Verdeling huishouden en ‘derde shift’

Janiva schreef: ↑

04-02-2019 09:58

Hoe breng ik dit goed onder woorden: het klinkt allemaal heel gekunsteld, als het maar eerlijk verdeeld is allemaal.
Man moet ook automatisch aan de inhoud van gymtassen/cadeautjes/surprises denken.
Vrouw moet denken aan de winterbanden/heg snoeien/buitenboel schilderen.
Of andersom.
Beiden moeten voldoende werken, het liefst in een baan met perspectief en doorgroeimogelijkheden, pensioenopbouw.
Huishouden, zorg en begeleiding van de kinderen moet eerlijk verdeeld, als in: beiden moeten zonder dat de ander het hoeft te zeggen meteen weten en aanvoelen wat nodig is op elk vlak van het gezinsleven.
We zijn geen robots. Het doel van een huwelijk/partnerschap lijkt mij nu juist dat je elkaar aanvult en inspringt daar waar de ander minder affiniteit mee heeft.
Dat is nu juist zo mooi aan het hebben van een partner, je kunt de taken verdelen. En als de één organisatorisch beter is en de ander uitvoerend, so be it.
Zolang je er maar op een gelijkwaardige manier over kunt communiceren zonder verongelijkt te zijn.

Elkaar aanvullen is prachtig. Maar dan ga je er al vanuit dat één partij liever niet zou werken en de ander wel, zodat de een kan stoppen. En dat de één het heerlijk vindt om te organseren en te plannen en te zorgen en de ander niet. Dan werkt wat jij zegt en dan heeft de één het uitstekend voor elkaar met 0 risico’s en de ander loopt alle risico en heeft niets van zichzelf. Dat vind ik niet elkaar aanvullen, zeker niet als het altijd toevallig degene met de eierstokken is die dan thuis blijft.

Ik wíl werken, ik hou van mijn werk, ik wil voor mezelf kunnen zorgen, ik wil mijn eigen inkomen verdienen. Ik zou het prima vinden als mijn man minder zou werken en alle regelwerk zou doen. Niet werken of minder dan 28/32 uur werken is voor mij geen optie. Omdat ik dat niet leuk vind en omdat ik het bijzonder belangrijk vind om voor mezelf te kunnen zorgen. Mijn man denkt er net zo over. Dus de kans dat bij ons 1 iemand wil stoppen met werken of minder dan 32 uur wil werken is nihil. Ook omdat mijn baan 100x leuker is dan huisvrouw zijn, ik heb gewoon 0 ambitie op dat vlak. Mijn man ook niet. Dus je theorie is prachtig, maar zelfstandige, volwassen en ambitieuze mensen zullen zelden vrijwillig in de positie van huisvrouw stappen als ze daarmee grote risico’s lopen, of voldoening halen uit het huishouden en bijkomende zaken.

Dus je theorie is vooral in theorie leuk. In praktijk niet zo.

Oh en ik zie het huishouden niet als leuk, een belangrijke taak of ‘ook een baan’ maar als een noodzakelijk kwaad om prettig te kunnen leven. Rotklusjes dus, net als tandenpoetsen. Geen lol aan te beleven maar het moet gebeuren. Ik ben geen organisatietalent, dus de oplossingen die ik hier voorbij zie komen als ‘dan doe je toch gewoon elke donderdag de bedden en op woensdag de boodschappen’ daar is mijn leven bij lange na niet georganiseerd genoeg voor. Zonder kinderen ging het nog wel, maar mét heb je opeens regelwerk voor 4 ipv 1 lijkt het wel.

Thordis* schreef: ↑

04-02-2019 10:40

Ik ben geen organisatietalent, dus de oplossingen die ik hier voorbij zie komen als ‘dan doe je toch gewoon elke donderdag de bedden en op woensdag de boodschappen’ daar is mijn leven bij lange na niet georganiseerd genoeg voor.

Ik heb een soort standaardlijst, die update ik elke maandagochtend. Veel zoek/vervang (het huishouden is veel zoek/vervang)
Daarin staan de komende weken. Ik bedenk wat we eten op mijn kookdagen. Ik bekijk even wie/wat heeft
En door zoek/vervang komen de standaardklussen als Bed-Verschonen automatisch op de juiste dag in het schema
En daar wordt het leven wel wat saai door (gedurende de winter, eten we elke maandag een stamppot), maar het geeft wel veel rust.
En door veel gepland te hebben, is er ook duidelijk meer ruimte voor ad-hoc zaken

En JA, dat is mijn schema. Mijn man kan daar niet mee overweg. Maar ach, die doet andere taken in huis.

