Psyche
alle pijlers
Wat hielp jou tijdens rouw
maandag 12 februari 2018 om 22:52
Zoals in mijn andere topic staat is mijn moeder 4;5 week geleden overleden, heel onverwachts .
Nu vind ik het heel moeilijk dat rouwen, ik wil eigenlijk niks behalve in mijn Pyama zitten en huilen.
Maar dat helpt niet dat snap ik ook maar wat vind ik het moeilijk om iets te gaan doen, dingen die ik normaal leuk vind boeien me niet,
Ik werk niet dus daar vind ik geen afleiding, wandelen doe ik wel veel want ik heb honden. Maar wat heeft jullie geholpen ik zoek tips van jullie, was het een boek of breien terwijl je dat eerst nooit deed?
Ik hoor het graag!
Nu vind ik het heel moeilijk dat rouwen, ik wil eigenlijk niks behalve in mijn Pyama zitten en huilen.
Maar dat helpt niet dat snap ik ook maar wat vind ik het moeilijk om iets te gaan doen, dingen die ik normaal leuk vind boeien me niet,
Ik werk niet dus daar vind ik geen afleiding, wandelen doe ik wel veel want ik heb honden. Maar wat heeft jullie geholpen ik zoek tips van jullie, was het een boek of breien terwijl je dat eerst nooit deed?
Ik hoor het graag!
zaterdag 28 april 2018 om 13:34
Ladyl0101 de steen is voelt gelijk weer heel definitief... (Tenminste zo was het voor mij). Wel vind ik de begraafplaats een fijne plek waar ik fysiek even langs kan, zeker omdat het dichtbij mijn ouderlijk huis is.
@rest, hoe gek het ook klinkt. Samen verdrietig zijn en hier kunnen spuien voelt fijn. Ik hoop dat jullie je niet te erg laten afschrikken,
@rest, hoe gek het ook klinkt. Samen verdrietig zijn en hier kunnen spuien voelt fijn. Ik hoop dat jullie je niet te erg laten afschrikken,
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
zaterdag 28 april 2018 om 13:49
Dat is dan ook wel weer zo. Ik ga ook maar weer in de negeer stand.
Wij gaan volgende week de as van m’n vader uitstrooien. Achter de muur waar de urnen van m’n moeder en broer staan. Heel dubbel gevoel, en weer een definitieve afsluiting.
Daarna met z’n allen uit eten, dat is dan wel weer fijn, vandaar zo dubbel.
Wij gaan volgende week de as van m’n vader uitstrooien. Achter de muur waar de urnen van m’n moeder en broer staan. Heel dubbel gevoel, en weer een definitieve afsluiting.
Daarna met z’n allen uit eten, dat is dan wel weer fijn, vandaar zo dubbel.
Geniet!
zaterdag 28 april 2018 om 13:56
Mijn moeder heeft een urnengraf gekocht en een steen daarvoor ontworpen en besteld. Ik heb afgelopen week gebeld over die steen. Ik wist helemaal niet waar die steen was besteld en wat de status was. Het werd best wel een grappig gesprek. Ze gaf ook aan dat ze nog wist dat mijn ouders daar geweest waren en dat ze ook best moeilijk vond. Dit was de order die ze al het langst in bestelling had staan, de steen is 2 jaar geleden al besteld. Ik moet as week maar even naar de begraafplaats bellen om te horen hoe dat werkt met dat graf en hoe die urn bijgezet wordt.
Ook bijzonder: we kregen ook allemaal reclame opgestuurd van steenhouwerijen. Die zullen de advertenties in de krant wel in de gaten houden.
Ook bijzonder: we kregen ook allemaal reclame opgestuurd van steenhouwerijen. Die zullen de advertenties in de krant wel in de gaten houden.
zaterdag 28 april 2018 om 14:10
Sempie, dan zijn ze wel weer dicht bij elkaar.
Tinkeltje, ook wel weer mooi dat ze het zelf geregeld had. Nu krijgt ze precies zoals ze het gewild zou hebben.
Hier geen reclame van steenhouwerijen, maar er stond ook geen advertentie in de krant. Wel een brief van het ziekenhuis dat mijn vader voor 'routinecontrole' naar de longarts moest. Dat werd ook een raar gesprek.
