Relaties
alle pijlers
Normale verwachtingen of niet?
zondag 15 maart 2009 om 17:05
Hallo allemaal,
Om te checken of ik nou van die abnormale verwachtingen heb, wil ik jullie het volgende voor leggen:
Ik heb drie jaar een vriend. We wonen samen en hebben allebei een drukke baan. Zijn baan nog wat drukker dan de mijne, maar hij stort zich er dan ook helemaal in. We zijn beide 29 jaar. Dit is even een klein beetje achtergrondinformatie.
Nu ben ik iemand die er binnen een relatie van houdt om je eigen ding te doen, maar anderzijds vind ik het ook erg leuk om met vrienden/stelletjes wat te eten, bij familie op visite te gaan etc. In balans dus, ik ben geen claimer. Nu wil het geval dat hij in het weekend graag het hele weekend op bed ligt, niets doen behalve voetbal kijken (hele dag!), om vervolgens maandag weer uitgerust naar het werk te kunnen. Ik denk dat hij in die drie jaar misschien 4 keer mee naar familie is geweest en naar mijn vrienden nog nooit. Ook wil hij nooit iets samen met anderen doen, alleen maar met z'n 2en. Ik heb al vaak aangegeven dat ik dat heel erg mis, maar hij doet er niets aan. Hij ligt nu weer op bed en na een hele dag voetbal kijken slaapt hij nu zelfs! Pfff...ik kan me er zo aan ergeren. Het is zo saai!
Ik wil gewoon niet meer overal alleen naar toe (verjaardagen, feestjes, borrels, etentjes). Ik wil ook iemand aan mijn zij, maar hij zegt dat hij gewoon niet zo is.
Is het reeel wat ik hem verwacht of vinden jullie van niet? Hij kent mijn vriendinnen en familie niet eens. Ja, van horen zeggen en 1 keer zien, meer niet. Hij zegt dat het niet belangrijk is. Dat wij 2 een relatie hebben en dat het daar om draait.
Is mijn enige optie er een punt achter zetten? Verder gaat het hartstikke leuk allemaal, maar ik merk dat ik hier erg ongelukkig van wordt. Vooral omdat ik zelf een ontzettend sociaal en gezelligheidsmens ben.
Tot zover, sorry voor het lange verhaal en alvast bedankt voor jullie reacties.
Om te checken of ik nou van die abnormale verwachtingen heb, wil ik jullie het volgende voor leggen:
Ik heb drie jaar een vriend. We wonen samen en hebben allebei een drukke baan. Zijn baan nog wat drukker dan de mijne, maar hij stort zich er dan ook helemaal in. We zijn beide 29 jaar. Dit is even een klein beetje achtergrondinformatie.
Nu ben ik iemand die er binnen een relatie van houdt om je eigen ding te doen, maar anderzijds vind ik het ook erg leuk om met vrienden/stelletjes wat te eten, bij familie op visite te gaan etc. In balans dus, ik ben geen claimer. Nu wil het geval dat hij in het weekend graag het hele weekend op bed ligt, niets doen behalve voetbal kijken (hele dag!), om vervolgens maandag weer uitgerust naar het werk te kunnen. Ik denk dat hij in die drie jaar misschien 4 keer mee naar familie is geweest en naar mijn vrienden nog nooit. Ook wil hij nooit iets samen met anderen doen, alleen maar met z'n 2en. Ik heb al vaak aangegeven dat ik dat heel erg mis, maar hij doet er niets aan. Hij ligt nu weer op bed en na een hele dag voetbal kijken slaapt hij nu zelfs! Pfff...ik kan me er zo aan ergeren. Het is zo saai!
Ik wil gewoon niet meer overal alleen naar toe (verjaardagen, feestjes, borrels, etentjes). Ik wil ook iemand aan mijn zij, maar hij zegt dat hij gewoon niet zo is.
Is het reeel wat ik hem verwacht of vinden jullie van niet? Hij kent mijn vriendinnen en familie niet eens. Ja, van horen zeggen en 1 keer zien, meer niet. Hij zegt dat het niet belangrijk is. Dat wij 2 een relatie hebben en dat het daar om draait.
Is mijn enige optie er een punt achter zetten? Verder gaat het hartstikke leuk allemaal, maar ik merk dat ik hier erg ongelukkig van wordt. Vooral omdat ik zelf een ontzettend sociaal en gezelligheidsmens ben.
Tot zover, sorry voor het lange verhaal en alvast bedankt voor jullie reacties.
zondag 15 maart 2009 om 20:03
quote:_discovery_ schreef op 15 maart 2009 @ 17:28:
Nou jij laat het natuurlijk wel toe dat er dus ook geen familie en vrienden bij jouw/jullie thuis langs komen.
Je hebt jezelf helemaal aan hem aangepast en heb je eigen grenzen laten vervagen denk ik.
Wat niet wegneemt dat hij een en al egoist is hoor. Lijkt me erg lastig om mee om te gaan, je kan hem natuurlijk ook moeilijk dwingen.
Persoonlijk zou ik gewoon mensen thuis gaan uitnodigen, al is het maar 1 zaterdagavond in de maand. Zo is hij zelf wel in zijn vertrouwde omgeving, hoeft er zelf niet op uit en merkt hij dat het misschien toch wel eens gezellig kan zijn op z'n tijd. Misschien wordt hij dan wat soepeler.
Hoe verder aan te pakken zou ik echt niet weten.
Hoe kan hij nou egoist zijn als zíj zelf de mensen niet uitnodigt? Hij wil zijn weekend gewoon anders besteden, dat mag toch anno 2009? Zij is toch ook geen egoist omdat ze wél met mensen wil afspreken?
Ik lees dat TO zich schaamt dat vriend zich uit de voeten maakt als er wel mensen komen. TO, waarom ga jij je schamen voor iets wat jij niet doet? En heb je liever dat hij mokkend op de bank de mensen weg zit te kijken?
