
Introvert? Schrijf mee!

vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?

zaterdag 9 juni 2018 om 22:50
Echt precies dit.Zanahoria schreef: ↑09-06-2018 22:05Ik denk dat de definitie per bron kan verschillen OlliebolmetKrenten.
Wikipedia is niet heilig, maar meestal een uitstekende bron van informatie en ik quote daarvandaan:
Introverte mensen zijn rustige types, weloverwogen, beschouwelijk en voelen zich in onbekend gezelschap niet gauw thuis. Zij zijn liever alleen dan in een groep.

zondag 10 juni 2018 om 09:08
Mag ik hier ook meeschrijven?
Ik ben ook introvert. Kan wel wat meer loskomen als ik me op mijn gemak voel, maar in veel situaties ben ik stiller. Als ik dan 1 op 1 met iemand ben gaat het wel weer goed.
Gister had ik een vrijgezellenfeestje en liep ik hier ook weer tegenaan. Dan raak ik echt een beetje ondergesneeuwd en dat voelt ook weer niet prettig. Ik heb de bride to be maar heel kort gesproken. Eigenlijk vind ik dat soort dingen dan gewoon heel jammer.
Liefst zou ik zulke happenings gewoon overslaan, mar daar voel ik me dan ook weer niet prettig bij, want dan voelt het alsof ik mijn vriendinnen niet waardeer. Maar het kost elke keer een flinke bak geld en ik heb er totaal geen plezier in.... Dus ik sta er heel dubbel in.
Ik ben ook introvert. Kan wel wat meer loskomen als ik me op mijn gemak voel, maar in veel situaties ben ik stiller. Als ik dan 1 op 1 met iemand ben gaat het wel weer goed.
Gister had ik een vrijgezellenfeestje en liep ik hier ook weer tegenaan. Dan raak ik echt een beetje ondergesneeuwd en dat voelt ook weer niet prettig. Ik heb de bride to be maar heel kort gesproken. Eigenlijk vind ik dat soort dingen dan gewoon heel jammer.
Liefst zou ik zulke happenings gewoon overslaan, mar daar voel ik me dan ook weer niet prettig bij, want dan voelt het alsof ik mijn vriendinnen niet waardeer. Maar het kost elke keer een flinke bak geld en ik heb er totaal geen plezier in.... Dus ik sta er heel dubbel in.

zondag 10 juni 2018 om 09:29
Natuurlijk mag je meeschrijven Snorriemorrie. Heel herkenbaar wat je schrijft.
Ik zit nog steeds in dubio over een babyshower van een vriendin. Zij heeft een grote vriendengroep en waarschijnlijk komen er rond de 20 vriendinnen waarvan ik er misschien 3 of 4 ken. Zijn wel leuke meiden hoor, ik kan goed met ze opschieten als ik ze zie op haar verjaardag. Maar de rest ken ik niet.. En dan zit ik daar straks tussen.
Gelukkig duur het nog een paar maanden voor het zover is maar ik twijfel ontzettend.
Je eerste stukje tekst is bij mij ook van toepassing.
Ik zit nog steeds in dubio over een babyshower van een vriendin. Zij heeft een grote vriendengroep en waarschijnlijk komen er rond de 20 vriendinnen waarvan ik er misschien 3 of 4 ken. Zijn wel leuke meiden hoor, ik kan goed met ze opschieten als ik ze zie op haar verjaardag. Maar de rest ken ik niet.. En dan zit ik daar straks tussen.
Gelukkig duur het nog een paar maanden voor het zover is maar ik twijfel ontzettend.
Je eerste stukje tekst is bij mij ook van toepassing.


