Zwanger
alle pijlers
Uitgerekend 16-30 april 2018
dinsdag 15 augustus 2017 om 20:32
Dit topic is voor iedereen die in de tweede helft van april is uitgerekend en het leuk vind om mee te kletsen!
= kloppend hartje
= goede 20-weken echo
Skippybal10, Konijntje999, Selin26, Poeziemauw, Jufje-87 en Evda2016
= kloppend hartje = goede 20-weken echo| Naam | Leeftijd | Kindje | Uitgerekend | Geslacht | Bijzonderheden |
|---|---|---|---|---|---|
| Egeltje10 | 25 | Eerste | 20 april | Meisje! |  Bevallen op 29 maart |
| Oleander2017 | 38 | Eerste | 20 april | Jongen! | Bevallen op 13 april |
| Esther93 | 24 | Eerste | 15 april | Meisje! | Bevallen op 20 april |
| Richelle91 | 26 | Eerste | 22 april | Meisje! | Bevallen op 24 april |
| XBarbabella | 29 | Derde | 18 april | Jongen! | Bevallen op 24 april |
| Marijeens25 | 31 | Eerste | 25 april | Jongen! | Bevallen op 27 april |
| Squirrel8 | 24 april | Jongen! | Bevallen op 30 april |
||
| Lievemas | 30 | Derde | 29 april | Meisje! | Bevallen op 7 mei |
| Waersmaedje1 | 28 | Tweede | 18 april | Meisje! | |
| Moeder1980 | 36 | Zesde | 21 april | nnb | |
| Annii87 | 30 | Eerste | 22 april | nnb | |
| NinjaToby | 30 | Eerste | 24 april | Jongen! | |
| Roosje-Mila1980 | 37 | Eerste | 30 april | Jongen! | |
Skippybal10, Konijntje999, Selin26, Poeziemauw, Jufje-87 en Evda2016
moderatorviva wijzigde dit bericht op 31-12-2020 11:30
Reden: ww verwijderrd ivm misbruik account
Reden: ww verwijderrd ivm misbruik account
91.29% gewijzigd
woensdag 4 april 2018 om 11:07
Goede tip wat betreft de vitamines! Thnx!
Hier in huize Roosje-Mila ook alles zo goed als klaar. Vluchttas, kamertje etc.
Nog wel de adressen verzamelen voor de geboortekaartjes en ook het ontwerp daarvoor is nog niet af.
Zelfde geldt voor de naam van ons mannetje...binnenkort maar weer eens met vriendlief om de tafel.
Heb met ons babytje afgesproken dat ie blijft zitten tot de afgesproken datum en tot nu toe houdt ie zich daar keurig aan, goed he
Ben sinds 1,5 week met verlof en begin daar eindelijk van te genieten, ook door het mooie weer! Af en toe een uitstapje met vriendlief, familie en vrienden die langskomen en nog wat dingetjes in huis die ik wil regelen. Wat is dit heerlijk zeg!
Alleen over Medipoint ben ik niet te spreken...zit nu al voor de 3e keer te wachten op hun levering van bedverhogers ed...maar goed, als dat alles is.
Vermoeidheid kikt er ook hier geregeld in. Dus doe alles zo rustig mogelijk.
Merk ook dat ons babytje nu wel m'n buik lekker vult, soms zit er een voetje vast achter m'n ribben en bukken etc is niet heel comfortabel, maar verder ligt ie al mooi ingedaald en draait vooral nog af en toe met z'n rug heen en weer.
En hij heeft een paar keer per dag de hik...ach gut...
Zijn jullie je al in de bevalling aan het verdiepen? Ik kijk af en toe wat filmpjes.
We hebben vrijdag samen nog een cursus van 2 uur wat betreft ademhalingstechnieken en baringshoudingen van de yogastudio. Sowieso fijn om daar met z'n 2en heen te gaan.
Ik herken je angst om er bij de bevalling alleen voor te staan ook wel Richelle. Hier heeft vriendlief de week voor d-day nog een cursus waardoor hij slecht bereikbaar is...gelukkig mag ik altijd de afdelingssecretaresse bellen die hem dan op kan piepen.
Daarnaast eindelijk wat andere gezichten gezien bij de verloskundigenpraktijk. Daar zijn nu ook 2 dames met zwangerschapsverlof. De invalster is nogal een zweverig type. Ze is wel kundig, maar krijg de kriebels van de manier waarop ze tegen je praat.. m'n vriend kon ook totaal niets met haar, al z'n grapjes werden totaal niet opgepikt...Duim dat zij vrij is als ik ga bevallen...en dat er wel plek is in het Geboortehuis...
Nou ik hoop dat jullie zo langzaamaan ook wat gas terugnemen en genieten van de rust en het mooie weer!
Hier in huize Roosje-Mila ook alles zo goed als klaar. Vluchttas, kamertje etc.
Nog wel de adressen verzamelen voor de geboortekaartjes en ook het ontwerp daarvoor is nog niet af.
Zelfde geldt voor de naam van ons mannetje...binnenkort maar weer eens met vriendlief om de tafel.
Heb met ons babytje afgesproken dat ie blijft zitten tot de afgesproken datum en tot nu toe houdt ie zich daar keurig aan, goed he
Ben sinds 1,5 week met verlof en begin daar eindelijk van te genieten, ook door het mooie weer! Af en toe een uitstapje met vriendlief, familie en vrienden die langskomen en nog wat dingetjes in huis die ik wil regelen. Wat is dit heerlijk zeg!
Alleen over Medipoint ben ik niet te spreken...zit nu al voor de 3e keer te wachten op hun levering van bedverhogers ed...maar goed, als dat alles is.
Vermoeidheid kikt er ook hier geregeld in. Dus doe alles zo rustig mogelijk.
