Thuis
alle pijlers
Vriend doet vreemd bij kopen huis
woensdag 6 juni 2018 om 13:57
Ik heb even een nieuwe nick aangemaakt ivm herkenbaarheid...
De situatie is als volgt:
We zijn een jong stel, wonen beide nog bij ouders in. Zijn ruim 4 jaar samen en relatie is stabiel. Hij werkt al een tijdje, ik ben net afgestudeerd en ben actief op zoek naar een baan. Ons plan was een huisje of appartement te zoeken zodra ik een baan heb. Dan zou de hypotheek gebasseerd zijn op zijn loon, maar we zouden het dan wel samen doen (hypotheek en huis op 2 namen)
Ik dacht in elk geval dat dat was zoals we het hadden afgesproken. Maar het werk zoeken zit even niet mee (2 maanden actief bezig nu maar nog geen resultaat) en we zagen op funda een leuk appartement langs komen. Besloten daar toch op te bieden en uiteindelijk waren wij het winnende bod.
Nu is het dus zo dat vriend praat over zijn huis. En ik begrijp dat, het is nu zijn huis. Maar dit was niet helemaal de deal.. Mij werd terloops verteld: morgen ga ik de koopovereenkomst tekenen. Ik werd daar niet erg bij betrokken, er werd ook niet nagedacht over andere opties om het toch samen te doen. Of hoe het dan moet als ik erbij kom wonen als ik werk heb. Het werd zomaar ineens gedaan en huis en hypotheek staan nu dus op zijn naam. Hij heeft al hele plannen hoe hij het huis gaat verven, ook daar heb ik schijnbaar weinig of geen inbreng in. Het lijkt wel of hij ineens enorm veel haast heeft
Ondertussen zit ik met heel veel vragen. Als het nu ineens op deze manier gebeurt, hoe moet dat dan als ik bij hem in ga wonen? Welke dingen (samenlevingscontract, testamenten) enz moeten er dan geregeld worden en kost dat niet extra veel geld? Het voelt voor mij nu niet meer als "ons" huis, maar als zijn huis waar ik mag komen wonen mettertijd.
Begrijp mij niet verkeerd, ik ben niet uit op de helft van dit huis mocht het verkeerd gaan. Maar ik ben ook niet van plan hypotheek mee te gaan betalen als er niks van mij bij is en ik nergens recht op heb mocht het verkeerd aflopen. Helft g/w/l/i , boodschappen en hypotheek rente, allemaal prima. Maar ik ga geen hypotheek betalen, of meebetalen aan eventuele verbouwingen, voor niks. Er zou dan dus een samenlevingscontract moeten komen, dit kost volgens mij weer enorm veel geld, plus dan staat het huis nog steeds niet op onze beide namen.
Ik ben momenteel even verward van de hele situatie. Alles gaat ineens zo snel, en naar mijn gevoel ook niet helemaal eerlijk. En wat moet er nu geregeld worden als ik werk heb?
De situatie is als volgt:
We zijn een jong stel, wonen beide nog bij ouders in. Zijn ruim 4 jaar samen en relatie is stabiel. Hij werkt al een tijdje, ik ben net afgestudeerd en ben actief op zoek naar een baan. Ons plan was een huisje of appartement te zoeken zodra ik een baan heb. Dan zou de hypotheek gebasseerd zijn op zijn loon, maar we zouden het dan wel samen doen (hypotheek en huis op 2 namen)
Ik dacht in elk geval dat dat was zoals we het hadden afgesproken. Maar het werk zoeken zit even niet mee (2 maanden actief bezig nu maar nog geen resultaat) en we zagen op funda een leuk appartement langs komen. Besloten daar toch op te bieden en uiteindelijk waren wij het winnende bod.
