Kinderen
alle pijlers
hoog sensitief kind en nu?
woensdag 4 maart 2009 om 08:23
Afgelopen maandag hadden we een "slecht-nieuws"gesprek met het kinderdagverblijf over ons zoontje van 3 en half. Ze gaven aan het dat het een hartstikke lief en sociaal joch is, maar dat hij enorm hangt aan structuur en grote moeite heeft met veranderingen. Zo vindt hij het heel moeilijk als de groepen worden samengevoegd, zijn vaste leidster er even niet is etc. Hij heeft hier dan echt begeleiding bij nodig. Ze gaven aan zich zorgen over hem te maken hoe het moet als hij over een half jaar naar de basisschool gaat.
Best herkenbaar, maar wel confronterend. Zelf ben ik pedagoog dus kwam autisme direct bij me op, maar dat heb ik ook weer van de hand gedaan, want daar is hij veel te gevoelig, inlevend en sociaal vaardig voor.
Goed, ik ben gaan googlen en kwam op het onderwerp hoogsensitieve kinderen ofwel nieuwetijdskinderen. Nu heb ik daar nooit zo veel mee gehad. Dacht altijd dat dit was voor mensen die zichzelf of hun kind gewoon bijzonder vonden of in ontkenning zaten als hun kind autistisch was (sorry, als dit wat bot klinkt). Maargoed, ik heb me hier toch eens in verdiept en viel bijna van mijn stoel van verbazing. Want daar stond mijn kind beschreven. O.a. zijn grote woordenschat, sterke reukzin, gevoeligheid, (faal)angstige gedrag, aanvoelen van emoties, moeilijk omgaan met veranderingen, grote gevoel voor humor en eeuwige waarom-vragen. Nouja, en nog meer eigenlijk.
Maar nu? Ik heb wat verder gegoogled maar kom dan toch al snel op wat zweverige pagina's terecht, waar ik weinig boodschap aan heb. Hoe serieus wordt deze term momenteel eigenlijk genomen in hulpverleningsland? Hoe informeer ik school tzt? Hoe bereid ik mijn zoon hier uberhaupt op voor?
Wie kan mij wat over hun ervaringen vertellen en advies geven.
Ik hoor het graag!
Best herkenbaar, maar wel confronterend. Zelf ben ik pedagoog dus kwam autisme direct bij me op, maar dat heb ik ook weer van de hand gedaan, want daar is hij veel te gevoelig, inlevend en sociaal vaardig voor.
Goed, ik ben gaan googlen en kwam op het onderwerp hoogsensitieve kinderen ofwel nieuwetijdskinderen. Nu heb ik daar nooit zo veel mee gehad. Dacht altijd dat dit was voor mensen die zichzelf of hun kind gewoon bijzonder vonden of in ontkenning zaten als hun kind autistisch was (sorry, als dit wat bot klinkt). Maargoed, ik heb me hier toch eens in verdiept en viel bijna van mijn stoel van verbazing. Want daar stond mijn kind beschreven. O.a. zijn grote woordenschat, sterke reukzin, gevoeligheid, (faal)angstige gedrag, aanvoelen van emoties, moeilijk omgaan met veranderingen, grote gevoel voor humor en eeuwige waarom-vragen. Nouja, en nog meer eigenlijk.
Maar nu? Ik heb wat verder gegoogled maar kom dan toch al snel op wat zweverige pagina's terecht, waar ik weinig boodschap aan heb. Hoe serieus wordt deze term momenteel eigenlijk genomen in hulpverleningsland? Hoe informeer ik school tzt? Hoe bereid ik mijn zoon hier uberhaupt op voor?
Wie kan mij wat over hun ervaringen vertellen en advies geven.
Ik hoor het graag!
woensdag 4 maart 2009 om 21:39
Imni, Ik weet dat hoogsensitief tegenwoordig ook door grote instellingen (GGZ) wel wordt gediagnosticeerd. Tenminste wel bij die waar ik in mijn werk mee te maken heb. En ze voegen er voor ouders ook een uitgebreid boekwerk bij.
