Kinderen
alle pijlers
Vakantie met kleuter van 5 was geen succes
maandag 27 augustus 2018 om 11:56
Ik kom net terug van mijn eerste vakantie met kleuterzoon van 5 en man en graag zou ik hier eens reacties en ervaringen van andere ouders willen peilen.
Het was onze eerste vakantie samen nadat ik een aantal jaar geleden ben gescheiden. Mijn zoon is uit het vorige huwelijk en mijn huidige man heeft nog geen kinderen.
Ondanks dat ik mijn best heb gedaan om het voor mijn zoon zo leuk mogelijk te maken (groot zwembad, strand op loopafstand, veel kinderen, speeltuin, etc.) is de vakantie heel moeizaam verlopen.
Het zijn vooral de ochtenden geweest die de vakantie voor mijn gevoel grotendeels hebben verpest. Mijn zoon is altijd al erg vroeg wakker geweest (6/7 uur) en ondanks dat hij zich dan bezighoud met zn ipad staat hij toch elk half uur naast ons bed. Vaak zei hij dat hij honger had, maar at vervolgens niks als ik ontbijt voor hem maakte.
Wij waren van hele dagen met hem op pad vaak behoorlijk uitgeput. Een aantal keer ben ik in mn eentje om 9u met hem op pad gegaan maar ik was dan tegen de middag al op (ik ben zwanger).
Mijn man heeft iedere ochtend tegen mijn zoon geschreeuwd en naarmate de vakantie vorderde werd de ergernis (en de vermoeidheid) van het zo vroeg gewekt worden steeds groter en het geschreeuw steeds erger.
Op de laatste dag heeft mijn man zelfs tegen mijn zoon gezegd dat hij nooit meer met hem op vakantie wil en dat hij voortaan wel alleen op vakantie gaat.
En eerlijk gezegd dacht ik op dat moment ook: dit nooit meer.
In het begin heb ik de situatie in de ochtend nog wel proberen te redden door er met zoon op uit te gaan (min of meer weggejaagd althans zo voelde het) of zoon zelf op normale toon te zeggen dat wij nog even wilden rusten maar na dagen van geschreeuw en onrust in de ochtend wist ik het zelf ook niet meer en heb ik met pijn in maag de ochtenden gewoon uigezeten. Ik trok het bovendien niet om van 7u in de ochtend tot 19u in de avond actief bezig te zijn met zoon.
Later op de dag trok iedereen wel bij maar bij mij duurde het vaak nog uren voordat ik het gebrul en de enorme en zoveelste ruzie in de ochtend in mijn hoofd had verwerkt.
Ik vraag me af wat ik nog meer had kunnen doen en hoe andere gezinnen dit doen. Eerlijk gezegd ben ik ook geschrokken van het gedrag van mijn man. Hij is het gezinsleven niet gewend en werkt thuis avonden en nachten. Ik heb mijn zorgen uitgesproken over dat het straks met de baby alleen maar vroeger zal zijn, en dat de nachten gebroken zullen zijn. Volgens hem is dit anders, omdat dit bij het hebben van een baby hoort, maar dat het bij mijn zoon gewoon moedwillig gedrein is en dat dat hetgene is wat hem ergert.
Ik weet niet hoe ik me erover moet voelen en wie welk aandeel heeft in hoe de vakantie is verlopen en vraag me af hoe jullie hier over denken.
Het was onze eerste vakantie samen nadat ik een aantal jaar geleden ben gescheiden. Mijn zoon is uit het vorige huwelijk en mijn huidige man heeft nog geen kinderen.
Ondanks dat ik mijn best heb gedaan om het voor mijn zoon zo leuk mogelijk te maken (groot zwembad, strand op loopafstand, veel kinderen, speeltuin, etc.) is de vakantie heel moeizaam verlopen.
Het zijn vooral de ochtenden geweest die de vakantie voor mijn gevoel grotendeels hebben verpest. Mijn zoon is altijd al erg vroeg wakker geweest (6/7 uur) en ondanks dat hij zich dan bezighoud met zn ipad staat hij toch elk half uur naast ons bed. Vaak zei hij dat hij honger had, maar at vervolgens niks als ik ontbijt voor hem maakte.
Wij waren van hele dagen met hem op pad vaak behoorlijk uitgeput. Een aantal keer ben ik in mn eentje om 9u met hem op pad gegaan maar ik was dan tegen de middag al op (ik ben zwanger).
Mijn man heeft iedere ochtend tegen mijn zoon geschreeuwd en naarmate de vakantie vorderde werd de ergernis (en de vermoeidheid) van het zo vroeg gewekt worden steeds groter en het geschreeuw steeds erger.