Ik denk dat jij je zo lang aan hem hebt aangepast (uit jezelf) dat je nu vindt dat hij zich (uit zichzelf) aan jou moet aanpassen. En dat gaat waarschijnlijk niet gebeuren, want je hebt jezelf in deze situatie gezet. Als je het verder zo leuk hebt met je vriend, kun je je hier toch wel overheen zetten, en juist blij zijn dat hij zijn ding, en jij jouw ding kunt doen. En dat jullie toch lekker samen zijn.
Nou jij laat het natuurlijk wel toe dat er dus ook geen familie en vrienden bij jouw/jullie thuis langs komen.
Je hebt jezelf helemaal aan hem aangepast en heb je eigen grenzen laten vervagen denk ik.
Wat niet wegneemt dat hij een en al egoist is hoor. Lijkt me erg lastig om mee om te gaan, je kan hem natuurlijk ook moeilijk dwingen.
Persoonlijk zou ik gewoon mensen thuis gaan uitnodigen, al is het maar 1 zaterdagavond in de maand. Zo is hij zelf wel in zijn vertrouwde omgeving, hoeft er zelf niet op uit en merkt hij dat het misschien toch wel eens gezellig kan zijn op z'n tijd. Misschien wordt hij dan wat soepeler.
Hoe verder aan te pakken zou ik echt niet weten.
Hoe kan hij nou egoist zijn als zíj zelf de mensen niet uitnodigt? Hij wil zijn weekend gewoon anders besteden, dat mag toch anno 2009? Zij is toch ook geen egoist omdat ze wél met mensen wil afspreken?
Ik lees dat TO zich schaamt dat vriend zich uit de voeten maakt als er wel mensen komen. TO, waarom ga jij je schamen voor iets wat jij niet doet? En heb je liever dat hij mokkend op de bank de mensen weg zit te kijken?
Ik denk dat jij je zo lang aan hem hebt aangepast (uit jezelf) dat je nu vindt dat hij zich (uit zichzelf) aan jou moet aanpassen. En dat gaat waarschijnlijk niet gebeuren, want je hebt jezelf in deze situatie gezet. Als je het verder zo leuk hebt met je vriend, kun je je hier toch wel overheen zetten, en juist blij zijn dat hij zijn ding, en jij jouw ding kunt doen. En dat jullie toch lekker samen zijn.
zondag 15 maart 2009 om 20:06
Wiebenik, knap zoals je omgaat met wat hier gezegd wordt. Bitchslap doe ik niet aan , maar misschien is het voor je beeldvorming ook eens goed na te denken wat jij wilt in de toekomst en hoe dat zou gaan samen met hem. Ik weet niet of je later kinderen wilt bijvoorbeeld, maar probeer je voor te stellen hoe het hebben van kinderen te combineren valt met hem en zijn gedrag. Of als je straks een jaar naar het buitenland zou willen en hoe je dat zou kunnen doen.
Als je kijkt wat jij nog wilt halen uit het leven en dat niet te combineren valt met hoe hij is... Nou ja, eigenlijk weet je nu al hoe laat het is, maar misschien kan dit nog een extra zetje geven.
En ik leer hier gelijk hoe blij ik moet zijn met een man die geen voetbal kijkt
Als je kijkt wat jij nog wilt halen uit het leven en dat niet te combineren valt met hoe hij is... Nou ja, eigenlijk weet je nu al hoe laat het is, maar misschien kan dit nog een extra zetje geven.
En ik leer hier gelijk hoe blij ik moet zijn met een man die geen voetbal kijkt
zondag 15 maart 2009 om 20:13
quote:Madhe schreef op 15 maart 2009 @ 19:59:
Ik heb alleen de openingspost gelezen.
Of je verwachtingen normaal zijn (voor een ander) of niet, dat doet er niet toe eigenlijk. Hij is het liefst thuis en kijkt het liefst voetbal. Dat moet natuurlijk kunnen. Hij werkt hard en rust zo uit. Je kunt niet van hem verwachten om zijn weekend anders in te vullen dan hij wil. Hij vraagt dat neem ik aan ook niet van jou?
Het is echt een kwestie van accepteren of niet accepteren.
Zoals Sensy12 ook al schrijft, het omvat veel meer. Dat heb ik ook tussendoor gepost in mijn antwoorden. Ik vind het dus niet handig als je reageert terwijl je geen zin hebt om te lezen waar het verder nog allemaal over gaat. En ik ben echt niet te beroerd om kritiek aan te kunnen, dat blijkt denk ik wel uit al mijn reacties...
Maar goed, wel bedankt dat je de moeite hebt genomen om te reageren.
Ik heb alleen de openingspost gelezen.
Of je verwachtingen normaal zijn (voor een ander) of niet, dat doet er niet toe eigenlijk. Hij is het liefst thuis en kijkt het liefst voetbal. Dat moet natuurlijk kunnen. Hij werkt hard en rust zo uit. Je kunt niet van hem verwachten om zijn weekend anders in te vullen dan hij wil. Hij vraagt dat neem ik aan ook niet van jou?
Het is echt een kwestie van accepteren of niet accepteren.
Zoals Sensy12 ook al schrijft, het omvat veel meer. Dat heb ik ook tussendoor gepost in mijn antwoorden. Ik vind het dus niet handig als je reageert terwijl je geen zin hebt om te lezen waar het verder nog allemaal over gaat. En ik ben echt niet te beroerd om kritiek aan te kunnen, dat blijkt denk ik wel uit al mijn reacties...
Maar goed, wel bedankt dat je de moeite hebt genomen om te reageren.
zondag 15 maart 2009 om 20:15
quote:Wiebenik81 schreef op 15 maart 2009 @ 17:49:
[...]
Hier heb je helemaal gelijk in. Ik kan hem ook niet dwingen en dat wil ik ook niet. Vind alleen wel dat als ik me aan hem aanpas, hij dat bij mij ook zou kunnen doen toch? Of zie ik dat verkeerd. En mocht hij er echt niet in willen aanpassen, dan stop ik liever met iemand, dan dat ik iemand zichzelf niet laat zijn. Daar wordt niemand gelukkig van.