Je zoontje is nog jong, dus ik zou nu vooral gaan kijken hoe je hem zo goed mogelijk kan ondersteunen bij zijn 'problemen'.
Succes!
Je zoontje is nog jong, dus ik zou nu vooral gaan kijken hoe je hem zo goed mogelijk kan ondersteunen bij zijn 'problemen'.
Succes!
donderdag 5 maart 2009 om 11:04
donderdag 5 maart 2009 om 21:28
En over wel of geen autisme, het gaat er uiteindelijk om dat je kind goed op zijn plek zit wat betreft school.
Ik denk dat als je autisme in je achterhoofd houdt, er geen haast is bij een diagnose. Je weet dan dat het dat misschien wel zou kunnen zijn.
Pas wanneer het in de klas echt niet meer gaat, is een diagnose wel belangrijk. Want zonder diagnose wordt er niet veel gedaan, ook al kom je als ouder met nog zo veel tips, aanwijzingen en uitleg.
Ik denk dat als je autisme in je achterhoofd houdt, er geen haast is bij een diagnose. Je weet dan dat het dat misschien wel zou kunnen zijn.
Pas wanneer het in de klas echt niet meer gaat, is een diagnose wel belangrijk. Want zonder diagnose wordt er niet veel gedaan, ook al kom je als ouder met nog zo veel tips, aanwijzingen en uitleg.
donderdag 5 maart 2009 om 21:35
Inderdaad..je intuitie..volg die..
Jij bent de moeder, en voelt meestal wel aan wat oke is en wat niet..
Als jij denkt dat je kind een hsp'r is,dan is dat goed mogelijk. Het kan natuurlijk ook een vorm van autisme zijn o.i.d..
Je kan hem natuurlijk laten testen..maar ach..dat zegt ook niet altijd wat.
Maar handvaten zijn wel belangrijk voor hem..
Dat geneuzel over al dan niet wetenschappelijk bewezen , hangt mij de strot uit..
Maar..soms is het wel handig om een etiket op je gedrukt te hebben, want dan heb je "bewijs"..
Van hsp wilde ik ook nooit wat over weten en horen..vaag..raar..wazig..het zal wel..
Bij mijn vriend zag ik eens een boek liggen van Elaine N. Aron daarover, ik pakte het op en gooide het aan de kant.
Een paar mnd later ik pakte het weer op..bladerde het door, en vond het nog veel meer vager..en legde het weer weg..
Ondertussen had ik een aantal gesprekken met iemand..die mensen moet helpen om weer in het arbeidsproces te gaan.
Hij benoemde bij mij dat ik een hsp'r was..een watte?? juist..
Dat is nu anderhalf jaar geleden, en sindsdien ben ik zelf eens op onderzoek gegaan, en wat een herkenbaarheid.
Alles en alles valt op z'n plek..
Ik ben er nu ook achter dat mijn dochter hetzelfde heeft. Nu snap ik haar ook..ook bij haar valt alles op z'n plek..
Zij heeft nu creatieve therapie, om met bepaalde dingen en situaties om te gaan, en dat werpt z'n vruchten af..
Daar heb ik geen wetenschap voor nodig..wel mijn intuitie..en die volg ik nu..had ik veel eerder moeten doen, dan was mij een hoop ellende bespaard..
Ik ga hierover met niemand meer in de clinch..artsen of geen artsen..voor mij is het voldoende dat ik weet wat er aan de hand is..
Ga eens naar een forum..daar vind je zoveel informatie..
Ga met die leidsters in gesprek..leg het uit..
En inderdaad..dat boek is geweldig..
Zie het niet als negatief, maar juist positief. Want je leert er veel van..
Volg je gevoel..of het nu hsp, autisme,pdd-nos is..