Maar dan kun je toch gewoon afspreken dat je ook allebei 50/50 van het "geregel/georganseer" op je neemt? En dan niet met een strak schema of strikte taakverdeling maar beetje los uit de pols? Ook zonder vaste verdeling kun je toch ongeveer allebei de helft doen? Júist als je ook allebei evenveel werkt?

Janiva schreef: ↑

04-02-2019 09:58

Hoe breng ik dit goed onder woorden: het klinkt allemaal heel gekunsteld, als het maar eerlijk verdeeld is allemaal.
Man moet ook automatisch aan de inhoud van gymtassen/cadeautjes/surprises denken.
Vrouw moet denken aan de winterbanden/heg snoeien/buitenboel schilderen.
Of andersom.
Beiden moeten voldoende werken, het liefst in een baan met perspectief en doorgroeimogelijkheden, pensioenopbouw.
Huishouden, zorg en begeleiding van de kinderen moet eerlijk verdeeld, als in: beiden moeten zonder dat de ander het hoeft te zeggen meteen weten en aanvoelen wat nodig is op elk vlak van het gezinsleven.
We zijn geen robots. Het doel van een huwelijk/partnerschap lijkt mij nu juist dat je elkaar aanvult en inspringt daar waar de ander minder affiniteit mee heeft.
Dat is nu juist zo mooi aan het hebben van een partner, je kunt de taken verdelen. En als de één organisatorisch beter is en de ander uitvoerend, so be it.
Zolang je er maar op een gelijkwaardige manier over kunt communiceren zonder verongelijkt te zijn.

Of je brengt het toch niet zo goed onder woorden, of je hebt het niet helemaal door.

Ja, het moet goed verdeeld zijn allemaal. dat betekent dus dat het niet zo moet zijn dat de een zo ongeveer alles doet en de ander niet.
Prima dat de een de organisatie doet en de ander al het uitvoerend werk, als het maar niet zo is dat de een denkt dat alles zo maar opgelost wordt en dat de ander zo ongeveer al het organisatorische en uitvoerende werk doet, want dat is het probleem hier.

Thordis* schreef: ↑

04-02-2019 10:37

Elkaar aanvullen is prachtig. Maar dan ga je er al vanuit dat één partij liever niet zou werken en de ander wel, zodat de een kan stoppen. En dat de één het heerlijk vindt om te organseren en te plannen en te zorgen en de ander niet. Dan werkt wat jij zegt en dan heeft de één het uitstekend voor elkaar met 0 risico’s en de ander loopt alle risico en heeft niets van zichzelf. Dat vind ik niet elkaar aanvullen, zeker niet als het altijd toevallig degene met de eierstokken is die dan thuis blijft.

Ik wíl werken, ik hou van mijn werk, ik wil voor mezelf kunnen zorgen, ik wil mijn eigen inkomen verdienen. Ik zou het prima vinden als mijn man minder zou werken en alle regelwerk zou doen. Niet werken of minder dan 28/32 uur werken is voor mij geen optie. Omdat ik dat niet leuk vind en omdat ik het bijzonder belangrijk vind om voor mezelf te kunnen zorgen. Mijn man denkt er net zo over. Dus de kans dat bij ons 1 iemand wil stoppen met werken of minder dan 32 uur wil werken is nihil. Ook omdat mijn baan 100x leuker is dan huisvrouw zijn, ik heb gewoon 0 ambitie op dat vlak. Mijn man ook niet. Dus je theorie is prachtig, maar zelfstandige, volwassen en ambitieuze mensen zullen zelden vrijwillig in de positie van huisvrouw stappen als ze daarmee grote risico’s lopen, of voldoening halen uit het huishouden en bijkomende zaken.

Dus je theorie is vooral in theorie leuk. In praktijk niet zo.

Ik zou best huisvrouw willen zijn, en dan op een semi-zelfvoorzienende manier dat micro-managen. Ik denk ook dat ik daar heel erg goed in ben, maar dan lopen we, zoals je in je laatste zin al zegt grote risico's en die risico's wil ik vooralsnog niet nemen. Man zou ook best graag willen huismannen, "maar ja, dat huishouden he", dat huishouden inderdaad, dat is niet echt zijn hobby en kwaliteit zeg maar.