Ik vind dat het niet zo werkt; jij MOET je aanpassen want dat doe ik ook. Wel vind ik dat iemand die zich niet aanpast (helemaal bij zo'n groot verschil) geen echte interesse laat blijken. En dát is iets waar je conclusies aan kunt verbinden.
Verwachten dat de ander zich aanpast omdat jij daar zelf wel voor kiest werkt niet. Sowieso is dat vaak zo met verwachtingen. Die liggen vaak bij voorbaat al scheef, omdat ieder mens anders in elkaar zit. Houdt je verwachtingen kort.
Dat wat je acceptabel vindt en wat niet, kun je daarentegen weer zo ruim leggen als jij wilt. Hij is zoals hij is, dus dat gedrag, daden die daarmee kloppen, etc.. dát kun je verwachten. Of je het accepteerd, dat is een tweede dus.
[...]
Hier heb je helemaal gelijk in. Ik kan hem ook niet dwingen en dat wil ik ook niet. Vind alleen wel dat als ik me aan hem aanpas, hij dat bij mij ook zou kunnen doen toch? Of zie ik dat verkeerd. En mocht hij er echt niet in willen aanpassen, dan stop ik liever met iemand, dan dat ik iemand zichzelf niet laat zijn. Daar wordt niemand gelukkig van.
Ik vind dat het niet zo werkt; jij MOET je aanpassen want dat doe ik ook. Wel vind ik dat iemand die zich niet aanpast (helemaal bij zo'n groot verschil) geen echte interesse laat blijken. En dát is iets waar je conclusies aan kunt verbinden.
Verwachten dat de ander zich aanpast omdat jij daar zelf wel voor kiest werkt niet. Sowieso is dat vaak zo met verwachtingen. Die liggen vaak bij voorbaat al scheef, omdat ieder mens anders in elkaar zit. Houdt je verwachtingen kort.
Dat wat je acceptabel vindt en wat niet, kun je daarentegen weer zo ruim leggen als jij wilt. Hij is zoals hij is, dus dat gedrag, daden die daarmee kloppen, etc.. dát kun je verwachten. Of je het accepteerd, dat is een tweede dus.
zondag 15 maart 2009 om 20:18
Overigens bedoel Wiebenik met 'elkaar aan elkaar aanpassen' volgens mij rekening houden met elkaar en iets overhebben voor de ander. Dat ik bijvoorbeeld meega naar de verjaardag van een vriend van vriend waar ik niet zoveel mee heb, en dat vriend ook meegaat naar iets wat belangrijk is voor mij omdat hij weet dat het belangrijk voor me is. Zoiets.
Peas on earth!
zondag 15 maart 2009 om 20:19
zondag 15 maart 2009 om 20:21
quote:Madhe schreef op 15 maart 2009 @ 20:03:
[...]
Hoe kan hij nou egoist zijn als zíj zelf de mensen niet uitnodigt? Hij wil zijn weekend gewoon anders besteden, dat mag toch anno 2009? Zij is toch ook geen egoist omdat ze wél met mensen wil afspreken?
Nou ik vind het nogal egoistisch als hij niet de moeite wil nemen om een keertje mee te gaan naar familie of vrienden of ten eerste om ze te leren kennen.
Ook vind ik het nogal egoistisch dat hij in het weekend alleen maar voetbal wil kijken en slapen. (dit al 3 jaar lang, he) Tuurlijk mag je zelf weten hoe je je weekend besteed, maar wanneer je een relatie hebt is het ook wel zo respectvol dat je kijkt naar de verlangens van je vriendin.
En zij heeft dit toegestaan, dat heb ik ook gezegd. Dat hij niet de enige is die dit doet, maar dat zij zich constant aanpast en haar grenzen steeds verder is gaan leggen wat betreft acceptatie.
En nee zij is geen egoist bij het uitnodigen van mensen, want ze vraagt aan hem of hij ergens bij wil zijn/mee wil gaan, maar hij wijst dit af. En gelukkig is ze nog wel zo wijs, zelfstandig en onafhankelijk om zichzelf niet af te sluiten van de buitenwereld en zelf wel te blijven afspreken met vrienden en familie.
[...]
Hoe kan hij nou egoist zijn als zíj zelf de mensen niet uitnodigt? Hij wil zijn weekend gewoon anders besteden, dat mag toch anno 2009? Zij is toch ook geen egoist omdat ze wél met mensen wil afspreken?
Nou ik vind het nogal egoistisch als hij niet de moeite wil nemen om een keertje mee te gaan naar familie of vrienden of ten eerste om ze te leren kennen.
Ook vind ik het nogal egoistisch dat hij in het weekend alleen maar voetbal wil kijken en slapen. (dit al 3 jaar lang, he) Tuurlijk mag je zelf weten hoe je je weekend besteed, maar wanneer je een relatie hebt is het ook wel zo respectvol dat je kijkt naar de verlangens van je vriendin.
En zij heeft dit toegestaan, dat heb ik ook gezegd. Dat hij niet de enige is die dit doet, maar dat zij zich constant aanpast en haar grenzen steeds verder is gaan leggen wat betreft acceptatie.
En nee zij is geen egoist bij het uitnodigen van mensen, want ze vraagt aan hem of hij ergens bij wil zijn/mee wil gaan, maar hij wijst dit af. En gelukkig is ze nog wel zo wijs, zelfstandig en onafhankelijk om zichzelf niet af te sluiten van de buitenwereld en zelf wel te blijven afspreken met vrienden en familie.
zondag 15 maart 2009 om 20:26
Ben dan wel niet TO, maar wil hier ook even op reageren.quote:Madhe schreef op 15 maart 2009 @ 20:03:
[...]
Hoe kan hij nou egoist zijn als zíj zelf de mensen niet uitnodigt? Hij wil zijn weekend gewoon anders besteden, dat mag toch anno 2009? Zij is toch ook geen egoist omdat ze wél met mensen wil afspreken?
Nee, maar ik vind dan nog dat het geven en nemen is. Ze vraagt er niet wekelijks om en ik denk zelfs als hij af en toe eens toe zou zeggen, dat TO al heel gelukkig zou zijn.