Nu is het dus zo dat vriend praat over zijn huis. En ik begrijp dat, het is nu zijn huis. Maar dit was niet helemaal de deal.. Mij werd terloops verteld: morgen ga ik de koopovereenkomst tekenen. Ik werd daar niet erg bij betrokken, er werd ook niet nagedacht over andere opties om het toch samen te doen. Of hoe het dan moet als ik erbij kom wonen als ik werk heb. Het werd zomaar ineens gedaan en huis en hypotheek staan nu dus op zijn naam. Hij heeft al hele plannen hoe hij het huis gaat verven, ook daar heb ik schijnbaar weinig of geen inbreng in. Het lijkt wel of hij ineens enorm veel haast heeft
Ondertussen zit ik met heel veel vragen. Als het nu ineens op deze manier gebeurt, hoe moet dat dan als ik bij hem in ga wonen? Welke dingen (samenlevingscontract, testamenten) enz moeten er dan geregeld worden en kost dat niet extra veel geld? Het voelt voor mij nu niet meer als "ons" huis, maar als zijn huis waar ik mag komen wonen mettertijd.
Begrijp mij niet verkeerd, ik ben niet uit op de helft van dit huis mocht het verkeerd gaan. Maar ik ben ook niet van plan hypotheek mee te gaan betalen als er niks van mij bij is en ik nergens recht op heb mocht het verkeerd aflopen. Helft g/w/l/i , boodschappen en hypotheek rente, allemaal prima. Maar ik ga geen hypotheek betalen, of meebetalen aan eventuele verbouwingen, voor niks. Er zou dan dus een samenlevingscontract moeten komen, dit kost volgens mij weer enorm veel geld, plus dan staat het huis nog steeds niet op onze beide namen.
Ik ben momenteel even verward van de hele situatie. Alles gaat ineens zo snel, en naar mijn gevoel ook niet helemaal eerlijk. En wat moet er nu geregeld worden als ik werk heb?
donderdag 7 juni 2018 om 09:19
Allemachtig, zijn er nog steeds mensen zo naïef dat ze denken dat ze gegarandeerd dikke winst maken op een koophuis? Ik dacht dat die gedachte na de crisis en de instorting van de huizenmarkt toch wel een beetje verdwenen was.
donderdag 7 juni 2018 om 09:20
Voor mij is huren veel gunstiger dan kopen.Elena_ schreef: ↑07-06-2018 00:09Dat is toch nooit gunstiger dan kopen.. ja tenzij je inderdaad uit elkaar gaat maar dat risico heb je altijd en ik neem aan dat je niet een huis koopt met iemand die je net een paar maanden kent. Ik ben in ieder geval blij dat we niet eerst gehuurd hebben. Heeft ons een hoop geld gescheeld.
Maar ik heb dan ook hele lage huur, rente op de hypotheek zou voor dit huis al hoger liggen.
donderdag 7 juni 2018 om 09:21
Heel vaak gaat het niet om winst. Maar om de kosten.
Wat ik nu betaal voor mijn 5 kamer koophuis met tuin in de randstad.
Daar kan ik heel misschien ook net een studio voor huren. Als ik mazzel heb.
Het is voor een flink deel van de mensen met een normaal inkomen, goedkoper qua maandlasten om een huis te kopen. Als er uberhaupt wat te huur is.
donderdag 7 juni 2018 om 09:24
Ik wel hoor, helemaal eensLizBakker schreef: ↑06-06-2018 20:02Samenwonen misschien niet persé, maar op jezelf wonen dan toch wel. Ik ken mensen die nog nooit van hun leven alleen hebben gewoond. Iedereen moet het zelf weten, maar ik zou iedereen aanraden om toch op zijn minst eerst zelfstandig te wonen, vooral in de jaren van het volwassen worden.
Maar daar zullen velen het ook wel niet met mij eens zijn.
Sterker nog: zodra de kinderen uit huis zijn ben ik van plan om te gaan latten. Hoe weet je nu welke leefvorm anno 2018 bij je past als je het in je jonge jaren nog nooit allemaal hebt uitgeprobeerd?