Jij weet dat je kind anders funcioneert, en dat zegt voldoende lijkt mij..
Jij bent de moeder, en voelt meestal wel aan wat oke is en wat niet..
Als jij denkt dat je kind een hsp'r is,dan is dat goed mogelijk. Het kan natuurlijk ook een vorm van autisme zijn o.i.d..
Je kan hem natuurlijk laten testen..maar ach..dat zegt ook niet altijd wat.
Maar handvaten zijn wel belangrijk voor hem..
Dat geneuzel over al dan niet wetenschappelijk bewezen , hangt mij de strot uit..
Maar..soms is het wel handig om een etiket op je gedrukt te hebben, want dan heb je "bewijs"..
Van hsp wilde ik ook nooit wat over weten en horen..vaag..raar..wazig..het zal wel..
Bij mijn vriend zag ik eens een boek liggen van Elaine N. Aron daarover, ik pakte het op en gooide het aan de kant.
Een paar mnd later ik pakte het weer op..bladerde het door, en vond het nog veel meer vager..en legde het weer weg..
Ondertussen had ik een aantal gesprekken met iemand..die mensen moet helpen om weer in het arbeidsproces te gaan.
Hij benoemde bij mij dat ik een hsp'r was..een watte?? juist..
Dat is nu anderhalf jaar geleden, en sindsdien ben ik zelf eens op onderzoek gegaan, en wat een herkenbaarheid.
Alles en alles valt op z'n plek..
Ik ben er nu ook achter dat mijn dochter hetzelfde heeft. Nu snap ik haar ook..ook bij haar valt alles op z'n plek..
Zij heeft nu creatieve therapie, om met bepaalde dingen en situaties om te gaan, en dat werpt z'n vruchten af..
Daar heb ik geen wetenschap voor nodig..wel mijn intuitie..en die volg ik nu..had ik veel eerder moeten doen, dan was mij een hoop ellende bespaard..
Ik ga hierover met niemand meer in de clinch..artsen of geen artsen..voor mij is het voldoende dat ik weet wat er aan de hand is..
Ga eens naar een forum..daar vind je zoveel informatie..
Ga met die leidsters in gesprek..leg het uit..
En inderdaad..dat boek is geweldig..
Zie het niet als negatief, maar juist positief. Want je leert er veel van..
Volg je gevoel..of het nu hsp, autisme,pdd-nos is..
Jij weet dat je kind anders funcioneert, en dat zegt voldoende lijkt mij..
donderdag 5 maart 2009 om 21:37
Lonbonton, autisme schijnt samen te gaan met een meer mannelijke vorm van de hersenen, schijnt het. Heel veel vrouwen vinden hun echtgenoot dan ook in sommige opzichten "autistisch" als hij iets niet hoort wat ze tegen hem zeggen, of zijn gevoel moeilijk toont.
En Inmi, ik kan zelf niet zoveel met de term hooggevoelig. Onze zoon heeft PDD-NOS en dat is er pas met bijna 9 jaar uitgekomen (toen werd de diagnose gesteld). Hij is ook naar het kdv geweest en daar hadden we ook evaluatiegesprekken; nooit kwam er iets echt afwijkends uit (wel zijn scheidingsangst bij het weggaan, en zijn extreme verlegenheid). Ik moet zeggen dat ik nu bij dochter wel alerter ben. De leidsters van het kdv letten echt goed op haar (die weten ook van zoon) maar zij kunnen met de beste wil van de wereld niets maken van autisme (en zij hebben er echt in het verleden wel gevallen tussen uit gepikt, waarbij de ouders het bleven ontkennen, maar de leidsters uiteindelijk gewoon gelijk hadden toen de diagnose werd gesteld). Nu is zij natuurlijk ook een meisje, en dan is de kans wat kleiner. Maar ik blijf alert.
