Zwanger
alle pijlers
Zwanger: Ik wil het kind wel, maar de vader niet
vrijdag 21 september 2018 om 05:10
Hey lieve allemaal,
Ik woon in New York en had sinds Februari van dit jaar een relatie. Deze was totaal niet gezond (emotional abusive) en daarom heb ik 2 weken geleden besloten er een punt achter te zetten. Hij had daar totaal geen problemen mee en ook ik voelde me bevrijd; nu hoefde ik nooit meer iets met hem te maken te hebben, zelfs niet meer met hem te praten!
Dat gevoel veranderde afgelopen Maandag toen ik erachter kwam dat ik inmiddels 5 weken zwanger van hem ben. Ik heb het hem uiteraard direct verteld en hij wil het kindje samen opvoeden. Ik wil graag bij mijn familie zijn in Nederland en het kindje daar geboren laten worden en hij is zelfs bereid om mee te gaan (en gooit dit uiteraard continu voor mijn voeten en verwacht dat ik alles mbt deze verhuizing voor hem regel). Daar komt ook nog eens bij dat hij 10 jaar geleden te horen heeft gekregen dat hij vanwege ziekte nooit kinderen zou kunnen krijgen. Dat ik nu zwanger van hem ben is dus een groot wonder.
In de eerste instantie was ik erg blij met mijn zwangerschap. Maar hoe meer gesprekken ik met de vader heb en hoe meer ik eraan denk dat we dit samen gaan doen en dat ik voor de rest van mijn leven met hem te maken zal hebben, hoe benauwder dit alles mij maakt.
Ik ben een free spirit, ik wil reizen, avontuur en kwam naar de VS voor mijn muziek en schrijven. Ik wil nog zó ontzettend veel van de wereld zien en nog zó ontzettend veel doen. Als ik dit kindje alleen op zou voeden dan kan ik daarnaast al mijn dromen nog waarmaken. Maar nu ik dit samen met hem ga doen zal ik die dromen los moeten laten. Hij zei gisteren zelfs dat het hem niet uit zou maken als ik het weg zou laten halen!
Ik ben inmiddels niet meer zo zeker van mijn zaak en begin helaas steeds meer open te staan voor een abortus. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil dit kindje heel erg graag, maar NIET met hem.
Ik weet zelfs niet of ik dit op het forum post om advies in te winnen of omdat ik simpelweg mijn hart wil luchten. Maar ik sta zeker open voor jullie meningen (wel lief zijn graag, de hormonen gieren door mijn lijf dus ik ben erg emotioneel haha
)
Nanou
Ik woon in New York en had sinds Februari van dit jaar een relatie. Deze was totaal niet gezond (emotional abusive) en daarom heb ik 2 weken geleden besloten er een punt achter te zetten. Hij had daar totaal geen problemen mee en ook ik voelde me bevrijd; nu hoefde ik nooit meer iets met hem te maken te hebben, zelfs niet meer met hem te praten!
Dat gevoel veranderde afgelopen Maandag toen ik erachter kwam dat ik inmiddels 5 weken zwanger van hem ben. Ik heb het hem uiteraard direct verteld en hij wil het kindje samen opvoeden. Ik wil graag bij mijn familie zijn in Nederland en het kindje daar geboren laten worden en hij is zelfs bereid om mee te gaan (en gooit dit uiteraard continu voor mijn voeten en verwacht dat ik alles mbt deze verhuizing voor hem regel). Daar komt ook nog eens bij dat hij 10 jaar geleden te horen heeft gekregen dat hij vanwege ziekte nooit kinderen zou kunnen krijgen. Dat ik nu zwanger van hem ben is dus een groot wonder.
In de eerste instantie was ik erg blij met mijn zwangerschap. Maar hoe meer gesprekken ik met de vader heb en hoe meer ik eraan denk dat we dit samen gaan doen en dat ik voor de rest van mijn leven met hem te maken zal hebben, hoe benauwder dit alles mij maakt.
Ik ben een free spirit, ik wil reizen, avontuur en kwam naar de VS voor mijn muziek en schrijven. Ik wil nog zó ontzettend veel van de wereld zien en nog zó ontzettend veel doen. Als ik dit kindje alleen op zou voeden dan kan ik daarnaast al mijn dromen nog waarmaken. Maar nu ik dit samen met hem ga doen zal ik die dromen los moeten laten. Hij zei gisteren zelfs dat het hem niet uit zou maken als ik het weg zou laten halen!