Ik en vele anderen om me heen blijken geen samenwoon talenten.
donderdag 7 juni 2018 om 09:39
Tegenwoordig is kopen gunstiger dan huren ivm de rente.
Maar is het een optie om iets voor jezelf te zoeken en zolang te huren?
Als jullie gaan samenwonen is een samenwooncontract sowieso wel heel verstandig. En als jullie samen gingen kopen, was het sowieso nodig geweest. Maar nu koopt hij alleen. En dat is begrijpelijk. Jullie zijn allebei starters en hij wil beginnen met iets op te bouwen. Jij hebt geen inkomen en bouwt niets op.
Er zal best een constructie zijn dat jij ook iets kan opbouwen, al was het maar een eigen rekening waar je op kunt sparen, en dat je de gezamenlijke kosten verder samen deelt, maar niet de hypotheek: die staat immers op zijn naam.
Maar weet je, toen ik op mezelf ging wonen, heeft mijn vriend mee betaald aan de hypotheek in de vorm van huur. En dat was voor hem nog altijd goedkoper dan alleen ergens huren. Hij vertrouwde wel in de toekomst van onze relatie en dat is ook goed gekomen. Later toen we verhuisden, verkochten we mijn huis en kochten we samen een ander huis.
Maak je niet te druk, er is nog niet zoveel aan de hand.
Maar is het een optie om iets voor jezelf te zoeken en zolang te huren?
Als jullie gaan samenwonen is een samenwooncontract sowieso wel heel verstandig. En als jullie samen gingen kopen, was het sowieso nodig geweest. Maar nu koopt hij alleen. En dat is begrijpelijk. Jullie zijn allebei starters en hij wil beginnen met iets op te bouwen. Jij hebt geen inkomen en bouwt niets op.
Er zal best een constructie zijn dat jij ook iets kan opbouwen, al was het maar een eigen rekening waar je op kunt sparen, en dat je de gezamenlijke kosten verder samen deelt, maar niet de hypotheek: die staat immers op zijn naam.
Maar weet je, toen ik op mezelf ging wonen, heeft mijn vriend mee betaald aan de hypotheek in de vorm van huur. En dat was voor hem nog altijd goedkoper dan alleen ergens huren. Hij vertrouwde wel in de toekomst van onze relatie en dat is ook goed gekomen. Later toen we verhuisden, verkochten we mijn huis en kochten we samen een ander huis.
Maak je niet te druk, er is nog niet zoveel aan de hand.
donderdag 7 juni 2018 om 13:03
12345678900 woensdag 6 juni 2018 15:04
Ik heb hem 2 keuzes gegeven: je doet het wel en ik betaal geen hypotheek mee. Of je doet het niet en we wachten even of huren wat. Wat hij ermee doet is aan hem
12345678900 woensdag 6 juni 2018 15:33
Hij heeft ondertussen aangegeven toch voor het huis te gaan, we kunnen er pas over een half jaar in. In die tussentijd kan er veel veranderen en volgende week gaan we samen naar de adviseur wat de opties zijn als ik later bij hem kom inwonen. Ik heb aangegeven dat ik dat gewoon goed geregeld wil hebben en hij is het daar gelukkig mee eens
.
,
Dus... hij heeft er wel een half uur overgedacht? Neemt hij jou wel serieus? Jullie hebben geen gesprek over wat dan ook omtrent een huis kopen. Hij regelt alles in zijn eentje, jij stelt je vragen op een forum.
Vervolgens 'wil jij het goed geregeld hebben en hij is het daarmee eens". Ik vraag me oprecht af of jullie beiden uitgaan van "goed regelen voor mezelf". Ik lees helaas weinig over "samen" naar een toekomst kijken.
Ik heb hem 2 keuzes gegeven: je doet het wel en ik betaal geen hypotheek mee. Of je doet het niet en we wachten even of huren wat. Wat hij ermee doet is aan hem
12345678900 woensdag 6 juni 2018 15:33
Hij heeft ondertussen aangegeven toch voor het huis te gaan, we kunnen er pas over een half jaar in. In die tussentijd kan er veel veranderen en volgende week gaan we samen naar de adviseur wat de opties zijn als ik later bij hem kom inwonen. Ik heb aangegeven dat ik dat gewoon goed geregeld wil hebben en hij is het daar gelukkig mee eens
.