Tinkeltje, ook wel weer mooi dat ze het zelf geregeld had. Nu krijgt ze precies zoals ze het gewild zou hebben.
Hier geen reclame van steenhouwerijen, maar er stond ook geen advertentie in de krant. Wel een brief van het ziekenhuis dat mijn vader voor 'routinecontrole' naar de longarts moest. Dat werd ook een raar gesprek.
zaterdag 28 april 2018 om 14:19
Ik weet niet zo goed wat ik er van vond eigenlijk. Een beetje ongepast, maar ja daar moet ook geld in verdiend worden. Ik stond wel even verbaasd te kijken, maar zo werkt het nou eenmaal. Een beetje hetzelfde idee als wanneer er een kind geboren wordt en je gelijk een kerkblaadje in de bus krijgt. Maar dan nog wat ongepaster.
Ik heb het overlijden zelf doorgegeven bij het ziekenhuis. We hebben van een van de specialisten een kaart gekregen, met daarin dat we nog een gesprek mochten aanvragen als we daar behoefte aan hadden. We hebben geen kaart gekregen van een specialist waar ze 2,5 jaar lang geweest is. Dat vond ik wel een beetje jammer, mijn moeder sprak vol lof over haar...en dat deed ze niet zo vaak.
Ik heb het overlijden zelf doorgegeven bij het ziekenhuis. We hebben van een van de specialisten een kaart gekregen, met daarin dat we nog een gesprek mochten aanvragen als we daar behoefte aan hadden. We hebben geen kaart gekregen van een specialist waar ze 2,5 jaar lang geweest is. Dat vond ik wel een beetje jammer, mijn moeder sprak vol lof over haar...en dat deed ze niet zo vaak.
zaterdag 28 april 2018 om 15:27
Over verbaasd gesproken. Er komen sowieso allemaal dingen op je af waar je nog niet eerder mee te maken hebt gehad.
Zo zie ik ons nog zitten na het overlijden van m’n moeder. Ik was me al aan het voorbereiden dat we de kist moesten gaan uitzoeken. Ik dacht dus echt dat we naar een plek/winkel zouden gaan waar die tentoongesteld zouden staan (zoals in de film
).
Hoe groot was mijn desillusie dat we gewoon een multomap met A4-tjes in plastic hoesjes voor ons kregen. En de hoofden van m’n vader en broer toen ik mijn verbazing uitsprak
. Nu kan ik erom lachen gelukkig.
Zo zie ik ons nog zitten na het overlijden van m’n moeder. Ik was me al aan het voorbereiden dat we de kist moesten gaan uitzoeken. Ik dacht dus echt dat we naar een plek/winkel zouden gaan waar die tentoongesteld zouden staan (zoals in de film
). Hoe groot was mijn desillusie dat we gewoon een multomap met A4-tjes in plastic hoesjes voor ons kregen. En de hoofden van m’n vader en broer toen ik mijn verbazing uitsprak
. Nu kan ik erom lachen gelukkig.
Geniet!
zaterdag 28 april 2018 om 15:36
http://www.saarmagazine.nl/ik-wens-je-g ... eid-nemen/
Voor iedereen die het kan gebruiken
Voor iedereen die het kan gebruiken
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 28 april 2018 om 15:39
Ja, inderdaad, zo'n heerlijk ouderwetsche catalogus waar je dan de kist uitzoekt. We hebben even een paar minuten gebladerd en toen vonden mijn moeder en ik een kist die we bij mijn vader vonden passen: 'doe die maar'.
Tinkeltje, daar heb ik mij ook wel over verbaasd, de specialist (prutser) waar mijn vader 2,5 jaar onder behandeling was, daar hebben we nooit wat van gehoord. Van dat ziekenhuis ook niet. Ik snap echt wel dat ze geen tijd hebben voor handgeschreven kaarten met mooie woorden, maar helemaal niets vind ik ook wel gek. Toen onze hond overleed kregen we zelfs een kaart van de dierenarts.
