregen. Terwijl ze zelf begon met boos zijn.
donderdag 14 december 2017 om 11:16
Dat is ook een vervelende situatie Hondenmens.
Ik denk dat ze je mist of dat ze (eindelijk) beseft wat een zinloze situatie dit is.
Ineens lijkt de woensdag dat die collega mee wilt rijden niet zo erg meer. Ik kreeg gisteren geen appje van haar maar ik ben toch naar de opstapplek gereden en geen collega. Ik had haar geappt, maar er stond maar 1 vinkje (niet ontvangen) en ook telefonisch kon ik haar bereiken, toen ben ik maar gaan rijden. Bleek ze op een eerder tijdstip te zijn begonnen.
En alsof de duivel er mee speelt, waren we samen ingepland terwijl we eigenlijk nooit samen worden ingepland. Ze zei dat ze zorgen had om een bepaald iets en dat ze daarom was vergeten mij een berichtje te doen. En toen heb ik haar ook gezegd dat het niet zo is dat ze nooit mee mag rijden en dat het ook echt niet aan haar persoonlijk ligt. Ze zei dat ze me niet meer durfde te vragen. En dat ze het hele weekend 'kapot' was van mijn mededeling. Ze is wel weer mee terug gereden.
Heb ik weer hé. Kom ik eens een keer voor mezelf op.. Ik heb eerst wel weer zitten malen, maar ik heb besloten dat het mijn goed recht is om te zeggen als ik iets liever niet wil. En eigenlijk wil ik me er ook niet meer druk om maken.
Ik denk dat ze je mist of dat ze (eindelijk) beseft wat een zinloze situatie dit is.
Ineens lijkt de woensdag dat die collega mee wilt rijden niet zo erg meer. Ik kreeg gisteren geen appje van haar maar ik ben toch naar de opstapplek gereden en geen collega. Ik had haar geappt, maar er stond maar 1 vinkje (niet ontvangen) en ook telefonisch kon ik haar bereiken, toen ben ik maar gaan rijden. Bleek ze op een eerder tijdstip te zijn begonnen.
En alsof de duivel er mee speelt, waren we samen ingepland terwijl we eigenlijk nooit samen worden ingepland. Ze zei dat ze zorgen had om een bepaald iets en dat ze daarom was vergeten mij een berichtje te doen. En toen heb ik haar ook gezegd dat het niet zo is dat ze nooit mee mag rijden en dat het ook echt niet aan haar persoonlijk ligt. Ze zei dat ze me niet meer durfde te vragen. En dat ze het hele weekend 'kapot' was van mijn mededeling. Ze is wel weer mee terug gereden.
Heb ik weer hé. Kom ik eens een keer voor mezelf op.. Ik heb eerst wel weer zitten malen, maar ik heb besloten dat het mijn goed recht is om te zeggen als ik iets liever niet wil. En eigenlijk wil ik me er ook niet meer druk om maken.
donderdag 14 december 2017 om 12:23
Ik heb ook een hekel aan personeelsfeestjes en etentjes. Helaas is het bij ons min of meer een sociale verplichting.
Je hebt gelijk hoor Winters, het is jouw goed recht om er iets van te zeggen. Dat zij er het hele weekend niet goed van is geweest is jammer voor haar maar dat staat los van jou. Jouw eigen gevoel gaat voor dat van een collega. Inderdaad niet meer wakker van liggen!
donderdag 14 december 2017 om 12:56
Winters, het is haar probleem dat zij er kapot van is. Ze klinkt behoorlijk claimerig. Daar zal die andere collega waarmee ze kan meerijden ook wel achter komen.
Bij ons zijn feestjes van het werk gelukkig niet verplicht. Vanmiddag is het Kerstlunch en dat sla ik standaard over. Ik werk er nu 6 jaar en ben nog nooit geweest.
Bij ons zijn feestjes van het werk gelukkig niet verplicht. Vanmiddag is het Kerstlunch en dat sla ik standaard over. Ik werk er nu 6 jaar en ben nog nooit geweest.
vrijdag 15 december 2017 om 19:02
Door of misschien wel “dankzij” dit topic heb ik me onlangs aangemeld.
Wat een hoop herkenning lees ik, en ik heb nog niet eens alle pagina`s gelezen.