,
Dus... hij heeft er wel een half uur overgedacht? Neemt hij jou wel serieus? Jullie hebben geen gesprek over wat dan ook omtrent een huis kopen. Hij regelt alles in zijn eentje, jij stelt je vragen op een forum.
Vervolgens 'wil jij het goed geregeld hebben en hij is het daarmee eens". Ik vraag me oprecht af of jullie beiden uitgaan van "goed regelen voor mezelf". Ik lees helaas weinig over "samen" naar een toekomst kijken.
donderdag 7 juni 2018 om 13:51
Als je later bij hem in komt wonen en jij wil het huis ook op naam dan zal hij de helft van zijn huis aan jou moeten verkopen. Dan heb je dus gewoon de kosten koper en de kosten van een nieuwe hypotheek.
Vroeger kon je gewoon gaan trouwen in gemeenschap van goederen en dan werd het huis zonder extra kosten ook van jou.
Tegenwoordig gaat dat niet meer op. Bezittingen en schulden van voor het huwelijk blijven van de persoon zelf.
Maar dat kan je waarschijnlijk alsnog regelen met huwelijkse voorwaarden?
Je kan in ieder geval niet als samenwonende personen alsnog een huis op naam krijgen zonder dat hij het half aan jou verkoopt. Dus niet met een samenlevingscontract.
Vroeger kon je gewoon gaan trouwen in gemeenschap van goederen en dan werd het huis zonder extra kosten ook van jou.
Tegenwoordig gaat dat niet meer op. Bezittingen en schulden van voor het huwelijk blijven van de persoon zelf.
Maar dat kan je waarschijnlijk alsnog regelen met huwelijkse voorwaarden?
Je kan in ieder geval niet als samenwonende personen alsnog een huis op naam krijgen zonder dat hij het half aan jou verkoopt. Dus niet met een samenlevingscontract.
donderdag 7 juni 2018 om 13:58
Het was idd enkel het gebaar en er was niks geregeld. Maar ja.. als je alleen een gat in een oude sok hebt dan is er niks wat je kan verliezen.
donderdag 7 juni 2018 om 14:00
Inderdaad. Ik vind het zo'n onzin.Elena_ schreef: ↑06-06-2018 23:08Het is wel makkelijk om te roepen ga eerst lekker zelf iets huren.. Ik had dat met mijn salaris echt niet alleen gekund. Maar ik had ook niet alleen willen wonen dat lijkt me ontzettend eenzaam. Wij hebben ook meteen (na 5 jaar relatie) samen een appartement gekocht, we wonen nu 2 jaar samen en dat gaat heel goed. Vind het een beetje overdreven om te zeggen dat het ‘bijna altijd’ fout gaat.
Om mij heen gaan best wat mensen scheiden. Dat zijn mensen met kinderen rond de 8 die al zeker 10 jaar samenwonen. Daar zitten stellen bij die uit huis zijn gaan samenwonen maar ook stellen die eerst alleen hebben gewoond.
donderdag 7 juni 2018 om 14:46
Hij koopt een flat. Mocht het wel goed gaan is het plan later voor een echt huis te gaan. Dan kunnen ze gewoon samenkopen.sugarmiss schreef: ↑07-06-2018 13:51Als je later bij hem in komt wonen en jij wil het huis ook op naam dan zal hij de helft van zijn huis aan jou moeten verkopen. Dan heb je dus gewoon de kosten koper en de kosten van een nieuwe hypotheek.
Vroeger kon je gewoon gaan trouwen in gemeenschap van goederen en dan werd het huis zonder extra kosten ook van jou.
Tegenwoordig gaat dat niet meer op. Bezittingen en schulden van voor het huwelijk blijven van de persoon zelf.
