Zwanger: Ik wil het kind wel, maar de vader niet
vrijdag 21 september 2018 om 05:10
Hey lieve allemaal,
Ik woon in New York en had sinds Februari van dit jaar een relatie. Deze was totaal niet gezond (emotional abusive) en daarom heb ik 2 weken geleden besloten er een punt achter te zetten. Hij had daar totaal geen problemen mee en ook ik voelde me bevrijd; nu hoefde ik nooit meer iets met hem te maken te hebben, zelfs niet meer met hem te praten!
Dat gevoel veranderde afgelopen Maandag toen ik erachter kwam dat ik inmiddels 5 weken zwanger van hem ben. Ik heb het hem uiteraard direct verteld en hij wil het kindje samen opvoeden. Ik wil graag bij mijn familie zijn in Nederland en het kindje daar geboren laten worden en hij is zelfs bereid om mee te gaan (en gooit dit uiteraard continu voor mijn voeten en verwacht dat ik alles mbt deze verhuizing voor hem regel). Daar komt ook nog eens bij dat hij 10 jaar geleden te horen heeft gekregen dat hij vanwege ziekte nooit kinderen zou kunnen krijgen. Dat ik nu zwanger van hem ben is dus een groot wonder.
In de eerste instantie was ik erg blij met mijn zwangerschap. Maar hoe meer gesprekken ik met de vader heb en hoe meer ik eraan denk dat we dit samen gaan doen en dat ik voor de rest van mijn leven met hem te maken zal hebben, hoe benauwder dit alles mij maakt.
Ik ben een free spirit, ik wil reizen, avontuur en kwam naar de VS voor mijn muziek en schrijven. Ik wil nog zó ontzettend veel van de wereld zien en nog zó ontzettend veel doen. Als ik dit kindje alleen op zou voeden dan kan ik daarnaast al mijn dromen nog waarmaken. Maar nu ik dit samen met hem ga doen zal ik die dromen los moeten laten. Hij zei gisteren zelfs dat het hem niet uit zou maken als ik het weg zou laten halen!
Ik ben inmiddels niet meer zo zeker van mijn zaak en begin helaas steeds meer open te staan voor een abortus. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil dit kindje heel erg graag, maar NIET met hem.
Ik weet zelfs niet of ik dit op het forum post om advies in te winnen of omdat ik simpelweg mijn hart wil luchten. Maar ik sta zeker open voor jullie meningen (wel lief zijn graag, de hormonen gieren door mijn lijf dus ik ben erg emotioneel haha
)
Nanou
Ik woon in New York en had sinds Februari van dit jaar een relatie. Deze was totaal niet gezond (emotional abusive) en daarom heb ik 2 weken geleden besloten er een punt achter te zetten. Hij had daar totaal geen problemen mee en ook ik voelde me bevrijd; nu hoefde ik nooit meer iets met hem te maken te hebben, zelfs niet meer met hem te praten!
Dat gevoel veranderde afgelopen Maandag toen ik erachter kwam dat ik inmiddels 5 weken zwanger van hem ben. Ik heb het hem uiteraard direct verteld en hij wil het kindje samen opvoeden. Ik wil graag bij mijn familie zijn in Nederland en het kindje daar geboren laten worden en hij is zelfs bereid om mee te gaan (en gooit dit uiteraard continu voor mijn voeten en verwacht dat ik alles mbt deze verhuizing voor hem regel). Daar komt ook nog eens bij dat hij 10 jaar geleden te horen heeft gekregen dat hij vanwege ziekte nooit kinderen zou kunnen krijgen. Dat ik nu zwanger van hem ben is dus een groot wonder.
In de eerste instantie was ik erg blij met mijn zwangerschap. Maar hoe meer gesprekken ik met de vader heb en hoe meer ik eraan denk dat we dit samen gaan doen en dat ik voor de rest van mijn leven met hem te maken zal hebben, hoe benauwder dit alles mij maakt.
Ik ben een free spirit, ik wil reizen, avontuur en kwam naar de VS voor mijn muziek en schrijven. Ik wil nog zó ontzettend veel van de wereld zien en nog zó ontzettend veel doen. Als ik dit kindje alleen op zou voeden dan kan ik daarnaast al mijn dromen nog waarmaken. Maar nu ik dit samen met hem ga doen zal ik die dromen los moeten laten. Hij zei gisteren zelfs dat het hem niet uit zou maken als ik het weg zou laten halen!
Ik ben inmiddels niet meer zo zeker van mijn zaak en begin helaas steeds meer open te staan voor een abortus. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil dit kindje heel erg graag, maar NIET met hem.