Ik begreep nooit zo goed wat er met me “aan de hand was”. Als kind speelde ik graag toneel, deed meestal hoofdrollen en op school deed ik mee met verschillende uitvoeringen. Verlegen was of ben ik niet, praat makkelijk met mensen en kan ook adrem zijn. Maar ben veel “beter” 1 op 1 en koetjes en kalfjes vervelen me snel. Ik houd echt van diepgang in gesprekken.
Tegenwoordig noem ik het zelf “sociaal onhandig”. Sommige sociale situaties weet ik gewoon niet hoe ik me moet “gedragen”
. Bijvoorbeeld als ik ergens nieuw kom, moet ik me dan wel of niet aaniedereen persoonlijk voorstellen? Met hand erbij etc?
En in winkels waar ik veel kom en toch ook heel wat gezichten ken (eigenaar etc), moet ik dan Altijd gedag zeggen? Ik ben soms gewoon simpelweg alleen bezig met het boodschappen doen, maar voel dan de “druk “om iedereen te groeten, maar heb daar aan de andere kant niet altijd zin in. Ik zie andere mensen dan zo relaxed met anderen omgaan, iedereen even vrolijk groeten, praatjes maken etc.
Ik ga heel graag meelezen hier!
Wat een hoop herkenning lees ik, en ik heb nog niet eens alle pagina`s gelezen.
Ik begreep nooit zo goed wat er met me “aan de hand was”. Als kind speelde ik graag toneel, deed meestal hoofdrollen en op school deed ik mee met verschillende uitvoeringen. Verlegen was of ben ik niet, praat makkelijk met mensen en kan ook adrem zijn. Maar ben veel “beter” 1 op 1 en koetjes en kalfjes vervelen me snel. Ik houd echt van diepgang in gesprekken.
Tegenwoordig noem ik het zelf “sociaal onhandig”. Sommige sociale situaties weet ik gewoon niet hoe ik me moet “gedragen”
. Bijvoorbeeld als ik ergens nieuw kom, moet ik me dan wel of niet aaniedereen persoonlijk voorstellen? Met hand erbij etc?En in winkels waar ik veel kom en toch ook heel wat gezichten ken (eigenaar etc), moet ik dan Altijd gedag zeggen? Ik ben soms gewoon simpelweg alleen bezig met het boodschappen doen, maar voel dan de “druk “om iedereen te groeten, maar heb daar aan de andere kant niet altijd zin in. Ik zie andere mensen dan zo relaxed met anderen omgaan, iedereen even vrolijk groeten, praatjes maken etc.
Ik ga heel graag meelezen hier!
zaterdag 16 december 2017 om 22:41
Vandaag iets spannends gedaan. Ik ben lid van een App groep voor geadopteerde mensen uit mijn geboorteland. Het doel is om landgenoten te leren kennen uit mijn provincie. Vanavond een groepje voor het eerst ontmoet. We gingen bowlen. Ik had er zin in (lotgenoten ontmoeten), maar vond het ook eng. Hoeveel mensen zouden er komen? Wat voor types zijn het? We waren met 9 mensen (partners die meekwamen niet meegerekend). Veel verschillen, zowel in uiterlijk als karakter. De 1e indruk dan. De vlotte types, die er ook zo uitzien en een beetje gek doen met elkaar. En een paar een stille types, meer net als ik. Het was wel gezellig.
De volgende keer willen ze bij een van hen thuis afspreken en dan waarschijnlijk wat eten. Ik weet nog niet of ik dat ga doen. Bij iemand thuis vind ik enger dan op neutraal terrein. En ben toch al geen fan van etentjes. Heb gezegd dat ik het nog moet bekijken.
De volgende keer willen ze bij een van hen thuis afspreken en dan waarschijnlijk wat eten. Ik weet nog niet of ik dat ga doen. Bij iemand thuis vind ik enger dan op neutraal terrein. En ben toch al geen fan van etentjes. Heb gezegd dat ik het nog moet bekijken.
maandag 18 december 2017 om 17:18
Heel even dit topic gebruiken om te klagen...
Ik ben graag thuis maar de buren zijn al vier maanden aan het klussen en voorlopig nog niet klaar.