Merk ook dat ons babytje nu wel m'n buik lekker vult, soms zit er een voetje vast achter m'n ribben en bukken etc is niet heel comfortabel, maar verder ligt ie al mooi ingedaald en draait vooral nog af en toe met z'n rug heen en weer.
En hij heeft een paar keer per dag de hik...ach gut...
Zijn jullie je al in de bevalling aan het verdiepen? Ik kijk af en toe wat filmpjes.
We hebben vrijdag samen nog een cursus van 2 uur wat betreft ademhalingstechnieken en baringshoudingen van de yogastudio. Sowieso fijn om daar met z'n 2en heen te gaan.
Ik herken je angst om er bij de bevalling alleen voor te staan ook wel Richelle. Hier heeft vriendlief de week voor d-day nog een cursus waardoor hij slecht bereikbaar is...gelukkig mag ik altijd de afdelingssecretaresse bellen die hem dan op kan piepen.
Daarnaast eindelijk wat andere gezichten gezien bij de verloskundigenpraktijk. Daar zijn nu ook 2 dames met zwangerschapsverlof. De invalster is nogal een zweverig type. Ze is wel kundig, maar krijg de kriebels van de manier waarop ze tegen je praat.. m'n vriend kon ook totaal niets met haar, al z'n grapjes werden totaal niet opgepikt...Duim dat zij vrij is als ik ga bevallen...en dat er wel plek is in het Geboortehuis...
Nou ik hoop dat jullie zo langzaamaan ook wat gas terugnemen en genieten van de rust en het mooie weer!
woensdag 4 april 2018 om 11:41
Haha roosje-Mila lijkt wel alsof we bij dezelfde verloskundige zitten haha. Bij mij mometeel ook 2 met verlof en een nieuwe. Echter kan ik her super goed met haar vinden.
Medipoint heef het tot nu toe bij ons prima gedaan, echter hebben we nu een enorm hoog bed, belachelijk hoog als je het mij vraagt.
Nog even lekker genieten van die kleine in onze buik, dit gaan we nog missen...
Medipoint heef het tot nu toe bij ons prima gedaan, echter hebben we nu een enorm hoog bed, belachelijk hoog als je het mij vraagt.
Nog even lekker genieten van die kleine in onze buik, dit gaan we nog missen...
woensdag 4 april 2018 om 16:46
Hey iedereen!
Ik had veel eerder op zoek moeten gaan naar forums zoals deze. Ik ben uitgerekend voor 19 april.
Het is al een enorme weg geweest.
Een jaar geleden kreeg ik te horen dat kindjes krijgen op de natuurlijke manier niet ging lukken, wegens pcos en geen eisprong. Toen was er één klein eitje dat toch besloot te springen, en aangezien ik toen ovulatietesten deed had ik het eitje in het oog, en hup: direct prijs. Tegen alle voorspellingen in. Ik was door het dolle heen. Een paar weken later was het gedaan met de vreugde. Ik bleek CMV te hebben opgelopen, vraag me niet hoe of waar. We moesten dus een belangrijke keuze maken. Het internet (dokter google, je kent hem wel) gaf aan dat heel wat vrouwen in zo'n vroeg stadium van de zwangerschap in geval van CMV kiezen voor een abortus. Wij hebben alle mogelijke opties overwogen, maar ik kon het niet. Ik wou het niet weg, wat als alles oké is? Wat als wij bij de gelukkigen zijn en geen CMV in het vruchtwater hebben?? Ik besloot te springen en af te wachten tot 22 weken, voor de punctie. De hel was het. Die 22 weken. Resultaat, mijn kleine meid heeft helemaal niks. Geen CMV in het vruchtwater, dikke party dus. Maar toch, die onzekerheid gaat niet zomaar weg. In de tussentijd verloor een vriendin van mij in het derde trimester haar kindje. Ik voelde me schuldig. Waarom mag het voor haar niet, en nu voor mij wel? Een dubbel gevoel dus.
Toen liep alles een tijdje goed, althans met de baby. Ik ging snel achteruit, mijn rug, mijn bekken, mijn schaalbeen. Alles deed sinds een week of 15 zo ongelooflijk pijn. De eerste drie maanden waren ook geen pretje. Ik was continu misselijk, drie maanden overgeven dus. Het maakte mij helemaal gek dat ik mezelf niet kon zijn. Ik ben normaal heel energiek, spring van hier naar daar. Nu moet ik bij elke beweging nadenken of ik dat wel kan. De trap op alsof ik 93 ben, mij draaien in mijn bed om het kwartier, want mijn been doet dan erg veel pijn. Tot een week of 35 ben ik blijven werken, hoewel ik mezelf moest voortslepen. Ik had gedacht dat ik erna zoveel beter zou worden, die rust ging me deugd doen. Niks is minder waar. De pijn en het 'kreupel zijn' is er nog gewoon, of ik nu de hele dag slaap of niet. En daarbij ben ik sinds een week of 36 zo ongelooflijk hard beginnen piekeren over alles waarover ik zou kunnen piekeren. Dingen als 'Ben ik wel een goed genoeg mens om mama te worden? Zal ik een goede mama zijn? Wat als ik geen roze wolk heb? Wat als ik beval en ik voel geen vreugde? Wat als ik depressief word? Wat als ik op m'n pa lijk en mijn kind ook volledig 'verpest'?' En ga zo maar even door... Ik had gedacht, na alle miserie, dat ik in die laatste weken enkel maar euforisch zou zijn over mijn baby die eraan komt.
Maar ik voel me alleen maar bang en eenzaam... En schuldig, omdat ik precies niet enthousiast ben/durf zijn en dat net wel wil zijn...
Iemand die dit herkent?
What's wrong with me?
Ik had veel eerder op zoek moeten gaan naar forums zoals deze. Ik ben uitgerekend voor 19 april.