Maar dat kan je waarschijnlijk alsnog regelen met huwelijkse voorwaarden?
Je kan in ieder geval niet als samenwonende personen alsnog een huis op naam krijgen zonder dat hij het half aan jou verkoopt. Dus niet met een samenlevingscontract.
donderdag 7 juni 2018 om 15:59
Ik kon dat ook echt niet betalen. Particulier, schaars en duur. Sociaal, 3000 wachtende voor je voor een tochtig duur hok. Was wel aan het sparen voor een kleine koopwoning die veel minder zou kosten qua maandlasten en groter was dan sociaal.Elena_ schreef: ↑06-06-2018 23:08Het is wel makkelijk om te roepen ga eerst lekker zelf iets huren.. Ik had dat met mijn salaris echt niet alleen gekund. Maar ik had ook niet alleen willen wonen dat lijkt me ontzettend eenzaam. Wij hebben ook meteen (na 5 jaar relatie) samen een appartement gekocht, we wonen nu 2 jaar samen en dat gaat heel goed. Vind het een beetje overdreven om te zeggen dat het ‘bijna altijd’ fout gaat.
Ik zie gewoon niet welke ervaringen ik gemist heb, door niet op mijzelf te wonen. Natuurlijk zijn er dingen die waar ik geen ervaring mee had toen ik ging samenwonen zoals bepaalde verzekeringen of hoe die wasmachine werkte (mijn moeder gooide het erin, ik haalde het eruit ed). Maar als ik op mijzelf was gaan wonen, dan had ik zelf op internet gezocht naar dingen die ik zou moeten regelen of handleidingen gelezen hoe je iets moet doen, maar ik had ook aan mijn ouders gevraagd of er nog dingen waren waar ik aan moest denken om te regelen of hoe het werkt. Maakt het uit of ik dit overlegd had met mijn ouders of mijn vriend?
Nu had mijn vriend ook dit vooroordeel hoor, dat eerst op jezelf wonen beter is. Maar daar is hij wel van teruggekomen toen bleek dat ik desondanks prima in staat was ons huis onder te verhuren en allerlei andere dingen te regelen ivm een tijdelijke emigratie (hij was al weg) en vervolgens mbt de remigratie. Daar was ik dan, ondanks ervaring, toch wel erg handig in.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 7 juni 2018 om 19:26
Meen je dit nou serieus? Een huis kopen met hypotheek en dus een lening aangaan van misschien wel €200.000 is geen romantische aangelegenheid. Dat is gewoon een contract. En juist om voor elkaar te zorgen en elkaar te beschermen mocht er onverhoopt iets gebeuren (relatiebreuk of overlijden) stel je een samenlevingscontract en testament op. Op je 25e is de kans dat je op een gegeven moment uit elkaar gaat nogal aanwezig, maar als 1 van de twee overlijdt is het laatste wat je wil dat je uit je huis gezet wordt waar je al jaren aan betaalt omdat je geen testament hebt geregeld. En je denkt misschien 'zo'n vaart loopt dat niet' maar als het gaat om erfenissen en veel geld kunnen zaken toch veranderen, of er zijn tegen die tijd onvoorziene omstandigheden waardoor er problemen komen. Dus als je goed voor elkaar wil zorgen denk je ook juist aan dit soort dingen. Overigens dacht ik dat dit vanzelfsprekend was bij het kopen van een huis zonder getrouwd te zijn. Bijna iedereen doet toch op z'n minst een samenlevingscontract?mommy2014 schreef: ↑06-06-2018 23:19Ik begrijp je verhaal aan de ene kant en zou daar ook niet blij mee zijn maar aan de andere kant benoem je dingen waarvan ik denk??