En Inmi, ik kan zelf niet zoveel met de term hooggevoelig. Onze zoon heeft PDD-NOS en dat is er pas met bijna 9 jaar uitgekomen (toen werd de diagnose gesteld). Hij is ook naar het kdv geweest en daar hadden we ook evaluatiegesprekken; nooit kwam er iets echt afwijkends uit (wel zijn scheidingsangst bij het weggaan, en zijn extreme verlegenheid). Ik moet zeggen dat ik nu bij dochter wel alerter ben. De leidsters van het kdv letten echt goed op haar (die weten ook van zoon) maar zij kunnen met de beste wil van de wereld niets maken van autisme (en zij hebben er echt in het verleden wel gevallen tussen uit gepikt, waarbij de ouders het bleven ontkennen, maar de leidsters uiteindelijk gewoon gelijk hadden toen de diagnose werd gesteld). Nu is zij natuurlijk ook een meisje, en dan is de kans wat kleiner. Maar ik blijf alert.
donderdag 5 maart 2009 om 21:53
Kan best hoor Kjong. Sowieso hoor je vaak geluiden dat jongens veel te weinig mannelijke rolmodellen hebben in de opvang en op scholen. Vrouwen reageren nu eenmaal gemiddeld meer op het drukke wat in jongens zit, en wijzen dat vaker af. Dus dat klopt helemaal.
Wij hadden zoon laten testen omdat het ons (als ouders) niet lekker zat hoe het met hem ging. Dus wij hebben het voortouw genomen, anders was hij misschien nog niet getest (en het geeft ook aan hoe mild zijn stoornis is).
Wij hadden zoon laten testen omdat het ons (als ouders) niet lekker zat hoe het met hem ging. Dus wij hebben het voortouw genomen, anders was hij misschien nog niet getest (en het geeft ook aan hoe mild zijn stoornis is).
donderdag 5 maart 2009 om 22:16
Ouders moeten de aanvraag doen voor een diagnose, dus ik denk niet dat dat zo is. Als een kind in de hulpverlening terecht komt, is dit vaak in overleg met school maar eenmaal in de hulpverlening zitten genoeg mannen die gewoon meegaan in de diagnoses. Bovendien zijn huisartsen ook vaak mannen en die sturen ook door als ouders dat wensen.
donderdag 5 maart 2009 om 23:00
Het heeft niet alleen met wel/niet genoeg mannen in de hulpverlening te maken.
Als ik kijk naar een andere cultuur die mij na staat, een machocultuur, zie je dat daar eigenlijk jongens in enorme roedels schreeuwend rennen over straat. Hier in de omgeving zie ik veel meer 'meisjesspeelgedrag' bij jongens, dus in groepjes van 2 of drie, en stiller.
Ik zie (ik zie, jij hoeft het dus niet zo te zien) als meer een cultuurding. Niet de extreme gevallen, maar als die op het randje-diagnoses wel.
Als ik kijk naar een andere cultuur die mij na staat, een machocultuur, zie je dat daar eigenlijk jongens in enorme roedels schreeuwend rennen over straat. Hier in de omgeving zie ik veel meer 'meisjesspeelgedrag' bij jongens, dus in groepjes van 2 of drie, en stiller.
Ik zie (ik zie, jij hoeft het dus niet zo te zien) als meer een cultuurding. Niet de extreme gevallen, maar als die op het randje-diagnoses wel.
donderdag 5 maart 2009 om 23:08
quote:imni schreef op 04 maart 2009 @ 08:23:
O.a. zijn grote woordenschat, sterke reukzin, gevoeligheid, (faal)angstige gedrag, aanvoelen van emoties, moeilijk omgaan met veranderingen, grote gevoel voor humor en eeuwige waarom-vragen. Nouja, en nog meer eigenlijk.
Kan het niet gewoon zijn dat je zoon gewoon intelligent is en zich wat vroeg ontwikkelt.....?
Want met alle respect...hoeveel mensen zullen zich herkennen in het bovenstaande...ik denk vrij veel. Die zijn heus niet allemaal 'anders'....laat staan hoogsensitief.
