Kinderen
alle pijlers
Is dit heel erg?
dinsdag 24 februari 2009 om 09:57
Mijn dochter van 10 maanden slaapt de laatste tijd slechter. Ze is 's avonds heel moe en als ik haar in bed leg dan wordt ze na een uur wakker en is ze ontroostbaar. Ze blijft maar huilen, ik neem haar dan vaak 15 min mee naar beneden of bij ons en leg haar dan (wakker!) weer terug in haar eigen bedje en dan slaapt ze weer in tot de volgende dag. Soms gebeurd dit om drie of 5 uur 's nachts en dan leggen we haar tussen ons in en slaapt ze verder. Het is niet elke avond maar om de paar dagen een keer. Pas las ik in een boekje dat je er niet aan moest beginnen en heb ik volgens de nanny methode om de 5 min haar een aai over de bol gegeven en welterusten gezegd en ben weer gegaan. Dit duurde twee uur en toen gaf ik het op, heb ik haar er 15 min uitgepakt en daarna weer terug en viel ze in slaap tot de volgende dag.
Mijn vraag is; is dit nou zo slecht en bezorgd me dat er uit pakken op termijn nog meer ellende of is dit gewoon haar manier en kan ik er aan toe geven. Ik heb geen zin om haar elke nacht tussen ons in te hebben, 's avonds er even uit maakt me niet zoveel uit.
Mijn vraag is; is dit nou zo slecht en bezorgd me dat er uit pakken op termijn nog meer ellende of is dit gewoon haar manier en kan ik er aan toe geven. Ik heb geen zin om haar elke nacht tussen ons in te hebben, 's avonds er even uit maakt me niet zoveel uit.
dinsdag 24 februari 2009 om 17:41
quote:mostlyhappy schreef op 24 februari 2009 @ 10:05:
Ik geloof dat kindjes vanaf een maand of 9 kunnen gaan dromen en dat zal het wakker worden nu kunnen verklaren.
Mijn dochtertje wordt ook wel eens huilend wakker (ze is nu anderhalf) en bij haar werkt het niet om een aai over het bolletje te geven. Ik moet haar echt even goed troosten zodat ze uit haar verdrietige bui kan komen. Ik ga echter niet van hara kamer af. Het is nacht en ze mag dan niet te veel wakker worden vind ik. Ik doe dan ook geen lamp aan maar heb genoeg aan het licht van de gang. Ik til haar uit bed en ga even lekker met haar knuffelen, verder geen boekjes of gekkigheid want het is geen speeltijd. Na een paar minuutjes leg ik haar weer terug en dat accepteert ze vaak heel goed.
Mijn tip aan jou is dan ook om haar niet haar kamer uit te halen en haar zo duidelijk maken dat de dag nog lang niet is begonnen en ze weer lekker verder moet gaan slapen. Er zijn zat kinderen waarbij het niet erg is om ze wel naar beneden te nemen of ze wel bij je in bed ta laten maar er zijn er ook zat waarbij je op die manier dus wel een probleem creeert....
Succes!
Zo werkte het bij ons precies zo. Dochter kwam in principe niet haar kamer uit, of wij moesten het 'gevoel' hebben dat er iets bijzonders aan de hand was, waardoor we daar van afweken. Ze heeft wel eens bij ons geslapen of door ons naar beneden gehaald, maar dat waren wel meer uitzonderingen.
Want mijn ervaring is dat het bij dochter wel zo werkte dat als je "meeging" in haar buien, dat het telkens erger werd. Een soort bevestiging dat er wat was voor haar, waardoor die bevestiging maakte dat ze het gevoel steeds vaker ging krijgen. Kan het niet zo goed uitleggen geloof ik.
Daarom was het dus meestal zo dat als dochter huilde, we haar gingen troosten. Meestal met een aai over de bol. In geval van dromen en over de zeik zijn, nam ik om mijn vriend haar altijd uit bed op schoot en ging haar dan beetje wiegen totdat ze weer rustig was en dan legden we haar daarna weer terug in eigen bed. Dit duurde dan meestal max. een kwartiertje.
Maar goed, nogmaals, jij moet de situatie beoordelen, passende bij jullie, je kindje en de omstandigheden.
Ik geloof dat kindjes vanaf een maand of 9 kunnen gaan dromen en dat zal het wakker worden nu kunnen verklaren.