Ik ben inmiddels niet meer zo zeker van mijn zaak en begin helaas steeds meer open te staan voor een abortus. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil dit kindje heel erg graag, maar NIET met hem.
Ik weet zelfs niet of ik dit op het forum post om advies in te winnen of omdat ik simpelweg mijn hart wil luchten. Maar ik sta zeker open voor jullie meningen (wel lief zijn graag, de hormonen gieren door mijn lijf dus ik ben erg emotioneel haha
)Nanou
vrijdag 21 september 2018 om 10:29
Ik kan er echt met mijn hoofd niet bij dat een neukertje van een half jaar, die daarnaast een mishandelende hufter blijft te zijn, de hand boven het hoofd gehouden moet worden. Ja want je weet niet wat voor vader zo iemand is?
vrijdag 21 september 2018 om 10:41
Lees die OP nou nog eens even goed. Daarin is geen sprake van een neukertje, maar van een relatie, geen mishandelende hufter maar 'emotional abuse', wat dat ook moge betekenen.
Wie verdient er hier nu een facepalm?
In mijn wereld geef je advies op basis van feiten, niet op basis van je eigen interpretatie.
vrijdag 21 september 2018 om 10:47
Phineas schreef: ↑21-09-2018 10:41Lees die OP nou nog eens even goed. Daarin is geen sprake van een neukertje, maar van een relatie, geen mishandelende hufter maar 'emotional abuse', wat dat ook moge betekenen.
Wie verdient er hier nu een facepalm?
In mijn wereld geef je advies op basis van feiten, niet op basis van je eigen interpretatie.
Google de vertaling van abuse eens? Geestelijke mishandeling is ook mishandeling.
En advies op basis van feiten? Die je vervolgens zelf in twijfel trekt, want 'het klinkt vaag'.
Denk dat TO het zelf het best weet hoe het zit.
vrijdag 21 september 2018 om 10:58
Persoonlijk zou ik het kindje houden en (uiteraard zonder hem) terug gaan naar Nederland. Ook zou ik hem het kind niet laten erkennen. Absoluut geen populaire mening, dat weet ik.
Ik vind dat hij zelf moeite moet doen. Als hij eventueel ook naar Nederland wil komen regelt hij dat zelf maar. Mocht hij ervoor open staan om goede afspraken te maken en jouw grenzen te respecteren, hoef je hem natuurlijk niet tegen te werken.
Maar het maakt helemaal niks uit wat ik zou doen. Wat wil jij? Als je voor je vrijheid wil kiezen, en een leven volledig los van deze man, vind ik een abortus zeer legitiem. En ik ben absoluut niet pro-abortus.
Ik vind dat hij zelf moeite moet doen. Als hij eventueel ook naar Nederland wil komen regelt hij dat zelf maar. Mocht hij ervoor open staan om goede afspraken te maken en jouw grenzen te respecteren, hoef je hem natuurlijk niet tegen te werken.
Maar het maakt helemaal niks uit wat ik zou doen. Wat wil jij? Als je voor je vrijheid wil kiezen, en een leven volledig los van deze man, vind ik een abortus zeer legitiem. En ik ben absoluut niet pro-abortus.
vrijdag 21 september 2018 om 11:01
En een vader.
Als je geen kind wil met een man, handel daar dan ook naar, maar neem niet bewust een kind met een man die je niet wil waarbij je ook meteen het kind een vader afpakt. Dat is niet in het belang van het kind. Krijg dan een kind met een man die je wel geschikt vindt.
vrijdag 21 september 2018 om 11:01
Niet erkennen maakt niks uit, hij kan via de rechter al z'n rechten opeisen, of to dat nou wil of niet.Lotus90 schreef: ↑21-09-2018 10:58Persoonlijk zou ik het kindje houden en (uiteraard zonder hem) terug gaan naar Nederland. Ook zou ik hem het kind niet laten erkennen. Absoluut geen populaire mening, dat weet ik.
Ik vind dat hij zelf moeite moet doen. Als hij eventueel ook naar Nederland wil komen regelt hij dat zelf maar. Mocht hij ervoor open staan om goede afspraken te maken en jouw grenzen te respecteren, hoef je hem natuurlijk niet tegen te werken.