Ik denk echt dat je je er niet teveel van aan moet trekken zolang hij niet vastloopt. Het is toch een vrolijk, gelukkig kind? Tuurlijk neem je het signaal van het KDV serieus...maar zodra kids niet in de pas meelopen wordt er, bij wijze van spreken, gelijk de DSM IV bij gesleept. Misschien zegt het wat meer over de dames van het KDV dat ze niet zo goed kunnen omgaan met kinderen die net wat meer aandacht/structuur nodig hebben...
O.a. zijn grote woordenschat, sterke reukzin, gevoeligheid, (faal)angstige gedrag, aanvoelen van emoties, moeilijk omgaan met veranderingen, grote gevoel voor humor en eeuwige waarom-vragen. Nouja, en nog meer eigenlijk.
Kan het niet gewoon zijn dat je zoon gewoon intelligent is en zich wat vroeg ontwikkelt.....?
Want met alle respect...hoeveel mensen zullen zich herkennen in het bovenstaande...ik denk vrij veel. Die zijn heus niet allemaal 'anders'....laat staan hoogsensitief.
Ik denk echt dat je je er niet teveel van aan moet trekken zolang hij niet vastloopt. Het is toch een vrolijk, gelukkig kind? Tuurlijk neem je het signaal van het KDV serieus...maar zodra kids niet in de pas meelopen wordt er, bij wijze van spreken, gelijk de DSM IV bij gesleept. Misschien zegt het wat meer over de dames van het KDV dat ze niet zo goed kunnen omgaan met kinderen die net wat meer aandacht/structuur nodig hebben...
donderdag 5 maart 2009 om 23:20
quote:kjong schreef op 05 maart 2009 @ 23:00:
Het heeft niet alleen met wel/niet genoeg mannen in de hulpverlening te maken.
Als ik kijk naar een andere cultuur die mij na staat, een machocultuur, zie je dat daar eigenlijk jongens in enorme roedels schreeuwend rennen over straat. Hier in de omgeving zie ik veel meer 'meisjesspeelgedrag' bij jongens, dus in groepjes van 2 of drie, en stiller.
Ik zie (ik zie, jij hoeft het dus niet zo te zien) als meer een cultuurding. Niet de extreme gevallen, maar als die op het randje-diagnoses wel.
Ja maar dat gedrag is hier helaas niet mogelijk. Vind ik ook jammer voor de jongens, ook vooral omdat er zo weinig kleutermeesters zijn. Is denk ik ook een cultuurding ja.
Maar als jongens hier konden zijn zoals jongens in andere culturen zijn dan zou het geen andere cultuur heten.
Het ias net als met autisme, er wordt wel gezegd dat autisten van een andere planeet komen, geen mindere of slechtere, gewoon een andere.. maar het matcht niet met deze cultuur.
Het heeft niet alleen met wel/niet genoeg mannen in de hulpverlening te maken.
Als ik kijk naar een andere cultuur die mij na staat, een machocultuur, zie je dat daar eigenlijk jongens in enorme roedels schreeuwend rennen over straat. Hier in de omgeving zie ik veel meer 'meisjesspeelgedrag' bij jongens, dus in groepjes van 2 of drie, en stiller.
Ik zie (ik zie, jij hoeft het dus niet zo te zien) als meer een cultuurding. Niet de extreme gevallen, maar als die op het randje-diagnoses wel.
Ja maar dat gedrag is hier helaas niet mogelijk. Vind ik ook jammer voor de jongens, ook vooral omdat er zo weinig kleutermeesters zijn. Is denk ik ook een cultuurding ja.
Maar als jongens hier konden zijn zoals jongens in andere culturen zijn dan zou het geen andere cultuur heten.