Het is al een enorme weg geweest.
Een jaar geleden kreeg ik te horen dat kindjes krijgen op de natuurlijke manier niet ging lukken, wegens pcos en geen eisprong. Toen was er één klein eitje dat toch besloot te springen, en aangezien ik toen ovulatietesten deed had ik het eitje in het oog, en hup: direct prijs. Tegen alle voorspellingen in. Ik was door het dolle heen. Een paar weken later was het gedaan met de vreugde. Ik bleek CMV te hebben opgelopen, vraag me niet hoe of waar. We moesten dus een belangrijke keuze maken. Het internet (dokter google, je kent hem wel) gaf aan dat heel wat vrouwen in zo'n vroeg stadium van de zwangerschap in geval van CMV kiezen voor een abortus. Wij hebben alle mogelijke opties overwogen, maar ik kon het niet. Ik wou het niet weg, wat als alles oké is? Wat als wij bij de gelukkigen zijn en geen CMV in het vruchtwater hebben?? Ik besloot te springen en af te wachten tot 22 weken, voor de punctie. De hel was het. Die 22 weken. Resultaat, mijn kleine meid heeft helemaal niks. Geen CMV in het vruchtwater, dikke party dus. Maar toch, die onzekerheid gaat niet zomaar weg. In de tussentijd verloor een vriendin van mij in het derde trimester haar kindje. Ik voelde me schuldig. Waarom mag het voor haar niet, en nu voor mij wel? Een dubbel gevoel dus.
Toen liep alles een tijdje goed, althans met de baby. Ik ging snel achteruit, mijn rug, mijn bekken, mijn schaalbeen. Alles deed sinds een week of 15 zo ongelooflijk pijn. De eerste drie maanden waren ook geen pretje. Ik was continu misselijk, drie maanden overgeven dus. Het maakte mij helemaal gek dat ik mezelf niet kon zijn. Ik ben normaal heel energiek, spring van hier naar daar. Nu moet ik bij elke beweging nadenken of ik dat wel kan. De trap op alsof ik 93 ben, mij draaien in mijn bed om het kwartier, want mijn been doet dan erg veel pijn. Tot een week of 35 ben ik blijven werken, hoewel ik mezelf moest voortslepen. Ik had gedacht dat ik erna zoveel beter zou worden, die rust ging me deugd doen. Niks is minder waar. De pijn en het 'kreupel zijn' is er nog gewoon, of ik nu de hele dag slaap of niet. En daarbij ben ik sinds een week of 36 zo ongelooflijk hard beginnen piekeren over alles waarover ik zou kunnen piekeren. Dingen als 'Ben ik wel een goed genoeg mens om mama te worden? Zal ik een goede mama zijn? Wat als ik geen roze wolk heb? Wat als ik beval en ik voel geen vreugde? Wat als ik depressief word? Wat als ik op m'n pa lijk en mijn kind ook volledig 'verpest'?' En ga zo maar even door... Ik had gedacht, na alle miserie, dat ik in die laatste weken enkel maar euforisch zou zijn over mijn baby die eraan komt.
Maar ik voel me alleen maar bang en eenzaam... En schuldig, omdat ik precies niet enthousiast ben/durf zijn en dat net wel wil zijn...
Iemand die dit herkent?
What's wrong with me?
woensdag 4 april 2018 om 20:00
Welkom hier Klein Maantje. Dat is een hele heftige zwangerschap al geweest. Logisch dat de onzekerheid blijft, want dat is niet zomaar even over.. en schuldig voelen, ik ga het even rationaliseren, maar daar heeft niemand wat aan. Jij kan er niks aan doen dat haar zwangerschap niet goed gegaan is. Een van mijn beste vriendinnen is in het tweede trimester haar kindje verloren en ik heb haar vooral heel veel gesteund. Daar heeft zij ook veel meer aan dan aan schuldgevoel van jouw kant, want ze neemt je ongetwijfeld niks kwalijk.
Maar je maakt het jezelf wel moeilijk hoor! Troost je, je bent niet alleen daarin. Allereerst wil ik je op dit boek wijzen:
http://perfectemoedersbestaanniet.nl
Er zijn zoveel nieuwe dingen en zoveel bijbehorende twijfels die je bij je moederschap cadeau krijgt, daar ben je absoluut niet de enige in. Verder is er lang niet zoveel wat "moet". Ik heb geen roze wolk gehad na de geboorte van mijn zoon en was de eerste nacht blij dat hij op een andere kamer lag in het ziekenhuis. Als ik dat schrijf, klinkt het een beetje onaardig, maar ik heb nooit het idee gehad dat ik DUS een slechte moeder ben of dingen niet goed deed. De geboorte van je kind is iets heel overweldigends en iedereen gaat daar op haar manier mee om. Natuurlijk klinkt het romantischer als je in je kraamperiode op bed ligt zonder pijntjes met een goed drinkende baby op schoot en een vriendelijke kraamhulp die beschuitjes smeert, maar de praktijk is niet altijd zo. Niet te druk om maken. De basis dat je van je kind houdt is echt het aller-, allerbelangrijkste. De rest volgt daar vanzelf uit.
En vertrouw er maar op dat je fouten gaat maken, dat doen alle moeders. Maar ook dat maakt je geen slechte moeder. En een kind "volledig verpesten" moet je echt moeite voor doen hoor. Ik zou voor de gein eens "vier handen op een buik" volgen, dan heb je alvast een goed voorbeeld van hoe het niet moet..