Ik weet zelfs niet of ik dit op het forum post om advies in te winnen of omdat ik simpelweg mijn hart wil luchten. Maar ik sta zeker open voor jullie meningen (wel lief zijn graag, de hormonen gieren door mijn lijf dus ik ben erg emotioneel haha
Nanou
vrijdag 21 september 2018 om 09:04
Dit was ook mijn eerste gedachte. Wegwezen bij die man, desnoods op zo'n lelijke manier, en dat kind houden. Maar als papa in de toekomst opeens toch in beeld komt en het kind erachter komt dat je hebt gezegd dat je een miskraam hebt gehad wordt dat drama... Of heb ik nu teveel films gekeken?retrostar schreef: ↑21-09-2018 08:28Ik heb hier geen ervaring mee hoor, zowel met mishandelende kerels als ongewenste zwangerschappen niet, maar ik zou kiezen voor: abortus, en mocht ik dat niet willen dan zou ik zeggen dat ik een miskraam heb gehad en daarna met de stille trom verdwijnen naar Nederland.
vrijdag 21 september 2018 om 09:05
Huh? Hoe wil je dat je kind uitleggen. Wat een raar advies.
vrijdag 21 september 2018 om 09:12
Het komt op mij over dat jullie beiden, op welke manier dan ook, niet toe zijn aan een kind.
Daarnaast bent je je vrijheid kwijt. Dat betekent niet dat je geen leuke dingen meer kan doen of me-time hebben. Maar jij bent wel 24/7 verantwoordelijk voor het kind.
Ik denk dat je diep van binnen wel weet wat je moet doen. Sterkte!
Daarnaast bent je je vrijheid kwijt. Dat betekent niet dat je geen leuke dingen meer kan doen of me-time hebben. Maar jij bent wel 24/7 verantwoordelijk voor het kind.
Ik denk dat je diep van binnen wel weet wat je moet doen. Sterkte!
vrijdag 21 september 2018 om 09:14
Inderdaad, dit wilde ik ook net zeggen.
vrijdag 21 september 2018 om 09:16
Zou een aantal afwegingen maken:
1. Wil je liever een kind of liever vrij zijn?
2. Heb je een goed netwerk hier in NL waardoor jij en je kindje omringd zijn met liefde en steun, waar nodig?
3. Heb je het er voor over om de rest van het leven van je kind met deze man te moeten dealen? (Of dat nou betekent dat hij in NL komt wonen en co-ouderschap eist of dat hij 1x in de zoveel tijd komt aanwaaien hier of dat hij ineens helemaal verdwijnt en jij en je kind nooit meer wat horen van hem.)
1. Wil je liever een kind of liever vrij zijn?
2. Heb je een goed netwerk hier in NL waardoor jij en je kindje omringd zijn met liefde en steun, waar nodig?
3. Heb je het er voor over om de rest van het leven van je kind met deze man te moeten dealen? (Of dat nou betekent dat hij in NL komt wonen en co-ouderschap eist of dat hij 1x in de zoveel tijd komt aanwaaien hier of dat hij ineens helemaal verdwijnt en jij en je kind nooit meer wat horen van hem.)
anoniem_374045 wijzigde dit bericht op 21-09-2018 09:19
0.20% gewijzigd
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
vrijdag 21 september 2018 om 09:17
Hij heeft het probleem, niet zij.
vrijdag 21 september 2018 om 09:17
Jawel hoor, je kan het op twee manieren lezen.
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
vrijdag 21 september 2018 om 09:19
Jawel, ze wil de vader niet.
Ze bedoelt niet dat de vader het kind niet wil.
vrijdag 21 september 2018 om 09:35
Ho even zeg, volgens TO is was hij emotionally abusive. Dat is HAAR versie van het verhaal, en je weet ook niet wat ze daar precies mee bedoelt. Daarnaast zegt het nog niks over hem als vader.
Ook mannen hebben rechten.
vrijdag 21 september 2018 om 09:40
Dit.
TO heeft het recht voor een abortus te kiezen zonder inmenging of veto van de verwekker.
Op het moment dat ze ervoor kiest dat dit kind wordt geboren kan de verwekker zijn vaderrechten opeisen.
vrijdag 21 september 2018 om 09:40
O ja, laten we vooral weer eens mishandeling in twijfel trekken.
vrijdag 21 september 2018 om 09:43
Met hem samen een gezin vormen lijkt geen optie, co-ouderschap of zoiets dergelijks lijkt me niet heel haalbaar, sowieso lijkt het me vreselijk om mijn kind naar een vader te moeten sturen die emotionally abusive is, en het alleen doen ook niet, want ik denk dat de kans er zeker inzit dat hij gaat proberen zijn rechten op te eisen en het lijkt me op zijn zachtst gezegd nogal slopend om straks in een voogdijstrijd verwikkeld te zijn met iemand aan de andere kant van de wereld.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 21 september 2018 om 09:47
En kind heeft het recht om te weten wie zijn of haar vader is! Het doet heel veel met een kind als het niet weet wie pa is of waarom die er niet is. En het lijkt me niet dat je gaat zeggen ‘ik heb je vader verteld dat je een miskraam was’.
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
vrijdag 21 september 2018 om 09:49
klopt wel, want zij wil wel het kind maar niet de vader. dus het kind zonder de vader
Don't cry, buy a bag and move on.
vrijdag 21 september 2018 om 10:20