Relaties
alle pijlers
Veel verdriet, niet ten huwelijk gevraagd
vrijdag 5 januari 2018 om 18:08
.Vrouwe_justitia schreef: ↑05-01-2018 16:49Ik ga wel heel erg mee met Margje in dit verhaal. Ja we hebben een goede relatie. Waar ik moeite mee heb is dat hij nogal een egoïst is. Maar niemand is perfect geven en nemen. En ben niet boos maar ben er wel verdrietig om. Maar dat mag geloof ik niet zo te lezen. Zelf vragen ga ik niet doen. Snap dat mensen het daar niet mee eens zijn maar ik vind dat dat niet hoort. We zien het wel en inderdaad het leven gaat door. Met of zonder een ventdus Janneke ik gun je het beste hoor met je rare drama queen comment. Voor elke " verstokte single" is er iemand.
Jouw vakantie is verpest, je gevoelens voor hem zelfs, omdat hij jouw gedachten en verwachtingen niet kan lezen en hij is egoïstisch.. Hmmm..
Sja, dan was mijn man tenminste eerlijk. Die zie vanaf het begin dat hij niet wilde trouwen en dat zijn we nog steeds niet. Scheelt een hoop in verwachtingen. We zijn na 24 jaar nog wel gek op elkaar. Is ook wat waard denk ik dan.
Later is nu
vrijdag 5 januari 2018 om 18:12
.Vrouwe_justitia schreef: ↑05-01-2018 17:04En kap dan ook lekker met liefsuitlonden af te branden. Als dat nou haar wens is? Hoe weten jullie nou hoe diep haar liefde is? Een wens is een wens en als een ander daar niet aan kan voldoen houd het toch soms op? Net als een kinderwens. Mits iemand zich eroverheen kan zetten. Hoeveel vrouwen en hier stiekem zitten al jaren in een rotrelatie terwijl ze er geen einde aan durven te breien om kinderen, huis, financiën enzovoorts. Zijn er meer dan mensen denken
Dat is waar. Dan kun je er beter gelijk een einde aan breien, omdat hij je niet ten huwelijk vraagt. Dat klinkt echt als een belangrijke zaak in een relatie. En na zo'n enorm mooi en romantisch huwelijksaanzoek zul je nooit meer denken 'is dit het nou' en gaat het leven alleen nog over rozen.. happily ever after
Later is nu
vrijdag 5 januari 2018 om 18:13
.Vrouwe_justitia schreef: ↑05-01-2018 16:34Misschien heb ik even een schop onder mijn kont nodig dat ik mij niet aan moet stellen
.
Ga maar gebukt staan
Niet geschoten is altijd mis
vrijdag 5 januari 2018 om 18:17
.Vrouwe_justitia schreef: ↑05-01-2018 17:36Ik hoef geen redenen te geven. Briljant hoe iedereen eigen versies maakt en alles nogal omgedraaid wordt. Zoals al vakantie laten verpesten. Wie heeft dat nu weer verzonnen? Of heb al voorbij zien komen dat ik hem puur hierom een egoïst vond. Nog even een paar reacties afwachten en er komt wat nieuws bij. Net roddelende vrouwtjes.
Nou, jij, in je OP.
Later is nu
vrijdag 5 januari 2018 om 18:19
vrijdag 5 januari 2018 om 18:19
Ik vind dit echt een vaag topic, maar het thema wel interessant.
Ik was er van overtuigd dat ik nooit wilde trouwen en in een nieuwe relatie ontdek ik dat mijn meisjesdroom nog wel leeft. Die bruiloft is leuk, maar ik zou vooral graag willen dat iemand ooit bewust kiest dat hij de rest van zijn leven met me wil delen. Nu nog veel te vroeg, maar ooit misschien als blijkt dat het samen inderdaad werkt?
Helaas heeft mijn vriend aangegeven nooit te willen trouwen. Stiekem doet dat wel wat met me. Gevoelsmatig van mijn kant gaat hij dus nooit 100% voor mij gaan
Omdat we nu nog pril zijn bedenk ik wel eens of dat betekent dat we sowieso niet bij elkaar passen en ik beter nu al verstandig kan zijn en verder kijken naar een man die dat wel ooit als mogelijkheid ziet met de juiste vrouw.
Dit dus even los van de zelf gecreëerde tragedies van de TO.