Ik kreeg een maand na het overlijden van mijn vader wel een telefoontje van zijn arts in het UMC. Hij nodigde ons uit voor een 'recap'. Dat vond ik wel heel netjes. We zijn ook gegaan. We kregen daar weinig nieuws te horen, maar ik vond het heel prettig om de stappen nog even in chronologische volgorde door te lopen. Mijn vader was geen nummer daar, maar een patient waar ze hard hun best voor hebben gedaan.
Tinkeltje, daar heb ik mij ook wel over verbaasd, de specialist (prutser) waar mijn vader 2,5 jaar onder behandeling was, daar hebben we nooit wat van gehoord. Van dat ziekenhuis ook niet. Ik snap echt wel dat ze geen tijd hebben voor handgeschreven kaarten met mooie woorden, maar helemaal niets vind ik ook wel gek. Toen onze hond overleed kregen we zelfs een kaart van de dierenarts.
Ik kreeg een maand na het overlijden van mijn vader wel een telefoontje van zijn arts in het UMC. Hij nodigde ons uit voor een 'recap'. Dat vond ik wel heel netjes. We zijn ook gegaan. We kregen daar weinig nieuws te horen, maar ik vond het heel prettig om de stappen nog even in chronologische volgorde door te lopen. Mijn vader was geen nummer daar, maar een patient waar ze hard hun best voor hebben gedaan.
zaterdag 28 april 2018 om 15:50
Haha Sempie. Mijn moeder had zelf de kist uitgezocht en wilde hem in een speciale kleur. Dan wordt die kist dus gespoten en het hele huis rook naar verf 4 dagen lang.
Ladyday: de meeste doctoren waren echt heel begaan met hun patiënten. In het oncologisch centrum had ik sowieso niet het gevoel dat mensen een nummer waren. Je zat altijd een uur in de wachtkamer, maar vervolgens namen ze ook ruim de tijd voor je. Heel fijn was dat.
Ladyday: de meeste doctoren waren echt heel begaan met hun patiënten. In het oncologisch centrum had ik sowieso niet het gevoel dat mensen een nummer waren. Je zat altijd een uur in de wachtkamer, maar vervolgens namen ze ook ruim de tijd voor je. Heel fijn was dat.
zaterdag 28 april 2018 om 15:52
blijfgewoonbianca schreef: ↑28-04-2018 15:36http://www.saarmagazine.nl/ik-wens-je-g ... eid-nemen/
Voor iedereen die het kan gebruiken
Mooi BGB. Dank je wel.
zaterdag 28 april 2018 om 15:58
Ja, inderdaad prachtig. Dankjewel.
zaterdag 28 april 2018 om 20:18
@ziekenhuis en overlijden. Het ziekenhuis waar ik werkte controleerde eens per kwartaal(?) in de basisregistratienwie er waren overleden en update dan het systeem. Maar soms staan er tussendoor nog afspraken en datblijkt me inderdaadcwelmrot voor de nabestaande.
Enerzijds snap ik dat als je als arts geen hoofdbehandelaar meer bent (omdat de patient is doorverwezen naar iemand anders) je ook geen kaartje oid meer stuurt. Aan de andere kant zie ik hier wel de meerwaarde van in en zounhet misschien zelfs automatisch kunnen (iets in de trant van: beste y, gecondoleerd met uw verlies. wij hebbe het overlijden van x doorgekregem van u/verzekering/gemeente en dit in kns systeem verwerkrt. Eventuele ingeplande afspraken zijn geannuleerd)
Wel fijn dat je een nabespreking hebt gehad met de laatste behandelaar lady. Betrokkenheid van de arts die er ook de tijd voor neemt geeft zoveel rust denk ik. Ik vond hetbzelf heel lastig omdat ik worstelde met de balans tussen dochter van en medicus zijn. Mijn vader heeft het wel als heel fijn ervaren maar ik vond het lastig dat ik niet 'onwetend' kon zijn en dat de arts ook op medisch niveau met mij het gesprek aanging. Maar misschien zit hetvonbevredigende ook vooralnin het feit dat we het gewoon niet weten wat er is gebeurd/aan de hand was.
@reclame, de uotvaartondernemer had ons hiervoor gewaarschuwd. Het gebeird inderdaad naar aanleiding van de advertentie in de krant. Bij ons hebben we gekozen om hetvadres van de uitvaartondernemer erbij tebzetten. Zij hebben voor ons gefiltert tussen reclame en andere post.