Op de laatste dag heeft mijn man zelfs tegen mijn zoon gezegd dat hij nooit meer met hem op vakantie wil en dat hij voortaan wel alleen op vakantie gaat.
En eerlijk gezegd dacht ik op dat moment ook: dit nooit meer.
In het begin heb ik de situatie in de ochtend nog wel proberen te redden door er met zoon op uit te gaan (min of meer weggejaagd althans zo voelde het) of zoon zelf op normale toon te zeggen dat wij nog even wilden rusten maar na dagen van geschreeuw en onrust in de ochtend wist ik het zelf ook niet meer en heb ik met pijn in maag de ochtenden gewoon uigezeten. Ik trok het bovendien niet om van 7u in de ochtend tot 19u in de avond actief bezig te zijn met zoon.
Later op de dag trok iedereen wel bij maar bij mij duurde het vaak nog uren voordat ik het gebrul en de enorme en zoveelste ruzie in de ochtend in mijn hoofd had verwerkt.
Ik vraag me af wat ik nog meer had kunnen doen en hoe andere gezinnen dit doen. Eerlijk gezegd ben ik ook geschrokken van het gedrag van mijn man. Hij is het gezinsleven niet gewend en werkt thuis avonden en nachten. Ik heb mijn zorgen uitgesproken over dat het straks met de baby alleen maar vroeger zal zijn, en dat de nachten gebroken zullen zijn. Volgens hem is dit anders, omdat dit bij het hebben van een baby hoort, maar dat het bij mijn zoon gewoon moedwillig gedrein is en dat dat hetgene is wat hem ergert.
Ik weet niet hoe ik me erover moet voelen en wie welk aandeel heeft in hoe de vakantie is verlopen en vraag me af hoe jullie hier over denken.
maandag 27 augustus 2018 om 12:00
Je zoon heeft aandacht nodig op vakantie. Hem bij jullie in bed nemen was geen optie? Kinderen zijn nu eenmaal vroeg op en hebben energie. Een kleuter van 5 is minder zelfstandig dan je denkt.
Ik vind dat jij zelf ook behoorlijk heftig over je zoon praat.
Als je de eerste 2 ochtenden weet dat het vroeg is, dan pas je je verwachtingspatroon toch aan en ga je eerder naar bed?
Ik vind dat jij zelf ook behoorlijk heftig over je zoon praat.
Als je de eerste 2 ochtenden weet dat het vroeg is, dan pas je je verwachtingspatroon toch aan en ga je eerder naar bed?
maandag 27 augustus 2018 om 12:01
Ik voel een gevalletje "baby is wel mijn eigen kind en die zoon niet" van je man aankomen. Wonen jullie samen want dan weet je man toch dat je zoon vroeg wakker is? Een kind van 5 kun je, vind ik, best wel zichzelf laten bezig houden maar niet langer dan een half uur in een vreemde omgeving. Schreeuwen, ruzie maken levert natuurlijk niet veel op. Maar dat snap je zelf ook wel. Wat zegt je zoon over de vakantie?
maandag 27 augustus 2018 om 12:03
En OT: ja, ons zoontje van bijna 5 stond ook elke ochtend om 7 uur naast ons bed. De ene keer ging ik eruit, de andere keer mijn man. Zo kon de ander dan toch nog even uitslapen. Of we gingen even een half dagje wat los van elkaar doen; ik met zoontje naar de speeltuin en mijn man dan even lekker iets voor zichzelf doen, of andersom.
Zo gaat dat nou eenmaal met kinderen, je kan niet helemaal je eigen zin doen.
Zo gaat dat nou eenmaal met kinderen, je kan niet helemaal je eigen zin doen.
maandag 27 augustus 2018 om 12:03
Moedwillig gedrein? Kind is 5. Misschien is hij wel gewoon ongelukkigof niet lekker, was het te warm, mist hij de structuur van school. Weet ik veel. Misschien is zo’n type vakantie niks voor dit kind, op deze leeftijd. Ik weet alleen wel dat hij 5 is en er niks aan kan doen, jullie zijn de volwassenen en je blijft je gewoon normaal gedragen tegen een klein kind. Jullie komen zelf over als een stel dreinende kinderen. .
Wordt lekker als die baby er straks is....
Wordt lekker als die baby er straks is....
maandag 27 augustus 2018 om 12:04
Arme jongen, wat moet die zich eenzaam voelen. Het kind is vijf. Doe normaal. Dat hij van zeven tot zeven wakker is, is een gegeven. Je kunt hem niet uitzetten omdat je man niets kan verdragen.
Ik vind het heel verdrietig, deze hele OP.