Ik was er van overtuigd dat ik nooit wilde trouwen en in een nieuwe relatie ontdek ik dat mijn meisjesdroom nog wel leeft. Die bruiloft is leuk, maar ik zou vooral graag willen dat iemand ooit bewust kiest dat hij de rest van zijn leven met me wil delen. Nu nog veel te vroeg, maar ooit misschien als blijkt dat het samen inderdaad werkt?
Helaas heeft mijn vriend aangegeven nooit te willen trouwen. Stiekem doet dat wel wat met me. Gevoelsmatig van mijn kant gaat hij dus nooit 100% voor mij gaan
Omdat we nu nog pril zijn bedenk ik wel eens of dat betekent dat we sowieso niet bij elkaar passen en ik beter nu al verstandig kan zijn en verder kijken naar een man die dat wel ooit als mogelijkheid ziet met de juiste vrouw.
Dit dus even los van de zelf gecreëerde tragedies van de TO.
vrijdag 5 januari 2018 om 18:22
Voor mij was het moment dat hij écht voor me koos (en ik voor hem) het moment dat we samen gingen wonen. Toen hebben we het over onze toekomst en de verwachtingen gehad. En een samenlevingscontract laten maken. We hebben duidelijk uitgesproken naar elkaar dat we de intentie hadden voor altijd bij elkaar te blijven. Anders was ik niet gaan samenwonen. Trouwen had daar echt niets meer aan toegevoegd.
Later is nu
. Lijkt mij een prima oplossing. Doe ik ook als het te lang duurt en dan met een mooi horloge!
vrijdag 5 januari 2018 om 18:25
Ik kan me best voorstellen dat je graag wilt trouwen, ook al heeft hij - net als elke ander - ook minder sterke kanten. Trouwen is meer dan een papiertje en een juridische status: het is ook dat de ander (voor nu in elk geval) helemaal voor jou kiest.
Dat dat gedeelte dan helaas geen juridische status is en dat veel huwelijken in scheidingen uitmonden is een tweede. Door je ten huwelijk te vragen laat hij in elk geval voor dat moment weten dat hij graag een verbintenis met je aan wil gaan.
En ik kan me voorstellen dat je wellicht gehoopt had dat hij tijdens deze vakantie een aanzoek zou doen. Alleen is het niet handig dat je er een hoog verwachtingsniveau bij hebt gehad, want jouw verwachtingen zijn de reden van je teleurstelling en verdriet.
Weet hij van je trouw-wens? Als het voor jou heel belangrijk is om te trouwen, dan is er niets op tegen om daar een ultimatum bij te stellen. Als hij niet bereid is om volmondig en compleet voor jou te kiezen, en het is belangrijk voor jou (los van het feit dat het zoiets is als een vaste aanstelling op je werk - ook die kun je weer kwijtraken of 'm zelf zat zijn), dan moet jij de keuze hebben om je open te stellen voor een ander, die misschien wèl volledig en compleet voor jou kiest. En een nieuwe relatie vinden en opbouwen kost straks ook weer tijd, terwijl jij er niet jonger op wordt.
Kortom, bedenk hoe belangrijk het precies voor jou is. Als het belangrijk genoeg is, dan stel je hem een ultimatum (beetje lullig namelijk als je het ineens uitmaakt zonder uit te leggen dat dat komt door verwachtingen jouwerzijds die hij niet zomaar waargemaakt heeft). Of je vraagt hem zelf ten huwelijk.
Maar als je zoiets hebt van: de relatie is zo ook goed, dan zou ik de verwachtingen loslaten. Je kunt anno 2018 op vele manieren aan elkaar verbonden zijn en het huwelijk is eigenlijk eerlijk gezegd vrij weinig waard (alleen in je hoofd en in je hart, en dat stopt net zo goed zodra de relatie niet meer leuk is - alleen kost het dan erg veel geld en negatieve energie om weer van zo'n huwelijk af te komen).
Dat dat gedeelte dan helaas geen juridische status is en dat veel huwelijken in scheidingen uitmonden is een tweede. Door je ten huwelijk te vragen laat hij in elk geval voor dat moment weten dat hij graag een verbintenis met je aan wil gaan.
En ik kan me voorstellen dat je wellicht gehoopt had dat hij tijdens deze vakantie een aanzoek zou doen. Alleen is het niet handig dat je er een hoog verwachtingsniveau bij hebt gehad, want jouw verwachtingen zijn de reden van je teleurstelling en verdriet.
Weet hij van je trouw-wens? Als het voor jou heel belangrijk is om te trouwen, dan is er niets op tegen om daar een ultimatum bij te stellen. Als hij niet bereid is om volmondig en compleet voor jou te kiezen, en het is belangrijk voor jou (los van het feit dat het zoiets is als een vaste aanstelling op je werk - ook die kun je weer kwijtraken of 'm zelf zat zijn), dan moet jij de keuze hebben om je open te stellen voor een ander, die misschien wèl volledig en compleet voor jou kiest. En een nieuwe relatie vinden en opbouwen kost straks ook weer tijd, terwijl jij er niet jonger op wordt.
Kortom, bedenk hoe belangrijk het precies voor jou is. Als het belangrijk genoeg is, dan stel je hem een ultimatum (beetje lullig namelijk als je het ineens uitmaakt zonder uit te leggen dat dat komt door verwachtingen jouwerzijds die hij niet zomaar waargemaakt heeft). Of je vraagt hem zelf ten huwelijk.
Maar als je zoiets hebt van: de relatie is zo ook goed, dan zou ik de verwachtingen loslaten. Je kunt anno 2018 op vele manieren aan elkaar verbonden zijn en het huwelijk is eigenlijk eerlijk gezegd vrij weinig waard (alleen in je hoofd en in je hart, en dat stopt net zo goed zodra de relatie niet meer leuk is - alleen kost het dan erg veel geld en negatieve energie om weer van zo'n huwelijk af te komen).
vrijdag 5 januari 2018 om 18:33
Hahah, 't is ok, ik zit maar een beetje te stangen. In de VS en de UK is die romantische ring/aanzoekpoespas serious business. En slimme marketing van De Beers..LiefsuitLonden schreef: ↑05-01-2018 17:11Zo'n kakkerd ben ik ook weer niet. Maar in ieder geval geen ringetje van 200 euro, nee.
Maar echt, waarom kunnen jullie er niet bij dat sommige vrouwen dit wel willen? Let it goooo.
Prior to the 1930s, presenting a woman with a diamond engagement ring was not the norm. Even on the eve of World War Two, a mere 10% of engagement rings contained diamonds. By the end of the 20th Century, 80% did.
In the 1930s, at the start of the De Beers campaign, a single month's salary was the suggested ring spend. In the 1980s in the US, it became two months. One advert featured a pouting woman, a scarf, a finger, a diamond ring and the words: "Two months' salary showed the future Mrs Smith what the future would be like."
Another did away with the woman, the pout and the finger, leaving only a diamond ring against a black background and the question: "How can you make two months' salary last forever?"
As well as establishing the salary calculation, years of De Beers marketing inextricably linked the diamond to the concept of an engagement ring.
vrijdag 5 januari 2018 om 18:37
Ik snap dus echt niet dat trouwen wordt gezien als de manier om volmondig voor de ander te kiezen. Trouwen stampt uit de tijd dat vrouwen nog niks mochten en zo hadden ze in ieder geval enkele bescherming en financiële zekerheid. Die tijden zijn voorbij en nu is trouwen vooral een contract waarbij je vastlegt dat zelfs als de ander na een aantal jaar de grootste hel en leugenaar op aarde blijkt te zijn, je toch nog financieel voor die ander moet zorgen. Tenzij je allebei evenveel verdient natuurlijk. Maar dat is maar zelden zo.
Kinderen krijgen samen. Dat is pas eeuwig aan elkaar verbonden zitten. En zegt dus wat mij betreft veel meer dan trouwen.
Neemt niet weg dat ik dat romantische aanzoek best leuk vond. En ik heb ook ja gezegd. Een week later bleek ik (gepland) zwanger en uiteindelijk nooit meer getrouwd. Beetje afhankelijk van het erfrecht gaan we misschien ooit nog in gemeenschap van goederen trouwen, maar dat heeft dan wel echt een financiële aanleiding.
Kinderen krijgen samen. Dat is pas eeuwig aan elkaar verbonden zitten. En zegt dus wat mij betreft veel meer dan trouwen.
Neemt niet weg dat ik dat romantische aanzoek best leuk vond. En ik heb ook ja gezegd. Een week later bleek ik (gepland) zwanger en uiteindelijk nooit meer getrouwd. Beetje afhankelijk van het erfrecht gaan we misschien ooit nog in gemeenschap van goederen trouwen, maar dat heeft dan wel echt een financiële aanleiding.
vrijdag 5 januari 2018 om 18:43
Hoe cynisch mensen hier ook zijn, voor heel veel mensen heeft trouwen nog steeds meerwaarde.
Voor mij en mijn man heeft dat het zeker. Het gaat niet om die ene dag, maar om alle jaren daarna dat je getrouwd bent.
Voor óns geeft getrouwd zijn een ander diepgaand gevoel aan de relatie. Het voelt anders dan samenwonen. En ja, dat is nogal vaag, maar sommige dingen kun je niet verklaren en ook niet bewijzen.
Dus ja, ik snap heel goed dat mensen willen trouwen. Ik kijk nog steeds met heel veel plezier terug op onze bruiloft en ben nog iedere dag blij dat we getrouwd zijn.
Voor mij en mijn man heeft dat het zeker. Het gaat niet om die ene dag, maar om alle jaren daarna dat je getrouwd bent.
Voor óns geeft getrouwd zijn een ander diepgaand gevoel aan de relatie. Het voelt anders dan samenwonen. En ja, dat is nogal vaag, maar sommige dingen kun je niet verklaren en ook niet bewijzen.
Dus ja, ik snap heel goed dat mensen willen trouwen. Ik kijk nog steeds met heel veel plezier terug op onze bruiloft en ben nog iedere dag blij dat we getrouwd zijn.
vrijdag 5 januari 2018 om 18:44
vrijdag 5 januari 2018 om 18:50
Kinderen heb ik al van een andere man, eigenlijk is mijn nest compleet en ik begin ook richting de leeftijd te gaan om er niet meer aan te beginnen.dannas schreef: ↑05-01-2018 18:37Ik snap dus echt niet dat trouwen wordt gezien als de manier om volmondig voor de ander te kiezen. Trouwen stampt uit de tijd dat vrouwen nog niks mochten en zo hadden ze in ieder geval enkele bescherming en financiële zekerheid. Die tijden zijn voorbij en nu is trouwen vooral een contract waarbij je vastlegt dat zelfs als de ander na een aantal jaar de grootste hel en leugenaar op aarde blijkt te zijn, je toch nog financieel voor die ander moet zorgen. Tenzij je allebei evenveel verdient natuurlijk. Maar dat is maar zelden zo.
Kinderen krijgen samen. Dat is pas eeuwig aan elkaar verbonden zitten. En zegt dus wat mij betreft veel meer dan trouwen.
Neemt niet weg dat ik dat romantische aanzoek best leuk vond. En ik heb ook ja gezegd. Een week later bleek ik (gepland) zwanger en uiteindelijk nooit meer getrouwd. Beetje afhankelijk van het erfrecht gaan we misschien ooit nog in gemeenschap van goederen trouwen, maar dat heeft dan wel echt een financiële aanleiding.
Ik verdien het dubbele van zijn salaris en ga zelfs op termijn richting het drievoudige of meer, dus financieel is het ook geen criterium om al dan niet te trouwen.
Samenwonen vind ik niet meer interessant, heb ik ook al met vier mannen gedaan en spullen zijn snel gepakt in praktijk. Dat heeft voor mij weinig betekenis meer.
Die belofte voor de eeuwigheid, die zou ik graag ooit willen doen en krijgen. Uiteraard alleen met de juiste persoon in de juiste relatie. Misschien komt het er nooit van in praktijk.
Ik zie geen alternatieven met dezelfde betekenis.
vrijdag 5 januari 2018 om 19:00
Dat vetgedrukte is wel een dingetje ja....-jolijn- schreef: ↑05-01-2018 18:25Ik kan me best voorstellen dat je graag wilt trouwen, ook al heeft hij - net als elke ander - ook minder sterke kanten. Trouwen is meer dan een papiertje en een juridische status: het is ook dat de ander (voor nu in elk geval) helemaal voor jou kiest.
Dat dat gedeelte dan helaas geen juridische status is en dat veel huwelijken in scheidingen uitmonden is een tweede. Door je ten huwelijk te vragen laat hij in elk geval voor dat moment weten dat hij graag een verbintenis met je aan wil gaan.
En ik kan me voorstellen dat je wellicht gehoopt had dat hij tijdens deze vakantie een aanzoek zou doen. Alleen is het niet handig dat je er een hoog verwachtingsniveau bij hebt gehad, want jouw verwachtingen zijn de reden van je teleurstelling en verdriet.
Weet hij van je trouw-wens? Als het voor jou heel belangrijk is om te trouwen, dan is er niets op tegen om daar een ultimatum bij te stellen. Als hij niet bereid is om volmondig en compleet voor jou te kiezen, en het is belangrijk voor jou (los van het feit dat het zoiets is als een vaste aanstelling op je werk - ook die kun je weer kwijtraken of 'm zelf zat zijn), dan moet jij de keuze hebben om je open te stellen voor een ander, die misschien wèl volledig en compleet voor jou kiest. En een nieuwe relatie vinden en opbouwen kost straks ook weer tijd, terwijl jij er niet jonger op wordt.
Kortom, bedenk hoe belangrijk het precies voor jou is. Als het belangrijk genoeg is, dan stel je hem een ultimatum (beetje lullig namelijk als je het ineens uitmaakt zonder uit te leggen dat dat komt door verwachtingen jouwerzijds die hij niet zomaar waargemaakt heeft). Of je vraagt hem zelf ten huwelijk.
Maar als je zoiets hebt van: de relatie is zo ook goed, dan zou ik de verwachtingen loslaten. Je kunt anno 2018 op vele manieren aan elkaar verbonden zijn en het huwelijk is eigenlijk eerlijk gezegd vrij weinig waard (alleen in je hoofd en in je hart, en dat stopt net zo goed zodra de relatie niet meer leuk is - alleen kost het dan erg veel geld en negatieve energie om weer van zo'n huwelijk af te komen).
vrijdag 5 januari 2018 om 19:05
Wat ik dan zo raar vind, is als een man niet wil trouwen maar wél kinderen wil met zijn vriendin. En dat is de zwaarste commitment die je met iemand aan kunt gaan, want je kunt scheiden of uit elkaar gaan wat je wilt, maar je komt nooit meer los van elkaar. Omdat je via de kinderen altijd verbonden zult blijven.fluttershy schreef: ↑05-01-2018 18:19
Helaas heeft mijn vriend aangegeven nooit te willen trouwen. Stiekem doet dat wel wat met me. Gevoelsmatig van mijn kant gaat hij dus nooit 100% voor mij gaan
Omdat we nu nog pril zijn bedenk ik wel eens of dat betekent dat we sowieso niet bij elkaar passen en ik beter nu al verstandig kan zijn en verder kijken naar een man die dat wel ooit als mogelijkheid ziet met de juiste vrouw.
Dit dus even los van de zelf gecreëerde tragedies van de TO.
En wat ik dan stom vind, is dat die kinderen dan toch de naam van de vader gaan dragen, terwijl de vrouw ze gekregen heeft. En dan is zij de enige in de familie met een andere naam.
Daar zou ik dan dus niet mee akkoord gaan. Niet met mij trouwen? Dan krijgen de kinderen MIJN naam!
Effe aan de TS, hebben jullie wel allebei een kinderwens? En hoe ziet hij dat voor zich en op welk termijn?
vrijdag 5 januari 2018 om 19:05
Niemand je ooit gezegd dat je van je High horse moet komen? Je kunt denken dat je beter bent dan de rest, maar laat ik je zeggen: dat ben je niet, en ook ben je niet perfect, zoals je zo hopeloos wil laten blijken...N00R85 schreef: ↑05-01-2018 18:43Hoe cynisch mensen hier ook zijn, voor heel veel mensen heeft trouwen nog steeds meerwaarde.
Voor mij en mijn man heeft dat het zeker. Het gaat niet om die ene dag, maar om alle jaren daarna dat je getrouwd bent.
Voor óns geeft getrouwd zijn een ander diepgaand gevoel aan de relatie. Het voelt anders dan samenwonen. En ja, dat is nogal vaag, maar sommige dingen kun je niet verklaren en ook niet bewijzen.
Dus ja, ik snap heel goed dat mensen willen trouwen. Ik kijk nog steeds met heel veel plezier terug op onze bruiloft en ben nog iedere dag blij dat we getrouwd zijn.
vrijdag 5 januari 2018 om 19:13
Persoonlijk frustratiepuntje ?Kleinkonijn1981 schreef: ↑05-01-2018 19:05Niemand je ooit gezegd dat je van je High horse moet komen? Je kunt denken dat je beter bent dan de rest, maar laat ik je zeggen: dat ben je niet, en ook ben je niet perfect, zoals je zo hopeloos wil laten blijken...
vrijdag 5 januari 2018 om 19:13
Waar slaat dat nou weer op????Kleinkonijn1981 schreef: ↑05-01-2018 19:05Niemand je ooit gezegd dat je van je High horse moet komen? Je kunt denken dat je beter bent dan de rest, maar laat ik je zeggen: dat ben je niet, en ook ben je niet perfect, zoals je zo hopeloos wil laten blijken...
vrijdag 5 januari 2018 om 19:15
Ik weet het al: je vriend vraagt je niet omdat je altijd zo chagrijnig bent op vakantie...
