Wil ik dit nog wel (onderwijs)

... En wat kan ik dan in 's hemelsnaam gaan doen?


Een korte achtergrond. Ik werk nu 4 jaar in het onderwijs. Twee jaar vooral vervanging, afgelopen twee jaar op twee verschillende scholen gewerkt. Op de eerste school ging het niet lekker. Leerlingen waren brutaal tot het grove aan toe, er werd veel gepest en ik voelde mij niet gesteund door de leiding. Nu werk ik enkele maanden op een andere school, maar het gebeurt mij weer. En weer doet de leiding niks. Ik probeer aan de band te werken, leerlingen mogen bij mij veel, maar grove taal, aanvallend gedrag is meteen een uitstuurbrief. Die geef ik blijkbaar teveel, en ergens weet ik dat ook wel, maar ik trek het steeds slechter.

Kinderen van nu zijn ontzettend veeleisend. Ze willen overal het laatste woord, en weigeren te accepteren dat iets fout is, tot geschreeuw aan toe. Mail je de ouders over hun gedrag, dan krijg je als docent nog op je kop dat je geen rekening houdt met hun adhd/ass/odd. Want dat geeft een kind natuurlijk de vrijbrief om de les te storen, spullen van een medeleerling af te pakken, of de docent uit te schelden.

Ik ben eerstegraads en geef les op de havo, niet de doelgroep waar je van verwacht uitgescholden te worden voor k*hoer en andere 'mooie' termen. Ik ga met steeds meer tegenzin naar school. Laatst had ik langdurigere klachten na een operatie (waarmee ik wel geacht werd te werken), en ik merkte dat ik nog sneller geirriteerd raakte. Vandaag kreeg ik te horen dat ik niet goed functioneer de afgelopen tijd, en moet veranderen. Ik ben het ermee eens, ik was ook erg fel, maar ik ga nu twijfelen of ik het wel wíl,

Is het mij wel waard om soms met knallende koppijn en een vervelend gevoel te gaan slapen? De stress, het gevoel dat je niks bakt van je vak, De leiding die zogenaamd achter je staat maar ook niet, want de leerlingen brengen immers het geld binnen. Natuurlijk heb ik ook veel schatjes in mijn lessen, maar die raken vaak ondergesneeuwd door het gedram van de luide minderheid.

Als ik niet op deze school kan blijven volgend jaar ben ik bang dat ik gewoon echt niet meer verder wil. Blijkbaar ben ik, ondanks mijn bevoegdheid, gewoon niet geschikt, te streng, betrek ik alles te erg op mijzelf. Ik zit mezelf zo erg op te vreten op het moment, ik weet niet waar ik moet beginnen om de sfeer weer te verbeteren, om wat meer rust te creeeren in mijn hoofd, en al die andere problemen die ik tig keer per week van collega's meekrijg.

Maar wat moet ik dan? Ik heb een moderne Vreemde Taal gestudeerd, ik heb al die tijd alles in het onderwijs gedaan, van bijlessen in een huiswerkinstituut tot lesgeven zelf. Ooit heb ik nog kort in het klantcontact gewerkt, maar als ik iets nog erger haat is het volwassenen die mij uitschelden. Vertalen zou ik een onbetaalbare derde Master moeten halen, idem voor Tolken. Een tekstbureau neemt mij vast ook niet aan. Of een kantoorbaan met ' wo-werk- en-denkniveau? Moet men daar niet ook minstens 5 jaar ervaring voor hebben in de branche?

Ik weet het ook even niet meer....

Bedankt voor de reacties!

Ik reageer even beknopt want moet zo weer naar het werk .


1. Ik stuur leerlingen er alleen uit bij schelden naar mij, of bij pestgedrag. Bij de rest zorg ik voor andere sancties. Ik denk alleen inderdaad dat ik ontevredenheid en frustratie uitstraal en dat ze dat merken en daardoor gaan zuigen. Misschien ook omdat ik ze anderes niet zie? Het lijkt mij wel goed om dat om te draaien, heeft iemand tips?

2. Ik heb geen idee wat voor master ik zou doen. Misschien wil ik niets meer met taal, maar een studie met grote baanzekerheid. Maar wát? En hoe betaal ik dat?

Lambchop schreef: ↑

20-11-2018 23:35

Zijn die "etters" overal een probleem of alleen bij jou?
Ik zou je willen adviseren om aan de band te werken met je leerlingen. Juist bij een taal kan dat. Vraag eens welke sport ze doen, schrijf dat op (want met veel onthoud je dat niet) en vraag maandag of ze een wedstrijd hebben gespeeld en of ze gewonnen hebben. Kleine beetjes interesse kan bij moelijke kinderen vaak helpen.
Houden ze bijvoorbeeld van voetbal en geef jij Duits, besteed dan de laatste paar minuten aan het voorspellen van een belangrijke wedstrijd die gespeeld moet worden. Natuurlijk wel in het Duits.