Mooi berhaal bgb, Ik wens ook jullie allemaal genoeg
Enerzijds snap ik dat als je als arts geen hoofdbehandelaar meer bent (omdat de patient is doorverwezen naar iemand anders) je ook geen kaartje oid meer stuurt. Aan de andere kant zie ik hier wel de meerwaarde van in en zounhet misschien zelfs automatisch kunnen (iets in de trant van: beste y, gecondoleerd met uw verlies. wij hebbe het overlijden van x doorgekregem van u/verzekering/gemeente en dit in kns systeem verwerkrt. Eventuele ingeplande afspraken zijn geannuleerd)
Wel fijn dat je een nabespreking hebt gehad met de laatste behandelaar lady. Betrokkenheid van de arts die er ook de tijd voor neemt geeft zoveel rust denk ik. Ik vond hetbzelf heel lastig omdat ik worstelde met de balans tussen dochter van en medicus zijn. Mijn vader heeft het wel als heel fijn ervaren maar ik vond het lastig dat ik niet 'onwetend' kon zijn en dat de arts ook op medisch niveau met mij het gesprek aanging. Maar misschien zit hetvonbevredigende ook vooralnin het feit dat we het gewoon niet weten wat er is gebeurd/aan de hand was.
@reclame, de uotvaartondernemer had ons hiervoor gewaarschuwd. Het gebeird inderdaad naar aanleiding van de advertentie in de krant. Bij ons hebben we gekozen om hetvadres van de uitvaartondernemer erbij tebzetten. Zij hebben voor ons gefiltert tussen reclame en andere post.
Mooi berhaal bgb, Ik wens ook jullie allemaal genoeg
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
zaterdag 28 april 2018 om 20:27
Wij op 10 mei. Dan is ze precies 7 maanden dood. Wel heel mooi; ze heeft jaaaaren geleden een eikeltje geplant met mijn zoon en dat is inmiddels een boompje van 60 cm ofzo. Haar wens was dat we dat boompje zouden planten (zij en mijn zoon hadden iets heel speciaals samen) en daar haar as bij uitstrooien. En dat gaan we dus doen, met de hele familie erbij. En ook aansluitend uit eten in haar favoriete pannenkoekenrestaurant.Sempie schreef: ↑28-04-2018 13:49Dat is dan ook wel weer zo. Ik ga ook maar weer in de negeer stand.
Wij gaan volgende week de as van m’n vader uitstrooien. Achter de muur waar de urnen van m’n moeder en broer staan. Heel dubbel gevoel, en weer een definitieve afsluiting.
Daarna met z’n allen uit eten, dat is dan wel weer fijn, vandaar zo dubbel.
Zie jij er tegenop?
zaterdag 28 april 2018 om 21:03
Oh dat is wel heel mooi momo.
Ik heb samen met m’n vader dat plekje uitgezocht. Hij wilde niet in een urn. Hij was wel degene die iedere week naar de urnenmuur ging. Ik eigenlijk niet, eens in de twee maanden zo, kom er altijd erg verdrietig vandaan. Dus kijk er wel een beetje tegenop ja. En het is weer zo’n afsluiting. Definitief....
Thuis zitten aan alle spullen die ik van ze alledrie heb (servies, bestek, tuinbank, koffiezetapparaat, lounge bank en kleding) veel meer verbinding dan zo’n urn of begraafplaats.
En dan nog de kanariepiet, die was eerst van m’n moeder (samen gekocht, wilde m’n vader eigenlijk niet), maar toen door m’n vader verzorgd en die staat nu bij mij. Hij fluit/zingt echt als een malle, ook ‘s ochtends vroeg nu heb ik gemerkt aangezien het nu weer vroeger licht wordt. Pietje houdt er geen rekening mee dat het weekend is
Ik heb samen met m’n vader dat plekje uitgezocht. Hij wilde niet in een urn. Hij was wel degene die iedere week naar de urnenmuur ging. Ik eigenlijk niet, eens in de twee maanden zo, kom er altijd erg verdrietig vandaan. Dus kijk er wel een beetje tegenop ja. En het is weer zo’n afsluiting. Definitief....