Het ias net als met autisme, er wordt wel gezegd dat autisten van een andere planeet komen, geen mindere of slechtere, gewoon een andere.. maar het matcht niet met deze cultuur.
donderdag 5 maart 2009 om 23:23
donderdag 5 maart 2009 om 23:29
En het kan natuurlijk ook een erg intelligent kind zijn ja. Die zijn al verder in de ontwikkeling. Maar dat kan ook betekenen dat ze sociaal gezien juist als achterliggend beoordeeld worden. Mijn zoontjes hebben allbei een hoog iq ( getest). Jongste is nu in een heel lastige fase, huilen bij elk afscheid, doet helemaal niets op school, komt niet tot werken zeggen de juffen... Maar nu vanavond heeft hij zich wel een uur beziggehouden met roadblock ( spel voor kinderen vanaf 8 jaar terwijl hij 5 jaar is) en daar gaat hij helemaal in op en doet dat erg goed. De moeilijkste opgaven maakt hij erg snel. En ik durf dat op school niet aan te kaarten omdat hij daar als lui en afhankelijk overkomt.
vrijdag 6 maart 2009 om 11:39
Wat jammer dat je dat niet durft.
Je doet hem daarmee echt tekort. Als je zelf geen actie onderneemt laat je hem in een patroon zitten dat niet juist voor hem hoeft te zijn.
Wat betreft andere cultuur. Ik heb er veel aan gehad. De man in spé op een 'onHollandse' manier benaderen. Laten razen en rauzen.
(Ik proef ietwat twijfel en ongewilde compromissen bij je.)
Je doet hem daarmee echt tekort. Als je zelf geen actie onderneemt laat je hem in een patroon zitten dat niet juist voor hem hoeft te zijn.
Wat betreft andere cultuur. Ik heb er veel aan gehad. De man in spé op een 'onHollandse' manier benaderen. Laten razen en rauzen.
(Ik proef ietwat twijfel en ongewilde compromissen bij je.)
vrijdag 6 maart 2009 om 11:45
quote:lonbonton schreef op 05 maart 2009 @ 23:29:
En het kan natuurlijk ook een erg intelligent kind zijn ja. Die zijn al verder in de ontwikkeling. Maar dat kan ook betekenen dat ze sociaal gezien juist als achterliggend beoordeeld worden. Mijn zoontjes hebben allbei een hoog iq ( getest). Jongste is nu in een heel lastige fase, huilen bij elk afscheid, doet helemaal niets op school, komt niet tot werken zeggen de juffen... Maar nu vanavond heeft hij zich wel een uur beziggehouden met roadblock ( spel voor kinderen vanaf 8 jaar terwijl hij 5 jaar is) en daar gaat hij helemaal in op en doet dat erg goed. De moeilijkste opgaven maakt hij erg snel. En ik durf dat op school niet aan te kaarten omdat hij daar als lui en afhankelijk overkomt.
Als je je doodverveeld is het niet gek dat je lui overkomt. Potverdorie het is je kind! Als jij niet voor zijn belang op komt, doet niemand het. Je kan toch best een gesprek aanvragen waarin je aankaart dat het opvallend is dat je kind thuis ander gedrag vertoont dan op school en dat je graag met de school samen wil werken over hoe het gedrag op school positiever te krijgen (en misschien is dat wel door meer uitdaging te geven). Gewoon tips vragen en vergelijken. De school zal alleen maar blij zijn dat je er zelf mee komt en dat je mee wil denken met ze.
En je kind kan er alleen maar beter van worden.!
En het kan natuurlijk ook een erg intelligent kind zijn ja. Die zijn al verder in de ontwikkeling. Maar dat kan ook betekenen dat ze sociaal gezien juist als achterliggend beoordeeld worden. Mijn zoontjes hebben allbei een hoog iq ( getest). Jongste is nu in een heel lastige fase, huilen bij elk afscheid, doet helemaal niets op school, komt niet tot werken zeggen de juffen... Maar nu vanavond heeft hij zich wel een uur beziggehouden met roadblock ( spel voor kinderen vanaf 8 jaar terwijl hij 5 jaar is) en daar gaat hij helemaal in op en doet dat erg goed. De moeilijkste opgaven maakt hij erg snel. En ik durf dat op school niet aan te kaarten omdat hij daar als lui en afhankelijk overkomt.