Maar ga je echt niet schuldig voelen, omdat je niet voelt wat je "moet voelen", Ik heb hier al een zoon rondlopen, dus ik weet een beetje wat eraan komt. En geloof me, ik ben gek op dat jong. Dat zou een goede reden zijn om euforisch te zijn dat er nog een soortgelijk exemplaar bij komt, maar dat heb ik niet hoor. Een baby komt met zoveel veranderingen, dat ik dat tegelijkertijd ook doodeng vind. Het is allemaal zo onvoorspelbaar en ongrijpbaar. Laat je gevoelens gewoon toe en accepteer dat je het eng vindt. Dat recht heb je absoluut. En weet je, het komt allemaal ook wel goed. Je gaat straks enorm veel van haar houden en vanuit die basis komen de gevoelens wel. Dat hoeft niet met een roze wolk en direct op de eerste dag. Sterkte!
Maar je maakt het jezelf wel moeilijk hoor! Troost je, je bent niet alleen daarin. Allereerst wil ik je op dit boek wijzen:
http://perfectemoedersbestaanniet.nl
Er zijn zoveel nieuwe dingen en zoveel bijbehorende twijfels die je bij je moederschap cadeau krijgt, daar ben je absoluut niet de enige in. Verder is er lang niet zoveel wat "moet". Ik heb geen roze wolk gehad na de geboorte van mijn zoon en was de eerste nacht blij dat hij op een andere kamer lag in het ziekenhuis. Als ik dat schrijf, klinkt het een beetje onaardig, maar ik heb nooit het idee gehad dat ik DUS een slechte moeder ben of dingen niet goed deed. De geboorte van je kind is iets heel overweldigends en iedereen gaat daar op haar manier mee om. Natuurlijk klinkt het romantischer als je in je kraamperiode op bed ligt zonder pijntjes met een goed drinkende baby op schoot en een vriendelijke kraamhulp die beschuitjes smeert, maar de praktijk is niet altijd zo. Niet te druk om maken. De basis dat je van je kind houdt is echt het aller-, allerbelangrijkste. De rest volgt daar vanzelf uit.
En vertrouw er maar op dat je fouten gaat maken, dat doen alle moeders. Maar ook dat maakt je geen slechte moeder. En een kind "volledig verpesten" moet je echt moeite voor doen hoor. Ik zou voor de gein eens "vier handen op een buik" volgen, dan heb je alvast een goed voorbeeld van hoe het niet moet..
Maar ga je echt niet schuldig voelen, omdat je niet voelt wat je "moet voelen", Ik heb hier al een zoon rondlopen, dus ik weet een beetje wat eraan komt. En geloof me, ik ben gek op dat jong. Dat zou een goede reden zijn om euforisch te zijn dat er nog een soortgelijk exemplaar bij komt, maar dat heb ik niet hoor. Een baby komt met zoveel veranderingen, dat ik dat tegelijkertijd ook doodeng vind. Het is allemaal zo onvoorspelbaar en ongrijpbaar. Laat je gevoelens gewoon toe en accepteer dat je het eng vindt. Dat recht heb je absoluut. En weet je, het komt allemaal ook wel goed. Je gaat straks enorm veel van haar houden en vanuit die basis komen de gevoelens wel. Dat hoeft niet met een roze wolk en direct op de eerste dag. Sterkte!
woensdag 4 april 2018 om 21:45
hebben jullie het bed al opgemaakt met het zeiltje....
ik heb voor mijn gevoel gedaan zoals ik denk hoe het moet
-matras
-molton die redelijk nog waterdicht is(heeft een keer rondje droger mee gehad dus niet volledig waterdichtmeer
-daar op heb ik 2 onderleggers gedaan ivm de molton
-en daarop het zeiltje
-en over het zeiltje de hoeslaken...
nu ben ik natuurlijk op gevoel te werk gegaan alleen nu vraag ik mij af gaat dat zeiltje niet enorm schuiven met het slapen of moet het in een andere volgorde...
nu heb ik hiermee zolang mogelijk gewacht maja nu toch wel de 37 weken aangetikt en begin te merken steeds meer last van mijn tepels te krijgen en hardebuiken maar ook echt indalingspijn word steeds heviger dus toch me bedje maar opgemaakt
ik heb voor mijn gevoel gedaan zoals ik denk hoe het moet
-matras
-molton die redelijk nog waterdicht is(heeft een keer rondje droger mee gehad dus niet volledig waterdichtmeer
-daar op heb ik 2 onderleggers gedaan ivm de molton
-en daarop het zeiltje
-en over het zeiltje de hoeslaken...
nu ben ik natuurlijk op gevoel te werk gegaan alleen nu vraag ik mij af gaat dat zeiltje niet enorm schuiven met het slapen of moet het in een andere volgorde...
nu heb ik hiermee zolang mogelijk gewacht maja nu toch wel de 37 weken aangetikt en begin te merken steeds meer last van mijn tepels te krijgen en hardebuiken maar ook echt indalingspijn word steeds heviger dus toch me bedje maar opgemaakt
Geeft geen voor oordeel over mensen die je niet kent
woensdag 4 april 2018 om 22:37
Richelle, niet teveel moeite doen op het bedje. Dat is echt een kunst apart en dat doet de kraamhulp straks samen met jou de eerste keer.
Volgens mij mag je bij een baby overigens geen zeiltje eronder. Ik heb die sowieso nooit gebruikt en kwam hem pas toevallig ongebruikt tegen
. Maar daarmee maak je een matras juist minder "luchtdicht" en bij babies kan dat gevaarlijk zijn. Het is ook niet nodig. Vraag dat dus nog even na bij de kraamhulp.
Het opmaken zelf is veel lager dan je verwacht, omdat de baby met zijn voetjes tegen de onderkant moet liggen. Dat leg je dus pas goed als de baby er is. Bij mij staat het bed nu ook vol met knuffels en ander speelgoed dat mijn zoon er lief bedoeld in gelegd heeft. Ik heb het nu dus zo opgemaakt dat het er leuk uitziet, maar als de kraamhulp er is, mag zij alles nog even goed leggen. Overigens heb ik volgens mij alleen een molton en dan een hoeslaken.