Maar het maakt helemaal niks uit wat ik zou doen. Wat wil jij? Als je voor je vrijheid wil kiezen, en een leven volledig los van deze man, vind ik een abortus zeer legitiem. En ik ben absoluut niet pro-abortus.
vrijdag 21 september 2018 om 11:07
Precies. Ik verbaasde me vaak over de wantrouwende houding die sommige mannen tegenover vrouwen hebben op dit gebied, maar als ik nu zie hoeveel vrouwen geen moeite zouden hebben met dit soort vreemde acties (en daarin het belang van het kind dus ook volledig vergeten/negeren) dan snap ik het wel
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
vrijdag 21 september 2018 om 11:09
Het zou mij niet verbazen als hij het kind niet alleen kan erkennen, maar zelfs kan eisen dat het kind bij hem komt wonen. Ik heb nog wel meer bizarre gevallen gelezen waarin de Amerikaanse rechter bepaalde dat kinderen vanuit Nederland naar Amerika moesten komen en de moeder ze nog amper mocht zien.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 21 september 2018 om 11:11
Ik ben het eens met Star.
Ook ik zou serieus overwegen om tegen ex te zeggen dat ik het kindje weg ga laten halen. Dan al het contact verbreken en terug naar NL. Geen foto’s van kind op internet zetten.
Maar dan is het wel prettig om een liefdevol netwerk te hebben, met een opa/oom die de vaderrol een beetje wil overnemen. En je moet het alleen doen als je dit kindje 100% wil, het alleen aan kan en bereid bent je leven op hem of haar aan te passen.
Ik zou het kind overigens wel informeren over de biologische vader, als het er oud genoeg voor is.
Ook ik zou serieus overwegen om tegen ex te zeggen dat ik het kindje weg ga laten halen. Dan al het contact verbreken en terug naar NL. Geen foto’s van kind op internet zetten.
Maar dan is het wel prettig om een liefdevol netwerk te hebben, met een opa/oom die de vaderrol een beetje wil overnemen. En je moet het alleen doen als je dit kindje 100% wil, het alleen aan kan en bereid bent je leven op hem of haar aan te passen.
Ik zou het kind overigens wel informeren over de biologische vader, als het er oud genoeg voor is.
anoniem_653d64b2a443c wijzigde dit bericht op 21-09-2018 11:18
3.20% gewijzigd
vrijdag 21 september 2018 om 11:14
Ik zou voor een abortus kiezen, teruggaan naar Nederland en dit geheel achter me laten. Het lijkt me vreselijk om een leven lang over je schouder te moeten kijken, want je weet nooit of het ooit toch uitkomt, of hij iets vermoedt en gaat uitzoeken of zijn vermoeden klopt, en wat er gebeurt als het uitkomt.
Daarbij lijkt het me voor het kind ook niet echt een gezonde situatie.
Daarbij lijkt het me voor het kind ook niet echt een gezonde situatie.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 21 september 2018 om 11:15
Nou die free spirit die fladdert wel weg als je een kind hebt, als het nou een fijne vent was die vader van je vrucht dan zou ik er zelfs aan denken om het kind door hem te laten opvoeden aangezien het voor hem een wonder is want hij zou eigenlijk onvruchtbaar zijn..
Zou je hem vertouwen met het kind? Dan mag hij het opvoeden en jij kunt free een blij blijven reizen en reis je af en toe bij ze langs..
Legio vrouwen voeden alleen op maar waarin zou een vader dat niet kunnen?
Zou je hem vertouwen met het kind? Dan mag hij het opvoeden en jij kunt free een blij blijven reizen en reis je af en toe bij ze langs..
Legio vrouwen voeden alleen op maar waarin zou een vader dat niet kunnen?
vrijdag 21 september 2018 om 11:20
Annelleke schreef: ↑21-09-2018 11:01En een vader.
Als je geen kind wil met een man, handel daar dan ook naar, maar neem niet bewust een kind met een man die je niet wil waarbij je ook meteen het kind een vader afpakt. Dat is niet in het belang van het kind. Krijg dan een kind met een man die je wel geschikt vindt.
Dit. Van voor tot achter.
vrijdag 21 september 2018 om 11:21
vrijdag 21 september 2018 om 11:41
Ik heb in bijna dezelfde situatie gezeten. Ook in het buitenland, ook met een mishandelende hufter van een ex. (in mijn geval fysiek).
