Kind in je uppie - deel 8

Thnx! Na een avondje zelfmedelijden voel ik me weer ok. Op naar de volgende poging. En vanavond een lekker wijntje drinken:).
Wannabe van harte gefeliciteerd! Wat ontzettend leuk!!!

Gefeliciteerd! Veel geluk Wannabe!

@Betsy_01 Hier hetzelfde. Ook wachten op de brief voor de intake. Ook eind van het jaar. Ik vind het wachten wel lastig moet ik zeggen. Het lijkt nog zo ver weg..

Nou idd. Als je een brief hebt kan je naar een datum toeleven. Dan wordt het 'echt' denk ik. Nu is het wachten, wachten en wachten haha.
Maar ik ben druk bezig met plannen voor mn huis om genoeg ruimte te maken en probeer goed te sparen.

Gefeliciteerd Wannebe!!! Wat een goed nieuws!!

Knuffel voor de mensen die van t bankje zijn gevallen....

Hier ook een maand pauze gehad. Woensdag een afspraak voor een hsg en vrijdag weer 1e echo. Fijn om weer te beginnen maar ook weer spannend... nog 3 x iui en als dat niet lukt door naar de icsi.

Gefeliciteerd met je mannetje!
Hier op wachtdag 9 na iui. Van de week erge hoofdpijn gehad en s avonds steeds vol gevoel maar dit heb ik vaker sinds ik niet meer sport. Ook al 3 dagen last van m'n maag met vlagen maar er heerst van alles. Even afwachten nog

Betsy_01 schreef: ↑

17-02-2018 19:35

Nou idd. Als je een brief hebt kan je naar een datum toeleven. Dan wordt het 'echt' denk ik. Nu is het wachten, wachten en wachten haha.
Maar ik ben druk bezig met plannen voor mn huis om genoeg ruimte te maken en probeer goed te sparen.

Dat wachten gaat gewoon door hoor. Wachten tot je echt mag beginnen, wachten tot (of) het lukt, en dan begint het echt grote wachten.

Gefeliciteerd Wannabe. Wat een mooi nieuws, geniet van je kleine man.

Hailie wat balen . Nu weer door naar de volgende!

@nora. Krijg en hsg en een gesprek met gyneacoloog. Benieuwd wat daar uit komt. (Hopelijk hsg gewoon goed! )

Succes voor alle wachtende. Duim voor jullie

Goedemorgen, ik ben nieuw hier. Misschien dat iemand wel ervaring heeft met het AMC of advies heeft voor het volgende:

Ik heb na 1,5 jaar wachtlijst (en daarvoor ook al pogingen gedaan) eindelijk een intake gehad met de gynaecoloog en een gesprek met de counselor. Dat verliep volgens mij wel goed, de counselor zei ook dat ik meteen kon beginnen met temperaturen en foliumzuur slikken en dat ze elke vrijdag de intakes besproken. Het bleek alleen dat ik door een administratieve fout niet was uitgenodigd voor een voorlichtingsbijeenkomst.

Alleen vervolgens word ik in het ongewisse gelaten. Ik heb twee vrijdagen afgewacht, niks gehoord, toen gebeld en de dame van de receptie zei dat het erop leek dat ik besproken was....maar nog naar die voorlichting moest en dat ze een datum zou inplannen. Vervolgens een mail dat er nog geen datum staat ingepland (?) en ik het wel zal horen als dat gebeurt.

Ik heb geen idee op welke termijn die voorlichting gaat plaatsvinden, even los nog van het feit dat ik mijzelf in de afgelopen vier jaar volgens mij wel voldoende heb voorgelicht, ik heb inmiddels drie pogingen achter de rug, maar dat terzijde.

Daarop dus maar een mailtje gestuurd, dat ik het niet redelijk zou vinden als ik maanden onnodig langer moet wachten en met het voorstel de punten van die voorlichting individueel met mij door te nemen.

We zijn nu een week verder en ik hoor niets.

Dat is toch raar? Wat zouden jullie doen? Ik voel me soort van in de maling genomen, het lijkt alsof je aan de beurt bent...en vervolgens toch niet...

Hoi allemaal,

Ik heb me geregistreerd op dit forum omdat ik informatie zocht over het opvoeden van een kind zonder relatie en ik dit topic vond. Mijn situatie is misschien iets anders, want ik ben op zoek naar een man om samen een kindje mee op te voeden, zonder liefdesrelatie dus. Ik denk hierbij aan een verdeling van 70-30 procent. Het zou natuurlijk kunnen dat ik geen geschikte kandidaat vind, en dan zou ik ook graag een kindje alleen krijgen. Ik ben 30 jaar.