Verder: veel ups en downs zeg je. Da's niet echt een mooie reden om te trouwen hoor.
Ik heb met mijn vriend vooral veel ups, vrijwel geen downs en hij is de gulste persoon die ik ken. Daarom hou ik ook zo van 'em.
Hint?
Verder: veel ups en downs zeg je. Da's niet echt een mooie reden om te trouwen hoor.
Ik heb met mijn vriend vooral veel ups, vrijwel geen downs en hij is de gulste persoon die ik ken. Daarom hou ik ook zo van 'em.
Hint?
vrijdag 5 januari 2018 om 19:30
Dat klinkt als pesten of een machtsspelletje. Niet leuk of liefdevol.missmadame schreef: ↑05-01-2018 18:19Volgens mijn vriend vragen mannen je niet als het verwacht of te erg op hoopt. Ze willen graag de regie hebben en je verrassen. Was ook zo bij een vriendin van mij ze heeft 3 vakantie gehoor dat ze gevraagd werd, maar werd pas gevraagd toen .ze het had op opgegeven.
vrijdag 5 januari 2018 om 19:32
LiefsuitLonden schreef: ↑05-01-2018 17:11Zo'n kakkerd ben ik ook weer niet. Maar in ieder geval geen ringetje van 200 euro, nee.
Maar echt, waarom kunnen jullie er niet bij dat sommige vrouwen dit wel willen? Let it goooo.
Snap echt niet wat het uitmaakt hoeveel die ring heeft gekost. Doet me denken aan een collega van me die verlovingsring van 12.000 euro kreeg van haar vriend, ze liep er ook echt mee te showen en iedereen moest weten hoe duur ie was. Toen een andere collega vervolgens een nog duurdere ring kreeg kon ze dat echt niet hebben.
En wat betreft TO, vriend heeft geen aanleiding gegeven om te denken dat hij haar tijdens de vakantie ten huwelijk zou vragen. Zonde om zo terug te kijken op je vakantie, als een teleurstelling.
vrijdag 5 januari 2018 om 19:34
Zo ontzettend niet herkenbaar dat getrouwd zijn anders voelt dan samenwonen/een relatie hebben. Ik woonde 8 jaar samen met mijn vriend en voelde me top bij hem. Hij is nu 4 jaar mijn man en ik voel me nog steeds top bij hem. Tussen ons is er niks veranderd, behalve dat we er een herinnering aan een mooie dag bij hebben.
Commitment gaat m.i. niet om een papiertje of een witte jurk, commitment gaat voor mij om dat de ander aangeeft dat hij er helemaal voor gaat. En dat kan ook zonder trouwen.
Wij zijn overigens getrouwd omdat het ons een bijzondere dag leek met alle mensen waar we van houden. En dat was het. Een mooie herinnering, maar we hadden dit niet nodig om onze band te verstevigen. Die was er al.
Commitment gaat m.i. niet om een papiertje of een witte jurk, commitment gaat voor mij om dat de ander aangeeft dat hij er helemaal voor gaat. En dat kan ook zonder trouwen.
Wij zijn overigens getrouwd omdat het ons een bijzondere dag leek met alle mensen waar we van houden. En dat was het. Een mooie herinnering, maar we hadden dit niet nodig om onze band te verstevigen. Die was er al.
I choose happy!
vrijdag 5 januari 2018 om 19:37
Dat mag ze toch vinden?Kleinkonijn1981 schreef: ↑05-01-2018 19:05Niemand je ooit gezegd dat je van je High horse moet komen? Je kunt denken dat je beter bent dan de rest, maar laat ik je zeggen: dat ben je niet, en ook ben je niet perfect, zoals je zo hopeloos wil laten blijken...
Ik lees nergens een 'high horse'.
En ik ben niet eens getrouwd, gewoon omdat ik er niks mee heb.
Het lijkt me dan wel weer fantastisch leuk een keer een aanzoek te krijgen, bijvoorbeeld met flash mob of een zelfgezongen serenade ofzoiets.
Maargoed, dan had ik een ander soort man moeten kiezen.
Ik snap to best en noor ook.
Niks mis met een beetje romantiek.