Mijn dochtertje wordt ook wel eens huilend wakker (ze is nu anderhalf) en bij haar werkt het niet om een aai over het bolletje te geven. Ik moet haar echt even goed troosten zodat ze uit haar verdrietige bui kan komen. Ik ga echter niet van hara kamer af. Het is nacht en ze mag dan niet te veel wakker worden vind ik. Ik doe dan ook geen lamp aan maar heb genoeg aan het licht van de gang. Ik til haar uit bed en ga even lekker met haar knuffelen, verder geen boekjes of gekkigheid want het is geen speeltijd. Na een paar minuutjes leg ik haar weer terug en dat accepteert ze vaak heel goed.
Mijn tip aan jou is dan ook om haar niet haar kamer uit te halen en haar zo duidelijk maken dat de dag nog lang niet is begonnen en ze weer lekker verder moet gaan slapen. Er zijn zat kinderen waarbij het niet erg is om ze wel naar beneden te nemen of ze wel bij je in bed ta laten maar er zijn er ook zat waarbij je op die manier dus wel een probleem creeert....
Succes!
Zo werkte het bij ons precies zo. Dochter kwam in principe niet haar kamer uit, of wij moesten het 'gevoel' hebben dat er iets bijzonders aan de hand was, waardoor we daar van afweken. Ze heeft wel eens bij ons geslapen of door ons naar beneden gehaald, maar dat waren wel meer uitzonderingen.
Want mijn ervaring is dat het bij dochter wel zo werkte dat als je "meeging" in haar buien, dat het telkens erger werd. Een soort bevestiging dat er wat was voor haar, waardoor die bevestiging maakte dat ze het gevoel steeds vaker ging krijgen. Kan het niet zo goed uitleggen geloof ik.
Daarom was het dus meestal zo dat als dochter huilde, we haar gingen troosten. Meestal met een aai over de bol. In geval van dromen en over de zeik zijn, nam ik om mijn vriend haar altijd uit bed op schoot en ging haar dan beetje wiegen totdat ze weer rustig was en dan legden we haar daarna weer terug in eigen bed. Dit duurde dan meestal max. een kwartiertje.
Maar goed, nogmaals, jij moet de situatie beoordelen, passende bij jullie, je kindje en de omstandigheden.
dinsdag 24 februari 2009 om 18:02
Nou wel hoor als je kunt voorspellen dat het dan de volgende dag en die dag erna en die dag erna wéér raak is. Dan kan ik opeens erg koppig worden (en ook wel beetje boos inwendig). Vriend kan het niet aan om middenin de nacht geschreeuw en gekrijs te horen. Ik kan het eigenlijk net zo goed niet aan. Welke ouder wel? Je wilt gewoon dat het zsm stil is. Maar op een gegeven moment houdt het op en gaat die heilige voorbeeld-stellen, anders-leren-ze-het-nooit! in
dinsdag 24 februari 2009 om 18:09
Been there done that. Oudste heeft een periode van twee weken elke nacht bij ons gelegen, en toen vroeg ik me ook af of we er wel goed aan deden. Maar was gewoon zo moe (we hebben er nog een die ook nog regelmatig wakker wordt/werd), dat ik gewoon geen puf heb het gevecht aan te gaan. Ik kan ook niet tegen gekrijs 's nachts. Dan maar bij ons in bed.
Gelukkig hebben we een kingsize.
Gelukkig hebben we een kingsize.
donderdag 26 februari 2009 om 10:15
Nou vannacht was het weer prijs. Ik heb haar om 20.00 uur in bed gelegd en om 24.00 werd ze huilend wakker. Ik sliep ook al. Ik heb haar eruit gepakt en even bij mij gelegd (ze viel meteen weer in slaap) , na 10 min weer teruggelegd na 5 min weer wakker en weer huilen, nog een keer hetzelfde gedaan maar na een half uur was het weer raak. Toen heb ik haar maar weer tussen ons in gelegd.
vrijdag 27 februari 2009 om 13:24
quote:intiem schreef op 24 februari 2009 @ 19:30:
Maar Ainne, ik mag toch hopen dat die periode voorbij is dat de oudste bij jullie in bed ligt? Dus m.a.w. jullie op een gegeven moment wél kind hebben laten huilen of spoken?
Sorry was dit topic vergeten.
Eh ja die twee-weken-achter-elkaar-periode is voorbij, ging gewoon spontaan, ineens sliep ze wel weer gewoon in haar eigen bed. Ze slaapt nu zo'n twee keer per maand bij ons, meestaal als ze overstuur is door dromen. Als drie keer troosten niet helpt dan komt ze bij ons.