Ik lees dat TO zich schaamt dat vriend zich uit de voeten maakt als er wel mensen komen. TO, waarom ga jij je schamen voor iets wat jij niet doet? En heb je liever dat hij mokkend op de bank de mensen weg zit te kijken?
Maar nu zit zij mokkend achter de computer, toch?
Als je het verder zo leuk hebt met je vriend, kun je je hier toch wel overheen zetten, en juist blij zijn dat hij zijn ding, en jij jouw ding kunt doen. En dat jullie toch lekker samen zijn.Heb niet het gevoel dat ze het verder zo leuk heeft met haar vriend. Als je verder leest, merk je dat er nog meerdere zaken spelen.
En dat jullie toch lekker samen zijn? Dat gevoel heeft TO helemaal niet en daar kan ik ook wel inkomen. Samen zijn ze in het weekend wel, fysiek, maar dat is het dan ook, me dunkt.
Heb het ook ongeveer meegemaakt en op het begin ook gedacht hoe jij het hier formuleert (verstandelijk), maar na verloop van tijd moest ik gewoon toegeven dat ik hier niet gelukkig van word (gevoelsmatig). Maar dat maakt ieder inderdaad voor zichzelf uit.
[...]
Hoe kan hij nou egoist zijn als zíj zelf de mensen niet uitnodigt? Hij wil zijn weekend gewoon anders besteden, dat mag toch anno 2009? Zij is toch ook geen egoist omdat ze wél met mensen wil afspreken?
Nee, maar ik vind dan nog dat het geven en nemen is. Ze vraagt er niet wekelijks om en ik denk zelfs als hij af en toe eens toe zou zeggen, dat TO al heel gelukkig zou zijn.
Ik lees dat TO zich schaamt dat vriend zich uit de voeten maakt als er wel mensen komen. TO, waarom ga jij je schamen voor iets wat jij niet doet? En heb je liever dat hij mokkend op de bank de mensen weg zit te kijken?
Maar nu zit zij mokkend achter de computer, toch?
Als je het verder zo leuk hebt met je vriend, kun je je hier toch wel overheen zetten, en juist blij zijn dat hij zijn ding, en jij jouw ding kunt doen. En dat jullie toch lekker samen zijn.Heb niet het gevoel dat ze het verder zo leuk heeft met haar vriend. Als je verder leest, merk je dat er nog meerdere zaken spelen.
En dat jullie toch lekker samen zijn? Dat gevoel heeft TO helemaal niet en daar kan ik ook wel inkomen. Samen zijn ze in het weekend wel, fysiek, maar dat is het dan ook, me dunkt.
Heb het ook ongeveer meegemaakt en op het begin ook gedacht hoe jij het hier formuleert (verstandelijk), maar na verloop van tijd moest ik gewoon toegeven dat ik hier niet gelukkig van word (gevoelsmatig). Maar dat maakt ieder inderdaad voor zichzelf uit.
zondag 15 maart 2009 om 20:26
quote:Wiebenik81 schreef op 15 maart 2009 @ 20:13:
[...]
Zoals Sensy12 ook al schrijft, het omvat veel meer. Dat heb ik ook tussendoor gepost in mijn antwoorden. Ik vind het dus niet handig als je reageert terwijl je geen zin hebt om te lezen waar het verder nog allemaal over gaat. En ik ben echt niet te beroerd om kritiek aan te kunnen, dat blijkt denk ik wel uit al mijn reacties...
Maar goed, wel bedankt dat je de moeite hebt genomen om te reageren.
Graag gedaan, ik gaf al aan dat ik alleen de openingspost had gelezen. Wrsch had ik erbij moeten zetten dat ik na die post de rest zou gaan lezen. Dat heb ik inmiddels gedaan en ik zie dat er inderdaad meer speelt.
Toch is het zo dat jij voor jezelf na zult moeten gaan of je dit kunt accepteren of niet. En blijkbaar wordt je er niet echt blij van. Ik vind het rot voor je dat je daar na 3 jaar achter komt.
Ps. als je verder had gekeken had jij ook kunnen zien dat ik vaak juist heel veel keren op posts reageer. Dus ook jij oordeelde even te snel
Maar succes met je relatie, want het zal niet makkelijk zijn nu een besluit te moeten maken. Ik hoop dat je er hoe dan ook sterker/beter uit komt.
Liefs, Madhe
[...]
Zoals Sensy12 ook al schrijft, het omvat veel meer. Dat heb ik ook tussendoor gepost in mijn antwoorden. Ik vind het dus niet handig als je reageert terwijl je geen zin hebt om te lezen waar het verder nog allemaal over gaat. En ik ben echt niet te beroerd om kritiek aan te kunnen, dat blijkt denk ik wel uit al mijn reacties...
Maar goed, wel bedankt dat je de moeite hebt genomen om te reageren.
Graag gedaan, ik gaf al aan dat ik alleen de openingspost had gelezen. Wrsch had ik erbij moeten zetten dat ik na die post de rest zou gaan lezen. Dat heb ik inmiddels gedaan en ik zie dat er inderdaad meer speelt.
Toch is het zo dat jij voor jezelf na zult moeten gaan of je dit kunt accepteren of niet. En blijkbaar wordt je er niet echt blij van. Ik vind het rot voor je dat je daar na 3 jaar achter komt.
Ps. als je verder had gekeken had jij ook kunnen zien dat ik vaak juist heel veel keren op posts reageer. Dus ook jij oordeelde even te snel
Maar succes met je relatie, want het zal niet makkelijk zijn nu een besluit te moeten maken. Ik hoop dat je er hoe dan ook sterker/beter uit komt.
Liefs, Madhe
zondag 15 maart 2009 om 20:28
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 15 maart 2009 @ 20:17:
Madhe, misschien is het zinvol eerst het hele topic te lezen. Je reacties zijn inmiddels al ietwat achterhaald namelijk
Nah, niet achterhaald. Maar wel behoorlijk algemeen he
Ik heb de rest gelezen, maar moet nu eerst even sigaretten halen en ondertussen even met to meedenken.
