Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
dinsdag 12 juni 2018 om 14:32
Ik doe administratief werk bij een vrij groot bedrijf en zit hier wel op m'n plek, Ik werk hier nu ruim 10 jaar en voel me op me gemak. De meeste kennen mij als stille Doubletree maar ik voel me opzich wel geaccepteerd. Ik zit bij iemand op kantoor (met z'n 2-tjes) waar het erg goed mee klikt en ik me gelukkig 100% bij op me gemak voel, kost dus geen negatieve energie.
Heb ook allemaal wel leuke rustige collega's. (wat ik hier boven lees van zuipen en feesten herken ik gelukkig niet)
Wel maak ik onderdeel uit van een team van circa 12 vrij jonge mensen. Alleen mijn team werkt op een andere vestiging, ik ben de enigste die "hier" zit. Circa 2 keer in de maand ga ik naar die andere vestiging. Vreselijk vind ik dat. We zitten met z'n allen in een kantoortuin en ik voel me absoluut niet op me gemak, ben dan heel bewust met mezelf bezig waardoor ik juist als een stijve hark overkom.
Hun organiseren wel vaak borrels en etentjes waar ik meestal niet mee naar toe ga. Alleen de jaarlijkse teamuitjes kom ik echt niet onderuit.
Soms vraag ik me wel eens af hoe dat moet als ik een andere baan moet zoeken, ik denk niet dat er veel bedrijven zijn waar ik tussen pas.
Het liefst zou ik iets met dieren doen, alleen daarin voel ik me 100% thuis. Maar de meeste baantjes zijn toch vrijwilligerswerk en er moet toch brood op de plank komen om mijn eigen dieren te verzorgen
Heb ook allemaal wel leuke rustige collega's. (wat ik hier boven lees van zuipen en feesten herken ik gelukkig niet)
Wel maak ik onderdeel uit van een team van circa 12 vrij jonge mensen. Alleen mijn team werkt op een andere vestiging, ik ben de enigste die "hier" zit. Circa 2 keer in de maand ga ik naar die andere vestiging. Vreselijk vind ik dat. We zitten met z'n allen in een kantoortuin en ik voel me absoluut niet op me gemak, ben dan heel bewust met mezelf bezig waardoor ik juist als een stijve hark overkom.
Hun organiseren wel vaak borrels en etentjes waar ik meestal niet mee naar toe ga. Alleen de jaarlijkse teamuitjes kom ik echt niet onderuit.
Soms vraag ik me wel eens af hoe dat moet als ik een andere baan moet zoeken, ik denk niet dat er veel bedrijven zijn waar ik tussen pas.
Het liefst zou ik iets met dieren doen, alleen daarin voel ik me 100% thuis. Maar de meeste baantjes zijn toch vrijwilligerswerk en er moet toch brood op de plank komen om mijn eigen dieren te verzorgen
dinsdag 12 juni 2018 om 16:39
Ik werk in de zorg. Mijn team bestaat veelal uit jonge mensen van rond de 30. Allemaal nog net geen kinderen en vrijheid en zo. Veel collega's werken al lang met elkaar en zijn goed bevriend. Op zich is dat wel gezellig. Maar ik merk dan wel dat er best kliekjes zijn en dat komt de professionaliteit van het team niet altijd ten goede vind ik. Zo zullen collega's die privé ook met elkaar bevriend zijn, als het om werkgerelateerde zaken gaat, het ook snel voor elkaar opnemen. Of bijvoorbeeld 1 iemand die iets anders dan de rest is, valt er gemakkelijker buiten. Nu heb ik gelukkig wel een aantal collega's waar ik wel echt een klik mee heb. En opvallend daarbij is dat dat meestal wat oudere mannen zijn en die ook wat meer op zichzelf zijn. De meiden van mijn eigen leeftijd heb ik dan nog het minst mee. Vreemd hè? Ik merk dan toch wel dat ik toch geen doorsnee persoon ben. De meiden van mijn leeftijd op het werk praten bijvoorbeeld ook over hele andere dingen en lijken ook anders in het leven te staan lijkt het. Ze houden er allemaal drukke sociale levens op na, socializen wat af, drinken veel en praten daar dan over. Ik voel me dan soms wel vreemd. Ik heb genoeg vrienden waar ik zo nu en dan mee afspreek. Maar verder doe ik lekker mijn eigen ding. Ik ga lekker alleen op vakantie en hou ervan om het over wetenschappelijke nerderige dingen te hebben. Daar heb ik een paar mannelijke collega's helemaal in gevonden. Ik hou niet van oppervlakkig gepraat. En al helemaal niet in groepsverband. Sowieso vind ik het allemaal maar een facade. Veel mensen doen zich sociaal voor, maar hebben als het er op aankomt weinig oprechte interesse zo lijkt het. Kwaliteit gaat voor mij echt voor kwantiteit. Dan maar minder contacten. Liever zo af en toe een goed en intens contact, dan dat oppervlakkige gezwets over bier en zo.