Zo'n hekel aan als je noodgedwongen je huis uit moet omdat het gewoon NIET rustig is thuis. Ik begin het echt helemaal zat te worden!!
Ook precies terwijl ik met mijn scriptie bezig ben.
Ik ben graag thuis maar de buren zijn al vier maanden aan het klussen en voorlopig nog niet klaar.
Zo'n hekel aan als je noodgedwongen je huis uit moet omdat het gewoon NIET rustig is thuis. Ik begin het echt helemaal zat te worden!!
Ook precies terwijl ik met mijn scriptie bezig ben.
maandag 18 december 2017 om 17:51
Oh irritant Dagdromer! Thuis wil je gewoon tot rust komen, dus kan me voorstellen dat dat heel vervelend is.
Nou nu we toch aan het klagen zijn
Had echt een hele irritante/rommelige dag gehad op het werk, er lopen een paar collega's die heel dominant en aanwezig zijn en 's morgens ook meteen AAN staan.
Echt zo vermoeiend. Ik moet altijd rustig op kunnen starten met een kopje koffie, maar dat was er vandaag niet echt bij. Ben blij dat de dag voorbij is!
Nou nu we toch aan het klagen zijn
Had echt een hele irritante/rommelige dag gehad op het werk, er lopen een paar collega's die heel dominant en aanwezig zijn en 's morgens ook meteen AAN staan.
Echt zo vermoeiend. Ik moet altijd rustig op kunnen starten met een kopje koffie, maar dat was er vandaag niet echt bij. Ben blij dat de dag voorbij is!
maandag 18 december 2017 om 18:22
dinsdag 19 december 2017 om 11:09
Dat gevoel krijg ik ook een beetje. Mij extra schuldig laten voelen. Ze gaat ook veel om met iemand die mij niet zo mag. Dus ik denk dat ze wel lekker over me heeft geroddeld.
Ze doet nu ook vaak toevallig net alsof ze me niet ziet. Ben benieuwd morgen of ze nog mee wilt rijden.
Hondenmens, wat ontzettend stoer dat je dat gedaan hebt! Kijk maar wat je tegen die tijd als ze weer wat af willen spreken. Zolang jij je er maar goed bij voelt.
Dagdromer, dat lijkt me verschrikkelijk. Is er nog geen zicht op wanneer ze klaar zijn? Ik zou ook knettergek worden.
Yess, lekker bijna vakantie. Hoe lang heb je? 1 of 2 weken? Ik had de week na kerst gevraagd. Ik kreeg maar 1 dag (de vrijdag). Hopelijk kan je lekker uitrusten.
Yess, ik hoop dat je vandaag een betere dag hebt op je werk.
Ik heb trouwens besloten om vrijdag niet naar de kerstborrel te gaan.
dinsdag 19 december 2017 om 16:36
Winters, wat een kinderachtige manier van die collega om te laten merken dat ze het niet met je eens is. Ging ze voor jouw mededeling al met die persoon om?
Bij mij lijkt de lucht nu een eind geklaard met mijn collega (van de ruzie). Vorige week begon ze al een praatje. Vandaag en gisteren ook. Ik zat vlak voor haar tafel te werken. De plek waar ik meestal zit was bezet. Ze praatte over haar auto, vroeg hoe het met mijn moeder was. Dat verlaagt voor mij de drempel om terug te vragen. Over de ruzie is niks gezegd, lijkt me ook zinloos. Maar we kunnen tenminste weer normaal tegen elkaar doen. Af en toe een praatje, beetje lachen. Lijkt me het beste om het zo te houden. Gewoon als collega's verdergaan zonder verdere verwachtingen. Dat had ik al zo bedacht, maar nu lijkt ze het ook in te zien.
Bij mij lijkt de lucht nu een eind geklaard met mijn collega (van de ruzie). Vorige week begon ze al een praatje. Vandaag en gisteren ook. Ik zat vlak voor haar tafel te werken. De plek waar ik meestal zit was bezet. Ze praatte over haar auto, vroeg hoe het met mijn moeder was. Dat verlaagt voor mij de drempel om terug te vragen. Over de ruzie is niks gezegd, lijkt me ook zinloos. Maar we kunnen tenminste weer normaal tegen elkaar doen. Af en toe een praatje, beetje lachen. Lijkt me het beste om het zo te houden. Gewoon als collega's verdergaan zonder verdere verwachtingen. Dat had ik al zo bedacht, maar nu lijkt ze het ook in te zien.
woensdag 20 december 2017 om 10:27
Het klinkt inderdaad ook heel manipulerend Winters, je hoeft je er in ieder geval echt niet schuldig te voelen!