Uiteindelijk heb ik mijn kind wel gehouden, in het buitenland geboren laten worden en door vader laten erkennen.
Ik heb geluk gehad - vader heeft daarna geen rechten opgeëist. Heeft dus ook geen gezag.
Ik woon inmiddels, met zoon, alweer jaren in Nederland. Heb ik dus ook geen toestemming voor hoeven vragen.
Nogmaals- ik heb daar geluk mee gehad. Ik had er niet aan moeten denken dat ik verplicht zou zijn geweest in het buitenland te blijven met zoon, en een omgangsregeling te hebben.
Abortus is een heel legitieme keuze- als jij daar zelf achter staat.
Zo niet, dan zou ik toch tegen je ex zeggen dat je een miskraam/abortus hebt gehad. Vervolgens naar Nederland om je kind geboren te laten worden, NL nationaliteit heeft, zonder opgaaf van vader.
Als vader erachter komt en eventueel rechten wil opeisen is dat niet zo makkelijk voor hem.
Ik snap mensen wel die dit vreselijk advies vinden. Misschien had ik dat vroeger ook gevonden.
Uiteindelijk heb ik mijn kind wel gehouden, in het buitenland geboren laten worden en door vader laten erkennen.
Ik heb geluk gehad - vader heeft daarna geen rechten opgeëist. Heeft dus ook geen gezag.
Ik woon inmiddels, met zoon, alweer jaren in Nederland. Heb ik dus ook geen toestemming voor hoeven vragen.
Nogmaals- ik heb daar geluk mee gehad. Ik had er niet aan moeten denken dat ik verplicht zou zijn geweest in het buitenland te blijven met zoon, en een omgangsregeling te hebben.
Abortus is een heel legitieme keuze- als jij daar zelf achter staat.
Zo niet, dan zou ik toch tegen je ex zeggen dat je een miskraam/abortus hebt gehad. Vervolgens naar Nederland om je kind geboren te laten worden, NL nationaliteit heeft, zonder opgaaf van vader.
Als vader erachter komt en eventueel rechten wil opeisen is dat niet zo makkelijk voor hem.
Ik snap mensen wel die dit vreselijk advies vinden. Misschien had ik dat vroeger ook gevonden.
vrijdag 21 september 2018 om 11:43
TO je klinkt zelf helemaal niet klaar voor een kindje en dan ook nog met een man die je emotioneel mishandelt en wel naar nederland wil als jij alles even regelt. Ik zou abortus als serieuze optie overwegen.
Ik hoor meer mensen over onrustige babies die zich niet aanpassen aan mama dan relaxte babies die dat wel doen. Dus of je een echte free spirit kan blijven en de wereld kan zien de eerste jaren is nog maar de vraag. Had met mijn dochten niet gelukt...
Ik hoor meer mensen over onrustige babies die zich niet aanpassen aan mama dan relaxte babies die dat wel doen. Dus of je een echte free spirit kan blijven en de wereld kan zien de eerste jaren is nog maar de vraag. Had met mijn dochten niet gelukt...
If you can dream it, you can do it.
vrijdag 21 september 2018 om 11:52
Ik ben trouwens helemaal opgeleefd na de geboorte van mijn kind, en na het definitieve breken met ex.
Ik ben met kind in draagdoek, en later gewoon aan de hand, de hele wereld over geweest. Gewoon in een slakkegangetje, geen vaste lasten en af en toe terug naar NL voor wat uitzendwerk.
Na 5 jaar gooide de leerplicht een beetje roet in het eten. Maar dat was ook prima. Inmiddels heerlijk burgerlijk leventje met lieve man, 2 kinderen, vaste baan en een hypotheek.
Ik ben met kind in draagdoek, en later gewoon aan de hand, de hele wereld over geweest. Gewoon in een slakkegangetje, geen vaste lasten en af en toe terug naar NL voor wat uitzendwerk.
Na 5 jaar gooide de leerplicht een beetje roet in het eten. Maar dat was ook prima. Inmiddels heerlijk burgerlijk leventje met lieve man, 2 kinderen, vaste baan en een hypotheek.
vrijdag 21 september 2018 om 11:53
Malagueña schreef: ↑21-09-2018 11:07Precies. Ik verbaasde me vaak over de wantrouwende houding die sommige mannen tegenover vrouwen hebben op dit gebied, maar als ik nu zie hoeveel vrouwen geen moeite zouden hebben met dit soort vreemde acties (en daarin het belang van het kind dus ook volledig vergeten/negeren) dan snap ik het wel
Wat een alleenstaande ouder is iets verschrikkelijks?