dinsdag 12 juni 2018 om 17:59
Ik werk bij een Sociale Werkplaats en doe licht productie werk. Je werkt daar wel in een groep, maar iedereen of een paar mensen doen hetzelfde werk. Er wordt ondertussen ook gekletst. Af en toe help ik mee op een elektronica afdeling. Daar is ieder met zijn/haar taak bezig. Het is daar wel rustiger, omdat er meer verantwoordelijkheid bij dat werk is. Aan ene kant minder contact, maar dat werk vind ik wel uitdagender.
dinsdag 12 juni 2018 om 18:14
Ik werk op een zorgboerderij.
Doe daar vooral dierverzorging.
Heb het goed naar mijn zin.
Toch vind ik het contact met bepaalde 'collega's' wel wat lastig.
Soms voel ik er geen klik mee en/of een bepaalde afstand.
Dat vind ik regelmatig best moeilijk.
Krijg vanavond bezoek van een tante van me.
Zie ik wel wat tegenop.
In het verleden hadden we wel een betere band.
Het is wat scheef gegroeid door irritaties, vooral van mijn kant.
Ze kan soms echt op alles en iedereen commentaar hebben; zich erg autoritair en belerend opstellen en daar kan ik echt slecht tegen.
Er zijn meer mensen die ik hierover hoor.
Die zijn echter weer toch wat mondiger en/of hebben minder contact met haar.
Ben iemand die erg dicht kan klappen bij bepaalde personen (zoals zij dus).
Vind dit erg naar en heb hier veel last van.
Heb hier eigenlijk wat hulp bij nodig; hiermee bedoel ik dat er een 3e persoon bij zou kunnen zijn die het wat meer zou kunnen begeleiden en de scherpe kantjes eraf zou kunnen gaan halen.
Doe daar vooral dierverzorging.
Heb het goed naar mijn zin.
Toch vind ik het contact met bepaalde 'collega's' wel wat lastig.
Soms voel ik er geen klik mee en/of een bepaalde afstand.
Dat vind ik regelmatig best moeilijk.
Krijg vanavond bezoek van een tante van me.
Zie ik wel wat tegenop.
In het verleden hadden we wel een betere band.
Het is wat scheef gegroeid door irritaties, vooral van mijn kant.
Ze kan soms echt op alles en iedereen commentaar hebben; zich erg autoritair en belerend opstellen en daar kan ik echt slecht tegen.
Er zijn meer mensen die ik hierover hoor.
Die zijn echter weer toch wat mondiger en/of hebben minder contact met haar.
Ben iemand die erg dicht kan klappen bij bepaalde personen (zoals zij dus).
Vind dit erg naar en heb hier veel last van.
Heb hier eigenlijk wat hulp bij nodig; hiermee bedoel ik dat er een 3e persoon bij zou kunnen zijn die het wat meer zou kunnen begeleiden en de scherpe kantjes eraf zou kunnen gaan halen.
dinsdag 12 juni 2018 om 19:43
Ik werk op kantoor als customer service op logistieke afdeling. En het gekke is dat ik dan vrij goed tegen de hectiek kan. Geen problemen heb met veel drukte en met allemaal verschillende partijen werken, hoort veel bellen bij. Zit in een kantoortuin, maar kan me daar de ene keer beter afsluiten dan de andere keer. En ik vind m'n werk ook echt leuk. Maar daarna vind ik het heerlijk om alleen in de auto naar huis te rijden en houd voor de rest er ook niet van om doordeweeks in de avond een afspraak te hebben. Dan ben ik voor het eind van de week al gesloopt.
dinsdag 12 juni 2018 om 19:50
Ik heb vandaag 's middags gewerkt in plaats van 's morgens. Dit in verband met een cursus die vanmiddag was. Daarna gewoon gewerkt. Ik heb dus geruild. Mijn baas zei nog dat hij me niet kon verplichten te ruilen. Maar omdat ik niks bijzonders had ben ik toch gegaan. Dat 's middags werken is niks voor mij. Dan heb ik zo weinig aan mijn dag. 's Morgens weinig kunnen doen en op de tijd letten. Nu 's avonds zit mijn hoofd nog vol. Gelukkig is dit een uitzondering.