Moeilijk soms hè, omgang met bepaalde mensen. Ik wordt soms zo moe van dat mensen altijd iets vinden of moeten zeggen. Dan denk ik, laat iedereen gewoon in zijn waarde.
Ik ben 2 weken vrij, echt zo'n zin in! Even rust en veel me-time
Moeilijk soms hè, omgang met bepaalde mensen. Ik wordt soms zo moe van dat mensen altijd iets vinden of moeten zeggen. Dan denk ik, laat iedereen gewoon in zijn waarde.
Ik ben 2 weken vrij, echt zo'n zin in! Even rust en veel me-time
woensdag 20 december 2017 om 10:40
Dat vind ik nou ook Yesss! Ik heb ook een collega (een andere) die ook inderdaad van alles vindt van iedereen. Ze is ook echt een roddeltante dat alles wilt weten. Een keer moest ik bij mijn teamleider komen. Vraagt ze me naderhand waarom ik bij hem op gesprek moest komen. Ik heb haar gezegd dat het niet belangrijk was. Ik zie het al voor me. Tegen mij heel begripvol doen en dan lekker achter mijn rug om met anderen over me roddelen (wat waarschijnlijk toch wel gebeurt)
Ooo heerlijk Yesss, 2 volle weken vrij. Geniet er maar lekker van en rust maar lekker uit.
Hondenmens wat fijn dat het met jou en de collega ook beter gaat. Hopelijk is het nu ook klaar en komt ze er niet meer op terug (inderdaad ook nutteloos)
Ik kreeg net een heel tam appje van meerijcollega. 'Hoi mag ik meerijden' en een kus-smiley.
Ze ging al voor dit gebeuren met die andere collega om hoor. En ik weet het natuurlijk niet zeker want ik ben er in de pauzes niet (zij zijn rokers en ik niet) maar ik acht de kans zeer groot dat ze wel over me roddelen.
Zo, ik ga zo maar eens bakken. Zoon heeft morgen kerstdiner op school, en ik ga 2 taartjes bakken (was een groot succes bij dochter, wie nou op de middelbare zit) in de klas. Dus eens even kijken of de klas van zoon ook zo enthousiast is
Ooo heerlijk Yesss, 2 volle weken vrij. Geniet er maar lekker van en rust maar lekker uit.
Hondenmens wat fijn dat het met jou en de collega ook beter gaat. Hopelijk is het nu ook klaar en komt ze er niet meer op terug (inderdaad ook nutteloos)
Ik kreeg net een heel tam appje van meerijcollega. 'Hoi mag ik meerijden' en een kus-smiley.
Ze ging al voor dit gebeuren met die andere collega om hoor. En ik weet het natuurlijk niet zeker want ik ben er in de pauzes niet (zij zijn rokers en ik niet) maar ik acht de kans zeer groot dat ze wel over me roddelen.
Zo, ik ga zo maar eens bakken. Zoon heeft morgen kerstdiner op school, en ik ga 2 taartjes bakken (was een groot succes bij dochter, wie nou op de middelbare zit) in de klas. Dus eens even kijken of de klas van zoon ook zo enthousiast is
woensdag 20 december 2017 om 10:43
Ik ga me ook niet schuldig voelen.
Ik kan me de gevoelens van collega wel voorstellen hoor. Lijkt mij ook niet leuk als iemand zegt dat die persoon niet wilt dat je meerijdt.
Maar anderzijds zou het mij niet overkomen, omdat ik pas met iemand mee zou rijden als die persoon mij aanbiedt. Ik zou het nooit gaan vragen en verwachten.
Ik kan me de gevoelens van collega wel voorstellen hoor. Lijkt mij ook niet leuk als iemand zegt dat die persoon niet wilt dat je meerijdt.