Als je je doodverveeld is het niet gek dat je lui overkomt. Potverdorie het is je kind! Als jij niet voor zijn belang op komt, doet niemand het. Je kan toch best een gesprek aanvragen waarin je aankaart dat het opvallend is dat je kind thuis ander gedrag vertoont dan op school en dat je graag met de school samen wil werken over hoe het gedrag op school positiever te krijgen (en misschien is dat wel door meer uitdaging te geven). Gewoon tips vragen en vergelijken. De school zal alleen maar blij zijn dat je er zelf mee komt en dat je mee wil denken met ze.
En je kind kan er alleen maar beter van worden.!
vrijdag 6 maart 2009 om 12:52
quote:imni schreef op 04 maart 2009 @ 08:23:
Zelf ben ik pedagoog dus kwam autisme direct bij me op, maar dat heb ik ook weer van de hand gedaan, want daar is hij veel te gevoelig, inlevend en sociaal vaardig voor.Ik vind dat je een diagnose zoals autisme, of met name ADHD/ADD, niet op voorhand van tafel moet vegen, want er bestaan ook nog atypische vormen van ADHD en autisme. Vormen waarbij het op het eerste gezicht niet heel herkenbaar is.
Als de problemen in de toekomst aan blijven houden, zal de school er waarschijnlijk hoe dan ook op aansturen dat je zoontje onderzocht/getest gaat worden door professionals.
Het zal misschien wel een beetje gek zijn dat het opeens jouw eigen kind is dat pedagogisch getest moet worden, aangezien je zelf pedagoog bent, maar ik denk dat je toch moet proberen om open te staan voor de bevindingen van andere professionals. Sterkte met deze 'weg' die voor jullie ligt.
Zelf ben ik pedagoog dus kwam autisme direct bij me op, maar dat heb ik ook weer van de hand gedaan, want daar is hij veel te gevoelig, inlevend en sociaal vaardig voor.Ik vind dat je een diagnose zoals autisme, of met name ADHD/ADD, niet op voorhand van tafel moet vegen, want er bestaan ook nog atypische vormen van ADHD en autisme. Vormen waarbij het op het eerste gezicht niet heel herkenbaar is.
Als de problemen in de toekomst aan blijven houden, zal de school er waarschijnlijk hoe dan ook op aansturen dat je zoontje onderzocht/getest gaat worden door professionals.
Het zal misschien wel een beetje gek zijn dat het opeens jouw eigen kind is dat pedagogisch getest moet worden, aangezien je zelf pedagoog bent, maar ik denk dat je toch moet proberen om open te staan voor de bevindingen van andere professionals. Sterkte met deze 'weg' die voor jullie ligt.
vrijdag 6 maart 2009 om 15:01
Ik snap je bezorgdheid op zich echt helemaal maar ik vind de manier waarop je de 'onheilstijding' kreeg echt erg overtrokken en daarom reageer jij misschien ook emotioneler en bezorgder dan je zou willen denk ik.
Ook mijn dochter is hoog sensitief, HSP of hoe je het ook noemen wilt. Jammer dat er zo'n stigma van een 'aandoening' omheen hangt, terwijl het iets is wat zij 'is' niet wat ze 'heeft'.
Ik heb er gewoon eens wat over gelezen en me verre gehouden van therapietjes, hulpverleners of wat dan ook. Ik geloof niet in de behandeling of zo van hooggevoeligheid, het is een kwestie van begrip opbrengen voor je kind en vooral niet gaan denken dat er iets ergs aan de hand is.