zondag 10 juni 2018 om 20:06
dilemma hier. Of nou ja, een klein dingetje. Graag jullie mening.
Aankomende week teamuitje met het werk. Nu heb ik aan zulke dingen een godsgruwelijke hekel. De reden? De hort op met een grote groep, drukte en iedereen die weer heel anders is in een groep. En veel collega's houden van stevig drinken: ik niet. Na de activiteit is er dus een barbecue waar iedereen bij aan kan sluiten als ie wil. Ik wil dat dus niet. Klinkt stom, maar geen zin in socializen met collega's.
Nu was er een groepsapp. Ik ben daarin gezet, maar ik had vriendelijk bedankt. Gezegd dat ik niet aan groepsapps doe en dat als er iets echts belangrijks is, ik het dan vanzelf wel hoor. (lees: groepsapp is niet werkgerelateerd maar vooral hoop flauwekul en drinkfoto's van collega's.) Daar had ik dus geen zin in: Ik vind mijn collega's aardig en leuk op het werk. Maar privé hoef ik niet te veel met ze. Ik heb al genoeg vrienden en familie en heb graag tijd voor mezelf.
Nu zei een collega deze week enthousiast tegen me: aankomende week teamuitje en lekker zuipen hè? Ik moet dan dus echt mijn best doen om enthousiast te zijn, want mij kan dat hele uitje gestolen worden. Maar ik zei dus dat ik eigenlijk geen hele grote drinker ben en bovendien met de auto ga. Collega reageerde dat ie mij saai vond en dat ik dan vast uitgelachen va Nu neem ik die desbetreffende collega niet al te serieus (hij zegt wel vaker dat soort dingen voor de grap)
Even later: Pauze met collega's. Ze vroegen of ik van tevoren ook mee ga lunchen in de stad. Ik zei "nee". Toen kreeg ik toch wel e.e.a. te horen: jij hebt niet zo'n zin om dingen met collega's te doen hè? Ik dacht dat jij best een feestbeest was etc. etc. Het kwam verder niet negatief over of zo, maar ik voelde me best voor het blok gezet.
Ik zie nu al op tegen dat uitje. Op zich zal het wel oké zijn. Maar om dan een dagdeel kwijt te zijn daarin (4 uur) en daar dan eind voor te moeten rijden. Laat mij maar gewoon werken of vrij zijn, in plaats van dat. Echt ik vind zoiets meer dan genoeg. En mijn collega's zijn allemaal stevige drinkers. Leuk voor hen, maar daar heb ik dus niks mee. Op zijn tijd met een avondje uit bier. En soms op het terras een wijntje, meer niet.
Ben ik nu echt zo raar?
Ik hou heus wel van leuke dingen en gezelligheid. Maar dan het liefst in een klein groepje. En al dat gezuip hoeft van mij ook niet.
Aankomende week teamuitje met het werk. Nu heb ik aan zulke dingen een godsgruwelijke hekel. De reden? De hort op met een grote groep, drukte en iedereen die weer heel anders is in een groep. En veel collega's houden van stevig drinken: ik niet. Na de activiteit is er dus een barbecue waar iedereen bij aan kan sluiten als ie wil. Ik wil dat dus niet. Klinkt stom, maar geen zin in socializen met collega's.
Nu was er een groepsapp. Ik ben daarin gezet, maar ik had vriendelijk bedankt. Gezegd dat ik niet aan groepsapps doe en dat als er iets echts belangrijks is, ik het dan vanzelf wel hoor. (lees: groepsapp is niet werkgerelateerd maar vooral hoop flauwekul en drinkfoto's van collega's.) Daar had ik dus geen zin in: Ik vind mijn collega's aardig en leuk op het werk. Maar privé hoef ik niet te veel met ze. Ik heb al genoeg vrienden en familie en heb graag tijd voor mezelf.
Nu zei een collega deze week enthousiast tegen me: aankomende week teamuitje en lekker zuipen hè? Ik moet dan dus echt mijn best doen om enthousiast te zijn, want mij kan dat hele uitje gestolen worden. Maar ik zei dus dat ik eigenlijk geen hele grote drinker ben en bovendien met de auto ga. Collega reageerde dat ie mij saai vond en dat ik dan vast uitgelachen va Nu neem ik die desbetreffende collega niet al te serieus (hij zegt wel vaker dat soort dingen voor de grap)
Even later: Pauze met collega's. Ze vroegen of ik van tevoren ook mee ga lunchen in de stad. Ik zei "nee". Toen kreeg ik toch wel e.e.a. te horen: jij hebt niet zo'n zin om dingen met collega's te doen hè? Ik dacht dat jij best een feestbeest was etc. etc. Het kwam verder niet negatief over of zo, maar ik voelde me best voor het blok gezet.
Ik zie nu al op tegen dat uitje. Op zich zal het wel oké zijn. Maar om dan een dagdeel kwijt te zijn daarin (4 uur) en daar dan eind voor te moeten rijden. Laat mij maar gewoon werken of vrij zijn, in plaats van dat. Echt ik vind zoiets meer dan genoeg. En mijn collega's zijn allemaal stevige drinkers. Leuk voor hen, maar daar heb ik dus niks mee. Op zijn tijd met een avondje uit bier. En soms op het terras een wijntje, meer niet.
Ben ik nu echt zo raar?
Ik hou heus wel van leuke dingen en gezelligheid. Maar dan het liefst in een klein groepje. En al dat gezuip hoeft van mij ook niet.