Madhe, misschien is het zinvol eerst het hele topic te lezen. Je reacties zijn inmiddels al ietwat achterhaald namelijk
Nah, niet achterhaald. Maar wel behoorlijk algemeen he
Ik heb de rest gelezen, maar moet nu eerst even sigaretten halen en ondertussen even met to meedenken.
zondag 15 maart 2009 om 20:30
quote:_discovery_ schreef op 15 maart 2009 @ 20:21:
[...]
Nou ik vind het nogal egoistisch als hij niet de moeite wil nemen om een keertje mee te gaan naar familie of vrienden of ten eerste om ze te leren kennen.
Ook vind ik het nogal egoistisch dat hij in het weekend alleen maar voetbal wil kijken en slapen. (dit al 3 jaar lang, he) Tuurlijk mag je zelf weten hoe je je weekend besteed, maar wanneer je een relatie hebt is het ook wel zo respectvol dat je kijkt naar de verlangens van je vriendin.
En zij heeft dit toegestaan, dat heb ik ook gezegd. Dat hij niet de enige is die dit doet, maar dat zij zich constant aanpast en haar grenzen steeds verder is gaan leggen wat betreft acceptatie.
En nee zij is geen egoist bij het uitnodigen van mensen, want ze vraagt aan hem of hij ergens bij wil zijn/mee wil gaan, maar hij wijst dit af. En gelukkig is ze nog wel zo wijs, zelfstandig en onafhankelijk om zichzelf niet af te sluiten van de buitenwereld en zelf wel te blijven afspreken met vrienden en familie.
Even snel voordat ik de deur uitga.
Ja, helemaal mee eens dat je dan met de verlangens van de ander rekening houdt. Maar zou iedereen over het algemeen niet ook eerst moeten kijken of ze wel bij elkaar kunnen passen en elkaar ook echt aanvullen enzo? Hopen dat de ander veranderd is een beetje vreemd. Dan hoop je eigenlijk gewoon met een ander te zijn. Hier lopen de ideeën gewoon te ver uiteen denk ik.
[...]
Nou ik vind het nogal egoistisch als hij niet de moeite wil nemen om een keertje mee te gaan naar familie of vrienden of ten eerste om ze te leren kennen.
Ook vind ik het nogal egoistisch dat hij in het weekend alleen maar voetbal wil kijken en slapen. (dit al 3 jaar lang, he) Tuurlijk mag je zelf weten hoe je je weekend besteed, maar wanneer je een relatie hebt is het ook wel zo respectvol dat je kijkt naar de verlangens van je vriendin.
En zij heeft dit toegestaan, dat heb ik ook gezegd. Dat hij niet de enige is die dit doet, maar dat zij zich constant aanpast en haar grenzen steeds verder is gaan leggen wat betreft acceptatie.
En nee zij is geen egoist bij het uitnodigen van mensen, want ze vraagt aan hem of hij ergens bij wil zijn/mee wil gaan, maar hij wijst dit af. En gelukkig is ze nog wel zo wijs, zelfstandig en onafhankelijk om zichzelf niet af te sluiten van de buitenwereld en zelf wel te blijven afspreken met vrienden en familie.
Even snel voordat ik de deur uitga.
Ja, helemaal mee eens dat je dan met de verlangens van de ander rekening houdt. Maar zou iedereen over het algemeen niet ook eerst moeten kijken of ze wel bij elkaar kunnen passen en elkaar ook echt aanvullen enzo? Hopen dat de ander veranderd is een beetje vreemd. Dan hoop je eigenlijk gewoon met een ander te zijn. Hier lopen de ideeën gewoon te ver uiteen denk ik.
zondag 15 maart 2009 om 20:37
quote:Madhe schreef op 15 maart 2009 @ 20:30:
[...]
Even snel voordat ik de deur uitga.
Ja, helemaal mee eens dat je dan met de verlangens van de ander rekening houdt. Maar zou iedereen over het algemeen niet ook eerst moeten kijken of ze wel bij elkaar kunnen passen en elkaar ook echt aanvullen enzo? Hopen dat de ander veranderd is een beetje vreemd. Dan hoop je eigenlijk gewoon met een ander te zijn. Hier lopen de ideeën gewoon te ver uiteen denk ik.
Ik denk dat het ervan afhangt in hoeverre je iemand wil veranderen.
Binnen een relatie zullen beide personen zich moeten aanpassen en daardoor veranderen denk ik. Anders kunnen mijn inziens twee mensen moeilijk samenleven, tenzij je echt helemaal perfect matcht (komt dat echt voor?)
Ik ben het wel met je eens dat wanneer de ideeen te ver uiteen liggen, het niet te doen is, omdat je dan iemand veranderd in een ander en je daarom maar beter kan stoppen. Aangezien het wel belangrijk is dat iemand zichzelf blijft ondanks enige aanpassingen.
Vind deze posting van je wel interessant Madhe, zet mij ook aan het denken.
[...]
Even snel voordat ik de deur uitga.
Ja, helemaal mee eens dat je dan met de verlangens van de ander rekening houdt. Maar zou iedereen over het algemeen niet ook eerst moeten kijken of ze wel bij elkaar kunnen passen en elkaar ook echt aanvullen enzo? Hopen dat de ander veranderd is een beetje vreemd. Dan hoop je eigenlijk gewoon met een ander te zijn. Hier lopen de ideeën gewoon te ver uiteen denk ik.
Ik denk dat het ervan afhangt in hoeverre je iemand wil veranderen.
Binnen een relatie zullen beide personen zich moeten aanpassen en daardoor veranderen denk ik. Anders kunnen mijn inziens twee mensen moeilijk samenleven, tenzij je echt helemaal perfect matcht (komt dat echt voor?)
Ik ben het wel met je eens dat wanneer de ideeen te ver uiteen liggen, het niet te doen is, omdat je dan iemand veranderd in een ander en je daarom maar beter kan stoppen. Aangezien het wel belangrijk is dat iemand zichzelf blijft ondanks enige aanpassingen.