Indelingspijn etc hoeft allemaal niks te zeggen. Bij de eerste had ik nergens last van, nooit een voorwee gehad, en hij was er voor de 37 weken. Vriendin had juist al heel lang van pijnlijke borsten en haar dochter kwam in week 41. Uiteindelijk is het voor iedereen anders. En meis, doe rustig aan!
Volgens mij mag je bij een baby overigens geen zeiltje eronder. Ik heb die sowieso nooit gebruikt en kwam hem pas toevallig ongebruikt tegen
. Maar daarmee maak je een matras juist minder "luchtdicht" en bij babies kan dat gevaarlijk zijn. Het is ook niet nodig. Vraag dat dus nog even na bij de kraamhulp.Het opmaken zelf is veel lager dan je verwacht, omdat de baby met zijn voetjes tegen de onderkant moet liggen. Dat leg je dus pas goed als de baby er is. Bij mij staat het bed nu ook vol met knuffels en ander speelgoed dat mijn zoon er lief bedoeld in gelegd heeft. Ik heb het nu dus zo opgemaakt dat het er leuk uitziet, maar als de kraamhulp er is, mag zij alles nog even goed leggen
. Overigens heb ik volgens mij alleen een molton en dan een hoeslaken. Indelingspijn etc hoeft allemaal niks te zeggen. Bij de eerste had ik nergens last van, nooit een voorwee gehad, en hij was er voor de 37 weken. Vriendin had juist al heel lang van pijnlijke borsten en haar dochter kwam in week 41. Uiteindelijk is het voor iedereen anders. En meis, doe rustig aan!
donderdag 5 april 2018 om 00:44
bridt schreef: ↑04-04-2018 22:37Richelle, niet teveel moeite doen op het bedje. Dat is echt een kunst apart en dat doet de kraamhulp straks samen met jou de eerste keer.
Volgens mij mag je bij een baby overigens geen zeiltje eronder. Ik heb die sowieso nooit gebruikt en kwam hem pas toevallig ongebruikt tegen
Het opmaken zelf is veel lager dan je verwacht, omdat de baby met zijn voetjes tegen de onderkant moet liggen. Dat leg je dus pas goed als de baby er is. Bij mij staat het bed nu ook vol met knuffels en ander speelgoed dat mijn zoon er lief bedoeld in gelegd heeft. Ik heb het nu dus zo opgemaakt dat het er leuk uitziet, maar als de kraamhulp er is, mag zij alles nog even goed leggen
Indelingspijn etc hoeft allemaal niks te zeggen. Bij de eerste had ik nergens last van, nooit een voorwee gehad, en hij was er voor de 37 weken. Vriendin had juist al heel lang van pijnlijke borsten en haar dochter kwam in week 41. Uiteindelijk is het voor iedereen anders. En meis, doe rustig aan!
ik bedoelde ook eigenlijk mijn eigen onmeunige hoge bed hahaha
ik heb t bedje al opgemaakt plus min 45 tot 50 cm van de achterkant af... gewoon normaal matrasje molton en hoeslaken erover een laken en dekentje en een gevouwen hydrofiele doek zo hebben ze het ons bij de info avond uitgelegd
Geeft geen voor oordeel over mensen die je niet kent
donderdag 5 april 2018 om 07:04
Haha, oh nee joh dat heb ik uiteindelijk nooit gedaan nog. Maar bij 10% van de vrouwen breken de vliezen als eerste. Bij mij toen ook, maar kwam er pas op de wc achter. Matras had nergens last van .
Ik moet daar nog eens over nadenken. Bedenk me nu dat morgen dan de bedverhogers volgens mij komen. Die zouden via de kraamzorg geregeld worden.
.Ik moet daar nog eens over nadenken. Bedenk me nu dat morgen dan de bedverhogers volgens mij komen. Die zouden via de kraamzorg geregeld worden.
donderdag 5 april 2018 om 08:48
ik heb 9 lege kratjes bier onder me bed staan..
en dat zeiltje betreft als die eraf kon en ik t met onderleggers op kon lossen dan deed ik dat...
ik heb mij vanacht echt de pleuris gezweet daar niet normaal dus denk dat ik alleen onderleggers erop ga gooien ook onder de molton... het kraakt ook nog eens enorm en gevoel dat ik uit bed glij..
ok merk idiaal is het niet vannacht meer uren van de klok gezien dan van de binnenkant van mijn luiken
ben dan ook dood moe maar zometeen controle bij de verloskundige
nu verwarming al aangedaan want van t zweten is het buiten me bed om steenkoud brrr
en dat zeiltje betreft als die eraf kon en ik t met onderleggers op kon lossen dan deed ik dat...
ik heb mij vanacht echt de pleuris gezweet daar niet normaal dus denk dat ik alleen onderleggers erop ga gooien ook onder de molton... het kraakt ook nog eens enorm en gevoel dat ik uit bed glij..
ok merk idiaal is het niet vannacht meer uren van de klok gezien dan van de binnenkant van mijn luiken
ben dan ook dood moe maar zometeen controle bij de verloskundige
nu verwarming al aangedaan want van t zweten is het buiten me bed om steenkoud brrr
Geeft geen voor oordeel over mensen die je niet kent
donderdag 5 april 2018 om 12:11
Dank je wel!bridt schreef: ↑04-04-2018 20:00Welkom hier Klein Maantje. Dat is een hele heftige zwangerschap al geweest. Logisch dat de onzekerheid blijft, want dat is niet zomaar even over.. en schuldig voelen, ik ga het even rationaliseren, maar daar heeft niemand wat aan. Jij kan er niks aan doen dat haar zwangerschap niet goed gegaan is. Een van mijn beste vriendinnen is in het tweede trimester haar kindje verloren en ik heb haar vooral heel veel gesteund. Daar heeft zij ook veel meer aan dan aan schuldgevoel van jouw kant, want ze neemt je ongetwijfeld niks kwalijk.