zondag 10 juni 2018 om 20:34

zondag 10 juni 2018 om 21:08
Natuurlijk ben je niet raar!! Ik zou juist blij zijn als er meer collega's zouden zijn die er zoals jij over zouden denken, Mick. Dan zou ik me minder alleen voelen.
Ik heb dat ook vaak hoor, dat gevoel dat ik de enige ben die "moeilijk doet" ofzo. Andere mensen vinden dingen helemaal geweldig waar ik dan enorm tegenop kijk. Ik denk dat het bij de moeilijke dingen van introvert zijn hoort. En omdat introverten vaak iets minder van zich laten horen lijkt het dan al gauw alsof je de enige bent die er zo over denkt...
Ik heb dat ook vaak hoor, dat gevoel dat ik de enige ben die "moeilijk doet" ofzo. Andere mensen vinden dingen helemaal geweldig waar ik dan enorm tegenop kijk. Ik denk dat het bij de moeilijke dingen van introvert zijn hoort. En omdat introverten vaak iets minder van zich laten horen lijkt het dan al gauw alsof je de enige bent die er zo over denkt...
zondag 10 juni 2018 om 21:58
Ja, ik vind mijn collega's allemaal wel oké op zich. Sommige wat minder uiteraard. En om mee te werken prima. Maar buiten werk om dingen doen: nee, bedankt. Echt geen zin in. Dat doe ik wel met vriendinnen. En dat praten over drinken en zo. Ieder zijn ding natuurlijk, maar ik vind het infantiel. Zulke dingen vond ik leuk toen ik begin 20 was, niet nu als 30+'er. (collega's zijn rond dezelfde leeftijd als ik).
Ik ben iemand die veel dingen alleen onderneemt. En ik hoef niet zo nodig bij allerlei groepjes te horen. Maar als ik dan om me heen kijk, zie ik toch vaak dat veel dingen kuddegedrag zijn en groepsdynamica. Mensen gedragen zicj in een groep anders.
Liever spreek ik met een klein groepje af zodat ik wat diepgaandere gesprekken heb. Ipv van dat hysterische gedoe in groepen.
Ik ben iemand die veel dingen alleen onderneemt. En ik hoef niet zo nodig bij allerlei groepjes te horen. Maar als ik dan om me heen kijk, zie ik toch vaak dat veel dingen kuddegedrag zijn en groepsdynamica. Mensen gedragen zicj in een groep anders.
Liever spreek ik met een klein groepje af zodat ik wat diepgaandere gesprekken heb. Ipv van dat hysterische gedoe in groepen.