Vind deze posting van je wel interessant Madhe, zet mij ook aan het denken.
zondag 15 maart 2009 om 20:39
Ik vind dat jouw vriend erg egoistisch is. Kan er niets meer van maken. Hij komt je niet tegemoet met af en toe mee gaan naar familie. Terwijl jij wel ieder weekend mee moet doen met zijn manier van weekend vieren. Bovendien, iemand die na drie jaar nog niet weet wat ik voor werk doe, die niet geinteresseerd is in mijn familie (los van het feit dat hij niet mee gaat op visite) en vrienden, is niets voor mij. Ik hou van mijn familie en vrienden en ik hou van mijn man. Als ik dit houden van, niet kan delen met de liefde van mijn leven, kunnen wij iets heel belangrijks niet delen ons leven. Als ik niet kan vertellen tegen mijn man dat mijn vriendin geslaagd is voor haar studie, of dat de ander zwanger is, omdat hij daar niet op reageert, zou mij dat mateloos irriteren. Zij zijn een onderdeel van mijn leven, net zo goed als mijn man dat is.
Dus, dit is voor mij een reden om niet verder te willen gaan. Dan ben je over een paar jaar kluizenaar.
Zijn manier van weekendvieren is trouwens een andere reden waar het bij mij wel eens op zou kunnen stuklopen. Bah. Saai. Een weekendje bankhangen is af en toe wel lekker, maar al je weekenden zo vullen? Hoe oud is hij? 80?
Dus, dit is voor mij een reden om niet verder te willen gaan. Dan ben je over een paar jaar kluizenaar.
Zijn manier van weekendvieren is trouwens een andere reden waar het bij mij wel eens op zou kunnen stuklopen. Bah. Saai. Een weekendje bankhangen is af en toe wel lekker, maar al je weekenden zo vullen? Hoe oud is hij? 80?
zondag 15 maart 2009 om 22:25
quote:Wiebenik81 schreef op 15 maart 2009 @ 18:03:
[...]
Haha, ook dat mag! Thnx! Was het maar zo makkelijk..waarom is het eigenlijk zo moeilijk? Frustrerend dit soort dingen...bleeghh, liefde..
lieverd, zo makkelijk IS het....
en of het wel of niet normaal is, of het wel of niet respectvol is enz. doet niet ter zake.
of jij ermee geconfronteerd wil blijven wordewn, is belangrijk.
[...]
Haha, ook dat mag! Thnx! Was het maar zo makkelijk..waarom is het eigenlijk zo moeilijk? Frustrerend dit soort dingen...bleeghh, liefde..
lieverd, zo makkelijk IS het....
en of het wel of niet normaal is, of het wel of niet respectvol is enz. doet niet ter zake.
of jij ermee geconfronteerd wil blijven wordewn, is belangrijk.
dinsdag 17 maart 2009 om 10:14
Hey PODE e.a. forummers,
Tja, hoe het er voor staat. Alsof meneer altijd ruikt dat ik het nu echt zat bent, gaat hij ineens weer hartstikke lief etc doen. Na het posten zondag wilde hij opeens uit eten gaan toen hij wakker werd. Soms lijkt het wel of hij sensoren heeft die onraad ruiken. Ik snap er echt niets van..
Wel één domper, ik was gister jarig en dat is hij vergeten. Heb hem er zelf op de dag aan moeten herinneren. Hij voelde zich behoorlijk lullig..
Ik weet dus nog steeds niet wat ik moet. Vaak lijkt het weer even goed te gaan, dan ziet hij dat ik happy ben en wordt hij weer lui, dan ziet hij dat ik daar weer unhappy van wordt en dan gaat hij weer ontzettend zijn best doen. Het lijkt wel een machine die ik continu aan moet zwengelen. En daar wordt ik moe van..
Tja, hoe het er voor staat. Alsof meneer altijd ruikt dat ik het nu echt zat bent, gaat hij ineens weer hartstikke lief etc doen. Na het posten zondag wilde hij opeens uit eten gaan toen hij wakker werd. Soms lijkt het wel of hij sensoren heeft die onraad ruiken. Ik snap er echt niets van..
Wel één domper, ik was gister jarig en dat is hij vergeten. Heb hem er zelf op de dag aan moeten herinneren. Hij voelde zich behoorlijk lullig..
Ik weet dus nog steeds niet wat ik moet. Vaak lijkt het weer even goed te gaan, dan ziet hij dat ik happy ben en wordt hij weer lui, dan ziet hij dat ik daar weer unhappy van wordt en dan gaat hij weer ontzettend zijn best doen. Het lijkt wel een machine die ik continu aan moet zwengelen. En daar wordt ik moe van..
dinsdag 17 maart 2009 om 10:45
Wiebenik,
Ik heb geen oordeel over of hij lui/overbelast/een slecht mens of weet ik veel wat is, maar alles gelezende hebben lijkt deze relatie me zo eenzaam voor jou. Het is een ding dat jullie een verschillende behoefte aan sociaal contact hebben, dat is in meer relaties niet 100% hetzelfde. Maar het gebrek aan interesse in je werk, in je vrienden en familie, belangrijke onderdelen van wie jij bent, dat is niet opgelost met afentoe weer eens uit eten gaan.
Ik heb geen oordeel over of hij lui/overbelast/een slecht mens of weet ik veel wat is, maar alles gelezende hebben lijkt deze relatie me zo eenzaam voor jou. Het is een ding dat jullie een verschillende behoefte aan sociaal contact hebben, dat is in meer relaties niet 100% hetzelfde. Maar het gebrek aan interesse in je werk, in je vrienden en familie, belangrijke onderdelen van wie jij bent, dat is niet opgelost met afentoe weer eens uit eten gaan.
dinsdag 17 maart 2009 om 17:37
Lieve Wiebenik,
Ik heb niet alles kunnen lezen, maar wil toch even een reactie geven. Maar ik kan het niet zo genuanceerd doen, want jouw verhaal maakt mij een beetje boos!