Ben benieuwd of hier meer vrouwen zijn die in beginsel de voorkeur geven aan het opvoeden van een kindje samen met een papa.

spagettipolonaise schreef: ↑

19-02-2018 10:30

Goedemorgen, ik ben nieuw hier. Misschien dat iemand wel ervaring heeft met het AMC of advies heeft voor het volgende:

Ik heb na 1,5 jaar wachtlijst (en daarvoor ook al pogingen gedaan) eindelijk een intake gehad met de gynaecoloog en een gesprek met de counselor. Dat verliep volgens mij wel goed, de counselor zei ook dat ik meteen kon beginnen met temperaturen en foliumzuur slikken en dat ze elke vrijdag de intakes besproken. Het bleek alleen dat ik door een administratieve fout niet was uitgenodigd voor een voorlichtingsbijeenkomst.

Alleen vervolgens word ik in het ongewisse gelaten. Ik heb twee vrijdagen afgewacht, niks gehoord, toen gebeld en de dame van de receptie zei dat het erop leek dat ik besproken was....maar nog naar die voorlichting moest en dat ze een datum zou inplannen. Vervolgens een mail dat er nog geen datum staat ingepland (?) en ik het wel zal horen als dat gebeurt.

Ik heb geen idee op welke termijn die voorlichting gaat plaatsvinden, even los nog van het feit dat ik mijzelf in de afgelopen vier jaar volgens mij wel voldoende heb voorgelicht, ik heb inmiddels drie pogingen achter de rug, maar dat terzijde.

Daarop dus maar een mailtje gestuurd, dat ik het niet redelijk zou vinden als ik maanden onnodig langer moet wachten en met het voorstel de punten van die voorlichting individueel met mij door te nemen.

We zijn nu een week verder en ik hoor niets.

Dat is toch raar? Wat zouden jullie doen? Ik voel me soort van in de maling genomen, het lijkt alsof je aan de beurt bent...en vervolgens toch niet...

Ik zit ook bij het amc, en dit is inderdaad een rare manier van doen. Daar mag je best wat van zeggen hoor, ik zou gewoon bellen, en als de balie je niet kan helpen, vragen om een telefonische afspraak bij de verpleegkundige. Die weet/kan vaak wat meer. Wat gek trouwens dat je zonder die voorlichting verder kon, ik kon me niet eens aanmelden voor de verdere procedure voordat ik daar geweest was.

Hier op dag 11 na iui. Had sterk t gevoel dat t niet was gelukt maar twijfel toch beetje. Heb al 2 dagen ontzettend zware benen. (Weet niet of dit iets is) en sinds vanmorgen zijn de zijkanten van mijn borsten wat gevoelig. Dit heb ik wel vaker vlak voor menstruatie.
Herkenbaar?

Gefeliciteerd Wannabe! Ik ben heel benieuwd hoe het je bevalt met twee kinderen!

AngelaLoes: die pijn in mijn borsten herken ik wel van zwanger zijn, maar bij mij kwam dat na de test pas . Duimduimduim!

Ik ben net van het bankje gevallen, en ook echt moe en pijnlijk vandaag....bluh.

Morgen gaat het vast alweer beter, op naar volgende maand!

Angelaloes, duimen!

Nora, knuffel.

Ik had mijn eerste afspraak gepland op 12 maart voor intake, kom ik erachter dat we dan ouderavond op school hebben. Grrrrr. Duurde al half uur voordat ik iemand aan de lijn kreeg, en daarna bleven ze maar ochtendafspraken aanbieden terwijl ik dus zei dat ik alleen smiddags kon. Nu dus opbellen en verzetten

Ik duim voor je Angelaloes.
Nora..sterkte. hopelijk voel je je wat beter vandaag.
Heb je je gesprekken al gehad Alisa?
En wat irritant Sciencerocks..succes met het maken van een afspraak.
En een dikke knuffel voor iedereen!!!!!

@Nora verdorie. wat balen zeg. Ik hoop dat volgende maand gewoon een succesvolle maand wordt voor iedereen hier!

Dat hoop ik ook innerpeace, zou heel mooi zijn. Hoe gaat het nu met jou?

@Hailie het gaat.... Gezien alle zwangeren om mij heen komt er veel verdriet uit. Maar we mogen niet opgeven. Als we dat doen, zal mijn wens al helemaal niet uitkomen

Ja ik snap dat er veel verdriet uitkomt. Het is iedereen zo gegund maar wat kan het geluk van een ander je dan diep raken.
Niet opgeven, that's the spirit!!!

@angelaloes ik duim voor je!

Ik ben van plan om hierheen te gaan: http://alleenmetkinderwens.nl/activitei ... r-openheid

Nog iemand die daar ook heen gaat of al weleens is geweest?

Beau1993 schreef: ↑

23-02-2018 06:34

@angelaloes ik duim voor je!

Ik ben van plan om hierheen te gaan: http://alleenmetkinderwens.nl/activitei ... r-openheid

Nog iemand die daar ook heen gaat of al weleens is geweest?

Het lijkt me erg interessant, maar ik kan die avond helaas niet.. Ik hoop dat er nog zo'n bijeenkomst komt!