NYC schreef: ↑

04-02-2019 10:55

Maar dan kun je toch gewoon afspreken dat je ook allebei 50/50 van het "geregel/georganseer" op je neemt? En dan niet met een strak schema of strikte taakverdeling maar beetje los uit de pols? Ook zonder vaste verdeling kun je toch ongeveer allebei de helft doen? Júist als je ook allebei evenveel werkt?

wij hebben grote plukken verdeeld: Mijn man 'doet' de kinder-sport. Ik doe de financien (bijvoorbeeld)
en wat kleinere plukken, ieder vaste kookdagen (=inclusief boodschappen etc) in de week

Janiva schreef: ↑

04-02-2019 09:58

Hoe breng ik dit goed onder woorden: het klinkt allemaal heel gekunsteld, als het maar eerlijk verdeeld is allemaal.
Man moet ook automatisch aan de inhoud van gymtassen/cadeautjes/surprises denken.
Vrouw moet denken aan de winterbanden/heg snoeien/buitenboel schilderen.
Of andersom.
Beiden moeten voldoende werken, het liefst in een baan met perspectief en doorgroeimogelijkheden, pensioenopbouw.
Huishouden, zorg en begeleiding van de kinderen moet eerlijk verdeeld, als in: beiden moeten zonder dat de ander het hoeft te zeggen meteen weten en aanvoelen wat nodig is op elk vlak van het gezinsleven.
We zijn geen robots. Het doel van een huwelijk/partnerschap lijkt mij nu juist dat je elkaar aanvult en inspringt daar waar de ander minder affiniteit mee heeft.
Dat is nu juist zo mooi aan het hebben van een partner, je kunt de taken verdelen. En als de één organisatorisch beter is en de ander uitvoerend, so be it.
Zolang je er maar op een gelijkwaardige manier over kunt communiceren zonder verongelijkt te zijn.

En dat is dus precies wat er misgaat, in veel gezinnen zet mama die tassen klaar als papa de kinderen weg gaat brengen. En papa komt er nog mee weg ook als hij geen gymtassen mee heeft genomen naar school als ze eens niet klaar stonden.

Die zegt gewoon tegen de juf: 'Sorry mijn vrouw had de tassen niet klaargezet dus de minsten hebben vandaag geen gymspullen.' En gaan zegt de juf: 'Geeft niks, kan gebeuren!' Ook al brengt vader elke dinsdag zijn kinderen naar school, moeder zet die tassen klaar.

Ik baalde daar zo van. Elke dag als ik de kinderen bracht, op mijn vrije maar ook op mijn werkdagen was ik verantwoordelijk voor die tassen en alle andere zooi. Op de dag dat man de kinderen bracht (één keer per week) moest ik het ook nog regelen. Hij kon vier dagen in de week opstaan en vertrekken voordat er iemand iets van hem wilde of nodig had. En die ene dag dat ik dat zou kunnen doen, lukte dat niet omdat man niet zag wat er moest gebeuren.

Thordis* schreef: ↑

04-02-2019 10:37

Elkaar aanvullen is prachtig. Maar dan ga je er al vanuit dat één partij liever niet zou werken en de ander wel, zodat de een kan stoppen. En dat de één het heerlijk vindt om te organseren en te plannen en te zorgen en de ander niet. Dan werkt wat jij zegt en dan heeft de één het uitstekend voor elkaar met 0 risico’s en de ander loopt alle risico en heeft niets van zichzelf. Dat vind ik niet elkaar aanvullen, zeker niet als het altijd toevallig degene met de eierstokken is die dan thuis blijft.

Ik wíl werken, ik hou van mijn werk, ik wil voor mezelf kunnen zorgen, ik wil mijn eigen inkomen verdienen. Ik zou het prima vinden als mijn man minder zou werken en alle regelwerk zou doen. Niet werken of minder dan 28/32 uur werken is voor mij geen optie. Omdat ik dat niet leuk vind en omdat ik het bijzonder belangrijk vind om voor mezelf te kunnen zorgen. Mijn man denkt er net zo over. Dus de kans dat bij ons 1 iemand wil stoppen met werken of minder dan 32 uur wil werken is nihil. Ook omdat mijn baan 100x leuker is dan huisvrouw zijn, ik heb gewoon 0 ambitie op dat vlak. Mijn man ook niet. Dus je theorie is prachtig, maar zelfstandige, volwassen en ambitieuze mensen zullen zelden vrijwillig in de positie van huisvrouw stappen als ze daarmee grote risico’s lopen, of voldoening halen uit het huishouden en bijkomende zaken.