Maar je maakt het jezelf wel moeilijk hoor! Troost je, je bent niet alleen daarin. Allereerst wil ik je op dit boek wijzen:
http://perfectemoedersbestaanniet.nl
Er zijn zoveel nieuwe dingen en zoveel bijbehorende twijfels die je bij je moederschap cadeau krijgt, daar ben je absoluut niet de enige in. Verder is er lang niet zoveel wat "moet". Ik heb geen roze wolk gehad na de geboorte van mijn zoon en was de eerste nacht blij dat hij op een andere kamer lag in het ziekenhuis. Als ik dat schrijf, klinkt het een beetje onaardig, maar ik heb nooit het idee gehad dat ik DUS een slechte moeder ben of dingen niet goed deed. De geboorte van je kind is iets heel overweldigends en iedereen gaat daar op haar manier mee om. Natuurlijk klinkt het romantischer als je in je kraamperiode op bed ligt zonder pijntjes met een goed drinkende baby op schoot en een vriendelijke kraamhulp die beschuitjes smeert, maar de praktijk is niet altijd zo. Niet te druk om maken. De basis dat je van je kind houdt is echt het aller-, allerbelangrijkste. De rest volgt daar vanzelf uit.
En vertrouw er maar op dat je fouten gaat maken, dat doen alle moeders. Maar ook dat maakt je geen slechte moeder. En een kind "volledig verpesten" moet je echt moeite voor doen hoor. Ik zou voor de gein eens "vier handen op een buik" volgen, dan heb je alvast een goed voorbeeld van hoe het niet moet..
Maar ga je echt niet schuldig voelen, omdat je niet voelt wat je "moet voelen", Ik heb hier al een zoon rondlopen, dus ik weet een beetje wat eraan komt. En geloof me, ik ben gek op dat jong. Dat zou een goede reden zijn om euforisch te zijn dat er nog een soortgelijk exemplaar bij komt, maar dat heb ik niet hoor. Een baby komt met zoveel veranderingen, dat ik dat tegelijkertijd ook doodeng vind. Het is allemaal zo onvoorspelbaar en ongrijpbaar. Laat je gevoelens gewoon toe en accepteer dat je het eng vindt. Dat recht heb je absoluut. En weet je, het komt allemaal ook wel goed. Je gaat straks enorm veel van haar houden en vanuit die basis komen de gevoelens wel. Dat hoeft niet met een roze wolk en direct op de eerste dag. Sterkte!
Dit lezen deed me heel erg deugd!
vrijdag 6 april 2018 om 21:20
Hoi dames,
tijdje niets van mij laten horen, maar ik had het lekker druk met alles regelen voor de baby , werk en mijn sociaal leven. Ondertussen ben ik 9 dagen geleden bevallen, 36+5 was ik. Wil er verder niet te veel over kwijt ivm herkenbaarheid, maar de bevalling ging erg soepel en viel me echt alles mee! Ik verwacht hier verder niet veel meer te schrijven, maar succes allemaal nog de komende tijd!
tijdje niets van mij laten horen, maar ik had het lekker druk met alles regelen voor de baby , werk en mijn sociaal leven. Ondertussen ben ik 9 dagen geleden bevallen, 36+5 was ik. Wil er verder niet te veel over kwijt ivm herkenbaarheid, maar de bevalling ging erg soepel en viel me echt alles mee! Ik verwacht hier verder niet veel meer te schrijven, maar succes allemaal nog de komende tijd!
zaterdag 7 april 2018 om 12:58
zaterdag 7 april 2018 om 13:03
We zijn gisteren nog naar een 2uur durende puffen met partnerscursus geweest van de yogastudio. Was superfijn om daar met vriendlief heen te gaan en wat houdingen en ademhalingsoefeningen te oefenen. Vond vooral de massage die vriendlief kan geven erg fijn....en de houding waarin ik in zijn armen hang ook...
En sowieso fijn om nog eens de verschillende fases te doorlopen en ook te horen hoe een yogajuf/doela tegen de bevalling aankijkt ten opzichte van de verloskundigen/medisch personeel.
Gaan jullie nog een dergelijke cursus doen?
En sowieso fijn om nog eens de verschillende fases te doorlopen en ook te horen hoe een yogajuf/doela tegen de bevalling aankijkt ten opzichte van de verloskundigen/medisch personeel.
Gaan jullie nog een dergelijke cursus doen?
zaterdag 7 april 2018 om 17:03
Gefeliciteerd egel
Welkom klein maantje
Roosje - ik heb paar weken gekleden prive cursus gevolgd samen bevallen. We wilde eerst groepslessen maar die datum die hadden moest me man werken.
Ik ben benieuwd of helpt straks met de bevalling.
Bed- Pff ja die staat hoog zeg! pff ik heb maar opstapkrukje naast gezet !! ja wel hebben ook zeiltje onder liggen blijft niet echt recht liggen elke ochtend moet weer goed leggen, :S maar het kraakt wel maar ik en me man hebben geen last van 's Nachts.
richelle, wat vervelend dat je zo verdrietig bent, :S hoop snel weg trekt!! dikke knuffel.
Hier gaat wel ok nu ruim 37 weken zwanger. Alles rustig wel 6 weken lang verkouden geweest. Eindelijk van de week antibiotica er voor gekregen bleek uit me bloed dat wel bacterie was. Dus begint nu te helpen
dus daar ben waarschijnlijk straks af!! Als ik ga bevallen.
Welkom klein maantje
Roosje - ik heb paar weken gekleden prive cursus gevolgd samen bevallen. We wilde eerst groepslessen maar die datum die hadden moest me man werken.