Je doet jezelf zoveel tekort meid! Echt waar. Ik heb toevallig een relatie waar het andersom is; we zijn soms teveel op pad en doen veel leuke dingen in het weekend, waardoor we soms wat te weinig thuis zijn om te relaxen. Het voelt een beetje lullig om het zo te zeggen, vergis je niet, het gras is niet groener aan de overkant, wij hebben weer andere problemen, maar op dit vlak denk ik dat je wat mist.
Ik denk dat als je altijd toegeeft aan je vermoeidheid van werk, je gewoon geen leven daarbuiten meer hebt. En het geeft je juist zoveel energie om er op uit te trekken! Zeker in het voorjaar. Wandelen, naar het strand, skaten, de stad in, terrasje pakken, noem maar op. Dingen die jij waarschijnlijk leuk vindt, maar door hem te weinig doet. Hij heeft nog niet door dat je hier energie van kan krijgen en dat dat soort dingen gewoon leuk is!
Als ik jouw was, zou ik hem een 'proeftijd' geven waarin jij bepaalt wat voor dingen jullie gaan doen in de weekenden. Misschien went hij eraan en realiseert hij zich wat hij mist. Misschien ook niet. Maar dan ben jij wel iets wijzer geworden misschien.
Nou meid, sterkte!
Ik heb niet alles kunnen lezen, maar wil toch even een reactie geven. Maar ik kan het niet zo genuanceerd doen, want jouw verhaal maakt mij een beetje boos!
Je doet jezelf zoveel tekort meid! Echt waar. Ik heb toevallig een relatie waar het andersom is; we zijn soms teveel op pad en doen veel leuke dingen in het weekend, waardoor we soms wat te weinig thuis zijn om te relaxen. Het voelt een beetje lullig om het zo te zeggen, vergis je niet, het gras is niet groener aan de overkant, wij hebben weer andere problemen, maar op dit vlak denk ik dat je wat mist.
Ik denk dat als je altijd toegeeft aan je vermoeidheid van werk, je gewoon geen leven daarbuiten meer hebt. En het geeft je juist zoveel energie om er op uit te trekken! Zeker in het voorjaar. Wandelen, naar het strand, skaten, de stad in, terrasje pakken, noem maar op. Dingen die jij waarschijnlijk leuk vindt, maar door hem te weinig doet. Hij heeft nog niet door dat je hier energie van kan krijgen en dat dat soort dingen gewoon leuk is!
Als ik jouw was, zou ik hem een 'proeftijd' geven waarin jij bepaalt wat voor dingen jullie gaan doen in de weekenden. Misschien went hij eraan en realiseert hij zich wat hij mist. Misschien ook niet. Maar dan ben jij wel iets wijzer geworden misschien.
Nou meid, sterkte!
dinsdag 17 maart 2009 om 18:16
quote:Wiebenik81 schreef op 17 maart 2009 @ 10:14:
Hey PODE e.a. forummers,
Tja, hoe het er voor staat. Alsof meneer altijd ruikt dat ik het nu echt zat bent, gaat hij ineens weer hartstikke lief etc doen. Na het posten zondag wilde hij opeens uit eten gaan toen hij wakker werd. Soms lijkt het wel of hij sensoren heeft die onraad ruiken. Ik snap er echt niets van..
Wel één domper, ik was gister jarig en dat is hij vergeten. Heb hem er zelf op de dag aan moeten herinneren. Hij voelde zich behoorlijk lullig..
Ik weet dus nog steeds niet wat ik moet. Vaak lijkt het weer even goed te gaan, dan ziet hij dat ik happy ben en wordt hij weer lui, dan ziet hij dat ik daar weer unhappy van wordt en dan gaat hij weer ontzettend zijn best doen. Het lijkt wel een machine die ik continu aan moet zwengelen. En daar wordt ik moe van..
Ik kan me voorstellen dat dit het moeilijk voor je maakt. In zekere zin verbaast het me echter niet dat je vriend op deze manier reageert. Het zal hem tenslotte niet vreemd zijn dat je een aantal zaken niet leuk vindt. Hij wil je als het ware 'te vriend houden' en daarvoor is af en toe een beetje extra input nodig. Hij heeft nu inderdaad aangevoeld dat je het weer flink zat was (wellicht was je stiller dan normaal, meer kortaf, meer in gedachten verzonken, etc), en snapt dat er weer iets nodig is.
Het patroon an sich vind ik echter niet echt veelbelovend. Ik vraag me dan ook af of een 'proeftijd' daadwerkelijk iets gaat opleveren. Het lukt het dus wel om (met meer of minder druk van buitenaf) tijdelijk vol te houden, maar het is duidelijk geen intrinsieke motivatie en dat maakt dat hij dit niet weet vol te houden....
Hey PODE e.a. forummers,
Tja, hoe het er voor staat. Alsof meneer altijd ruikt dat ik het nu echt zat bent, gaat hij ineens weer hartstikke lief etc doen. Na het posten zondag wilde hij opeens uit eten gaan toen hij wakker werd. Soms lijkt het wel of hij sensoren heeft die onraad ruiken. Ik snap er echt niets van..
Wel één domper, ik was gister jarig en dat is hij vergeten. Heb hem er zelf op de dag aan moeten herinneren. Hij voelde zich behoorlijk lullig..
Ik weet dus nog steeds niet wat ik moet. Vaak lijkt het weer even goed te gaan, dan ziet hij dat ik happy ben en wordt hij weer lui, dan ziet hij dat ik daar weer unhappy van wordt en dan gaat hij weer ontzettend zijn best doen. Het lijkt wel een machine die ik continu aan moet zwengelen. En daar wordt ik moe van..
Ik kan me voorstellen dat dit het moeilijk voor je maakt. In zekere zin verbaast het me echter niet dat je vriend op deze manier reageert. Het zal hem tenslotte niet vreemd zijn dat je een aantal zaken niet leuk vindt. Hij wil je als het ware 'te vriend houden' en daarvoor is af en toe een beetje extra input nodig. Hij heeft nu inderdaad aangevoeld dat je het weer flink zat was (wellicht was je stiller dan normaal, meer kortaf, meer in gedachten verzonken, etc), en snapt dat er weer iets nodig is.