Maar anderzijds zou het mij niet overkomen, omdat ik pas met iemand mee zou rijden als die persoon mij aanbiedt. Ik zou het nooit gaan vragen en verwachten.
woensdag 20 december 2017 om 12:05
Hoi allemaal,
Jeetje wat gaat er een wereld voor mij open nu ik dit topic lees.
Ik herken zoveel in wat jullie schrijven.
Ik heb mezelf altijd raar gevonden en kijk op tegen mensen die zo gemakkelijk een gesprek aangaan. Ik heb namelijk geen flauw idee waar ik het over moet hebben en eerlijk gezegd boeit me de gesprekken over koetjes en kalfjes niet zo. Laat mij maar een op een met iemand een diepgaand gesprek voeren waarbij ik veel kan vragen etc, dan ben ik in mijn element.
Ik wil graag met jullie meeschrijven om zo af en toe mijn verhaal kwijt te kunnen en herkenning te zoeken.
Groetjes!
Jeetje wat gaat er een wereld voor mij open nu ik dit topic lees.
Ik herken zoveel in wat jullie schrijven.
Ik heb mezelf altijd raar gevonden en kijk op tegen mensen die zo gemakkelijk een gesprek aangaan. Ik heb namelijk geen flauw idee waar ik het over moet hebben en eerlijk gezegd boeit me de gesprekken over koetjes en kalfjes niet zo. Laat mij maar een op een met iemand een diepgaand gesprek voeren waarbij ik veel kan vragen etc, dan ben ik in mijn element.
Ik wil graag met jullie meeschrijven om zo af en toe mijn verhaal kwijt te kunnen en herkenning te zoeken.
Groetjes!
woensdag 20 december 2017 om 16:08
Hoe doen jullie het met 'groetjes doen'? Soms als ik iemand spreek die iemand kent die ik ken zegt die 'doe de groetjes aan die en die' en dan zit ik me 'zorgen' te maken wanneer ik die weer zie en als ik die weer zie en ik kom niet op een 'natuurlijke' manier met diegeen in gesprek, zit ik te malen hoe ik dan die groetjes kan doen.
En als ik die ander een hele tijd niet zien blijft dat groetjes moeten doen de hele tijd in mijn achterhoofd. Is dat 'groetjes doen' altijd letterlijk, dus dat je het ook echt moet doen? Een beetje ingewikkeld uitgelegd, maar wellicht snappen jullie wel wat ik bedoel? Hoe doen jullie dat?
En als ik die ander een hele tijd niet zien blijft dat groetjes moeten doen de hele tijd in mijn achterhoofd. Is dat 'groetjes doen' altijd letterlijk, dus dat je het ook echt moet doen? Een beetje ingewikkeld uitgelegd, maar wellicht snappen jullie wel wat ik bedoel? Hoe doen jullie dat?
woensdag 20 december 2017 om 19:16
Ik vat groetjes doen nooit zo letterlijk op. Ik zeg soms ook als ik A tegenkom die getrouwd is met B ‘doe de groetjes aan B’ maar het zal mij een worst wezen of A dat doet en bovendien weet ik dat toch niet. Andersom ook. Volgens mij is het meer een gezegde? Ik zou me er niet druk om maken hoor Dina!
donderdag 21 december 2017 om 18:14
Dat is waarom ik graag vroeg ben, liefst de eerste wanneer mogelijk. Ik heb er een hekel aan om meteen als ik een voet over de drempel zet volledig 'aan' te moeten staan. Trouwens ook buiten het werk, en niet alleen 's morgens. Op een verjaardag bv wil ik liever niet een volle kamer instappen, liever ben ik vroeg zodat ik iedereen zie binnendruppelen en dus 'geleidelijk' aan de drukte kan 'wennen'. Heb jij dat ook, of heb jij het alleen 's morgens en op je werk?yesss schreef: ↑18-12-2017 17:51Had echt een hele irritante/rommelige dag gehad op het werk, er lopen een paar collega's die heel dominant en aanwezig zijn en 's morgens ook meteen AAN staan.
Echt zo vermoeiend. Ik moet altijd rustig op kunnen starten met een kopje koffie, maar dat was er vandaag niet echt bij. Ben blij dat de dag voorbij is!