Ik ben benieuwd of helpt straks met de bevalling.
Bed- Pff ja die staat hoog zeg! pff ik heb maar opstapkrukje naast gezet !! ja wel hebben ook zeiltje onder liggen blijft niet echt recht liggen elke ochtend moet weer goed leggen, :S maar het kraakt wel maar ik en me man hebben geen last van 's Nachts.
richelle, wat vervelend dat je zo verdrietig bent, :S hoop snel weg trekt!! dikke knuffel.
Hier gaat wel ok nu ruim 37 weken zwanger. Alles rustig wel 6 weken lang verkouden geweest. Eindelijk van de week antibiotica er voor gekregen bleek uit me bloed dat wel bacterie was. Dus begint nu te helpen
dus daar ben waarschijnlijk straks af!! Als ik ga bevallen.
zaterdag 7 april 2018 om 22:52
als je t zeiltje tussen de matras aan beide kanten kunt stoppen (wat ookal een uitdaging is) blijft het beter zitten... tegen het kraken van het zeiltje kun je er een grote handdoek eroverheen leggen (heb ik ook maar via een ander forum gelezen)..Marijeens25 schreef: ↑07-04-2018 17:03Gefeliciteerd egel
Welkom klein maantje
Roosje - ik heb paar weken gekleden prive cursus gevolgd samen bevallen. We wilde eerst groepslessen maar die datum die hadden moest me man werken.
Ik ben benieuwd of helpt straks met de bevalling.
Bed- Pff ja die staat hoog zeg! pff ik heb maar opstapkrukje naast gezet !! ja wel hebben ook zeiltje onder liggen blijft niet echt recht liggen elke ochtend moet weer goed leggen, :S maar het kraakt wel maar ik en me man hebben geen last van 's Nachts.
richelle, wat vervelend dat je zo verdrietig bent, :S hoop snel weg trekt!! dikke knuffel.
Hier gaat wel ok nu ruim 37 weken zwanger. Alles rustig wel 6 weken lang verkouden geweest. Eindelijk van de week antibiotica er voor gekregen bleek uit me bloed dat wel bacterie was. Dus begint nu te helpen
had t zeiltje er ook weer onderweg gehaald ik glee zoo met t zeiltje mee.. heb daarom dus 2 volledig waterdichte moltons gehaald daarna t zeiltje erover en die aan beide kanten onder het matras gestopt (bed 140x200)(2matrassen van 70x200) daaroverheen een lange brede handdoek die ik ook ingestopt heb en daaroverheen de normale laken... en onder de waterdichte molton toch nog een onderlegger gelegd... beter dan dit wil denk ik niet
en betreft t verdriet ligt heel ingewikkeld
Geeft geen voor oordeel over mensen die je niet kent
dinsdag 10 april 2018 om 13:50
Gefeliciteerd Egeltje! Fijn dat de bevalling goed ging. Geniet ervan.
De eerste, ben benieuwd wanneer de volgende volgt. 15 april is al snel. Hier nog geen voortekenen. Geen enkele houding is nog fijn tegenwoordig, maar voel me verder goed en redelijk fit. Wel tussendoor even zitten
Gaan jullie het zwanger zijn missen?
De eerste, ben benieuwd wanneer de volgende volgt. 15 april is al snel. Hier nog geen voortekenen. Geen enkele houding is nog fijn tegenwoordig, maar voel me verder goed en redelijk fit. Wel tussendoor even zitten
Gaan jullie het zwanger zijn missen?
dinsdag 10 april 2018 om 17:28
ik moet nog een kleine 2 weken.. maar moet ook zeggen dat ik er echt helemaal klaar mee ben... nu is met alle pijn kwalen en de oververmoeidheid misselijkheid afvallen mijn hele 8,5 maand een brok ellende geweest..
op zich stoor ik me niet aan de buik maar aan alles erom heen wel en op die mannier denk ik niet dat ik het zwanger zijn ga missen.. vorige week hoopte ik op de laatste controle en die hoop ga ik morgen weer hebben... ik ben zo klaar me bekken doen super veel pijn lopen is niet meer te doen ja zeggen ze dan we willen wel kijken of we inplaats van met 42 weken met 40 weken kunnen gaan inleiden maar eerder zowiezo niet...
(zou zo 24 uur kunnen slapen) zo enorm uitgeput en op
.. ik ga morgen gewoon opnieuw lekker klagen moet in de ochtend hahah kunnen ze zien hoe op ik ben 
denk dat ik alleen de buik opzich ga missen, maar echt alles erom heen nee dat denk ik niet.. daarin niet op een roze wolk gezeten
op zich stoor ik me niet aan de buik maar aan alles erom heen wel en op die mannier denk ik niet dat ik het zwanger zijn ga missen.. vorige week hoopte ik op de laatste controle en die hoop ga ik morgen weer hebben... ik ben zo klaar me bekken doen super veel pijn lopen is niet meer te doen ja zeggen ze dan we willen wel kijken of we inplaats van met 42 weken met 40 weken kunnen gaan inleiden maar eerder zowiezo niet...
