Na 6 jaar relatie onverwachts uit; hoe verder?

26-02-2009 18:26 26 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vanavond kwam ik thuis uit mijn werk, briefje op de tafel.

Van mijn vriend, dat het over was tussen ons. Na 6 jaar, totaal onverwacht.



We hadden plannen om samen te gaan wonen (hadden LAT-relatie). Nu zie ik helemaal geen toekomst meer. Ja een eenzame. Ik heb bijna geen vrienden, ja de vrienden die wij samen hadden. Maar dat waren voornamelijk zijn vrienden. En nog 1 vriendin van de middelbare school. Heb nl een lichte vorm van autisme, waardoor het moeilijk voor mij is om contact te leggen.



Iemand tips hoe verder te gaan?
Een briefje op tafel? Wat een lamzak zeg.
Alle reacties Link kopieren
Heb 3 jaar geleden net hetzelfde meegemaakt (na 7 jaar lat plots onverwachts gedaan ook naar huisjes aant kijken)

Het ziet er nu allemaal zwart uit in jou ogen maar dat is het niet hoor!!!

Je hebt 1 vriendin waarmee je wel eens kan afspreken, via haar ontmoet je weer nieuwe mensen...

Misschien kun je een hobby nemen datgene waar je altijd al zin in had maar niet aan begon omdat je dan minder tijd had voor hem (of gewoon een sport, bloemschikken, curcus (bv koken,...)) , daar ontmoet je ook weer mensen

Veel sterkte in deze moeilijke dagen!!!

Liefs, x
Alle reacties Link kopieren
Wat lief dat 'ie toch nog even een briefje geschreven heeft zeg. De held.
Alle reacties Link kopieren
quote:Tientje79 schreef op 26 februari 2009 @ 18:36:

Wat lief dat 'ie toch nog even een briefje geschreven heeft zeg. De held.Ik denk dat jouw motto hier de toekomst is... veel sterkte
Nou ja zeg, wat een lul.

Heel diep adem halen en hem bellen en verdere uitleg vragen.
Alle reacties Link kopieren
Heeft zijn telefoon afgesloten. Ik wil dolgraag ergens lid van worden ofzo, heb een brede interesse. Helaas woon ik in een gehucht waar geen ... te doen is. En die ene vriendin woont hier bijna een uur rijden vandaan.
Alle reacties Link kopieren
Wat een ontzettende zak. Kunnen wel gaan zeggen van beter kwijt dan rijk maar zo voelt het natuurlijk niet (of misschien wel). Veel sterkte en hoop dat er de komende tijd weer wat positieve dingen op je pad komen.
Alle reacties Link kopieren
jeetje.. wat heftig, uit maken met een briefje op tafel na 6 jaar! even een hele dikke knuffel voor jou



ik heb zelf ook een lichte vorm van autisme en herken je situatie, ik had ook geen eigen vrienden meer en alleen zijn vriendengroep.. die natuurlijk zijn vrienden bleven en niet de mijne nadat het uit ging..

ik ben zelf aan de slag gegaan om nieuwe mensen te leren kennen.. via oproepjes hier op het forum en ben gaan sporten.. en heb inmiddels wel wat leuke mensen ontmoet.. en weet je, dat voelt ook nog eens heel goed omdat je het dan zelf hebt gedaan ipv op hem mee te liften.. je moet alleen als persoontje met autisme wel extra hard zijn voor jezelf, extra schop onder je kont en toch doen al is het nog zo moeilijk!

en tegelijk.. wees niet te hard voor jezelf, het hoeft niet meteen te lukken.. eenzaamheid is beangstigend, maar het komt echt goed als je doorzet en jezelf de tijd geeft.
Alle reacties Link kopieren
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
Alle reacties Link kopieren
Wat een lamzak! Dat ze nog bestaan zeg...

En hij heeft zijn telefoon afgesloten?



Hoe je nu verder moet? Ik weet niet of we je daar nu bij kunnen helpen. Is er iemand waar je vanavond even naartoe kan? Kun je iemand bellen? Ik denk dat dat voor nu het belangrijkste is.
Alle reacties Link kopieren
Wat ellendig... sterkte! Waren er al tekenen dat het niet goed ging, of komt het echt als donderslag bij heldere hemel?



Kan het zijn dat hij een ander heeft?



Tuurlijk kom jij er weer bovenop, dat duurt even maar komt goed! Blijf geloven dat het vanaf nu alleen maar beter gaat met je, is een uitdaging maar het werkt echt!
Alle reacties Link kopieren
Ok je woont in een gehucht maar je interesses liggen breed, das positief in jou dorp echt niks te doen? zelfs geen boerinnenbond (kom uit belgie weet nie hoe ze da bij jullie noemen) die een bloemschikavond ofzo doet? Mijn moeder heeft me toen naar zoiets meegesleurt en ok zijn oudere dames dus nie echt iets om vriendenkring op te bouwen maar de oudere dames beginnen die avond wel gesprekje en dat geeft weer zelfvertrouwen

woont die vriendin in een stad of ook gehuchtje? Jullie kunnen misschien eens samen gaan stappen in de stad int weekend en bij jou of haar logeren?