Ik heb in april mijn intake bij Isala. Ik overweeg ook nog naar Geertgen te gaan. Het moeilijke is dat ik sinds kort de liefde van mijn leven ben tegengekomen. Eindelijk de echte liefde gevonden. Heeft hij al meerdere kinderen en vindt hij zichzelf er overheen; ik heb niet durven vragen of hij gesteriliseerd is maar alles wijst daar wel op. Maar ja, je hebt geen enkele garantie dat ik tot de dood bij hem blijf en het fijne leven houd dat ik met hem heb nu. Ik ga dus gewoon door met dit traject; ik ben niet van plan te vertellen dat ik op de wachtlijst sta. Het kan nog wel 2 jaar duren voor er een zaaddonor beschikbaar is. En ik ben 35. Straks krijgt hij een ongeluk, dan heb ik én hem niet meer én geen kind omdat ik dit traject stopzet. We zien wel over een paar jaar. Ik twijfel ook of ik er in mijn eentje psychisch het allemaal aan kan; ik heb nu therapie om te accepteren dat er een andere toekomst is dan het huisje-boompje-beestjeplaatje. Dat ik ook in mijn eentje kan zijn. O mèn, je wil niet geloven hoe begripvol mijn vriend is, hij is het beste dat mij overkomen is. Heb ik echt voldoende netwerk? Hoe ga ik een kind opvoeden als ik in mijn eentje nog zo veel moeite heb met op tijd opstaan, het huis op orde houden en gelukkig zijn? Wellicht kan ik alleen welvaren bij de stabiliteit en richting die mijn vriend me biedt. Is dat mijn lotsbestemming. Ik ga het traject wel aan en uit de intake blijkt wel of ze me er überhaupt geschikt voor vinden. Ik weet nog steeds niet of de liefde voor mijn nichtjes en neefjes en kinderen van mijn vriend genoeg is. Ik trek op visites altijd enorm toe naar de kindjes van mijn vrienden, "goh je hebt echt de babytouch!" Ik wil voor nu nog geen kind, ik wil nog te veel dingen doen voor mijn eigen ontwikkeling. Ook mentaal sterker worden. Ik wil wel ontzettend graag zijn liefde en liefde voor hem uiten. Kan ik dit ca. 2 jaar uithouden en dan de keuze maken om een kind te krijgen van een donor? Betekent dat dat ik hem per definitie helemaal kwijt ben? Was deze liefde ook ontstaan als ik al een jong kind had? We zeggen telkens tegen elkaar hoe sterk dit is, werkelijk, hij past fantastisch bij mij, ik wist niet dat dit bestond. Zou ik moeten kiezen tussen wat erger is, nooit meer een man of nooit meer een kind, dan is dat nooit meer een man. Ik heb hem nu. Maar geen garantie dat hij blijft, hoe sterk de liefde ook is.

Ontzettend moeilijk. In ieder geval. In april intake en dan zien we wel verder. Hoe ouder ik word, hoe meer ik ook inzie dat er een alternatief leven is zonder eigen kinderen en dat je ook aan andermans kinderen het leven door kunt geven, en dat je jezelf mooi kunt ontwikkelen en ook voor je man kunt zorgen en een fijn thuis kunt creëren. En niet voor niets heb ik 1,5 jaar geleden een abortus ondergaan; verkeerde man *(type kan de relatiebreuk niet aan en springt met je kind voor de trein), zat zeer slecht in mijn vel, huis lag overhoop door verbouwing. Dat was de goede beslissing. Dus hoe hard is die eis van een kind krijgen nu echt? Wat moet gebeuren, dat gebeurt. Wat dat is, zal de toekomst uitwijzen. Maar wel ontzettend moeilijk.

Hier op dag 15 na iui. Op dag 28 van cyclus. Vanmorgen werd ik wakker met menstruatie achtig gevoel.
Maar nog geen spoor van m'n menstuatie. Vanmiddag was de rest negatief maar dit was niet met ochtend urine.
Wie had t ook ongv zo? En hoe is t met de andere wachtende?

angelaloes schreef: ↑

24-02-2018 19:26

Hier op dag 15 na iui. Op dag 28 van cyclus. Vanmorgen werd ik wakker met menstruatie achtig gevoel.
Maar nog geen spoor van m'n menstuatie. Vanmiddag was de rest negatief maar dit was niet met ochtend urine.
Wie had t ook ongv zo? En hoe is t met de andere wachtende?

Ik heb dat helaas meerdere keren gehad en was steeds niet zwanger. Maar dit hoeft niet te betekenen dat dit voor jou ook geldt!

En macarin.. wat pittig zo. Je moet altijs voor jezelf kiezen.. althans.. zo sta ik tegenwoordig steeds meer in het leven . Als hij er over 2 jaar niet meer voor je is, kan je verder met je leven. Als hij er wel nog voor je is dan accepteert hij het over 2 jaar... of wellicht toch van jullie samen?
Ingewikkeld..

Hier vrijdag van het bankje gevallen. Zondag weer uitgangsecho.