dinsdag 12 juni 2018 om 23:54
Zo mee eens! Introvert zijn is wat mij betreft ook niet hetzelfde als verlegen zijn, of niet in groepen kunnen functioneren of niet voor zichzelf op durven komen. Dat kan een extravert persoon ook allemaal hebben. Waar je je oplaadtijd vandaan haalt en hoeveel alleen-tijd je nodig hebt maakt je al dan niet introvert. Dat is MBTI 0.1. Ik lees hier veel mensen die dingen wijten aan introvert zijn, wat eigenlijk meer te maken heeft met niet-assertief zijn. Iets totaal anders in mijn optiek.OliebolmetKrenten schreef: ↑09-06-2018 18:15Vraag me af of de meeste mensen hier zich wel verdiept hebben in wat introvert en extravert inhoudt.
Het slaat namelijk op de gedachtengang en de manier waarop informatie verwerkt wordt. Een introvert denkt vanuit de innerlijke beleving en een extravert vanuit wat hij/zij extern heeft gezien/ervaren. Het is een bijkomstigheid dat introverte mensen vaker personen zijn die graag op zichzelf zijn. Dat komt bijvoorbeeld doordat zei meer tijd en ruimte nodig hebben om rustig na te denken en een drukke omgeving is dan sneller storend. Een introvert persoon kan dus net zo goed een feestbeest zijn die laat naar huis gaat en zich in een grote groep fijn voelt. Het slaat op de gedachtengang en niet op behoefte.
Wat ik hier voornamelijk voorbij zie komen geeft meer signalen weg van HSP dan introvertie.
Maar goed, maakt niet uit. Ervaringen uitwisselen kan nooit kwaad.
woensdag 13 juni 2018 om 11:11
Soms vin d ik de grens tussen introvert en verlegen best wel wat onduidelijk en lastig ook.
Zelf vind ik het ook erg moeilijk om met mensen om te gaan waar ik niet echt een goed of duidelijk gevoel (meer) bij heb.
Vind het dan erg lastig om mijn ware gevoel te uiten en heb dan de neiging te gaan 'maskeren'.
Dat vind ik zeer vervelend aan mezelf en wat dat betreft wil ik mij opener ook gaan opstellen.
Dat is echter behoorlijk lastig en gaat in kleine stapjes.
Zelf vind ik het ook erg moeilijk om met mensen om te gaan waar ik niet echt een goed of duidelijk gevoel (meer) bij heb.
Vind het dan erg lastig om mijn ware gevoel te uiten en heb dan de neiging te gaan 'maskeren'.
Dat vind ik zeer vervelend aan mezelf en wat dat betreft wil ik mij opener ook gaan opstellen.
Dat is echter behoorlijk lastig en gaat in kleine stapjes.
woensdag 13 juni 2018 om 11:32
Herkenbaar. Dan ga ik op mijn tenen lopen en zet ik een masker op, totdat ik diegene wat beter ken.JXL schreef: ↑13-06-2018 11:11Soms vin d ik de grens tussen introvert en verlegen best wel wat onduidelijk en lastig ook.
Zelf vind ik het ook erg moeilijk om met mensen om te gaan waar ik niet echt een goed of duidelijk gevoel (meer) bij heb.
Vind het dan erg lastig om mijn ware gevoel te uiten en heb dan de neiging te gaan 'maskeren'.
Dat vind ik zeer vervelend aan mezelf en wat dat betreft wil ik mij opener ook gaan opstellen.
Dat is echter behoorlijk lastig en gaat in kleine stapjes.
woensdag 13 juni 2018 om 11:37
Ja, maar zouden dan statistisch gezien introverte mensen dan sneller last hebben van minder assertief zijn/verlegenheid etc? Zal eens googlen straks haha. Of die link er is of juist niet.LizBakker schreef: ↑12-06-2018 23:54Zo mee eens! Introvert zijn is wat mij betreft ook niet hetzelfde als verlegen zijn, of niet in groepen kunnen functioneren of niet voor zichzelf op durven komen. Dat kan een extravert persoon ook allemaal hebben. Waar je je oplaadtijd vandaan haalt en hoeveel alleen-tijd je nodig hebt maakt je al dan niet introvert. Dat is MBTI 0.1. Ik lees hier veel mensen die dingen wijten aan introvert zijn, wat eigenlijk meer te maken heeft met niet-assertief zijn. Iets totaal anders in mijn optiek.