TO zat in een verrotte situatie met een man die ze een half jaar kent, die haar mishandelde en blijkt zwanger. Terug naar die man lijkt mij dan weer niet in het belang van het kind.
Overigens ben ik er wel mee eens dat ze eerlijk moet zijn. Niet naar NL en liegen over een miskraam dus. Maar ik vind niet dat ze per definitie terug moet naar hem omdat ze zwanger is.
anoniem_353209 wijzigde dit bericht op 21-09-2018 11:57
12.99% gewijzigd
vrijdag 21 september 2018 om 11:55
Maledive, jij hebt het én op de correcte manier aangepakt, én je mishandelende ex is vrijwillig uit beeld verdwenen, en je hebt ook nog een fijne nieuwe partner en alles goed op de rit, dat is wel een heel fijne samenloop, maar de vraag is of het bij TO ook zo zal gaan. Of haar ex ook buiten beeld zal blijven. Ik kan me voorstellen dat zij er niet op durft te gokken dat het bij haar net zo zal gaan.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 21 september 2018 om 11:59
maledive schreef: ↑21-09-2018 11:41Ik heb in bijna dezelfde situatie gezeten. Ook in het buitenland, ook met een mishandelende hufter van een ex. (in mijn geval fysiek).
Uiteindelijk heb ik mijn kind wel gehouden, in het buitenland geboren laten worden en door vader laten erkennen.
Ik heb geluk gehad - vader heeft daarna geen rechten opgeëist. Heeft dus ook geen gezag.
Ik woon inmiddels, met zoon, alweer jaren in Nederland. Heb ik dus ook geen toestemming voor hoeven vragen.
Nogmaals- ik heb daar geluk mee gehad. Ik had er niet aan moeten denken dat ik verplicht zou zijn geweest in het buitenland te blijven met zoon, en een omgangsregeling te hebben.
Abortus is een heel legitieme keuze- als jij daar zelf achter staat.
Zo niet, dan zou ik toch tegen je ex zeggen dat je een miskraam/abortus hebt gehad. Vervolgens naar Nederland om je kind geboren te laten worden, NL nationaliteit heeft, zonder opgaaf van vader.
Als vader erachter komt en eventueel rechten wil opeisen is dat niet zo makkelijk voor hem.
Ik snap mensen wel die dit vreselijk advies vinden. Misschien had ik dat vroeger ook gevonden.
Hoe kom je daarbij? DNA, en hij kan alles opeisen.
Het is vreselijk advies omdat het niet in het belang van het kind is.
Je krijgt in Nederland niet de nationaliteit door hier geboren te worden, zo werkt dat niet. Je nationaliteit krijg je van de ouders.
vrijdag 21 september 2018 om 12:00
Nee hoor, ben zelf prima opgegroeid bij mijn alleenstaande moeder. Vader ook in het buitenland, moeder met mij teruggegaan naar NL toen ik klein was omdat het een enorme lamlul bleek. Maar ik weet óók hoe belangrijk het is om wel te weten wie je vader is en je kan als moeder, zeker na pas een half jaar relatie, echt niet weten wat vader wel/niet zou kunnen toevoegen aan het leven van kind. Mijn moeder heeft altijd toegestaan dat hij mij kon komen bezoeken, hoe ellendig ze dat zelfs soms ook vond. Uiteindelijk heb ik zelf ook een band met mijn vader opgebouwd die echt wel iets toevoegt aan mijn leven. (Hou het nu bij mezelf maar heb meerdere voorbeelden in mijn omgeving, ook van moeders die dus een andere keuze hebben gemaakt en wat dat met de kinderen heeft gedaan.... en mijn professionele mening houd ik er maar even helemaal buiten.)
Als je zwanger wordt van iemand en ervoor kiest om het kind te houden dan komt daar meer verantwoordelijkheid bij kijken dan alleen zelf voor het kind zorgen. Ik vind het egoïstisch om voor kind te besluiten dat contact met vader niet nodig is / niets toevoegt etc.