(zou zo 24 uur kunnen slapen) zo enorm uitgeput en op
.. ik ga morgen gewoon opnieuw lekker klagen moet in de ochtend hahah kunnen ze zien hoe op ik ben denk dat ik alleen de buik opzich ga missen, maar echt alles erom heen nee dat denk ik niet.. daarin niet op een roze wolk gezeten
Geeft geen voor oordeel over mensen die je niet kent
vrijdag 13 april 2018 om 18:59
nou woensdag heb ik na de controle even 3 uur op het ziekenhuis gezeten...
ivm het minder voelen van haar getrappel..
we hebben even half uur a 45 minuten aan het apratuur gelegen voor haar hartje opnemen en dat was gelukkig allemaal goed
daarna een echo gehad om te kijken of het vruchtwater nog voldoende aanwezig was en ook dat was nog voldoende.
daarna nog een groeiecho gehad en ze zeiden dat ik zeker geen klein kindje droeg maar eerder aan de grote kant, maar alles wel geheel op dezelfde groei was en niet iets achter liep...
we mochten weer naar huis en de laatste week thuis in rust uitzitten, nou hoop ik natuurlijk omdat haar groei voorloopt dat ze zich eerder meld heb natuurlijk ook even een 56pakje in de vluchttas gestopt
wel nog een foto meegekregen van haar gezichtje omdat ze die nog niet had laten zien
ivm het minder voelen van haar getrappel..
we hebben even half uur a 45 minuten aan het apratuur gelegen voor haar hartje opnemen en dat was gelukkig allemaal goed
daarna een echo gehad om te kijken of het vruchtwater nog voldoende aanwezig was en ook dat was nog voldoende.
daarna nog een groeiecho gehad en ze zeiden dat ik zeker geen klein kindje droeg maar eerder aan de grote kant, maar alles wel geheel op dezelfde groei was en niet iets achter liep...
we mochten weer naar huis en de laatste week thuis in rust uitzitten, nou hoop ik natuurlijk omdat haar groei voorloopt dat ze zich eerder meld heb natuurlijk ook even een 56pakje in de vluchttas gestopt
wel nog een foto meegekregen van haar gezichtje omdat ze die nog niet had laten zien
Geeft geen voor oordeel over mensen die je niet kent
vrijdag 13 april 2018 om 22:35
Maat 56 zou ik sowieso inpakken hoor. Kijk vooral even naar de stof, dat het een beetje elastisch is. Maar kindjes komen niet eerder als hun groei voorligt . Ze komt uiteindelijk, dat is het belangrijkste!
Kunnen ze nog een foto maken van het gezichtje dan? Bij mij ligt de kleine te diep in de bekken om nog te kunnen zien. Die is helemaal ingedaald al.
Fijn BTW dat de groei goed is!
. Ze komt uiteindelijk, dat is het belangrijkste! Kunnen ze nog een foto maken van het gezichtje dan? Bij mij ligt de kleine te diep in de bekken om nog te kunnen zien. Die is helemaal ingedaald al.
Fijn BTW dat de groei goed is!
zaterdag 14 april 2018 om 00:17
hier ook ingedaalt maar met beetje draaien met dat apparaat is ze het wel gelukt ik moet er dan ook bij zeggen dat ze aardig zaten te drukken daar beneden om de metingen te kunnen maken.. en ook best pijnlijk was.
oo ik had gehoopt dat ze dan eerder zou komen ivm de groei... jammer weer, maar als goed is krijg ik nog berricht om van zh om mij met 40 weken in te leiden ivm mijn ziekte beeld en lichamelijk op ben willen ze niet tot 42 weken wachten..
tot nu toe moet ik nog week en 1 dag tot mijn uitgerekende datum
oo ik had gehoopt dat ze dan eerder zou komen ivm de groei... jammer weer, maar als goed is krijg ik nog berricht om van zh om mij met 40 weken in te leiden ivm mijn ziekte beeld en lichamelijk op ben willen ze niet tot 42 weken wachten..
tot nu toe moet ik nog week en 1 dag tot mijn uitgerekende datum
Geeft geen voor oordeel over mensen die je niet kent
zaterdag 14 april 2018 om 07:13
Het kan ineens snel gaan hoor, die baby komt hoe dan ook . Voor hetzelfde geld meldt ze zich morgen en lig je dit weekend nog met haar in bed.
Maar het is niet ongewoon bij de eerste dat ie in week 40-41 komt, dus niet teveel vastpinnen op die datum. Ze komt als ze er klaar voor is!
Het voordeel van een iets grotere baby is dat de start net wat rustiger kan zijn. Mijn zoon was nog geen 3 kilo en dan heb je veel meer controles en ook dat je hem vaker moest voeden of wakker maken om te voeden. Maar hij was ook te vroeg.
Met week 40 gaan ze hier ook controleren in het ziekenhuis, omdat ik iets minder vruchtwater dan gemiddeld heb. Kans dat ik tot 42 blijf doorlopen, is dus ook klein.
. Voor hetzelfde geld meldt ze zich morgen en lig je dit weekend nog met haar in bed. Maar het is niet ongewoon bij de eerste dat ie in week 40-41 komt, dus niet teveel vastpinnen op die datum. Ze komt als ze er klaar voor is!
Het voordeel van een iets grotere baby is dat de start net wat rustiger kan zijn. Mijn zoon was nog geen 3 kilo en dan heb je veel meer controles en ook dat je hem vaker moest voeden of wakker maken om te voeden. Maar hij was ook te vroeg.
Met week 40 gaan ze hier ook controleren in het ziekenhuis, omdat ik iets minder vruchtwater dan gemiddeld heb. Kans dat ik tot 42 blijf doorlopen, is dus ook klein.
zaterdag 14 april 2018 om 08:05
Fijn Richele dat het gelukkig goed gaat.
Vannacht werd ik wakker omdat ik ineens moest overgeven. Ook voelde ik me de avond al niet goed. Veel druk naar beneden. Volgens mij ook te veel gedaan gisteren. Vannacht ook raar gevoel onder in buik. Misschien voorweeën? Al had ik me dat iets anders voorgesteld qua gevoel.
Vannacht werd ik wakker omdat ik ineens moest overgeven. Ook voelde ik me de avond al niet goed. Veel druk naar beneden. Volgens mij ook te veel gedaan gisteren. Vannacht ook raar gevoel onder in buik. Misschien voorweeën? Al had ik me dat iets anders voorgesteld qua gevoel.