Thuis zitten aan alle spullen die ik van ze alledrie heb (servies, bestek, tuinbank, koffiezetapparaat, lounge bank en kleding) veel meer verbinding dan zo’n urn of begraafplaats.
En dan nog de kanariepiet, die was eerst van m’n moeder (samen gekocht, wilde m’n vader eigenlijk niet), maar toen door m’n vader verzorgd en die staat nu bij mij. Hij fluit/zingt echt als een malle, ook ‘s ochtends vroeg nu heb ik gemerkt aangezien het nu weer vroeger licht wordt. Pietje houdt er geen rekening mee dat het weekend is
Geniet!
zaterdag 28 april 2018 om 21:44
Dat lijkt me heel moeilijk, de as verstrooien. Mijn vaders as zit nu nog in zo'n bus van het crematorium. Als mijn moeder komt te overlijden wordt haar as met de zijne vermengd en gaan we ze verstrooien op een mooie plek vlakbij mijn ouderlijk huis. Althans, dat is het plan. Het is mooi dat ze dan weer samen zijn, en terug naar de natuur, maar ja, dan is wel het laatste fysieke van ze weg he?
Vandaag is mijn vader 100 dagen dood, en als ik het volhoud tot middernacht, de eerste dag dat ik niet gehuild heb.
Afgelopen nacht heb ik bij mijn moeder gelogeerd. Ik merk dat ik het heel prettig vind in haar huis. Ik had eigenlijk het omgekeerde verwacht, dat ik mijn vader dan juist extra zou missen. Maar nee, ik geniet er van om daar te zijn, op de plek waar hij het liefste was. Hij voelt daar ook heel dichtbij voor mij, iets wat ik in mijn eigen huis helemaal niet heb.
Vandaag hebben we een paar uur met de hond in de natuur gewandeld en het was heerlijk. We kwamen ook langs een weiland met een paar varkens die heel nieuwsgierig naar ons toe kwamen. Ik moet zeggen dat ik daar oprecht heel erg van genoten heb. Dat doet me goed, die momenten en het geeft me hoop dat ik me toch weer beter zal gaan voelen.
Vandaag is mijn vader 100 dagen dood, en als ik het volhoud tot middernacht, de eerste dag dat ik niet gehuild heb.
Afgelopen nacht heb ik bij mijn moeder gelogeerd. Ik merk dat ik het heel prettig vind in haar huis. Ik had eigenlijk het omgekeerde verwacht, dat ik mijn vader dan juist extra zou missen. Maar nee, ik geniet er van om daar te zijn, op de plek waar hij het liefste was. Hij voelt daar ook heel dichtbij voor mij, iets wat ik in mijn eigen huis helemaal niet heb.
Vandaag hebben we een paar uur met de hond in de natuur gewandeld en het was heerlijk. We kwamen ook langs een weiland met een paar varkens die heel nieuwsgierig naar ons toe kwamen. Ik moet zeggen dat ik daar oprecht heel erg van genoten heb. Dat doet me goed, die momenten en het geeft me hoop dat ik me toch weer beter zal gaan voelen.
zaterdag 28 april 2018 om 22:29
Ik droom de laatste tijd vaak over m'n moeder. Totaal geen bijzondere dromen, ze is er gewoon en doet mee in de droom.
Wij hebben overigens haar urn thuis (bij mijn vader) staan. We hebben een kunstenares een urn laten maken, precies zoals mijn moeder was, met natuurlijke materialen en kleuren, absoluut geen opschmuck of bling ofzo. En ik heb een beetje van haar as in haar medaillon laten doen en laten sealen. Dat medaillon draag ik op speciale gelegenheden.
Ook hebben we de vier kleinkinderen voor haar crematie een enorme, dikke kaars laten uitzoeken en die mochten ze aansteken en op haar kist zetten. En toen de "dienst" over was mochten ze hun eigen kaars er weer pakken en die steken we nu af en toe even aan.
Voor ze stierf heb ik haar beloofd dat ik tot het allerlaatste eind bij haar zou blijven, dus mijn broer, man en ik zijn mee gegaan de ovenruimte in. Dat was best heftig maar zo fijn dat ik dat voor haar heb kunnen doen.