Dus je theorie is vooral in theorie leuk. In praktijk niet zo.

Het is geven en nemen, ik ga niet tijdelijk thuis blijven, alleen maar omdat ik een vrouw ben, terwijl mijn partner dat eigenlijk liever zou willen.
Maar als mijn partner liever het gros van het geld binnen harkt en het minder ziet zitten om vriendjes over de vloer te krijgen en zand op te zuigen en limonade in te schenken, prima, maar dan zal hij zich dus meer verantwoordelijk moeten voelen voor het gezinsinkomen.
Ik moet dan niet piepen dat ik aan het eind van de dag alleen heel veel kinderkoppies heb gezien, maar ik hoef niet, zoals partner een hele dag in een kantoortuin te bivakkeren, waar hij dan weer minder problemen mee heeft.
Beiden een glansrijke carrière en thuis een geoliede machine zou voor ons veel te hoog gegrepen zijn.

lilalinda schreef: ↑

04-02-2019 11:05

wij hebben grote plukken verdeeld: Mijn man 'doet' de kinder-sport. Ik doe de financien (bijvoorbeeld)
en wat kleinere plukken, ieder vaste kookdagen (=inclusief boodschappen etc) in de week

Hier doet man ook sport. Met twee kinderen op teamsport is dat soms ook heel veel geregel want prompt moet hij voor beiden tegelijk een uitwedstrijd rijden. Ruilen met andere ouders is niet de meest eenvoudige taak.

Dat heeft ook voor heel veel begrip gezorgd voor mijn taak in het hebben van en regelen voor drie kinderen.

Andersom schreef: ↑

04-02-2019 11:33

En dat is dus precies wat er misgaat, in veel gezinnen zet mama die tassen klaar als papa de kinderen weg gaat brengen. En papa komt er nog mee weg ook als hij geen gymtassen mee heeft genomen naar school als ze eens niet klaar stonden.

Die zegt gewoon tegen de juf: 'Sorry mijn vrouw had de tassen niet klaargezet dus de minsten hebben vandaag geen gymspullen.' En gaan zegt de juf: 'Geeft niks, kan gebeuren!' Ook al brengt vader elke dinsdag zijn kinderen naar school, moeder zet die tassen klaar.

Ik baalde daar zo van. Elke dag als ik de kinderen bracht, op mijn vrije maar ook op mijn werkdagen was ik verantwoordelijk voor die tassen en alle andere zooi. Op de dag dat man de kinderen bracht (één keer per week) moest ik het ook nog regelen. Hij kon vier dagen in de week opstaan en vertrekken voordat er iemand iets van hem wilde of nodig had. En die ene dag dat ik dat zou kunnen doen, lukte dat niet omdat man niet zag wat er moest gebeuren.

Dat is toch maar een heel klein aspect van het grote geheel?
Ik doe dat met liefde, maar zie weer totaal geen achterstallig onderhoud aan het huis bijvoorbeeld, hij zou dan omgekeerd ook pissig op mij kunnen worden, dat ik dat maar niet zie.
Nee, daar heb ik een blinde vlek voor en hij heeft de zijne.

Janiva schreef: ↑

04-02-2019 11:46

Dat is toch maar een heel klein aspect van het grote geheel?
Ik doe dat met liefde, maar zie weer totaal geen achterstallig onderhoud aan het huis bijvoorbeeld, hij zou dan omgekeerd ook pissig op mij kunnen worden, dat ik dat maar niet zie.
Nee, daar heb ik een blinde vlek voor en hij heeft de zijne.

Achterstallig onderhoud komt niet dagelijks terug. En als het inmiddels achterstallig is, heeft je man al maanden iets gemist. Je kunt de cognitieve belasting van dagelijkse verantwoordelijkheden niet vergelijken met die van maandenlang gemiste incidentele verantwoordelijkheden.