Ik vind het heel verdrietig, deze hele OP.
anoniem_328039 wijzigde dit bericht op 27-08-2018 12:06
50.96% gewijzigd
maandag 27 augustus 2018 om 12:05
Arm kind.....
Waarom ruzie maken over het vroeg opstaan van je zoon? Dat is redelijk normaal van een klein kind, maak daar geen punt van. Kon hij niet bij jullie in bed? Of was gewoon opgestaan.
Het gedrag van je man vind ik ongelooflijk, kon je hem niet wegsturen?
Je hebt zelf de vakantie verpest, niet je zoon. Hij heeft mogelijk wel een trauma opgelopen door het gedrag van jouw man.
Waarom ruzie maken over het vroeg opstaan van je zoon? Dat is redelijk normaal van een klein kind, maak daar geen punt van. Kon hij niet bij jullie in bed? Of was gewoon opgestaan.
Het gedrag van je man vind ik ongelooflijk, kon je hem niet wegsturen?
Je hebt zelf de vakantie verpest, niet je zoon. Hij heeft mogelijk wel een trauma opgelopen door het gedrag van jouw man.
maandag 27 augustus 2018 om 12:05
Dus je had eigenlijk van een kind van 5 verwacht dat het tot de middag zou slapen of zich zelf zou vermaken? Hij moet zich ook behoorlijk onveilig gevoeld hebben met stiefvader die op hem schreeuwt en een gestreste moeder die dat prima vind. Wat denken jullie eigenlijk hoe het gaat als de baby is geboren? Hebben jullie daar al over gesproken? Of verwacht je dat die rustig 24 uur slaapt?
maandag 27 augustus 2018 om 12:05
Je zoontje is pas 5 jaar.... Wat erg dat hij door jullie zo naar behandeld is op vakantie. Het is een kleuter die haarfijn aanvoelt hoe ongeliefd hij is en daar dan weer op reageert.
Kan hij niet permanent bij zijn vader wonen zodat jij en je fijne nieuwe vent fijn gezinnetje kunnen spelen met de nieuwe baby.
Kan hij niet permanent bij zijn vader wonen zodat jij en je fijne nieuwe vent fijn gezinnetje kunnen spelen met de nieuwe baby.
maandag 27 augustus 2018 om 12:05
maandag 27 augustus 2018 om 12:06
Uhhhhhhhh.... serieus?Lillybit schreef: ↑27-08-2018 12:05Je zoontje is pas 5 jaar.... Wat erg dat hij door jullie zo naar behandeld is op vakantie. Het is een kleuter die haarfijn aanvoelt hoe ongeliefd hij is en daar dan weer op reageert.
Kan hij niet permanent bij zijn vader wonen zodat jij en je fijne nieuwe vent fijn gezinnetje kunnen spelen met de nieuwe baby.
maandag 27 augustus 2018 om 12:07
Laat ik voorop stellen dat mijn man mijn zoon niet afwijst. Hij en zoon ondernemen veel samen en ze zijn dol elkaar. Ze zijn de hele vakantie samen aan het spelen en dollen geweest overdag.
De situatie zoals hij was in de vakantie was nieuw voor ons allemaal. Met zn 3en 2 weken op een hotelkamer, het ritme van school dat weg is, en ik zelf die een moeizame zwangerschap doormaakt waardoor ik veel minder energie heb dan normaal.
De situatie zoals hij was in de vakantie was nieuw voor ons allemaal. Met zn 3en 2 weken op een hotelkamer, het ritme van school dat weg is, en ik zelf die een moeizame zwangerschap doormaakt waardoor ik veel minder energie heb dan normaal.
maandag 27 augustus 2018 om 12:07
Suikerwafel schreef: ↑27-08-2018 12:00
Ik vind dat jij zelf ook behoorlijk heftig over je zoon praat.
en dit ook
heb nu al medelijden met je zoon want de krijgt ook nog ongevraagd een broertje of zusje en dan met zo,n stiefvader erbij
mamsvan wijzigde dit bericht op 27-08-2018 12:11
0.72% gewijzigd
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
maandag 27 augustus 2018 om 12:08
Dit, ik vind het ronduit zielig voor je zoon, en ik vrees voor wat er nog komen gaat.vrouwjagersma schreef: ↑27-08-2018 12:04Arme jongen, wat moet die zich eenzaam voelen. Het kind is vijf. Doe normaal.
Gewend aan het gezinsleven of niet, je partner zal wel moeten anders had hij niet voor jullie moeten kiezen en niet nog een kind moeten maken.
Als je dan één keer vanuit vermoeidheid uit je slof schiet vind ik dat vrij heftig, maar tot daar aan toe. Als dit blijkbaar zijn manier is om met een kind om te gaan zul je helaas je conclusies moeten trekken. Dit gaat niet werken.