De juffen van het KDV waar je zoon op zit vind ik echt werkelijk ongelooflijk suf als ze een 'slecht nieuws' gespek gaan zitten houden met een moeder van een kind wat alleen maar hooggevoelig is. Niet te geloven dat die vrouwen zichzelf zo serieus nemen dat ze daar een slechtnieuws gesprek voor organiseren. Slecht nieuws is het als je kind iets mankeert, niet als het heel gevoelig is.
Je kind is hopelijk kerngezond en laat je alsjeblieft niet opnaaien door een paar juffen die HSP zien als een aandoening of zo, want dat is helemaal niet aan de hand en dat zeg ik als moeder van een dochter die niet naar een circus, een bioscoop, een sinterklaasfeest, een concert, een pretpark, een speeltuin of wat dan ook kan met haar dochter omdat die dat niet trekt en dan in een angstloop (angstloep) komt te zitten.
Rekening houden met je zoons gevoeligheid en er voorál geen drama van maken, daar heeft hij echt helemaal niks aan.
Zet 'm op en geniet van je bijzondere zoon!
Ook mijn dochter is hoog sensitief, HSP of hoe je het ook noemen wilt. Jammer dat er zo'n stigma van een 'aandoening' omheen hangt, terwijl het iets is wat zij 'is' niet wat ze 'heeft'.
Ik heb er gewoon eens wat over gelezen en me verre gehouden van therapietjes, hulpverleners of wat dan ook. Ik geloof niet in de behandeling of zo van hooggevoeligheid, het is een kwestie van begrip opbrengen voor je kind en vooral niet gaan denken dat er iets ergs aan de hand is.
De juffen van het KDV waar je zoon op zit vind ik echt werkelijk ongelooflijk suf als ze een 'slecht nieuws' gespek gaan zitten houden met een moeder van een kind wat alleen maar hooggevoelig is. Niet te geloven dat die vrouwen zichzelf zo serieus nemen dat ze daar een slechtnieuws gesprek voor organiseren. Slecht nieuws is het als je kind iets mankeert, niet als het heel gevoelig is.
Je kind is hopelijk kerngezond en laat je alsjeblieft niet opnaaien door een paar juffen die HSP zien als een aandoening of zo, want dat is helemaal niet aan de hand en dat zeg ik als moeder van een dochter die niet naar een circus, een bioscoop, een sinterklaasfeest, een concert, een pretpark, een speeltuin of wat dan ook kan met haar dochter omdat die dat niet trekt en dan in een angstloop (angstloep) komt te zitten.
Rekening houden met je zoons gevoeligheid en er voorál geen drama van maken, daar heeft hij echt helemaal niks aan.
Zet 'm op en geniet van je bijzondere zoon!
vrijdag 6 maart 2009 om 15:06
Kjong, ik ben een eeuwige twijfelaar.
Ik schreef dat ik niet bij de juf durf aan te kaarten hoe het thuis gaat. Maar dat is niet helemaal waar, ik durf best te zeggen dat hij getest is en thuis helemaal op gaat in uitdagender spelmateriaal, maar ik weet ook dat mijn kind niet op wil vallen, een kat uit de boom kijker is. Hij wil echt geen ander werk doen op school dan de anderen. Dus als ik het aankaart lijk ik toch wel een beetje op een pushende ouder...
(Mijn andere zoon krijgt wel veel ander materiaal en werkt voor zichzelf)
Maar dit is wel off topic.
Ik schreef dat ik niet bij de juf durf aan te kaarten hoe het thuis gaat. Maar dat is niet helemaal waar, ik durf best te zeggen dat hij getest is en thuis helemaal op gaat in uitdagender spelmateriaal, maar ik weet ook dat mijn kind niet op wil vallen, een kat uit de boom kijker is. Hij wil echt geen ander werk doen op school dan de anderen. Dus als ik het aankaart lijk ik toch wel een beetje op een pushende ouder...
(Mijn andere zoon krijgt wel veel ander materiaal en werkt voor zichzelf)
Maar dit is wel off topic.