Laten huilen/spoken doen we echt nooit, niet uit principe of zo, gewoon omdat we alles zo snel mogelijk weer stil willen hebben zodat we allemaal onze nachtrust kunnen pakken.
Maar Ainne, ik mag toch hopen dat die periode voorbij is dat de oudste bij jullie in bed ligt? Dus m.a.w. jullie op een gegeven moment wél kind hebben laten huilen of spoken?
Sorry was dit topic vergeten.
Eh ja die twee-weken-achter-elkaar-periode is voorbij, ging gewoon spontaan, ineens sliep ze wel weer gewoon in haar eigen bed. Ze slaapt nu zo'n twee keer per maand bij ons, meestaal als ze overstuur is door dromen. Als drie keer troosten niet helpt dan komt ze bij ons.
Laten huilen/spoken doen we echt nooit, niet uit principe of zo, gewoon omdat we alles zo snel mogelijk weer stil willen hebben zodat we allemaal onze nachtrust kunnen pakken.
vrijdag 27 februari 2009 om 13:26
vrijdag 27 februari 2009 om 13:35
Nee hoor,helemaal niet erg al jullie het ook niet erg vinden.
Meestal zijn het allemaal maar fases en gaan ze weer vanzelf over.
Ik heb mijn kinderen nooit laten huilen en ze gewoon bij mij in bed gelegd.
Heerlijk ook hoor,zo'n frummeltje bij je.
Mijn jongste heeft even een periode gehad dat hij om 12.00 al begon (hij was wel al 3) en daar heb ik toen wel even een grens gesteld.
Maar verder heb ik er geen probleem mee.
Sporadisch wordt hij nog wel eens s'nachts wakker en dan slaapt hij bij ons verder.
Gaat allemaal over.
De oudste twee slapen al hèèl lang niet meer bij mij en hebben het toen ze klein waren ook gedaan.
Meestal zijn het allemaal maar fases en gaan ze weer vanzelf over.
Ik heb mijn kinderen nooit laten huilen en ze gewoon bij mij in bed gelegd.
Heerlijk ook hoor,zo'n frummeltje bij je.
Mijn jongste heeft even een periode gehad dat hij om 12.00 al begon (hij was wel al 3) en daar heb ik toen wel even een grens gesteld.
Maar verder heb ik er geen probleem mee.
Sporadisch wordt hij nog wel eens s'nachts wakker en dan slaapt hij bij ons verder.
Gaat allemaal over.
De oudste twee slapen al hèèl lang niet meer bij mij en hebben het toen ze klein waren ook gedaan.
zaterdag 28 februari 2009 om 08:03
Zolang het meer uitzondering is dan regel lijkt me dat er niks aan de hand is. Soms hebben ze je nabijheid gewoon iets harder nodig dan anders. Als het erg veel voor gaat komen moet je voor jezelf de afweging maken of je het een probleem vindt als het voorlopig zo blijft gaan. De kans dat het dan gewoonte wordt neemt toe en dus ook de kans dat je het echt moet gaan doorbreken als je er vanaf wilt. Als je dat geen probleem vindt is er dus evengoed niets aan de hand.
Wij nemen de jongste nog weleens mee naar beneden als hij 's avonds ligt te rommelen in bed. Normaal slaapt hij prima door, dus als hij wakker is en moet huilen is er meestal iets aan de hand. Als we hem dan een minuut of 10 meenemen naar beneden slaapt hij meestal probleemloos verder daarna. Als we hem iedere keer even troosten en we vertrekken dan weer duurt het veel langer voordat hij weer slaapt. Bij ons in bed slapen doen ze geen van beiden. Niet omdat wij het per definitie niet willen hebben, maar gewoonweg omdat ze bij ons in bed niet in slaap vallen. Ze vinden het dan veel te gezellig bij ons.
Wij nemen de jongste nog weleens mee naar beneden als hij 's avonds ligt te rommelen in bed. Normaal slaapt hij prima door, dus als hij wakker is en moet huilen is er meestal iets aan de hand. Als we hem dan een minuut of 10 meenemen naar beneden slaapt hij meestal probleemloos verder daarna. Als we hem iedere keer even troosten en we vertrekken dan weer duurt het veel langer voordat hij weer slaapt. Bij ons in bed slapen doen ze geen van beiden. Niet omdat wij het per definitie niet willen hebben, maar gewoonweg omdat ze bij ons in bed niet in slaap vallen. Ze vinden het dan veel te gezellig bij ons.