Wat ik om me heen zie en hoor is dat veel leerkrachten teveel moeten doen en daardoor minder tijd hebben voor leuke dingen. Zeker bij middelbare waar je de kinderen toch al weinig ziet.
Probeer achter hun belevingswereld te komen en kijk of je je lessen daar soms iets op kan aanpassen, daar worden lessen leuker van.

En als laatste, geef je een vak dat ze mogen kiezen of is het verplichte kost?
Ik kan me 3 havo nog heinneren toen we nog een jaar verplicht Frans hadden terwijl niemand dat ging kiezen in 4 havo. Dan trek je aan een dood paard als juf.

Het zijn wel de bekende figuren die ook in SOM staan.

ICT kán ik niet, alles met code, formules etc., daar raak ik van in de war. Ben zo alfa als maar kan. Ooit heb ik iets moeten programmeren op het werk en ik snapte er na 3x uitleg nog niks van.

Ik wil vandaag niet eens naar school. Ik ben misselijk en voel paniek...

Anoniem262821034 schreef: ↑

21-11-2018 06:06

Meld je dan ziek. Even pas op de plaats, nadenken. Dat mag en dat kan.

Ik zit al in de trein... als het niet gaat meld ik me in de loop van de dag ziek.

elske1975 schreef: ↑

21-11-2018 06:15

Er zijn scholen die slecht functioneren. Jij werkt op zo'n school. Als ik jou was zou ik dit jaar op deze school afmaken en in het voorjaar op zoek gaan naar een andere baan op een goede school. Op een goede school staan de docenten centraal en wordt asociaal leerlinggedrag aangepakt.

Dit is school nummer 5. Geen enkele school waar ik heb gewerkt is niet zo. Op papier wel, maar niet in de praktijk.

LauraRoar schreef: ↑

21-11-2018 06:34

Maar het draait helemaal niet om programmeren. Vriendin maakt bijvoorbeeld nieuwe indelingen voor overheidswebsites. Zij brengt de logische structuur aan (welke informatie onder welk knopje moest staan), en dan moeten de programmeurs het bouwen.

Stuur maar een pb als je wil.

Malagueña schreef: ↑

21-11-2018 06:24

Ik lees heel veel goede tips van mensen hier. Je zou ook nog kunnen vragen of ze je een coachingstraject met VIB (video interactie begeleiding) willen geven. Dat is vaak de beste manier om te zien waar bij jou winst te behalen valt. Je bekijkt aan de hand van beelden van je eigen lessen samen wat er gebeurt; welk gedrag laten leerlingen zien? Welke eerdere signalen heb je gemist? Wat is jouw reactie en sluit dat aan bij wat de leerling eigenlijk ‘vraagt’ met zijn gedrag? Wat zou je voor andere reactie kunnen geven? En nog beter: hoe kan je dit gedrag van de leerling in een eerder stadium voorkomen?
Mijn ervaring is dat de mensen die het dan nog niet zien / snappen, gewoon echt niet geschikt zijn voor het onderwijs..

Je hebt het over je bevoegdheid en je passie voor het vak dat je geeft, echter tegenwoordig is pedagogiek zo’n belangrijk onderdeel van het werken in het onderwijs. Ik vrees dat daar in jouw eigen opleiding lang niet genoeg aandacht aan is besteed. Sommige mensen hebben het van nature in zich, die voelen kinderen feilloos aan, kunnen goed bij hun leefwereld aansluiten en weten de balans te vinden tussen meebewegen en grenzen stellen. Je niet persoonlijk laten raken door wat leerlingen zeggen, is daar wel cruciaal in.

Ik wens je veel sterkte en wijsheid en ga alsjeblieft niet te lang door terwijl het niet gaat. Tijdelijk in de ww is ook geen schande. Liever dan jezelf (en de kinderen*) beschadigen.

* Hoe vervelend / verwend / stoer sommige kinderen ook lijken, er zit vaak meer achter. Steeds eruit gestuurd of op een nare manier toegesproken worden, kan voelen als de zoveelste afwijzing en deze kinderen flink beschadigen.

Filmen mag niet meer ivm privacywet maar mijn coach gaat wel vaker in de les zitten vanaf nu.

Ik ben geen natuurlijke docent maar ik kan het wel leren, al die trucjes. Ik weet het soms ook wel, maar ben nu zo moe dat ik liever de weg van de minste weerstand kies.

In SOM staat wat voor problemen kinderen hebben. Als ik weet dat ze een scheiding doormaken of andere issues hebben ben ik.milder. sommige kinderen hebben broers en zusjes op school die net zo zijn en ouders die niks boeit. Er zijn ook verwende en vervelende kinderen hoor.