Het patroon an sich vind ik echter niet echt veelbelovend. Ik vraag me dan ook af of een 'proeftijd' daadwerkelijk iets gaat opleveren. Het lukt het dus wel om (met meer of minder druk van buitenaf) tijdelijk vol te houden, maar het is duidelijk geen intrinsieke motivatie en dat maakt dat hij dit niet weet vol te houden....
Peas on earth!
dinsdag 17 maart 2009 om 19:37
Hoi Wiebenik,
oh ik krijg zo'n rotgevoel bij dit hele topic. Even een opsomming van wat ik lees:
-hij woont bij jou in (betaalt hij wel mee?)
-jij kookt altijd voor jullie beiden en doet al het huishoudelijk werk
-hij is totaal ongeinteresseerd in jouw leven, je werk, je vrienden etc.
-hij is saai en inactief en dat past niet bij jou.
Het lijkt er een beetje op of hij een huishoudster wel lekker makkelijk vind en daarom nu weer ff zijn best gaat doen.
Volgens mij gaat dit je echt niet gelukkig maken.. Zet hem op straat... en ga weer heerlijk genieten alleen en met je vrienden.
oh ik krijg zo'n rotgevoel bij dit hele topic. Even een opsomming van wat ik lees:
-hij woont bij jou in (betaalt hij wel mee?)
-jij kookt altijd voor jullie beiden en doet al het huishoudelijk werk
-hij is totaal ongeinteresseerd in jouw leven, je werk, je vrienden etc.
-hij is saai en inactief en dat past niet bij jou.
Het lijkt er een beetje op of hij een huishoudster wel lekker makkelijk vind en daarom nu weer ff zijn best gaat doen.
Volgens mij gaat dit je echt niet gelukkig maken.. Zet hem op straat... en ga weer heerlijk genieten alleen en met je vrienden.
dinsdag 17 maart 2009 om 21:50
Hoi Wiebenik,
Fijn dat je weer een update komt geven. Tuurlijk voelt hij dat er wat aan de hand is, je geeft eigenlijk zelf al aan dat hij altijd ineens wat meer zijn best lijkt te doen op de momenten dat jij je unhappy voelt. En dat ziet hij waarschijnlijk door jouw lichaamstaal, die PODE al in haar reactie omschrijft.
En die aandacht ineens zal vast fijn zijn, maar doet hij dat ook niet om zijn eigen situatie veilig te stellen. Hij weet dat als hij je eens in de zoveel tijd even een dosis aandacht geeft jij weer 'tevreden' bent voor een tijdje en hij weer door kan gaan met zijn eigen leven en behoeften en jij weer naar de achtergrond mag verdwijnen.
En dat happygevoel van aandacht is toch weer helemaal weg wanneer hij de dag daarna je verjaardag vergeet!!! Sorry maar dat vind ik echt onbegrijpelijk. Begrijpelijk(beetje dan) als je pas een paar maanden samen bent, maar jullie zijn al drie jaar samen en als je dan niet eens de verjaardag van je vriendin onthoud??? Nee dat kan er gewoon echt niet bij mij in, is voor mij het toppunt van desinteresse in een ander, in je eigen vriendin.
Mij zou dat ook echt ontzettend veel verdriet doen.
Fijn dat je weer een update komt geven. Tuurlijk voelt hij dat er wat aan de hand is, je geeft eigenlijk zelf al aan dat hij altijd ineens wat meer zijn best lijkt te doen op de momenten dat jij je unhappy voelt. En dat ziet hij waarschijnlijk door jouw lichaamstaal, die PODE al in haar reactie omschrijft.
En die aandacht ineens zal vast fijn zijn, maar doet hij dat ook niet om zijn eigen situatie veilig te stellen. Hij weet dat als hij je eens in de zoveel tijd even een dosis aandacht geeft jij weer 'tevreden' bent voor een tijdje en hij weer door kan gaan met zijn eigen leven en behoeften en jij weer naar de achtergrond mag verdwijnen.
En dat happygevoel van aandacht is toch weer helemaal weg wanneer hij de dag daarna je verjaardag vergeet!!! Sorry maar dat vind ik echt onbegrijpelijk. Begrijpelijk(beetje dan) als je pas een paar maanden samen bent, maar jullie zijn al drie jaar samen en als je dan niet eens de verjaardag van je vriendin onthoud??? Nee dat kan er gewoon echt niet bij mij in, is voor mij het toppunt van desinteresse in een ander, in je eigen vriendin.
Mij zou dat ook echt ontzettend veel verdriet doen.
woensdag 18 maart 2009 om 15:16
Lieve dames,
Bedankt voor al jullie lieve reacties, dat doet me echt veel..
Ik vind het zelf een ontzettend moeilijke situatie, vooral omdat hij de afgelopen dagen weer oprecht heel lief lijkt te zijn en me gister weer mee uit eten heeft genomen. Hij doet zo zijn best nu! En dat is zo verwarrend! Was hij maar altijd zo lief en gezellig.. Het lijkt wel jantje huilt jantje lacht..
Ik kan niet altijd uitgebreid reageren, sorry daarvoor, maar hij is meestal ook thuis en zit nu op mijn werk. Maar ik lees alles wat jullie schrijven en heb er veel aan.
Dikke kus voor jullie allemaal
Bedankt voor al jullie lieve reacties, dat doet me echt veel..
Ik vind het zelf een ontzettend moeilijke situatie, vooral omdat hij de afgelopen dagen weer oprecht heel lief lijkt te zijn en me gister weer mee uit eten heeft genomen. Hij doet zo zijn best nu! En dat is zo verwarrend! Was hij maar altijd zo lief en gezellig.. Het lijkt wel jantje huilt jantje lacht..
Ik kan niet altijd uitgebreid reageren, sorry daarvoor, maar hij is meestal ook thuis en zit nu op mijn werk. Maar ik lees alles wat jullie schrijven en heb er veel aan.
Dikke kus voor jullie allemaal