Janiva schreef: ↑

04-02-2019 11:40

Het is geven en nemen, ik ga niet tijdelijk thuis blijven, alleen maar omdat ik een vrouw ben, terwijl mijn partner dat eigenlijk liever zou willen.
Maar als mijn partner liever het gros van het geld binnen harkt en het minder zitten om vriendjes over de vloer te krijgen en zand op te zuigen en limonade in te schenken, prima, maar dan zal hij zich dus meer verantwoordelijk moeten voelen voor het gezinsinkomen.
Ik moet dan niet piepen dat ik aan het eind van de dag alleen heel veel kinderkoppies heb gezien, maar ik hoef niet, zoals partner een hele dag in een kantoortuin te bivakkeren, waar hij dan weer minder problemen mee heeft.
Beiden een glansrijke carrière en thuis een geoliede machine zou voor ons veel te hoog gegrepen zijn.

En het risico van een pensioengat en alle andere financiële risico's neem je dan maar voor lief? Je hoeft namelijk niet beiden een glansrijke carrière te hebben om toch goed voor jezelf (en daardoor voor elkaar) te zorgen.

Met twee inkomens is je risico bij verlies van baan of partner veel kleiner.

Vrouw die jonger is dan man krijgt nog geen AOW als man dat wel al krijgt. Als man en niet zo denderend pensioen heeft een vrouw geen baan of een heel klein inkomen dan keldert het inkomen bij pensioen man gigantisch. Als je dan ook nog eens in een huurhuis woont waarvan de lasten alleen maar stijgen, dan moet je misschien alsnog een baan gaan zoeken. Mensen met een koophuis zijn vaak op dat moment klaar met aflossen dus die hebben dan lagere lasten.

Ik ken toevallig twee van die verhalen, vrouwen die tegen/vlak na hun zestigste een baan zoeken omdat man met pensioen gaat. Als je dan 30 jaar niet hebt gewerkt, succes ermee.

Janiva schreef: ↑

04-02-2019 11:46

Dat is toch maar een heel klein aspect van het grote geheel?
Ik doe dat met liefde, maar zie weer totaal geen achterstallig onderhoud aan het huis bijvoorbeeld, hij zou dan omgekeerd ook pissig op mij kunnen worden, dat ik dat maar niet zie.
Nee, daar heb ik een blinde vlek voor en hij heeft de zijne.

Voor gymtassen kun je allerlei andere zaken invullen die in veel gezinnen die vrouwen worden geregeld. Kom op zo'n vent is toch geen kleuter die herinnerd moet worden aan dat soort dingen.

Andersom schreef: ↑

04-02-2019 11:51

En het risico van een pensioengat en alle andere financiële risico's neem je dan maar voor lief? Je hoeft namelijk niet beiden een glansrijke carrière te hebben om toch goed voor jezelf (en daardoor voor elkaar) te zorgen.

Met twee inkomens is je risico bij verlies van baan of partner veel kleiner.

Vrouw die jonger is dan man krijgt nog geen AOW als man dat wel al krijgt. Als man en niet zo denderend pensioen heeft een vrouw geen baan of een heel klein inkomen dan keldert het inkomen bij pensioen man gigantisch. Als je dan ook nog eens in een huurhuis woont waarvan de lasten alleen maar stijgen, dan moet je misschien alsnog een baan gaan zoeken. Mensen met een koophuis zijn vaak op dat moment klaar met aflossen dus die hebben dan lagere lasten.

Ik ken toevallig twee van die verhalen, vrouwen die tegen/vlak na hun zestigste en baan zoeken omdat man met pensioen gaat. Als je dan 30 jaar niet hebt gewerkt, succes ermee.

We hebben beiden (nog) geen glansrijke carriere, man en ik, man heeft wel een beter verdienende baan en draait meer uren. Beiden bewust voor gekozen, zodat we nog genoeg energie overhouden voor thuis en kindgerelateerde zaken.

Janiva schreef: ↑

04-02-2019 11:40

Het is geven en nemen, ik ga niet tijdelijk thuis blijven, alleen maar omdat ik een vrouw ben, terwijl mijn partner dat eigenlijk liever zou willen.
Maar als mijn partner liever het gros van het geld binnen harkt en het minder zitten om vriendjes over de vloer te krijgen en zand op te zuigen en limonade in te schenken, prima, maar dan zal hij zich dus meer verantwoordelijk moeten voelen voor het gezinsinkomen.
Ik moet dan niet piepen dat ik aan het eind van de dag alleen heel veel kinderkoppies heb gezien, maar ik hoef niet, zoals partner een hele dag in een kantoortuin te bivakkeren, waar hij dan weer minder problemen mee heeft.
Beiden een glansrijke carrière en thuis een geoliede machine zou voor ons veel te hoog gegrepen zijn.

Een glansrijke carrière en een geoliede machine hebben we ook niet. Zelfs niet als er een stopt met werken gaat de ander echt niet opeens een glansrijke carrière tegemoet.

Los van dat alles. Ik vind het bij tijden ook ingewikkeld. Toen mijn kinderen nog jong waren, viel het me minder op dat ik vooral de regeldingen deed. Pas toen mijn dochter groter werd en iets bleek te hebben wat veel regelwerk vergde, begon het verschil te schuren. Hier 2x32u, dus in principe zouden we de thuisshifts gelijken moeten kunnen verdelen. In de praktijk blijkt het desondanks lastig.

We hebben de regeldingen nu enigszins verdeeld in blokken. Maar nog steeds is het op sommige momenten ongelijk; mijn man heeft op zijn werk zware tijden in februari, hij vergeet dan alles thuis. Zo is hij van het weekend zijn moeders verjaardag vergeten. Ze wonen ver weg, dus even langs gaan zit er niet in. Dat was sneu voor ze. Dat soort dingen gebeuren in februari. Vroeger deed ik die dingen, maar daar ben ik mee gestopt. Het is niet goed voor mij of voor onze relatie als ik die dingen overneem. Ik heb geen oplossing, behalve accepteren dat dingen dus soms in de soep lopen

Mevrouw75 schreef: ↑

04-02-2019 11:55

Een glansrijke carrière en een geoliede machine hebben we ook niet. Zelfs niet als er een stopt met werken gaat de ander echt niet opeens een glansrijke carrière tegemoet.

Bij ons zou is die kans wel aanzienlijk groter, is recent gebleken.

Wij hebben geen glansrijke carrières. Gewoon beiden hbo afgerond en een baan die daarbij past, maar beiden in een werkveld waar je geen grote bedragen verdiend en waar we beiden alleen kunnen doorgroeien als we leiding willen geven en dat willen we niet. Ontwikkelen zit hem hier meer in de breedte dan omhoog. En dat vinden we leuk. Maar bij glansrijke carriere denk ik aan mensen die directeur willen worden of bij een hip advocatenkantoor werken en 60+ uur werken. Wij werken gewoon 32/36 uur, zonder al teveel gekkigheid of overwerk. Geen werkvelden waar je promotie kunt maken ofzo.

Ik zou met liefde 8 uur meer gaan werken als ik daarvoor een huisvrouw terug kreeg. Zo’n degelijke.

Mijn man heeft wel een glansrijke carrière en ik tegenwoordig gewoon een baan. Omdat dat het meeste rust geeft, ik geen probleem heb met huishuiden incl 3e shift en ons gezamenlijke inkomen dusdanig hoog is dat ook mijn financiele toekomst is zekergesteld. Wij hadden deze positie nooit kunnen bereiken als man 36 uur had gewerkt om alles 'eerlijk te verdelen'. Ik begrijp dat dit een uitzonderlijke positie is maar het is niet zo zwart wit als door sommigen hier geschilderd wordt.

nootboek schreef: ↑

04-02-2019 12:10

Mijn man heeft wel een glansrijke carrière en ik tegenwoordig gewoon een baan. Omdat dat het meeste rust geeft, ik geen probleem heb met huishuiden incl 3e shift en ons gezamenlijke inkomen dusdanig hoog is dat ook mijn financiele toekomst is zekergesteld. Wij hadden deze positie nooit kunnen bereiken als man 36 uur had gewerkt om alles 'eerlijk te verdelen'. Ik begrijp dat dit een uitzonderlijke positie is maar het is niet zo zwart wit als door sommigen hier geschilderd wordt.

Dat bedoel ik ook te zeggen.
Mijn man durft het as we speak aan om een stap verder te zetten in zijn carrière, in de wetenschap dat ik het niet erg vind om de voornaamste regeldingen thuis op me te nemen.
Dat geeft hem net dat extra duwtje in de rug dat hij nodig heeft.

Maar als die gymles wekelijks terugkomt zit het na een poosje toch in je systeem dat je die gymtas meegeeft? Ongeacht vader of moeder? Het lijkt wel alsof stiekem gesuggereerd wordt dat mensen willen zeggen: als je er als vrouw zijnde niet aan denkt dan gebeurt het gewoon niet!

Kom op mensen, jullie schrijven zelf toch ook vaak dat vrouwen en mannen niet geboren zijn met een natuurlijke neiging tot ramen kunnen lappen en aan gymtassen denken?

NYC schreef: ↑

04-02-2019 12:20

Maar als die gymles wekelijks terugkomt zit het na een poosje toch in je systeem dat je die gymtas meegeeft? Ongeacht vader of moeder? Het lijkt wel alsof stiekem gesuggereerd wordt dat mensen willen zeggen: als je er als vrouw zijnde niet aan denkt dan gebeurt het gewoon niet!

Kom op mensen, jullie schrijven zelf toch ook vaak dat vrouwen en mannen niet geboren zijn met een natuurlijke neiging tot ramen kunnen lappen en aan gymtassen denken?

Maar het is waarschijnlijk de vrouw die het zich aantrekt als de gymtas vergeten wordt. De man haalt er zijn schouders over op en denkt who cares. Ik zou de man zijn, want het zou mij ook geen hol interesseren. Als het belangrijk wordt gevonden door het kind zelf gaat ie er dan zelf wel beter op letten en anders moet ie op de blaren zitten.

NYC schreef: ↑

04-02-2019 12:20

Maar als die gymles wekelijks terugkomt zit het na een poosje toch in je systeem dat je die gymtas meegeeft? Ongeacht vader of moeder? Het lijkt wel alsof stiekem gesuggereerd wordt dat mensen willen zeggen: als je er als vrouw zijnde niet aan denkt dan gebeurt het gewoon niet!

Kom op mensen, jullie schrijven zelf toch ook vaak dat vrouwen en mannen niet geboren zijn met een natuurlijke neiging tot ramen kunnen lappen en aan gymtassen denken?

Dat wordt niet stiekem gesuggereerd, maar vrij duidelijk gesteld. En natuurlijk is dat geen biologisch genderprobleem, het is een cultureel genderprobleem.

Stampertje12 schreef: ↑

31-01-2019 21:02

De regelzaken kosten ook weinig tijd: een keer per maand een middag en je hebt de financiën en afspraken wel weer ingepland voor de rest van de maand.

Zou gewoon eens in kaart brengen wat er dan moet gebeuren en aan hem vragen welke uitvoerende taken hij graag wil doen. In overleg dan een verdeling maken en kijken hoe dat gaat. Ik zou het iig niet de "derde shift" noemen.

Andersom schreef: ↑

31-01-2019 21:06

Het zit wel in je hoofd en dat maakt het zwaar. En zeker met kinderen is het niet eens in de maand, dan is er elke dag wel iets.

Nog niet verder gelezen.

Plus 1 op deze reactie. De regel dingen die dit weekend door mijn hoofd zijn gegaan:
- We moeten inkomstenbelasting doen, daarvoor moeten we nog X en Y
- We moeten de erfpacht afkopen, wat moeten we daar eigenlijk nog allemaal voor regelen
- Hoe is onze auto eigenlijk verzekerd, en moet dat al anders worden ivm ouderdom
- We moeten een school uitkiezen voor dochter, daar moeten we hoognodig mee aan de slag, hoe gaan we dat in hemelsnaam aanpakken
- We hebben deze maand elk weekend in elk geval 1 verjaardag, dat zijn in februari alleen al 6 cadeautjes die gekocht moeten worden
- Dochter 1 is gegroeid en moet naar een maat groter, we moeten even kijken wat we nog hebben liggen, aan vrienden Z. vragen of ze nog iets heeft liggen voor ons en dan kijken wat er aangevuld moet worden
- Shit, dochter 2 past niet meer in de winterjas, daar moet nu echt een nieuwe voor komen en die hebben we niet meer liggen, hoe lossen we dat komende week op moet al bijna online besteld worden.
- Mijn ouderschapsverlof is goedgekeurd, we moeten de opvang wijzigen en de KOT wijzigen.
- Ik moet hoognodig weer eens biJ F. op bezoek, even een afspraak in plannen
- Hm... is dat nou een sneer dat mijn schoonouders vinden dat zer de kinderen te weinig zien. Even vriend op attenderen.
- We moeten een afspraak maken bij de kinderallergoloog, is die verwijzing van de huisarts eigenlijk al binnen, owh ja, die is er, ehm, die moet mijn vriend woensdag dus even ophalen. En dan moet iemand een afspraak maken. Wanneer moeten ze eigenlijk weer naar het consternatiebureau en hebben we daar al een afspraak voor gemaakt?
- We moeten nog tickets boeken naar die bruiloft van die vriend van hem, even helpen herinneren, want anders kost het zo weer 100-en euro's meer....