Maar goed, maakt niet uit. Ervaringen uitwisselen kan nooit kwaad.
Want ik snap je beredenering heel goed, want het hoeft geen vast kenmerk te zijn.
woensdag 13 juni 2018 om 11:47
Ik denk dat er twee dingen door elkaar heenlopen. Deze site geeft trouwens een leuk overzicht https://www.psychologiepraktijknicoleho ... nlijkheid/
En dan met name het volgende stukje dat ik hieronder kopieer. Ik denk dat dit precies is waardoor mensen die introvert zichzelf ook te snel als niet asserief bestempelen, omdat het bekeken wordt vanuit een extraverte bril
Nog één misverstand en een betoog uit mijn hart
Mensen met een introverte persoonlijkheid zijn sociaal onbeholpen.
Dat is maar hoe je het bekijkt! Het stoort me enorm dat mensen met een introverte persoonlijkheid vaak te horen krijgen dat ze assertiever moeten worden en zich meer moeten uitspreken. Als je introvert bent, kun je niet extravert worden. Het is immers een aangeboren verschil in temperament. Introverte mensen reageren minder impulsief, oftewel vanuit het gezichtspunt van een introverte persoon … traag en ze zullen hun gevoel of mening niet opdringen, maar wachten op een uitnodiging. Mijn oma zei altijd: “De brutalen hebben de halve wereld”. Dat is gelukkig niet altijd waar.
En dan met name het volgende stukje dat ik hieronder kopieer. Ik denk dat dit precies is waardoor mensen die introvert zichzelf ook te snel als niet asserief bestempelen, omdat het bekeken wordt vanuit een extraverte bril
Nog één misverstand en een betoog uit mijn hart
Mensen met een introverte persoonlijkheid zijn sociaal onbeholpen.
Dat is maar hoe je het bekijkt! Het stoort me enorm dat mensen met een introverte persoonlijkheid vaak te horen krijgen dat ze assertiever moeten worden en zich meer moeten uitspreken. Als je introvert bent, kun je niet extravert worden. Het is immers een aangeboren verschil in temperament. Introverte mensen reageren minder impulsief, oftewel vanuit het gezichtspunt van een introverte persoon … traag en ze zullen hun gevoel of mening niet opdringen, maar wachten op een uitnodiging. Mijn oma zei altijd: “De brutalen hebben de halve wereld”. Dat is gelukkig niet altijd waar.
woensdag 13 juni 2018 om 12:01
woensdag 13 juni 2018 om 12:06
Ja precies dit is waar ik op doel!snorriemorrie schreef: ↑13-06-2018 12:01Ja, heel veel dingen worden beschouwd vanuit de norm, die hier in Nederland toch vooral extravert is. Dat wordt van je verwacht en is wenselijk gedrag. Maar er zijn ook culturen waar introversie meer wordt gewaardeerd, waar ze extraverte mensen maar druk en irritant vinden...
Ik had dit ook al eerder aangekaart
en als je minder druk, aanwezig, snel in reactie ben, dan word je soms bestempelt als verlegen/onzeker/niet assertief. Ik was zeg maar dus meer doorsnee geweest als ik in Azië was geboren :p Heb serieus wel eens overwogen om daar te gaan werken, want zou er goed blenden zeg maar. Alhoewel het ook zo kan zijn dat je introvert bent en alsnog ook verlegen/onzeker/niet assertief
alleen dat moet dan toch een andere introvert bepalen dan denk ik haha.
woensdag 13 juni 2018 om 12:16
Ik heb zelf wel een assertiviteitscursus gevolgd. Nu ben ik alsnog niet echt geweldig assertief, ik heb altijd zoiets van: waarom zou ik hier zo'n heisa van maken om mijn mening door te drukken? Ik laat iedereen in zijn waarde en doe daarna lekker wat ik zelf wilde doen 
Maar als het nodig is, dan kan ik nu wel wat steviger mijn eigen mening geven.
Maar als het nodig is, dan kan ik nu wel wat steviger mijn eigen mening geven.
woensdag 13 juni 2018 om 13:36
Precies dit.