zondag 10 juni 2018 om 22:47
Groot gelijk Mick. Ik zou het ook totaal niet zien zitten om sowieso al in een grote groep te zitten waarvan er ook nog een paar stevige drinkers bij zitten etc. Ik hou het sowieso al niet lang vol als ik in een grote groep zit. Raak dan snel overprikkeld, vooral als het grotendeels onbekenden zijn.
Ik werk gelukkig in een klein leuk team en ik kan het met bijna iedereen wel goed vinden. Ik zit ook in een werk-app en daar gaat het alleen maar over het werk gelukkig.
Ik werk gelukkig in een klein leuk team en ik kan het met bijna iedereen wel goed vinden. Ik zit ook in een werk-app en daar gaat het alleen maar over het werk gelukkig.
maandag 11 juni 2018 om 01:07
Snap wel dat je niet zo op dat teamuitje zit te wachten mick87, al is mijn ervaring dat het soms ook ineens verrassend leuk kan zijn.
Als zo'n collega het heeft over 'lekker zuipen' zou ik het vooral bij hem laten. Dus gewoon iets van: 'heb je wilde plannen ja?' dan gaat ie misschien gewoon enthousiast over zichzelf vertellen. En als hij zegt: "jij gaat toch ook wel drinken?" zou ik zeggen: "waarom zou ik? Ik ben zo ook al heel gezellig toch? Ik houd jou wel een beetje in toom..."
Gaan jullie iets actiefs doen als uitje? Dat scheelt al veel vind ik. Kun je je lekker richten op de activiteit in plaats van op het geklets.
Als zo'n collega het heeft over 'lekker zuipen' zou ik het vooral bij hem laten. Dus gewoon iets van: 'heb je wilde plannen ja?' dan gaat ie misschien gewoon enthousiast over zichzelf vertellen. En als hij zegt: "jij gaat toch ook wel drinken?" zou ik zeggen: "waarom zou ik? Ik ben zo ook al heel gezellig toch? Ik houd jou wel een beetje in toom..."
Gaan jullie iets actiefs doen als uitje? Dat scheelt al veel vind ik. Kun je je lekker richten op de activiteit in plaats van op het geklets.
maandag 11 juni 2018 om 18:45
Leuk dat jij ook een singlereis gaat doen (of hebt gedaan? Misschien ben je al weggeweest?)JXL schreef: ↑23-05-2018 00:15Wat goed van je, dagdromer1986
Het is belangrijk inderdaad om dit stapje voor stapje te gaan opbouwen.
Zelf ga ik in juni een korte singlereis doen en dat zie ik ook als een stap in de goede richting.
Even weg uit die vertrouwde comfort-zone en ook nieuwe mensen leren kennen.
Verheug mij er erg op.
Ben benieuwd hoe het je bevalt.
Als je nog gaat: veel plezier alvast!
De groep waarmee ik ga is behoorlijk groot geworden, groter dan het maximumaantal mensen dat op de site genoemd wordt. Vind ik wel lastig, zulke grote groepen. Hoe groter de groep, hoe meer prikkels. Maar zie er ook wel voordelen van in: in een grote groep is er veel meer kans dat er op z'n minst één iemand hetzelfde wil doen in vrije tijd of die (net als ik) op tijd naar het hotel wil.
En neem aan dat er ook wel regelmatig wordt opgesplitst, ook tijdens het eten e.d.
maandag 11 juni 2018 om 19:56
Heel herkenbaar. Ik werk nu bij een iets kleiner bedrijf wat behoorlijk extravert is ingesteld. Dus iedereen vind ook echt alles helemaal geweldig wat er wordt bedacht voor uitjes ed. Iedereen is ook lid vsn de pv, dus dat heb ik helaas niet durve weigeren toen ik daar net begon. Gelukkig vallen de eerste 2 uitjes precies in weken dat ik vrij ben. En inderdaad dat zuipen, bij mij is iedereen ook zo'n beetje begin 30. Begreep het vroeger al niet, maar nu helemaal niet meer. Waarom daar altijd zo over opscheppen en willen benadrukken. En ook zo'n geweldige bullshit groepsapp hoort erbij. Verjaardagen, aankondigingen van bruiloften en zwangerschappen worden allemaal groots in de kantine gedaan. Gelukkig ben ik niet de enige introvert, anders zou het eigenlijk niet te doen zijn.mick87 schreef: ↑10-06-2018 21:58Ja, ik vind mijn collega's allemaal wel oké op zich. Sommige wat minder uiteraard. En om mee te werken prima. Maar buiten werk om dingen doen: nee, bedankt. Echt geen zin in. Dat doe ik wel met vriendinnen. En dat praten over drinken en zo. Ieder zijn ding natuurlijk, maar ik vind het infantiel. Zulke dingen vond ik leuk toen ik begin 20 was, niet nu als 30+'er. (collega's zijn rond dezelfde leeftijd als ik).
Ik ben iemand die veel dingen alleen onderneemt. En ik hoef niet zo nodig bij allerlei groepjes te horen. Maar als ik dan om me heen kijk, zie ik toch vaak dat veel dingen kuddegedrag zijn en groepsdynamica. Mensen gedragen zicj in een groep anders.
Liever spreek ik met een klein groepje af zodat ik wat diepgaandere gesprekken heb. Ipv van dat hysterische gedoe in groepen.
maandag 11 juni 2018 om 20:58
@unknown ja echt hè. Ik snap het ook niet. Bij ons gaan collega's regelmatig met elkaar bier drinken. Vorig jaar met de verjaardag van een collega ging een groepje collega's als verrassing daarheen. Doe ff normaal denk ik dan! Of een surprise-party voor een collega die weggaat. Een collega die er nog geen 2 jaar werkte. Ook al zoiets. En nu gaan er een aantal collega's weg, dus dat zullen ook wel afscheidsfeestjes worden. Zucht....
Ieder zijn ding.
Ieder zijn ding.