Er is toch sprake van liefde, van een relatie, samen iets gaan opbouwen? Je benoemt dingen op over contracten, testamenten en ga zo maar door. Ik snap wel dat een man daar minder snel aan denkt. Maar het lijkt wel alsof je meteen van het ergste uitgaat.
donderdag 7 juni 2018 om 19:44
Pff wat een hoop berichten haha! kan helaas niet overal op reageren
De discussie of alleen huren of alleen wonen beter is ja of nee, ga ik verder niet echt op in. Ieder z'n ding
Je zou inderdaad denken dat iedereen een die samenwoont een samenlevingscontract en testament hebben. Helaas is dat niet het geval. Ik heb meerdere keren gezien bij bekenden die op hun blote voeten op straat stonden en zelfs op eigen spullen niet zomaar recht hadden. Of net hun partner begraven hadden en haar huis werd door schoonfamilie leeggehaald. Dat wil ik gewoon voorkomen met een contract en testament. Niet alleen om mezelf te beschermen, ook om hem te beschermen.
Mocht het toch mis gaan tussen ons, weet ik dat ik geen recht heb op het huis. Maar heb hier vandaag ook in meegestemd. Ik hoef dat huis niet als we uit elkaar gaan. Ik wil mijn eigen spullen, mijn eigen geld en dat was het. Ik heb geen behoefte hem kaal te gaan plukken, ook niet als het met ruzie gebeurt. Zo zit ik niet in elkaar. En daarnaast heb ik er vertrouwen in dat we het echt wel gaan redden. Relatie is al 4 jaar stabiel, nooit geen gezeik of gedoe gehad. Dit is eigenlijk het ergste wat er is voorgekomen. En ik vind het na een gesprek vandaag ook meevallen.
Vandaag een goed gesprek gehad, alles op een rijtje gezet wat we wel en niet willen. Ik heb dus aangegeven dat ik echt niet meer op de koopakte van het huis hoef te staan, of de hypo. En dat ik dus ook geen hypotheek meebetaal. Hier was hij het mee eens, hoewel hij eerst nog opperde om alsnog mijn naam erbij te zetten. Maar bij nader inzien hoeft dat niet meer perse van mij. In dit huis gaat ook mijn spaargeld nietm en ik kan zodra ik werk heb dus nog eventjes doorsparen. En wie weet kopen we over een aantal jaar wel wat groters en komt het dan wel op onze beide namen. Voor nu vind ik het zo prima geregeld, zijn huis, zijn pakkie aan. Samenlevingscontract regelen. En mocht het toch misgaan, want die kans is er nu eenmaal altijd, is alles zo geregeld en hebben we dat nu vastgelegd.
De discussie of alleen huren of alleen wonen beter is ja of nee, ga ik verder niet echt op in. Ieder z'n ding
Je zou inderdaad denken dat iedereen een die samenwoont een samenlevingscontract en testament hebben. Helaas is dat niet het geval. Ik heb meerdere keren gezien bij bekenden die op hun blote voeten op straat stonden en zelfs op eigen spullen niet zomaar recht hadden. Of net hun partner begraven hadden en haar huis werd door schoonfamilie leeggehaald. Dat wil ik gewoon voorkomen met een contract en testament. Niet alleen om mezelf te beschermen, ook om hem te beschermen.
Mocht het toch mis gaan tussen ons, weet ik dat ik geen recht heb op het huis. Maar heb hier vandaag ook in meegestemd. Ik hoef dat huis niet als we uit elkaar gaan. Ik wil mijn eigen spullen, mijn eigen geld en dat was het. Ik heb geen behoefte hem kaal te gaan plukken, ook niet als het met ruzie gebeurt. Zo zit ik niet in elkaar. En daarnaast heb ik er vertrouwen in dat we het echt wel gaan redden. Relatie is al 4 jaar stabiel, nooit geen gezeik of gedoe gehad. Dit is eigenlijk het ergste wat er is voorgekomen. En ik vind het na een gesprek vandaag ook meevallen.