Het gaat wel beter dan vroeger hoor. Vroeger ook tig cursussen gevolgd wat uiteindelijk ook wel gedeeltelijk heeft geholpen, maar vooral in nieuwe of onbekende situaties ben ik echt onzeker wat dat betreft.
woensdag 13 juni 2018 om 14:15
Bij mij zit dat dus wat anders. Ik ben absoluut niet onzeker om mijn grenzen aan te geven. Maar ik heb er niet altijd behoefte aan. Heel vaak denk ik ook gewoon: praat maar lekker, ik doe uiteindelijk toch wel wat ik zelf wil. Ik hoef anderen niet zo nodig te overtuigen of uit te leggen waarom ik iets op een bepaalde manier doe. Dat hou ik voor mezelf. Niet omdat ik het niet durf te zeggen of me onzeker voel, maar omdat ik het nut er niet van inzie.Kwebbeltje91 schreef: ↑13-06-2018 13:36Precies dit.
Het gaat wel beter dan vroeger hoor. Vroeger ook tig cursussen gevolgd wat uiteindelijk ook wel gedeeltelijk heeft geholpen, maar vooral in nieuwe of onbekende situaties ben ik echt onzeker wat dat betreft.
woensdag 13 juni 2018 om 14:18
Ja die momenten heb ik soms ook wel inderdaad.
Vroeger wilde ik me altijd verdedigen, vooral in de school-periode.
Er deden allemaal verhalen de ronde en juist omdat ik iedereen te vriend wilde houden (wat natuurlijk niet lukte) ging ik gelijk in de verdediging.
Tegenwoordig denk ik soms: Ach laat ze maar. Sommige mensen hebben gewoon geen leven haha.
Vroeger wilde ik me altijd verdedigen, vooral in de school-periode.
Er deden allemaal verhalen de ronde en juist omdat ik iedereen te vriend wilde houden (wat natuurlijk niet lukte) ging ik gelijk in de verdediging.
Tegenwoordig denk ik soms: Ach laat ze maar. Sommige mensen hebben gewoon geen leven haha.
woensdag 13 juni 2018 om 15:12
Je wil niet weten hoeveel luidruchtige, extraverte mensen ik ken die niet tegen de kapper durven te zeggen dat hun haar niet goed zit, die niet durven te zeggen dat ze geen zin hebben in een feestje (want extraverte mensen vinden ook niet alle type feestjes leuk), of die op werk niet tegen een collega durven te zeggen dat ze het ergens niet mee eens zijn. Extravert betekent gewoon dat je graag veel mensen om je heen hebt, maar dat wil niet zeggen dat graag alle soorten mensen om je heen hebt. Dit zijn problemen waar alle mensen tegenaan lopen.shewolf schreef: ↑13-06-2018 11:37Ja, maar zouden dan statistisch gezien introverte mensen dan sneller last hebben van minder assertief zijn/verlegenheid etc? Zal eens googlen straks haha. Of die link er is of juist niet.
Want ik snap je beredenering heel goed, want het hoeft geen vast kenmerk te zijn.
De voorbeelden van ondergesneeuwd raken in een brainstormsessie zijn weer wél echte introvertkenmerken; een introvert heeft tijd nodig om informatie te verwerken en zal niet zo iets roepen zonder erover nagedacht te hebben.
Extraverten hebben weer andere problemen en ik ben het er niet mee eens dat de maatschappij voor ons introverten moeilijker is. Hooguit maken we het onszelf moeilijker.
woensdag 13 juni 2018 om 15:41
Ja, dit... ik heb meestal gewoon geen zin om ergens een groot issue van te maken. Ik denk altijd: kan ik me dit voorval over een jaar überhaupt nog herinneren? Nee, dan ga ik er nu ook geen groot punt van maken.snorriemorrie schreef: ↑13-06-2018 12:16Ik heb zelf wel een assertiviteitscursus gevolgd. Nu ben ik alsnog niet echt geweldig assertief, ik heb altijd zoiets van: waarom zou ik hier zo'n heisa van maken om mijn mening door te drukken? Ik laat iedereen in zijn waarde en doe daarna lekker wat ik zelf wilde doen
Maar als het nodig is, dan kan ik nu wel wat steviger mijn eigen mening geven.
donderdag 14 juni 2018 om 16:07
Nog even over groepsapps. Dat schreef je laatst volgens mij Mick.
Echt praat me er niet van! Ik zit in meerdere apps van het werk en ik vind het zo vermoeiend soms, want er komen ook dingen voorbij waar je dan zelf niet bij was of inderdaad privé dingen.