Knuffel
Alle reacties Link kopieren
Het kwam echt als donderslag bij heldere hemel. Onlangs hele lieve Valentijnscadeautjes gehad. Gisteravond nog een sms'je gehad of we zaterdagavond naar de bioscoop zouden gaan. En nu ineens dit.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje...kan er iets zijn gebeurd dat hij het zat is? misschien iets persoonlijks? Liep het echt nog goed de laatste tijd...



iig een dikke knuf en sterkte!!!!!
Alle reacties Link kopieren
wat een eikel zeg!
Alle reacties Link kopieren
Je weet dus niet waarom of hoe of wat?
Alle reacties Link kopieren
In de brief stond dat hij onze relatie als een 'broer-zus' relatie voelde.



Mijn zus heeft hem ook nog gesms't, want zij had ook vaak contact met hem. En zijn kunstkerstboom staat nog bij mijn ouders op zolder, maar ok dat komt later wel.



Vanavond zijn mijn ouders en zus geweest. Echt lief. Nu maar gewoon proberen te slapen en morgen weer werken (afleiding).
Alle reacties Link kopieren
Wat een zak hooi zeg. Uitmaken via een briefje.

Je ouders en zus wonen wel in de buurt? Dan hoop ik dat je veel steun aan hen hebt. Al heb je maar 1 vriendin, bij je moeder en zus kun je je verhaal toch ook kwijt? En met hun kun je misschien ook wat leuke dingen gaan ondernemen.



Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Hey zonnetje,

probeer er een "bezig" weekend van te maken!! Ga je niet opsluiten om in en hoekje te zitten kniezen. Ga desnoods een avondje naar je ouders/zus. En ga overdag eens shoppen ofzo

Liefs
Alle reacties Link kopieren
Uiteindelijk heeft ie de telefoon opgenomen (omdat ik 'm belde). Het lag volgens hem allemaal aan mij. Sorry hoor, maar naar mijn mening heb je in zo'n situatie allebei een rol gespeeld. Uiteindelijk wel z'n excuses aangeboden voor 'het brief'je'. Vanochtend komt ie langs.



Mijn ouders en zus wonen hier niet in de buurt (30 a 60 minuten rijden). Hebben een druk sociaal leven. Ze kwamen gelijk hoor, harstikke fijn. Maar gaven wel aan ook hun eigen leven te hebben. En terecht. Toch geeft de eenzaamheid mij een beangstigend gevoel.



Ik voel me gebruikt, heb hem 'uit het slop' getrokken; geholpen bij het vinden van een opleiding en daarna bij het vinden van een baan. Nu heeft meneer alles voor elkaar en hoppa, mij niet meer nodig.
Alle reacties Link kopieren
Hey zonnetje,

hoe gaat ie??

Is hij nog langs geweest? Heeft je toch niet te hard gekwetst??

veel sterkte nog

Alle reacties Link kopieren
Sjongejongejonge, wat een ontzettende klojo. Hij durft je niet eens persoonlijk te vertellen dat het uit is en jij moet erachteraan bellen om voor jezelf duidelijkheid te krijgen!

Is hij nog langsgeweest? Heb je een beetje uitleg gekregen?



Voor de rest: het zal nu even heel moeilijk zijn, maar zo langzamerhand komen er weer veel meer lichtpuntjes in je leven en op een gegeven moment merk je ineens dat het eigenlijk heel erg goed met je gaat!



Nieuwe mensen leren kennen kan via sport/hobby, maar ook via internet/fora. Heb je geen leuke collega's waarmee je eens lekker naar de film kan ofzo?



Ik wens je heel veel sterkte!!
Alle reacties Link kopieren
Pff ik begrijp er even helemaal niets meer van.

Zaterdag kwam íe langs om nog wat spullen te halen

en zijn 'gram'; wat ik allemaal wel niet fout had gedaan. Daar was hij rustig voor gaan zitten. Geen woord over zijn eventuele tekortkomingen.



Toen ik mijn verhaal wilde doen, stond ie snel op, keek schuchter weg en wilde zo snel mogelijk weg.



Zondagochtend was ik bij mijn ouders, stond hij ineens op de stoep. Wilde die mij terug?! Hij had op zich in laten praten, in een impuls gehandeld etc.



Ik heb hem laten weten dat ik daar nog eens goed over na moest denken. En dat hij mij deze week met rust moet laten. Zondag komt hij bij mij langs.



Toen hij voor mijn neus stond, voelde ik geen liefde meer voor hem. Maar als ik hem straks een week heb gemist, ik weet het niet.
Alle reacties Link kopieren
Hey meis, snap dat je niet weet hoe je er over een week over denkt, maar probeer goed voor jezelf op een rijtje te krijgen of dit de partner is die jij verdient...



Hij is neem ik aan op de hoogte van je autisme. Hoe kan hij, als ie ook maar een greintje respect voor je heeft, jouw op deze manier behandelen



Heel veel sterkte deze week, probeer iemand te vinden waar je mee kan praten over de situatie, als je er zelf niet uitkomt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven