
Verdeling huishouden en ‘derde shift’
donderdag 31 januari 2019 om 17:51
De titel doet het al vermoeden: ik worstel met de verdeling huishouden en de zogeheten derde shift, een term die ik hier op het forum heb geleerd. Onze kinderen gaan naar school en wij werken allebei 36 uur. Twee keer bso en verder vangen we samen halen, brengen, vrije dagen etc op. Daar geen klagen over. Alleen, nagenoeg alles qua planning etc komt op mij neer.
Ik hou van hem, vind hem aantrekkelijk en wil het graag oplossen. Heeft iemand bruikbare tips? Of valt het allemaal mee?
Ik hou van hem, vind hem aantrekkelijk en wil het graag oplossen. Heeft iemand bruikbare tips? Of valt het allemaal mee?
frettie wijzigde dit bericht op 01-02-2019 10:21
17.38% gewijzigd
vrijdag 1 februari 2019 om 10:09
Als je alleen bent heb je ook niemand die daarover gaat zeuren 
Ik heb een man die vaker weg is dan thuis, hij brengt geld binnen maar doet niets in het huishouden behalve zijn eigen rotzooi opruimen, en af en toe kind aankleden -als ik daarom vraag. Laat staan 3e shift. Loopt wel te zeuren als hij thuiskomt in een ontploft huis als de dag compleet anders is gelopen dan ik had gepland, of dat de garage 6 wkn na een verhuizing nog niet is opgeruimd.
Hij ziet idd niet wat er komt kijken bij een huishouden met kinderen, denkt dat ik alleen hoef te stofzuigen, wassen, eten koken en 'even' kinderen wegbrengen/ ophalen, wat me ook 1,5 uur per dag kost.

Ik heb een man die vaker weg is dan thuis, hij brengt geld binnen maar doet niets in het huishouden behalve zijn eigen rotzooi opruimen, en af en toe kind aankleden -als ik daarom vraag. Laat staan 3e shift. Loopt wel te zeuren als hij thuiskomt in een ontploft huis als de dag compleet anders is gelopen dan ik had gepland, of dat de garage 6 wkn na een verhuizing nog niet is opgeruimd.


vrijdag 1 februari 2019 om 10:27
nootboek schreef: ↑01-02-2019 10:09Als je alleen bent heb je ook niemand die daarover gaat zeuren
Ik heb een man die vaker weg is dan thuis, hij brengt geld binnen maar doet niets in het huishouden behalve zijn eigen rotzooi opruimen, en af en toe kind aankleden -als ik daarom vraag. Laat staan 3e shift. Loopt wel te zeuren als hij thuiskomt in een ontploft huis als de dag compleet anders is gelopen dan ik had gepland, of dat de garage 6 wkn na een verhuizing nog niet is opgeruimd.Hij ziet idd niet wat er komt kijken bij een huishouden met kinderen, denkt dat ik alleen hoef te stofzuigen, wassen, eten koken en 'even' kinderen wegbrengen/ ophalen, wat me ook 1,5 uur per dag kost.
Wat een aantrekkelijke man!
Niet dus. Die van mij pakt in voorkomende gevallen direct aan. Als hij thuiskomt in een bende snapt hij dat die bende ergens door ontstaan in dat buiten mijn macht lag.
Ik ben pas in de ambulance gestapt bij mijn moeder. Liet het huis achter met een half gevouwen was op de bank, de vaatwasser schoon maar nog vol en vuile vaat op het aanrecht. De theekopjes op tafel. Een was in de machine etc.
Ik kreeg een appje wat er gekookt moest worden en kwam thuis in een opgeruimd huis met eten op tafel. Alleen de was zat nog in de machine want dat was hem ontgaan.
Als ik hier lees, begrijp ik altijd dat k erg zuinig op hem moet zijn.
vrijdag 1 februari 2019 om 10:28
Helemaal eens. Als er vroeger een kind huilde, was ik altijd degene die er uit moest, had niet de frustratie dat iemand anders gewoon doorronkte

Ik had ook liever een liefhebbende, leuke vader en echtgenoot om me heen gehad met wie ik kon lachen en praten en samen onze kinderen zien opgroeien.
Ik vind derde shift een mooie term en ik snap dat het frustrerend kan zijn, wanneer je het gevoel hebt dat die shift alleen op jou neerkomt. Maar ik denk ook: daar ligt blijkbaar jouw kracht. Misschien zit de kracht van je man meer in andere dingen, die niet in een shift onder te brengen zijn. Ik wil het 'probleem' niet onbelangrijk maken, maar wel een beetje relativeren.

vrijdag 1 februari 2019 om 10:32
Kloddertje schreef: ↑01-02-2019 10:28Helemaal eens. Als er vroeger een kind huilde, was ik altijd degene die er uit moest, had niet de frustratie dat iemand anders gewoon doorronkteWaarmee ik overigens niet het alleenstaand ouderschap wil promoten.
Ik had ook liever een liefhebbende, leuke vader en echtgenoot om me heen gehad met wie ik kon lachen en praten en samen onze kinderen zien opgroeien.
Ik vind derde shift een mooie term en ik snap dat het frustrerend kan zijn, wanneer je het gevoel hebt dat die shift alleen op jou neerkomt. Maar ik denk ook: daar ligt blijkbaar jouw kracht. Misschien zit de kracht van je man meer in andere dingen, die niet in een shift onder te brengen zijn. Ik wil het 'probleem' niet onbelangrijk maken, maar wel een beetje relativeren.
Dat is leuk, maar zodra je het dan eens niet kunt stort alles in want de ander weet niet ineens van het bestaan van die derde shift.
vrijdag 1 februari 2019 om 10:32
waar je lol aan hebtnootboek schreef: ↑01-02-2019 10:09Als je alleen bent heb je ook niemand die daarover gaat zeuren
Ik heb een man die vaker weg is dan thuis, hij brengt geld binnen maar doet niets in het huishouden behalve zijn eigen rotzooi opruimen, en af en toe kind aankleden -als ik daarom vraag. Laat staan 3e shift. Loopt wel te zeuren als hij thuiskomt in een ontploft huis als de dag compleet anders is gelopen dan ik had gepland, of dat de garage 6 wkn na een verhuizing nog niet is opgeruimd.Hij ziet idd niet wat er komt kijken bij een huishouden met kinderen, denkt dat ik alleen hoef te stofzuigen, wassen, eten koken en 'even' kinderen wegbrengen/ ophalen, wat me ook 1,5 uur per dag kost.
vrijdag 1 februari 2019 om 11:05
Kan ik me heel goed voorstellen! Want ondamks dat mijn man veel weg is, en een blinde vlek heeft voor alles wat er thuis moet gebeuren is hij inderdaad wel een leuke, liefhebbende vader en echtgenoot, en sparringpartner. Zijn gezeur kan ik ook prima handelen hoorKloddertje schreef: ↑01-02-2019 10:28Helemaal eens. Als er vroeger een kind huilde, was ik altijd degene die er uit moest, had niet de frustratie dat iemand anders gewoon doorronkteWaarmee ik overigens niet het alleenstaand ouderschap wil promoten.
Ik had ook liever een liefhebbende, leuke vader en echtgenoot om me heen gehad met wie ik kon lachen en praten en samen onze kinderen zien opgroeien.
Ik vind derde shift een mooie term en ik snap dat het frustrerend kan zijn, wanneer je het gevoel hebt dat die shift alleen op jou neerkomt. Maar ik denk ook: daar ligt blijkbaar jouw kracht. Misschien zit de kracht van je man meer in andere dingen, die niet in een shift onder te brengen zijn. Ik wil het 'probleem' niet onbelangrijk maken, maar wel een beetje relativeren.

vrijdag 1 februari 2019 om 11:35
Wat stort er dan precies in? Als ik morgen dood neerval kan man heus wel bedenken dat kinderen naar school moeten, en als hij niet weet hoe en wat is hij mans genoeg om iemand te bellen. Idem voor sportclub. Op een gegeven moment zal kind ook gaan klagen dat schoenen te klein of kapot zijn, dan bestelt hij wel wat online. De tandarts stuurt sowieso een reminder. Hij zal ook vanzelf merken dat het huishouden meer behelst dan stofzuigen en eten koken. Dat zal m allemaal vies tegenvallen ja, maar om nou te zeggen dat de boel instort lijkt me wat overdreven. En al is het zo, is dat erg?
nootboek wijzigde dit bericht op 01-02-2019 13:00
2.90% gewijzigd
vrijdag 1 februari 2019 om 12:30
Ík denk ook dat dit wel meevalt.
Mijn ex doet die derde shift nu niet omdat ik het toch wel doe.
Ik denk echter dat als ik weg zou vallen, om wat voor reden dan ook, hij het echt wel over zou pakken. Misschien niet zoals ik het nu doe, en misschien gaat er heus wel eens iets mis. Maar dan vergaat echt niet gelijk de wereld, hoor.
vrijdag 1 februari 2019 om 12:58
Mijn man werkt ca 30 en ik ca 40 uur maar hij doet niet meer in het huishouden hoor. Op zijn vrije dag is hij thuis met kinderen (halve dag maar 1, maar goed) en huishouden doet hij dan niet echt. We moeten het beiden meer van de randen van de dag hebben. Daarom werkt taken verdelen ook t beste.
vrijdag 1 februari 2019 om 17:39
Maar tandarts/huisarts bezoeken voor kind zijn toch ook belangrijk? Of nouja iets dat er gewoon bijhoort wanneer je ouder bent, of je daar nou zin in hebt of niet? Wat raar dat iemand haast uit principe bepaalde dingen niet doet.nootboek schreef: ↑01-02-2019 11:05Kan ik me heel goed voorstellen! Want ondamks dat mijn man veel weg is, en een blinde vlek heeft voor alles wat er thuis moet gebeuren is hij inderdaad wel een leuke, liefhebbende vader en echtgenoot, en sparringpartner. Zijn gezeur kan ik ook prima handelen hooren voor belangrijke dingen maakt hij altijd tijd, kennismakingsgesprekken met scholen bv, zodat we samen een keuze kunnen maken. Maar nee hij gaat geen kleding kopen voor kind, of met kinderen naar de kapper/tandarts/huisarts.
vrijdag 1 februari 2019 om 18:56
Vandaag mooi inzicht dat ik wilde delen: ik klaagde eerder in dit topic dat ik me er bijna voor schaam zo slecht als het bij ons verdeeld is... maar kleine reflectie leert me dat mijn man deze week de auto van zijn moeder heeft gregeld omdat mijne kapot is incl afspraak bij garage voor mij. Gisteren wikde ik even borrelen na mijn werk, vond ie geen probleem. Heeft kids gehaald en gekookt (nou ja pannenkoeken gebakken terwijl er ook gezond was...), huis was een bende toen ik thuiskwam. Alle vaat stond er nog en vervolgens lag hij al te ronken op de bank toen ik klaar was met kinderen in bed leggen. Niet ok... maar ik heb het gewoon laten liggen. vandaag toen ik uit mijn werk kwam, was het hele huis opgeruimd! Eigenlijk niet meer dan normaal natuurlijk, maar hrt is dus ook niet zo dat hij helemaal niets doet. (Oh en ikzelf heb deze week 5u aan onderzoek voor dochter besteed, meerdere contacten met school en hulpverleners, spullen kinderen meegeven en feestje + tractaties feest kind geregeld en rest huishouden gecheft terwijl ik 10 uur minder heb gewerkt. Dus helemaal recht is het ook weer niet). Ik probeer nu te waarderen wat hij wel doet.
vrijdag 1 februari 2019 om 19:52

vrijdag 1 februari 2019 om 20:02
Toen ik jong was, en mijn moeder thuis bleef om voor ons te zorgen, was het leven een stuk goedkoper dan nu. Thuisblijven voor de kinderen is nu alleen weggelegd voor de uitzonderingen.
Ik weet dat er nu iemand gaat reageren met: 'ja, maar toen hadden we geen twee auto's, gingen we niet twee keer per jaar op vakantie en hadden we niet zoveel luxe.' Maar daar heb ik het niet over.
Daarnaast past het ook gewoon niet bij de tijd. Het is wel zo fijn om als vrouw ook gewoon financieel onafhankelijk te zijn. Je weet namelijk niet hoe het leven loopt.

vrijdag 1 februari 2019 om 20:09
Ik kende de term derde shift trouwens nog niet. Ik vind het een interessant gegeven, maar ik zie het toch anders. In mijn ogen doet een ieder gewoon waar hij of zij goed in is. Ik ben een regelaar en houd van lijstjes maken. Ik zorg dus ook dat altijd alles in huis is, dat rekeningen worden betaald en dat afspraken met externen worden nagekomen.
Maar dagelijks voor mezelf koken is iets waar ik dan weer niet zo goed in ben, net zoals het bijhouden van de was, of de afwas mij ook veel moeite kosten. Mijn vriend was daar dan weer heel goed in en die vond het belangrijk dat ik goed voor mezelf zorgde, dus zorgde hij ervoor dat er elke dag een verse maaltijd op tafel stond. Dat kostte hem dan weer geen moeite.
Zorgde ik wel dat de boodschappen in huis waren, de monteur was gebeld voor het maken van het een of ander en de rekening betaald, zodat er überhaupt gekookt kon worden.
Als je partner zijn aandeel doet in het huishouden en de zorg voor de kinderen, wat maakt dan dat het erg is als jij het geregel doet? Wanneer alles op jouw schouders neer komt is dat natuurlijk een ander verhaal, maar dat lees ik hier niet.
Maar dagelijks voor mezelf koken is iets waar ik dan weer niet zo goed in ben, net zoals het bijhouden van de was, of de afwas mij ook veel moeite kosten. Mijn vriend was daar dan weer heel goed in en die vond het belangrijk dat ik goed voor mezelf zorgde, dus zorgde hij ervoor dat er elke dag een verse maaltijd op tafel stond. Dat kostte hem dan weer geen moeite.
Zorgde ik wel dat de boodschappen in huis waren, de monteur was gebeld voor het maken van het een of ander en de rekening betaald, zodat er überhaupt gekookt kon worden.
Als je partner zijn aandeel doet in het huishouden en de zorg voor de kinderen, wat maakt dan dat het erg is als jij het geregel doet? Wanneer alles op jouw schouders neer komt is dat natuurlijk een ander verhaal, maar dat lees ik hier niet.

vrijdag 1 februari 2019 om 20:10
Ja dat is een verworvenheid van de vrouwenemancipatie die in de tussentijd ergens (half) heeft plaatsgevonden. We mogen nou ook meedoen aan de maatschappij.kaanchinchen schreef: ↑01-02-2019 20:02Toen ik jong was, en mijn moeder thuis bleef om voor ons te zorgen, was het leven een stuk goedkoper dan nu. Thuisblijven voor de kinderen is nu alleen weggelegd voor de uitzonderingen.

vrijdag 1 februari 2019 om 20:13
Mijn moeder is van een generatie waarin dat ook al mocht. Ik wilde er alleen mee zeggen dat dat toen financieel vaak (ook niet bij iedereen) nog haalbaar was. Dat is het nu bij een enkeling.
Niet dat ik thuis wil blijven, maar al zou ik willen, het kan gewoon niet.

vrijdag 1 februari 2019 om 20:16
Nee ik zeg ook niet dat jij dat zegt, ik word er soms een beetje kribbig van dat sómmige mensen het recht om voor zichzelf te zorgen zien als een soort last of zo. Mijn moeder had toen ik opgroeide af en aan bijv. oppaskinderen of een baan van twee ochtenden en die liep altijd te kreunen en steunen dat mijn oma's het toch maar makkelijk hadden. Met ieder vier kinderen en nog geen moderne huishoudapparatuur. En niks te kiezen.kaanchinchen schreef: ↑01-02-2019 20:13Mijn moeder is van een generatie waarin dat ook al mocht. Ik wilde er alleen mee zeggen dat dat toen financieel vaak (ook niet bij iedereen) nog haalbaar was. Dat is het nu bij een enkeling.
Niet dat ik thuis wil blijven, maar al zou ik willen, het kan gewoon niet.
vrijdag 1 februari 2019 om 20:18
Het leven is juist duurder geworden doordát het de norm werd dat er in ieder gezin twee inkomens aanwezig waren. Toen ik op de lagere school zat, jaren '70, konden de huishoudens van mijn schoolvriendjes prima draaien op 1 inkomen... en die vaders waren gewoon monteur of fabrieksmedewerker of administratief medewerker op een kantoor, heus geen topbanen. Maar ze woonden allemaal in een keurig eensgezinshuis, hadden een autootje voor de deur (VW kever, Opel Kadett, Renault 4, e.d.) en gingen elk jaar drie weken met vakantie, vaak in Nederland, maar soms zomaar helemaal naar de Ardennen of het Zwarte Woud. Ze konden er prima van leven, zaten keurig in de kleren en er was ook nog genoeg spaargeld voor een nieuwe wasmachine of koelkast als het nodig was. Allemaal van 1 inkomen als monteur. Zonder subsidies of toeslagen, want die bestonden toen nog niet.kaanchinchen schreef: ↑01-02-2019 20:02Toen ik jong was, en mijn moeder thuis bleef om voor ons te zorgen, was het leven een stuk goedkoper dan nu. Thuisblijven voor de kinderen is nu alleen weggelegd voor de uitzonderingen.
Ik weet dat er nu iemand gaat reageren met: 'ja, maar toen hadden we geen twee auto's, gingen we niet twee keer per jaar op vakantie en hadden we niet zoveel luxe.' Maar daar heb ik het niet over.
Daarnaast past het ook gewoon niet bij de tijd. Het is wel zo fijn om als vrouw ook gewoon financieel onafhankelijk te zijn. Je weet namelijk niet hoe het leven loopt.
Tegenwoordig red je zo'n bestaan niet meer van 1 inkomen als monteur. Is dat dan vooruitgang? Of hebben we juist wat ingeleverd?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!

vrijdag 1 februari 2019 om 20:22
En jij denkt dat het leven duurder is geworden, ómdat al die vrouwen zijn gaan werken?pejeka schreef: ↑01-02-2019 20:18Het leven is juist duurder geworden doordát het de norm werd dat er in ieder gezin twee inkomens aanwezig waren. Toen ik op de lagere school zat, jaren '70, konden de huishoudens van mijn schoolvriendjes prima draaien op 1 inkomen... en die vaders waren gewoon monteur of fabrieksmedewerker of administratief medewerker op een kantoor, heus geen topbanen. Maar ze woonden allemaal in een keurig eensgezinshuis, hadden een autootje voor de deur (VW kever, Opel Kadett, Renault 4, e.d.) en gingen elk jaar drie weken met vakantie, vaak in Nederland, maar soms zomaar helemaal naar de Ardennen of het Zwarte Woud. Ze konden er prima van leven, zaten keurig in de kleren en er was ook nog genoeg spaargeld voor een nieuwe wasmachine of koelkast als het nodig was. Allemaal van 1 inkomen als monteur. Zonder subsidies of toeslagen, want die bestonden toen nog niet.
Tegenwoordig red je zo'n bestaan niet meer van 1 inkomen als monteur. Is dat dan vooruitgang? Of hebben we juist wat ingeleverd?

Overigens waren mijn grootmoeders in de jaren '70 meer dan fulltime aan het werk in het familiebedrijf en in de generatie daarvoor gingen alle vrouwen in mijn familie al heel vroeg dood. Dus in die zin kwam dat beeld dat jij schetst sowieso niet voor in mijn familie. Maar nu gaan we wel erg offtopic, ik geloof niet dat de TO hier iets aan heeft.

vrijdag 1 februari 2019 om 20:24
Mijn vader werkte en deed echt 0,0. Mijn moeder werkte, jaren 70 en 80 en moest echt overal aan denken. Ze had 3 uur per week hulp en haar dochters.
Veel is er niet echt veranderd, hoogstens dat jongens en meisjes gelijk behandeld worden maar breek me de bek niet open over dat de man hetzelfde in huis doet als de vrouw. Kijk alleen maar eens de relatiepijlers. Het wordt nog vaak gezien als dat het normaal is dat de vrouw én werkt, én het huishouden én de kinderen doet.
Bij sommige vrouwen denk ik echt: waarom denk jij minder te zijn dan jouw man?
Waarom moet je blij zijn als man ook “eens” helpt. Mens, denk toch na

anoniem_291501 wijzigde dit bericht op 01-02-2019 20:27
6.43% gewijzigd


vrijdag 1 februari 2019 om 20:28
Jongens en meisjes worden dus niet helemaal gelijk behandeld want dat worden later die lapzwans en die voetveegJustcallmeTuT schreef: ↑01-02-2019 20:24Mijn vader werkte en deed echt 0,0. Mijn moeder werkte, jaren 70 en 80 en moest echt overal aan denken. Ze had 3 uur per week hulp en haar dochters.
Veel is er niet echt veranderd, hoogstens dat jongens en meisjes gelijk behandeld worden maar breek me de bek niet open over dat de man hetzelfde in huis doet als de vrouw. Kijk alleen maar eens de relatiepijlers. Het wordt nog vaak gezien als dat het normaal is dat de vrouw én werkt, én het huishouden én de kinderen doet.
Bij sommige vrouwen denk ik echt: waarom denk jij minder te zijn dan jouw man?
Waarom moet je blij zijn als man ook “eens” helpt. Mens, denk toch na![]()
anoniem_294939 wijzigde dit bericht op 01-02-2019 21:06
0.06% gewijzigd

vrijdag 1 februari 2019 om 20:28
Inderdaad ja. Ik zou zo'n vent de deur uit schoppen.JustcallmeTuT schreef: ↑01-02-2019 20:24Mijn vader werkte en deed echt 0,0. Mijn moeder werkte, jaren 70 en 80 en moest echt overal aan denken. Ze had 3 uur per week hulp en haar dochters.
Veel is er niet echt veranderd, hoogstens dat jongens en meisjes gelijk behandeld worden maar breek me de bek niet open over dat de man hetzelfde in huis doet als de vrouw. Kijk alleen maar eens de relatiepijlers.
Bij sommige vrouwen denk ik echt: waarom denk jij minder te zijn dan jouw man?
Waarom moet je blij zijn als man ook “eens” helpt. Mens, denk toch na![]()
Ik moet zeggen dat ik wel heel blij ben dat man en ik het goed verdeeld hebben thuis. We hebben een soort duobaan qua kinderen; doen onze eigen taken maar kunnen de meeste dingen zo overnemen van de ander als het moet.

vrijdag 1 februari 2019 om 20:29
Hear hear.
De oplossing is ook niet dat vrouwen te veel werken, maar dat mannen minder moeten gaan werken.