Toevoeging: Ik vind ook zéker niet dat ze terug moet naar deze man en zou ook gewoon naar Nederland gaan. Hij is dan vrij om hierheen te komen en evt. wat zaken te regelen. Wellicht als ze zich eerlijk opstelt en hem de ruimte geeft om zijn kind te zien wanneer hij langs kan komen, dat hij niet meteen van alles zal willen opeisen.
anoniem_374045 wijzigde dit bericht op 21-09-2018 12:03
10.52% gewijzigd
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
vrijdag 21 september 2018 om 12:01
Ze hoeft niks met hem, een kind bewust ter wereld brengen zonder het een vader te gunnen is iets verschrikkelijks in mijn ogen. Ze wilde geen kind, ze wil hem niet als vader, ze wil het leven als ouder niet. Waar is hier het belang van het kind dan?Star² schreef: ↑21-09-2018 11:53Wat een alleenstaande ouder is iets verschrikkelijks?
TO zat in een verrotte situatie met een man die ze een half jaar kent, die haar mishandelde en blijkt zwanger. Terug naar die man lijkt mij dan weer niet in het belang van het kind.
Overigens ben ik er wel mee eens dat ze eerlijk moet zijn. Niet naar NL en liegen over een miskraam dus. Maar ik vind niet dat ze per definitie terug moet naar hem omdat ze zwanger is.
Als ze een kind wil kan ze die ook met een geschikte vader maken.
vrijdag 21 september 2018 om 12:03
Als kind van een alleenstaande ouder denk ik er hetzelfde over.Malagueña schreef: ↑21-09-2018 12:00Nee hoor, ben zelf prima opgegroeid bij mijn alleenstaande moeder. Vader ook in het buitenland, moeder met mij teruggegaan naar NL toen ik klein was omdat het een enorme lamlul bleek. Maar ik weet óók hoe belangrijk het is om wel te weten wie je vader is en je kan als moeder, zeker na pas een half jaar relatie, echt niet weten wat vader wel/niet zou kunnen toevoegen aan het leven van kind. Mijn moeder heeft altijd toegestaan dat hij mij kon komen bezoeken, hoe ellendig ze dat zelfs soms ook vond. Uiteindelijk heb ik zelf ook een band met mijn vader opgebouwd die echt wel iets toevoegt aan mijn leven. (Hou het nu bij mezelf maar heb meerdere voorbeelden in mijn omgeving, ook van moeders die dus een andere keuze hebben gemaakt en wat dat met de kinderen heeft gedaan.... en mijn professionele mening houd ik er maar even helemaal buiten.)
Als je zwanger wordt van iemand en ervoor kiest om het kind te houden dan komt daar meer verantwoordelijkheid bij kijken dan alleen zelf voor het kind zorgen. Ik vind het egoïstisch om voor kind te besluiten dat contact met vader niet nodig is / niets toevoegt etc.
vrijdag 21 september 2018 om 12:04
Malagueña schreef: ↑21-09-2018 12:00Nee hoor, ben zelf prima opgegroeid bij mijn alleenstaande moeder. Vader ook in het buitenland, moeder met mij teruggegaan naar NL toen ik klein was omdat het een enorme lamlul bleek. Maar ik weet óók hoe belangrijk het is om wel te weten wie je vader is en je kan als moeder, zeker na pas een half jaar relatie, echt niet weten wat vader wel/niet zou kunnen toevoegen aan het leven van kind. Mijn moeder heeft altijd toegestaan dat hij mij kon komen bezoeken, hoe ellendig ze dat zelfs soms ook vond. Uiteindelijk heb ik zelf ook een band met mijn vader opgebouwd die echt wel iets toevoegt aan mijn leven. (Hou het nu bij mezelf maar heb meerdere voorbeelden in mijn omgeving, ook van moeders die dus een andere keuze hebben gemaakt en wat dat met de kinderen heeft gedaan.... en mijn professionele mening houd ik er maar even helemaal buiten.)
Als je zwanger wordt van iemand en ervoor kiest om het kind te houden dan komt daar meer verantwoordelijkheid bij kijken dan alleen zelf voor het kind zorgen. Ik vind het egoïstisch om voor kind te besluiten dat contact met vader niet nodig is / niets toevoegt etc.
Heel veel keuzes die wij in het belang van onze kinderen maken zijn toch egoistisch? Wij denken dat het goed is, een baby kan dat niet bepalen.
Knap van jouw moeder. Serieus trouwens, niet sarcastisch.