Vandaag een goed gesprek gehad, alles op een rijtje gezet wat we wel en niet willen. Ik heb dus aangegeven dat ik echt niet meer op de koopakte van het huis hoef te staan, of de hypo. En dat ik dus ook geen hypotheek meebetaal. Hier was hij het mee eens, hoewel hij eerst nog opperde om alsnog mijn naam erbij te zetten. Maar bij nader inzien hoeft dat niet meer perse van mij. In dit huis gaat ook mijn spaargeld nietm en ik kan zodra ik werk heb dus nog eventjes doorsparen. En wie weet kopen we over een aantal jaar wel wat groters en komt het dan wel op onze beide namen. Voor nu vind ik het zo prima geregeld, zijn huis, zijn pakkie aan. Samenlevingscontract regelen. En mocht het toch misgaan, want die kans is er nu eenmaal altijd, is alles zo geregeld en hebben we dat nu vastgelegd.
zondag 10 juni 2018 om 10:18
Nou idd..Ik vind dat een behoorlijk dingetje.zeeuwsmeisje1981 schreef: ↑09-06-2018 12:34Maar je hebt het dus alleen over de praktische kant gehad en niet over hoe jullie met elkaar om gaan?
zondag 10 juni 2018 om 10:27
Dit.zeeuwsmeisje1981 schreef: ↑09-06-2018 12:34Maar je hebt het dus alleen over de praktische kant gehad en niet over hoe jullie met elkaar om gaan?
Je vergeet voor het gemak even dat hij eenzijdig jullie afspraken over wat en hoe "samen" een huis kopen veranderde?
Ik vind het huis en hypotheek op zijn naam geen verkeerd idee maar vind het bizar dat jij daar zelf achter moest komen.
zondag 10 juni 2018 om 10:28
Ik wil geen doemdenker zijn. Maar jullie hebben nog nooit op jezelf gewoond, nog nooit samengewoond, en er wordt overduidelijk niet goed/respectvol/helder met elkaar gecommuniceerd. Meteen samenwonen kan best een succes zijn, maar niet in een relatie waar nu al zoveel scheef zit. Vriendlief koopt nu doodleuk het huis zonder het ook maar met jou te bespreken... Oh wacht, jawel hij heeft toch ff nagedacht over jouw voorstel en toen toch besloten het op zijn manier te doen 
Heeft het zelfs in gedachten al ingericht zonder ook maar aan jou te denken, maar oh, je mag wel meedenken hoor over wat hij koopt. Deze relatie gaat nooit stand houden.
Het praktische was hier al een zooitje, maar vooral hoe hij met jou omgaat. Dit is toch geen respectvolle evenwaardige relatie?
TO, ik zou mijn vingers er niet aan willen branden. Laat hem het maar kopen, betaal g/w/l en eventueel huur, en onthou dat het zijn huis blijft.
Heeft het zelfs in gedachten al ingericht zonder ook maar aan jou te denken, maar oh, je mag wel meedenken hoor over wat hij koopt. Deze relatie gaat nooit stand houden.Het praktische was hier al een zooitje, maar vooral hoe hij met jou omgaat. Dit is toch geen respectvolle evenwaardige relatie?
TO, ik zou mijn vingers er niet aan willen branden. Laat hem het maar kopen, betaal g/w/l en eventueel huur, en onthou dat het zijn huis blijft.
phloxx wijzigde dit bericht op 10-06-2018 10:39
29.09% gewijzigd
-
zondag 10 juni 2018 om 10:30
12345678900 schreef: ↑07-06-2018 19:58Daar mag ik in mee beslissen. Gelukkig hebben we daarin wel grotendeels dezelfde smaak
Je mág daarin meebeslissen? Ik hoop dat je dit wat onhandig verwoordt en dat dit niet op deze manier tegen je is gezegd.
TO, hij beslist alles en jij mag blij zijn dat je ook wat mag zeggen over de inrichting. Maar voor hem maakt dat niet zoveel uit want "gelukkig hebben jullie dezelfde smaak", dus ook dat gaat naar zijn zin. Ziet hij jou echt als een gelijkwaardige partner? Zo komt het namelijk helemaal niet over.