En man wat vind ik het fijn dat ze gewoon bij ons is. Waar ze hoort, in het ouderlijk huis. Zo'n geruststellende gedachte.
Wij hebben overigens haar urn thuis (bij mijn vader) staan. We hebben een kunstenares een urn laten maken, precies zoals mijn moeder was, met natuurlijke materialen en kleuren, absoluut geen opschmuck of bling ofzo. En ik heb een beetje van haar as in haar medaillon laten doen en laten sealen. Dat medaillon draag ik op speciale gelegenheden.
Ook hebben we de vier kleinkinderen voor haar crematie een enorme, dikke kaars laten uitzoeken en die mochten ze aansteken en op haar kist zetten. En toen de "dienst" over was mochten ze hun eigen kaars er weer pakken en die steken we nu af en toe even aan.
Voor ze stierf heb ik haar beloofd dat ik tot het allerlaatste eind bij haar zou blijven, dus mijn broer, man en ik zijn mee gegaan de ovenruimte in. Dat was best heftig maar zo fijn dat ik dat voor haar heb kunnen doen.
En man wat vind ik het fijn dat ze gewoon bij ons is. Waar ze hoort, in het ouderlijk huis. Zo'n geruststellende gedachte.
zaterdag 28 april 2018 om 22:39
Bij m’n moeder zijn we ook meegegaan tot in de oven ruimte.
Bij m’n broer en vader kon dat niet, ander crematorium.
Haar urn heeft ook anderhalf jaar thuis gestaan. Pas toen m’n broer overleed hebben we de twee urnen in een urnenmuur geplaatst. Dat wilde m’n broer graag, ook voor zijn dochters en m’n vader een plek om heen te gaan. En nu wordt hij daar dus uitgestrooid. Alle drie bij elkaar.
Bij m’n broer en vader kon dat niet, ander crematorium.
Haar urn heeft ook anderhalf jaar thuis gestaan. Pas toen m’n broer overleed hebben we de twee urnen in een urnenmuur geplaatst. Dat wilde m’n broer graag, ook voor zijn dochters en m’n vader een plek om heen te gaan. En nu wordt hij daar dus uitgestrooid. Alle drie bij elkaar.
Geniet!
zondag 29 april 2018 om 01:10
Mee naar de oven durfde ik niet nu achteraf denk waarom eigenljk niet. Mijn vader urn en mijn moeders urn staan bij mijn broer ook zij wilde samen uitgestrooid worden in het bos waar ze vroeger stiekem afspraakjes hadden.
Maar ik pieker me ook suf of ik nog iets wil met de as ik weet het niet weg is weg ook zo naar idee
Ik ben vanavond weg geweesr naar iets waar ik altijd met mama heem ging op weg naar huis zo hard gehuild nu heel moe en hoop eens lekker in slaap te vallen
Ik hoop dat jullie allemaal lekker slapen
Maar ik pieker me ook suf of ik nog iets wil met de as ik weet het niet weg is weg ook zo naar idee
Ik ben vanavond weg geweesr naar iets waar ik altijd met mama heem ging op weg naar huis zo hard gehuild nu heel moe en hoop eens lekker in slaap te vallen
Ik hoop dat jullie allemaal lekker slapen
zondag 29 april 2018 om 01:12
Ja Haha herkenbaar zit je een beetje dom in die mappen te bladeren, kisten, bloemen , kaarten terwijl je denkt Omg wtf zijn we aan het doenSempie schreef: ↑28-04-2018 15:27Over verbaasd gesproken. Er komen sowieso allemaal dingen op je af waar je nog niet eerder mee te maken hebt gehad.
Zo zie ik ons nog zitten na het overlijden van m’n moeder. Ik was me al aan het voorbereiden dat we de kist moesten gaan uitzoeken. Ik dacht dus echt dat we naar een plek/winkel zouden gaan waar die tentoongesteld zouden staan (zoals in de film
Hoe groot was mijn desillusie dat we gewoon een multomap met A4-tjes in plastic hoesjes voor ons kregen. En de hoofden van m’n vader en broer toen ik mijn verbazing uitsprak