@TO, voor ons werkt het ook het beste als we 1 keer in de week gaan zitten en de agenda doornemen. Dat is dus de agenda voor de komende week, maar ook voor die weken erna (hebben we nog oppas nodig, over 4 weken gaan we dat weekendje weg, is alles daarvoor geregeld) en wat we ook doen is "projecten" onderhoud. In ons geval hebben we nu drie langlopende projecten waar we graag aan wat willen doen, namelijk afkopen erfpacht, een school voor oudste dochter kiezen en een nieuwe eethoek regelen. Die projecten hebben niet perse een heel harde deadline (al komt die voor de erfpacht wel hard in zicht), maar om voortgang te houden moet er wel af en toe iets gebeuren en het is heel makkelijk om dat uit het oog te verliezen.

Mijn vriend heeft hier echt een tyfus hekel aan, die vind het moment dat ik met die agenda zwaai echt het ergste van de hele week. Maar hij kan me wat, anders draai ik namelijk overal voor op en heeft hij het gevoel dat hij best goed mee doet met elke dag de afwas doen. Dus gisteren heeft hij alle cadeautjes besteld en hebben we afgesproken dat ik even de websites voor de potentiële scholen in de favorieten zet en dat we daar volgende week zondag even naar gaan kijken. Hij belde daarna even met zijn moeder, want hij las het er niet zo in, maar hij had al wel een paar weken niet meer gebeld (en in het gesprek met zijn moeder bleek inderdaad dat ze vond dat we al lang niet op bezoek waren geweest). Ik heb vriendin Z gemaild en daarna ook nog even mijn broer of die nog een tas met kleren voor ons klaar had staan voordat we volgende week even online gaan shoppen.

Ik ben op een gegeven moment mijn vriend overal in gaan CC-en. Ik regelde namelijk best wel vaak even iets op mijn werk tussendoor. En dat merkte hij dus helemaal niet, Hij zag alleen dat er weer een doos was met een bestelling en zuchte dan eens diep want wat had ik nu weer gekocht (een cadeautje voor mijn moeder die jarig is.....). Dat hielp bij ons in elk geval om het inzichtelijk te maken.

Helaas blijft het bij ons ook lastig. Hij zou regelen dat we een nieuwe c.v. ketel krijgen, maar hij stelt heel erg uit en houdt helemaal niet van dingen die hij nog nooit heeft gedaan. Ik heb gezegd dat hij het moest regelen toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, ze is nu 3 maanden oud en we hebben nog geen nieuwe c.v. ketel. Geen idee wat ik er mee aan moet. Ik ben erg dankbaar dat het oude beestje het gewoon heeft volgehouden in mijn kraamtijd, want ik wilde er niet elke keer achter aan zitten, maar ja.... ik wil ook wel een nieuwe cv ketel.

Het feit dat ik de hele zwangerschap thuis zat en dan af en toe nog wel wat regelde heeft echt niet geholpen. Alles wat we op hadden gebouwd aan eerlijke verdeling was weer weg. Wel heeft mijn vent nu veel meer begrip voor wat ik allemaal nog tussendoor even regel voor ons als gezin en spreekt hij daar af en toe ook zijn waardering voor uit. En hij is praktisch gezien wat meer gaan doen. Dus hij doet op zaterdag nog een extra rondje huishouden met de kinderen terwijl ik dan lekker aan het sporten ben, want ik regel tussendoor veel meer.

Wat mij persoonlijk nog wel heeft geholpen is bedenken welke dingen echt moeten en welke dingen ik graag wil dat er gedaan worden. Ik vond mezelf soms ook wel extra druk met dingen die hij helemaal niet zo belangrijk vind (ik wil graag dat we regelmatig mooie foto's maken van onze kinderen en die ook daadwerkelijk in een boek krijgen, hij vind het hartstikke leuk als ze er zijn, maar ook dikke prima als ze er niet zijn).