maandag 11 juni 2018 om 21:06
Unknown1985 schreef: ↑11-06-2018 19:56Heel herkenbaar. Ik werk nu bij een iets kleiner bedrijf wat behoorlijk extravert is ingesteld. Dus iedereen vind ook echt alles helemaal geweldig wat er wordt bedacht voor uitjes ed. Iedereen is ook lid vsn de pv, dus dat heb ik helaas niet durve weigeren toen ik daar net begon. Gelukkig vallen de eerste 2 uitjes precies in weken dat ik vrij ben. En inderdaad dat zuipen, bij mij is iedereen ook zo'n beetje begin 30. Begreep het vroeger al niet, maar nu helemaal niet meer. Waarom daar altijd zo over opscheppen en willen benadrukken. En ook zo'n geweldige bullshit groepsapp hoort erbij. Verjaardagen, aankondigingen van bruiloften en zwangerschappen worden allemaal groots in de kantine gedaan. Gelukkig ben ik niet de enige introvert, anders zou het eigenlijk niet te doen zijn.
Echt he?! In mijn schoonfamilie word daar ook altijd zo over opgeschept, alsof het een prestatie is om jezelf helemaal lazarus te zuipen.

maandag 11 juni 2018 om 23:37
Nee, je bent niet raar Mick. Aan zulke dingen doe ik nooit mee. Pas geleden was er ook een etentje van het werk. Het was een buffet en qua smaak zou ik me daar vast wel vermaakt kunnen hebben. Maar ik doe zulke dingen liever met familie. Daarmee ben ik meer op mijn gemak dan met collega's. Ik kan met de meesten wel normaal werken. De grootste reden dat etentjes oversla is angst voor eten in gezelschap. Dat begon al in mijn jeugd en is nooit helemaal weg gegaan. Ik heb het geaccepteerd. Heel de dag misselijk lopen voor een etentje vind ik het niet waard. Alcohol lust ik niet eens. In grotere groepen is het al snel een kippenhok. Gesprekken kan ik niet of amper volgen. Ik zou niet weten wat ik eraan mis.
dinsdag 12 juni 2018 om 00:04
ja dat praten over drinken en er over opscheppen
Soort plaatsvervangende schaamte heb ik dan. Ik drink heus wel eens wat en kan een goed glas wijn wel waarderen. Maar het is niet het doel op zich.
Ik had het er met een oud-collega over. Iemand met wie ik een klik heb en echt goede gesprekken. Zij snapte wat ik bedoel. En ze zei dat ik niet iemand ben voor in een grote groep. En dat ik liever ben in echte gesprekken ipv smalltalk in een grote groep. En daarmee slaat ze de spijker wel op zijn kop.

Ik had het er met een oud-collega over. Iemand met wie ik een klik heb en echt goede gesprekken. Zij snapte wat ik bedoel. En ze zei dat ik niet iemand ben voor in een grote groep. En dat ik liever ben in echte gesprekken ipv smalltalk in een grote groep. En daarmee slaat ze de spijker wel op zijn kop.
dinsdag 12 juni 2018 om 06:39
Het komt allemaal zo nep over. Bij ons grijpen ze ook echt iedere gelegenheid aan om elkaar 3 zoenen te geven. Zelfs als ze langdurig op zakenreis gaan. Zo vermoeiend. Gelukkig heeft een groot gedeelte ondertussen door dat een hand geven voor mij wel voldoende is.mick87 schreef: ↑11-06-2018 20:58@unknown ja echt hè. Ik snap het ook niet. Bij ons gaan collega's regelmatig met elkaar bier drinken. Vorig jaar met de verjaardag van een collega ging een groepje collega's als verrassing daarheen. Doe ff normaal denk ik dan! Of een surprise-party voor een collega die weggaat. Een collega die er nog geen 2 jaar werkte. Ook al zoiets. En nu gaan er een aantal collega's weg, dus dat zullen ook wel afscheidsfeestjes worden. Zucht....
Ieder zijn ding.