Echt praat me er niet van! Ik zit in meerdere apps van het werk en ik vind het zo vermoeiend soms, want er komen ook dingen voorbij waar je dan zelf niet bij was of inderdaad privé dingen.
yesss wijzigde dit bericht op 17-06-2018 11:54
47.80% gewijzigd
donderdag 14 juni 2018 om 16:24
Ja dit herken ik ook. Ik heb die behoefte ook niet en heel vaak wordt het al gauw gezien als onzekerheid als je wat stiller/rustiger bent.snorriemorrie schreef: ↑13-06-2018 14:15Bij mij zit dat dus wat anders. Ik ben absoluut niet onzeker om mijn grenzen aan te geven. Maar ik heb er niet altijd behoefte aan. Heel vaak denk ik ook gewoon: praat maar lekker, ik doe uiteindelijk toch wel wat ik zelf wil. Ik hoef anderen niet zo nodig te overtuigen of uit te leggen waarom ik iets op een bepaalde manier doe. Dat hou ik voor mezelf. Niet omdat ik het niet durf te zeggen of me onzeker voel, maar omdat ik het nut er niet van inzie.
Maar ik hoef nou eenmaal niet alles tot in detail te vertellen of mensen te overtuigen. En als ik stiller ben bij dominante mensen is het eerder omdat ik me irriteer
maar vaak is er dan al een soort onderscheid gemaakt van, onder het mom van zij is heel aanwezig, dús zelfverzekerd en als je wat rustiger bent stempelen mensen je eerder als onzeker.Terwijl ik dan juist de onzekerheid ervanaf zie spatten bij veel drukke mensen. Vooral bij mensen die veel over zichzelf praten.
Rustige mensen komen juist veel zelfverzekerder over want je hoeft niet zonodig iets te bewijzen.
Volgen jullie me nog?
donderdag 14 juni 2018 om 17:36
Kennen jullie van die mensen waarmee het ALTIJD slecht gaat?
Ik wel. Enorm energie-zuigend. Vrouw van 64 en woont een provincie verderop. Ze klaagt al zo lang we haar kennen. Ze heeft verschillende lichamelijke klachten. Haar eigen arts gelooft haar niet meer en daarom gaat ze naar een ziekenhuis in mijn provincie. Haar man wil al jaren niet meer met haar mee. Doet alles om haar te ontlopen. Hij is met pensioen. Haar dochter wil haar niet in huis hebben, die wordt zenuwachtig van haar. Moeder mag daar alleen zijn om op de kinderen te passen als zij er zelf niet is. Als zij thuis komt, moet moeder weg zijn. De vrouw heeft nog wel familie en kennissen, maar daar kan ze niet terecht. En dan belt ze mijn moeder op. Vraagt of ze haar weg wil brengen naar het ziekenhuis of soms mee te gaan. Ze doet altijd heel zielig en dringt zich erg aan mensen op. Iedereen doet het fout behalve zij. Typisch iemand die zelf psychische hulp nodig heeft, maar dat niet in ziet. Zegt haar dochter ook. Ze kan ook zo glimlachend, maar dwingend naar je zitten kijken. Een paar minuten lang. Brrrr!
Ik wel. Enorm energie-zuigend. Vrouw van 64 en woont een provincie verderop. Ze klaagt al zo lang we haar kennen. Ze heeft verschillende lichamelijke klachten. Haar eigen arts gelooft haar niet meer en daarom gaat ze naar een ziekenhuis in mijn provincie. Haar man wil al jaren niet meer met haar mee. Doet alles om haar te ontlopen. Hij is met pensioen. Haar dochter wil haar niet in huis hebben, die wordt zenuwachtig van haar. Moeder mag daar alleen zijn om op de kinderen te passen als zij er zelf niet is. Als zij thuis komt, moet moeder weg zijn. De vrouw heeft nog wel familie en kennissen, maar daar kan ze niet terecht. En dan belt ze mijn moeder op. Vraagt of ze haar weg wil brengen naar het ziekenhuis of soms mee te gaan. Ze doet altijd heel zielig en dringt zich erg aan mensen op. Iedereen doet het fout behalve zij. Typisch iemand die zelf psychische hulp nodig heeft, maar dat niet in ziet. Zegt haar dochter ook. Ze kan ook zo glimlachend, maar dwingend naar je zitten kijken. Een paar minuten lang. Brrrr!
hondenmens wijzigde dit bericht op 14-06-2018 17:40
6.67% gewijzigd