dinsdag 12 juni 2018 om 07:47
Oh vreselijk... Dat neppe prik je ook zo doorheen hè. Dat 'joviale' En vermoeiend inderdaad sommige dingen op de werkvloer.Unknown1985 schreef: ↑12-06-2018 06:39Het komt allemaal zo nep over. Bij ons grijpen ze ook echt iedere gelegenheid aan om elkaar 3 zoenen te geven. Zelfs als ze langdurig op zakenreis gaan. Zo vermoeiend. Gelukkig heeft een groot gedeelte ondertussen door dat een hand geven voor mij wel voldoende is.![]()
Ik ben nu net begonnen op een nieuwe afdeling en daar zie ik het ook al bij sommige mensen, een collega praat bijvoorbeeld heel veel maar dan echt op zo'n aangeleerde manier. Laatst hoorde ik haar weer op de achtergrond tegen een collega praten en toen ineens met een soort van ander accent.... Ik dacht, is zij dat nou? Echt zo'n 'interessante' manier van praten. En dat was niet voor de grap.
Of je ziet een bepaalde dynamiek dat je denkt;'Oh jullie mogen elkaar niet'
Ik denk als je gevoelig bent dat je dus ook snel door bepaalde dingen heen prikt, maar dat kost ook heel veel energie.
dinsdag 12 juni 2018 om 09:38
dinsdag 12 juni 2018 om 13:52
Ja dat soort volk heb je hier op kantoor ook. Laatst bij mn sollicitatiegesprek ook, dan is het zo'n "bepaalde manier" waarop ze heel smooth een verhaal vertellen, alsof ze het zo aangeleerd hebben idd. Ik kan dan zelf absoluut niet zo snel zo heel open reageren als ik met dat type praat. Wel lastig soms. Dan lijk ik in ene heel onsociaal o_O
Had zaterdag nog een bbq met wat bekenden en onbekenden. Waren wel leuke mensen, alleen op bepaald moment op de avond sta ik in ene op "uit" dan ... Dan ben ik aan mn sociale max en wil ik ook gelijk weg.
Lekker ongezellig voor anderen, maar ik kan het niet opbrengen dan meer om nog gezellig te doen :p
Had zaterdag nog een bbq met wat bekenden en onbekenden. Waren wel leuke mensen, alleen op bepaald moment op de avond sta ik in ene op "uit" dan ... Dan ben ik aan mn sociale max en wil ik ook gelijk weg.
Lekker ongezellig voor anderen, maar ik kan het niet opbrengen dan meer om nog gezellig te doen :p

dinsdag 12 juni 2018 om 13:54
Wat voor werk doen jullie eigenlijk allemaal? En loop je daar erg tegen je introversie aan of valt dat mee? Of misschien juist een voordeel...
Ik zit momenteel in de ziektewet vanwege diverse psychische klachten maar ik wil wel heel graag weer aan de slag, maar ik heb gewoon echt geen idee als wat dan. Ik heb een reïntegratie-traject aangeboden gekregen, maar ik ben eigenlijk gewoon soort van angstig om weer aan de slag te gaan, omdat ik dan weer heel veel onder de mensen moet komen, beoordeeld word enz.
Ik zit momenteel in de ziektewet vanwege diverse psychische klachten maar ik wil wel heel graag weer aan de slag, maar ik heb gewoon echt geen idee als wat dan. Ik heb een reïntegratie-traject aangeboden gekregen, maar ik ben eigenlijk gewoon soort van angstig om weer aan de slag te gaan, omdat ik dan weer heel veel onder de mensen moet komen, beoordeeld word enz.
dinsdag 12 juni 2018 om 14:00
Ik werk op de financiele afdeling van een retailbedrijf. Iets heel anders dan waarvoor ik gestudeerd heb. Ik wil ook graag naar een andere sector toe, omdat ik daar wat meer mezelf kan zijn en ook meer affiniteit met het werk heb.
Heb zelf een talen en culturenstudie gedaan, dus ik was al blij zat dat ik na de crisis uberhaupt werk had.
Maar wil graag reissector in
Heb zelf een talen en culturenstudie gedaan, dus ik was al blij zat dat ik na de crisis uberhaupt werk had.
Maar wil graag reissector in
